Σταυράκειου Γυμνασίου-Λυκείου Ανωγείων.. για την οπλοκατοχή.
«Η οπλοκατοχή, όπου αυτή υπάρχει, είναι για να καλύψει σκοτάδια, φόβους, κενά και συμπλέγματα... Η εργατικότητα, η αλληλεγγύη, η φιλομάθεια, η αισιοδοξία, η φιλοξενία, η ευγένεια και το γλέντι... ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των Ανωγειανών και των Ανωγείων που ξαναχτίσανε τις ζωές τους μετά το ολοκαύτωμα του χωριού το 1944 από τους Γερμανούς», δηλώνουν τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου Αποφοίτων Σταυράκειου Γυμνασίου - Λυκείου Ανωγείων.
Στο χωριό, που αντιστάθηκε και μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του πήρε φόρα και μπήκε ξανά στη ζωή με ταχύτητα φωτός, δεν χωράει όπως λένε οι απόφοιτοι του Σταυρακείου «η οπλοκατοχή, που δεν είναι παράδοση. Η οπλοκατοχή όπου αυτή υπάρχει, είναι για να καλύψει σκοτάδια, φόβους, κενά και συμπλέγματα. Είναι ο κόκκινος λεκές πάνω στην ομορφιά του άσπρου υφαντού βαμβακερού χασέ, που με κόπο έφτιαξε με τα ίδια της τα χέρια, η πρώτη και δεύτερη μεταπολεμική γενιά Ανωγειανών. Αυτήν την ομορφιά, που εμείς σήμερα σκοτώνουμε».
Πενθούν θυμωμένοι, όπως δηλώνουν, δίπλα στις οικογένειες των άδικα χαμένων χωριανών τους, Λευτέρη Καλομοίρη, Γιώργη Ξυλούρη και Μανόλη Στρατάκη (που έχασε τη ζωή του από το όπλο συγγενή του πριν τρία χρόνια) και ελπίζουν όπως επισημαίνουν «στην άμεση κινητοποίηση και βοήθεια του Δήμου, από όλους τους τοπικούς φορείς και συλλόγους των Ανωγείων (γονέων, αθλητικούς, πολιτιστικούς, πολιτικούς, παραγωγικούς) όχι μόνο να ταχθούμε φωναχτά εναντίον της οπλοκατοχής, αλλά και να αναλάβουμε δράσεις από κοινού, κατά του εγκληματικού αυτού φαινομένου και των αιτιών που το συντηρούν».
ΠΗΓΗ
Στο χωριό, που αντιστάθηκε και μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του πήρε φόρα και μπήκε ξανά στη ζωή με ταχύτητα φωτός, δεν χωράει όπως λένε οι απόφοιτοι του Σταυρακείου «η οπλοκατοχή, που δεν είναι παράδοση. Η οπλοκατοχή όπου αυτή υπάρχει, είναι για να καλύψει σκοτάδια, φόβους, κενά και συμπλέγματα. Είναι ο κόκκινος λεκές πάνω στην ομορφιά του άσπρου υφαντού βαμβακερού χασέ, που με κόπο έφτιαξε με τα ίδια της τα χέρια, η πρώτη και δεύτερη μεταπολεμική γενιά Ανωγειανών. Αυτήν την ομορφιά, που εμείς σήμερα σκοτώνουμε».
Πενθούν θυμωμένοι, όπως δηλώνουν, δίπλα στις οικογένειες των άδικα χαμένων χωριανών τους, Λευτέρη Καλομοίρη, Γιώργη Ξυλούρη και Μανόλη Στρατάκη (που έχασε τη ζωή του από το όπλο συγγενή του πριν τρία χρόνια) και ελπίζουν όπως επισημαίνουν «στην άμεση κινητοποίηση και βοήθεια του Δήμου, από όλους τους τοπικούς φορείς και συλλόγους των Ανωγείων (γονέων, αθλητικούς, πολιτιστικούς, πολιτικούς, παραγωγικούς) όχι μόνο να ταχθούμε φωναχτά εναντίον της οπλοκατοχής, αλλά και να αναλάβουμε δράσεις από κοινού, κατά του εγκληματικού αυτού φαινομένου και των αιτιών που το συντηρούν».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου