ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΙΔΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥΣ
Με αφορμή την αποφασιστικότητα που επέδειξε ο κ. Πρόεδρος του ΣτΕ για να εξασφαλίσει την ψυχική ηρεμία και την οικονομική αποκατάσταση “των δικαστών του”, τον καλούμε αφουγκραστεί και τους πολίτες του Πειραιά που υποφέρουν εδώ και 3 χρόνια από τα έργα που γίνονται για την διέλευση του Τραμ από τον Πειραιά και να δώσει μία εξήγηση στα εξής παράδοξα:
Πώς είναι δυνατόν να έχει ασκηθεί από ομάδα πολιτών και μελών μας αίτηση ακυρώσεως κατά της επέκτασης του Τραμ στον Πειραιά από τον Μάρτιο του 2009 και η υπόθεση να συζητείται στο Ε' τμήμα του Δικαστηρίου σας μόλις τον Μάιο του 2015, δηλ. μετά από έξι (6) χρόνια?
Πώς είναι δυνατόν να έχουν περάσει δεκαέξι (16) μήνες και να μην έχει ακόμα δημοσιευθεί η απόφαση του Ε' τμήματος για το Τραμ, ενώ για τις υποθέσεις της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές που δικάστηκαν στο ίδιο Τμήμα την ίδια ημερομηνία οι αποφάσεις εκδόθηκαν εντός ολίγων μηνών?
Μέχρι πότε έχει το δικαίωμα να κρατά στα χέρια της την απόφαση η συνταξιοδοτηθείσα πρόεδρος του Τμήματος κ. Αγγ. Θεοφιλοπούλου μέχρι να την δώσει προς δημοσίευση? Πέντε μήνες είναι αρκετοί?
Γιατί για την αντίστοιχη υπόθεση που αφορούσε την διέλευση του Τραμ από την οδό Πανεπιστημίου (με χρηματοδότηση του ιδρύματος Ωνάση), η υπόθεση δικάσθηκε το 2014 μέσα σε ΠΕΝΤΕ μόνο μήνες από την κατάθεσή της και η απόφαση δημοσιεύθηκε μέσα από εννέα μήνες από την δίκη?
Οι χιλιάδες πολίτες που υποφέρουν καθημερινά στον Πειραιά και ο ελληνικός λαός που χρηματοδοτεί για χάριν των εργολάβων άχρηστα δαπανηρά έργα εκατομμυρίων ευρώ με το αίμα του κυριολεκτικά, δεν δικαιούνται έστω μία έγκαιρη απάντηση από την Δικαιοσύνη? Μόνο οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα εφοπλιστικά ιδρύματα?
Με αφορμή την αποφασιστικότητα που επέδειξε ο κ. Πρόεδρος του ΣτΕ για να εξασφαλίσει την ψυχική ηρεμία και την οικονομική αποκατάσταση “των δικαστών του”, τον καλούμε αφουγκραστεί και τους πολίτες του Πειραιά που υποφέρουν εδώ και 3 χρόνια από τα έργα που γίνονται για την διέλευση του Τραμ από τον Πειραιά και να δώσει μία εξήγηση στα εξής παράδοξα:
Πώς είναι δυνατόν να έχει ασκηθεί από ομάδα πολιτών και μελών μας αίτηση ακυρώσεως κατά της επέκτασης του Τραμ στον Πειραιά από τον Μάρτιο του 2009 και η υπόθεση να συζητείται στο Ε' τμήμα του Δικαστηρίου σας μόλις τον Μάιο του 2015, δηλ. μετά από έξι (6) χρόνια?
Πώς είναι δυνατόν να έχουν περάσει δεκαέξι (16) μήνες και να μην έχει ακόμα δημοσιευθεί η απόφαση του Ε' τμήματος για το Τραμ, ενώ για τις υποθέσεις της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές που δικάστηκαν στο ίδιο Τμήμα την ίδια ημερομηνία οι αποφάσεις εκδόθηκαν εντός ολίγων μηνών?
Μέχρι πότε έχει το δικαίωμα να κρατά στα χέρια της την απόφαση η συνταξιοδοτηθείσα πρόεδρος του Τμήματος κ. Αγγ. Θεοφιλοπούλου μέχρι να την δώσει προς δημοσίευση? Πέντε μήνες είναι αρκετοί?
Γιατί για την αντίστοιχη υπόθεση που αφορούσε την διέλευση του Τραμ από την οδό Πανεπιστημίου (με χρηματοδότηση του ιδρύματος Ωνάση), η υπόθεση δικάσθηκε το 2014 μέσα σε ΠΕΝΤΕ μόνο μήνες από την κατάθεσή της και η απόφαση δημοσιεύθηκε μέσα από εννέα μήνες από την δίκη?
Οι χιλιάδες πολίτες που υποφέρουν καθημερινά στον Πειραιά και ο ελληνικός λαός που χρηματοδοτεί για χάριν των εργολάβων άχρηστα δαπανηρά έργα εκατομμυρίων ευρώ με το αίμα του κυριολεκτικά, δεν δικαιούνται έστω μία έγκαιρη απάντηση από την Δικαιοσύνη? Μόνο οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα εφοπλιστικά ιδρύματα?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου