Πνευματικές δημιουργίες της Κισάμου
Δ. Γεωργακάκη -φιλολόγου
Το μήνα Οκτώβριο που μας πέρασε κυκλοφόρησε ένα ωραίο βιβλίο στον τόπο μας και παρουσιάστηκε στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, από εκλεκτούς ανθρώπους των γραμμάτων, επίσης του τόπου μας. Είναι γραμμένο από το φιλόλογο Δημήτρη Γεωργακάκη, επί σειρά ετών καθηγητή στο Λύκειο Κισάμου
Το βιβλίο του «Αφροδίτη» θα το χαρακτήριζα «Σαν ένα επίτομο ιστορικό λεξικό της Κρήτης», γραμμένο με πολύ λυρισμό. Μέσα στις σελίδες του «ξαγναντεύεις την Κρήτη, όπως την ξαγναντεύεις από ψηλά μες στο γαλάζιο πέλαγος», κατά τον ποιητή.
Ιστορία, πολιτική, λογοτεχνία, φιλοσοφία και θυμοσοφία, τέχνη και καλλιτέχνες της Κρήτης.
Οι αξίες της Κρήτης, ελευθερία, φιλία, φιλοξενία, λεβεντιά, η θρησκευτικότητα και η Πίστη, η πρεπειά.
Προσωπογραφίες μεγάλων ανθρώπων που μεγάλωσαν την Κρήτη και την έφτασαν μέχρι τα πέρατα της οικουμένης. Έργα και ημέρες ανδρών και γυναικών αφανών και επιφανών, στην καθημερινότητα, στην ειρήνη και στον πόλεμο.
Οι Κρήτες στον Όμηρο, «Ετεόκρητες μεγαλήτορες», Θεοτοκόπουλος, Δασκαλογιάννης, Καντανολέων, Καζαντζάκης, Χατζη-Μιχάλης Γιάνναρης, Επίσκοπος Μελχισεδέκ, Ξενουδάκης, Βενιζέλος, επίσκοπος Ειρηναίος
Βενετοκρατία, Τουρκοκρατία, παγκόσμιοι πόλεμοι, Γερμανοί, κατοχή, εμφύλιος, δικτατορίες.
Το πανηγύρι της ζωής μέσα στην κοινωνία, όπως ο ίδιος το ονομάζει.
Η ζωή και ο θάνατος, το μοιρολόι, ο γάμος, η γέννηση, η κουμπαριά και η συντεκνιά, ο ξενιτεμός και ο γυρισμός.
Εποχές που οι άνθρωποι ένοιωθαν αθώοι στην ενοχή τους, αναμάρτητοι στην αμαρτία τους, πανέξυπνοι στην κουτοπονηριά τους, δίκαιοι αλλά με το πάθος της εκδίκησης, οπωσδήποτε, όμως, φιλόξενοι.
Ωστόσο μέσα σε αυτές τις κοινωνίες συμβαίνουν και ανόσιοι έρωτες και εγκλήματα τιμής, προδοσίες, αντεκδικήσεις, ζωοκλοπές. Δεν ευδοκιμεί μόνο η τιμιότητα, η λεβεντιά, η μπέσα, η άδολη φιλία, η αφοσίωση στην οικογένεια.
Σε άλλα σημεία αριστοφανικά διηγείται ευτράπελα συμβάντα και αλλού γίνεται αυστηρώς και καυστικός σε καταστάσεις κοινωνικές, καθώς αφήνει να διαφανεί η πικρία του γιατί η ζωή δεν του χαρίστηκε, και δύσκολα τη διαχειρίστηκε πολλές φορές, κυρίως στα κρίσιμα χρόνια της εφηβείας και της νιότης.
Τα θέματά του είναι όλα τεκμηριωμένα μέσα από δεκάδες υποσημειώσεις με αποσπάσματα από τους μεγάλους Έλληνες κλασσικούς της αρχαιότητας ιστορικούς, φιλοσόφους, τραγικούς ποιητές, και τη Βίβλο, γιατί ο συγγραφέας είναι βαθύτατος γνώστης της κλασσικής μας φιλολογίας και της ελληνικής φιλοσοφίας, αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, πράγμα που μόνο όσοι τον έχουν ζήσει από κοντά γνωρίζουν.
Παράλληλα τεκμηριώνονται και με αποσπάσματα από καταπληκτικά ριζίτικα, άλλα δημοτικά της πατρίδας και μαντινάδες την ομιλιά τσι Κρήτης.
Ο ίδιος ο συγγραφέας γράφει ότι το βιβλίο του είναι μια σειρά από ομώνυμα κλάσματα με κοινό παρονομαστή την ελληνικότητα, που μέσα από αυτά αποκαλύπτεται η ελληνική συνέχεια .
Επίσης αναφέρει ο συγγραφέας, ότι θα είναι ικανοποιημένος αν ο αναγνώστης κάπου βουρκώσει ή χαμογελάσει.
Και πώς να μη βουρκώσεις διαβάζοντας το μοιρολόι της μάνας, καθώς νιόπαντρη είχε πεθάνει η κόρη στην πρώτη γέννα της:
«Αχ ματζουρανόριζα μου και βιάστηκες να ανθίσεις
Και σε κατάλυσε ο αθός και μπλιό δε θα μυρίσεις….»
Θα χαμογελάσεις οπωσδήποτε στο «πανηγύρι στα Καμβούνια» μα και στους Αετομαδαρίτες, με τους προβληματισμούς τους που παράξενα διατυπώνουν.
Ωστόσο ευγνωμόνως αναφέρεται σε όσους τον βοήθησαν στη ζωή του. Πρώτα ευχαριστεί τον πανάγαθο θεό που στα 80 του χρόνια του χαρίζει ακόμη πνευματική διαύγεια και σωματική δύναμη ώστε να ολοκληρώσει το βιβλίο του, ύστερα τους δασκάλους του από το Δημοτικό σχολείο μέχρι και το Πανεπιστήμιο γιατί του χάρισαν το « ευ ζην» και τέλος όσους συνετέλεσαν στην έκδοση του βιβλίου. Και βέβαια η ευγνωμοσύνη στη μάνα Αφροδίτη είναι διάχυτη στις σελίδες του βιβλίου.
Σήμερα ο συγγραφέας ιδιωτεύει στο όμορφο χωριό του το Σφηνάρι, με τη σύζυγο του την Ελένη ανάμεσα σε παιδιά και εγγόνια, συνεχίζοντας να μελετά και να γράφει.
Το βιβλίο, έχει πολλά να προσφέρει στον όποιο αναγνώστη και αξίζει τον κόπο να μελετηθεί, ιδιαίτερα από εκπαιδευτικούς και μάλιστα φιλολόγους.
Καλοτάξιδο το βιβλίο σου, Δημήτρη, η όψιμη θυγατέρα σου «Αφροδίτη………», στον κόσμο των αναγνωστών
Δεσποτάκη -Πευκιανάκη Ευτυχία
φιλόλογος
Δ. Γεωργακάκη -φιλολόγουΤο μήνα Οκτώβριο που μας πέρασε κυκλοφόρησε ένα ωραίο βιβλίο στον τόπο μας και παρουσιάστηκε στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, από εκλεκτούς ανθρώπους των γραμμάτων, επίσης του τόπου μας. Είναι γραμμένο από το φιλόλογο Δημήτρη Γεωργακάκη, επί σειρά ετών καθηγητή στο Λύκειο Κισάμου
Το βιβλίο του «Αφροδίτη» θα το χαρακτήριζα «Σαν ένα επίτομο ιστορικό λεξικό της Κρήτης», γραμμένο με πολύ λυρισμό. Μέσα στις σελίδες του «ξαγναντεύεις την Κρήτη, όπως την ξαγναντεύεις από ψηλά μες στο γαλάζιο πέλαγος», κατά τον ποιητή.
Ιστορία, πολιτική, λογοτεχνία, φιλοσοφία και θυμοσοφία, τέχνη και καλλιτέχνες της Κρήτης.
Οι αξίες της Κρήτης, ελευθερία, φιλία, φιλοξενία, λεβεντιά, η θρησκευτικότητα και η Πίστη, η πρεπειά.
Προσωπογραφίες μεγάλων ανθρώπων που μεγάλωσαν την Κρήτη και την έφτασαν μέχρι τα πέρατα της οικουμένης. Έργα και ημέρες ανδρών και γυναικών αφανών και επιφανών, στην καθημερινότητα, στην ειρήνη και στον πόλεμο.
Οι Κρήτες στον Όμηρο, «Ετεόκρητες μεγαλήτορες», Θεοτοκόπουλος, Δασκαλογιάννης, Καντανολέων, Καζαντζάκης, Χατζη-Μιχάλης Γιάνναρης, Επίσκοπος Μελχισεδέκ, Ξενουδάκης, Βενιζέλος, επίσκοπος Ειρηναίος
Βενετοκρατία, Τουρκοκρατία, παγκόσμιοι πόλεμοι, Γερμανοί, κατοχή, εμφύλιος, δικτατορίες.
Το πανηγύρι της ζωής μέσα στην κοινωνία, όπως ο ίδιος το ονομάζει.
Η ζωή και ο θάνατος, το μοιρολόι, ο γάμος, η γέννηση, η κουμπαριά και η συντεκνιά, ο ξενιτεμός και ο γυρισμός.
Εποχές που οι άνθρωποι ένοιωθαν αθώοι στην ενοχή τους, αναμάρτητοι στην αμαρτία τους, πανέξυπνοι στην κουτοπονηριά τους, δίκαιοι αλλά με το πάθος της εκδίκησης, οπωσδήποτε, όμως, φιλόξενοι.
Ωστόσο μέσα σε αυτές τις κοινωνίες συμβαίνουν και ανόσιοι έρωτες και εγκλήματα τιμής, προδοσίες, αντεκδικήσεις, ζωοκλοπές. Δεν ευδοκιμεί μόνο η τιμιότητα, η λεβεντιά, η μπέσα, η άδολη φιλία, η αφοσίωση στην οικογένεια.
Σε άλλα σημεία αριστοφανικά διηγείται ευτράπελα συμβάντα και αλλού γίνεται αυστηρώς και καυστικός σε καταστάσεις κοινωνικές, καθώς αφήνει να διαφανεί η πικρία του γιατί η ζωή δεν του χαρίστηκε, και δύσκολα τη διαχειρίστηκε πολλές φορές, κυρίως στα κρίσιμα χρόνια της εφηβείας και της νιότης.
Τα θέματά του είναι όλα τεκμηριωμένα μέσα από δεκάδες υποσημειώσεις με αποσπάσματα από τους μεγάλους Έλληνες κλασσικούς της αρχαιότητας ιστορικούς, φιλοσόφους, τραγικούς ποιητές, και τη Βίβλο, γιατί ο συγγραφέας είναι βαθύτατος γνώστης της κλασσικής μας φιλολογίας και της ελληνικής φιλοσοφίας, αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, πράγμα που μόνο όσοι τον έχουν ζήσει από κοντά γνωρίζουν.
Παράλληλα τεκμηριώνονται και με αποσπάσματα από καταπληκτικά ριζίτικα, άλλα δημοτικά της πατρίδας και μαντινάδες την ομιλιά τσι Κρήτης.
Ο ίδιος ο συγγραφέας γράφει ότι το βιβλίο του είναι μια σειρά από ομώνυμα κλάσματα με κοινό παρονομαστή την ελληνικότητα, που μέσα από αυτά αποκαλύπτεται η ελληνική συνέχεια .
Επίσης αναφέρει ο συγγραφέας, ότι θα είναι ικανοποιημένος αν ο αναγνώστης κάπου βουρκώσει ή χαμογελάσει.
Και πώς να μη βουρκώσεις διαβάζοντας το μοιρολόι της μάνας, καθώς νιόπαντρη είχε πεθάνει η κόρη στην πρώτη γέννα της:
«Αχ ματζουρανόριζα μου και βιάστηκες να ανθίσεις
Και σε κατάλυσε ο αθός και μπλιό δε θα μυρίσεις….»
Θα χαμογελάσεις οπωσδήποτε στο «πανηγύρι στα Καμβούνια» μα και στους Αετομαδαρίτες, με τους προβληματισμούς τους που παράξενα διατυπώνουν.
Ωστόσο ευγνωμόνως αναφέρεται σε όσους τον βοήθησαν στη ζωή του. Πρώτα ευχαριστεί τον πανάγαθο θεό που στα 80 του χρόνια του χαρίζει ακόμη πνευματική διαύγεια και σωματική δύναμη ώστε να ολοκληρώσει το βιβλίο του, ύστερα τους δασκάλους του από το Δημοτικό σχολείο μέχρι και το Πανεπιστήμιο γιατί του χάρισαν το « ευ ζην» και τέλος όσους συνετέλεσαν στην έκδοση του βιβλίου. Και βέβαια η ευγνωμοσύνη στη μάνα Αφροδίτη είναι διάχυτη στις σελίδες του βιβλίου.
Σήμερα ο συγγραφέας ιδιωτεύει στο όμορφο χωριό του το Σφηνάρι, με τη σύζυγο του την Ελένη ανάμεσα σε παιδιά και εγγόνια, συνεχίζοντας να μελετά και να γράφει.
Το βιβλίο, έχει πολλά να προσφέρει στον όποιο αναγνώστη και αξίζει τον κόπο να μελετηθεί, ιδιαίτερα από εκπαιδευτικούς και μάλιστα φιλολόγους.
Καλοτάξιδο το βιβλίο σου, Δημήτρη, η όψιμη θυγατέρα σου «Αφροδίτη………», στον κόσμο των αναγνωστών
Δεσποτάκη -Πευκιανάκη Ευτυχία
φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου