Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

ΑΡΩΜΑ .....ΚΡΗΤΗΣ

Στόχος η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου για όλες τις εποχές του χρόνου.
Πλούσιο είναι το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων στο Βερολίνο και στην έκθεση τουρισμού που πραγματοποιείται εκεί από 11 έως 15 Μαρτίου. Καταλυτική είναι η συμμετοχή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου που συμμετέχει με τους άλλους νομούς, στο περίπτερο της Κρήτης, έχοντας στόχο την τουριστική προβολή του νησιού. Το «Διεθνές Χρηματιστήριο Τουρισμού», είναι η μεγαλύτερη τουριστική εκδήλωση στον κόσμο και φέτος συμμετέχουν 11.000 εκθέτες από 180 κράτη σε συνολική έκταση 160.000 τ.μ. Η νομάρχης Ηρακλείου κ. Βαγγελιώ Σχοιναράκη - Ηλιάκη, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε Γερμανούς δημοσιογράφους και τουριστικούς πράκτορες, στα πλαίσια της Διεθνούς Τουριστικής Έκθεσης ΙΤΒ, με σκοπό την ενίσχυση της τουριστικής προβολής της Κρήτης, αναφέρθηκε στις ομορφιές της Κρήτης και στις εναλλακτικές προτάσεις τουρισμού για όλες τις εποχές του χρόνου, ενώ τόνισε ότι «θέλω να σας ευχαριστήσω για τη σημερινή σας παρουσία και θα χαρούμε να σας υποδεχτούμε στην Ελλάδα, στο νησί μας στην Κρήτη, στο νομό μας στο Ηράκλειο. Στην Κρήτη, το νοτιότερο μέρος της Ευρώπης, πύλη προς την Ασία και την Αφρική. Στην Κρήτη του πολιτισμού. Στην Κρήτη με τις απέραντες παραλίες, με τις φυσικές της ομορφιές, με τους φιλόξενους ανθρώπους. Στην Κρήτη, με τις πολλές επιλογές για την τουριστική διαμονή από πολυτελείς υποδομές μέχρι αγροτουριστικές επιχειρήσεις στην ενδοχώρα του νομού. Στόχος μας για την Κρήτη και το νομό μας, το Ηράκλειο, είναι η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου για 12 μήνες, για όλες τις εποχές του χρόνου. Υπάρχουν εξάλλου εναλλακτικές μορφές τουρισμού, από τη θάλασσα μέχρι το βουνό, που καλύπτουν τις απαιτήσεις του πιο απαιτητικού επισκέπτη. Ερχόμενοι στην Κρήτη και στο Ηράκλειο, θα έχετε τη δυνατότητα να γευτείτε την κρητική διατροφή, τα παραδοσιακά μας προϊόντα, με πιστοποίηση ονομασίας προέλευσης, παγκοσμίως γνωστά για τη διατροφική τους αξία και δεκάδες άλλα παραδοσιακά προϊόντα, τα οποία παρασκευάζουν συνεταιρισμοί και ενώσεις. Στην Κρήτη και στο Ηράκλειο, θα σας περιμένουν φιλόξενοι άνθρωποι, με χαμόγελο και ανοιχτή καρδιά». Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου κατά τη διάρκεια της έκθεσης, διανέμει έντυπο διαφημιστικό υλικό στα Γερμανικά, αφίσες και DVD, για την προβολή της Κρήτης, ενώ παράλληλα προσφέρει παραδοσιακά κρητικά εδέσματα στους επισκέπτες, όπως ξεροτήγανα, ρακί, τυρί, παξιμάδι, προβάλλοντας την κρητική φιλοξενία και τη λαϊκή παράδοση της Κρήτης.

Η δικιά μας νομαρχιακή επιτροπή τουρισμού, μαζί με πολλούς ξενοδοχειακούς παράγοντες βρίσκεται αυτόν τον καιρό στην Σουηδία !

ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ...ΒΥΘΙΣΜΕΝΕΣ

Του Μάριου Μαμανέα
Η αντίληψη που επικρατεί στο ευρύ κοινό σχετικά με την υποβρύχια αρχαιολογία είναι σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη, καθώς το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στην ανακάλυψη και μελέτη των ναυαγίων και των περιεχομένων τους. Ωστόσο το ενδιαφέρον της εναλίας αρχαιολογίας δεν περιορίζεται μόνο στα ναυάγια, αλλά επεκτείνεται και στην έρευνα αγνώστων πολλές φορές οικισμών και βυθισμένων λιμανιών. Τα βυθισμένα οικιστικά συγκροτήματα του ελλαδικού χώρου δεν περιβάλλονται βεβαίως από το μυστήριο που γοητεύει πολλούς, όπως η υπόθεση της χαμένης Ατλαντίδος, αλλά συμπληρώνουν καίρια τον αρχαιολογικό ιστό της χώρας και παρέχουν πολύτιμα πληροφοριακά στοιχεία για την ιστορία, το εμπόριο, τις πληθυσμιακές μετακινήσεις, τη γεωλογία και το κλίμα του Αιγαιακού περιβάλλοντος, στο οποίο κυρίως έχουν εντοπιστεί. Οι ήδη γνωστές υποβρύχιες αρχαιολογικές θέσεις κατά μήκος των ακτογραμμών της Ελλαδικής επικρατείας καλύπτουν το χρονολογικό πεδίο από την προϊστορική εποχή μέχρι και την πρώιμη βυζαντινή. Συνοπτικά είναι οι παρακάτω:
Σαλάντι Αργολίδας.
Ο προϊστορικός οικισμός βρίσκεται στο μέσο του όρμου των Διδύμων, λίγο βορειότερα του γνωστού σπηλαίου Φράγχθι. Εκτείνεται με κατεύθυνση βορειοδυτικά-νοτιοανατολικά σε μια ζώνη μήκους 400 και πλάτους 30 μ. περίπου κατά μήκος της παραλίας και μέχρι την ισοβαθή των 4 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Λόγω των αλουβιακών αποθέσεων στο μυχό του όρμου και της ανόδου του επιπέδου της στάθμης του ύδατος η συνολική έκταση του οικισμού δεν είναι δυνατόν προς το παρόν να προσδιοριστεί Η επιφανειακή έρευνα, που έγινε το 1998 από τους αρχαιολόγους της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Δ. Χανιώτη και Α. Τεγονίδου, και Χ. Αγουρίδη το 2000, έδειξε ότι ο οικισμός θα πρέπει να καταλάμβανε μια έκταση 20 στρεμμάτων περίπου και να βρισκόταν κατά την πρώιμη Εποχή του Χαλκού σε χαμηλή κοιλάδα και σε αρκετή απόσταση από τη θάλασσα, αν κρίνουμε από την ελαφρά κλίση του βυθού. Οι τοίχοι θεμελιώσεως των κτηρίων του οικισμού, που είναι ορατοί σήμερα στην επιφάνεια του βυθού, είναι κατασκευασμένοι από αργούς λίθους και είναι κυρίως δύο τύπων: διπλοί πάχους 50-60 εκατοστών με ενδιάμεσο γέμισμα και μονοί πάχους 30 εκ. Στο δεύτερο τύπο ανήκει και ημικυκλικό κτίσμα διαμέτρου 4 μ. Αμφότεροι οι παραπάνω τύποι συναντώνται συχνά σε οικισμούς της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδος κατά την πρώιμη Χαλκοκρατία. Από την κεραμική που ανεβρέθει, όπου κυριαρχούν οι ραμφόστομες φιάλες, τα χονδροειδή αγγεία οικιακής χρήσεως, τα ανοικτά αγγεία με ανάγλυφες ταινίες στο άνω μέρος τους καθώς και μυλόλιθοι και τρυπητήρια από ηφαιστειακό υλικό του Σαρωνικού, ο οικισμός χρονολογείται στην πρώιμη Εποχή του Χαλκού και μάλιστα στην δεύτερη και πιο ώριμη φάση της.
Πλατυγιάλι Αστακού.
Ο χώρος αυτός, σε οδική απόσταση 12 χλμ. νότια του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας, εντοπίζεται μεταξύ των ακρωτηρίων Κάρλο Γλώσσα και Στενή Γωνιά. Το πλάτος του όρμου είναι 1 χλμ., ενώ η θάλασσα εισδύει σ’ αυτόν περίπου 2 χλμ. Η είσοδός του προστατεύεται από τις νησίδες του συμπλέγματος των Εχινάδων. Τόσο μέσα στη θάλασσα όσο και στην παραλία υπάρχουν πηγές γλυκού νερού. Η υποθαλάσσια έρευνα στην περοχή είχε ξεκινήσει με αφορμή τον προγραμματισμό κατασκευής στον ομώνυμο όρμο διαλυτηρίου πλοίων από την ΕΤΒΑ και διήρκεσε από τον Ιούλιο έως το Δεκέμβριο του 1986. Αξιοπρόσεκτο εύρημα είναι ο ταφικός εγχυτρισμός ενός βρέφους. Ο προϊστορικός οικισμός βρισκόταν στο μυχό του κόλπου, σε σημείο που και προ της βύθισής του πρέπει να ήταν χαμηλή κοιλάδα. Οι λόγοι της καταβύθισης παραμένουν ουσιαστικά άγνωστοι, αφού η εξακρίβωσή τους προϋποθέτει γεωλογική μελέτη. Τοίχοι κτισμάτων διακρίνονται σε μια ζώνη 400 μ. παράλληλα προς την ακτογραμμή και σε απόσταση 130 μ. απ’ αυτήν, τουλάχιστον ως την ισοβαθή των 5 μ. Μερικοί απ’ αυτούς συνεχίζονταν και στην παραλία σε αρκετό βάθος κάτω από το έδαφος. Το τμήμα του οικισμού που καλύπτεται απο τη θάλασσα έχει έκταση περίπου 50 στρεμμάτων και καταποντίστηκε πριν από 4.500 χρόνια. Η οριστική του εξαφάνιση ωστόσο επήλθε με την εγκατάσταση του διαλυτηρίου πλοίων, που συντελέστηκε εξαιτίας της αβελτηρίας αλλά και με τις «ευλογίες» της θανούσας υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη.
Πουνταζέζα Λαυρίου.
Πρόκειται για παραθαλάσσιο οικισμό του αρχαίου δήμου Σουνίου της Λαυρεωτικής και ταυτίζεται με τον «Πορθμόν των Σαλαμινίων», που αναφέρεται σε επιγρφές του 363 π.Χ. από την αρχαία Αγορά Αθηνών. Ο οικισμός φαίνεται να εκτεινόταν στην ευρύτερη περιοχή του λόφου της Πουνταζέζας, καταλήγοντας ομαλά προς τη θάλασσα. Στον πορθμό οι εύποροι δημότες, που ανήκαν στο γένος των Σαλαμινίων, φαίνεται να είχαν στη κατοχή τους καλλιεργήσιμη γη, αλώνι, πηγάδι, δύο οικίες, τέμενος άγνωστης θεότητας καθώς και τέμενος του Ηρακλέους. Οι πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι στην περιοχή υπήρξε έντονη γεωργοκτηνοτροφική αλλά και μεταλλευτική δραστηριότητα. Σήμερα ένα μέρος του παραθαλασσίου τμήματος του οικισμού είναι καταποντισμένο λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Τα κυριότερα λείψανα εντοπίζονται στη βορειοανατολική πλευρά και καταλαμβάνουν μια έκταση 110χ35 μ. Εκεί παρατηρούνται τοίχοι κτισμάτων από πωρόλιθο εγκάρσιοι αλλά και παράλληλοι προς την ακτογραμμή. Το ύψος τους είναι περίπου 40 εκ. Επίσης σε απόσταση 25 μ. από την ακτή σε βάθος 1,85 μ. εντοπίζονται απομεινάρια τετραγώνου λίθινου οικοδομήματος (προφανώς δημοσίου κτηρίου) διαστάσεων 9,65χ9,65 μ. Η ακμή του οικισμού ανάγεται στους κλασικούς χρόνους.
Λιμάνι Αβδήρων.
Μέσα στο σύγχρονο λιμενίσκο της κοινότητας των Αβδήρων πραγματοποιήθηκε το 1992 η υποβρύχια έρευνα του αρχαίου λιμενοβραχίονα, που, αν και αρκετά φθαρμένος, σώζει σε μεγάλο βαθμό το αρχικό σχήμα και μέγεθός του. Έχει μήκος περίπου 170 μ. και κατεύθυνση από ανατολών προς δυσμάς. Κατά την πρώτη ανασκαφική περίοδο διαπιστώθηκε κατ’ αρχήν η ύπαρξη δύο τουλάχιστον οικοδομικών φάσεων. Στην πρώτη φαίνεται να ανήκει ένας λιμενοβραχίονας πλάτους 8 μέτρων δομημένος με λιθοπλίνθους από γρανίτη και ελαφρά κλίση προς το βορρά. Εξωτερικά του σημείου που γωνιάζει εντοπίστηκαν δύο ημικυκλικοί πύργοι διαμέτρου 10 και 13 μ. Στην νεότερη φάση του λιμανιού ανήκει η προς τη λιμενολεκάνη επέκτασή του πλάτους 3-3,5 μ., που εφάπτεται στην εσωτερική πορεία της αρχαιότερης φάσης και είναι κατασκευασμένη επίσης από μεγάλες γρανιτένιες λιθοπλίνθους.
Μεθώνη (Οικισμός Εποχής του Χαλκού).
Περί τα μέσα της δεκαετίας του 80 στον κόλπο της Μεθώνης, σε απόσταση 300 μ. από το δημοτικό κάμπινγκ και σε βάθος 3,5 έως 5,5 μ. εντοπίστηκαν εκτεταμένα οικοδομικά λείψανα και συστάδες. Οι τοίχοι σώζονται σε ορισμένες περιπτώσεις σε ύψος τεσσάρων δόμων, αποτελούνται δε κατά κανόνα από πλακερές πέτρες. Η τοιχοδομία αυτή συγκροτείται κυρίως από διπλές σειρές λίθων. Σε λίγες περιπτώσεις εμφανίζεται μόνο μία σειρά, αποτελούμενη από ακατέργαστους ογκόλιθους. Σημαντικό στοιχείο για τη προϊστορική χρονολόγηση του ευρήματος υπήρξε τοίχος σε διάταξη «ιχθυόκανθου», που «πορεύεται» δυτικά από μεγάλο κυκλικό οικοδόμημα. Η γενική εικόνα των λειψάνων συνηγορεί υπέρ της πιθανότητας καταβύθισης λόγω σεισμού. Από το 1990 διεξάγεται συστηματική έρευνα στον εν λόγω χώρο, όπου αξίζει να σημειωθεί ότι έχει βρεθεί μια λίθινη προϊστορική άγκυρα ενσωματωμένη σε τοίχο καθώς και υπολείμματα ταφικού εγχυτρισμού δύο νηπίων. Οι υπάρχουσες ιστορικές πληροφορίες για τη περιοχή είναι αξιολογότατες. Κατά την εποχή των Τρωικών ωνομαζόταν Πήδασος. Ο Στράβων την αναφέρει ως Πήδασον αμπελόεσσαν. Τα δύο σπουδαιότερα ιερά της πόλης ήταν ο ναός της Ανεμώτιδος Αθηνάς, όπου υπήρχε και ανδριάντας του Διομήδους και ναός της Αρτέμιδος, όπου και το υπό του Αναχάρσιδος αναφερόμενο φρέαρ, από το οποίο αντλούσαν νερό αναμεμιγμένο με πίσσα. Ίσως να πρόκειται για την πρώτη άντληση πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο.
Πλύτρα Λακωνίας.
Βρίσκονται στη δυτική πλευρά της χερσονήσου Επιδαύρου Λιμηράς μεταξύ των όρμων Σκοτεινός και Άρασμα στο Λακωνικό Κόλπο και ταυτίζεται με την αρχαία πολίχνη Ασωπός των Ελευθερολακώνων. Η περιοχή, που κατά την αρχαιότητα πρέπει να βρισκόταν περίπου 3 μέτρα ψηλότερα από τη σημερινή στάθμη της θάλασσας, είναι διάσπαρτη με αρχαία κτήρια. Είναι τυπικό παράδειγμα αρχαιολογικού χώρου, που έχει διαταραχθεί λόγω τεκτονικών φαινομένων και που σήμερα βρίσκεται βυθισμένος μέχρι και το βάθος των 7 μέτρων. Κατά μήκος του πρανούς της ανατολικής ακτής είναι ορατά τα σημεία όπου έχει αποκοπεί από τη στεριά. Έχουν βρεθεί ανθρώπινα οστά αναμειγμένα με κεραμικά, που ενδεικνύουν το αιφνίδιον της καταστροφής που είχε επέλθει. Η συνεχής διάβρωση της παράκτιας περιοχής αποκαλύπτει οικοδομήματα με εντυπωσιακά ψηφιδωτά δάπεδα καθώς και αρχαίους τοίχους, που συνεχίζουν κάτω από τη θάλασσα. Τα πλείστα των οικοδομικών λειψάνων, που υφίστανται στον πυθμένα του κόλπου, χρονολογούνται από την ελληνιστική έως την παλαιοχριστιανική περίοδο. Απ’ αυτά ξεχωρίζουν ένα πηγάδι δομημένο με λίθους και υδραυλικό κονίαμα, ο αρχαίος λιμενοβραχίονας και ο επ’ αυτού οχυρωματικός πύργος ή φάρος. Τα βυθισμένα κτήρια είναι κατασκευασμένα από ορθογώνιους λιθοπλίνθους, που προέρχονται από τα παρακείμενα επίσης βυθισμένα λατομεία της αρχαιότητας.
Φαλάσαρνα.
Βρίσκεται στον αυχένα της χερσονήσου της Γραμβούσας στην δυτική Κρήτη. Λόγω θέσης υπήρξε το πλέον στρατηγικό σημείο ελέγχου των θαλασσίων οδών μεταξύ του Αιγαίου πελάγους και της Ιταλίας. Ο αρχαίος λιμένας της πόλης βρίσκεται σε απόσταση 100 μ. από την παραλία, θαμμένος κάτω από τόνους προσχώσεων και θαλασσίων αποθέσεων. Αυτό οφείλεται στο γεωλογικό φαινόμενο της προς βορράν κίνησης της λιθοσφαιρικής πλάκας της Αφρικής και της συνακόλουθης σύγκρουσής της με αυτή του Αιγαίου. Στοιχεία από τον χώρο της Φαλάσαρνας, που χρονολογήθηκαν με «άνθρακα 14», απέδειξαν ότι το δυτικό τμήμα της Κρήτης πρέπει να «υψώθηκε» περί το 365 π.Χ. μέσα σε διάστημα λίγων ημερών.
Ελίκη Αχαϊας.
Βρίσκεται μεταξύ των ποταμών Σελινούντα και Κερυνίτη. Ο Παυσανίας στα «Αχαϊκά» του (VΙΙ, 24,5 και 25, 5) αφιερώνει μεγάλο μέρος της διήγησής του σ’ αυτήν. Η συγκεκριμένη πόλη, κέντρο λατρείας του Ελικωνίου Ποσειδώνος, μπορεί χωρίς υπερβολή να χαρακτηριστεί ως καταποντισμένο μυστήριο. Από τα υφιστάμενα ιστορικά στοιχεία γνωρίζουμε ότι συνεπεία σεισμικής έξαρσης κατά τον χειμώνα του 373 π.Χ. καταβυθίστηκε στο σύνολό της, ενώ οι κάτοικοί της μετανάστευσαν στην κυρίως Ελλάδα και τη Μικρά Ασία. Ουδέν άλλο είναι επισήμως γνωστό γι’ αυτήν σήμερα πέρα από τις σποραδικές και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αλιέων του Κορινθιακού κόλπου, που κάνουν λόγο για ύπαρξη υποβρυχίων ερειπίων. Πριν από λίγα χρόνια συντελέστηκε η πρώτη υποθαλάσσια μαγνητοσκόπηση της περιοχής από ιδιωτικό συνεργείο δυτών.
Άντισσα.
Εντοπίζεται στη βορειοδυτική Λέσβο και σύμφωνα με τις υπάρχουσες μαρτυρίες Ρωμαίων ιστορικών καταβυθίστηκε το 358 π.Χ.
Πύρρα.
Βρίσκεται επίσης στη Λέσβο, στον κόλπο της Καλλονής. Πρόκειται για αρχαιότατη πόλη, της οποίας τα βυθισμένα απομεινάρια είναι δυνατό να γίνουγ διακριτά σε βάθος λιγότερο των 8 μ., όποτε οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Ανθηδών.
Στο παραλιακό τμήμα της κωμόπολης αυτής της κεντρικής Ευβοίας (άλλοτε ανήκε στη Βοιωτία) σώζονται ακόμη θεμέλια δημοσίων οικοδομημάτων, αρχαίος μόλος, λιμενοβραχίονες και κρηπιδώματα κατασκευασμένα από μεγάλους ορθογώνιους λίθους. Χρονολογούνται από την Αρχαϊκή έως την Ελληνιστική περίοδο.
Παυλοπέτρι Λακωνίας.
Βρίσκεται κοντά στην Ελαφόνησο. Στον υποθαλάσσιο χώρο του έχει ανακαλυφθεί ευρέως εμβαδού οικισμός της Πρωτοελλαδικής περιόδου, του οποίου η εξέλιξη χρονολογείται μέχρι την Υστεροελλαδική.
Και άλλοι είκοσι ένας πανάρχαιοι και νεώτεροι οικισμοί εκτός από τους προαναφερθέντες
Υπάρχουν ακόμη τα λείψανα 21 βυθισμένων οικισμων στις ακτές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδος, τους οποίους σε μια απλή κατηγοριοποίηση με κριτήριο την αρχαιότητά τους δυνάμεθα να τους κατατάξουμε ως εξής:
Πρωτοελλαδικοί: Μανίκια Ευβοίας (οικισμός και νεκροταφείο).
Κλασικοί: Τορώνη Καβάλας, Ερέτρια Ευβοίας, Κεγχρεαί Κορίνθου, Γύθειο Λακωνίας και Φεία Ηλείας.
Ελληνιστικοί: Κίρρα Φωκίδος, Δόμβραινα Βοιωτίας, Διβάρι Γιάλοβας Μεσσηνίας, Παλαιά Επίδαυρος Αργολίδος, Ελούντα Κρήτης, Ψείρα Κρήτης, Χερσόνησος Κρήτης, Ίτανος Κρήτης.
Βυζαντινοί: Παροικία Πάρου, Δρέπανο Αργολίδος.
Εύλογα παρατηρούμε ότι η ύπαρξη βυθισμένων οικισμών, που χρονολογούνται μέχρι και τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες – ενώ έκτοτε λόγω της εμφανίσεως της πειρατείας ατονεί η συγκρότηση παρακτίων πόλεων -, είναι δηλωτική της συνεχούς παρουσίας ενός συνδυασμού γεωλογικών φαινομένων, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε αδιάκοπη εξέλιξη επί σειρά χιλιετιών. Η καταβύθιση της Αιγηίδος προ 10-12.000 ετών οφείλεται στην εκδήλωση των ιδίων ακριβώς φαινομένων (άνοδος στάθμης υδάτων, σεισμοί, ηφαιστειακές εκρήξεις), με τη μόνη διαφορά ότι τότε η ένταση και η χρονική διάρκεια τους ήταν σαφώς πολλαπλάσιες σε σύγκριση με τις μεταγενέστερες ιστορικές περιόδους.Αναφορικά με το ερευνητικό μέρος τα κριτήρια της επιλογής ενός υποθαλασσίου χώρου για μελέτη δεν είναι σταθερά, ενώ το λιγοστό προσωπικό της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων (μόλις τριάντα πρόσωπα, δέκα από τα οποία είναι αρχαιολόγοι) σαφώς δεν επαρκεί, για να καλύψει μια επικράτεια με συνολικό μήκος ακτών μεγαλύτερο από ολόκληρης της Αφρικής και θαλάσσιο χώρο σχεδόν διπλάσιο από την ξηρά της. Ευχής έργον θα ήταν η πλήρωση περισσοτέρων θέσεων με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό στον τομέα της εναλίου αρχαιολογίας καθώς και η μελλοντική εντατικοποίησης των ερευνών με τη χρήση βαθυσκαφών, αφού είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά μυστικά βρίσκονται ακόμη κρυμμένα στα μεγαλύτερα βάθη κάτω από το γαλανό πέπλο των ελληνικών πελαγών.

