Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.





Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ..... ΜΑΣ!!!



ΟΡΘΙΟΙ: Κοδέλας Γεώργιος (Καπετάν Γιώργης) από την Κορινθία Πελοποννήσου, Σολανάκης Βασίλης από τα Παλιά Ρούματα, Ντούλος Κώστας από τη Λίμνη Εννιά Χωριών, Μπαντουράκης Ζαχάρης από τα Καλουδιανά Κισάμου, Σπύρος Σπύρου από το Σχηματάρι Βοιωτίας, Τάκης ο ολμιστής από την  Πελοπόννησο και Γοναλάκης Δημήτρης.
ΚΑΘΙΣΤΟΙ: Αναγνωστάκης Φώτης από τα Χαρχαλιανά Κισάμου, Ανδρεαδάκης Αντώνης από τα Καμισιανά, Μαρκάκης Αντώνης από τα Λυριδιανά Κισάμου, Ψαράκης Σωτήρης από την περιοχή του Κορφαλώνα δυτικής Κισάμου, Αθανασάκης Επιμενείδης, Ταυρωνίτης (ψευδώνυμο ενός στρατιώτη που αυτομόλησε και προσχώρησε στους αντάρτες στη μάχη του Ταυρωνίτη, την πρώτη μάχη που έδωσε ο Δημοκρατικός Στρατός του Ν. Χανίων), Μπιτζανάκης Σήφης (δεύτερος από δεξιά) και τελευταίος Μπιτζανάκης Ευθύμης (η φωτογραφία προστέθηκε μετά).
Σημείωση: Από τα ονόματα των καθήμενων λείπει ένα.

Οι άνδρες της παραπάνω φωτογραφίας, αποτελούσαν μέλη ομάδας διωκόμενων αγωνιστών, που κινούνταν στα ημιορεινά χωριά της επαρχίας Κισάμου. Αποστολή τους ήταν να εξασφαλίζουν την ησυχία και την ειρηνική συμβίωση των κατοίκων και να προστατεύουν τους οπαδούς του ΕΑΜ από τις τρομοκρατικές ενέργειες της αστυνομίας και των παρακρατικών παλικαράδων. Κατά τα τέλη του Απρίλη του 1947, η ομάδα οπλισμένη με τέσσερα οπλοπολυβόλα και πέντε αυτόματα, δέχτηκε επίθεση από λόχο χωροφυλακής, όταν συνέλαβε και τιμώρησε όπως του άξιζε, μεγάλο τρομοκράτη της περιοχής των Εννιά Χωριών, που προκαλούσε επεισόδια εναντίον των προοδευτικών κατοίκων της περιοχής και βίαζε νεαρά κορίτσια. Στην κατοχή σε συνεργασία με τους Γερμανούς είχε επιτάξει ζώα από τους κατοίκους της περιοχής για τα συσσίτια των κατακτητών. Η επίλεκτη ομάδα του Δημοκρατικού Στρατού, αντεπιτέθηκε στους χωροφύλακες κι ύστερα από σκληρή σύγκρουση, δύο περίπου ωρών, τους διέλυσε και τους ανάγκασε να τραπούν σε άτακτη φυγή, με απώλειες που δεν ανακοινώθηκαν από την Αστυνομία.

Πηγή: «Ο εμφύλιος πόλεμος στην Κρήτη», Ηλιάκης Ι. Λευτέρης, Χανιά, 2002.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κε ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Συγχαρητήρια Είπαμε την ιστορία την γράφουν οι πολίτες... Οι πολίτες που έχουν και μνήμη και κρίση. Όχι το κάθε φερέφωνο που το παίζει ιστορικός.Ευτυχώς τα πρόσωπα της φωτογραφίας τα περισσότερα είναι γνωστά στην περιοχή μας και με γνωστή σε μας ιστορία.Δυστυχώς ο εμφύλιος (και οι πρωταγωνιστές του και από τα δύο στρατόπεδα δεξιά και αριστερά) είναι η πιο μαύρη σελίδα της ενδόξου ιστορίας μας αλλά δεν παύει να είναι ιστορία, την οποία κανένας δεν μπορεί να την παρουσιάζει όπως θέλει και όπως τον βολεύει, Ξαναείπα έχουμε και μνήμη και κρίση.

Ιωάννης Παπαδάκης είπε...

Eγώ έχω την καλή διάθεση να συλλέξω όλων ..τις ιστορίες.... αρκεί να είναι ενυπόγραφες. Είπαμε την ιστορία την γράφουμε πλέον εμείς.... Είναι καιρός πλέον να γραφεί και αυτό το μελανό σημείο της δικιάς μας ιστορίας....εξάλλου είναι γεγονός οτι όλοι λίγο πολύ ξέρουμε αλλά και όλοι λίγο πολύ τις κουβεντιάζουμε....

Ανώνυμος είπε...

Αν γραφεί κάτι που είναι αλήθεια και δεν τους αρέσει ή δεν τούς βολεύειθα πέσουν να σε φάνε με τα φτερά γι΄ αυτό επαφίεμαι στον πατριωτισμό των Ελλήνων (όσων απέμειναν) αλλιώς θα χαρακτηριστείς ακραίος, Χρυσαυγίτης, ακροαριστερός, δογματικός κλπ κλπ.αλλά Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