ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ

Το πανεπιστήμιο Στραθκλάιν της Μ. Βρετανίας, μετά από μακροχρόνια έρευνα κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα, υποστηρίζοντας ότι το ψέμα είναι σημαντικό μέρος της πολιτικής ζωής στην σύγχρονη δημοκρατία.
Για τους κρύους συντηρητικούς Εγγλέζους το ηλίου φαεινότερο χρειάστηκε μελέτη και έρευνα αρκετών χρόνων, βέβαια κάλιο αργά παρά ποτέ το πήραν και αυτοί χαμπάρι .
Για μας βέβαια δεν χρειάζεται ούτε έρευνα, ούτε μελέτη, το γεγονός είναι γνωστό. Γνωρίζουμε πως για κάθε ερώτηση ή απορία που απευθύνουμε σε πολιτικό, η απάντηση που θα εισπράξουμε εκτός από το διφορούμενο διπλωματικό νόημα (στυλ Πυθίας), και την ατεκμηρίωτη αοριστολογία, θα περιέχει και όλους τους κανόνες ενός παιχνιδιού πόκερ. Πονηριά- παραπλάνηση - ψέμα, με άλλα λόγια τέχνη και μαεστρία στην μπλόφα, βέβαια όλα μέσα στα πλαίσια ενός ¨παιχνιδιού¨.
Ο ψηφοδόχος στην Ελλάδα, αλλά όπως φαίνεται και από την έρευνα και αλλού, ελάχιστες φορές - και ξέρουμε πότε- σου λέει την αλήθεια. Τον υπόλοιπο καιρό η αποφυγή και η διπλωματική ψευτιά γίνεται εργαλείο στην καθημερινή ζωή του. Τα παραδείγματα πολλά και πολλές φορές αναρωτάσε.....
Είναι δικαιολογημένα ή ποιος τους παρέχει αυτό το δικαίωμα ;
-Δικαιολογημένα μπορεί να μην είναι, όμως ορισμένες φορές βάζουμε και εμείς το χεράκι μας με τα εξωπραγματικά και τα απίθανα πράγματα (ρουσφέτια) που ζητάμε. Και όλα αυτά σαν αντάλλαγμα της ψήφου μας . Άρα στην περίπτωση αυτή τους αναγκάζουμε και τους παρέχουμε το δικαίωμα να μας πουν ψέματα .
Υπάρχουν και μερικές περιπτώσεις που τα διπλωματικά ψέματα λειτουργούν αρνητικά προς το σύνολο και θετικά προς όφελος μιας κατάστασης ή ενός ατόμου.( χρηματιστήριο- συντάξεις- περίθαλψη –παιδεία-εθνικοί  δρόμοι, λιμάνια, μουσεία κ.α) και εδώ είναι το μεμπτό.
Στις περιπτώσεις αυτές ο πολιτικός μπορεί να χάσει το κύρος του προσωρινά, και η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του να εξανεμιστεί, όμως όλα αυτά πρόσκαιρα, γιατί σαν καλός ποκερίστας σου ρίχνει την μπλόφα με τα τόσα εργαλεία –κλειδιά που διαθέτει και σιγά-σιγά ξανακερδίζει την χαμένη αξιοπιστία του.
Κακά τα ψέματα ο λαός τα τελευταία 50 χρόνια τρέφεται και ζει με αυτά, και ποτέ δεν ενδιαφέρεται που το ψέμα φτιάχνεται και γιατί! Ξέρει μόνο ότι κυκλοφορεί αλυσιδωτά από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο πολιτικό.
Στην λέξη πολιτικός βέβαια συμπεριλαμβάνονται όλοι αυτοί που εις την πολιτεία ανήκουν, μηδενός εξαιρουμένου.

Η έρευνα βέβαια δεν λέει τι θα γινόταν και στην αντίθετη περίπτωση αν δηλαδή έλεγαν την αλήθεια και πάντα την αλήθεια. Θα ήταν ο ένας ο υπερήφανος, ο ντόμπρος ή θα είχαμε την γνωστή περίπτωση του διάττοντος πολιτικού αστέρος ;
Πάντως δύο είναι τα συμπεράσματα που καταλήγει η έρευνα :
Οι ψηφοφόροι αναμένουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις θα τους πουν ψέματα, μάλιστα ορισμένες φορές τα χρειάζονται. Αν λοιπόν οι ψηφοφόροι έκαναν λιγότερες ερωτήσεις, οι πολιτικοί θα τους έλεγαν και λιγότερα ψέματα ....και έχει απόλυτο δίκιο.
Υ.Σ Aς μην ξεχνάμε ότι και στο λεξικό η λέξη ο πολιτικός εκτός των άλλων σημαίνει και ο ευέλικτος, ο εύστροφος, ο έχων το πολιτεύεστε σαν κύρια ασχολία.