Πηγές – βοηθήματα: Ξέρξη Λίβα, Η Αιγηίς κοιτίς των Αρίων και του Ελληνισμού, Αθήνα 1956.Ηλία Τσατσόμοιρου, Αιγαίο Βουνό, Αθήνα 1981.Ιωάννου Πασσά, Η αληθινή Προϊστορία, Αθήνα 1985.Αλεξάνδρου Καλέμη, Η αποκάλυψη των φυσικών και ιστορικών θησαυρών της Ευβοίας, Αθήνα 2000.Στράβωνος, Γεωγραφικά. Παυσανίου, Ελλάδος Περιήγησις (Αττικά - Αχαϊκά).Υπουργείο Πολιτισμού – Εφορεία Εναλίων Αρχαιοατήτων, Αναφορές των αρχαιολόγων Χρήστου Αγουρίδη, Αικατερίνης Δελλαπόρτα, Παναγιώτας Τίτσα-Μελά, Χρυσηίδας Σαμίου, Ηλία Σπονδύλη, Ελπίδας Χατζηδάκη.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ο καθένας με τον πόνο του !!!

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΕ .........ΤΗΝ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ !!!

Όσκαρ για... σενάριο παραλίγο να κερδίσει ο ιδιοκτήτης του ψιλικατζίδικου από τα Πεζά, ο οποίος την περασμένη Τρίτη, κατήγγειλε, ψευδώς, ότι έπεσε θύμα ληστείας. Η αποκάλυψη της ψεύτικης ιστορίας που είχε πλάσει ο εν λόγω κύριος, έγινε από τις Αστυνομικές Αρχές με τη... βοήθεια του ίδιου του υποτιθέμενου θύματος, μιας και κατά τη διάρκεια των καταθέσεων του, έπεφτε σε αντιφάσεις για το τι ακριβώς είχε συμβεί στα λεπτά που διήρκεσε η ληστεία. Και όλα αυτά για να καθυστερήσει, όπως ομολόγησε, την πληρωμή κάποιων χρεών του, μέχρι να βρει τρόπο να τα ξεπληρώσει.Έτσι, ενώ στην πρώτη του κατάθεση έλεγε, για παράδειγμα, ότι οι ληστές του πήραν τα χρήματα από το ταμείο, έπειτα έλεγε ότι του τα άρπαξαν από το πορτοφόλι του. Έκανε επίσης λόγο για καλάσνικοφ και αρκετά βίαιες κινήσεις από την πλευρά των ληστών, σε τέτοιο όμως βαθμό, ώστε να μη δικαιολογούνται. Γι' αυτό το λόγο οι άνδρες της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας, τον κάλεσαν για να δώσει ξανά κατάθεση.Οι αστυνομικοί από τις αντιφατικές του κουβέντες σε σχέση με την πρώτη κατάθεση και τις περιγραφές του, κατάλαβαν ότι κάτι περίεργο συνέβαινε και μόλις τον πίεσαν λίγο παραπάνω, ομολόγησε ότι είχε ο ίδιος σκηνοθετήσει τη ληστεία του.
«Κατά τη λεπτομερή του εξέταση, ο ιδιοκτήτης του ψιλικατζίδικου, έπεσε σε κάποιες αντιφάσεις, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να ομολογήσει ο ίδιος ότι η καταγγελία του ήταν ψευδής», σχολίασε ο διευθυντής Ασφαλείας Γιώργος Σκανδαλάκης.
Ο καταστηματάρχης συνελλήφθη και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα.

Ο ΛΥΣΣΟΓΙΩΡΓΗΣ

Η ανταρσία το Λυσσογιώργη ή Καντανολέου στην Κρήτη (1527).
Στα 1527 σημειώνεται εξέγερση ορισμένων ορεινών χωριών έξω από τα Χανιά. Είναι ή ανταρσία τού Λυσσογιώργη, όπως αναφέρεται στα επίσημα έγγραφα της εποχής -ή τού Καντανολέου, όπως έγινε γνωστή αργότερα . Ο Λυσσογιώργης, ενεργώντας κατά τα πρότυπα των βενετικών αρχών αυτοχειροτονήθηκε διοικητής (rettore) και έδωσε τα άλλα αξιώματα σε ανθρώπους τής γενιάς του.
Αιτία της ανταρσίας ήταν οι καταχρήσεις και καταπιέσεις των κατώτερων υπαλλήλων σε βάρος των χωρικών, πολλοί από τούς οποίους αναγκάζονταν να καταφεύγουν στα βουνά και να φυγοδικούν . Η Βενετία ανήσυχη παίρνει τα κατάλληλα μέτρα: ό δόγης με την επιστολή του της 27 Απριλίου 1527 συνιστά στον γενικό καπετάνιο (capitano general) της Κρήτης Cornelio ή Cornaro να μη βιαστή, αλλά να περιμένη τις ενισχύσεις, πού θα φέρη ό στόλος. Πραγματικά ό Cornelio επί πολλούς μήνες δεν κινείται, περιμένοντας να ετοιμαστή καλά. Ακόμη στις 12 Οκτωβρίου 1527 αναφέρει στο Συμβούλιο των Δέκα ότι το δημόσιο ταμείο του Χάνδακα δεν έχει τα χρήματα, πού τού είναι απαραίτητα για να εκστρατεύση εναντίον των επαναστατών, και ότι του χρειάζονται 100 μικρά πυροβόλα (falconi). Στο μεταξύ με την υπόσχεση αμνηστείας είχε κατορθώσει να στρέψη εναντίον των ανταρτών 60 περίπου φυγοδίκους ή άλλους καταδικασμένους για εγκλήματα. Τέλος στις 19 Οκτωβρίου, ίσως μετά την συμπλήρωση των ετοιμασιών, ό δούκας τής Κρήτης Bernardino Superantio (Soranzo) μέ τούς συμβούλους του Zuan Francesco Lion και Jacomo Surian διατάζουν τον Cornelio να συντρίψη τούς στασιαστές και του εκχωρούν πλήρη δικαιοδοσία στα πολιτικά και ποινικά ζητήματα.
Έτσι στις 20 Οκτωβρίου ξεκινά ό Cornelio από το Ηράκλειο προς το Ρέθυμνο με ένα λόχο πεζικού, με τον Ανδρέα Καλλέργη και τούς οπαδούς του και με 200 «Αλβανούς», δηλαδή stradioti. Κατόπιν βαδίζει εναντίον τού Άλικάμπου, πού κατοικούνταν από 250 οικογένειες της γενιάς των Κόντων, «χειρίστων και αρπάγων», όπου επί 15 χρόνια δεν είχε πατήσει δημόσιος υπάλληλος, όπως έγραφε στην έκθεσή του της 2 Νοεμβρίου ό Cornelio, δηλαδή όπου οι αυθαιρεσίες των υπαλλήλων δεν ίσχυαν, όπως πρέπει να συμπεράνη ό ιστορικός. Οι κάτοικοι τού χωριού σκορπίστηκαν αμέσως στα απότομα και άγρια βουνά τους, όπου μετέφεραν και έκρυψαν τα πράγματά τους. Τότε ό Cornelio έστειλε 700 άνδρες με οδηγούς Σφακιανούς, για να καταδιώξουν τούς φυγάδες, ενώ ό ίδιος πήγε στο χωριό Αλίκαμπος. Εκεί παρουσιάστηκαν εμπρός του 80 φοβισμένοι κάτοικοι πού τούς έστειλε με συνοδεία στα Χανιά, ενώ άλλους 8 πού έπιασε την στιγμή πού έφευγαν τούς εξετέλεσε επί τόπου. Σύγχρονα διακήρυξε ότι όποιος ξαναγυρίση στον Αλίκαμπο δεν πρόκειται να πάθη τίποτε. Πραγματικά άρχισαν λίγοι λίγοι να παρουσιάζωνται. Κατόπιν βάδισε προς τα Κεραμειά και τα Μεσκλά, όπου επανέλαβε τα ίδια με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν όλοι οι κάτοικοι. Των άλλων όμως χωριών δεν κατέβηκαν, γιατί προφασίστηκαν, όπως γράφει ό Cornelio, ότι ήταν μακριά. Η αλήθεια είναι ότι τα χωριά εκείνα, Άνω και Κάτω Κεραμειά, Άνω και Κάτω Ακαρανού, Άνω και Κάτω Χριστογέρακα, Λάκκοι κ.λ. αποτελούσαν την κυρία εστία των επαναστατών .
Έγιναν άραγε κατόπιν συγκρούσεις στην περιοχή των Λάκκων; Το μόνο πού γνωρίζουμε είναι ότι ό Cornelio με την επιστολή του τής 29 Νοεμβρίου ειδοποιούσε τον δόγη ότι είχε αιχμαλωτίσει πολλούς, ότι ήλπιζε να πιάση και εκείνους πού είχαν διαφύγει στα βουνά, ότι είχαν καλό τέλος οι ύπήκοοι. Κατόπιν ο δόγης στην απαντητική του επιστολή της 21 Ιανουαρίου 1528 συνέχαιρε τον Cornelio για την καταστολή της ανταρσίας και την «σαφή διάταξη» των στρατευμάτων, στοιχεία πού μαρτυρούν για ορισμένες στρατιωτικές κινήσεις των Βενετών και ίσως και για συμπλοκές με τούς επαναστάτες. Σύμφωνα ακόμη με τα στοιχεία αυτά ή ανταρσία εξαλείφθηκε μέσα σε 1 μήνα, μεταξύ 20 Οκτωβρίου - 29 Νοεμβρίου 1527. Ο Cornelio σε πολύ μεταγενέστερη έκθεσή του, της 18 Νοεμβρίου 1528, αναφέρει ότι ύστερ' από το αίσιο πέρας των επιχειρήσεών του εναντίον των επαναστατών, αναγκάστηκε να μείνη με τούς άνδρες του δυό μέρες στην χιονισμένη ύπαιθρο με τρομερό κρύο, για να πιάση τον αρχηγό τους Λυσσογιώργη, αλλά έπειτα, επειδή είδε ότι το ζήτημα αυτό δεν ήταν εύκολο και υπήρχε φόβος να κακοπάθουν οι στρατιώτες του, αποφάσισε να επικηρύξη αυτόν και τούς άνδρες του: όποιος θα τον έπιανε θα έπαιρνε 500 υπέρπυρα από το δημόσιο ταμείο και θα μπορούσε να ζητήση την αμνήστευση δύο επαναστατών· αν τον έπιαναν οι σύντροφοί του, θα αμνηστεύονταν οι ίδιοι· αν πάλιν ένας επαναστάτης παρέδιδε ένα σύντροφό του, θα μπορούσε να προτείνη αμνήστευση δύο άλλων. Συμπληρωματικά στοιχεία αντλούμε από την αναφορά του Cornelio της 2 Απριλίου 1528 προς τον δόγη, όπου εκείνος τονίζει την ανάγκη να δοθούν ηθικές αμοιβές σε 60 περίπου ληστές καταδικασμένους και εκτοπισμένους, πού συνέπραξαν με τις βενετικές αρχές για την καταστολή της ανταρσίας είτε υπηρετώντας τους επί 5 μήνες και 9 μέρες με πίστη και αφοσίωση είτε και συλλαμβάνοντας μερικούς από τούς αντάρτες, πού τούς παρέδωσαν έπειτα στους Βενετούς· γι' αυτό και ό Cornelio συνηγορεί με θέρμη για την παροχή των αμοιβών. Ο αρχηγός της ανταρσίας Λυσσογιώργης με άλλους μαζί συντρόφους του διέφυγε στα βουνά, αλλά πιάστηκε αργότερα -πότε ακριβώς; -από τρεις συντρόφους του, πού τον παρέδωσαν στους Βενετούς για ν' αμνηστευθούν και να πάρουν τα 500 υπέρπυρα, με τα οποία είχε επικηρυχθή. Τα υπέρπυρα αυτά δόθηκαν από τούς Βενετούς στους προδότες συντρόφους του Λυσσογιώργη, αλλά όχι και τα ποσά των άλλων επικηρύξεων- ζήτημα πού στενοχωρούσε τον Cornelio και ζητούσε να λυθή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Ο Λυσσογιώργης, σύμφωνα με το μεταγενέστερο και όχι πολύ αξιόπιστο Χρονικό του Trivan, μαζί με τούς άλλους αρχηγούς οδηγήθηκε εμπρός στον Βενετό διοικητή των Χανιών και ανακρινόμενος είπε, ότι αρχηγό τον εξέλεξε ό λαός και ότι άσκησε το αξίωμά του, όπως ακριβώς και οι καταγόμενοι από τούς ευγενείς άρχοντες του Βυζαντίου πρόγονοί του, πού κυβερνούσαν το νησί, προτού έλθουν οι Βενετοί. Ο Λυσσογιώργης και οι δύο γιοί του καταδικάστηκαν σε θάνατο και οδηγήθηκαν στην αγχόνη . Από την τραγωδία αυτή ξεπήδησε το παρακάτω τετράστιχο του λαϊκού ποιητή:
Ποιος είδε Κόντη σύνδικο,
Καντανολέ ρετούρη,
και Πάτερο γραμματικό,
Μουσούρο καντσιλέρη.
Την καταστολή της ανταρσίας την κοινοποίησε ό Cornelio στους διοικητές Χανιών, Ρεθύμνου και Ηρακλείου με την εντολή να δημοσιευθή ιταλικά και ελληνικά σε όλα τα κεντρικά μέρη των χωριών. Ο Cornelio εξετέλεσε πάνω από 700 ανθρώπους, άλλων έκοψε τα χέρια, τα πόδια και πολλούς εξόρισε στην Κύπρο, στα Κύθηρα και στην Ίο, ενώ άλλους τούς έριξε σκλάβους στις γαλέρες και άλλους -τα γυναικόπαιδα, φαίνεται- εκτόπισε στις περιοχές Ηρακλείου και Σητείας. Τα χωριά των επαναστατών καταστράφηκαν από τα θεμέλιά τους και κηρύχθηκαν τόποι ακατοίκητοι με την απειλή να θανατώνεται όποιος συλλαμβάνεται εκεί. Όσο για τον Αλίκαμπο, πού δεν ήταν φέουδο κανενός, θα πουλούνταν προς όφελος του κράτους για να καλυφθούν τα έξοδα τής εκστρατείας. Ασφαλώς ή Πολιτεία του Cornelio θα ήταν πολύ πιο σκληρή άπ' ό,τι την περιγράφει. Τότε έπιασε και εξόρισε στην Κύπρο τούς άνδρες του Αλίκαμπου, 100 τής γενιάς των Κόντων, οι οποίοι με αναφορά τους 9 χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουλίου 1536, ζητούσαν την άδεια να ξαναγυρίσουν στην Κρήτη . Οι περισσότεροι έχουν διάφορα παρατσούκλια: Λούπος, Κατσούλης, Μελτζάνης, Βάρδας, Κατόπουλος, Ψαρός, Παλούκης, Τζιτζίκης, Μπούκης, Χαρδαλούπας, Κορδόχειλος κ.λ.. Ανάλογα σκληρή θα ήταν ή στάση του Cornelio και στους κατοίκους των Μεσκλών και των Κεραμειών, πού είχαν κατεβή μόνοι τους στα χωριά. Πάντως εξογκωμένη ήταν ή είδηση πού έσωζε ή προφορική παράδοση των Μεσκλών ως τα χρόνια μας ότι στην «καταστροφή του Καντανολέω» είχε γίνει γενική σφαγή των κατοίκων από τούς Βενετούς. Παρά τα αυστηρά μέτρα του Cornelio και την οργή του, οι εκτοπισμένοι μετά την επιβολή τής τάξης άρχισαν σιγά σιγά να διαρρέουν προς τις πατρίδες τους. Θα πέρασαν όμως πολλά χρόνια, ώσπου να γίνη ό επαναπατρισμός τους και να ξαναρχίσουν την παλαιά ατίθαση ζωή τους. Έτσι ύστερ' από 67 χρόνια, στα 1594, ό καπετάνιος τής Κρήτης Ρ. F. Pasqualigo γράφει :«.δόθηκαν και πάλι στην αρπαγή και σε μιά ζωή πού αχαλίνωτη και αξιόποινη, δίχως να φοβούνται την δικαιοσύνη, σε βάρος των πιο αδύνατων. Όχι μόνο ληστεύουν στην ύπαιθρο και στους δημόσιους δρόμους τα ζώα, μα μπαίνουν και στα χωριά την νύχτα και στα σπίτια του ενός και του άλλου και κάνουν τις ίδιες εκείνες ληστείες, πού, όπως είναι γνωστό, χάνουν οι ληστές στην Μάρκα και στην Ρωμάνια. Ανάμεσα στους άθλιους αυτούς ή οικογένεια των Κοντών, από το χωριό Αλίκαμπο πάνω από τον Αρμυρό του Ρεθύμνου, έχει τούς πιο μεγάλους κακοποιούς, γιατί κατοικούν σε τόπο απρόσιτο, όπου μόνον από να δρόμο στενό και δύσβατο σε μήκος περισσότερο από έξι μίλια μπορεί κανένας να μπή. Οι άνθρωποι αυτοί, με τα προνόμια πού τούς τταραχώρησαν οι Έλληνες αυτοκράτορες τής Κωνσταντινούπολης, πού τα διατηρούν ακόμη, θεωρούν τούς εαυτούς των ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Την εποχή τού παραπάνω εκλαμπρότατου Κόρνερ ήταν εκατό οικογένειες, άνθρωποι αγέρωχοι και κακοί. Εξορίστηκαν στην Κύπρο και τα υπάρχοντά τους δημεύθηκαν. Μα ύστερα από λίγα χρόνια γύρισαν στην Κρήτη και τώρα έχουν αυξηθή σε ασύγκριτα μεγαλύτερο αριθμό. Γύρισαν και κατοίκησαν στον ίδιο τόπο και ζουν περισσότερο από άλλοτε ανυπότακτοι. Εκείνοι έπειτα της γενιάς του Φούμη, από το χωριό Κεραμειά, ισχυρίζονται και αυτοί, πώς είναι ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Πολλοί άπ' αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο για παρόμοιες στάσεις από τον παραπάνω εκλαμπρότατο Κορνάρο· οι υπόλοιποι, όλοι σχεδόν, εξορίστηκαν στην περιφέρεια του Χάνδακα και της Σητείας και το χωριό τους καταστράφηκε, γιατί βρισκόταν σε τόπο οχυρώτατο, πού ήταν μόνο δέκα μίλια μακριά από τα Χανιά. Στην ίδια θέση απαγορεύτηκε ρητά ν' ανοικοδομήσουν πια σπίτια. Παρ' όλ' αυτά, με την πάροδο του χρόνου, ξαναγύρισαν και ξανάκτισαν το χωριό πιο μεγάλο και τώρα είναι τετρακόσιοι άνθρωποι, ανδρείοι βέβαια μα πολύ ανυπότακτοι και επιρρεπείς στις κακές πράξεις, πού ζουν μόνον από τις αρπαγές. Είναι ακόμη οι Καντανολέοι από το χωριό Χριστό Γέρακα· ένας άπ' αυτούς, εκείνο τον καιρό, ήταν τόσο θρασύς πού ανακηρύχθηκε ρετούρης και διόρισε συμβούλους, από την ίδια την γενιά του. Σήμερα όμως δεν αριθμεί πολλά μέλη, όπως οι άλλες γενιές. Είναι ακόμη οι Μουσούροι και οι Σγουράφοι, άνθρωποι με κακά φυσικά, πού κατοικούν στον Ομαλό, στο Ορθούνι και σε άλλα τριγύρω χωριά. Παρ' όλο πού απαγορεύτηκε ρητά να κατοικούν στα οχυρότατα βουνά, όπου ή ανάβαση είναι δυσκολώτατη».
Πηγή: Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Γ' τομ., Θεσσαλονίκη 1968.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΌ !!!!

Βραδινό ουράνιο τόξο 18.31 και κοντόχοντρο

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο κλέφτης
Μια νύχτα, εκεί που κοιμόταν ο Νασρεντίν, νοιώθει τη γυναίκα του να του σκουντάει τον ώμο και να τον ξυπνάει λέγοντάς του ψιθυριστά στο αυτί:
- «Κάποιος κλέφτης μπήκε στο σπίτι».
- «Μην βγάζεις άχνα», της λέει το ίδιο ψιθυριστά ο Νασρεντίν, «δεν έχουμε τίποτα για να μας κλέψει κι αν είμαστε και λίγο τυχεροί, μπορεί να μας αφήσει και κάτι αυτός».

'Η ο Σουλτάνος πεθαίνει ή η καμήλα ψοφάει !
Μια φορά, λέγεται, ότι ο Ναστρεντίν Χοτζας έκλεισε συμφωνία με το Σουλτάνο να μάθει σε πέντε χρόνια στην καμήλα του γράμματα. Όλοι όσοι τ’ άκουσαν έμειναν έκπληκτοι και νόμισαν ότι ο Χοτζας τρελάθηκε!!! Αυτός όμως, πήγε στο σπίτι του και δείχνοντας στη γυναίκα του τις χίλιες λίρες της είπε ότι είναι ο μισθός του, που θα μάθει στην καμήλα του Σουλτάνου γράμματα. Καταλαβαίνετε τώρα τη στεναχώρια της γυναίκας του. Αλλά ήσυχος και θυμόσοφος ο Ναστρεντίν της είπε: Μη στεναχωριέσαι γυναίκα· σε τόσα χρόνια ποιός ξέρει; η ο σουλτάνος πεθαίνει, η η καμήλα ψοφάει

22 Μαρτίου Παγκόσμια μέρα του νερού

Οι Ινδιάνοι έχουν μια σοφή ρήση για το νερό, στο οποίο είναι αφιερωμένη η 22α Μαρτίου κάθε έτους, αυτή που ορίσθηκε από τον O.H.E. το 1992 ως η «Παγκόσμια ημέρα για το νερό». Λέει λοιπόν ότι «Το νερό το δανειστήκαμε και οφείλουμε να το παραδώσουμε στα εγγόνια μας όπως το παραλάβαμε». Βέβαια αυτά τα λένε οι Ινδιάνοι, εμείς που το παίζομαι και λίγο καουμπο-σερίφηδες λέμε άλλα και οι οδηγίες που δίνουμε στα εγγόνια μας είναι τελείως διαφορετικές, αλλά δεν είναι ανάγκη να τις αναλύσουμε τώρα.
Η ευρωπαϊκή ένωση τα τελευταία χρόνια έχει καθορίσει ένα πλαίσιο για την υδάτινη πολιτική της, που αναφέρει ρητά: «Το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται». Φυσικά έχει και μια οδηγία με μικρά γράμματα που ζητά «ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος» δηλαδή κοστολόγηση του νερού, ώστε να μπορεί να ανακτηθεί η δαπάνη κατασκευής όλων των έργων και όλων των υπηρεσιών που απαιτούνται για την παραγωγή του.
Aυτά τα γενικά για το αγαθό, τώρα σε οτι συμβαίνει στην γειτονιά μας....
- Μια άλλη παράγραφος της κοινοτικής οδηγίας πολύ σοβαρή και εδώ πρέπει η δημοτική αρχή μας να ρίξει το βάρος, είναι ότι «ο καταναλώνων πληρώνει», και «ο ρυπαίνων διπλο-πληρώνει»
Οι αυξήσεις στα νερά που πάρθηκαν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο και που κατά την γνώμη τους !!!!! δεν είναι και τεράστιες, μάλλον αποσκοπούσαν στην κάλυψη των ταμειακών αναγκών των υπηρεσιών ύδρευσης και άρδευσης. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με την ανταποδοτικότητα. Εισπράττουμε περισσότερα όχι για να καλύψουμε τις ανάγκες μας αλλά για να κάνουμε καλύτερη την διαβίωση των πολιτών μας, να κάνουμε καλύτερη την ποιότητα του νερού, να επεκτείνουμε το δίκτυο, ώστε να είναι το νερό ένα αγαθό για όλους μας!!! Αν θέλουμε λοιπόν να καλύψουμε τα έξοδα μας, κάνουμε μια άλλη πιο δημοκρατική πολιτική, εισπράττουμε τα χρωστούμενα από ΟΛΟΥΣ !!!! Από ΟΛΟΥΣ !!!
Τα ανταποδοτικά τέλη πρέπει να πληρούν δύο προϋποθέσεις, αφενός να αποτελούν αντάλλαγμα και αφετέρου το ύψος τους να είναι ανάλογο προς το ύψος της αντιπαροχής, της οποίας μπορεί να κάνει χρήση ο πολίτης !!!
Επειδή είναι δύσκολο να πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις αλλά και επειδή συχνά τα τέλη επιβάλλονται αιφνιδιαστικά για κάλυψη αναγκών, μάλλον αποτελούν........ φορολογία.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ
Oι λογαριασμοί βυζαντινών και ΚρητικώνΚαθ’ όλη την διάρκεια της χιλιετούς βυζαντινής αυτοκρατορίας η Κρήτη ήταν το κόκκινο πανί για τους βυζαντινούς κατακτητές. Γι’ αυτό την αιματοκύλησαν πολλές φορές.
- Το 727 οι Κρητικοί όχι μόνον συμμετέχουν μαζί με όλους τους Έλληνες στην Μεγάλη Επανάσταση κατά των βυζαντινών, αλλά επιπλέον ετοιμάζουν πανστρατιά και επιτίθενται κατά της Κωνσταντινουπόλεως για να εκθρονίσουν(!!!) τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ τον Ίσαυρο. Αρχηγό τους είχαν έναν Κρητικό ονόματι Κοσμά, ο οποίος ήταν μεγαλοπρεπής, ωραίος και γενναίος. Και παραλίγο να κατάφερναν να κυριαρχήσουν σε όλη την Μεσόγειο, όπως αναφέρει στην «Ιστορία των Σφακίων» ο ηγούμενος Γρηγόριος Παπαδοπετράκης.
- Όμως οι λογαριασμοί βυζαντινών και Κρητικών παρέμεναν από αιώνες ανοικτοί και δεν έκλεισαν ποτέ. Ο Αλέξιος Κομνηνός, δια του υιού του Ισαακίου, το 1192, στέλνει απειλητική επιστολή προς το νησί της Κρήτης. Απειλούσε ότι αν δεν υποταχθούν στο Βυζάντιο οι Κρητικοί, θα εξολοθρεύσει όλους τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, όπως έπραξαν στο παρελθόν, έγραφε η επιστολή, ο Βελισσάριος, ο Ιουστινιανός, ο Νικηφόρος Φωκάς και ο Βάρδας ο θαλασσινός.
- Οι βυζαντινοί είχαν υποστεί αναρίθμητες ήττες από τους Κρητικούς, που ήταν πολύ γενναίοι μαχητές και θεοσεβείς. Οι Κρητικοί ουδέποτε πρόδωσαν τους Πατρώους Θεούς και τα Πάτρια ειωθότα. Το παράδειγμά τους έδινε θάρρος στους άλλους Έλληνες να διατηρήσουν τον Ελληνισμό τους και την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία. Γι’ αυτό ήθελαν να τους αφανίσουν οι βυζαντινοί κατακτητές.
- Οι μνήμες από την τελευταία ήττα, ήταν ακόμη νωπές. Το 949 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Ζ’ υπέστη πανωλεθρία από τους γενναίους Κρητικούς καθώς όλο το βυζαντινό στράτευμα που έστειλε για να κατακτήσει το ηρωικό Νησί κατεσφάγη, όπως μας πληροφορεί ο Λέων Διάκονος.
- Τα Κρητικά πλοία περήφανα έπλεαν στην Μεσόγειο αψηφώντας τον βυζαντινό στόλο. Και όποτε είχαν ευκαιρία έκαναν τολμηρές επιδρομές και κατέστρεφαν ολοσχερώς τον βυζαντινό στόλο. Ο Λέων Διάκονος γράφει για την «των Κρητών δυναστείαν, τραχηλιώσαν και κατά Ρωμαίων φονικόν πνέουσαν». Δηλαδή έσπερναν τον θάνατο στους βυζαντινούς οι σκληροτράχηλοι Κρητικοί, γράφει ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του.
- Οι Κρητικοί ήταν ακατάβλητοι κυρίως για δύο λόγους, γράφει ο Συνεχιστής του Θεοφάνους: Πρώτον διότι είχαν διατηρήσει αλώβητο το Ελληνικό Ιερατείο τους, το οποίο προΐστατο στους Απελευθερωτικούς Αγώνες, και δεύτερον διότι ήταν φοβεροί έμποροι, κάτι που τους προσπόριζε τα αναγκαία χρήματα για τους πολέμους κατά των βυζαντινών.
- Το μίσος των βυζαντινών κατά των Ελλήνων της Κρήτης αποτυπώνεται ανάγλυφα από τον παρακοιμώμενο Ιωσήφ Βρίγγα ο οποίος προσπαθεί να διεγείρει το βυζαντινό συμβούλιο κατά των Κρητικών. Ο Συνεχιστής του Θεοφάνους καταγράφει τα λόγια του Ιωσήφ: «Είναι τόσα τα δεινά που υπέστησαν οι Ρωμαίοι από τους αρνητές του Χριστού, σφαγές και καταστροφές εκκλησιών και αρπαγές περιουσιών και αιχμαλωσίες. Πρέπει να αγωνισθούμε υπέρ των Χριστιανών και να μην δειλιάσουμε από την απόσταση της θαλάσσης ούτε από τις φήμες».
- Πράγματι οι γενναίοι Κρητικοί απελευθέρωναν τα παράλια της Ιωνίας από τους βυζαντινούς κατακτητές και κατέστρεφαν χριστιανικές εκκλησίες και έπιαναν χριστιανούς αιχμαλώτους για να τους ανταλλάξουν με Έλληνες.
- Το 960 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Ρωμανός Β’ και ο παρακοιμώμενος Ιωσήφ Βρίγγας ανέθεσαν στον Αρμένιο στρατηγό Νικηφόρο Φωκά τον αφανισμό της Κρήτης και των Κρητικών. Ο τεράστιος βυζαντινός στόλος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιουλίου 960.
- Αποτελείτο από 3300 πλοία που μετέφεραν στρατό και εφόδια. Οι βυζαντινοί είχαν στρατολογήσει βάρβαρα στίφη Σλαύων, Αρμενίων και Ρώσων, για να κατασφάξουν τους Έλληνες της Κρήτης.
- Ο M. Canard, στο Byzance et les Arabes μας πληροφορεί ότι οι Έλληνες διέθεταν μόλις 240 πλοία και ζήτησαν από τους Άραβες πολεμοφόδια και στρατό. Εκείνο τον καιρό οι Άραβες με επικεφαλής τον Χαμβδά πολεμούσαν στο μέτωπο της Μικράς Ασίας τους βυζαντινούς κατακτητές, και έτσι δεν μπόρεσαν να τους στείλουν παρά μικρές ποσότητες πολεμοφοδίων, αλλά καθόλου στρατό. Έτσι οι γενναίοι Κρητικοί μαχητές αντιμετώπισαν μόνοι τους τον τεράστιο βυζαντινό στόλο που μετέφερε 500.000 βυζαντινούς κατακτητές στο ηρωικό Νησί.- Οι Έλληνες γρήγορα έμαθαν τα νέα και άρχισαν να οχυρώνονται Η ιστορία έχει καταγράψει ως επικεφαλής της ηρωικής αντιστάσεως την Κρητικοπούλα Ιέρεια της Αρτέμιδος Κλεαγέτη.
- Ο Πρίσκος στην χρονογραφία του μας πληροφορεί ότι ήταν μόλις 25 ετών το 960, και αμέσως άρχισε να εμψυχώνει τους Κρητικούς περιδιαβαίνουσα όλα τα οχυρά. Η Κλεαγέτη ήταν πολύ μορφωμένη και γόνος Ιερατικής οικογενείας. Η μητέρα της λεγόταν Ζηνόκλεια, ήταν Ιέρεια της Ήρας, και είχε πάρει μέρος στην μάχη της Κρήτης κατά των βυζαντινών το 949. Με το τόξο της είχε σκοτώσει 50 βυζαντινούς κατακτητές. Η Ζηνόκλεια τελούσε τα Ελληνικά Μυστήρια και είχε διδάξει από μικρή την θυγατέρα της Κλεαγέτη το πώς να πολεμά τους βυζαντινούς κατακτητές.
- Ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του αναφέρει την Κλεαγέτη με υβριστικούς όρους. Την αποκαλεί «γύναιον εταιρικόν», «αναιδές», και ότι τάχα έκανε μαγγανείες. Όμως της αναγνωρίζει, αν και με υβριστικό τόνο, ότι ήταν μάντισσα και ότι ήταν ατρόμητη, καθώς πλησίαζε μόνη της μέχρι τα φυλάκια των βυζαντινών και τους προκαλούσε σε πόλεμο.
- Οι Κρητικοί Ιερείς και Ιέρειες μόλις αντίκρισαν του πρώτους βυζαντινούς στρατιώτες έκαναν καθαρμό σε όλο το Νησί για να φύγει το χριστιανικό μίασμα.
- Ο Νικηφόρος Φωκάς αμέσως μετά την απόβαση αρχίζει γενική επίθεση. Σφάζει αρκετούς Κρητικούς τις πρώτες ημέρες. Νοιώθοντας ότι η νίκη του θα είναι εύκολη εξ αιτίας του τεραστίου όγκου του στρατεύματός του, δίνει 10.000 βυζαντινούς στρατιώτες στον στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά και τον διατάσσει να εισβάλει στην ενδοχώρα του Νησιού και να κατασκοπεύσει τους Κρητικούς.
- Η ατρόμητη Ιέρεια Κλεαγέτη απαντά με ανταρτοπόλεμο. Βάζει τις Κρητικοπούλες να δίνουν κρασί στους βυζαντινούς στρατιώτες, να τους μεθούν και να αποσπούν πληροφορίες. Αφού τους διέλυσαν την πειθαρχία η Κλεαγέτη διέταξε τους 400 Κρητικούς που είχε υπό τις διαταγές της να λάβουν θέσεις μάχης στα βουνά.
- Μόλις οι Κρητικοί είδαν τους βυζαντινούς αποδιοργανωμένους ξεκίνησαν επίθεση με επικεφαλής την ηρωική Ιέρεια της Αρτέμιδος. Οι βυζαντινοί αντιστάθηκαν με σθένος. Η Κλεαγέτη σημάδεψε με το τόξο της τον βυζαντινό στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά, κτύπησε το άλογό του και τον ανάγκασε να ξεκαβαλικέψει. Αμέσως χύμηξε πάνω του με το τσεκούρι της και τον σκότωσε.
- Οι βυζαντινοί σε αυτή την δεύτερη φάση του αγώνος τράπηκαν σε φυγή αλλά οι Κρητικοί τους πήραν στο κυνήγι. Ελάχιστοι από τους στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά κατόρθωσαν να επιστρέψουν ζωντανοί στο στρατόπεδο του Νικηφόρου Φωκά.
- Ο Φωκάς, ωσάν να κτυπήθηκε από κεραυνό, μόλις άκουσε τα νέα άρχισε να ετοιμάζει ενέδρες. Άρχισε να πολιορκεί τον Χάνδακα (Ηράκλειο).
- Ο Πρίσκος, έχει καταγράψει το πώς απευθύνθηκε στους στρατιώτες του λέγων ότι «Δεν νομίζω να αγνοεί κανείς σας την επιθετικότητα και το θράσος των απογόνων της Αριάδνης, τις τόσες διαρπαγές και τα φονικά που έχουν διαπράξει κατά των Ρωμαίων. Δεν ανέχεται η εκκλησία του Χριστού να λυμαίνωνται το χριστεπώνυμο πλήθος οι ειδωλολάτρες. Μην εξοκείλετε στην απειθαρχία και την καλοπέραση διότι θα πάθετε ότι και οι στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά. Ας μην σπαταλάμε τον καιρό μας με οκνηρία και μέθη, αλλά παραμένοντας Ρωμαίοι ας επιδείξουμε στον πόλεμο κατά των ειδωλολατρών το γενναίο μας φρόνημα».
- Μετά πήρε τον στρατό του και άρχισε επίθεση καθώς είχε πληροφορίες ότι 40.000 Κρητικοί ετοιμάζονταν να του επιτεθούν αιφνιδιαστικά και να τον εκδιώξουν από το Νησί. Ο Νικηφόρος Φωκάς περίμενε να νυχτώσει και επιτέθηκε το βράδυ στους Κρητικούς, οι οποίοι δεν άκουσαν την Κλεαγέτη και έκαναν το λάθος να κατασκηνώσουν σε πεδιάδα.
- Εκεί ο Νικηφόρος Φωκάς τους έπιασε στον ύπνο, απροετοίμαστους, και τους έσφαξε όλους. Ο Νικηφόρος Φωκάς, για να αποδείξει το πόσο βάρβαρος ήταν και το πόσο μισούσε τους Έλληνες, διέταξε τους στρατιώτες του να κόψουν τα κεφάλια των Ελλήνων και να τα μαζέψουν σε σακιά
- Ύστερα διέταξε να τα καρφώσουν σε κοντάρια και να τα τοποθετήσουν μπροστά στο κάστρο του Χάνδακος. Μετά, όπως διασώζει ο Λέων Διάκονος, ο Φωκάς διέταξε όσα κεφάλια Κρητικών περίσσεψαν να τα εκσφενδονίζουν με τις βαλλίστρες μέσα στα τείχη του κάστρου...
- Οι Κρητικοί μόλις ανεγνώρισαν τους ομοφύλους των, ξέσπασαν σε οιμωγές. Ακούστηκαν κλάματα. Τρόμος κατέλαβε το στρατόπεδο των Κρητικών. Ακούστηκαν κραυγές και θρήνοι ωσάν η πόλη να είχε ήδη κατακτηθεί. Μολονότι δεν είχαν καμία διάθεση για ειρήνη με τους βυζαντινούς, τώρα είχαν χάσει το θάρρος τους. Εκείνη την δύσκολη στιγμή εμφανίστηκε στα τείχη η νεαρή Ιέρεια Κλεαγέτη. Το πρόσωπό της έλαμπε από ζωντάνια όταν ενθάρρυνε τους Κρητικούς.
- Ο Πρίσκος διέσωσε τα λόγια της: «Γενναίοι άνδρες και γυναίκες, αιώνες τώρα πολεμούμε τους Ρωμαίους. Οι Θεοί δεν μας εγκατέλειψαν, πάντα στέκονται στο πλευρό μας. Μόλις κατατροπώσαμε τους Ρωμαίους του Παστιλά. Τώρα θα λιποψυχήσουμε μπροστά σ’ έναν ασεβή Ρωμαίο; Εμπρός! Τραβήξτε τα σπαθιά. Ακονίσατε τους πελέκεις. Τεντώσατε τα βέλη. Θάνατος στους Ρωμαίους κατακτητές. Βοήθησε μας Τοξόκλυτη Θεά. Ίσιωσε τα θανατηφόρα βέλη μας να βρουν τον στόχο τους».
- Η νεαρή Ιέρεια αμέσως διατάζει επίθεση. Εμψυχωμένοι από την ατρόμητη Ιέρειά τους που όρμησε πρώτη, 35.000 Κρητικοί, μαζί και γυναικόπαιδα, εφορμούν εναντίον των βυζαντινών κατακτητών. Ο Νικηφόρος Φωκάς ταράζεται από την ξαφνική αντεπίθεση. Αλλά πριν προλάβει να συνέλθει καταμετρά 90.000 χιλιάδες νεκρούς, οι περισσότεροι από τα επίλεκτα βυζαντινά σώματα των Αρμενίων.
- Ο Νικηφόρος Φωκάς αναγκάζεται να σαλπίσει υποχώρηση. Έβλεπε πια ότι ήταν πολύ δύσκολο να κατατροπώσει τους Κρητικούς και μάλιστα με τέτοια οχυρά. Αποφάσισε, γράφει ο Λέων Διάκονος, να πολιορκήσει τον Χάνδακα(Ηράκλειο). Αποφάσισε να λιμοκτονήσει τους Κρητικούς μέχρις ότου κατασκευάσει νέες πολιορκητικές μηχανές. Έτσι τελείωσε ο χειμώνας του 960-961.
- Κατά την διάρκεια του χειμώνα δεν έπαυσαν τελείως οι εχθροπραξίες. Ομάδες καταδρομών των Κρητικών κτυπούσαν συνεχώς τους βυζαντινούς κατακτητές. Οι απώλειες των Κρητικών έφτασαν τις 30.000 νεκρούς και των βυζαντινών τις 110.000 νεκρούς, αναφέρει ο M. Canard στο Byzance et les Arabes.
- Στο τέλος Φεβρουαρίου του 961, ο Νικηφόρος Φωκάς άρχισε πάλι τον πόλεμο με νέο στρατό και εφόδια που παρέλαβε από την Κωνσταντινούπολη. Αντιθέτως η θέση των Κρητικών γινόταν όλο και πιο δύσκολη καθώς τα τρόφιμα λιγόστεψαν και ο ναυτικός αποκλεισμός του Νησιού δεν επέτρεπε τον ανεφοδιασμό.
- Οι στρατιωτικοί αρχηγοί των Κρητικών, Ναύκλος και Ανεμάς, έκαναν συμβούλιο και αποφάσισαν να περιμένουν, μέσα στην πόλη, βοήθεια από τους Άραβες. Όμως η Κλεαγέτη τους είπε να συνεχίσουν τον ανταρτοπόλεμο στα βουνά και να μην πολεμήσουν μέσα στην πόλη διότι το κάστρο ίσως να μην αντέξει την πολιορκία. Τελικά υπερίσχυσε η γνώμη του Ανεμά, η οποία δυστυχώς απεδείχθη μοιραία.
- Οι βυζαντινοί κατακτητές άρχισαν την πολιορκία σκάβοντας κάτω από την τάφρο και άρχισαν να ξεκολλούν πέτρες από το τείχος. Πρόσθεσαν ξύλα στα υποστηρίγματα και τους έβαλαν φωτιά. Σε λίγο η φωτιά απανθράκωσε τα υποστηρίγματα και δύο επάλξεις του κεντρικού τείχους κατέρρευσαν. Αμέσως όρμησαν στην πόλη τα βυζαντινά στίφη και άρχισαν γενική σφαγή χωρίς να κάνουν διάκριση αμάχου και μαχομένου πληθυσμού. Τα γυναικόπαιδα έτρεχαν να κρυφτούν στα σοκάκια αλλά οι βυζαντινοί τους εξολόθρευαν ανηλεώς. Για τρεις ολόκληρες ημέρες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να σφάζουν άμαχο πληθυσμό.
- Η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε στις 7 Μαρτίου 961. Οι πηγές κατέγραψαν 200.000 νεκρούς Κρητικούς, μαζί με τα γυναικόπαιδα, που γενοκτόνησαν οι βυζαντινοί υπάνθρωποι. Μαζί με τους ήδη νεκρούς Κρητικούς στα πεδία των μαχών, το Ολοκαύτωμα της Κρήτης αριθμεί 270.000 νεκρούς, σφαγιασθέντες από τα βυζαντινά στίφη του Νικηφόρου Φωκά.
- Ο Νικηφόρος Φωκάς, χωρίς κανένα ίχνος θεοσέβειας, ανδρείας και πολιτισμού, ζήτησε να βρουν το πτώμα της Ιέρειας Κλεαγέτης. Μόλις οι βυζαντινοί το βρήκαν, ο βάρβαρος Αρμένιος στρατηγός διέταξε να της κόψουν το κεφάλι και να το καρφώσουν σε ένα κοντάρι. Αφού το έφτυσε, το περιέφερε πάνω στο άλογό του ως τρόπαιο...
- Ο Νικηφόρος Φωκάς για να ολοκληρώσει την καταστροφή της Κρήτης διατάσσει την φυλετική αλλοίωση του Κρητικού λαού. Εγκαθιστά στο ηρωικό Νησί βαρβάρους Σλαύους, Ρώσους και Αρμένιους. Επιπλέον διατάσσει τους μοναχούς των χριστιανών να εκχριστιανίσουν βιαίως τον Κρητικό λαό. Ο Νίκων ο «Μετανοείτε» αποβιβάζεται στην Κρήτη με προστασία βυζαντινής φρουράς και αρχίζει νέες σφαγές.
- Παρά την τρομακτική γενοκτονία, οι Κρητικοί ανένηψαν και συνέχισαν τον Ιερό Αγώνα για Ελευθερία, κάτι που αποδεικνύεται με την απειλητική επιστολή που έστειλε ο Αλέξιος Κομνηνός το 1192, όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου μας.
- Η Γενοκτονία 270.000 Κρητικών από τους βυζαντινούς κατακτητές το 961 έχει χαραχθεί βαθιά στην μνήμη όλων των Ελλήνων παρά τις προσπάθειες των νεοβυζαντινών κατακτητών να την διαγράψουν.
Πηγές: Λέων Διάκονος, ΙστορίαM. Canard, Byzance et les ArabesΠρίσκος, Κρητικά, στην συλλογή Jus Graeco-Romanum, Γρηγορίου Παπαδοπετράκη, Ιστορία των Σφακίων, Αθήνα 1971

