Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.





Σάββατο 9 Μαΐου 2020

ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΡΝΑΡΟ (ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ)

φώτο αρχείου
Η 9η Μαΐου γιορτάζεται σε πολλές χώρες που ένιωσαν την "μπότα" του κατακτητή του, σαν Ημέρα Νίκης και τιμούν όσους θυσιάστηκαν, όσους έδρασαν με κάθε τρόπο ενάντια στον ναζιστικό - φασιστικό ιμπεριαλιστικό άξονα Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας και των συμμάχων τους. 
Στην Ελλάδα την μέρα αυτή το ΚΚΕ τιμά σε πολλές περιοχές τους δικούς της ανθρώπους έτσι στις 1:00 μ.μ σήμερα ,οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ Κισάμου θα καταθέσουν στεφάνι στο Σφακοπηγάδι Κισάμου, στο μνημείο-προτομή προς τιμήν του Κορναράκη (Κορνάρου) Παναγιώτη, στελέχους του ΚΚΕ και αρχισυντάκτη του Ριζοσπάστη, που εκτελέστηκε την 1η Μάη του 1944 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Ποιος ήταν ο Παναγιώτης Κορνάρος
Ο Παναγιώτης Κορνάρος γεννήθηκε το 1908 στο Σφακοπηγάδι Κισσάμου και ήταν ο πρώτος αδερφός από τα 5 αδέρφια του. Ο γυμνασιάρχης Γενεράλης τον έγραψε στο 1ο Γυμνάσιο, αν και ήταν μόλις 11 χρόνων, επειδή ήταν άριστος μαθητής. Αργότερα κατάφερε να περάσει πρώτος στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών, όπου όμως δεν του δόθηκε υποτροφία, παρότι ήταν πρώτος και στα μαθήματα στη σχολή, λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης.
Την περίοδο αυτή, έγινε μέλος του Συλλόγου Φιλολόγων Ν. Χανίων. Αρθρογραφεί για τη δημοτική σε διάφορα περιοδικά, αλλά και για τη λαογραφία (όπως π.χ. για το πανηγύρι στην Γκιώνα).
Το 1929, στη μεγάλη φοιτητική απεργία απεβλήθη απ' όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας λόγω του «Ιδιώνυμου», μαζί με τους Χανιώτες Γιώργη Τσιτήλο και Γιώργη Πετράκη. Στρατεύτηκε αμέσως και υπηρέτησε στο 14ο Σύνταγμα στα Χανιά.
Από το 1930 ξαναγύρισε στην Αθήνα και ανέλαβε αρχισυντάκτης στον «Ριζοσπάστη». Στις εκλογές του 1936 ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στο νομό Χανίων.
Με τη κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ακροναυπλία, όπου και έμεινε έως το 1941. Από εκεί παραδόθηκε στους Γερμανούς, παρόλο που οι κρατούμενοι κομμουνιστές Ακροναυπλιώτες είχαν ζητήσει σαν εξόριστοι να μεταφερθούν στο μέτωπο και να πολεμήσουν τους φασίστες. Μεταφέρθηκε από τους κατακτητές στις Φυλακές της Λάρισας και μετά στο Χαϊδάρι. Από το Χαϊδάρι, το '44, Πρωτομαγιά, μεταφέρθηκε στην Καισαριανή, όπου και εκτελέστηκε με 200 ακόμη κομμουνιστές. Έσυρε πρώτος το χορό στο πεντοζάλι που χόρεψαν οι μελλοθάνατοι πριν την εκτέλεσή τους. Μαζί με τους διαλεχτούς συντρόφους του Νίκο Μαριακάκη, Θρασύβουλο Καλαφατάκη, που επίσης εκτελέστηκαν στην Καισαριανή.
Οι προαναφερόμενοι, μαζί με τους Γιώργη Τσιτήλο, Γιώργη Πετράκη, Μανώλη Πισαδάκη και άλλους, κάτω από την καθοδήγηση του Βαγγέλη Κτιστάκη, ήταν αυτοί που έβαλαν τα θεμέλια των Οργανώσεων του ΚΚΕ στο νομό Χανίων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: