21 Μαΐου 1941 ημέρα Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης γίνεται ο βομβαρδισμός της Καντάνου από τους Γερμανούς. Οι εναπομείναντες κάτοικοι που δεν είχαν πάει στο Αλβανικό μέτωπο συγκεντρώθηκαν έξω από το δημοτικό σχολείο για να πάρουν την μεγάλη απόφαση. Ο τότε δήμαρχος Βαρδαλάκης Κωνσταντίνος τους λέει: «αν πολεμήσουμε θα κάψουν την Κάντανο». Και απαντούν ομόφωνα: «οι Τούρκοι την έκαψαν τρεις φορές, ας την κάψουν και οι Γερμανοί».
Η απόφαση έφτασε σε όλο το Σέλινο. Όποιος είχε όπλο αλλά και γεωργικά εργαλεία άρχισαν να ετοιμάζονται για να «καλώς ορίσουν» τον στρατό του τρίτου Ράιχ. 24 Μαΐου 1941 διεξάγονται ...
... μάχες σε όλο το μήκος της οδού Χανίων-Σελίνου. Η πιο σφοδρή έγινε στα Φλώρια και στις 25 Μαΐου στο φαράγγι της Καντάνου. Εκεί σκοτώνονται 25 Γερμανοί αλεξιπτωτιστές, αλπινιστές από άντρες, γυναίκες, παιδιά και παπάδες και στην είσοδο του χωριού σκότωσαν τον πρωτοπυγμάχο της Γερμανίας Σμέλιγκ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να καταστραφεί η Κάντανος εκ θεμελίων για να μην ανοικοδομηθεί ποτέ πλέον, όπως αναγράφεται και στις τρεις πλάκες.
Στο διάστημα 25 με 30 Μαΐου 1941 επιχείρησαν και έβαλαν φωτιά στα σπίτια και μαγαζιά. Άλλα κάηκαν την πρώτη φορά και άλλα την δεύτερη. Μα η 3η Ιουνίου ήταν η τελειωτική. Έφεραν ειδική ομάδα από το Ηράκλειο η οποία έδωσε τη χαριστική βολή στη θρυλική Κάντανο.
Όλα αυτά και πολλά άλλα τα είδα και τα έζησα. Γι’ αυτό κανένας χωρίς την επιστημονική ιστορική γνώση και χωρίς να είναι αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων της Καντάνου δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε να αμαυρώνει με αναλήθειες την ιστορία του τόπου μας για τη λευτεριά και την αξιοπρέπεια του οποίου οι Καντανιώτες πολέμησαν με τη ζωή τους χωρίς στράτευση και την επιβολή κανενός.
Το φαράγγι της Καντάνου φορτωμένο ιστορία από τους πρόσφατους αγώνες των κατοίκων αποτελεί όχι μόνο ιστορικό μνημείο αλλά και μνημείο της φύσης με την απαράμιλλη φυσικού κάλλους ομορφιά του τοπίου. Αξιομνημόνευτα είναι και τα έργα των ανθρώπων όπως ο παλιός δρόμος πρόσβασης της Καντάνου με τις εξαιρετικές ξερολιθιές που τον στηρίζουν, χτισμένες με τα χέρια των κατοίκων που κατέβαζαν τους χτίστες με τα κοφίνια και τα υλικά στον γκρεμό “σαν άλλα Μετέωρα” για να χτιστούν από το βάθος του γκρεμού οι ξερολιθιές.
Χωρίς λοιπόν, να σεβαστούν ούτε ιστορία, ούτε φύση, ούτε έργα ανθρώπων, οι σημερινοί διοικούντες έδωσαν άδεια για την επαναλειτουργία του λατομείου, στο ιστορικό φαράγγι που το απειλεί με πλήρη καταστροφή. Ποιοι είναι αυτοί που για τα οικονομικά συμφέροντά τους και μόνο προσπαθούν με οποιοδήποτε τρόπο να ανατρέψουν την ιστορία και τη φύση;
Τέλος, θεωρώ σημαντικό να γνωρίζετε ότι η περιοχή χαρακτηρίζεται από το 1930 σεισμογενής με έντονες και συνεχείς σεισμικές δονήσεις, δημιουργώντας καθιζήσεις τα λεγόμενα «βουλίσματα» στην περιοχή του φαραγγιού καθώς και σε άλλα σημεία, κοντινά στην περιοχή του λατομείου. Η πιο πρόσφατη το 1985 όπου αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις έπλητταν τον τόπο επί μέρες.
Αυτά σας τα αναφέρω από τη δική μου οπτική γωνία όπως τα έζησα αλλά και για να εκφράσω τη θλίψη και τον πόνο μου για τον τόπο που γεννήθηκα, μεγάλωσα και γερνώ τον οποίο δεν θα ήθελα να τον δω να αλλοιώνεται- καταστρέφεται.
Με εκτίμηση
Ιωάννα Κανδαράκη
*Δημοσιεύθηκε στα Χαν. Νέα
Η απόφαση έφτασε σε όλο το Σέλινο. Όποιος είχε όπλο αλλά και γεωργικά εργαλεία άρχισαν να ετοιμάζονται για να «καλώς ορίσουν» τον στρατό του τρίτου Ράιχ. 24 Μαΐου 1941 διεξάγονται ...
... μάχες σε όλο το μήκος της οδού Χανίων-Σελίνου. Η πιο σφοδρή έγινε στα Φλώρια και στις 25 Μαΐου στο φαράγγι της Καντάνου. Εκεί σκοτώνονται 25 Γερμανοί αλεξιπτωτιστές, αλπινιστές από άντρες, γυναίκες, παιδιά και παπάδες και στην είσοδο του χωριού σκότωσαν τον πρωτοπυγμάχο της Γερμανίας Σμέλιγκ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να καταστραφεί η Κάντανος εκ θεμελίων για να μην ανοικοδομηθεί ποτέ πλέον, όπως αναγράφεται και στις τρεις πλάκες.
Στο διάστημα 25 με 30 Μαΐου 1941 επιχείρησαν και έβαλαν φωτιά στα σπίτια και μαγαζιά. Άλλα κάηκαν την πρώτη φορά και άλλα την δεύτερη. Μα η 3η Ιουνίου ήταν η τελειωτική. Έφεραν ειδική ομάδα από το Ηράκλειο η οποία έδωσε τη χαριστική βολή στη θρυλική Κάντανο.
Όλα αυτά και πολλά άλλα τα είδα και τα έζησα. Γι’ αυτό κανένας χωρίς την επιστημονική ιστορική γνώση και χωρίς να είναι αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων της Καντάνου δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε να αμαυρώνει με αναλήθειες την ιστορία του τόπου μας για τη λευτεριά και την αξιοπρέπεια του οποίου οι Καντανιώτες πολέμησαν με τη ζωή τους χωρίς στράτευση και την επιβολή κανενός.
Το φαράγγι της Καντάνου φορτωμένο ιστορία από τους πρόσφατους αγώνες των κατοίκων αποτελεί όχι μόνο ιστορικό μνημείο αλλά και μνημείο της φύσης με την απαράμιλλη φυσικού κάλλους ομορφιά του τοπίου. Αξιομνημόνευτα είναι και τα έργα των ανθρώπων όπως ο παλιός δρόμος πρόσβασης της Καντάνου με τις εξαιρετικές ξερολιθιές που τον στηρίζουν, χτισμένες με τα χέρια των κατοίκων που κατέβαζαν τους χτίστες με τα κοφίνια και τα υλικά στον γκρεμό “σαν άλλα Μετέωρα” για να χτιστούν από το βάθος του γκρεμού οι ξερολιθιές.
Χωρίς λοιπόν, να σεβαστούν ούτε ιστορία, ούτε φύση, ούτε έργα ανθρώπων, οι σημερινοί διοικούντες έδωσαν άδεια για την επαναλειτουργία του λατομείου, στο ιστορικό φαράγγι που το απειλεί με πλήρη καταστροφή. Ποιοι είναι αυτοί που για τα οικονομικά συμφέροντά τους και μόνο προσπαθούν με οποιοδήποτε τρόπο να ανατρέψουν την ιστορία και τη φύση;
Τέλος, θεωρώ σημαντικό να γνωρίζετε ότι η περιοχή χαρακτηρίζεται από το 1930 σεισμογενής με έντονες και συνεχείς σεισμικές δονήσεις, δημιουργώντας καθιζήσεις τα λεγόμενα «βουλίσματα» στην περιοχή του φαραγγιού καθώς και σε άλλα σημεία, κοντινά στην περιοχή του λατομείου. Η πιο πρόσφατη το 1985 όπου αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις έπλητταν τον τόπο επί μέρες.
Αυτά σας τα αναφέρω από τη δική μου οπτική γωνία όπως τα έζησα αλλά και για να εκφράσω τη θλίψη και τον πόνο μου για τον τόπο που γεννήθηκα, μεγάλωσα και γερνώ τον οποίο δεν θα ήθελα να τον δω να αλλοιώνεται- καταστρέφεται.
Με εκτίμηση
Ιωάννα Κανδαράκη
*Δημοσιεύθηκε στα Χαν. Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου