Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Αν και στην Κίσαμο έχουμε λύσει το πρόβλημα των αδέσποτων σκυλιών, δίνοντας τα σε σπίτια και εθελοντές, εντούτοις κάποια λίγα κυκλοφορούν ακόμα ελεύθερα που χρειάζονται την βοήθεια μας.
Και μπορεί τυπικά να λύσαμε το πρόβλημα με τα σκυλιά, αλλά υπάρχουν πάρα πολλές γάτες που περιμένουν τροφή-έτσι τις μάθαμε- κάτω δίπλα και πάνω στους σκουπιδοτενεκέδες.
Σε πολλά σημεία περιστασιακά τις ταΐζουν, Δραπανιά αλλά και εδώ στην πόλη, λίγο παραπάνω απο το Θεοχαράκειο. Καλό είναι λοιπόν όσο θα διαρκέσουν τα μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού Covid-19, να βρεθεί τρόπος να ταΐζονται κανονικά. (ταΐστρες-τροφή σε εθελοντές- Δήμος)
Πλατεία Τζανακάκη, πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου, Τελωνείο και φυσικά στο Λιμάνι μας, που υπάρχουν κάποιες γάτες αλλά και δυο σκύλοι, σε αυτά τα μέρη μπορεί να τοποθετηθούν ταΐστρες.
Ας βοηθήσουμε και αυτά τα κακόμοιρα....
Τώρα, η πολιτεία έχει φτιάξει μια ιστοσελίδα animalsolidarity.gov.gr, σε αυτήν, συγκεντρώνονται τρόφιμα, αλλά και υπηρεσίες κτηνιατρικής φροντίδας για τα αδέσποτα, καθώς και για δεσποζόμενα ζώα, που οι ιδιοκτήτες των δυσκολεύονται να τα φροντίσουν. ... επισκεφτείτε την για κάθε πρόβλημα σας.
ΜΑΚΡΩΝΑΣ
Ο Μάκρωνας ανήκει στην Τοπική Κοινότητα Βουλγάρω - Δημοτική Ενότητα Κισάμου, παλαιότερα υπάγονταν στην κοινότητα Περιβολιακίων από την οποία αποσπάστηκε το 1925 με το ΦΕΚ 213Α 17/08/1925. Ο Μάκρωνας βρίσκεται στα βόρεια και δυτικά του νομού Χανίων σε απόσταση περίπου 40 χλμ από τα Χανιά και 9,1 χλμ από το Καστέλι Κισάμου και έχει υψόμετρο 76 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Αναφέρεται στον νοτάριο του Χάνδακα με το όνομα Macrena σε έγγραφο του 1304, στην απογραφή του Barozzi (1577) και του Καστροφύλακα (1583). Πιθανολογούμε, λοιπόν, με βάση τα ιστορικά δεδομένα ότι ο οικισμός προϋπήρχε της ενετικής περιόδου αλλά παραχωρήθηκε σε κάποιον Βενετό ευγενή ως φέουδο και αναπτύχθηκε ως τέτοιο. Ο Μάκρωνας, άλλωστε, γειτνιάζει με δυο οικισμούς οι οποίοι τοποθετούνται στη δεύτερη βυζαντινή περίοδο της Κρήτης: το (τη) Βουλγάρω και το αρμενοχώρι Αρμενοχώρι, τα οποία κατοικήθηκαν αντίστοιχα από Βούλγαρους και Αρμένιους στρατιώτες του Νικηφόρου Φωκά το 961 μ.Χ. Ωστόσο τα ίχνη του δομικού συστήματος της περιοχής και η ύπαρξη μιας ενιαίας ιδιοκτησίας - πυρήνα του οικισμού συνομολογούν την ενετική καταβολή του. Από το βιβλίο «Ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική» πληροφορούμαστε ακόμη ότι τα ελαιοτριβεία ήταν σημαντικά βενετσιάνικα κτίσματα της υπαίθρου. Στον οικισμό εντοπίζονται δύο τέτοια κτίρια τα οποία αν και ερειπωμένα σώζουν μέχρι σήμερα τις εσωτερικές τους καμάρες. Αξιόλογα κτίσματα της περιόδου είναι ακόμα οι πύργοι των Βενετών φεουδαρχών. Στο Μάκρωνα συναντάμε ένα τέτοιο κτίριο που εμπίπτει στην τυπολογία: διώροφο, τετραγωνόσχημο με παχείς πέτρινους τοίχους.
Οι μεγάλες καταστροφές, οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις και η πείνα δεν εμπόδισαν την οικιστική συνέχεια της περιοχής. Οι γραπτές πηγές για τον οικισμό με αναφορά στον 20ο αιώνα είναι περιορισμένες και συνεπώς η εικόνα που έχουμε ρευστή. Εντούτοις, η πλούσια προφορική παράδοση των κατοίκων ομολογεί μια ιδιότυπη συνέχεια του οικισμού στο χρόνο η οποία φαίνεται να διακόπτεται τη δεκαετία του 80': οι. Οι αφηγήσεις των γηραιότερων ζωντανεύουν τη μνήμη της ενιαίας ιδιοκτησίαα που άνηκε στον "τοπικό άρχοντα" και τις διάσπραρτες μικρές ιδιοκτησίες για τους δουλευτές του. Κάποιοι μίλησαν για το φεουδάρχη ή τον αγά ενώ άλλοι για την οικογένεια Μπασιά μια ισχυρή κρητική γενεαλογία με πρωταγωνιστικό ρόλο στους αγώνες για την απελευθέρωση η οποία κατέχει το μεγαλύτερο μέρος της κατακερματισμένης πλέον περιουσίας του Μάκρωνα.
Η αγροτική μεταρρύθμιση και η διάχυση του κράτους πρόνοιας στις ελληνικές επαρχίες κατά το μεσοπόλεμο ενθάρρυνε τη μικρή οικογενειακή παραγωγή και τη ζωή στην ύπαιθρο. Πράγματι, ο κ. Ψαράκης θυμάται με ενθουσιασμό τους 60 μαθητές που είχε το δημοτικό σχολείο της γειτονικής Βουλγάρω τη δεκαετίας του 60' και το καφενείο του οικισμού απέναντι από την εκκλησία. Το εχθρικό ωστόσο κλίμα της υπαίθρου τη μετεμφυλιακή περίοδο και οι ραγδαίες διαδικασίες αστικοποίησης στις οποίες έχει περιέλθει το ελληνικό κράτος ωθούν τον αγροτικό πληθυσμό στα αστικά κέντρα και στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα οι διαδοχικές μεταρρυθμίσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση και η απομάκρυνση βασικών δημόσιων υπηρεσιών από το Καστέλι ωθεί κατοίκους της υπαίθρου στους μεγαλύτερους οικισμούς και τις κωμοπόλεις. Ο κ. Ψαράκης μας μιλάει για πληθυσμιακή συρρίκνωση του οικισμού και για το κλείσιμο του καφενείου του χωριού. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο για την περίοδο εντοπισαμε στα "Επτά Βιβλία της Πολεοδομίας" του Ν. Καρύδη: πρόκειται για μια αγωνιώδη επιστολή του Γ. Δασκαλάκη από το Μάκρωνα προς τη Διακυβερνητική Επιτροπή Μεταναστεύσεως που ζητά διαμεσολάβηση για να στείλει "πάση θυσία" τους γιους του στην Αυστραλία ως εργάτες. Η επιστολή χρονολογείται το 1962.
Τη δεκαετία του 80' γίνεται μια προσπάθεια "αποκέντρωσης" από το ελληνικό κράτος. Σε αυτή το πλαίσιο απελευθερώνεται η ισχύουσα νομοθεσία για τις επαρχιακές περιοχές και δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες για την οικοδόμηση στην ύπαιθρο. Αυτή την περίοδο φαίνεται να αλλάζει άρδην η μορφή και ο χαρακτήρας του οικισμού: οι ιδιοκτησίες επεκτείνονται σε έκταση και προστίθενται όγκοι καθ'ύψος. Επεμβάσεις γίνονται και στο δημόσιο χώρο με το γκρέμισμα του υδραγωγείου δίπλα από την εκκλησιά και τη δοαμόρφωση του περίβολου της με πεζούλια.
Μελέτη των...
Δημάκη Ιωάννα Ζευκιλή Μαρία-Νικολέττα
Ζητούνη-Πετρόγιαννη Γρηγορία Θανοπούλου Λουίζα
Κωφάκη Μαριάνα Μαρούση Χαρίκλεια
Παναγής Παναγιώτης Ρούσση Κωνσταντίνα
Σλίμπι Λίνα Σοφουλάκη Εύα
Εκ της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνεται ότι, με αφορμή την Ανακοίνωση οργάνωσης αιμοληψίας από τον Δήμο Κισάμου για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών λόγω της λοιμικής πανδημίας, ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος δήλωσε τα εξής:
«Τις οδυνηρές και αποκαλυπτικές αυτές ώρες που περνά ο τόπος και η Χώρα μας χρέος όλων μας είναι, κάνοντας ο καθένας μας την δική του υπέρβαση, να παραμείνουμε ενωμένοι και αλληλέγγυοι. Να στηρίξουμε τους συνανθρώπους μας στις δύσκολες και κρίσιμες ώρες για την ζωή τους.
Όσους δοκιμάζονται ή θα δοκιμαστούν από την απειλή του αόρατου αυτού ιού που μαστίζει την ανθρωπότητα στο σύνολο της. Σήμερα μπορεί να είναι εκείνοι, αύριο ίσως να είμαστε εμείς. Στηρίζουμε, κυρίαρχα και πρώτιστα με την προσευχή και την αγάπη μας. Δεν μένουμε όμως σε αυτό. Προχωράμε με πνεύμα θυσιαστικό, έμπρακτης προσφοράς και αλληλεγγύης και όχι μένοντας στα λόγια. Χόρτασε, μπούχτισε ο κόσμος από λόγια.
Τα έργα είναι εκείνα που κρίνουν όλους μας και όχι τα λόγια μας. Σας καλώ λοιπόν και σας παρακαλώ έμπρακτα να δείξουμε την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας και την στήριξη μας σε κάθε δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο μας. Ανταποκρινόμαστε, όσοι από εμάς πληρούμε τις προϋποθέσεις, στην αξιέπαινη πρωτοβουλία του Δήμου Κισάμου, δίδοντας αίμα, σε ημερομηνία που ο Δήμος έγκαιρα θα ανακοινώσει. Τηλεφωνούμε στο τηλέφωνο του Δήμου: 2822340200, δηλώνοντας την συμμετοχή μας, χωρίς την οποία δεν θα συμπληρωθεί ο αναγκαίος αριθμός εθελοντών αιμοδοτών. Επενδύομε στο φιλότιμο και την ευαισθησία όλων σας. Όλοι μαζί ας κάνουμε, για άλλη μια φορά, την αγάπη πράξη!
