Χρόνια τώρα ακούμε και ξανακούμε για τις περιοχές Natura και την προστασία των οικοτόπων και διαπιστώνουμε ότι όλη η προσπάθεια επικεντρώνεται στην απαγόρευση κάθε δραστηριότητας πλην της ασύδοτης κυκλοφορίας λαθροκυνηγών και αιγοπροβάτων που αφανίζουν ό,τι είναι φυσικώς διατηρήσιμο και χρήζει προστασίας. Για τους οικοτόπους της περιοχής μας, όπως φαντάζομαι και για πολλούς άλλους, δεν είδα από πλευράς κράτους να υπάρχει ουσιαστικός και εξειδικευμένος σχεδιασμός ευέλικτων και πρακτικών πολιτικών που θα διευκολύνουν την απόλαυση και την πραγματική συνύπαρξη του ανθρώπου με την φύση και τα είδη του ζωικού και φυτικού κόσμου που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Κάθε «αρμόδιος» από την πάνσοφη Αθήνα εξαπολύει τα «απαγορεύεται» του και γυρίζει πλευρό στο μαξιλάρι του αμέριμνος και σίγουρος ότι έκανε το καθήκον του. Ποιος και πώς θα επιβλέψει και θα πληρώνει για την επιτυχή εφαρμογή και την αειφορεία των «μέτρων», ουδέν πρόβλημα. Υπάρχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση η οποία στα πλαίσια της «πάντα πρόθυμης» αλλά όχι πάντα καλής και αμοιβαίως ειλικρινούς συνεργασίας με την κεντρική εξουσία, θα αναλάβει αυτό τον ρόλο. Με ενοίκιο βέβαια γιατί το μεγάλο κράτος (η Αθήνα) παραχωρώντας στο μικρό κράτος (την Τ.Α.) την χρήση, πρέπει να βγάλει κι αυτό το κατιτίς του από τα έσοδα. Κι ύστερα… ναααα σου για παράδειγμα, ένα χρέος 1.100.000 ευρώ (!) του τέως Δήμου Ιναχωρίου προς την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου για την χρήση της ακτής του Λαφονησιού. Επιτυχής συνεργασία Κράτους – Τ.Α.! Και μιας και η συζήτηση πήγε στο Λαφονήσι, το δούλεμα που πέφτει από όλες τις πλευρές είναι αφάνταστο. Διάβασα πρόσφατα ότι η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) της περιοχής έχει υπογραφεί από τον τέως υπουργό κ. Σταθάκη, αλλά όπως διάβασα επίσης, αυτή (η υπογεγραμμένη ΕΠΜ;) δεν κοινοποιήθηκε πουθενά, σε καμιά υπηρεσία, ούτε καν στο Δήμο. !!! Ταυτόχρονα διαβάζω ότι, το κράτος, που πρώτο αυτό έπρεπε να σέβεται τις κανονιστικές μελέτες που υπογράφει υπουργός του, παραχωρεί δικαίωμα «ερευνών» για γύψο, σε μια περιοχή που απαγορεύει και η ΕΠΜ (φαντάζομαι) και το σε πολυετή εκκρεμότητα ΣΧΟΑΠ, το οποίο εξακολουθεί να εκκρεμεί ανυπόγραφο από τους εκάστοτε «αρμοδίους», παρά τις αυτοπρόσωπες και κατηγορηματικές και επιτόπιες και αναντίρρητες δεσμεύσεις του τέως πρωθυπουργού, τις οποίες ξέχασε και αυτός και οι υπουργοί του επί πέντε χρόνια στην κυβέρνηση. Διαβάζω πρόσφατα ότι η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη και ο κύριος Μανούσος Βολουδάκης, κυβερνητικοί βουλευτές και οι δυο, μίλησαν στη Βουλή για την ανάγκη προστασίας των διακεκριμένων παραλιών της Κισσάμου, το Ελαφονήσι και τον Μπάλο. Φοβάμαι ότι, ανεξάρτητα από το καλοδεχούμενο βουλευτικό ενδιαφέρον, θα ξανακούσομε πάλι μερικές αλληλοκατηγορίες και αλληλεπίρριψη ευθυνών από την κυβερνητική πλειοψηφία ότι η σημερινή αντιπολίτευση ξεχνά τις υποσχέσεις που είχε δώσει και την αναποτελεσματικότητα της για τα τοπικά μας θέματα όταν ήταν κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση ότι η κυβέρνηση φέρνει στην Βουλή αναποτελεσματικούς και επικίνδυνους για το περιβάλλον νόμους.
Εμείς, οι πολίτες, οι χρήστες, οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των περιοχών Natura θα αποξενωθούμε εν πολλοίς πάλι από αυτές με κάμποσα καινούργια «απαγορεύεται». Απαγορεύεται η διάνοιξη βόθρου ή η εγκατάσταση μιας μικρής μονάδας βιολογικής επεξεργασίας λυμάτων στο Μπάλο ή στην Γραμπούσα, αλλά επιτρέπεται η αφόδευση πίσω από τους σκίνους και η ούρηση εντός της λιμνοθάλασσας. Απαγορεύεται η δημιουργία μιας μικρής εγκατάστασης θέασης στην κορυφή του ακρωτηρίου προς το Μπάλο και το μαγικό ηλιοβασίλεμα, αλλά επιτρέπεται η μεταφορά «σακουλικών» από εποχούμενους τουρίστες που θα μαγειρέψουν και θα σκουπιδολογήσουν την παραλία. Εκεί δεν απαγορεύεται η ημερήσια κατασκήνωση, αλλά σε όσους δεν αντέχουν την κατάβαση στη λιμνοθάλασσα και την ανάβαση μετά, απαγορεύεται η παραμονή στο αφιλόξενο τοπίο του ακρωτηρίου που παρά τα Lieder παραμένει αναξιοποίητο για τους ηλικιωμένους, τα ΑΜΕΑ και τους Χαπίτες (όπως η αφεντιά μου).
Φοβάμαι ότι με παρασέρνει ο έρωτας για την πατρώα γη και πολυλογώ χωρίς επαρκείς προτάσεις. Γι αυτό κλείνω εδώ το κείμενό μου ελπίζοντας ότι θα υπάρξει ευαισθητοποίηση να γράψουν και άλλοι για το θέμα και ο Δήμος ιδιαίτερα να αναλάβει μια πρωτοβουλία για ανταλλαγή απόψεων, ιδεών και προτάσεων για αυτό και για άλλα θέματα, περιβαλλοντικά ή όχι, που θα βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των δημοτών και θα προσελκύουν συνεχώς επισκέπτες στην περιοχή.
7/5/20 ΑΝΤ. ΕΛ. ΣΧΕΤΑΚΗΣ
Εμείς, οι πολίτες, οι χρήστες, οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των περιοχών Natura θα αποξενωθούμε εν πολλοίς πάλι από αυτές με κάμποσα καινούργια «απαγορεύεται». Απαγορεύεται η διάνοιξη βόθρου ή η εγκατάσταση μιας μικρής μονάδας βιολογικής επεξεργασίας λυμάτων στο Μπάλο ή στην Γραμπούσα, αλλά επιτρέπεται η αφόδευση πίσω από τους σκίνους και η ούρηση εντός της λιμνοθάλασσας. Απαγορεύεται η δημιουργία μιας μικρής εγκατάστασης θέασης στην κορυφή του ακρωτηρίου προς το Μπάλο και το μαγικό ηλιοβασίλεμα, αλλά επιτρέπεται η μεταφορά «σακουλικών» από εποχούμενους τουρίστες που θα μαγειρέψουν και θα σκουπιδολογήσουν την παραλία. Εκεί δεν απαγορεύεται η ημερήσια κατασκήνωση, αλλά σε όσους δεν αντέχουν την κατάβαση στη λιμνοθάλασσα και την ανάβαση μετά, απαγορεύεται η παραμονή στο αφιλόξενο τοπίο του ακρωτηρίου που παρά τα Lieder παραμένει αναξιοποίητο για τους ηλικιωμένους, τα ΑΜΕΑ και τους Χαπίτες (όπως η αφεντιά μου).
Φοβάμαι ότι με παρασέρνει ο έρωτας για την πατρώα γη και πολυλογώ χωρίς επαρκείς προτάσεις. Γι αυτό κλείνω εδώ το κείμενό μου ελπίζοντας ότι θα υπάρξει ευαισθητοποίηση να γράψουν και άλλοι για το θέμα και ο Δήμος ιδιαίτερα να αναλάβει μια πρωτοβουλία για ανταλλαγή απόψεων, ιδεών και προτάσεων για αυτό και για άλλα θέματα, περιβαλλοντικά ή όχι, που θα βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των δημοτών και θα προσελκύουν συνεχώς επισκέπτες στην περιοχή.
7/5/20 ΑΝΤ. ΕΛ. ΣΧΕΤΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου