ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ

 Εάν ο Μανώλης Μπικάκης ήταν Αμερικανός πεζοναύτης και πολεμούσε στις ζούγκλες του Βιετνάμ, το Χόλιγουντ θα τον είχε κάνει ταινία τύπου Ράμπο, που θα έσπαγε ταμεία. Ο Μπικάκης ήταν Έλληνας καταδρομέας από την Κρήτη και το 1974 στάλθηκε στην Κύπρο. Υπηρετούσε στην Α Μοίρα Καταδρομών, στο Μάλεμε, την ενίσχυση που στάλθηκε για την ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ (Επιχείρηση με τον κωδικό Νίκη).
Ο Μπικάκης προσγειώθηκε στην Κύπρο ξημερώματα της 21ης Ιουλίου, μαζί με άλλους 300 Λοκατζήδες και συγκρότησαν την 35 Μοίρα Καταδρομών. Πρώτη αποστολή τους ήταν να κρατήσουν τη Λευκωσία από την επίθεση του αττίλα. Οι Κρητικοί καταδρομείς, εν μέσω βροχής όλμων, τάχθηκαν στον “Ανώνυμο Λόφο”. Ο Μπικάκης με το αντιαρματικό του Π.Α.Ο και 8 βλήματα, βρέθηκα σε κάποια φάση .......
.......  της επιχείρησης σε προχωρημένη θέση, αποκομμένος από τους υπόλοιπους καταδρομείς. Τότε συνειδητοποίησε ότι είναι μόνος απέναντι σε έξι εχθρικά άρματα Μ-48, ακολουθούμενα από ένα τούρκικο τάγμα πεζικού! Αποφασίζει μόνος του να τα βάλει μαζί τους σε μία ανορθόδοξη και άνιση μάχη.
Στα 300 μέτρα χτυπάει το πρώτο άρμα και ακολουθώντας τις βασικές αρχές της εκπαίδευσης και του ένστικτου του, ελίσσεται και χτυπάει και το δεύτερο άρμα, καίγοντας το!  Ακολούθως χτυπάει και το 30 στα 200 μέτρα και αλλάζει θέση πριν να καταλάβουν οι τούρκοι πόσοι και από πού τους χτυπάνε. Μέχρι να καταλάβουν τι γίνεται, ο Μπικάκης καταστρέφει και το 4ο άρμα. Το πέμπτο κάνει οτι υποχωρεί αλλά επιστρέφει για να αιφνιδιάσει και τότε ο Μπικάκης με το Π.Α.Ο του, το καταστρέφει!
Το έκτο άρμα υποχωρεί αλλά ο Μπικάκης το πετυχαίνει σε μια απόσταση 700 μέτρων! Οι τούρκοι πεζικάριοι, πανικόβλητοι το βάζουν στα πόδια αναζητώντας καταφύγιο σε ένα κτίριο. Δεν φαντάζονται ότι ο μοναχικός καβαλάρης έχει ακόμη 2 βλήματα με τα οποία χτυπάει και καταστρέφει το καταφύγιο τους!
Ποτέ δεν μαθεύτηκε ο ακριβής αριθμός των εισβολέων που έπεσαν απ τα χέρια του Μπικάκη, ο οποίος έμεινε 4 μέρες στη θέση του, πολεμώντας νηστικός και άυπνος με ένα πολυβόλο και έχοντας σαν φυλαχτό τη φωτογραφία της κοπελιάς του Ελένης, που τον περίμενε να γυρίσει στην Κρήτη.
Ο Μανωλιός, γύρισε τελικά στην Κρήτη, παντρεύτηκε, δούλεψε στις οικοδομές αλλά δυστυχώς πέθανε εν καιρώ ειρήνης σε τροχαίο το 1994.
Αυτός ο λεβέντης Κρητικός, δυστυχώς ποτέ δεν έλαβε καμία ηθική ή άλλη αμοιβή για το θάρρος και την ανδρεία του, αφού η πρόταση του διοικητή του για να του απονεμηθεί το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα από την πολιτεία…