Το όνομα είναι νεώτερο ίσως Βενετσιάνικο, παλαιότερα όλες τις βουνώδεις χερσονήσους τις ονόμαζαν Κώρυκον και αυτό ήταν και το όνομα του ακρωτηρίου κατά Στράβων και Πτολεμαίο. Γράμβούσα την λέμε σήμερα και οι χάρτες των Βενετών το αναφέρουν Capo Buso. Μάλλον έτσι θα το έλεγαν ώσπου οι κρητικοί (γνωστες των ξένων γλωσσών) το μετέτρεψαν σε Άκρα=capo Μπούζα Ακραμπούζα = Κραμπούζα=Γραμβούσα, κατά Gerola.
Ο καθηγητής Ν. Χατζηδάκης είχε διαφορετική άποψη και υποστηρίζει οτι η λέξη προέρχεται απο το φυτό Κράμβη=Κραμβόεσσα (τόπος με πολλές κράμβες = λάχανα)= Γραμβούσα.
