Την Ιορδανία επισκέφθηκε από 22-27/10/2016 ο γεωπόνος-ερευνητής Κων. Στ. Χαρτζουλάκης, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών & Αμπέλου Χανίων στα πλαίσια του προγράμματος TEMPUS ‘Εκπαίδευση στελεχών του ελαιοκομικού τομέα της Ιορδανίας’ της Ε.Ε. Ο κ. Χαρτζουλάκης έδωσε σειρά διαλέξεων για την άρδευση της ελιάς, τα σύγχρονα συστήματα άρδευσης και την ποιότητα του νερού άρδευσης σε φοιτητές στη σχολή Γεωπονίας του University of Jordan του Αμμάν, αλλά και σε γεωπόνους του Εθνικού Οργανισμού Έρευνας και Εφαρμογών (NCARE) της Ιορδανίας. Παράλληλα, ως υπεύθυνος για την οργάνωση διεθνούς workshop στο Αμμάν τον Μάιο του 2017 για την αειφορία του ελαιοκομικού τομέα στα πλαίσια του προγράμματος, συναντήθηκε με διάφορους φορείς και την Ένωση Εξαγωγέων Ελαιοκομικών Προϊόντων της Ιορδανίας (JOPEA) για την εξασφάλιση της συμμετοχής τους και την καλλίτερη οργάνωση.
Η καλλιέργεια ελιάς στην Ιορδανία καταλαμβάνει περίπου 135.000 εκτάρια (72% της έκτασης με δενδρώδεις καλλιέργειες) και παράγονται 24.000 – 27.000 τόνοι ελαιολάδου το χρόνο. Κυριαρχούν οι ντόπιες ποικιλίες ('Nabali Baladi', 'Kanabisi', 'Souri', 'Nabali Muhasan'), που έχουν προσαρμοστεί στο ξηροθερμικό κλίμα της περιοχής. Το κυριότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη νερού για άρδευση και η δυσκολία προσαρμογής των αγροτών στις σύγχρονες καλλιεργητικές τεχνικές.
Ωστόσο, η καλλιέργεια της ελιάς θεωρείται η ραχοκοκαλιά της εγχώριας οικονομίας στις ξηρικές περιοχές, αφού στηρίζει την επιβίωση μεγάλου αριθμού κατόχων μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, με έκταση κατά μέσο όρο μικρότερη από τρία εκτάρια. Πάνω από 60.000 οικογένειες με συνολικό πληθυσμό περίπου 300.000 άτομα, στηρίζονται στον τομέα του ελαιολάδου, ως κύρια πηγή του εισοδήματός τους. Υπάρχουν σοβαρές προσπάθειες τυποποίησης και εξαγωγής ελαιολάδου με βάση υψηλές προδιαγραφές, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθέτηση εκθετηρίων τυποποιημένου ελαιολάδου της Ιορδανίας στα περισσότερα ξενοδοχεία.
Η καλλιέργεια ελιάς στην Ιορδανία καταλαμβάνει περίπου 135.000 εκτάρια (72% της έκτασης με δενδρώδεις καλλιέργειες) και παράγονται 24.000 – 27.000 τόνοι ελαιολάδου το χρόνο. Κυριαρχούν οι ντόπιες ποικιλίες ('Nabali Baladi', 'Kanabisi', 'Souri', 'Nabali Muhasan'), που έχουν προσαρμοστεί στο ξηροθερμικό κλίμα της περιοχής. Το κυριότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη νερού για άρδευση και η δυσκολία προσαρμογής των αγροτών στις σύγχρονες καλλιεργητικές τεχνικές.
Ωστόσο, η καλλιέργεια της ελιάς θεωρείται η ραχοκοκαλιά της εγχώριας οικονομίας στις ξηρικές περιοχές, αφού στηρίζει την επιβίωση μεγάλου αριθμού κατόχων μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, με έκταση κατά μέσο όρο μικρότερη από τρία εκτάρια. Πάνω από 60.000 οικογένειες με συνολικό πληθυσμό περίπου 300.000 άτομα, στηρίζονται στον τομέα του ελαιολάδου, ως κύρια πηγή του εισοδήματός τους. Υπάρχουν σοβαρές προσπάθειες τυποποίησης και εξαγωγής ελαιολάδου με βάση υψηλές προδιαγραφές, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθέτηση εκθετηρίων τυποποιημένου ελαιολάδου της Ιορδανίας στα περισσότερα ξενοδοχεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου