ΠΟΤΑΜΙΔΑ..ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ 1903 ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Σε μια αναφορά του Νουχάκη Γιάννη Λοχαγού πεζικού το 1903 για τα χωριά του Δήμου Κισάμου, που ανάρτησα πριν κάμποσα χρόνια στο blog φαίνονται κάποια χωριά με λίγο πληθυσμό ή δεν υπάρχουν καθόλου. Ειδικά για την Ποταμίδα δεν γίνεται αναφορά εκτός οτι ήταν μια μικρή γειτονιά με μόλις 23 κατοίκους. Αυτό κίνησε την περιέργεια και των ενδιαφέρον κάποιων κατοίκων της Ποταμίδας να το ψάξουν... Αν και η απάντηση που έδωσαν σε μήνυμα ήρθε σχεδόν αμέσως σήμερα θα ήθελα να την κοινοποιήσω για να την διαβάσουν και άλλοι. Με το τρόπο αυτό συμπληρώνεται κατά την γνώμη μου η ιστορία κάθε χωριού και εγώ προσωπικά όσο μπορώ την καταγράφω.
Στην Κρητική Χωρογραφία του Νουχάκη που αναφέρει οτι το 1903 η Ποταμίδα είχε μόλις 23 κατοίκους απαντά ο Στέφανος Καπής που έψαξε το θέμα: 
Μου γράφει λοιπόν....
- Η απάντηση που, εν μέρη δίδεται απο το ίδιο το κείμενο ειναι η εξης... Οι οικισμοί που αναφέρει ο λοχαγός Νουχάκης, Γαλανιανά και Μπαμπά Αχμέτ βρίσκονται στην κοινότητα Ποταμίδας, όπως επισης οι οικισμοί Αγίας Άννας, Μαζοκοπιανά και Παπαδιανά... Από όλους αυτούς τους οικισμούς περνούσαν και τα παλιά μονοπάτια που συνέδεαν την πόλη της Κισάμου με τα Εννιά Χωριά... Όχι δρόμοι, αλλά μονοπάτια βατά, που μπορούσες να τα διασχίσεις έφιππος... το ένα ήταν απο τα Καλουδιανά, ανέβαινες στα σημερινά Κουρθιανά, μετά στο Μπαμπαμέτη όπως τον λέμε σήμερα εδώ στο χωριό, και στην συνεχεια ακολουθώντας την κορυφογραμμή έπιανες το Πάνω Βουλγάρω (Εκκλησία της Παναγιάς της Κορφής) και έβγαινες κοντά στου Περιστερά το σπίτι στα Τοπόλια. Το άλλο μονοπάτι απο την Αγία Τριάδα στα Καλουδιανά και επιανε τα Παπαδιανά, την Αγία Άννα, τα Γαλενιανά και στην συνεχεια Δερμιτζιανά, Χουδαλιανά, Μάκρωνας.
Όταν παπάς στην Ενορίας Ποταμίδας -Χαιρεθιανών ήταν ο αείμνηστος Τζαννής Μπρεδάκης, και χαρασσόταν ο αμαξωτός που σήμερα όλοι ξέρουμε (Καλουδιανά- Έλος), οι Μπρέδηδες που ήταν ονομαστή οικογένεια του χωριού, χάρισαν όσο κομματι χρειαζόταν ώστε ο δρόμος να περάσει απο εκεί που περνάει σήμερα και όχι απο το Μπαμπαμετη, που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός... (σε αυτό συνηγορώ, το έχω ακούσει και εγώ απο τον παππού μου, τον γιατρό Αναγνωστάκη Χρήστο που ένα ζαμάνι ήταν πρόεδρος του Βουλγάρω και ο δρόμος περνούσε απο την κορυφογραμμή)
Αυτός ειναι και ο λόγος που το χωριό δεν λεγόταν Ποταμίδα απο τότε, αφού μετά που χαράχτηκε ο αμαξωτός, οι χωριανοί εγκατέλειψαν τις περισσότερες παλιές γειτονίες, και ήρθαν όλοι στο γυροπόταμο, για να μας...  φάει η υγρασία!!!!