ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ Ο π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΧΟΙΝΑΣ

 Στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Κίσαμος, τελέστηκε ο Γ΄ Κατανυκτικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου.

Του Εσπερινού ακολούθησε πνευματική ομιλία υπό του Αιδ. Πρωτ. π. Γεωργίου Σχοινά, Εφημερίου Ι.Ναού Αγίου Νικολάου Κουκακίου, Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με θέμα: «Θυσιάζοντας το ΕΓΩ μας».

Ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Αμφιλόχιος, με λόγους θερμούς, χαιρέτισε και καλωσόρισε τον εκλεκτό προσκεκλημένο «Τον δόκιμο και έμπειρο πνευματικό, τον αγωνιστή και ομολογητή της πίστεως, τον ταπεινό και χαριτωμένο διάκονο των Μυστηρίων του Θεού», ευχαριστώντας τον «δια την ευλογητή έλευση και πνευματική συντυχία», ευχαριστώντας, επίσης, και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο «Σεβαστό Ποιμενάρχη του π. Γεωργίου δια την άδεια και ευλογία της ελεύσεως του», ως ανέφερε. «Ο Σταυρός του Χριστού, σημείωσε ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Αμφιλόχιος, ‘σκάνδαλο’ και ‘μωρία’ για την λογοκρατούμενη εποχή μας. ‘Σκάνδαλο’ καθώς ο Χριστός μας θεραπεύει το γένος των βροτών με το δικό Του τραύμα, τον Σταυρό. ‘Σκάνδαλο’, καθώς Εκείνος πήρε την δική μας θέση στον Σταυρό για να μην ανεβούμε εμείς. ‘Σκάνδαλο’, καθώς στην δική Του σάρκα κατέκρινε την δική μας αμαρτία, αφού συναντά τον άνθρωπο στον χώρο του παραλόγου, στον θάνατο, απ΄ όπου και δια του Σταυρού Του τον ελευθερώνει», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος.

Ο εκλεκτός ομιλητής, με λόγο καρδιακό και εμπειρικό, αναφέρθηκε στο μυστήριο του Σταυρού ως και στους τρόπους και δρόμους ελευθερίας του ανθρώπου από το εγώ του, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Μέτρο της αγάπης του Θεού το ύψος του Εσταυρωμένου Χριστού, καθώς ο δικός Του Σταυρός δείχνει την θεραπεία της ανυπακοής του πρώτου Αδάμ που πέτυχε ο νέος Αδάμ πάνω στον Σταυρό. Θεράπευσε το ανθρώπινο γένος. Εμείς; Τι κάνουμε; Δεν αντέχομε τον εαυτό μας και φοράμε μάσκες, προσωπεία. Δεν αγαπάμε ότι μας έδωσε ο Θεός, θέλουμε το παραπάνω, με μέτρο και κριτήριο τον ναρκισσισμό μας, στον οποίο όλοι επενδύουμε, δηλώνοντας την ανασφάλεια μας. Η εμπαθής αγάπη δηλώνει άρνηση του εαυτού και έγκλιση σε αυτό που είμαστε, στο εγώ μας. Η αναμέτρηση του ανθρώπου με γνώμονα τις εντολές του Θεού βοηθά στο να ανακαλύψει πόσο κάλπικος είναι, καθώς όποιος καθρεπτίζεται στον νόμο του Θεού δεν τρέφει αυταπάτες. Θυσιάζοντας το εγώ ανυψώνεται ο άνθρωπος. Ο ταπεινός είναι ελεύθερος και δεν κινδυνεύει», ανέφερε ο εκλεκτός προσκεκλημένος, και κατέκλεισε ευχαριστώντας τον Σεβ. Ποιμενάρχη κ.Αμφιλόχιο «δια την τιμητική πρόσκληση της αγάπης του», σημειώνοντας: «… τηρώντας τις εντολές του Θεού πορευόμαστε στην αγιότητα. Στον Χριστό να καθρεπτιζόμαστε όχι στον καθρέπτη των παθών και εγωισμών μας».

Στο πολυπληθές εκκλησίασμα διανεμήθηκε η νέα έκδοση της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου: «Προσευχής Θησαυρίσματα». Προσευχητάριο, ιδιαίτερα επιμελημένο, που περιλαμβάνει: Πρωινή Προσευχή- Προσευχές της Τραπέζης- Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως- Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων- Μέγα Απόδειπνο- Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, Πασχάλιος – Ημερονύκτιος Ακολουθία ως και τις Νηστείες της Εκκλησίας μας.

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Μια φωτο δανεισμένη απο τα Χ. Ν 

 - Πήγαν οι κάτοικοι της δυτικής Κισάμου στα Χανιά προχθές να δουν τον αντιπεριφερειάρχη.... και να παραπονεθούν για το κλείσιμο του δρόμου (για δυο μήνες και τετοια εποχή) Κάμπος-Λαφονήσι.
Στο φεύγα τους περίμενε ιατρική μονάδα απ' έξω..........και πήραν την πίεση τους..... που όπως έμαθα ήταν σε όλους ανεβασμένη....

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Στην πόλη της Κισάμου θα πραγματοποιηθεί το διήμερο 12-14 Απριλίου η επιστημονική συνάντηση του Τμήματος Ιστορίας & Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ρεθύμνου.

Η Ε.Σ.Τ.Ι.Α. είναι η Επιστημονική Συνάντηση του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, η οποία καθιερώθηκε το 1996. Πραγματοποιείται κάθε χρόνο την άνοιξη με συμμετοχή διδασκόντων και διδασκουσών, μεταπτυχιακών και προπτυχιακών φοιτητών και φοιτητριών. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης οι διδάσκοντες και οι διδάσκουσες του Τμήματος έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν προσωπικές τους έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη και προβληματισμούς πάνω σε επιστημονικά προβλήματα που επιθυμούν να μοιραστούν με τους και τις συναδέλφους τους.
Στη φετινή συνάντηση θα πραγματοποιηθούν ομιλίες που αφορούν και στην ευρύτερη περιοχή της Κισάμου και στην τοπική κοινωνία με ακροατήριο, το οποίο είναι ελεύθερο να συμμετάσχει, ευνοώντας την ανταλλαγή απόψεων και παρέχοντας πολλαπλά επιστημονικά ερεθίσματα στους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες.
Το πρόγραμμα της Ε.Σ.Τ.Ι.Α συνήθως περιλαμβάνει μια εκπαιδευτική επίσκεψη σε ιστορικό ή αρχαιολογικό χώρο, γειτονικό με τον τόπο πραγματοποίησης της συνάντησης. Σ’ αυτή τη συνάντηση προβλέπεται η επίσκεψη στους αρχαιολογικούς χώρους στην πόλη της Κισάμου και στο ναό της Αγίας Βαρβάρας στα Λατζιανά της Κοινότητας Βουλγάρω.
Η επιστημονική συνάντηση, η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Κισάμου & Σελίνου και τον Δήμο Κισάμου, θα διεξαχθεί από την Παρασκευή 12 Απριλίου 2024 έως την Κυριακή 14 Απριλίου.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΑΣΚΕΥΗ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
1.45 μ.μ.: Αναχώρηση με λεωφορείο από την στάση του Πανεπιστημίου στο Ρέθυμνο.
6-8 μ.μ.: Συνεδρία Α στην Βιβλιοθήκη του Τσατσαρωνάκειου Πολύκεντρου
*Νικηφόρος Τσουγκαράκης: «Οι βενετικές αρχές της Κρήτης και η εγκατάσταση των Φραγκισκανών Τηρητών του Κανονισμού».
*Αντώνης Λαγός: «Ο μεσαιωνικός πύργος στο Γυμνό Εύβοιας».
*Γιάννης Θεοδωρακόπουλος: «Ένα βυζαντινό επίσημο ένδυμα: η θάλασσα».
*Μανόλης Μαρινάκης: «Η νομισματοκοπία της Αρχαίας Απτέρας».


ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
9.30 – 11.30 π.μ. Συνεδρία Β στο Αμφιθέατρο του Δήμου Κισάμου.
*Θανάσης Μαΐλης: «Διαβάζοντας τοίχους. Η «βυζαντινή» τοιχοδομία στην Κρήτη».
*Νεκταρία Λαϊνάκη: «Τα σωζόμενα βενετσιάνικα κτήρια στην επαρχία Κισάμου, στη Δυτική Κρήτη».
*Παναγιώτης Ιωάννου: «Στις υπηρεσίες του Σουλτάνου και του Ισπανού αντιβασιλέα. Οι περιπέτειες κάποιου Αλέξανδρου Μοσχολέου».
11.30 π.μ. – 12 μ.: Διάλειμμα.
12 μ. – 2 μ.μ.: Συνεδρία Γ στο Αμφιθέατρο του Δήμου Κισάμου.
*Άρτεμις Καρναβά: «Διοικητικά όστρακα στην Κύπρο της 1ης χιλιετίας π.Χ.»
*Μερκούρης Γεωργιάδης: «Η Προϊστορία μέσα από εντατικές επιφανειακές έρευνες».
*Αντώνης Αναστασόπουλος: «Τάφοι και επιτύμβιες στήλες: ένα εικονογραφημένο ταξίδι».
2-5 μ.μ.: Διάλειμμα.
5-7 μ.μ.: Συνεδρία Δ στο Αμφιθέατρο του Δήμου Κισάμου.
*Παρασκευάς Ματάλας: Οι «Σπαρτιάτες» στη σύγχρονη πολιτική».
*Κατερίνα Δαλακούρα: «Ψηφιακές τεχνολογίες και ιστορική έρευνα. Σκέψεις και προβληματισμοί».
*Ελευθερία Ζέη: Ο τίτλος θα ανακοινωθεί.
 
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
10 π.μ. – 12.30 μ.μ.: Ξενάγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κισάμου και στα μνημεία της πόλης.
12.30 – 2 μ.μ.: Διάλειμμα.
2.15 μ.μ.: Επιβίβαση στο λεωφορείο, έξω από το Hotel Kissamos.
3-4.30 μ.μ.: Ξενάγηση στο ναό της Αγίας Βαρβάρας στα Λατζιανά Κισάμου.
4.30 μ.μ.: Επιστροφή στο Ρέθυμνο.

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΥΟ ΘΕΣΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΑΚ

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ορθοδόξου Ακαδημίας (ΟΑΚ), αποφάσισε να προκηρύξει την πλήρωση δύο (2) θέσεων επιστημονικού συνεργάτη της ΟΑΚ και να καλέσει τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν αίτηση, συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:

1. Πτυχίο Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής ή άλλης Πανεπιστημιακής Σχολής της Ελλάδος και του Εξωτερικού.

2. Μεταπτυχιακό ή Διδακτορικό Δίπλωμα από την Ελλάδα ή το Εξωτερικό θα συνεκτιμηθεί.

3. Δημοσιεύματα και συστατικές επιστολές, από τις οποίες να προκύπτει η γενική μόρφωση και πείρα επί των θεολογικών, των εκκλησιαστικών και των κοινωνικών θεμάτων σε διεθνές και εθνικό επίπεδο (θα διεξαχθεί σχετική συνέντευξη).

4. Άριστος χειρισμός Η/Υ και πολυμέσων.

5. Άριστη γνώση Αγγλικής ή Γερμανικής βεβαιούμενη από σχετικά Πιστοποιητικά (και μέσα από σχετική συνέντευξη).

6. Ευχέρεια και εμπειρία στις δημόσιες και διεθνείς σχέσεις, καθώς και στη διοργάνωση Συνεδρίων θα εκτιμηθούν ιδιαίτερα.

7. Για τους άνδρες, βεβαίωση για την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων ή νόμιμη απαλλαγή.

Οι θέσεις είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχολήσεως.

Υποβολή των ανωτέρω μέχρι 30 Απριλίου 2024 (προς την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, 730 06 Κολυμπάρι, Χανιά).

Πληροφορίες: 28240 – 22 245/22500 (Γραμματεία) ή oac@oac.gr. 

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΗΜΕΡΑ

 ΤΑΚΤΙΚΗ - δια ζώσης- συνεδρίαση του Δ.Σ του Δήμου Κισάμου σήμερα στις 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024, και ώρα 19:15 μ.μ. στην αίθουσα συνεδριάσεων της Τοπικής Κοινότητας Δραπανιά, με τα παρακάτω θέματα ημερήσιας διάταξης:
      1. Υποχρεωτική αναμόρφωση προϋπολογισμού έτους 2024 & τροποποίηση στοχοθεσίας κατόπιν της υπ.αρ. 59/2024 απόφασης Δ.Ε. (Εισήγηση: Δήμαρχος & Κουμάκης Νεκτάριος).
      2. Επιχορήγηση Συλλόγου Δρομέων Υγείας Χανίων με ποσό 3.000,00 Ευρώγια την αθλητική διοργάνωση <8ος Μαραθώνιος Κρήτης 2024> (Εισήγηση Κελαιδής Ιωάννης, Αντιδήμαρχος).
      3. Εκλογή υδρονομέων έτους 2024 (Εισήγηση: Καρτσωνάκης Γεώργιος Αντιδήμαρχος).
      4. Σύσταση επιτροπής για καθορισμό μισθώματος εκμίσθωσης δημοτικο ακινήτου στην Δ.Κ.Βάθης (Εισήγηση: Δήμαρχος).
      5. Σύσταση επιτροπής για καθορισμό μισθώματος εκμίσθωσης δημοτικού ακινήτου στην Δ.Κ.Τοπολίων (Εισήγηση: Δήμαρχος).
      6. Έναρξη δράσης <Κοινωνικό Κομμωτήριο> (Εισήγηση: Κουφάκη Μαρία, Υπάλληλος γραφείου Κοινωνικής Προστασίας).
      7. Χαρακτηρισμός επιχειρήσεων Δήμου Κισσάμου ως εποχιακές (Εισήγηση:  Υπάλληλος Οικονομικής Υπηρεσίας).
      8. Έγκριση κανονισμού λειτουργίας Στάσιμου Εμπορίου στο Δήμο Κισσάμου> (Εισήγηση:   Κουφάκη Μαρία, Υπάλληλος Γραφείου Κοινωνικής  προστασίας).
      9. Ορισμός εκπροσώπων του Δήμου για την συγκρότηση των Α/θμιων και Β/θμιων Συμβουλίων Επιθεώρησης θεάτρων και κινηματογράφων 2024-2025 (Εισήγηση: Κουφάκη Μαρία, Υπάλληλος γραφείου αδειοδοτήσεων και ρύθμισης εμπορικών δραστηριοτήτων).
      10. Ορισμός εκπροσώπων Δήμου στα Σχολικά Συμβούλια Α/θμιας & Β/θμιας Εκπαίδευσης (Εισήγηση: Πρόεδρος Δ.Σ.).
      11 .Αναγνώριση οφειλής του Δήμου προς το συνεργείο Ζερβουδάκη Εμμανουήλ, για επισκευή και συντήρηση οχημάτων και μηχανημάτων του  Δήμου (Εισήγηση: Δήμαρχος).

      12. Διαχείριση και λειτουργία παιδικής χαράς εκτός ορίων Οικισμού Χρυσοσκαλίτισσας Δ.Κ.Βάθης - Απόφαση 7/2024 Μονομετοχικής Α.Ε. (Εισήγηση: Μαυροδημητράκης Σπύρος, Πρόεδρος Μονομετοχικής Α.Ε).

      13. Γνωμοδότηση για την αναθεωρημένη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Δήμου Κισσάμου (Εισήγηση: Καπετανάκη Πόπη, Γενική Γραμματέας Δήμου).

      14. Θέμα ύδρευσης, αποχέτευσης και παραχώρησης τμήματος για δημιουργία πεζοδρομίου και διαπλάτυνσης υφιστάμενης οδού ξενοδοχείου ΙΚΟΣ ΚΙΣΣΑΜΟΣ.

      15. Ενημέρωση για την Β φάση έργων αποκατάστασης θεομηνίας 2013.

   ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα υπ.αρ. 14 και 15 θέματα εισάγονται μετά από γραπτό

   αίτημα του συνόλου των μελών της μειοψηφίας του Δημοτικού

   Συμβουλίου.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΖΟΥΡΙΔΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΦΘΑΛΙΝΗ

- Ο Νέος Εμπορικός Σύλλογος Κισάμου πήρε την πρωτοβουλία να φωτίσει το πιο πολυφωτογραφημένο σημείο της πόλης μας.
Εντός του Απριλίου θα επανασυσταθεί η εθελοντική ομάδα του ΝΕΣΚ και σαν πρώτη προτεραιότητα θα θέσει τον περαιτέρω καλλωπισμό του συγκεκριμένου σημείου, ενώ θα αναλάβει ταυτόχρονα και πολλές ακόμα δράσεις.

Αν αυτό το σημείο της πόλης είναι το ποιο φωτογραφισμένο τότε δεν πάμε καλά... όμως χρειάζεται την προσοχή μας, ακόμα και του αδιάφορου ως και σήμερα ΝΕΣΚ. Το τι γινόταν πριν απο 10 χρόνια με την εθελοντική ομάδα σίγουρα λίγοι θα το θυμούνται... ελπίδα να αναλάβει δράση όχι μόνο εκεί αλλά και να απαιτήσει επιτέλους να φτιαχτούν τα πεζοδρόμια της πόλης, να δενδοφυτευτούν οι δρόμοι και να φωτιστούν ...όλοι. Τέτοιο χάλι η πόλη είχε χρόνια να ζήσει και μερίδιο ευθύνης σε αυτό είχε και έχει σίγουρα ο ΝΕΣΚ.

Υ.Σ Το ποιο φωτογραφισμένο σημείο της πόλης ειναι το Μουσείο και μετά η Βρύση του Μαρή.

ΚΥΡΙΑ ΕΛΕΟΝΩΡΑ

Υπήρξε μια εποχή στη ζωή μου που ήμουν απλός παρατηρητής γεγονότων και καταστάσεων που συνέβαιναν γύρω μου, χωρίς να μπορώ να επέμβω ή έστω απλά να εισακουστώ σε περίπτωση που είχα διαφορετική άποψη. Ήταν τότε που οι δυο δρόμοι που τέμνονταν μπροστά στο μπακάλικο που διατηρούσε η οικογένεια μου ήταν ακόμη λιθόστρωτοι. «Καλντερίμι» τους ονόμαζαν όσοι χρησιμοποιούσαν ακόμη τούρκικες λέξεις στην καθημερινότητα τους. Στην πραγματικότητα ήταν δυο στενά δρομάκια στρωμένα με ακατέργαστα βότσαλα από τους ποταμούς της περιοχής. Αυτές οι ποταμίσιες πέτρες ήταν βαλμένες με τέτοιο τρόπο, που από δεξιά προς τ' αριστερά και από τ' αριστερά προς τα δεξιά είχαν κλίση προς το κέντρο και προς τα κάτω, για να διευκολύνουν τη ροή των ομβρίων υδάτων. Στο σημείο που τέμνονταν οι δυο δρόμοι υπήρχε μια μεταλλική σχάρα απ' την οποία ξεκινούσε η υπόνομος ροή των νερών. Σ αυτούς τους δρόμους βασικά κυκλοφορούσαν υποζύγια (κυρίως γαϊδούρια και μουλάρια και σπανίως άλογα) που με αυτά οι αγρότες (κυρίως) μετέφεραν τα προϊόντα τους. Για τους επαγγελματίες της περιοχής τα μικροδέματα απ' το εμπορικό κέντρο τα μετέφερε ο χαμάλης με τη χαρακτηριστική ένρινη φωνή και με το ομηρικό όνομα Οδυσσέας. Τα εμπορεύματα που ήταν βαρύτερα ή και περισσότερα τα μετέφεραν δίτροχα κάρα με μικρόσωμα άλογα που κινούνταν εύκολα στα στενοσόκακα της γειτονιάς μας. Σε περίπτωση που σπανίως έμπαιναν σ' αυτούς τους δρόμους κάποια αυτοκίνητα, λόγω της δεδομένης κατάστασης των δρόμων, αυτά περνούσαν με χαμηλή ταχύτητα και εμείς όλα τα παιδιά, τσακαλαρία μας έλεγαν (δεν ξέρω ή δεν μπορώ να θυμηθώ τον λόγο) τρέχαμε με αλαλαγμούς πίσω τους. Χαρακτηριστικές φιγούρες εκείνης της εποχής στη συνοικία μας ήταν οι πλανόδιοι μανάβηδες (συνήθως οι ίδιοι ήταν και παραγωγοί) που φόρτωναν τη σοδειά τους σε κοφίνια στερεωμένα πάνω σε μικρόσωμα γαϊδουράκια, περνούσαν από κάθε γειτονιά και διαλαλούσαν με διαπεραστικές φωνές τα προϊόντα τους. Μια άλλη εικόνα που με γοήτευε ήταν αυτή του γανωματή. Οι γανωματήδες περνούσαν τακτικά απ' την περιοχή μας, συνήθως άνοιξη και λίγο πριν το Πάσχα. Δουλειά τους ήταν να καθαρίζουν τα μπρούτζινασκεύη (τέτοια ήταν συνήθως όλα τότε) από τις διάφορες οξειδώσεις (μαυρίσματα) και να τα επαλείφουν με λιωμένο καλάι. Τα έκαναν να μοιάζουν με καινούργια! Μαζί τους είχαν και μια κατασκευή από ένα τροχό με πετάλι (στα μάτια μου φάνταζε σαν ζάντα ποδηλάτου) και μ' αυτή ακόνιζαν τα μαχαίρια όλων σχεδόν των νοικοκυριών. Όταν ακουμπούσε ο ακονιστής το μαχαίρι ή το ψαλίδι πάνω στον τροχό που γύριζε καθώς αυτός πατούσε το πετάλι, πετάγονταν σπίθες φωτιάς και στα μάτια μου φάνταζε σαν βεγγαλικό. Στη συνοικία μας ζούσαν πολίτες με διαφορετική καταγωγή, όμως ζούσαν αρμονικά και σπανίως υπήρχαν εντάσεις και φασαρίες. Σε λίγα σχετικά τετραγωνικά κατοικούσαν Πόντιοι, Βλάχοι, Μικρασιάτες κλπ. Από την εποχή που ήμουν μικρός και μετά είχαν αρχίσει να γίνονται μικτοί γάμοι και ν' ανακατεύονται τα ήθη και τα έθιμα. Σαν παράδειγμα έχω τη μάνα μου, που αν και βλάχα παντρεύτηκε τον πατέρα μου που ήταν απ' την Κρήτη. Εντύπωση μου έκαναν οι βλάχες γυναίκες, που επέμεναν να ντύνονται με την παραδοσιακή βλάχικη φορεσιά. Βέβαια αυτές ήταν κάποιας ηλικίας ενώ οι νεώτερες, όπως η μητέρα μου, φορούσαν τα ρούχα που έλεγαν τότε ευρωπαϊκά. Η γιαγιά μου όμως (μητέρα της μάνας μου) φορούσε τη χαρακτηριστική μαύρη φορεσιά που φορούσαν οι βλάχες χήρες. Για τις γυναίκες που δεν πενθούσαν υπήρχαν στολές σε σκούρα μπλε απόχρωση ή και σε καφέ. Πολλοί απ' τους βλαχόφωνους, επειδή στο σπίτι τους και σε κάθε ευκαιρία μιλούσαν τη γλώσσα τους, δυσκολεύονταν να εκφραστούν στα Ελληνικά. Όχι ότι δεν γνώριζαν τη γλώσσα, αλλά είχαν μια κάποια δυσχέρεια στην έκφραση. Πολύ περισσότερο οι μεγάλοι στην ηλικία άνθρωποι δυσκολεύονταν στον γραπτό λόγο. Βέβαια το ίδιο συνέβαινε και στις υπόλοιπες ράτσες, με αποτέλεσμα η μάνα μου, που είχε τελειώσει μ' επιτυχία την Ε΄ γυμνασίου, να γίνει η γραμματέας της γειτονιάς μας. Η ταχυδρομική υπηρεσία εκείνης της εποχής ήταν υποτυπώδης, καθώς στα περισσότερα σπίτια δεν υπήρχε αριθμός και ο ταχυδρόμος, όταν δεν γνώριζε τα σπίτια κάποιων οικογενειών, άφηνε την αλληλογραφία στο μπακάλικο μας και σε πρώτη ευκαιρία την έδιναν στους κατόχους οι γονείς μου. Πολλές (ίσως και όλες) οικογένειες είχαν παιδιά κι αδέλφια στο εξωτερικό, που εργάζονταν σαν μετανάστες. Η μητέρα μου ήταν απ' τα λίγα άτομα που θα μπορούσε ν' αντιγράψει στοιχειωδώς μια διεύθυνση με λατινική γραφή. Πολλές ηλικιωμένες γυναίκες της υπαγόρευαν τις επιστολές που ήθελαν να γράψουν στους συγγενείς τους και ζητούσαν να τους διαβάζει και να τους εξηγεί τις απαντήσεις τους. Μια απ' τις γυναίκες της γειτονιάς μας, βλάχικης καταγωγής, ήταν η κ. Ελεονώρα. Ήταν αρκετά μεγαλύτερη απ' τη μητέρα μου, αλλά πολύ μικρότερη απ' τη γιαγιά μου, ήταν δηλαδή σε μια ηλικία που μου ήταν δύσκολο εκείνη την εποχή να την προσδιορίσω ακριβώς. Έμενε λίγα μέτρα πιο κάτω απ' το μαγαζί μας και, εκτός από πελάτισσα, είχε καλές σχέσεις τόσο με τη γιαγιά μου όσο και με τη μητέρα μου. Όσες φορές συναντιόνταν,μιλούσαν εγκάρδια γι αρκετή ώρα, αλλά η συζήτηση γινόταν στη βλάχικη γλώσσα που εγώ δεν τη μιλούσα ή μάλλον καταλάβαινα ελάχιστες λέξεις. Η κυρία Ελεονώρα ήταν χήρα. Είχε δύο κόρες, την Κορνηλία και τη Βερόνα κι έναν γιο, τον Τέλη. Οι κόρες της ήταν μεγαλύτερες απ' τον Τέλη, ο οποίος μόλις είχε τελειώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις κι έψαχνε επίμονα για μια υποφερτή δουλειά, για να υποστηρίξει σαν ο μόνος προστάτης την οικογένεια του. Το να βρεις δουλειά εκείνα τα χρόνια ήταν μάλλον πολύ δύσκολο. Άκουγα, χωρίς να καταλαβαίνω, τον φούρναρη να συζητά με τον πατέρα μου και να λένε πως και για να βρεις δουλειά σαν εργάτης στην οικοδομή, θα έπρεπε να έχεις συστατικό σημείωμα απ' τον βουλευτή. Η οικογένεια της κ. Ελεονώραςψώνιζε απ' το μπακάλικο μας με πίστωση. Δηλαδή τα ψώνια που έκαναν σε καθημερινή βάση, ή όποτε είχαν ανάγκη, τα έγραφε ο πατέρας μου σ' ένα μεγάλο τεφτέρι σημειώνοντας την ημερομηνία, τα είδη που αγόραζαν και το ανάλογο κόστος. Την ίδια εγγραφή έκαναν σ' ένα μικρό τεφτεράκι που το κρατούσε η οικογένεια που ψώνιζε με πίστωση κι όσες φορές έφερνε χρήματα ενημέρωνε αναλόγως και τα δυο βιβλία. Αυτό βέβαια γινόταν σχεδόν με όλες τις οικογένειες της περιοχής. Ήταν δύσκολα εκείνα τα χρόνια και η φτώχεια ήταν σαν μια αρρώστια αναπόφευκτη, κάτι σαν επιδημία. 
Ο Τέλης ήταν ένας ψηλός, όμορφος νέος με κόκκινα μάγουλα και είχε περίπου τα τριπλάσια χρόνια από μένα. Ήταν σοβαρός κι εργατικός και δεν παρέλειπε να πληρώνει τα χρέη της οικογένειας και να φροντίζει για τις ανάγκες της. Οι αδελφές του δούλευαν σαν μοδίστρες, μα τα χρήματα που έβγαζαν ήταν λιγοστά και με μέρος αυτών των χρημάτων φρόντιζαν να κάνουν την προίκα τους, γιατί για τα δεδομένα της εποχής ήταν μάλλον γεροντοκόρες κι αυτό ήταν ντροπή για μια κοπέλα τότε. Ο Τέλης αποφάσισε να πάει στη Δυτική Γερμανία σαν εργάτης, γιατί στον τόπο μας έλεγε πως δεν είχε κανένα μέλλον. Παρά τις αντιρρήσεις της μάνας του στο τέλος έφυγε, αφού χαιρέτησε όλη τη γειτονιά. Θυμάμαι σαν να ήταν σήμερα τη μάνα του και τις αδερφές του να τον ξεπροβοδίζουν διασχίζοντας όλη τη συνοικία, μέχρι να φτάσουν στον σταθμό των λεωφορείων. Όταν οι τρεις γυναίκες γύρισαν, ήταν εμφανώς κλαμένες και με λυγμούς καταριόνταν την ξενιτιά. Εγώ τότε παρακολουθούσα αμίλητος, εξ άλλου η συζήτηση γινόταν στα βλάχικα και εγώ μόνο λίγες λέξεις καταλάβαινα. Ο Τέλης βρήκε καλή δουλειά, όπως άκουγα να λένε κι έστελνε χρήματα στην οικογένεια του με τα οποία βελτίωσαν τις συνθήκες ζωής τους και στο τέλος κατάφεραν να παντρευτούν οι δυο αδερφές. Αυτός ήρθε και στους δυο γάμους των αδερφών του. Ήταν εμφανώς καλοντυμένος, αλλά είχε χάσει το κόκκινο χρώμα που είχε στα μάγουλα του. «Φταίει που δεν τον βλέπει ο ήλιος», άκουσα να λένε και τότε έμαθα ότι ο ήλιος στη Γερμανία ήταν λιγοστός σε σχέση με τον τόπο μας. Ο Τέλης έφυγε πάλι για τη Γερμανία και η κυρία Ελεονώρα έμεινε μόνη της, γιατί τα κορίτσια της είχαν κάνει δικές τους οικογένειες κι έμεναν σχετικά μακριά απ' τη γειτονιά μας. Η ρουτίνα στη ζωή της και αυτό που με λαχτάρα περίμενε ήταν το γράμμα του Τέλη. Ο γιος της συνέχισε να δουλεύει και να προκόβει στην ξενιτιά, χωρίς να ξεχνά τη μάνα του. Της έστελνε τακτικά επιστολές με τα νέα του επισυνάπτοντας πάντα γερμανικά χαρτονομίσματα, τα οποία εύκολα τα εξαργύρωνε η μάνα του. Περιοδικά άκουγα τη γιαγιά μου και τη μάνα μου να μιλάνε για τον Τέλη και να λένε «Μπόνο φιτσόρλου», δηλαδή καλό παιδί. Η κυρία Ελεονώρα κάθε φορά που την ειδοποιούσε η μητέρα μου ( συνήθως με μένα) ότι ήρθε γράμμα απ' τον γιο της, έβαζε την Κυριακάτικη φορεσιά της και περπατώντας περήφανα ερχόταν στο μαγαζί μας, να της διαβάσει η μάνα μου το γράμμα, να το συζητήσουν με τη γιαγιά μου και να υπαγορεύσει την απάντηση της. Όλα αυτά είχαν γίνει ρουτίνα και είχα πάψει ν' ασχολούμαι με αυτά δίνοντας περισσότερη βάση στα παιγνίδια και στις σκανταλιές με τους φίλους μου. Μου έχει μείνει όμως ανεξίτηλη στο μυαλό μου η εικόνα της κ. Ελεονώρας ν' ανεβαίνει καλοντυμένη με περηφάνια την ανηφόρα απ' το στενό σοκάκι προς το σπίτι μας. Όποτε την έβλεπα ντυμένη έτσι, ήξερα πως είχε γράμμα απ' τον Τέλη. Είχε γίνει κάτι σαν γιορτή γι αυτήν η κάθε άφιξη επιστολής απ' τον γιο της και φρόντιζε να το γιορτάζει ντυμένη και στολισμένη με τα καλά της. 
Μια μέρα, λίγο πριν το μεσημέρι, έφτασα στο μπακάλικο και είδα τη μητέρα μου να κρατά ένα γράμμα στα χέρια της με πολλά γραμματόσημα και ξένα γράμματα και πολλές σφραγίδες. Αφού το περιεργάστηκε για λίγο, με μια αποφασιστική κίνηση το άνοιξε. Αυτό με παραξένεψε, η μητέρα μου δεν συνήθιζε να είναι αδιάκριτη. Την είδα να διαβάζει λίγες γραμμές κι αμέσως να χλομιάζει και να τρέμουν τα χείλη της. Η γιαγιά μου που εμφανίστηκε εκείνη τη στιγμή τη ρώτησε τι έχει. Η μάνα μου της έδειξε το γράμμα. «Από την πρεσβεία της Γερμανίας της είπε. Τέλης...mouri!» Κι αμέσως δάκρυα κύλησαν από τα μάτια. Η γιαγιά μου άρχισε να μουρμουρίζει έναν θρήνο στη βλάχικη γλώσσα, που ήξερα πολύ καλά πως τον έλεγαν στους θανάτους. 
Ξαφνιασμένος, μην τολμώντας να ρωτήσω οτιδήποτε κοίταξα προς το βάθος του δρόμου. Είδα την κ. Ελεονώρα ντυμένη στα καλά της ν' ανηφορίζει προς το μαγαζί μας.....

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ... ΑΛΛΑ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΑΛΑΙΑ ΛΥΚΕΙΑ

100 μέτρα ταρτάν ειναι η ζημιά που προκάλεσε η ανικανότητα μας να διαφυλάξουμε την δημοτική περιουσία. Το κομμάτι αυτό θα αντικατασταθεί στο δημοτικό στάδιο μετά και την καταστροφή που προκάλεσε το βαρύ όχημα που μπήκε με άδεια του Δήμου εντός των αθλητικών εγκαταστάσεων.
Το ζητούμενο βέβαια είναι πότε και ποιος θα πληρώσει την νύφη;
Το μοναδικό αθλητικό κέντρο στην Κίσαμο δίχως προστασία...

Βέβαια το τραγικό στην περίπτωση μας ειναι οτι βάση των ειδικών χρειάζεται συντήρηση κάθε χρόνο, πράγμα που όσα χρόνια το έχουμε τοποθετήσει δεν έγινε ποτέ...

Αυτό μοιάζει με τα την περίπτωση των παλαιών Λυκείων που δεν συντηρήθηκαν ποτέ και αναγκαστήκαμε στο τέλος να τα κατεδαφίσουμε...

Καιρός να καταλάβουν όσοι διαχειρίζονται την δημοτική περιουσία οτι εκτός του οτι ειναι υποχρεωμένοι να την συντηρούν πρέπει κάποτε και να λογοδοτούν.

 

ΑΝ ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΤΙ ΘΑ ΣΩΖΑΜΕ

Σφραγισμένο κτήριο πλέον η οικία του Αγιογράφου Αννουσάκη. Μετά απο πολυ καιρό επιτέλους κάποιοι κατάλαβαν ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η ανοχή προς τους λαθρομετανάστες μας. Αφού την κατέστρεψαν, διέλυσαν τις τοιχογραφίες που υπήρχαν σε όλα τα δωμάτια από το χέρι του αγιογράφου, αφού έκαψαν την τεράστια βιβλιοθήκη του, αφού την ρήμαξαν στην κυριολεξία, αποφάσισαν να το σφραγίσουν.
Αυτοί είμαστε και αυτοί θα είμαστε πάντα....

Υ.Σ Η οικία ακόμα αποτελεί εστία μόλυνσης όπως λένε οι κάτοικοι και μια κορδέλα δεν θα λύσει το πρόβλημα .. αν δεν περιφραχτεί περιμετρικά, και μαζευτούν όλα τα σκουπίδια.

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Μια σπάνια φωτογραφία απο τουριστικό οδηγό της δεκαετίας του 1980 μου έστειλε ο Γιάννης Δεσποτάκης και όπως μου εξήγησε ειναι τραβηγμένη με πορεία προ τον Μπάλο.
Μοιάζει βέβαια να ειναι τραβηγμένη περισσότερο στο μονοπάτι απο την Καλυβιανή προς Μπάλος που σήμερα σώζεται σε ένα μόνο κομμάτι μιας και το υπόλοιπο το κατέστρεφε ο δρόμος...

Πάντως φαίνεται οτι απο τότε ήταν στο πρόγραμμα των περιπατητών που επισκεπτόταν την Κισαμο..

25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821- ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΙΝΑΚΗ* ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΣΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ

 

Συμπληρώνονται φέτος 203 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 που οδήγησε στην Εθνική μας παλιγγενεσία. Αναστοχαζόμενοι το ηρωικό μας παρελθόν εμπνεόμαστε και καθοδηγούμαστε για το μέλλον της πατρίδας μας. Το μεγαλείο του Αγώνα των Ελλήνων δεν είναι δυνατόν να εξιστορηθεί στο πλαίσιο μιας σύντομης ομιλίας. Θα επιχειρηθεί επομένως μια σύντομη αναδρομή σε καίρια γεγονότα και στους πρωταγωνιστές τους. 
Καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας εκδηλώθηκαν αρκετά προεπαναστατικά κινήματα, τα οποία απέτυχαν, με κορυφαίο τα Ορλωφικά (1770). Η ανάπτυξη της Παιδείας του Γένους ήταν καθοριστικός παράγοντας για την πνευματική του αφύπνιση, την οποία επεδίωκαν οι εκπρόσωποι του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Πρωτεργάτες της ιδεολογικής προετοιμασίας του Αγώνα στάθηκαν αναμφισβήτητα ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Ρήγας Βελεστινλής και ο Αδαμάντιος Κοραής κ.ά. 
Ο Ρήγας Βελεστινλής-Φεραίος υπήρξε ο κήρυκας και πρωτομάρτυρας της Επανάστασης του 1821. Με τα έργα του ενέπνευσε το ηρωϊκό πνεύμα και τον επαναστατικό ενθουσιασμό στους υπόδουλους Έλληνες. Μέσα από τους πατριωτικούς στίχους του «Θούριου» ο Ρήγας συγκίνησε βαθιά τις ψυχές και άναψε τη σπίθα του ξεσηκωμού:
Καλλιώ ‘ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
Παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά, και φυλακή.
Χαρακτηριστική είναι επίσης η φράση που αναφέρει στο έργο του «Φυσικής Απάνθισμα»:  
«Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά». 
Το εθνεγερτήριο μήνυμα και το μαρτυρικό τέλος του Ρήγα, σε συνδυασμό με την απήχηση των ιδανικών του, διαμόρφωσαν τις μετέπειτα γενιές. 
Επόμενο βήμα ήταν ο συντονισμός των προσπαθειών για την απελευθέρωση. Τον ρόλο αυτό ανέλαβε να φέρει εις πέρας, η Φιλική Εταιρεία. Η μυστική αυτή οργάνωση ιδρύθηκε στην Οδησσό, το 1814, από τρεις εμπόρους, τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το Νικόλαο Σκουφά και τον Αθανάσιο Τσακάλωφ. Οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας προχώρησαν στην εγγραφή μελών στις ελληνικές παροικίες του εξωτερικού, στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και ακολούθως στον νότιο ελλαδικό χώρο. Οι Φιλικοί χρησιμοποιούσαν κρυπτογραφικό κώδικα για να επικοινωνούν μεταξύ τους και υπέγραφαν με ψευδώνυμα. Η μύηση τους στην οργάνωση είχε τη μορφή ιεροτελεστίας, που τη σφράγιζε ο όρκος μπροστά σε ιερέα. Δύο άλλες κορυφαίες φυσιογνωμίες ήταν ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος και ο Παναγιώτης Σέκερης. 
Αρχικά, προτάθηκε στον Ιωάννη Καποδίστρια, που ήταν τότε υπουργός των Εξωτερικών της Ρωσίας, να τεθεί επικεφαλής της Φιλικής Εταιρείας. Εκείνος αρνήθηκε, γιατί πίστευε ότι οι συνθήκες που επικρατούσαν στην Ευρώπη δεν ήταν ευνοϊκές για τους Έλληνες. Πράγματι, εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη δρούσε η Ιερά Συμμαχία, με αρχηγό τον αυστριακό Μέττερνιχ, η οποία απαγόρευε κάθε επαναστατική ενέργεια. Η άρνηση του Καποδίστρια, οδήγησε τους Φιλικούς να προτείνουν την αρχηγία το 1820 στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ανώτατο αξιωματικό του ρωσικού στρατού. 
Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης πέρασε τον ποταμό Προύθο, το φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Ρωσία και στις αυτόνομες παραδουνάβιες ηγεμονίες. Συνέταξε την επαναστατική του Προκήρυξη με τον τίτλο: «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Ο Υψηλάντης προσπάθησε να πετύχει έναν αντιπερισπασμό, ώστε να αναγκάσει τα οθωμανικά στρατεύματα να πολεμήσουν σε δύο μέτωπα, δεδομένης της επικείμενης επανάστασης και στην Πελοπόννησο. Στις 10 Μαρτίου συγκροτήθηκε ο Ιερός Λόχος που τον πυρήνα του αποτελούσαν φοιτητές του ελληνικού σχολείου της Οδησσού. Η αποφασιστική μάχη δόθηκε στις 6-7 Ιουνίου του 1821 στο Δραγατσάνι. Από τους 300 Ιερολοχίτες έπεσαν μαχόμενοι πάνω από 200. Έπεσαν δίνοντας λαμπρό παράδειγμα στις επόμενες ελληνικές γενιές, οδηγούμενοι από την λαμπρή ιστορία των αρχαίων Ελλήνων «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». 
Ο Επτανήσιος ποιητής Ανδρέας Κάλβος ύμνησε την ηρωική θυσία των νέων του Ιερού Λόχου, ως υπερασπιστών της Ελευθερίας.
Απόσπασμα από την Ωδή στον Ιερό Λόχο:
Ω γνήσια της Ελλάδος
τέκνα ψυχαί που επέσατε
εις τον αγώνα ανδρείως,
τάγμα εκλεκτών Ηρώων,
καύχημα νέον
Μετά από τις Παραδουνάβιες ηγεμονίες η επανάσταση μεταφέρθηκε και ρίζωσε στο Μοριά, στη Ρούμελη και στα νησιά διότι εκεί υπήρχαν πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις. Την έναρξη της επανάστασης στην Πελοπόννησο επιθυμούσε διακαώς ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας και χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να το επιτύχει. 
Οι Φιλικοί είχαν ορίσει ως επίσημη ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης την 25η Μαρτίου, ώστε να συμπίπτει με την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Όμως τα γεγονότα εξελίχθηκαν πιο γρήγορα, καθώς δύο ημέρες πριν, στις 23 Μαρτίου είχε ήδη απελευθερωθεί η Καλαμάτα, ενώ από τις 17 Μαρτίου είχε κηρύξει την Επανάσταση η Μάνη. Ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε το λάβαρο της Επανάστασης στην πλατεία Αγίου Γεωργίου της Πάτρας και σύμφωνα με αρκετές μαρτυρίες αυτό συνέβη και στη Μονή Μεγίστης Λαύρας Καλαβρύτων (πιθανότατα μεταξύ 17 και 23 Μαρτίου). 
Ο ξεσηκωμός ολόκληρης της Πελοποννήσου αιφνιδίασε τους Τούρκους και τους ανάγκασε να κλειστούν εντός των φρουρίων. Άλλωστε εκείνη την περίοδο μεγάλο τμήμα του οθωμανικού στρατού αντιμετώπιζε την επανάσταση του Αλή Πασά των Ιωαννίνων και έτσι δεν μπορούσαν να σταλούν ενισχύσεις. Την Πελοπόννησο  ακολούθησε η Στερεά Ελλάδα και τα ναυτικά νησιά, Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά. Αντίθετα σε άλλες περιοχές όπως η Μακεδονία (υπό τον Εμμανουήλ Παπά), η Θεσσαλία, η Ήπειρος και η Κύπρος οι επαναστατικές ενέργειες, αν και αξιοσημείωτες, κατεστάλησαν από τους κατακτητές και αρκετοί κάτοικοι των περιοχών αυτών, όσοι γλίτωσαν τις εκτελέσεις, εκτοπίστηκαν. Στην Κρήτη, όπως θα δούμε παρακάτω, αν και η Επανάσταση είχε διάρκεια και ένταση, δεν έφερε τελικά την πολυπόθητη απελευθέρωση. 
Η αντίδραση του σουλτάνου στο ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης ήταν σκληρή. Προέβη σε διωγμούς και βάναυσες εκτελέσεις αξιωματούχων, κληρικών και λαϊκών στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη και τις Κυδωνίες, την Κύπρο και αλλού. Από τα πρώτα θύματα ήταν και ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ και ο προκάτοχός του Κύριλλος. Ο απαγχονισμός του εθνομάρτυρα Πατριάρχη την ημέρα του Πάσχα (10 Απριλίου 1821) προκάλεσε αλγεινή εντύπωση για τους Τούρκους στο εξωτερικό και ιδίως στη Ρωσία, η οποία προσπάθησε να επέμβει διπλωματικά για να προστατεύσει τους ορθόδοξους πληθυσμούς. 
Κατά τον πρώτο μήνα της επανάστασης συνέβη ένα ακόμα τραγικό γεγονός. Στις 24 Απριλίου 1821 θανατώθηκε με φρικτό τρόπο ο Αθανάσιος Διάκος, ένας από τους πλέον ένδοξους ήρωες. Η σύγκρουσή του με τους Τούρκους τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το ράσο και να καταφύγει στα βουνά.
Στη γέφυρα της Αλαμάνας, κοντά στις Θερμοπύλες, ο Αθανάσιος Διάκος και οι λιγοστοί άνδρες του αντιμετώπισαν την 23η Απριλίου του 1821 τον Ομέρ Βρυώνη, επιχειρώντας να παρεμποδίσουν τη διάβαση του ποταμού Σπερχειού από τις κατά πολύ υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις.
Ύστερα από ηρωική και άνιση μάχη, ο Αθανάσιος Διάκος συνελήφθη τραυματίας και οδηγήθηκε σιδηροδέσμιος στη Λαμία, όπου αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει. Έτσι γράφτηκε με μαρτυρικό τρόπο το τέλος του σύντομου βίου του. Την αρνητική αυτή έκβαση ήρθε να μεταβάλλει η νίκη του Οδ. Ανδρούτσου στο Χάνι της Γραβιάς. 
Οι μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες των Ελλήνων συνετελέστηκαν χάρη στον ηρωισμό πολλών οπλαρχηγών. Ηγετική μορφή αποτέλεσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που είναι γνωστός ως «Γέρος του Μωριά», με καταγωγή από σπουδαία οικογένεια καπεταναίων. Στη μάχη των Δερβενακίων (26 - 28 Ιουλίου 1822), όπου καταστράφηκε ο στρατός του Δράμαλη, αναδείχθηκε η στρατηγική ιδιοφυΐα του. Είχε προηγηθεί η νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι (13 Μαΐου 1821) και ακολούθησε η άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), γεγονότα που οφείλονται επίσης στις ηγετικές ικανότητες του Κολοκοτρώνη, με αποτέλεσμα να του απονεμηθεί ο τίτλος του αρχιστράτηγου Πελοποννήσου. 
Από τον εθνικό ξεσηκωμό του 1821 δεν απουσίαζε η ενθουσιώδης και ηρωική συμμετοχή των γυναικών. Αγωνίστριες από κάθε κοινωνική τάξη και τόπο έσπευσαν να δώσουν το παρόν αψηφώντας τον πανίσχυρο οθωμανικό στρατό. Αφιέρωσαν όλη τους σχεδόν την περιουσία τους για την Ελληνική Επανάσταση.  
Για πολύ μεγάλο διάστημα ωστόσο, η παρουσία των γυναικών στον Αγώνα δεν είχε εκτιμηθεί επαρκώς. Κορυφαίες μορφές της Επανάστασης υπήρξαν η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (1771 – 1825) και η Μαντώ Μαυρογένους (1796 – 1840).
Πολύ καθοριστικός παράγοντας στην επιτυχή έκβαση της Επανάστασης του 1821 ήταν η δράση των Φιλελλήνων. Διάφορα τραγικά γεγονότα κινητοποίησαν την κοινή γνώμη στην Ευρώπη και στην Αμερική υπέρ του δίκαιου αγώνα των Ελλήνων. Κυριότερα είναι οι σφαγές της Χίου τον Μάρτιο του 1822 και το ολοκαύτωμα των Ψαρών τον Ιούνιο του 1824. Συγκίνηση προκάλεσε και ο θάνατος του Σουλιώτη Μάρκου Μπότσαρη στο Κεφαλόβρυσο τον Αύγουστο του 1823. Απάντηση για τις ωμότητες των Τούρκων στη Χίο έδωσε η ηρωική δράση των πυρπολητών, όπως του Κανάρη, ο οποίος στις 7 Ιουνίου 1822, κατέκαυσε την τουρκική ναυαρχίδα. Στις ναυτικές επιτυχίες που κράτησαν ζωντανή την επανάσταση συγκαταλέγεται και η σπουδαία νίκη του Α. Μιαούλη στη Ναυμαχία του Γέροντα τον Αύγουστο του 1824. 
Ο σουλτάνος βλέποντας την Επανάσταση να επικρατεί κάλεσε σε βοήθεια τον Μωχάμετ Άλυ της Αιγύπτου. Ο τελευταίος συγκρότησε ισχυρό εκστρατευτικό σώμα με αρχηγό τον θετό υιό του Ιμπραήμ, το οποίο αποβιβάστηκε στον Μοριά τον Φεβρουάριο του 1825, με στόχο να δοθεί τέλος στην ελληνική επανάσταση. Ο Παπαφλέσσας αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ στο Μανιάκι της Μεσσηνίας παρόλο που δεν διέθετε αρκετούς μαχητές. Έπεσε ηρωικά μαζί με τους άντρες του στις 20 Μαΐου του 1825. 
Στην αντιμετώπιση του Ιμπραϊμ και του Κιουταχή συνέβαλλαν καθοριστικά και άλλοι Έλληνες οπλαρχηγοί. Η νίκη των Ελλήνων στους Μύλους του Άργους τον Ιούνιο του 1825, έσωσε το Ναύπλιο, και αναπτέρωσε τις ελπίδες, διότι ήταν η πρώτη ήττα για τον Ιμπραήμ. Πρωταγωνιστής της μάχης αυτής ήταν ο Μακρυγιάννης. 
Αντίστοιχα, στη Ρούμελη έδρασε με επιτυχία ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Έσωσε το Δίστομο, και ακολούθως συνέβαλε στην υπεράσπιση της Ακρόπολης των Αθηνών. Στις 24 Νοεμβρίου του 1826 πέτυχε μεγαλειώδη νίκη επί των Τούρκων στην Αράχωβα, σε μία πολυήμερη μάχη, που ανέδειξε και τις στρατηγικές του ικανότητες. 
Παρά τις επιτυχίες αυτές δεν στάθηκε δυνατό να αποτραπεί η πτώση του Μεσολογγίου κατά τη 2η πολιορκία του, στις 10 Απριλίου του 1826. Ο ναυτικός αποκλεισμός των Τούρκων απέτρεπε τον ανεφοδιασμό της πόλης στην κρίσιμη αυτή καμπή, αν και ο Α. Μιαούλης αρχικά τα είχε καταφέρει στον τομέα αυτόν. 
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε τους «Ελεύθερους πολιορκημένους» εμπνεόμενος από το δράμα του Μεσολογγίου και την ηρωική «Έξοδο» των αδούλωτων υπερασπιστών του.  Το ποίημα σε 3 σχεδιάσματα, αν και παρέμεινε ημιτελές, φανερώνει την ηθική πάλη των πολιορκημένων που προσπαθούν να υπερνικήσουν την πείνα, τις κακουχίες, αλλά και τους πειρασμούς της ανοιξιάτικης φύσης. 
Το επόμενο έτος, ο θάνατος του Καραϊσκάκη στις 23 Απριλίου του 1827 στέρησε από τους Έλληνες έναν σημαντικό αρχηγό και δημιούργησε πτώση ηθικού σε κρίσιμη στιγμή. Ο Ιωάννης Μακρυγιάννης (1797 – 1864) συνέβαλε εκείνη την περίοδο καθοριστικά στην συνέχιση του Αγώνα μαζί με άλλους οπλαρχηγούς. 
Η περίοπτη θέση που κατέχει ως τις μέρες ο Μακρυγιάννης στην συλλογική μνήμη, οφείλεται πρωτίστως στα «Απομνημονεύματά» του, τα οποία συνέγραψε αφού έμαθε γράμματα σε μεγάλη ηλικία. Άσκησε με τον γλαφυρό λόγο του μεγάλη επιρροή στους λογοτέχνες της λεγόμενης «γενιάς του 30», σύμφωνα με την μαρτυρία του Γιώργου Σεφέρη. 
Αντιστοίχως πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση αποτελούν τα απομνημονεύματά του Θ. Κολοκοτρώνη, σε απλή, λαϊκή γλώσσα, τα οποία υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη. Η συνεισφορά του Κολοκοτρώνη έγγειται και στην αποτροπή του λεγόμενου «προσκυνήματος» των Ελλήνων, υπό τον φόβο των δηώσεων του Ιμπραήμ. Πολύτιμη είναι επίσης η ομιλία που εκφώνησε ο Γέρος του Μοριά στην Πνύκα το 1833 με παραινέσεις προς τη νέα γενιά. Ειδικότερα καλεί τους νέους να αποστρέφονται τη διχόνοια και να επιδιώκουν την ομόνοια. 
Η Ελληνική Επανάσταση άσκησε επιρροή και στον τομέα της τέχνης. Αρκετοί φιλέλληνες καλλιτέχνες και ποιητές εμπνεύστηκαν από τον αγώνα των Ελλήνων. Με το καλλιτεχνικό τους έργο έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στη διαφύλαξη της ιστορίας της χώρας μας. Ο σπουδαίος Βρετανός Φιλέλληνας, Λόρδος Βύρων, ήρθε στο Μεσολόγγι για να εμψυχώσει τους επαναστάτες και απεβίωσε εκεί. Προσέφερε μεγάλο μέρος της περιουσίας του υπέρ του Αγώνα. Ο πιο γνωστός φιλέλληνας ζωγράφος υπήρξε ο Ευγένιος Ντελακρουά. Σπουδαίοι Έλληνες ζωγράφοι που εμπνεύστηκαν από θέματα της Ελληνικής Επανάστασης ήταν ο Θεόδωρος Βρυζάκης και ο Ν. Γύζης. 
Η αίσια έκβαση της Ελληνικής Επανάστασης κρίθηκε στην παρέμβαση  των Μεγάλων Δυνάμεων κατά τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (7 Οκτωβρίου 1827). Ακολούθως, ο ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1829 με πρωτοβουλία του τσάρου Νικόλαου Α’, ήρθε να επισφραγίσει την απελευθέρωση των Ελλήνων, μετά την συνθήκη της Αδριανούπολης, που κατέστησε νικητές τους Ρώσους. Πρωτοβουλίες υπέρ των Ελλήνων πήραν και οι Γάλλοι στέλνοντας το 1828 στην Πελοπόννησο τον στρατηγό Μαιζόν για να εκδιώξει τον Ιμπραήμ. 
Ήδη, στην Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, το 1827, είχε εκλεγεί ως Κυβερνήτης της Ελλάδος, ο Ι. Καποδίστριας. Η Εθνοσυνέλευση αυτή επικύρωσε τις αποφάσεις της Α’ Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου σχετικά με τη μορφή της γαλανόλευκης ελληνικής σημαίας. 
Η Επανάσταση στην Κρήτη:
Η έκρηξη της Επανάστασης του 1821 στην Κρήτη ήταν ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα για τους χριστιανούς κατοίκους της, αρκεί να δει κανείς συγκριτικά την αντίστοιχη κατάσταση στην Πελοπόννησο, το ίδιο έτος, δεδομένης της αυξημένης αναλογίας μουσουλμανικού πληθυσμού σε σχέση με τον χριστιανικό. Στην Κρήτη, είχαν την έδρα τους τρεις πασάδες και ήταν ισχυρή η παρουσία του τουρκικού στρατού. «Επιπρόσθετα, στο νησί υπήρχε έλλειψη όπλων και εφοδίων. Παρ’ όλες τις αντιξοότητες, η επανάσταση ξέσπασε στη Δυτική Κρήτη και εξαπλώθηκε σε όλο το νησί. «Απροετοίμαστοι και εγκαταλελειμμένοι εις μόνους εαυτούς κατήλθον εις τον αγώνα..», όπως χαρακτηριστικά γράφει στα Απομνημονεύματά του ο Καλλίνικος Κριτοβουλίδης, ένας από τους εγκυρότερους ιστοριογράφους της εποχής. 
Ιδιαίτερη σημασία για την Κίσαμο έχει η δράση του μητροπολίτη Μελχισεδέκ Δεσποτάκη. Ο Μελχισεδέκ, «γενναίος και με ακμαίο εθνικό φρόνημα», είχε μυηθεί στην Φιλική Εταιρεία. Ο Τούρκος διοικητής των Χανίων υπακούοντας στις απαιτήσεις του όχλου διέταξε να συλληφθεί ο επίσκοπος με την κατηγορία της υποκίνησης εξεγέρσεων. Εν συνεχεία, τον κρέμασαν στον πλάτανο της Πλατείας Σπλάντζιας στα Χανιά στις 19 Μαΐου 1821 ημέρα της εορτής της Αναλήψεως του Κυρίου.
Σε ό,τι αφορά την Ανατολική Κρήτη, τον Ιούνιο του 1821 σημειώθηκαν στο Ηράκλειο, το τότε Μεγάλο Κάστρο, εκτεταμένες σφαγές των χριστιανών που έμειναν γνωστές και ως «ο μεγάλος αρμπεντές», δηλαδή διαμάχη ή σύγκρουση. Κατά τη διάρκεια αυτών των επεισοδίων, οι Τούρκοι εκτέλεσαν τους μητροπολίτες του νησιού, με πρώτο τον Γ. Παρδάλη, ενώ οι νεκροί στο Μεγάλο Κάστρο και στα περίχωρά του  από τα αντίποινα των Τούρκων ανέρχονται γύρω στους 800. 
Πρώτος Γενικός Διοικητής της Κρητικής Επανάστασης ορίστηκε από τον Δημήτριο Υψηλάντη ο Μιχαήλ Κομνηνός-Αφεντούλιεφ, με τον τίτλο του αρχιστρατήγου μέχρι τον Νοέμβριο του 1822. Τον Μάιο του 1822 η Συνέλευση των Αρμένων Αποκορώνου ψήφισε το «Προσωρινόν Πολίτευμα της νήσου Κρήτης».
Τον Αφεντούλιεφ διαδέχτηκε ο Υδραίος Εμμανουήλ Τομπάζης, ως αρμοστής, ο οποίος συνέβαλε στην απελευθέρωση του φρουρίου Κισάμου τον Μάιο του 1823. 
Η προσπάθεια των Κρητών να καταλάβουν μία μεγάλη πόλη με φρούριο δεν ευοδώθηκε. Ιδιαίτερη σημασία είχε η προσπάθεια το Γάλλου Φιλέλληνα Βαλέστρα, να σχεδιάσει την κατάληψη της Φορτέτζας του Ρεθύμνου. Η παράτολμη αυτή προσπάθεια απέτυχε και ο σπουδαίος Φιλέλληνας, φίλος του Δημήτριου Υψηλάντη, έχασε τη ζωή του κατά την επιχείρηση αυτή. 
Το 1823 ο αιγυπτιακός στρατός πολιόρκησε στο σπήλαιο της Μιλάτου γύρω στους 2000 αμάχους και λίγους ενόπλους. Άναψε φωτιά στην είσοδο του σπηλαίου και οδήγησε τους πολιορκημένους σε μία ηρωική έξοδο. Αντίστοιχο γεγονός συνέβη στο σπήλαιο Μελιδονίου Ρεθύμνου, αλλά και στο σπήλαιο Κρυονερίδας του Αποκόρωνα. Πολλοί αγωνιστές και άμαχοι σκοτώθηκαν και άλλοι αιχμαλωτίστηκαν. 
Κατά το έτος 1824 φαινόταν ότι η Επανάσταση στην Κρήτη είχε σχεδόν κατασταλεί. Μετά την αποχώρηση του Εμμανουήλ Τομπάζη στις 12-2-1824 οι Τούρκοι προέβησαν σε βίαιες εκκαθαρίσεις. Το αποκορύφωμα αυτών, συνέβη στις 24 Απριλίου 1824, ημέρα του Πάσχα, όταν σφαγιάστηκαν στο Ελαφονήσι τα γυναικόπαιδα και οι γέροντες που είχαν καταφύγει εκεί μαζί με λίγους ενόπλους Κρητικούς. Ο αριθμός των αμάχων υπολογίζεται σε 600 περίπου και οι περισσότεροι έχασαν τη ζωή τους ή πουλήθηκαν ως σκλάβοι. 
Τον Αύγουστο του 1825 πολλοί επαναστάτες που είχαν διαφύγει από την Κρήτη επέστρεψαν στο νησί, και σε συνεργασία με όσους αγωνιστές είχαν παραμείνει στην Κίσαμο και στα Σφακιά, κατέλαβαν μετά από τέχνασμα το φρούριο της Γραμβούσας αναζωπυρώνοντας την Επανάσταση. Η Γραμβούσα αποτέλεσε το πρώτο ελεύθερο κομμάτι κρητικής γης. 
Κατά το 1827, οπλαρχηγοί υπό τον Ιωάννη Χάλη αποβιβάστηκαν στον Άγιο Νικόλαο και ξεσήκωσαν σε επανάσταση τους χριστιανούς της επαρχίας Μεραμβέλλου. Παρά τις αρχικές τους επιτυχίες, οι επαναστάτες ηττήθηκαν και διέφυγαν σε άλλα νησιά ή στα ορεινά της Κρήτης. Αξιοσημείωτη ήταν επίσης η δράση του φημισμένου Ηπειρώτη αγωνιστή Χατζημιχάλη Νταλιάνη στο Φραγκοκάστελλο τον Μάιο του 1828, ο οποίος έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος. 
Ενώ το 1829 σχεδόν όλη η Κρήτη είχε περιέλθει στα χέρια των επαναστατών, με εξαίρεση τις μεγάλες πόλεις της νήσου, το πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830 δεν περιελάμβανε τη νήσο στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Ο Ι. Καποδίστριας κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες μέσα από διπλωματικές ενέργειες για την ενσωμάτωση της Κρήτης σε συνεργασία με τον Κισαμίτη πολιτικό Ν. Ρενιέρη, χωρίς αίσιο αποτέλεσμα. Ωστόσο, οι χριστιανοί Κρήτες δεν σταμάτησαν τον Αγώνα τους.
«Το σύνθημα “Ελευθερία ή Θάνατος”, συγκεκριμενοποιήθηκε, αργότερα, στο αίτημα “Ένωση ή Θάνατος”. Ο εθνικός αυτός πόθος υλοποιήθηκε, ύστερα από πολλές επαναστατικές κινητοποιήσεις, το 1913» 
Χρέος μας είναι όλοι εμείς οι νεώτεροι να μην ξεχνούμε τους Αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας της πατρίδας μας. Αξίζει να κλείσουμε αυτήν τη σύντομη αναφορά στην Επανάσταση του 1821 μνημονεύοντας τις τελευταίες στροφές από το ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη: 
Ύμνος των προγόνων. 
Στη μνήμη σας ανάβομε

χρυσά λιβανιστήρια,
για σας τα νικητήρια
τα χείλη μας υμνούν,
και πλέκοντας τα χέρια μας
της δόξας τα στεφάνια,
δική μας περηφάνεια,
στους τάφους σας κρεμνούν.
Τιμή και δόξα στους ήρωες! Αθάνατοι! 
 

* Εμμανουήλ Μαρινάκη. 
Δρ. Ιστορικός – Αρχαιολόγος

Εκπαιδευτικός στο ΓΕΛ Κισάμου.

ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΜΙΑΛΗ

Η Ιερά Μητρόπολις Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνει την έναρξη εργασιών εξωραϊσμού του Ι.Προσκυνήματος Τιμίου Προδρόμου, γνωστού ως Ντάμιαλη, ευρισκόμενου λίγο πριν το λιμάνι Κισάμου. Η πρώτη φάση εργασιών περιελάμβανε την απομάκρυνση δένδρων (αλμυρίκια), το ριζικό σύστημα των οποίων είχε προκαλέσει ανεπανόρθωτες ζημιές στα τοιχία και πατώματα του προσκυνήματος. Στην θέση τους θα φυτευτούν κατάλληλα δένδρα (αειθαλή), κατόπιν προτάσεως ειδικού γεωπόνου. Η Ι. Μητρόπολις ευχαριστεί τον Δήμο Κισάμου, ιδιαίτερα τον Αντιδήμαρχο καθαριότητας κ. Γεώργιο Σκορδυλάκη, δια την άμεση απόκριση στην έκκληση της Μητροπόλεως. Ήδη ο μηχανικός της Ι. Μητροπόλεως κ. Απόστολος Ανδρεάδης έχει έλθει σε επικοινωνία (προφορική) με την Αρχαιολογία Χανίων, σχετικά με πρόταση διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου του προσκυνήματος. 

Τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσει η τοπογράφηση του χώρου και ειδική τεχνική μελέτη που αφορά προτάσεις διαμόρφωσης του. Μελέτη, που θα κατατεθεί στην Αρχαιολογία Χανίων δια όσα περαιτέρω χρειάζεται να ακολουθηθούν, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα. Παράλληλα, θα ανακαινιστεί και ο εσωτερικός χώρος του Ι. Ναού (σουβάδες-κουφώματα κλπ), καθώς το πέρασμα του χρόνου, οι υγρασίες και η αλμύρα της θάλασσας έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους. Το ιερό προσκύνημα του Τιμίου Προδρόμου (Ντάμιαλης) αποτελεί σημείο προσευχητικής αναφοράς τόσο των ανθρώπων του τόπου, όσο και πολλών θερινών επισκεπτών. Ο καλλωπισμός και εξωραϊσμός του επιτακτικός, καθώς πολιτισμός ενός τόπου δεν είναι μόνο οι παραλίες και τα φαράγγια του, αλλά, κυρίως, οι ιεροί και άγιοι τόποι θυσίας και προσφοράς του, καθώς μαρτυρούν την ιστορία, σηματοδοτούν το παρόν και φωτίζουν το μέλλον του.
Εκ της Ι. Μητροπόλεως

 

ΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ Ε.Ε ΚΙΣΑΜΟΥ ΣΕ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΟΥ Δ. ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ

Το Περιφερειακό Τμήμα Κισσάμου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων (4/4), πραγματοποίησε στο Αειφόρο Νηπιαγωγείο Ταυρώνιτη, επίσκεψη- ενημέρωση στους μικρούς μαθητές καθώς και στους εκπαιδευτικούς του Σχολείου...
Συγκεκριμένα Εθελοντές της Κυνοφιλικής Ομάδας Κ9 του Περιφερειακού μας Τμήματος μίλησαν για τους τετράποδους φίλους μας, για την φροντίδα τους, για τα Αδέσποτα Ζώα, και τις ενέργειες που οφείλουμε να πραγματοποιήσουμε, ώστε να λάβουν την βοήθεια που χρειάζονται και βεβαίως πραγματοποιήθηκε :
 Παρουσίαση - Ενημέρωση της Κυνοφιλικής Ομάδας Έρευνας και Διάσωσης (Κ9) του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και βεβαίως ενημέρωση για τον Δούκα, το Βελγικό Ποιμενικο,  εθελοντή διασώστη του Π.Τ. Κισσάμου.
 Παρουσίαση - Ενημέρωση Πρώτες Βοήθειες για Σκύλους

Θερμές Ευχαριστίες στους εκπαιδευτικούς του σχολείου και στους μικρούς μαθητές για την υπέροχη μέρα που περάσαμε μαζί....

 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ "ΝΑΥΤΗ" ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΚΩΣΤΗΣ

Φόρο τιμής σ' ένα απο τους κορυφαίους καλλιτέχνες της Κρήτης και ιδιαίτερα της Κισάμου.

Ο Κωστής Παπαδάκης, γνωστός ως Ναύτης, υπήρξε μια χαρισματική και πολυτάλαντη καλλιτεχνική προσωπικότητα. Έπαιζε άριστα βιολί, λαγούτο και μπουζούκι, ήταν στιχουργός, τραγουδιστής, ενώ είχε και μεγάλη ευχέρεια στη σύνθεση μελωδιών χανιώτικου συρτού. Ο Ναύτης πρωτοστάτησε στην ευρεία διάδοση του χανιώτικου συρτού και του πεντοζαλιού στους νομούς Ρεθύμνου και Ηρακλείου. 

Απλά στεναχωριέμαι που μια τέτοια εκδήλωση δεν γίνεται στον τόπο του. Κυριακή 14 Απριλίου και ώρα 19.30 Πνευματικό κέντρο Χανίων

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Δεν έχουμε πεζοδρόμια αλλά και αυτά που έχουμε τα χρησιμοποιούμε για όλους τους άλλους σκοπούς που μας εξυπηρετούν ..... εκτός απο το να περπατάμε...

Γάιδαρος και η γαϊδουριά του...

Τ.

 

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ....

30 Μαϊου αν όλα πάνε καλά θα ξανανοίξει ο δρόμος στα δυτικά ...Από Κάμπο προς Αμυγδαλοκεφάλι, Κεραμωτή, Λιβάδια. 
Πλήγμα σίγουρα για τους κατοίκους εκεί, αλλά ιδιαίτερα για ανθρώπους του τουρισμού που περιμένουν με αγωνία την έναρξη και αντί να βλέπουν αισιόδοξα την χρόνια, τους βρίσκει αποκλεισμένους.

-  "Είναι ένα ειδικό έργο, θέλει ειδική μεταχείριση, το εκτελεί η αντιπεριφέρεια Χανίων " είπε ο δήμαρχος Κισάμου κ. Μυλωνάκης που βρέθηκε εκεί, χθες μετά και τις φωνές των κατοίκων, για να καταλήξει ... "Προσωπικά προτείνω στους κατοίκους να πάμε να συναντήσουμε τον αντιπεριφερειάρχη για να πληροφορηθούμε περισσότερα."

- Γιατί άραγε να πάνε οι κάτοικοι και δεν πηγαίνει ο επίσημος ενδιαφερόμενος, ο δήμος, για να μάθει αυτά που ήδη είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό σε όλους μας, και να μπορέσει να τα μεταφέρει στους κατοίκους;
Η επικαιροποιήση της μελέτης, η αλλαγή του εργολάβου, οι απαλλοτριώσεις, αλλά και η συνεχιζόμενη κατολίσθηση είναι τα θέματα που δημιούργησαν το πρόβλημα και την καθυστέρηση ... 

Τέτοιο ενδιαφέρον είχε χρόνια να νοιώσει, η Κίσαμος, του φταίνε ούλοι οι άλλοι εκτός απο εμάς..

Φώτο Γιάννης Κάκανος

 

ΑΝΤΑΜΕΙΦΤΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ

Γίναμε ένας οικολογικός δήμος που πασχίζει και προσέχει το περιβάλλον αλλά και συνάμα δημιουργεί καθημερινά χώρους πρασίνου με πολλές δενδροφυτεύσεις.

Έτσι ήταν αναμενόμενη η βράβευση του!!!

Μπράβο του

ΜΕ ΜΙΑ ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ Η ΚΙΣΑΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΥΤΕΡΩΝ ΠΑΡΑΛΙΩΝ

Κάπως έτσι θα πορευτούμε το 2024, εμείς οι οικολόγοι.. με μια μόνο γαλάζια σημαία (Μαύρο Μώλος) αφού ειναι γνωστό οτι οι δυο που υπήρχαν στην Φαλάσαρνα αποσύρθηκαν απο την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης που διαχειρίζεται το διεθνές πρόγραμμα των Γαλάζιων σημαιών.
Για δυο χρόνια θα περιμένουμε και θα δούμε αν θα ξαναβάλουμε, την καλύτερη παραλία της Κρήτης, και μια απο της καλύτερες της Ευρώπης στο χάρτη των Γαλάζιων σημαιών.
Άλλη μια σφαλιάρα μετά το Λαφονήσι και στη Φαλάσαρνα ...

 

ΓΕΛ ΚΙΣΑΜΟΥ : ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΦΥΣΙΚΗΣ

Ο σύλλογος των καθηγητών του Γενικού Λυκείου Κισσάμου συγχαίρει τη μαθήτρια της Β΄ τάξης, Αποστολάκη Γεωργία του Ιωάννη, η οποία στις 3/2/2024 συμμετείχε στην A΄φάση του 34ου  Πανελλήνιου Μαθητικού Διαγωνισμού Φυσικής και προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Η Β’ φάση διεξήχθη στο Λύκειό μας στις 30/3/2024. 
Της ευχόμαστε καλά αποτελέσματα και πάντα επιτυχίες στη ζωή της.

Η ΧΑΛΑΡΟΠΑΝΑΓΙΑ του 14ου αι. ΣΤΙΣ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

Όχι ήταν το όνομα της εκκλησίας αυτό  απο ανέκαθεν, αλλά επειδή για πολλούς αιώνες ήταν και ειναι ένα χαλαρό, παρόλο που η γειτονιά ήξερε ότι ήταν, ο ναός αυτός της Παναγίας ... την ονόμασαν έτσι. 
Άξιο λόγου οι τοιχογραφίες της που αν και εκτεθειμένες αιώνες στα καιρικά φαινόμενα διατηρούνται ακόμα σε καλή κατάσταση. 
Μνημείο που από το 2002 προστατεύεται αυτοδίκαια, απο το ΥΠΠΟ, περιμένει και αυτό τον άνθρωπο που θα το αναδείξει..
Ένα μνημείο που σαν αρχή θα μπορούσε να προστατευτεί με ένα στέγαστρο, αν φυσικά υπήρχε η ενόχληση απο τον δήμο μας.

Γ' ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνεται ότι το εσπέρας της Κυριακής, 7 Απριλίου, και ώρα 18.00μ.μ. στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Κίσαμος, θα τελεστεί ο Γ΄ Κατανυκτικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου. Του Εσπερινού θα ακολουθήσει πνευματική ομιλία υπό του Αιδ. Πρωτ. π. Γεωργίου Σχοινά, Εφημερίου Ι. Ν. Αγίου Νικολάου Κουκακίου, της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με θέμα: «Θυσιάζοντας το ΕΓΩ μας». Στους μετέχοντες θα διανεμηθεί η νέα έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως μας με τον τίτλο: «Προσευχής Θησαυρίσματα». Προσευχητάριο, ιδιαίτερα επιμελημένο, που περιλαμβάνει: Πρωινή Προσευχή, Προσευχές της Τραπέζης, Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως, Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, Μέγα Απόδειπνο, Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, Πασχάλιος – Ημερονύκτιος Ακολουθία ως και τις Νηστείες της Εκκλησίας μας. Η συμμετοχή μας πλούτος πνευματικός, αναγκαίος για την πορεία μας προς Ιεροσόλυμα. 
Εκ της Ι. Μητροπόλεως

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Κι όμως όσο παράξενο και να φαίνεται αυτή ειναι μια κατασκευή του δήμου Κισάμου στον μοναδικό πεζόδρομο της πόλης στο Τελωνειο, με τον δημοτικό φωτισμό εδώ και τρία χρόνια πρόχειρα τοποθετημένο με τα καλώδια του ρεύματος στην επιφάνεια εκτεθειμένα και φυσικά εγκαταλελειμμένα στην τύχη της σκουριάς.

Τέτοια αγάπη για την πολη είχαμε πολλά χρόνια να δούμε... όλα στην ιδιωτική πρωτοβουλία.