Δεν έχουμε μάλλον καταλάβει οτι απο την στιγμή που το ποδόσφαιρο πέρασε στον χώρο του επαγγελματισμού τα πάντα άλλαξαν. Όσο και να πονάς, όσο και αγαπάς, όσο και να μοχθείς, για μια ομάδα που ξεκίνησε απο τις αλάνες και σιγά σιγά αναρριχήθηκε στις κατηγορίες, δεν παίζει καμιά σημασία μετά, άμα ο μεγαλομέτοχος το βλέπει σαν μαγαζί γωνία. Το ποδόσφαιρο με τα σημερινά δεδομένα, λένε, δεν αποδίδει και όσοι επένδυσαν έχουν κινδυνεύσει να χάσουν τα λεφτά τους ή τα έχασαν, ειδικά άμα δεν έχεις ένα ιδιόκτητο γήπεδο, ένα προπονητήριο, φιλάθλους, χορηγούς, λόγου χάρη σαν και μας.
Είναι λογικό, λοιπόν, ν' αναρωτιούνται οι φίλαθλοι, αφού δεν έχει λεφτά το ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί αρκετοί επιμένουν να βρίσκονται στον χώρο αυτόν και μάλιστα για πολλά χρόνια;
Μην περιμένετε απάντηση μιας και κανείς δεν ξέρει με σιγουριά, ίσως η αγάπη για το άθλημα, για την τοπική ομάδα, όμως κάθε απάντηση που δίνεις γεννά άλλες δέκα ερωτήσεις και το θέμα δεν τερματίζει πουθενά.
Το μόνο σίγουρο είναι οτι χάθηκε ο παλιός καλός έρωτας για την ομάδα της γειτονιάς σου, χάθηκε αυτό που σε έκανε να φωνάζεις, να υπερασπίζεσαι, χάθηκαν όλα αυτά τα αγνά αισθήματα, όταν διακυβεύονται πολλά εκατομμύρια που οι μεγαλομέτοχοι βάζουν.
Δεν μπορείς λοιπόν να πεις τίποτα, ούτε υπάρχουν συγκρίσιμα μεγέθη, ειδικά όταν ένα σωματείο κάνει το πηδαράκι για τα σαλόνια του επαγγελματισμού.. εκεί κατά την γνώμη μου χάνετε και η ουσία του αθλήματος... ενός αθλήματος που όσο ήταν ερασιτεχνικό όλοι ήταν απαραίτητοι και αναγκαίοι.
Αυτά.
Είναι λογικό, λοιπόν, ν' αναρωτιούνται οι φίλαθλοι, αφού δεν έχει λεφτά το ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί αρκετοί επιμένουν να βρίσκονται στον χώρο αυτόν και μάλιστα για πολλά χρόνια;
Μην περιμένετε απάντηση μιας και κανείς δεν ξέρει με σιγουριά, ίσως η αγάπη για το άθλημα, για την τοπική ομάδα, όμως κάθε απάντηση που δίνεις γεννά άλλες δέκα ερωτήσεις και το θέμα δεν τερματίζει πουθενά.
Το μόνο σίγουρο είναι οτι χάθηκε ο παλιός καλός έρωτας για την ομάδα της γειτονιάς σου, χάθηκε αυτό που σε έκανε να φωνάζεις, να υπερασπίζεσαι, χάθηκαν όλα αυτά τα αγνά αισθήματα, όταν διακυβεύονται πολλά εκατομμύρια που οι μεγαλομέτοχοι βάζουν.
Δεν μπορείς λοιπόν να πεις τίποτα, ούτε υπάρχουν συγκρίσιμα μεγέθη, ειδικά όταν ένα σωματείο κάνει το πηδαράκι για τα σαλόνια του επαγγελματισμού.. εκεί κατά την γνώμη μου χάνετε και η ουσία του αθλήματος... ενός αθλήματος που όσο ήταν ερασιτεχνικό όλοι ήταν απαραίτητοι και αναγκαίοι.
Αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου