Κύριε δήμαρχε,
θεωρώ χρέος μου να σας γνωστοποιήσω, αν δεν το γνωρίζετε βέβαια, μέσω της εφημερίδας, ένα ανθρώπινο δράμα που διαδραματίζεται στην πολιτεία μας την Κίσαμο και που για να εκλείψει, πιστεύω, χρειάζεται και η δική σας παρέμβαση.
Συγκεκριμένα, έχω διαπιστώσει ιδίοις όμμασι, ότι εδώ και αρκετά χρόνια, ένας συνάνθρωπός μας, αλλοδαπός, περιφέρεται στους δρόμους και τα σοκάκια της πόλης μας (και γύρω απ’ αυτή). Δυστυχώς, ο εν λόγω συνάνθρωπός μας είναι εξαρτημένο άτομο από το αλκοόλ και περιπλανάται άσκοπα, ρακένδυτος, νηστικός, λερός και διψασμένος, σχηματίζοντας μια εικόνα, όπου βρεθεί, αποκρουστική, σαν κάποια γειτονιά τριτοκοσμικής χώρας θα έλεγα.
Μη έχοντας ο άμοιρος που την κεφαλήν κλίνη, βρίσκει καταφύγιο σε όποιο χαλόσπιτο βρει ή σε κάποια απάνεμη γωνιά, κι ας μου επιτραπεί η έκφραση, σαν κυνηγημένο, αδέσποτο σκυλί.
Ως άρχοντας της πολιτείας μας, κι ως υπεύθυνος, με λεπτά αισθήματα άνθρωπος, εάν κάνετε γνωστά, τα προβλήματα που ταλανίζουν αυτόν τον συνάνθρωπό μας στις κατ’ εξοχήν αρμόδιες αρχές του κράτους, που ασχολούνται με τα προβλήματα των εξαρτημένων ανθρώπων, αισιοδοξώ ότι θα δώσουν οριστική λύση και σ’ αυτήν την θλιβερή περίπτωση. Εδώ πρέπει να τονίσω, ότι κατά τη γνώμη μου είναι τελείως αδύνατο να διαμορφώσει από μόνος τους κάποιες καλύτερες συνθήκες διαβίωσής του.
Δεν γνωρίζω πως και γιατί έφτασε στην κατάσταση αυτή, όμως όποια κι αν είναι η αιτία ή οι αιτίες, έχω τη γνώμη πως έχει το δικαίωμα ως άνθρωπος να ζει με αξιοπρέπεια.
Ευελπιστώντας ότι η παρούσα επιστολή μου, θα βρει εκ μέρους σας ανταπόκριση, διατελώ με σεβασμό και αγάπη.
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής,
συγγραφέας – ποιητής,
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως
Ελλήνων λογοτεχνών
Η επιστολή δημοσιεύθηκε στα Χ.Ν και φυσικά έτσι είναι η ιστορία αυτού του ανθρώπου, με κάποιες μικρές διαφορές ως προς τις προσπάθειες ένταξης του στην κοινωνία. Επειδή τυγχάνει να ζει πολύ κοντά μου τις περισσότερες φορές τον ταΐζει η γειτονιά, όμως επανειλημμένως του έχει γίνει πρόταση να πάει στο γηροκομείο, που θα βρει ένα κρεβάτι μια στέγη και ζεστό φαΐ, όμως δεν θέλει και προτιμά να ζει έτσι...ζητιανεύοντας μόνο για πιοτό!!!
Οι εθελοντές του ΝΕΣΚ έχουν καθαρίσει το μέρος που ζει, μια τρώγλη 1Χ2 πολλές φορές και μπράβο τους... δυστυχώς είναι δύστροπος και δεν θέλει αυτά που εμείς θεωρούμε αναγκαία.. Φυσικά η κάθε προσπάθεια είναι καλοδεχούμενη μιας και από την μια θα σωθεί κάποιος συνάνθρωπος μας αλλά και θα "ξεβρομίσει" και η περιοχή που ζει (αυτή είναι και η πραγματικότητα).
θεωρώ χρέος μου να σας γνωστοποιήσω, αν δεν το γνωρίζετε βέβαια, μέσω της εφημερίδας, ένα ανθρώπινο δράμα που διαδραματίζεται στην πολιτεία μας την Κίσαμο και που για να εκλείψει, πιστεύω, χρειάζεται και η δική σας παρέμβαση.
Συγκεκριμένα, έχω διαπιστώσει ιδίοις όμμασι, ότι εδώ και αρκετά χρόνια, ένας συνάνθρωπός μας, αλλοδαπός, περιφέρεται στους δρόμους και τα σοκάκια της πόλης μας (και γύρω απ’ αυτή). Δυστυχώς, ο εν λόγω συνάνθρωπός μας είναι εξαρτημένο άτομο από το αλκοόλ και περιπλανάται άσκοπα, ρακένδυτος, νηστικός, λερός και διψασμένος, σχηματίζοντας μια εικόνα, όπου βρεθεί, αποκρουστική, σαν κάποια γειτονιά τριτοκοσμικής χώρας θα έλεγα.
Μη έχοντας ο άμοιρος που την κεφαλήν κλίνη, βρίσκει καταφύγιο σε όποιο χαλόσπιτο βρει ή σε κάποια απάνεμη γωνιά, κι ας μου επιτραπεί η έκφραση, σαν κυνηγημένο, αδέσποτο σκυλί.
Ως άρχοντας της πολιτείας μας, κι ως υπεύθυνος, με λεπτά αισθήματα άνθρωπος, εάν κάνετε γνωστά, τα προβλήματα που ταλανίζουν αυτόν τον συνάνθρωπό μας στις κατ’ εξοχήν αρμόδιες αρχές του κράτους, που ασχολούνται με τα προβλήματα των εξαρτημένων ανθρώπων, αισιοδοξώ ότι θα δώσουν οριστική λύση και σ’ αυτήν την θλιβερή περίπτωση. Εδώ πρέπει να τονίσω, ότι κατά τη γνώμη μου είναι τελείως αδύνατο να διαμορφώσει από μόνος τους κάποιες καλύτερες συνθήκες διαβίωσής του.
Δεν γνωρίζω πως και γιατί έφτασε στην κατάσταση αυτή, όμως όποια κι αν είναι η αιτία ή οι αιτίες, έχω τη γνώμη πως έχει το δικαίωμα ως άνθρωπος να ζει με αξιοπρέπεια.
Ευελπιστώντας ότι η παρούσα επιστολή μου, θα βρει εκ μέρους σας ανταπόκριση, διατελώ με σεβασμό και αγάπη.
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής,
συγγραφέας – ποιητής,
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως
Ελλήνων λογοτεχνών
Η επιστολή δημοσιεύθηκε στα Χ.Ν και φυσικά έτσι είναι η ιστορία αυτού του ανθρώπου, με κάποιες μικρές διαφορές ως προς τις προσπάθειες ένταξης του στην κοινωνία. Επειδή τυγχάνει να ζει πολύ κοντά μου τις περισσότερες φορές τον ταΐζει η γειτονιά, όμως επανειλημμένως του έχει γίνει πρόταση να πάει στο γηροκομείο, που θα βρει ένα κρεβάτι μια στέγη και ζεστό φαΐ, όμως δεν θέλει και προτιμά να ζει έτσι...ζητιανεύοντας μόνο για πιοτό!!!
Οι εθελοντές του ΝΕΣΚ έχουν καθαρίσει το μέρος που ζει, μια τρώγλη 1Χ2 πολλές φορές και μπράβο τους... δυστυχώς είναι δύστροπος και δεν θέλει αυτά που εμείς θεωρούμε αναγκαία.. Φυσικά η κάθε προσπάθεια είναι καλοδεχούμενη μιας και από την μια θα σωθεί κάποιος συνάνθρωπος μας αλλά και θα "ξεβρομίσει" και η περιοχή που ζει (αυτή είναι και η πραγματικότητα).
1 σχόλιο:
Λευτερη κι ανεμελη η ψυχη του περα ως περα οι καμποι ειναι δικοι του..
Δημοσίευση σχολίου