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού πήρα ένα μήνυμα σχετικά με τους μετανάστες στην Κίσαμο και τις κατά καιρούς ανώνυμες φήμες που κυκλοφορούν για επιθέσεις και βιαιοπραγίες εναντίων των.
Η αλήθεια είναι ότι κουράστηκα με την τόση υποκρισία που καλό καμουφλάρεται κάτω από τα κροκοδείλια δάκρυα κρατικοδίαιτων και ύποπτων οργανώσεων. Επειδή άλλα λόγια δεν έχω να πω πάνω σε αυτό το θέμα, τους αφιερώνω το παρακάτω, παρμένο από την ελληνική ιστορία, κειμενάκι.
Μια μέρα ο Σωκράτης που έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της "τριπλής διύλισης".
- "Τριπλή διύλιση" ρώτησε με απορία.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
- Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.
- Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο ;
- Όχι δεν νομίζω...
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Λοιπόν με αυτόν τον τύπο που κάτι θέλει να πει αλλά δεν ξέρει αν είναι αλήθεια, αν είναι καλό ή τουλάχιστον χρήσιμο, μοιάζουν και κάποιοι που συνεχίζουν να μας κατηγορούν χωρίς αποδείξεις, χωρίς στοιχεία, με πολύ κακία, αδιαφορώντας για τα υπαρκτά προβλήματα των μεταναστών. Επειδή βέβαια ο κόμπος έφτασε στο χτένι καιρός όλοι αυτοί οι ανώνυμοι να βγάλουν τις κουκούλες και αν θέλουν να βοηθήσουν ας έλθουν από κοντά !!! Γιατί διαφορετικά κάποιοι άλλοι είναι οι Ρατσιστές;

ΔΙΑΡΡΗΚΤΕΣ ΜΕ ΓΟΥΣΤΟ

Διάρρηξη σε γνωστό αθλητικό μαγαζί του Kαστελλιού έγινε χθες τα ξημερώματα, οι διαρρήκτες αφού αχρήστευσαν τον συναγερμό, αφαίρεσαν 10 ζευγάρια επώνυμα αθλητικά παπούτσια νούμερο 41, αλλά και πολλές μπλούζες μικρού μεγέθους, medium, αφού πρώτα τις ...δοκίμασαν. Βρήκαν τρία σακβουαγιάζ και αφού τα γέμισαν με διαλεχτά ρούχα αποχώρησαν σαν κύριοι, παίρνοντας και κάμποσα καλά ρολόγια χεριού. Η αστυνομία βέβαια δεν πήρε πρέφα, αλλά και να έπαιρνε τι θα γινόταν; Οι κάμερες από τις παραπλήσιες τράπεζες δεν κατέγραψαν τίποτα, μιας και βλέπουν στον......ουρανό ! Μήπως θα ήταν καλό να μπουν επιτέλους κάμερες σε αρκετά σημεία της πόλης μιας και αστυνόμευση δεν υπάρχει κατά τας βραδυνάς ώρας; Νομίζω ότι κανένας μας δεν θα έχει παράπονο αρκεί να καταγράφουν αυτά που πρέπει. Δυστυχώς οι επιχειρήσεις πρέπει να διασφαλίσουν τα μαγαζιά τους από μόνες τους. Ένας αστυνομικός για 5000 κατοίκους και 30 χιλιόμετρα περίμετρο δεν φτάνει, αλλά μήπως δεν το ξέρουν; Το ξέρουν αλλά..... προτεραιότητα έχει η πρωτεύουσα.

ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1700-1702

ΜΥΚΟΝΟΣ
Η Μύκονος έχει περίμετρο 36 μίλια και βρίσκεται σε απόσταση 30 μιλίων από την Νάξο, 40 από την Ικαρία και 18 από το λιμάνι της Τήνου. Το στενό που χωρίζει την Μύκονο από την Δήλο είναι μόλις 3 μίλια από το ακρωτήριο Αλογομάνδρα.... Το λιμάνι της Μυκόνου είναι πολύ ανοικτό ... και ο κόλπος που βρίσκεται από την μια πλευρά του λιμανιού καταλήγει σε αδιέξοδο είναι καταλληλότερος για μεγάλα καράβια (Κόρφου), όπου μια φυσική αποβάθρα που αποτελείτε από βράχους, σχεδόν στην επιφάνεια της θάλασσας το προστατεύει απόν τον βόρειο άνεμο. Το νησί του Αγίου Γεωργίου (Μπάου) φαίνεται στην είσοδο του κόλπου, όταν μπαίνουμε, στα δεξιά δίπλα σε δυο μεμονωμένους βράχους (Καβουρονήσια). Άλλα λιμάνια του νησιού είναι ο Πάνορμος και η Αγία Άννα. Οι ναύτες της Μυκόνου φημίζονται ότι είναι οι πιο επιδέξιοι όλης της χώρας. Το νησί έχει τουλάχιστον 500 ναυτικούς, 100 βάρκες και 40-50 μεγάλα καΐκια για εμπόριο με την Τουρκία και τον Μοριά. Οι συναλλαγές με την Τουρκία γίνονται σε δέρματα και μαροκινά που εξάγονται στο Σιατζί (Σιγατζίκ) κοντά στην Σμύρνη και στην Σκαλανόβα (Κουσάντασι). Το εμπόριο με τον Μοριά έχει αντικείμενο τώρα το κρασί, με το οποίο οι Μυκονιάτες εφοδιάζουν τον Βενετσιάνικο στόλο στο Ναύπλιο. Στην Μύκονο υπάρχουν καΐκια που μπορούν να μεταφέρουν 700-800 βαρέλια κόκκινο κρασί. Συχνά πρόκειται για κοκκινισμένο νερό, αλλά οι Βενετοί το πληρώνουν ανάλογα το πόσο δυνατό και καλό είναι. Οι Έλληνες δεν μπορούν να σταματήσουν τις κατεργαρίες. Εδώ παράγονται 25.000 -30.000 βαρέλια το χρόνο κρασί (1 βαρέλι=150 γαλλικές λίμπρες=50 οκάδες, άρα 1.250.000 οκάδες κρασί). Ο κύριος Γουίλερ αγόρασε εδώ ένα αργυρό νόμισμα που φέρει κεφαλή του Δια και από τον οπισθότυπο εικονίζεται ένας βότρυς με σταφύλια....
Σύμφωνα με το Στράβωνα, οι αρχαίοι ποιητές τοποθετούσαν στην Μύκονο τον τάφο των Κενταύρων, τους οποίους νίκησε ο Ηρακλής. (εννοεί τους Γίγαντες κατά την γιγαντομαχία).
Ο Στέφανος ο γεωγράφος ο οποίος αντέγραψε τον Στράβωνα σε πολλά , βεβαιώνει ότι το νησί πήρε το όνομα του από κάποιον Μύκονο γιο του Ανίου, αλλά και για τους δυο γνωρίζουμε ελάχιστα. Η παρατήρηση του Στράβωνα αλλά και του Ευσταθίου έχει περισσότερη αληθοφάνεια, ότι δηλαδή οι Μυκονιάτες είχαν την τάση να γίνονται φαλακροί στα 20-25 χρόνια τους. Ο Πλίνιος αντίθετα υποστήριζε ότι τα παιδιά εδώ γεννιούνται φαλακρά.
Η διαμονή στο νησί είναι αρκετά ευχάριστη για τους ξένους , αρκεί να βρεις και ένα καλό μάγειρα, καθώς οι Έλληνες δεν ξέρουν από μαγειρική. Οι πέρδικες αφθονούν, όπως και τα ορτύκια, οι μπεκάτσες, τα τρυγόνια και τα κουνέλια και οι συκοφάδες. Τρως θαυμάσια σταφύλια και υπέροχα σύκα, το μαλακό τυρί που παράγει το νησί είναι υπέροχο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μύκονος και η Τήνος κατακτήθηκαν από τον Ανδρέα Γκίζι, μερικά χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, από αυτόν τον Ανδρέα Γκίζι κατάγεται και ο Γιαννάκης Γκίζης που είναι πρόξενος τώρα στην Μύκονο. Η οικογένεια του ανήγειρε στην Μύκονο μιαν εκκλησία τον Άγιο Λουδοβίκο και συντηρεί στο σπίτι του έναν ιερέα του δόγματος μας για να την λειτουργεί. Όσο για τις ελληνικές εκκλησίες στο νησί υπάρχουν τουλάχιστον 50 και η κάθε μια έχει και τον παπά της. Από τους Τούρκους υπάρχει μόνο ένας Καδής και αυτός πεφερόμενος. Υπάρχουν και κάποια μοναστήρια, της Παλαιοκαστριανής με 2-3 μοναχές στο μέσον του νησιού, το μοναστήρι του Αγίου Πανταλέοντος (Α. Παντελεήμονος) που έχει 3-4 μοναχούς, τα μοναστήρια της Παναγίας Μούσαινας, του Αγίου Γεωργίου και του Σωτήρος είναι εγκαταλελειμμένα....


Οι κυρίες της Μυκόνου δεν είναι καθόλου άσχημες, αν η περιβολή τους δεν ήταν τόσο γελοία. Φορούν ένα είδος μισογίλεκου (Α) και από πάνω ένα υποκάμισο (Β) βαμβακερό με φαρδιά μανίκια, είναι δε στολισμένο με δαντέλες ή κεντημένο με χρυσοκλωστή ή ασημοκλωστή. Φορούν ακόμα ένα είδος προστηθίου (C) κεντημένο πάνω σε ένα φόρεμα χωρίς μανίκια που περνά κάτω από τα μπράτσα και κρέμεται από τους ώμους. Στην πλάτη φορούν ένα μπουστομπράσαλο (D) που έχει δυο φτερά στα πλάγια και δυο ανοίγματα για να περνούν τα χέρια, τον χειμώνα του βάζουν και μανίκια. Μετά βάζουν το χολύβιο (φουστάνι) (F) και πάνω σε όλα αυτά βάζουν και μια ποδιά (Η) ολοκέντητη από μουσελίνα ή μεταξωτό ύφασμα. Τα πασούμια τους είναι βελούδινα και τα λένε κουντουροπάπουσα, στο τέλος βάζουν την καλύπτρα, την χρουσομπόλια, που την τυλίγουν γύρω από το κεφάλι και την περνούν και από το σαγόνι......


Joseph Tournefort

H ΚΡΗΤΗ ΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΥΠΡΟΣ;

Την Πέμπτη το μεσημέρι, οι εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, το ΚΕΝΤΡΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ και ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ, διοργάνωσαν την παρουσίαση του μυθιστορήματος "ΚΡΗΤΗ ΜΟΥ" της Τουρκάλας συγγραφέως Σαμπά Αλτινσάι στην Αίθουσα Λόγου και Τέχνης της Στοάς Βιβλίου στην οδό Πανεπιστημίου. Η οποία γεννήθηκε το 1961 στο Τσανάκαλε και ο παππούς της ήταν "τουρκοκρητικός"! Η μετάφραση του βιβλίου της έγινε απο κάποια Νίκη Σταυρίδη, η οποία ήταν παρούσα στην παρουσίαση και μετέφρασε τα όσα είχε να πει η Σαμπά στο Ελληνικό κοινό σήμερα. Η μετάφραση επιχορηγήθηκε από το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ!
Η υπόθεση αφορά το πως ζούσαν "αδερφωμένοι" Χριστιανοί και "Κρήτες" μουσουλμάνοι την... κοινή τους μοίρα! Για να έρθουμε στη σημερινή παρουσίαση. Η Σαμπά -μιλώντας στην τουρκική- μας είπε ότι ΔΑΣΚΑΛΟΣ της είναι ο Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ και το βιβλίο του "Καπετάν Μιχάλης"! Απεκάλεσε τον Καζαντζάκη "Κρητικό Χριστιανό" και τον εαυτό της "ΚΡΗΤΙΚΙΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΑ". Κάλεσε δε το κοινό, να αφήσει στην άκρη τις θρησκείες και "ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ"! Προς το τέλος της παρουσίασης, δόθηκε ο λόγος στους παρισταμένος και η πρώτη ερώτηση, ήταν η εξής:
-Ερώτηση :"Θα ρωτήσω την μεταφράστια πως λέγεται στα τουρκικά ο τίτλος του βιβλίου..."
Απάντηση: "Γκιρίτ ιμ μπενίμ"
-Ερώτηση :"Πείτε στην συγγραφέα παρακαλώ, ότι κι εγώ ετοίμασα τρια βιβλία για να διαβαστούν απο τους Τούρκους: Οι τίτλοι τους είναι "Σμύρνη ιμ μπενίμ", "Κύπρος ιμ μπενίμ" και "Κωνσταντινούπολη ιμ μπενίμ"! (Άρχισε να γίνεται ένας μικρός πανικός στο σημείο αυτό..)
Ερώτηση: "Εξηγήστε δε στη συγγραφέα ότι ο Καζαντζάκης -ο "δάσκαλός" της- ήταν ΕΛΛΗΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ και όχι "Κρητικός χριστιανός" όπως μας είπε. Και μιας και η ίδια αυτοχαρακτηρίστηκε "Κρητικιά μουσουλμάνα" (που μάλιστα δεν πρέπει να τονίζει την θρησκεία της, όπως κι εμείς την δική μας, κατ' αυτήν) ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ;".
Εδώ άρχισε ο μεγάλος χαμός! Πανικόβλητος ο δημοσιογράφος της εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ" Μανώλης Πιμπλής διέκοπτε και έπαιρνε ο ίδιος τον λόγο, μην αφήνοντας την "χανούμ" να απαντήσει! "Πετάγεται" κι ένας πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και λέει: "Μην του απαντάτε! Εμείς σας ευχαριστούμε που ήρθατε εδώ σήμερα. Σας προτρέπω δε, να μοιράσετε το βιβλίο σας και στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης"!
Αυτά διάβασα στο : http://www.stoxos.gr/2009/03/blog-post_19.html που μπορεί να είναι ακραίος αλλά πάντα ενημερωμένος !!!
Εμείς βέβαια εδώ στα Χανιά το κάναμε και best seller το ΚΡΗΤΗ ΜΟΥ αν δε το ξέρετε;

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Ο σεισμός και τα κείμενα των αρχαίων φιλοσόφων
Του Κώστα Μπογδανίδη
«Κατά το επόμενον θέρος, οι Πελοποννήσιοι και οι σύμμαχοι, υπό την αρχηγίαν του βασιλέως των Λακεδαιμονίων Άγιδος, υιού του Αρχιδάμου, ήλθαν μέχρι του Ισθμού με την πρόθεσιν να εισβάλουν εις την Αττικήν αλλ' επειδή έγιναν πολλοί σεισμοί επέστρεψαν οπίσω, χωρίς να γίνη εισβολή. Κατά την ιδίαν περίπου εποχήν, ενώ εξηκολούθουν οι σεισμοί, η θάλασσα, αφού απεσύρθη από την παραλίαν των Οροβιών της Ευβοίας και επυργώθη εις κύμα…» (Θουκυδίδης, 3, 89, 1)Ο Εγκέλαδος είχε θεοποιηθεί στην αρχαία Ελλάδα η οποία από καταβολής κόσμου βρέθηκε σε ένα από τα πιο σεισμογενή… οικόπεδα! Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογική παράδοση, οι σεισμοί οφείλονται στην “μήνιν” του Ποσειδώνος . Οι Προσωκρατικοί, επιχείρησαν πρώτοι να δώσουν μία επιστημονική (για τα μέτρα της εποχής τους) εξήγηση των σεισμών. Οι πρώτες θεωρίες σεισμογένεσης διατυπώθηκαν από τους Προσωκρατικούς. Ο Δημόκριτος θεωρούσε ότι το νερό της βροχής με την ανακατανομή του στα κοιλώματα της γης προκαλεί σεισμούς. Κατά τον Αναξιμένη, οι σεισμοί προκαλούνται από την υγρασία και την ξηρασία που προκαλούν ρήγματα στη γη. Ο δε Αναξαγόρας πίστευε ότι το θερμό “πυρώδες” στοιχείο εισχωρεί στα κοιλώματα της γης και τη συγκλονίζει. Κατά τον Αριστοτέλη, αυτές οι προσωκρατικές θεωρίες δεν συμφωνούν με τα εμπειρικά σεισμικά γεγονότα Περιγραφές των σεισμικών αποτελεσμάτων των σεισμών κατά την αρχαιότητα, αυτές βρίσκονται σε κείμενα αρχαίων Ελλήνων και Λατίνων ιστορικών, γεωγράφων κλπ., όπως είναι οι Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Ξενοφώντας, ο Πολύβιος , ο Κικέρωνας, ο Στράβωνας κ.α.
Η ανάγκη κατανόησης ενός τόσο ισχυρού και συχνού φυσικού φαινομένου γέννησε και την Σεισμολογία. Επιστήμη που ουσιαστικά γεννήθηκε στις ελληνικές πόλεις της αρχαίας Ιωνίας και της Κάτω Ιταλίας μαζί με τη Φιλοσοφία και τη Δημοκρατία. Εκεί που εμφανίστηκαν και οι πρώτοι φυσιοκράτες φιλόσοφοι, δηλαδή, οι πρώτοι φιλόσοφοι που έθεσαν ως στόχο τη μελέτη της φύσης και αφού στην περιοχή που έζησαν αυτοί οι φιλόσοφοι, οι σεισμοί ήταν πολύ συνηθισμένα φυσικά φαινόμενα. Οι Ιωνες φιλόσοφοι ασχολήθηκαν πρώτοι με τη μελέτη των σεισμών και διατύπωσαν απόψεις για τα αίτια τους. Ο Θαλής ο Μιλήσιος θεωρούσε το νερό υπεύθυνο για τη γένεση των σεισμών. Πίστευε ότι η Γη πλέει στους ωκεανούς, σαν ένα μεγάλο σκάφος, και είναι οι κινήσεις της θάλασσας που προκαλούν τους σεισμούς. Ο Αναξίμανδρος μαθητής του Θαλή, φαίνεται ότι ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τους σεισμούς και είχε αποκτήσει σημαντικές σεισμολογικές γνώσεις, αφού, όπως αναφέρεται από τον Κικέρωνα, όταν επισκέφθηκε τη Σπάρτη, γύρω στα 550 π.Χ. πρόβλεψε ένα μεγάλο σεισμό και προειδοποίησε τους Σπαρτιάτες οι οποίοι διανυκτέρευσαν στο ύπαιθρο και σώθηκαν από την καταστροφή. Ο τρίτος Μιλήσιος μεγάλος φιλόσοφος, ο Αναξιμένης πίστευε ότι η ίδια η Γη είναι υπεύθυνη για τους σεισμούς. Διατύπωσε την άποψη ότι η Γη βρέχεται και μετά ξηραίνεται με συνέπεια να δημιουργούνται ρήγματα τα οποία προκαλούν τους σεισμούς. Για το λόγο αυτό, έλεγε ότι οι σεισμοί γίνονται κατά τη διάρκεια μεγάλων ξηρασιών και πολυομβριών. Ο Πυθαγόρας πίστευε ότι το "κεντρικό πυρ", δηλαδή, η θερμότητα του εσωτερικού της Γης προκαλεί τους σεισμούς. Ο Αναξαγόρας (500-428 π.Χ.) θεωρούσε τη φωτιά υπεύθυνη τουλάχιστο για μερικούς σεισμούς. Σύμφωνα με αυτόν το φιλόσοφο, τα κοιλώματα (σπήλαια) μέσα στη Γη περιέχουν ατμούς οι οποίοι συγκρούονται και παράγουν φωτιά, όπως τα σύννεφα παράγουν τις αστραπές, και καθώς η φωτιά έχει τάση να κατευθύνεται προς τα πάνω προκαλεί ισχυρές εκρήξεις στα εμπόδια που συναντάει κατά τη γρήγορη άνοδό της με συνέπεια να προκαλεί έντονους εδαφικούς κραδασμούς και θόρυβο. Μεταγενέστεροι και μαθητές του διαφοροποίησαν ελαφρώς την υπόθεση του Αναξαγόρα και υποστήριξαν ότι η φωτιά, κατά την άνοδό της, κατακαίει τα στηρίγματα των σπηλαίων με συνέπεια αυτά να καταρρέουν και να προκαλούν τις εδαφικές δονήσεις. Ο Αρχέλαος πίστευε ότι ο αέρας (ή οι ατμοί) προκαλεί τους σεισμούς. Αυτός διατύπωσε την άποψη ότι αέρας μπαίνει απ έξω μέσα στη Γη και γεμίζει τα κοιλώματα. Αν πρόσθετος αέρας μπει μέσα στη Γη, συμπιέζεται έντονα και προκαλεί τις εδαφικές δονήσεις και τους θορύβους που ακούγονται κατά τη γένεση των σεισμών και όταν ο συμπιεσμένος αέρας δημιουργεί ρωγμή (ρήγμα) στην επιφάνεια της Γης προκαλεί εκτεταμένες καταστροφές. Ο Καλλισθένης πίστευε ότι ο αέρας μπαίνει μέσα στη Γη από κρυφές πηγές που βρίσκονται κάτω από τη θάλασσα και όταν το νερό της θάλασσας εμποδίζει την έξοδό του, ο αέρας στριφογυρίζει και διαταράσσει τη Γη. Έτσι εξηγούσε και τη μεγαλύτερη επίδραση των σεισμών σε παραθαλάσσιες περιοχές. Ο Αριστοτέλης απέδιδε τόσο τους σεισμούς όσο και τα θαλάσσια κύματα που προκαλούνται απ' αυτούς στον άνεμο. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι όταν επικρατεί άπνοια και ο άνεμος φυσάει προς το εσωτερικό της Γης, προκαλείται συγχρόνως το θαλάσσιο κύμα και ο σεισμός. Αυτό οφείλεται, σύμφωνα με την άποψή του, στο ότι ο αέρας που βρίσκεται σε έγκοιλα μέσα στη Γη θερμαίνεται και τείνει να βγει προς τα έξω. Όταν το κατορθώσει προκαλεί σεισμό. Στην περίπτωση υποθαλάσσιων σεισμών είναι το νερό της θάλασσας που εμποδίζει τον αέρα να βγει. Όταν, όμως, απελευθερωθεί, ο μεν αέρας προκαλεί το σεισμό το δε κύμα τον κατακλυσμό. Ο Αριστοτέλης, διακρίνει τους σεισμούς σε "βράστας" οι οποίοι έρχονται από το εσωτερικό της Γης κατακόρυφα, δηλαδή, υπό ορθή γωνία, και σε "επικλίντας", οι οποίοι έρχονται υπό οξεία γωνία και προκαλούν πλάγια κίνηση. Υποστήριξε ότι οι ισχυροί σεισμοί γίνονται εκεί που η θάλασσα είναι "ροώδης" (προκαλεί πάταγο) και η ξηρά είναι "σομφή" και "ύπαντρος" (σπογγώδης και σπηλαιώδης). Ως παραδείγματα αναφέρει την περιοχή του Ελλήσποντου, της Αχαϊας, της Σικελίας και της Εύβοιας. Για τα θαλάσσια κύματα που προκαλούνται από τους σεισμούς αναφέρει ακόμα ότι αυτά πραγματοποιούν "οπισθοχωρήσεις" και "επιδρομές" και προσθέτει ότι πολλές φορές τα κύματα αυτά τελικά οπισθοχωρούν, ενώ άλλες φορές παραμένουν μόνιμα, όπως αναφέρεται ότι έγινε στην Ελίκη και τα Βούρα το 373 π.Χ. Από τους τελευταίους κλασσικούς συγγραφείς που διατύπωσαν απόψεις για τους σεισμούς είναι ο Επίκουρος ο οποίος απέδιδε τη γένεση των σεισμών στη διαβρωτική και μεταφορική δράση του νερού και ο Σενέκας ο οποίος πραγματοποίησε ανασκόπηση των μέχρι τότε απόψεων για τα αίτια γένεσης των σεισμών και διατύπωσε και τη δική του άποψη η οποία ουσιαστικά συμπίπτει μ' αυτή του Αρχέλαου.

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ :
Οι Σεισμοί στην Κρήτη
:
http://sadentrepese.blogspot.com/2008/10/blog-post_24.html

Η ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΟ ΕΜΠΡΗΣΜΟ

Ανάληψη ευθύνης για τον προχθεσινό εμπρησμό στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Κουνουπιδιανά Ακρωτηρίου έγινε χθες το απόγευμα, με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που εστάλη στα “Χανιώτικα νέα” από ομάδα που υπογράφει ως: “Εμπρηστές ενάντια στη λήθη”.
Η ίδια ομάδα είχε αναλάβει την ευθύνη για τους εμπρησμούς στο κατάστημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στην οδό Τζανακάκη αλλά και στο πολυτελές αυτοκίνητο Χανιώτη επιχειρηματία που καταστράφηκαν ολοσχερώς, τα ξημερώματα της Δευτέρας 13 Ιανουαρίου 2008. Στο χθεσινό της e-mail, που αναρτήθηκε και στην ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης Indymedia, η ομάδα “Εμπρηστές ενάντια στη λήθη”, αναφέρει μεταξύ άλλων:“
OΣΑ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑ... Η εργασία στις μέρες μας δεν είναι απλά η παραγωγή υλικών αγαθών αλλά κάτι πολύ περισσότερο: ένα σύστημα υποδούλωσης, μια διαδικασία παραγωγής αλλοτριωμένων, εξημερωμένων συνειδήσεων. Καθημερινά και εφ' όρου ζωής, η ύπαρξή μας περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από την εργασία είτε ασφυκτιώντας σε κάποια αίθουσα διδασκαλίας προετοιμαζόμενοι για αυτή είτε αγωνιώντας για την εύρεση δουλειάς υπό τον φόβο της ανεργίας και της ανέχειας, είτε τελικά ξεπουλώντας σε κάποιο αφεντικό 8 - 12 ώρες από τη μέρα μας μέσα σε κάποιο εργασιακό κάτεργο. Βέβαια, εμφανίζεται το εξής παράδοξο: όσο πιο πολύ να εργάζεσαι, τόσο πιο πολλά να σου λείπουν. Και αυτό γιατί σε μια ιεραρχικά δομημένη κοινωνία, τον μόχθο της κοινωνικής πλειοψηφίας καρπώνεται αποκλειστικά μια ισχυρή μειοψηφία, που αυξάνει τον πλούτο της και κολυμπάει στα κέρδη, ενώ το κοινωνικό σύνολο βουλιάζει στον πάτο. Τελικά, μαζί με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις για ευκαιρίες, καριέρα, ευημερία, χάνουμε και την ίδια μας τη ζωή που ξεγλιστρά και διαφεύγει μέσα από τα χέρια μας. ...
ΤΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ....Μέσα σε αυτή τη διαρκή συνθήκη επιβαλλόμενου καταναγκασμού, κάποιοι παραμένουν ανυποψίαστοι και ευχαριστημένα πειθήνιοι, κάποιοι άλλοι διαμαρτύρονται αλλά δεν παύουν να υπακούουν αναβάλλοντας συνεχώς κάθε μορφή αντίδρασης και κάποιοι άλλοι οπλίζονται και αποφασίζουν να δραπετεύσουν με κάθε κόστος. Στους τελευταίους ανήκει και ο Γιώργος Βούτσης - Βογιατζής ο οποίος σε μια προσπάθεια να επαναορίσει με αξιοπρέπεια τους όρους διαβίωσής του, απαλλοτρίωσε ένοπλα την Εθνική Τράπεζα στου Γκύζη στην Αθήνα στις 3/10/07”.Στη συνέχεια μεταξύ άλλων αναφέρει: “Η ληστεία μιας τράπεζας αποτελεί μια αξιοπρεπή επιλογή αντίστασης στην επιβαλλόμενη κανονικότητα και άρνησης του εργασιακού εκβιασμού στον οποίο μας έχουν εγκλωβίσει. Η επανοικειοποίηση του λεηλατημένου από κράτος και αφεντικά κοινωνικού πλούτου που φυλάσσεται στις τράπεζες, ζημιώνει μόνο τις ίδιες τις τράπεζες και τις κρατικές υποσχέσεις για «τάξη» και «ασφάλεια». Δεν είναι τυχαίο που οι τράπεζες θωρακίζονται και το κράτος εξοπλίζεται αστυνομικά και νομικά για την καταπολέμηση της γιγάντωσης του φαινομένου των ληστειών που τροφοδοτούν οι συνθήκες βαθιάς συστημικής οικονομικής κρίσης.
ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ... ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΣ τις 17/3/09 το βράδυ, φορέσαμε ξανά τις κουκούλες μας (μιας και είναι το θέμα των ημερών στα κανάλια), εισβάλαμε και πυρπολήσαμε την Εθνική Τράπεζα στα Κουνουπιδιανά Χανίων (άλλη φορά να βάζετε όλα τα ρολά μέσα σε μία μέρα, γιατί η νύχτα και η φωτιά θα σας χαλάνε τα σχέδια), αποστέλλοντας με αυτό τον τρόπο ένα χαιρετισμό και ένα μήνυμα. Ο χαιρετισμός πάει στον φυλακισμένο σύντροφο Γιώργο Βούτση - Βογιατζή”.
Καταλήγοντας οι “Εμπρηστές ενάντια στη λήθη” ανάμεσα σε άλλα σημειώνουν:
“Το μήνυμα με παραλήπτες όλους και κανέναν, στα Χανιά και παντού, είναι πως δεν αρκεί να μιλάς ενάντια στις τράπεζες, την εργασία, την οικονομία, πρέπει και να πράττεις ενάντιά τους. Η αγανάκτηση και η οργή που δεν μετουσιώνεται σε εξεγερτική δράση, βαλτώνει στη στασιμότητα, την «άσφαιρη» κριτική, τη γραφικότητα. «Η ίδια η επαναστατική δράση ακόμη και το γεγονός ότι εξοπλιζόμαστε, ότι προετοιμαζόμαστε, ότι εφοδιαζόμαστε, το γεγονός ότι προβαίνουμε σε πράξεις που παραβιάζουν την αστική νομιμότητα, δημιουργεί μια συνείδηση, μια οργάνωση και επαναστατικές συνθήκες» (Τουπαμάρος). Πιστεύουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι αρκετά αποφασισμένοι να επαναστατήσουν, αρκετά δυνατοί να πολεμήσουν. Χρειάζεται πρώτα να το συνειδητοποιήσουμε και ύστερα να συντονίσουμε το βήμα μας με τον ρυθμό της καταιγίδας.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΒΟΥΤΣΗ - ΒΟΓΙΑΤΖΗ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Πύρινη Αλληλεγγύη
Εμπρηστές ενάντια στη λήθη”.
πηγή: Χανιώτικα Νέα

ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ;

Το επίθετο Μητσοτάκης προέρχεται από την λέξη μιτσός που στα κρητικά σημαίνει ο μικρός , το πιτσιρίκι. Κανονικά λοιπόν θα έπρεπε να γράφεται Μιτσοτάκης.

Άλλοι 9.000.000 άνθρωποι έχουν γενέθλια την ίδια μέρα με σένα.
Ο Έλληνας καπνίζει κατά μέσο όρο 2.797 τσιγάρα τον χρόνο.
Οι άνθρωποι και τα δελφίνια είναι τα μόνα είδη που κάνουν σεξ για ...ευχαρίστηση.
Η λέξη Κυριακή δεν υπάρχει πουθενά μέσα στην βίβλο.
Το νερό που πίνουμε έχει ηλικία 3.000.000.000 χρόνια.

και πολλά περισσότερα στο
http://sansimera.gr/

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΒΑΣΙΛΗ !!!

«Ελεύθερος δεν θεωρείται αυτός που γίνεται δούλος ενός ανύπαρκτου ευτυχισμένου κόσμου, αλλά αυτός που αγωνίζεται να βρει την ευτυχία του μέσα στο σήμερα, μέσα στην πραγματικότητα».
Ένα από τα επιτακτικά προβλήματα της εποχής μας που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση είναι τα ναρκωτικά. Η μάστιγα αυτή του θανάτου εξαπλώνεται γρήγορα και παντού, σαν Λερναία Ύδρα κατασπαράζει κάθε αξία και ψευτονειροπλάνα μας οδηγεί στην εξαθλίωση της ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας.
Σήμερα, πάνω στη Γη, τα ναρκωτικά είναι μια καλοστημένη επιχείρηση. Η εμπορία ναρκωτικών ουσιών μαζί με τα όπλα και το πετρέλαιο είναι μία από τις τρεις πιο επικερδείς "επιχειρήσεις" παγκοσμίως. Άρα η αντιμετώπιση και μόνο αυτού του προβλήματος είναι αρκετά δύσκολη, δυσκολότερη βέβαια η λύση. Μονοπάτια αδιάβατα και νόμοι με τεράστια παράθυρα προφυλάσσουν έμπορους και διακινητές και στην μέση όπως πάντα κάποιοι νέοι άνθρωποι που χωρίς πρότυπα, αξίες, αρχές και ιδανικά κατασπαράσσονται χωρίς έλεος.
«Αθλητές ινδάλματα ομολογούν δημόσια ότι κάνουν χρήση ναρκωτικών. Καλλιτέχνες συλλαμβάνονται για διακίνηση και εμπορία. Πρόσωπα της υψηλής κοινωνίας παραδέχονται δημόσια την χρήση» .
Τελικά μήπως φτάσαμε στο απροχώρητο πια ;
-Ίσως !!!!!
Στην άλλη μεριά η αστυνομική δύναμη, η πάντα παρούσα αλλά ποτέ προφθάνουσα εμφανίζεται αναποτελεσματική, στην δίωξη του μεγαλύτερου σημερινού εγκλήματος.
- Ο κυρ Κώστας Παρανομάκης παραπέμπεται γιατί πουλούσε στην λαϊκή ντομάτες 0.10 Ε ακριβότερα. Στην φυλακή !!!!!

- Ο Παναγιώτης Γλυκούλης παραπέμπεται γιατί τα γλυκά που πουλούσε, περιείχαν περισσότερη ζάχαρη από την κανονική». Στην φυλακή!!!
Ελέω ΚΡΑΤΟΥΣ όμως ο Μ.Π πιάστηκε με 2.6 κιλά ηρωίνη και παρέμεινε άγνωστος και ελεύθερος . Ο Β.Κ και ο Τ.Λ με 15.000 χάπια έκστασης, αθώοι.
Αθώοι όλοι, γιατί ο πρώτος προόριζε την ποσότητα για δωρεά στο ΠΕΠΑΓΝΗ και οι δεύτεροι έφερναν τα χάπια δώρο στον παππού τους στο χωριό αντί για ΒΙΑΓΚΡΑ. !!!!!
Τώρα εμείς κάπου εκεί στην άκρη προσπαθούμε να φτιάξουμε καμιά επιτροπή μήπως και κατορθώσουμε να προφυλάξουμε αυτές τις εναπομείναντες υγιείς αξίες . Όμως μήπως αργήσαμε ;
«Οι χούντες και η πείνα απέτυχαν, απέτυχαν και αυτοί που μας ήθελαν υποταγμένους, τώρα ο στόχος είναι το μυαλό και η ψυχή, προσπαθούν να σβήσουν τη λέξη «ΑΞΙΑ» από το λεξιλόγιο μας πριν προλάβουμε να τη διδάξουμε στα παιδιά μας».

Καλό ταξίδι !!

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ

«Τίποτα θαρρώ δε μου λείπει. Έχω μονάχα την αγιάτρευτη αγωνία της Ελλάδας, που (όλοι) θέλουν να τη γκρεμίσουν. Μα αυτή είναι αιώνια……...
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Στις αρχές του περασμένου αιώνα, λίγο πριν από την Ελληνική Επανάσταση και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, κάποιος υποχθόνιος εγγλέζος έτυχε να είναι πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη (αχ αυτή η αιώνια ατυχία μας). Την περίοδο αυτή τα διεθνή πολιτικά γεγονότα οδήγησαν την Τουρκία, όπως συμβαίνει και σήμερα πολλές φορές, σε συμμαχία με τη Βρετανία εναντίον της Γαλλίας. Αυτός ο ύπουλος και δόλιος εγγλέζος λοιπόν εκμεταλλευόμενος τη θέση του, τις πολιτικές συγκυρίες και την εύνοια του σουλτάνου, άρπαξε την ευκαιρία για να αποκτήσει σημαντικά αρχαία από την κεντρική Ελλάδα, τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου και την Μικρά Ασία, εκεί δηλαδή που άνθησε ο ελληνικός πολιτισμός.
Το 1800 με πρόθεση ότι ήθελε να σχεδιάσει τα μνημεία της Αθήνας και να λάβει εκμαγεία για τη διακόσμηση της έπαυλής του στη Σκοτία έστειλε κατά δω μεριά το συνεργείο του. Βέβαια στο μυαλό του δεν είχε τίποτα άλλο εκτός από τα ως και κείνη την στιγμή άθικτα μνημεία της Ακρόπολης, στα οποία όμως ήταν δύσκολο να τα πλησιάσει κανείς και για τα οποία δεν είχε δοθεί ποτέ άδεια ούτε καν για απλή σχεδίαση.
Με συνεχή και άφθονα δωράκια προς τους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης,- άραγε τα ίδια δεν γίνονται και σήμερα- κατάφερε και του παραχωρήθηκε άδεια μόνο για αποτύπωση, λήψη εκμαγείων με την δέσμευση ότι τα ίδια τα μνημεία δεν θα πάθαιναν καμία βλάβη. Όμως ο βάρβαρος και συνάμα βάνδαλος είχε αντίθετη άποψη, πανούργος στο επάγγελμα(διπλωμάτης γαρ) πίεσε τους Τούρκους της Αθήνας να σιωπήσουν όσο τα συνεργεία του θα αφαιρούσαν τμήματα του γλυπτού διακόσμου των μνημείων της Ακρόπολης. Οι εργασίες ακρωτηριασμού και απογύμνωσης του Παρθενώνα άρχισαν το 1801. Συμπεριφερόμενοι ως βάνδαλοι οι άνθρωποι του, κατέβασαν τα γλυπτά από το ναό, όπου βρίσκονταν επί 2.250 χρόνια. Επί δέκα χρόνια τα συνεργεία του διαμέλιζαν τον Παρθενώνα και συνάμα και την ιστορία μας, αφαιρώντας τμήματα της Ακρόπολης. Στην Αγγλία, έφθασαν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, μετά από μία μικρή οδύσσεια, και αμέσως έγιναν αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής μεταξύ αυτού και της Βρετανικής Κυβέρνησης. Το Βρετανικό Κοινοβούλιο, μέσα στο οποίο ο περίφημος λόρδος κατηγορήθηκε ως αρχαιοκάπηλος, αποφάσισε με ψήφους 82 υπέρ και 30 κατά (άλλο που δεν ήθελαν), την αγορά των Μαρμάρων από αυτόν και την παραχώρηση στο Βρετανικό Μουσείο, του οποίου αποτελούν από τότε μέχρι σήμερα μία από τις σημαντικότερες συλλογές.
Επί δύο αιώνες που διαρκεί ο ξενιτεμός των Μαρμάρων, διανοούμενοι και προσωπικότητες της Βρετανίας και ολόκληρης της Ευρώπης στιγμάτισαν και στιγματίζουν την πράξη του υποχθόνιου βρετανού, ως ιεροσυλία. Εμείς σήμερα από την μια με παρακάλια και ικεσίες προσπαθούμε να τα φέρουμε πίσω, όπως συνέβη πριν λίγα χρόνια με πρόφαση την Ολυμπιάδα, άλλοι για εντυπωσιασμό και άλλοι με μορφή μακροχρόνιου δανεισμού. Όμως η αλήθεια είναι ότι μόνο ένας άνθρωπος προσπάθησε όσο κανείς άλλος για την επαναφορά των μαρμάρων στην πατρίδα μας. Στην Μνήμη λοιπόν αυτής της μεγάλης ελληνίδας, ας κάνουμε ακόμα μια κοινή προσπάθεια............ χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες.
"... Βλέπουμε την αλληλουχία των αρχαίων πολιτισμών κομματιασμένη, το παρελθόν γκρεμισμένο και τις θαυμάσιες ιδιαιτερότητες ξεθωριασμένες. Η μνήμη μας απειλείται και η ψυχή μας ξεραίνεται, η δημιουργικότητα ασφυκτιά, το παρόν ξεριζώνεται. Όποιος δεν έχει παρελθόν δεν έχει παρόν, λέει μια αραβική παροιμία. Αυτό το παρελθόν πρέπει να αναδυθεί από τα μουσεία για να γίνει πηγή έμπνευσης και δημιουργίας, να γίνει όργανο και χαρά του λαού ..."
Μελίνα Μερκούρη Μεξικό, 29 Ιουλίου 1982
Η Μελίνα αποχαιρέτησε τον μάταιο τούτο κόσμο, χωρίς να δει το όνειρο της να γίνεται πραγματικότητα, όμως η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, αποτελεί πράξη τιμής προς τις αρχές δικαίου αλλά και εκδήλωση σεβασμού προς τις πάγιες πολιτιστικές αξίες μας. Αυτό να το καταλάβουμε!!!
Υ.Σ Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε και δηλώνει την αμάθεια μας είναι που συνεχίζουμε να αποκαλούμε αυτόν τον κλεμμένο θησαυρό ¨ελγίνεια μάρμαρα¨.

ΤΑ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΑ.......

Πριν από 14 χρόνια και συγκεκριμένα στις αρχές του 1995 και ενώ στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου δημόσιας τάξης ήταν ένας δικός «μας» (Χανιώτης) βουλευτής, ξεκίνησε να εφαρμόζεται η ιδέα των «πολυδύναμων» αστυνομικών τμημάτων. Μια ιδέα που, υποτίθεται, με την κατάργηση των μικρών αστυνομικών τμημάτων και την συγκέντρωση των δυνάμεων θα είχε σαν αποτέλεσμα την εξοικονόμηση και την αύξηση του μάχιμου προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. Μόνο που στην πράξη η ιδέα αυτή, η οποία δυστυχώς συνεχίστηκε και συνεχίζεται να εφαρμόζεται, συνοδεύτηκε με μείωση των αστυνομικών και οδήγησε στην εξαφάνισή τους από μεγάλες περιοχές και την συγκέντρωσή τους σε ορισμένα κέντρα. Και εάν μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι ίσως αυτή η ιδέα να απέδιδε στις συνοικίες ή στους Δήμους της Αθήνας, στην περιφέρεια και ειδικά στην Κρήτη, τα αποτελέσματα ήταν και είναι καταστρεπτικά..........

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ! Ο ΠΟΙΟ ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ;

Ο λόγος του αγράμματου, μα ίσως ποιο διάσημου Έλληνα σήμερα, προς τα νιάτα της Αθήνας.
Εφημερίς "Ο Αιών", 13 Νοεμβρίου 1838
Παιδιά μου! Εις τον τόπον τούτον, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιόν καιρόν άντρες σοφοί και άντρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ, και ούτε να φθάσω τα ίχνη των....Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, στη μεγάλη δόξα των προπατόρων μας κι έρχομαι να σας είπω όσα στον καιρό του αγώνα μας και πριν απ' αυτόν κι ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος παρατήρησα κι απ' αυτά να κάμωμεν συμπερασμούς και για την μέλλουσαν ευτυχία σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα.Και διά τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι σας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήτον σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθηκαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των... Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τις πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθεν εις τον κόσμον ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα... Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους και έτσι έλαβαν καιρόν πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι, και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν και οι Μουσουλμάνοι, και έκαμαν ότι μπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστη του... Έκοψαν γλώσσες σε πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν... Τον ένα έκοβαν, ο άλλος τον σταυρό του έκανε.Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διώρισε έναν βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν Πατριάρχη και του έδωσε την εξουσία της Εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός Κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο Σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι Κοτζαμπάσηδες εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι, και οι προκομμένοι, το καλλίτερο μέρος των πολιτών, μη υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν κι οι γραμματισμένοι επήραν τα βιβλία και φύγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, κι έτσι έμεινε ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε καθ' ημέρα χειρότερα... διότι αν βρισκόταν μεταξύ του λαού κανείς με λίγη άνθηση τον λάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορον της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μη υποφέροντες την τυραννίαν των Τούρκων και βλέποντες τις δόξες και τις ηδονές οπού απελάμβανον αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε μέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχυνε.Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία. Και σαν τους πρέπει να χρεωστούμεν ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανεν τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και οι άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμεν και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε... Όθεν μας ήρθε στο νου να τους μιμηθούμε και να γίνομε ευτυχέστεροι και έτσι έγινε και επροόδευσεν η εταιρεία.Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομεν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε, "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά, ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας... και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμεν σ' αυτό το σκοπό και κάναμεν την επανάσταση.Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοιαν και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι... Ο ένας πήγαινε στον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα στο στρατόπεδο και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμεν και εις την Κωνσταντινούπολη...Τόσο τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουαν Έλληνα και φεύγαν χίλια μίλια μακριά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός κι ένα καράβι μια αρμάδα. Αλλά δεν εβάσταξε. Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους μα τι να κάνουμε; Είχαμε κι αυτουνών την ανάγκη.Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Κι όταν έλεγες του Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους, ή να πάει στον πόλεμο, τούτος πρόβαλλε το Γιάννη. Και με αυτό τον τρόπο κανείς δεν ήθελε να συντράμει, μήτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε έναν αρχηγό και μίαν κεφαλή. Αλλά μας έμπαινε Πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έρριχνε, και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο κι ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά τη γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν κτίζεται, ούτε τελειώνει. Ο ένας λέει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει στο ανατολικό μέρος, ο άλλος στο αντικρυνό κι ο άλλος στο βοριά, σαν να ήταν το σπίτι στον αραμπά και να γυρίζει καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτον τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι αρχιτέκτονας, οπού να προστάζει πώς θα γίνει. Παρομοίως κι εμείς χρειαζόμαστε έναν αρχηγό κι έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει κι οι άλλοι να υπακούνε και ν' ακολουθάνε. Αλλά επειδή είμαστε σε τέτοια κατάσταση, εξαιτίας της διχόνοιάς μας, έπεσε η Τουρκιά πάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο Βασιλεύς, τα πράματα ησυχάζουν και το εμπόριο κι η γεωργία κι οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα η παιδεία. Αυτή η μάθηση θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά για να αυξήσουμε, χρειάζεται κι η στερέωση της πολιτείας μας, που γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του θρόνου. Ο Βασιλεύς είναι νέος, και συμμορφώνεται με τον τόπο μας. Δεν είναι προσωρινός αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική, και θα περάσει στα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν και σεις και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως κι ύστερα υπέρ Πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάνε μία θρησκεία. Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε στους καφενέδες και στα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τας σπουδάς σας και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον, δυο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι στο επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσερις-πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι, να σκλαβωθείτε εις τα γεράματά σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων και κατά την παροιμία "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε".Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γενεί σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, μα να κοιτάζει το καλό της κοινότητας, γιατί μέσα στο καλό αυτό βρίσκεται και το δικό σας.Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και διά τούτο σας ζητώ συγχώρεση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα περασμένα κι από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποία να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και οι μέρες της γενιάς που σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν σε λίγο περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέρα των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ημέρα.Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο όπου ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της Πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία. Τελειώνω τον λόγον μου.
Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων!
Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι!
Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!