Η ιδέα για το νέο εκλογικό σύστημα στις δημοτικές εκλογές βεβαίως δεν κατέβηκε στα φωτεινά μυαλά των κυβερνώντων. Αν ήταν δική τους, θα σήμαινε πως θα μπορούσαμε να ελπίζουμε και σε άλλες ιδέες. Αλλά τουλάχιστον, όποιος δεν μπορεί να σκεφτεί κάτι πρωτότυπο και προς την σωστή κατεύθυνση, οφείλει να δανείζεται καλές ιδέες από άλλους.
Αυτό έκαναν - ευτυχώς - για πρώτη φορά με το νέο εκλογικό σύστημα για τις δημοτικές. Έκλεψαν την ιδέα που είχε διατυπώσει ο μακαρίτης ο Γεώργιος Ράλλης – μόνο που την είχε προτείνει ....
. για τις εθνικές εκλογές. Είχε προτείνει δηλαδή να υπάρχει ένα ψηφοδέλτιο για το πρόσωπο που επιθυμούμε για πρωθυπουργό, και ένα δεύτερο, σε κάθε νομό, με όλα τα ονόματα των υποψήφιων βουλευτών, ώστε να μπορεί ο ψηφοφόρος να επιλέξει αν το θέλει ανθρώπους που εκτιμά, κι ας ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναντιστοιχίας του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος με την βούληση του κόσμου είναι ότι σε αρκετούς νομούς έμειναν εκτός Βουλής πολιτευτές με πολλές χιλιάδες ψήφους περισσότερες από άλλους που μπήκαν στη Βουλή επειδή το κόμμα τους κέρδισε τις εκλογές. Αν σου κάτσει και είσαι με τους νικητές, δηλαδή, δεν έχει σημασία πως βρίσκεσαι χαμηλά στις προτιμήσεις του κόσμου. Το κόμμα να είναι καλά.
Τώρα πια, όμως στις δημοτικές εκλογές που έρχονται, όλα δείχνουν πως η ευθύνη θα περάσει απολύτως σε μας. Για πρώτη φορά η φράση «ο κυρίαρχος λαός» θα αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα. Εμείς θα επιλέξουμε όποιον δήμαρχο μας πείθει ότι θα πάει την πόλη μας μπροστά, κι έπειτα, ξεχωριστά, σε δεύτερο ψηφοδέλτιο, θα διαλέξουμε τους δημοτικούς συμβούλους που πιστεύουμε πως μας αξίζουν, χωρίς να μας δεσμεύει το ψηφοδέλτιο καμίας παράταξης. Θα δώσουμε εντολή σε δήμαρχο και συμβούλους να συνεργασθούν, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, προσωπικών συμπαθειών, κλπ. Και θα δώσουμε τεράστια δύναμη στους συμβούλους, αφού δεν θα αισθάνονται πια πως χρωστούν την εκλογή τους στον δήμαρχο που τους έκανε τη χάρη να τους συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο. Όποιος εκλέγεται, θα το πετυχαίνει χάρη στις δικές του δυνάμεις, χωρίς εξαρτήσεις. Θα είναι ελεύθερος, και γι’ αυτό βέβαια και απολύτως υπόλογος – οι δικαιολογίες του τύπου «η παράταξή μας το ψήφισε, τι να κάνω;» δεν θα υπάρχουν πια, αφού δεν θα υπάρχει «παράταξη».
Μακάρι σύντομα να δούμε το ίδιο σύστημα και στις εθνικές εκλογές.
Θα μου πείτε: αφού δανείστηκαν την ιδέα, γιατί να μην αναφέρουν από ποιον την πήραν; Κλοπή δεν είναι αυτό;
Ναι. Κλοπή είναι. Αλλά ας κάνουν και κάτι σωστό, κι ας είναι ιδεοκλοπή.
Από το "Μικρό θυμωμένο ημερολόγιο" του Πολυχρόνη Κουτσάκη
Αυτό έκαναν - ευτυχώς - για πρώτη φορά με το νέο εκλογικό σύστημα για τις δημοτικές. Έκλεψαν την ιδέα που είχε διατυπώσει ο μακαρίτης ο Γεώργιος Ράλλης – μόνο που την είχε προτείνει ....
. για τις εθνικές εκλογές. Είχε προτείνει δηλαδή να υπάρχει ένα ψηφοδέλτιο για το πρόσωπο που επιθυμούμε για πρωθυπουργό, και ένα δεύτερο, σε κάθε νομό, με όλα τα ονόματα των υποψήφιων βουλευτών, ώστε να μπορεί ο ψηφοφόρος να επιλέξει αν το θέλει ανθρώπους που εκτιμά, κι ας ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναντιστοιχίας του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος με την βούληση του κόσμου είναι ότι σε αρκετούς νομούς έμειναν εκτός Βουλής πολιτευτές με πολλές χιλιάδες ψήφους περισσότερες από άλλους που μπήκαν στη Βουλή επειδή το κόμμα τους κέρδισε τις εκλογές. Αν σου κάτσει και είσαι με τους νικητές, δηλαδή, δεν έχει σημασία πως βρίσκεσαι χαμηλά στις προτιμήσεις του κόσμου. Το κόμμα να είναι καλά.
Τώρα πια, όμως στις δημοτικές εκλογές που έρχονται, όλα δείχνουν πως η ευθύνη θα περάσει απολύτως σε μας. Για πρώτη φορά η φράση «ο κυρίαρχος λαός» θα αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα. Εμείς θα επιλέξουμε όποιον δήμαρχο μας πείθει ότι θα πάει την πόλη μας μπροστά, κι έπειτα, ξεχωριστά, σε δεύτερο ψηφοδέλτιο, θα διαλέξουμε τους δημοτικούς συμβούλους που πιστεύουμε πως μας αξίζουν, χωρίς να μας δεσμεύει το ψηφοδέλτιο καμίας παράταξης. Θα δώσουμε εντολή σε δήμαρχο και συμβούλους να συνεργασθούν, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, προσωπικών συμπαθειών, κλπ. Και θα δώσουμε τεράστια δύναμη στους συμβούλους, αφού δεν θα αισθάνονται πια πως χρωστούν την εκλογή τους στον δήμαρχο που τους έκανε τη χάρη να τους συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο. Όποιος εκλέγεται, θα το πετυχαίνει χάρη στις δικές του δυνάμεις, χωρίς εξαρτήσεις. Θα είναι ελεύθερος, και γι’ αυτό βέβαια και απολύτως υπόλογος – οι δικαιολογίες του τύπου «η παράταξή μας το ψήφισε, τι να κάνω;» δεν θα υπάρχουν πια, αφού δεν θα υπάρχει «παράταξη».
Μακάρι σύντομα να δούμε το ίδιο σύστημα και στις εθνικές εκλογές.
Θα μου πείτε: αφού δανείστηκαν την ιδέα, γιατί να μην αναφέρουν από ποιον την πήραν; Κλοπή δεν είναι αυτό;
Ναι. Κλοπή είναι. Αλλά ας κάνουν και κάτι σωστό, κι ας είναι ιδεοκλοπή.
Από το "Μικρό θυμωμένο ημερολόγιο" του Πολυχρόνη Κουτσάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου