ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

C.R.SCOTT 1834 

.....Το νησί Κρήτη όπως το λένε ακόμα οι Έλληνες έχει μήκος 160 μίλια περίπου και το φαρδύτερο σημείο είναι 30 μίλια. Χωρίζεται σε τρεις περιφέρειες που φέρουν τα ονόματα των σημαντικότερων πόλεων, δηλαδή Χάνδακα, Ρέθυμνο, και των Χανίων. Και οι τρεις είναι λιμάνια στη βόρεια πλευρά του νησιού. Η πρώτη Χάνδακας είναι η έδρα της διοίκησης, όμως τα Χανιά αποτελούν το βασικό εμπορικό κέντρο! Μια πολύκορφη οροσειρά εκτείνεται από τα ανατολικά στα δυτικά, καλύπτοντας το νησί! Η οροσειρά όμως  αυτή δεν είναι το ίδιο ψηλή και ανώμαλη σε όλο το μήκος. μάλιστα σε κάποια σημεία εξαφανίζεται εντελώς η τραχύτητα της και είναι καλλιεργημένη μέχρι πάνω στην κορυφή! Τα βουνά του ανατολικού τμήματος του νησιού, δεν έχουν κανένα σημείο ιδιαίτερα με μεγάλο υψόμετρο, είναι όμως απότομα και άγονα. Στην δυτική προέκταση της η οροσειρά φτάνει σε μεγάλο ύψος και διαπιστώσαμε ότι οι περισσότερες κορφές ήταν σκεπασμένες με χιόνια αν και ήταν μήνας Ιούνιος. Κάπου στο κέντρο του νησιού, η οροσειρά διακόπτεται απότομα, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό μεταξύ του δυτικού άκρου και της απόκρημνης οροσειράς του Ψηλορείτη ή Ίδη.

Η κωνική κορυφή του μεγαλόπρεπου αυτού βουνού ορθώνεται πάνω απ΄όλες τις άλλες και, κατά κάποιο τρόπο, θα μπορούσε να θεωρηθεί ανεξάρτητο, αφού ένα άλλο χαμήλωμα στην δυτική πλευρά του, το χωρίζει από τα Λευκά Όρη. Οι πρόποδες του στα βόρεια και στα νότια παίρνουν μεγάλη έκταση και βρέχεται από τα κύματα της Μεσογείου Τα βουνά στη δυτική άκρη της Κρήτης είναι ακόμα πιο άγρια και απρόσιτα από εκείνα που περιέγραψα παραπάνω. Είναι πολύ ψηλά, παίρνουν τα πιο παράξενα γραφικά σχήματα και καταλήγουν απότομα στην Θάλασσα, δίνοντας την εικόνα μιας οδοντωτής και απρόσιτης ακτής. Το νησί δεν διαβρέχεται από μεγάλα ποτάμια, αλλά κάθε μικρή χαράδρα στις αυλακωτές πλαγιές των διάφορων οροσειρών έχει την δική της συνεισφορά σε λιωμένο χιόνι προς τις εύφορες προσχωματικές κοιλάδες που απλώνονται στους πρόποδες. Τα νερά όμως αυτά κυλούν μάλλον άσκοπα για την ώρα: σβήνουν απλά την δίψα στ' αγριογούρουνα και στους αίγαγρους που αφθονούν στα δάση! Το πολύ-πολύ να ξεδιψάσουν και κανένα μοναχικό ταξιδιάρη που θα τύχει από περιέργεια να επισκεφτεί τον παραμελημένο αυτό "μπαξέ", όπως θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς το μεγαλύτερο μέρος του νησιού! Εδώ και εκεί μπορεί κανείς να δει χωριά τελείως γκρεμισμένα, ελαιώνες με τα δέντρα τους κομμένα, αμπέλια ξεριζωμένα και σιτοβολώνες γεμάτους με αγριόχορτα.......

συνεχίζεται