Λυπάμαι ειλικρινά που υπάρχουν ιεράρχες γιατί δεν βγήκαν ποτέ έξω από το περιβάλλον που ζουν. Γιατί ζουν εκ του ασφαλούς. Διότι δεν έζησαν τις δυσκολίες, τις πείνες, να μένεις το βράδυ σε μια καλύβα, να μην ξέρεις το αύριο που σε πάει. Και δίπλα σου δεν θα δεις διακόνους να σε θυμιάζουν, αλλά θα δεις πεινασμένα παιδιά που σε κοιτάζουν προβληματισμένα, δακρυσμένα στα μάτια και ξέρεις ότι όταν τα πάρουν οι γονείς τους για να δουν ένα καλύτερο αύριο κάπου αλλού, ίσως δεν θα ξαναγυρίσουν στα σπίτια τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου