Οι χειρονομίες... ... έχουν εξαφανιστεί από τη ζωή μας, θρηνεί ο φιλόσοφος Τζόρτζιο Αγκάμπεν σε ένα δοκίμιό του για το θέμα. Κι όμως, είχαν κάποτε ένα νόημα. Έδειχναν αυτό το νόημα, όπως στον βωβό κινηματογράφο. Ώσπου σιγά σιγά έγιναν κι αυτές ακατανόητες, όπως ο καθημερινός μας λόγος.
Η αλήθεια... ... είναι πως πάντα ο άνθρωπος στεκόταν κάπως αμήχανος μπροστά στις χειρονομίες. Οι αρχαίοι συγγραφείς δεν έκρυβαν τη δυσφορία τους για τον άτακτο και ασυμμάζευτο τρόπο με τον οποίο οι ρήτορες χρησιμοποιούσαν διάφορα μέρη του σώματός τους. Ο Αριστοτέλης δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τις χειρονομίες, ούτε άλλωστε τον θεατρινίστικο τρόπο με τον οποίο αυτοί οι ρήτορες αλλοίωναν τη φωνή τους. Και όπως έλεγε ο Κικέρων, ο μεγαλύτερος πειρασμός στον οποίο συχνά υποκύπτει ένας ρήτορας είναι αυτές οι χειρονομίες.
φώτο: αρχές του 70 ο Γ. Σκουλάκης γνωστό πειραχτήρι της αγοράς του Καστελλιού σε ακατάλληλη χειρονομία και δίπλα του ο Αννουσάκης Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου