Ο ΟΦΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ένα μικρό κοριτσάκι τσιγγάνων Ρουμάνων {ρομά} ηλικιάς 11 ετών γέννησε με καισαρική ένα παιδί στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης.{Ειδήσεις}
Όπως γνωρίζουμε οι γυναίκες απέκτησαν το δικαίωμα το εκλέγειν και εκλέγεσθαι το 1951, 52. Η γυναίκα ως νοικοκυρά "αρχόντισσα και κυρά" ήταν υποχείρια του πατέρα της και του συζύγου της.Το διαζύγιο ήταν ουσιαστικά "απαγορευμένο." Η χωρισμένη γυναίκα ήταν στιγματισμένη από τον περίγυρο της.Μην έχοντας εργασία ήταν εξαρτημένη και υπέμενε την βιαιότητα του άνδρα και συζύγου, σαν ένα συνηθισμένο υποζύγιο του κάμπου.Η εκπαίδευση ήταν μηδαμινή έως ανύπαρκτη.Τα κορίτσια μόλις και μετά βίας "σπούδαζαν" σε δύο τρις τάξεις του δημοτικού. Οι περισσότερες γυναίκες υπέγραφαν στα δημόσια έγγραφα μ`ένα σταυρό σημάδι ότι ήταν αγράμματες. Και οι περισσότεροι άνδρες βέβαια δεν είχαν καλύτερη τύχη. Οι γυναίκες δεν παντρευόταν από μόνες τους. Ο έρωτας με το άλλο φύλο ήταν απαγορευμένος.Τις ελεύθερες κοπέλες τις πάντρευαν οι γονείς -ο πατέρας αφέντης- με προξενιό.Προϋπόθεση για τον γάμο ήταν η προίκα σε ελαιόλαδο, σπίτι, ή μετρητά.Τις γιαγιάδες μας και τις προγιαγιάδες μας οι γονείς τους τις πάντρευαν σε πολύ μικρή ηλικία. Μόλις 14-15 χρόνων. Μου διηγήθηκαν ένα ευτράπελο περιστατικό με την γιαγιά μου που μάλλον μοιάζει με ανέκδοτο. Η γιαγιά μου παντρεύτηκε σύμφωνα με την αφήγηση περίπου 14 χρόνων.Την δεύτερη νύχτα του γάμου παράτησε σύξυλο τον γαμπρό και επέστρεψε στην μαμά και τον μπαμπά της.
-"Γιατί άφησες τον άνδρα σου." Την μάλωσε η μάνα της. "Μα μαμά την νύχτα έβγαλε το σώβρακο του και μου έδειξε ένα όφι!!!! {Φίδι}".
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ένα μικρό κοριτσάκι τσιγγάνων Ρουμάνων {ρομά} ηλικιάς 11 ετών γέννησε με καισαρική ένα παιδί στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης.{Ειδήσεις}
Όπως γνωρίζουμε οι γυναίκες απέκτησαν το δικαίωμα το εκλέγειν και εκλέγεσθαι το 1951, 52. Η γυναίκα ως νοικοκυρά "αρχόντισσα και κυρά" ήταν υποχείρια του πατέρα της και του συζύγου της.Το διαζύγιο ήταν ουσιαστικά "απαγορευμένο." Η χωρισμένη γυναίκα ήταν στιγματισμένη από τον περίγυρο της.Μην έχοντας εργασία ήταν εξαρτημένη και υπέμενε την βιαιότητα του άνδρα και συζύγου, σαν ένα συνηθισμένο υποζύγιο του κάμπου.Η εκπαίδευση ήταν μηδαμινή έως ανύπαρκτη.Τα κορίτσια μόλις και μετά βίας "σπούδαζαν" σε δύο τρις τάξεις του δημοτικού. Οι περισσότερες γυναίκες υπέγραφαν στα δημόσια έγγραφα μ`ένα σταυρό σημάδι ότι ήταν αγράμματες. Και οι περισσότεροι άνδρες βέβαια δεν είχαν καλύτερη τύχη. Οι γυναίκες δεν παντρευόταν από μόνες τους. Ο έρωτας με το άλλο φύλο ήταν απαγορευμένος.Τις ελεύθερες κοπέλες τις πάντρευαν οι γονείς -ο πατέρας αφέντης- με προξενιό.Προϋπόθεση για τον γάμο ήταν η προίκα σε ελαιόλαδο, σπίτι, ή μετρητά.Τις γιαγιάδες μας και τις προγιαγιάδες μας οι γονείς τους τις πάντρευαν σε πολύ μικρή ηλικία. Μόλις 14-15 χρόνων. Μου διηγήθηκαν ένα ευτράπελο περιστατικό με την γιαγιά μου που μάλλον μοιάζει με ανέκδοτο. Η γιαγιά μου παντρεύτηκε σύμφωνα με την αφήγηση περίπου 14 χρόνων.Την δεύτερη νύχτα του γάμου παράτησε σύξυλο τον γαμπρό και επέστρεψε στην μαμά και τον μπαμπά της.
-"Γιατί άφησες τον άνδρα σου." Την μάλωσε η μάνα της. "Μα μαμά την νύχτα έβγαλε το σώβρακο του και μου έδειξε ένα όφι!!!! {Φίδι}".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου