στον Γιώργη Ανυφαντή
Πάνε πολλά χρόνια ακριβέ μου φίλε Γιώργη που μου ζήτησες τίτλους για τρεις φωτογραφίες που είχες ξεχωρίσει για να στείλεις σε ένα φωτογραφικό διαγωνισμό στην Μόσχα.
Έμεινα έκπληκτος από την εσωτερική συνοχή που είχες διαβλέψει ότι τις χαρακτήριζε αν και τα θέματα τους ήταν παντελώς ξένα. Ξένα επιφανειακά, γιατί εσύ, μεγάλε ποιητή του φακού, έβλεπες πίσω από τα φαινόμενα, ανέλυες το βάθος και ανακάλυπτες την ουσία του θέματος που φωτογράφιζες.
Η πρώτη φωτογραφία ήταν πλοία του Αμερικάνικου στόλου αραγμένα έξω από ένα λιμάνι της Κρήτης όπου οι πολίτες δεν άφησαν τους ναύτες να αποβιβαστούν.. (Δεν υπάρχει στο αρχείο)
Η δεύτερη φωτογραφία έδειχνε ένα νιούτσικο παλληκαράκι να παίζει λύρα ερωντοχτυπημένο και
η Τρίτη φωτογραφία έδειχνε μια κυρτωμένη γριά να τραβά ασθμαίνοντας ένα φορτωμένο με ξύλα γαϊδουράκι. (Δεν υπάρχει στο αρχείο)
Δώσαμε μαζί τα ονόματα : Εχθρός Λαός, Εχθρός καημός, Εχθρός χρόνος. Η δουλειά σου πήρε έπαινο με διάκριση από τους διοργανωτές του διαγωνισμού στη Μόσχα.
Τότε Γιώργη, αγνοήσαμε τον τέταρτο εχθρό. Το ατύχημα, την αρρώστια. Την αρρώστια που στέρησε την οικογένειά σου από την προστασία σου και την Κίσσαμο από την ματιά σου.
Τι να πρωτοπεί κανείς και τι να περιγράψει από το έργο σου, που κλείνει μέσα του όλη την παράδοση, όλη την κοινωνική ιστορία, όλη την καθημερινή ζωή, τις παρελάσεις, τις σχολικές γιορτές, τα πανηγύρια, τους γάμους, τα ξόδια, όλο το παρελθόν της επαρχίας μας όλο τον έρωτά σου για το φως και το περιβάλλον της Κρήτης.
Ό,τι και όσα κι αν πούμε, θα παραλείψουμε άπειρα από όσα εσύ έβλεπες και αποτύπωνες στα φιλμ σου και τα οποία εμείς αγνοούσαμε αν και τα ζούσαμε. Τώρα νοσταλγοί του χαμένου κόσμου που εσύ ευτυχώς κράτησες ως ανάμνησή μας, έχουμε τις φωτογραφίες σου. Μας χάρισες το παρελθόν μας.
Εσύ μας ξυπνούσες και εσύ μας κατέγραφες με επιμέλεια φαντασία, χιούμορ και ευρηματικότητα.
Και όπως συμβαίνει συνήθως με τους σπουδαίους, δεν σε τιμήσαμε αρκετά Γιώργη, εκτός από την ανάδειξη μικρού μόνο μέρους από το έργο σου Κρίμα μας..
Αλλά τούτη την σημαδεμένη μέρα του θανάτου σου Μεγάλε Κισαμίτη, Μεγάλε Καστελιανέ, μια υπόσχεση. Το λεύκωμα που θα αποτυπώνει μεγάλες φωτογραφικές δημιουργίες σου, για το οποίο οι πρώτες συζητήσεις άρχισαν ήδη προχθές, θα εκδοθεί με την συνεργασία του Δήμου στον οποίο υπήρξες Σύμβουλος στο πρώτο μεταχουντικό Δημοτικό Συμβούλιο και των άλλων συλλογικών φορέων του τόπου, αλλά και όλων των θαυμαστών σου, εις αιώνια μνήμη σου.
Αντ.Ελ.Σχετάκης
Σημείωση
Το παραπάνω κείμενο περιείχε τμήμα με εύλογη αναφορά στους οικείους του εκλιπόντος, τμήμα το οποίο παρέλειψα μετά την απαγόρευσή της οικογένειας να εκφραστεί με επικήδειους στην εκκλησία η οδύνη μας για τον χαμό του μεγάλου συγχωριανού μας. Απαγόρευση να σημειώσω που όλοι στην αυλή της εκκλησίας θεώρησαν τουλάχιστον ακατανόητη.
Πάνε πολλά χρόνια ακριβέ μου φίλε Γιώργη που μου ζήτησες τίτλους για τρεις φωτογραφίες που είχες ξεχωρίσει για να στείλεις σε ένα φωτογραφικό διαγωνισμό στην Μόσχα.
Έμεινα έκπληκτος από την εσωτερική συνοχή που είχες διαβλέψει ότι τις χαρακτήριζε αν και τα θέματα τους ήταν παντελώς ξένα. Ξένα επιφανειακά, γιατί εσύ, μεγάλε ποιητή του φακού, έβλεπες πίσω από τα φαινόμενα, ανέλυες το βάθος και ανακάλυπτες την ουσία του θέματος που φωτογράφιζες.
Η πρώτη φωτογραφία ήταν πλοία του Αμερικάνικου στόλου αραγμένα έξω από ένα λιμάνι της Κρήτης όπου οι πολίτες δεν άφησαν τους ναύτες να αποβιβαστούν.. (Δεν υπάρχει στο αρχείο)
Η δεύτερη φωτογραφία έδειχνε ένα νιούτσικο παλληκαράκι να παίζει λύρα ερωντοχτυπημένο και
Δώσαμε μαζί τα ονόματα : Εχθρός Λαός, Εχθρός καημός, Εχθρός χρόνος. Η δουλειά σου πήρε έπαινο με διάκριση από τους διοργανωτές του διαγωνισμού στη Μόσχα.
Τότε Γιώργη, αγνοήσαμε τον τέταρτο εχθρό. Το ατύχημα, την αρρώστια. Την αρρώστια που στέρησε την οικογένειά σου από την προστασία σου και την Κίσσαμο από την ματιά σου.
Ό,τι και όσα κι αν πούμε, θα παραλείψουμε άπειρα από όσα εσύ έβλεπες και αποτύπωνες στα φιλμ σου και τα οποία εμείς αγνοούσαμε αν και τα ζούσαμε. Τώρα νοσταλγοί του χαμένου κόσμου που εσύ ευτυχώς κράτησες ως ανάμνησή μας, έχουμε τις φωτογραφίες σου. Μας χάρισες το παρελθόν μας.
Και όπως συμβαίνει συνήθως με τους σπουδαίους, δεν σε τιμήσαμε αρκετά Γιώργη, εκτός από την ανάδειξη μικρού μόνο μέρους από το έργο σου Κρίμα μας..
Αλλά τούτη την σημαδεμένη μέρα του θανάτου σου Μεγάλε Κισαμίτη, Μεγάλε Καστελιανέ, μια υπόσχεση. Το λεύκωμα που θα αποτυπώνει μεγάλες φωτογραφικές δημιουργίες σου, για το οποίο οι πρώτες συζητήσεις άρχισαν ήδη προχθές, θα εκδοθεί με την συνεργασία του Δήμου στον οποίο υπήρξες Σύμβουλος στο πρώτο μεταχουντικό Δημοτικό Συμβούλιο και των άλλων συλλογικών φορέων του τόπου, αλλά και όλων των θαυμαστών σου, εις αιώνια μνήμη σου.
Αντ.Ελ.Σχετάκης
Σημείωση
Το παραπάνω κείμενο περιείχε τμήμα με εύλογη αναφορά στους οικείους του εκλιπόντος, τμήμα το οποίο παρέλειψα μετά την απαγόρευσή της οικογένειας να εκφραστεί με επικήδειους στην εκκλησία η οδύνη μας για τον χαμό του μεγάλου συγχωριανού μας. Απαγόρευση να σημειώσω που όλοι στην αυλή της εκκλησίας θεώρησαν τουλάχιστον ακατανόητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου