ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ

Θέλουμε τουρισμό, θέλουμε περισσότερους και περισσότερους, χτίζουμε βίλες, υπερπολυτελή ξενοδοχεία, καταστρέφουμε περιοχές φυσικού κάλους, μπαζώνουμε ρέματα, εποχιακά λιμναία αποστραγγίζονται, κάνουμε τους στάβλους ενοικιαζόμενα δωμάτια και προσκαλούμε.... μετά βέβαια έχουμε απαίτηση όλος αυτός ο κόσμος που δεν χωρά πλέον και έρχεται αποκλειστικά, για τον ήλιο και την θάλασσα, τις οργανωμένες παραλίες, τις υπέροχες διαδρομές σε βουνοκορφές και φαράγγια, να μην τα χαίρετε, να μην τα βλέπει, να μην τα ζει, αλλά να του λέμε ίντα να κάνει κιόλας αφου αναμαζώχτηκε επαέ.
Αυτός που φωνάζει για την παραλία ότι δεν χωρά άλλους, αυτός που διαμαρτύρεται ότι γεμίσαμε και πάμε κατά διαόλου...γιατί άραγε κτίζει και φτιάχνει υπηρεσίες παροχής υπερπολυτελών υπηρεσιών;
Ας ξεκινήσουν λοιπόν αυτοί που πρέπει (πολιτεία), χαράζοντας μια νέα στρατηγική για το πώς θέλουμε τον τουρισμό μας, αλλά ως και τότε ποιοι είμαστε εμείς που θα βάλουμε κανόνες ή θα φτιάξουμε νόμους; Ας βγάλουμε το σκασμό ειδικά κάτι αχυράνθρωποι της μίζας. 
Εμείς δεν είμαστε που τους προσκαλούμε δελεάζοντας τους μάλιστα τις περισσότερες φορές ψεύτικα να μας επισκεφτούν; Εμείς δεν ειμαστε αυτοί που τους παρακαλάμε να' ρθουν και να ξανάρθουν;
Ανθρωπάκια μικρά λοιπόν κάτι τύποι της δήθεν προστασίας .. που το παίζουν δίπορτο ανά πάσα στιγμή. Ανθρωπάκια που το παίζουν σωτήρες κατά το δοκούν.