Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ RASKOLNICK

Πολικές Νύχτες!

Νέα παρέμβαση, με αφορμή τα όσα τραγελαφικά διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες με την τρόικα των δανειστών, κάνει ο ακατανόμαστος που παριστάνει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Άλλη μια προφανώς ατελέσφορη όσο και αστεία προσπάθεια επικοινωνίας, που έρχεται ως συνέχεια άλλου άρθρου. 
Με το νέο αυτό «piece of art», στην εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» ετούτη τη φορά, επανέρχεται, μαθαίνομε, δριμύτερος. Υπό τον ποιητικό τίτλο «Το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει», ο πρωθυπουργεύων σφουγγοκωλάριος, κάνει λόγο για σκληρή και συνολική διαπραγμάτευση! Τονίζει ότι η Ελλάδα έχει πετύχει ρεκόρ μεταρρυθμίσεων (sic) και δημοσιονομικών παρεμβάσεων, ενώ διαβεβαιώνει ότι η χώρα θα συνεχίσει να πετυχαίνει τους στόχους (sic), και ασφαλώς, ο Φον-Αντωνάκης, ζητεί -τι άλλο-  πολιτική σταθερότητα .........
...για να συνεχίσει απερίσπαστος το καταστροφικό του έργο! 
Ένα πρώτο, λοιπόν,  βασικό ερώτημα που ανακύπτει είναι:  γιατί να υπάρξει αυτή η σταθερότητα, αν πρόκειται να συνεχίζεται και να εφαρμόζεται αυτό το πρόγραμμα που οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, έχουν χαρακτηρίσει, χωρίς περιστροφές, ως αποτυχημένο?
Ο Φον-Αντωνάκης, ατέχνως βέβαια, αποσιωπεί τα συγκλονιστικά γεγονότα που έχουν διαμειφθεί κατά τα δυόμισι αυτά χρόνια της πρωθυπουργικής απραγίας του, ο Θεός να την κάμει πρωθυπουργία, δηλαδή, αφού άλλοι χαράσσουν τον δρόμο. Πρωτοφανής στα ελληνικά χρονικά ήταν κι εκείνη η ομολογία του διορισμένου αργυραμοιβού: «Γιάννη, ξέχνα το», του είπαν, και ο Γιάννης το ξέχασε! Ο «Πρωθυπουργός» μας, εκείνες τις μαύρες ώρες, κρυβόταν από τον εαυτό του και από την Βουλή, δειλός, άβουλος και μοιραίος που ποτέ, αλλά ποτέ μέχρι και σήμερα, δεν έχει δώσει αξιόπιστες απαντήσεις ή κάποιες, τέλος πάντων, εξηγήσεις γι' αυτήν την απαράμιλλη ενδοτικότητά του! 
«Γιάννη ξέχνα το!»∙ αξέχαστες στιγμές εθνικού κλέους! 
Ο Φον-Αντωνάκης στέλνει, λέει, και μήνυμα προς τον Αλέξη, λέγοντάς ότι, εν τέλει, την επιθυμεί την πολιτική συνεννόηση με τον Σύ.Ριζ.Α. επιμένοντας ότι πρέπει να ληφθεί πρόνοια «για να μην τιναχθεί όλη η προσπάθεια στον αέρα». 
Δεν μπορεί να μην θαυμάσει κανείς και τη διατύπωση: «Αν αλλάξουν (σ.σ. ο Συ.Ριζ.Α.) στάση σε ένα μόνο- στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας- η συνεννόηση μαζί τους μπορεί να γίνει και αύριο», δηλώνει ο Φον-Αντωνάκης.
Ποια προσπάθεια, αλήθεια, είναι αυτή που δεν πρέπει να τιναχτεί στον αέρα? Και ποια συνεννόηση? 
Η προσπάθεια του ίδιου και της κουστωδίας του να ξεπουλήσουν, αντί πινακίων φακής, τα τελευταία ψήγματα του δημόσιου πλούτου μας, για να ταΐζεται ένα χρέος αδηφάγο, ύποπτο και ανεξέλεγκτο, ίσως. 
Η προσπάθεια του ίδιου και του εσμού των εθνικά αχρησίμευτων που τον καθοδηγούν σ’ ετούτο το τρομακτικό ταξίδι, όπου βλέπομε να χάνεται μια ολόκληρη, ίσως και περισσότερες της μίας γενιάς Ελλήνων, βεβαίως. 
Χαμένοι, φρέσκο κρέας στη μηχανή του κιμά που μας αλέθει για να ταΐσει τις «Αγορές»! Ως να ήταν μυθικές χθόνιες θεές, αυτές οι «Αγορές», και μας τιμωρούν για κάτι που κανείς δεν μας έχει εξηγήσει. Το ιερατείο που μας κυβερνά, επιμένει κατά το γράμμα του προγράμματος «διάσωσης»,  και ως να εξευμενίζει τις μυθικές αυτές «Αγορές», με σπονδές. Τα υπό κατάρρευση σχολεία των παιδιών και τα φάρμακα των γερόντων, είναι αυτές οι σπονδές…  Και το αίμα των πιο αδύναμων. Θυσία και το άδικα χαμένο αίμα, σπονδή κι αυτό στις χθόνιες «Αγορές».
Μια τέτοια προσπάθεια δεν την θέλουμε εμείς οι Έλληνες, γιατί έχομε φιλότιμο, θα πρέπει να του πει κάποιος αυτού του κυρίου, του Φον–Αντωνάκη, που μιλάει πάλι με τους, χαρακτηριστικούς γι’ αυτόν, όρους πιάτσας: «Αν αλλάξουν στάση σε ένα μόνο- στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας- η συνεννόηση μαζί τους μπορεί να γίνει και αύριο.»! 
Όροι πιάτσας, όροι φτήνιας, ακόμα και στην εκφορά του γραπτού του λόγου!
Ποια συνεννόηση και σε πια βάση να γίνει αυτή η συνεννόηση, όταν οι αιμοβόρες Θεές θέλουν νέες θυσίες? Όταν το πρόγραμμα λέει: ξεπούλα και κατέστρεψε, γκρέμισε και μην χτίσεις τίποτα στη θέση των ισοπεδωμένων κτισμάτων που έφτιαξαν οι πατεράδες μας πέτρα-πέτρα∙ για να φανεί ελκυστικότερο το ελληνικό οικόπεδο∙ για να το πουλήσουν με μεγαλύτερη ευκολία στους σαράφηδες το χωράφι των παππούδων μας. Λες και του εκχωρήσαμε, του αχαΐρευτου, του Φον-Αντωνάκη, τα πατρογονικά μας για να τα ξεπουλήσει μπιρ παρά. Λες και σε όλους αυτούς που μας κυβερνούν, δεν τα παραδώσαμε, τα κοινά μας, απλώς για να τα διαχειριστούν. Κι αυτοί έχουν φαγωθεί να τα ρημάξουν! Αυτοί, οι διάφοροι κουτοπόνηροι  πολιτικοί απατεωνίσκοι, όπως ο Φον-Αντωνάκης κι ο λιπαρός αρχολίπαρος Αντιπρόεδρος του.
Ποια συνεννόηση, λοιπόν, κύριε? Ποιά συννενόηση μου κουβεντιάζεις, εσύ, και κάτι άλλοι?
Καμιά λογική βάση συνεννόησης δεν υπάρχει, για να συνεχίσουν να μας κυβερνούν αυτοί -ή κάποιοι άλλοι, στα πλαίσια αυτού του ίδιου λανθασμένου προγράμματος «διάσωσης», που παράγει μόνο δυστυχία και θάνατο για εμάς τους Έλληνες.
Καμία συνεννόηση, λοιπόν, και το μόνο που αρκεί, είναι μια έντιμη κυβέρνηση για να διεκδικήσει από την διεθνή κοινότητα την επαναφορά  της νομιμότητας στην Ελλάδα. Μιας νομιμότητας που τόσο παράφορα έχει παραβιαστεί τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας. 
Καμία συνεννόηση, λοιπόν, και μόνο ο φόβος μας είναι που επιτρέπει σε αυτούς τους αήθεις να κυβερνούν. Να επιμένουν στην εφαρμογή αυτού του καταστροφικού σχεδίου, με το χαρακτηριστικό θράσος τους, αυτοί που έχουν στείλει χιλιάδες Έλληνες, πριν της ώρας τους στον τάφο. Αυτόί που τώρα που μιλάμε, στέλνουν όλους εμάς τους υπόλοιπους, όσους από εμάς δεν μας έχουν ήδη ξαποστείλει, στην ηθική ανυποληψία και την κοινωνική εξαθλίωση -κατά εκατοντάδες χιλιάδες, τα τελευταία χρόνια αυτών των καταστροφικών κυβέρνησεων. 
Πράγματι, «το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει», αλλά με αυτόν τον εσμό των ολετήρων που είναι στα πράγματα και ζητούν κι από πάνω, ανερυθρίστα, συνεννόηση, το σκοτάδι -είναι προφανές αυτό πια και στον πλέον αφελή- θα κρατήσει, αν κρατήσει, όσο και οι ατέλειωτες πολικές νύχτες... Ας μην κρατήσει, λοιπόν...