Μπορούμε, αρκεί να το θελήσουμε! Ας ανεβάσουμε τον τόπο μας ακόμα.. λίγο ψηλότερα», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, καλώντας τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής σε συμμετοχή εις την αιμοδοσία που διοργανώνει ο Δήμος Κισάμου.
Λόγω Κορονοιού δεν φεύγει...ή λόγω φουρτούνας;
Τελικά μήπως είναι τωρα η ευκαιρία να φτιάξουμε ένα καλό καταδυτικό πάρκο;...
Γιατί δεν πιστεύω να το πάρουν ποτέ απο δω ....
Μάλιστα γελάω που κάποιοι έβαζαν και στοίχημα οτι σε 2 μήνες θα είχε κάνει φτερά... μέχρι να βγουν στον "Τούρκο" φτερά θα έχει πάει στον πάτο σίγουρα.
Μια φωτογραφία του Μανώλη Κατσικανδαράκη που δείχνει την κατασκευή της εκκλησίας των 12 Αποστόλων στην Ήμερη Γραμβούσα. Τα πρόσωπα αυτών που βοήθησαν για να πέσει η ταράτσα όπως φαίνεται δυστυχώς δεν ξεκαθαρίζονται.
Να θυμίσω οτι την εκκλησία την έφτιαξαν Γραμβουσιανοί και Καστελιανοί ψαράδες που μετέφεραν τα υλικά με ιδέα του τότε δασκάλου Καστρινάκης Εμμανουήλ μεγάλου πατριώτης.
Η ζωή κι ο χορός θέλουν μικρά μικρά βήματα. Να αφουγκράζεσαι τον ρυθμό και να προχωράς. Είναι σα μια γυμνή αλήθεια η τέχνη του χορού. Απέριττη, παθιασμένη, άρρυθμη. Εσύ της δίνεις ρυθμό. Εσύ θα ανοίξεις τον κύκλο, εσύ θα καλέσεις τους υπόλοιπους. Να είναι άξιοι, να είναι καλύτεροι σου. Να τους καμαρώνεις στο ταλίμι, να τους χαίρεσαι στο σάλτο, να τους νιώθεις στ' αγκάλιασμα.
Οι άνθρωποι όταν χορεύουν ξεδιπλώνονται. Αφήνονται. φαίνεται κι ο άρχοντας, φαίνεται κι ο ζητιάνος. Φαίνεται ο μετρημένος, ο ντρέτος, ο σεμνός. Φαίνεται κι εκείνος που δεν μπορεί να ακολουθήσει το βήμα των πολλών. Σα τη ζωή. Βγαίνουν μπροστά εκείνοι που τολμούν, χαράζουν δρόμο όσοι δε φοβήθηκαν ευθύνες τωρινές και μελλούμενες, κι όσοι τόλμησαν να συμπορευθούν με χρέη παρελθοντικά, και να τα σβήσουν μια για πάντα, χωρίς όμως να τα ξεχάσουν.
Αγαπώ τους αργούς ρυθμούς, τόσο αργούς, που φαίνεται βήμα-βήμα η κάθε κίνηση. Σαν να ζωγραφίζεις το πάτωμα, σαν να γνέφουν με ένα αόρατο νεύμα τα άκρα σου. Ο χορός είναι ευθύνη. Άμα δεν ξέρεις, μη την πάρεις. Καμάρωνε εκείνους που ξέρουν. Καμάρωσε εκείνους που τολμούν να πονούν, να γλεντούν, να συμβαδίζουν με τα αισθήματα και τα μεράκια τους.
Έλεγε ο ο Καβάφης, πως όταν χορεύεις, γράφεις στη γη αυτό που θες να πεις. Καβάφης είν' αυτός! Κάτι παραπάνω ξέρει! Μα ξέρω κι εγώ κάτι: Θαρρώ πως οι καλοί χορευτές, τις πιο πολλές φορές είναι καλοί άνθρωποι: σέβονται και μοιράζονται.
Ακούνε, δίνουν βήμα, μαθαίνουν. Ανοίγουν το χορό, κι απλώνουν το χέρι στον επόμενο. Να πάρει σειρά η ζωή, να συνεχίσει ο κύκλος του χορού, ο κύκλος της παρέας, ο κύκλος της ζωής! Στον χορό μην απορρίπτεις κανένα, χωρίς να ξέρεις ότι πατάτε στα ίδια βήματα. Το ίδιο να κάνεις και τη ζωή.
Χθες το βράδυ, μου 'γραψε ο Νίκος Ζ. "οι πόλεις να μετατραπούν σε μικρά και μεγάλα χωριά και κάθε βράδυ στις πλατείες, να στήνεται χορός!"
Μακάρι Νικόλα μου! Μέρες είναι, θα περάσουν....
Καλή Κυριακή. Η πρώτη τ' Απρίλη...
Στέλλα Ξ. Καρτάκη
την περίοδο της Ενετοκρατίας
Γράφει η Νεκταρία Λαϊνάκη*
Αρχιτέκτονας Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Υποψήφια Διδάκτορας Ε.Μ.Π.
Αφορμή για την συγκεκριμένη αναφορά, είναι η σημερινή κατάσταση που βιώνουμε στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο όλο. Πρόθεση μου είναι να δείξω ότι φαινόμενα σαν αυτό που ζούμε στις μέρες μας εμφανιζόταν και παλαιότερα και αποδεκάτιζαν συχνά τον πληθυσμό.
Ερέθισμα μου δόθηκε να ασχοληθώ με τη συγκεκριμένη περιοχή της Ελλάδας, την Κρήτη, και σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, την περίοδο της Ενετοκρατίας (1204-1669), λόγω του διδακτορικού μου που αυτή την περίοδο προσπαθώ να γράψω. Από πολλές πηγές ....
και τα χιλιάδες θύματα στην Ελλάδα πριν από έναν αιώνα (1918-19)
Η εμφάνιση της νόσου και τα μέτρα της Πολιτείας
Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Κάθε χειμώνα, στερεότυπα τα τελευταία χρόνια, από κοινού με τον χειμώνα εμφανίζονται τα θετικά και αρνητικά συνεπακόλουθα. Δεν είναι μόνον οι καιρικές συνθήκες που προκαλούν προβλήματα, είναι και οι πάσης φύσεως ιώσεις οι οποίες μας καταταλαιπωρούν. Και μπορεί στις ημέρες μας οι ιατρικές φροντίδες, κυρίως μέσω των εμβολιασμών, να αποτρέπουν πανδημίες, αλλά τα παλαιότερα χρόνια η κατάσταση ήταν εντελώς διαφορετική. Ίσως δε οι πλέον αξιοσημείωτες συνθήκες να διαμορφώθηκαν πριν από έναν αιώνα περίπου, όταν προέκυψε και στην Ελλάδα (1918-19) πανδημία γρίπης. Πρόκειται περί της αποκληθείσης «ισπανικής γρίπης».
Έλαβε αυτή την ονομασία παρά το γεγονός ότι πρωτοεμφανίστηκε σε μία φάρμα χοίρων στο Κάνσας των ΗΠΑ –εξ ου και γρίπη των χοίρων. Έφτασε στην Ευρώπη μέσω των αμερικανικών στρατευμάτων. Ωστόσο, η εμπόλεμη κατάσταση της εποχής και η πολεμική λογοκρισία ήταν οι κύριοι λόγοι που δεν έβλεπαν το φως της δημοσιότητας σχετικές πληροφορίες. Σχεδόν μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η Ισπανία, της οποίας οι εφημερίδες με πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα έδιναν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος, αφού η χώρα αυτή δεν συμμετείχε στον πόλεμο. Επίσης, στην παγκόσμια βιβλιογραφία δεν αναφέρεται ότι το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα, όπου Πολιτεία και Τύπος αντέδρασαν νωρίς και με εξαιρετική υπευθυνότητα.
«Έρχεται η γρίππη, πολίται φυλαχθήτε»
Με τον τίτλο αυτόν αθηναϊκή εφημερίδα προειδοποιούσε για πανδημία γρίπης· μία από τις πανδημίες που είχαν μετατραπεί σε μάστιγες τον περασμένο αιώνα. Η χειρότερη όλων και η πλέον θανατηφόρα υπήρξε η «ισπανική γρίπη», που ξεκίνησε την άνοιξη του 1918 και καταλάγιασε στις αρχές του 1919, παίρνοντας μαζί της περισσότερους από είκοσι εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη. Τα μέτρα που λήφθηκαν από την Πολιτεία ήταν εντυπωσιακά. Έκλεισαν σχολεία, κινηματογράφοι, θέατρα, ακόμη και καφενεία και εφαρμόστηκαν ειδικά μέτρα καθαριότητας και δημόσιας υγιεινής.
Η «ισπανική γρίπη» εμφανίστηκε στη χώρα μας το καλοκαίρι του 1918. Τον Οκτώβριο εκείνου του έτους στην ελληνική πρωτεύουσα σημειώθηκαν συνολικά 1.930 θάνατοι, εκ των οποίων 704 οφείλονταν στη γρίπη, και τον επόμενο μήνα (Νοέμβριος 1918) κατεγράφησαν 1.515 θάνατοι, εκ των οποίων 771 προκλήθηκαν από τη γρίπη. Σοβαρά προβλήματα αντιμετώπισαν πολλές ελληνικές πόλεις, όπως η Πάτρα και η Αμαλιάδα, ολόκληροι νομοί ή νησιά, όπως η Σκύρος, ενώ άλλες περιοχές αντιμετώπισαν μεγαλύτερα προβλήματα που δεν έχει ακόμη καταγράψει η ιστορική έρευνα.
Η νόσος της γρίπης εν έτει 1918
Παρά το γεγονός ότι η γρίπη είχε πλήξει όλη την Ευρώπη, ο ελληνικός Τύπος απέδιδε την ανάπτυξη της επιδημίας στο γεγονός ότι οι στερήσεις και οι κακουχίες από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δημιούργησαν το κατάλληλο έδαφος. Πάντως, θάνατοι σημειώθηκαν στην Πάτρα, στο Νάυπλιο και τα Τρίκαλα. Θεωρείτο, δε, ότι στην Ελλάδα ήταν ελαφριά η μορφή, αφού στη Βαρκελόνη, στο Παρίσι και σε άλλες πρωτεύουσες ήδη σημειώνονταν, το φθινόπωρο του 1918, περισσότεροι από 200 θάνατοι την ημέρα!
Η Κυβέρνηση ανησύχησε, ενώ το Ιατροσυνέδριο –μετέπειτα Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο– προειδοποίησε για πανδημία και έγραφε στην ανακοίνωσή του πως: «θεωρούμεν σκόπιμον να γνωρίση το κοινόν, ότι τα μικρόβια της νόσου εισέρχονται εις τον οργανισμόν διά του στόματος και ενφέροντα έστω και ελάχιστα συμπτώματα γρίππης. Οι αναρρωνύοντες δέον να πρόσεχωσι πολύ, διότι αι υποτροπαί της νόσου είνε πάντοτε σχεδόν βαρύτεραι και κινδυνώδεις».
Εντυπωσιάζει ο τρόπος που αντιμετώπισε την κατάσταση το ελληνικό κράτος. Η ελληνική κυβέρνηση, πριν ακόμη εμφανιστεί η νόσος, είχε ζητήσει πληροφορίες για τα μέτρα που λάμβαναν τα άλλη κράτη «κατά του αοράτου εχθρού». «Δυστυχώς, διά την γρίππην, δεν υπάρχει φάρμακον προληπτικόν ούτε ωρισμένον τοιούτον, άμα τη εκδηλώσει ταύτης», έγραφαν οι εφημερίδες συμπληρώνοντας ότι ανάλογα με τις περιπλοκές κανόνιζε ο γιατρός τη δίαιτα και τα φάρμακα.
Όσο για την τακτική που θα ακολουθείτο τα δημοσιεύματα δεν άφηναν χώρο για παρερμηνείες: «Το μικρόβιον της γρίππης μεταδιδόμενον διά του αέρος δεν είνε δυνατόν ν’ απομονωθή. Εφ’όσον δε δεν υπάρχει φάρμακον, το οποίον θα θανατώνη τούτο, ούτε εμβόλιον προληπτικόν ή άμυνα κατά της γρίππης δεν είνε ευχερής. Τουλάχιστον κρατικά μέτρα δεν δύνανται να φέρουν άμεσον αποτέλεσμα. Τα άτομα δέον να λαμβάνουν αφ’ εαυτών τα υποδεικνυόμενα μέτρα. Και συγκεντρούνται ταύτα εις ένα και μόνον σχεδόν: την αποφυγήν των συγκεντρώσεων. Είνε το μόνον φάρμακον». Το τελευταίο μάλλον απευθυνόταν στην αντιμετώπιση της πληθώρας των πρακτικών που με γιατροσόφια πλημμύριζαν τις γειτονιές. Σκόρδα, ούζο, διαβάσματα, μαντζούνια, βδέλλες και ό,τι μπορούσε να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.
Είναι μακρά και ενδιαφέρουσα η ιστορική πορεία της γρίπης στη χώρα μας. Πάντως, εκείνη τη χρονιά η επιδημία διήρκεσε πολλούς μήνες. Τον Οκτώβριο 1918 παρουσίαζε εν γένει ύφεση λόγω μέτρων υγιεινής που είχαν ληφθεί, ενώ αντιθέτως εξαπλωνόταν στους νομούς Κορίνθου, Νάξου, Αιγίνης, Αμφίσσης, Χανίων, Ζακύνθου, Μεγαλοπόλεως, Λευκάδος, καθώς και στην υπόλοιπη Αττικοβοιωτία (Λιόπεσι, Κριεκούκι, Κακοσάλεσι κ.ά.).
«Αλώβητοι εκ της νόσου παραμένουν η Λακωνία, Ακαρνανία και τινες των νήσων», σημείωναν οι εφημερίδες στα τέλη Οκτωβρίου 1918. Ειδικότερα στην Αθήνα, η επιδημία άρχισε να υποχωρεί στα μέσα Δεκεμβρίου 1918, ενώ «η γρίππη ανεπήδησε πάλιν εις Αμαλιάδαν και Ακαρνανίαν και εις τους μαθητάς ενός σχολείου της Ηλείας» στα μέσα Μαρτίου 1919, οπότε και δήλωσε τις τελευταίες παρουσίες της στη χώρα.
Τώρα που έπεσε ο αέρας και η σκόνη ..είδα μια καμήλα να περπατά στα Βιγλιά!!!
Αγαπητά μέλη των συλλόγων γονέων κ κηδεμόνων .
Ευχόμαστε να είστε όλοι καλά με υγεία δύναμη και αντοχή.
Σας κοινοποιούμε το υπόμνημα που κατέθεσε η Ένωση Γονέων Δ Κισάμου στην Α/βαθμια και Β/βαθμια στις 2/4/20 με σκοπό να αντιμετωπιστούν μια σειρά από σοβαρά προβλήματα που έχουν προκύψει σε πολλές οικογένειες και στο Δήμο μας όπως και στην επικράτεια, σχετικά με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό ,μπροστά στην έλλειψη πρόγνωσης για το πότε θα βγούμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση που ζούμε τώρα και τα παιδιά μας είναι κλεισμένα στο σπίτι απέχοντας άγνωστο για πόσο από την εκπαιδευτική διαδικασία. Όλοι μαζί χρειάζεται να πιέσουμε για τα αιτήματα που αναφέρονται στο παρακάτω υπόμνημα.
Υπόμνημα Ένωσης Γονέων Δήμου Κισάμου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Χανίων
Τηλ. επικοινωνίας 6983676980
Όλοι εμείς οι γονείς μαζί με τα παιδιά μας βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση! Σε αυτές τις συνθήκες με υπευθυνότητα ακολουθούμε τις οδηγίες και κατευθύνσεις του ΕΟΔΥ και των αρμόδιων επιστημονικών φορέων και προσπαθούμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους τη χρειάζονται.
Είναι, βέβαια, ξεκάθαρο για εμάς ότι το να μείνουμε σπίτι είναι ζήτημα συλλογικής αλληλεγγύης και όχι απλά ατομικής ευθύνης! Δυστυχώς ανάμεσά μας είναι πολλοί οι γονείς που δέχτηκαν τις σοβαρές συνέπειες που έφερε η πανδημία, όπως η ανεργία, η ελαστική εργασία, η μείωση μισθών. Αρκετοί από εμάς δουλεύουμε σε Σούπερ Μάρκετ, σε νοσοκομεία, σε επιχειρήσεις που πολλές φορές δεν τηρούν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας. Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να μας ενεργοποιήσει όλους, ώστε να σταθούμε «δίπλα» στον συνάνθρωπό μας.
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο θέλουμε να υποστηρίξουμε τα παιδιά μας που αυτή τη στιγμή βιώνουν έντονο άγχος και ανασφάλεια. Ιδιαίτερα μας απασχολεί η απομάκρυνσή τους από το κοινωνικό τους περιβάλλον και την εκπαιδευτική διαδικασία. Βρίσκονται στο σπίτι με ένα σωρό ερωτηματικά για το τι είναι αυτό που συμβαίνει και κυρίως για το πώς και πότε θα ξεπεραστεί. Αυτά τα ερωτήματα γιγαντώνονται για τα παιδιά της Γ΄Λυκείου που δίνουν Πανελλαδικές εξετάσεις. Η κύρια ανησυχία όλων των γονιών αφορά στη συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, στο πώς θα καλυφθεί η ύλη και δεν θα χαθεί η σχολική χρονιά.
Θέλουμε ο χρόνος των παιδιών μας να γεμίσει εποικοδομητικά και η εκπαίδευση από απόσταση να είναι αποτελεσματική. Αν και γνωρίζουμε πως η διαδικτυακή εκπαίδευση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική επαφή του εκπαιδευτικού με τους μαθητές του, υπό τις παρούσες, έκτακτες συνθήκες, θεωρούμε μείζονος σημασίας την ισότιμη παροχή της δυνατότητας ασύγχρονης εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές της χώρας, με προτεραιότητα τους μαθητές της Γ’ Λυκείου.
Δυστυχώς το Υπουργείο Παιδείας δεν απαντά σε καίρια ερωτήματα σχετικά με τις υποδομές-προϋποθέσεις που απαιτούνται, από γονείς και εκπαιδευτικούς για τα διαδικτυακά μαθήματα, όπως είναι η επάρκεια γνώσεων για όλα τα μέλη αλλά και καλό εξοπλισμό (Η/Υ, δωρεάν ίντερνετ, ταχύτητες ίντερνετ κ.α.), ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες αυτές ανάγκες.
Η Ένωση μας έγινε δέκτης πολλών καταγγελιών από γονείς που δεν διαθέτουν τα παραπάνω με αποτέλεσμα τα παιδιά τους να αποκλείονται από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση! Όμως και αρκετοί που τα διαθέτουν δεν μπορούν να πάρουν κωδικούς από το Σχολικό Δίκτυο. Και αν πάρουν μετά δεν τους αναγνωρίζει το σύστημα (π.χ. στην πλατφόρμα e-me όταν στέλνεις πρόσκληση για να γίνεις μέλος). Συναντούμε την άρνηση γονέων, λίγους ευτυχώς να παραχωρήσουν κάποιο ‘’mail’’ στο σχολείο που υπάγονται ίσως δεν έχουν μέσο, για να συμμετέχουν τα παιδιά τους στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Εκτός από τις δυσκολίες στη συμμετοχή στην ασύγχρονη εκπαίδευση η έλλειψη σε αρκετούς γονείς του επιπλέον αναγκαίου εξοπλισμού, όπως κάμερες, μικρόφωνα, κ.α., έχει συνέπεια να αδυνατούν πολλά παιδιά να συμμετέχουν στη σύγχρονη μορφή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Αντίστοιχα, για εμάς τους γονείς αλλά και τα παιδιά μας, η εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες (κινητό, social media, gaming) δεν μπορεί να θεωρείται ικανή συνθήκη για τη χρήση των παιδαγωγικών εργαλείων.
Ως Ένωση Γονέων Δήμου Κισάμου έχουμε γίνει αποδέκτες όλων αυτών των προβληματισμών και τη αγωνίας γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών και ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Έκτακτη χρηματοδότηση από το Υπουργείο Παιδείας, για την αγορά του απαραίτητου τεχνολογικού εξοπλισμού και δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο, που είναι όροι απαραίτητοι για την ισότιμη πρόσβαση στην εξ αποστάσεως διδασκαλία. Κάθε μαθητής να έχει ένα δωρεάν tablet και απεριόριστη σύνδεση στο internet. Καμία διακοπή ρεύματος ή σύνδεσης στο διαδίκτυο για κανένα σπίτι.
• Να δοθούν άμεσα συγκεκριμένες απαντήσεις από το Υπουργείο Παιδείας, για τον χρόνο λήξης του Σχολικού Έτους. Αντίστοιχα να αποφασιστεί η μη διεξαγωγή των Προαγωγικών και προ παντός η ημερομηνία διενέργειας των Πανελληνίων Εξετάσεων, καθώς και ο άμεσος προσδιορισμός της εξεταστέας ύλης. Η εξ αποστάσεως διδασκαλία να επικεντρωθεί μόνο σε επανάληψη της ήδη διδαχθείσας ύλης, ενώ η ύλη που θα “παραδοθεί “ με τηλε-διδασκαλία, να μη θεωρηθεί εξεταστέα.
• Μέριμνα ώστε η εξ αποστάσεως εκπαίδευση να λάβει υπόψη τις ειδικές ανάγκες των μαθητών που είναι ενταγμένοι σε τμήματα ένταξης ή είχαν παράλληλη εκπαιδευτική στήριξη.
Το Δ.Σ. της Ένωσης
Ανοικτό σε όποια εκδήλωση που θα σχετίζεται με την πανδημία θα είναι το 2ο Δημοτικό σχολείο Κισάμου, θέλοντας έτσι να συμβάλει και αυτό στην αντιμετώπιση της...
- Αυτό τόνισε στο blog ο διευθυντής του σχολείου κ. Μιχάλης Μπατουδάκης, και κάνει ιδιαίτερη αναφορά για την Εθελοντική αιμοδοσία* που θα γίνει τις επόμενες μέρες απο το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων και τον Δήμο Κισάμου.
- Το σχολείο είναι σε σημείο που μπορεί να φιλοξενήσει τέτοιες δράσεις μιας και έχει μεγάλη αυλή, είναι και σε κεντρικό σημείο της πόλης.
*Για να πραγματοποιηθεί η αιμοδοσία πρέπει να μαζευτεί ένας συγκεκριμένος αριθμός φιαλών αίματος και αντίστοιχα αριθμός εθελοντών.
Δηλώστε συμμετοχή στην Γραμματεία Δημάρχου: 2822340200
Η Δ/ντρια Δασών έχοντας υπόψη κλπ... αποφάσισε την Συγκρότηση πενταμελής Συμβουλευτικής Επιτροπής Πεζοπορικών – Ορειβατικών Δραστηριοτήτων (ΣΕΠΟΔ) για το Δασονομείο Κισσάμου αποτελούμενη από τους παρακάτω:
1. Σκλαβάκη Πολύμνια ως τακτικό μέλος με αναπληρώτρια την Νούσια Παρασκευή ως εκπρόσωποι της Δνσης Δασών Χανίων
2. Μπαρνιά Αντώνη ως τακτικό μέλος με αναπληρωτή τον Λυμπεράκη Πέτρο ως εκπρόσωποι του Φορέα Διαχείρισης Σαμαριάς
3. Πενθερουδάκη Μάρκο ως τακτικό μέλος με αναπληρωματικά μέλη τους Μπαδογιάννη Σταύρο και Μαζωνάκη Γεώργιο ως εκπρόσωποι του ΕΟΣ Χανίων
4. Βεγλιρή Εμμανουήλ ως τακτικό μέλος με αναπληρωτή την Κασσελάκη Αιμιλία ως εκπρόσωποι της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων
5. Κουφάκη Μαρία ως τακτικό μέλος με αναπληρώτρια την Μαρακάκη Βασιλική ως εκπρόσωποι του Δήμου Κισσάμου
Το έργο της επιτροπής αυτής καθορίζεται στα εδάφια α,β,γ,δ,ε της παρ.3 του άρθρου 15 της ΥΑ151344/165/18-1-2017 «Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσης, διάνοιξης και συντήρησης των ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών» όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Η ΣΕΠΟΔ οφείλει να παρέχει την αρωγή της για τα θέματα αυτά προς την Δνση Δασών Χανίων.
Κατά αρχάς χαιρετίζουμε την προσπάθεια αυτή να συγκροτηθεί η επιτροπή. Βέβαια δεν ξέρω εκτός των μελών του ΕΟΣ (Μπαδογιάννη και Μαζωνάκη) αν ξέρουν ποια είναι τα Κισαμίτικα μονοπάτια, αν τα έχουν περπατήσει ώστε να τα αναδείξουμε.
Πάντως σαν αρχή καλά πάμε... επόμενος στόχος η συγκέντρωση των μονοπατιών απο τους ειδικούς που τα ξέρουν. Και στην Κίσαμο υπάρχουν πολλά και καλά ακόμα μονοπάτια, μάλιστα μερικά είναι και καλοδιατηρημένα.
Τον Φεβρουάριο του 2020 με ομόφωνη απόφαση ο Δήμος Κισάμου, επαναβεβαίωσε την θέση του οτι δεν θέλει πλέον λατομεία στα Εννιά χωριά.
Μάλιστα ο δήμαρχος Κισάμου κ. Γιώργος Μυλωνάκης, είχε πει και έγινε πράξη οτι, ο Δήμος θα προσφύγει στη δικαιοσύνη για το θέμα, ασκώντας ειδική διοικητική προσφυγή στο Υπουργείο Περιβάλλοντος &΄Ενέργειας και στην Γενική Γραμματεία Ενέργειας Ορυκτών Πρώτων Υλών Δ/νση Μεταλλευτικών, αλλά και κατά της απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης η οποία προχώρησε σε έγκριση διενέργειας ερευνητικών εργασιών του ΒΟ γύψου σε τρεις τοποθεσίες, στην ευρύτερη περιοχή Προφήτης Ηλίας, Στομίου, Βάθης Ιναχωρίου, σε συνολική έκταση περίπου 600 στρεμμάτων.
Τελικά ένα μήνα μετά οι προσφυγές απορρίφθηκαν απο την αποκεντρωμένη και πλέον ο μοναδικός τρόπος για να μην γίνουμε πάλι λατομείο είναι να προσφύγουμε στα δικαστήρια αποδεικνύοντας οτι η έκταση είναι δική μας... και ποιος ο λόγος να μας την καταπατούν!!!!
Φυσικά να μην ξεχάσουμε οτι εδώ και 10 χρόνια κάποιοι που αγωνίζονται φωνάζουν οτι Λατομεία γύψου δεν προβλέπονται ούτε από την υπό θεσμοθέτηση Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (Ε.Π.Μ.), ούτε από το Σχέδιο Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) του Δήμου...
Τελικά τόσο αξία έχει ο ΓΥΨΟΣ* ή κάτι άλλο παίζεται στην περιοχή μας;
Τοποθετήθηκαν τα κολονάκια σε όλες σχεδόν τις διασταυρώσεις, τους κάθετους δρόμους της Ηρώων Πολυτεχνείου ... Ας ελπίσουμε οτι θα κρατήσουν λίγο περισσότερο απο τις άλλες φορές.
Η ιδέα να τοποθετηθούν σε όλο το μήκος της Ηρώων Πολυτεχνείου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, και εναλλάξ ανά δίμηνο, μιας και όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει σε αυτόν τον δρόμο όταν έχει τουρισμό, είναι οτι πρέπει να γίνει τώρα, που δεν έχουμε και πολύ κίνηση, για να δούμε αν δουλεύει.
Πειραματικά πολλά μπορούν να γίνουν τώρα, αν έχουν όρεξη βέβαια για μια καλύτερη πόλη... και μην ξεχάσετε κύριοι του δήμου και τον φωτισμό στην Τομπάζη... δοκιμάστε κάτι για να δούμε!!
Υ.Σ θεωρώ οτι πρέπει να μπουν κολονάκια σε όλες τις διασταυρώσεις και ειδικά προς τον Πύργο που υπάρχει πρόβλημα
Ο πρόεδρος της κοινότητας Δραπανιά, Κοκοτσάκης Αντώνης, ευχαριστεί απο καρδιάς την ομάδα παραγωγών Φαλασάρνων, Κομπογεννητάκης και ΣΙΑ Ο.Ε, καθώς και τον κ. Αννουσάκη Φώτη για την δωρεά παραχώρηση ποσότητα φρέσκιας ντομάτας για να μοιραστεί στις ευπαθείς ομάδες του χωριού μας.
Οφείλουμε να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στους παραγωγούς, που παρόλο την δύσκολη κατάσταση που βιώνει ο κλάδος τους, προσπαθούν να βρουν τρόπο να διανέμουν δωρεάν την παραγωγή τους, που μένει δυστυχώς απούλητη.
Μια πολύ σπάνια, όσο και περίεργη φωτογραφία ....
Ο Μητροπολίτης Ευδόκιμος, πλήθος κόσμου, θα έλεγα όλη η πόλη του Καστελλιού, σε μια εκδήλωση στο σχολείο δίχως μαθητές....
Δεξιά η παράξενη σημαία άσπρη-μαύρη που δηλώνει πένθος με έβαλε να το ψάξω και με την επιγραφή "Ζήτωσαν οι Βασιλείς" έφτασα στο συμπέρασμα, ίσως να κάνω και λάθος, ότι κάνουν μνημόσυνο στην μνήμη του Βασιλιά Γεωργίου του Β΄που πέθανε τον Απρίλη του 1947!!!
Καμιά ιδέα κανείς;
Άμα μπορούσα θ' άνοιγα, τη πόρτα του σπιθιού μου,
να πω καλοσωρίσετε, τα λόγια του κυρού μου....
μα δε μπορώ κι εγίνηκε ο φόβος, φύλακας μας
σιμώνει εδά απρόσκλητος, και κάθεται κοντά μας...
Γροικώ γερόντους που ρωτούν, γράδες σταυροκοπιούνται
τέθοιο κακό, στη ζήση τους, λένε πως δε θυμούνται...
να φεύγουν άδικα παιδιά, πάνω στ' αθό τση νιότης
να παίρνει τα, ο Χάροντας, κοντά του ο προδότης
Μάνα να χάνει τα παιδιά, παιδιά να χάνουν μάνα
θαρρώ δεν είδανε ποτέ, τα μάθια τέτοιο δράμα.
να χάνονται δίχως σκοπό νέοι και παλικάρια,
να σβήνουν' έτσι άδικα, μιας φαμελιάς τα χνάρια
Πηγαίνουν' άκλαφτοι οι νεκροί, κι αλαργοταξιδένε
δίχως δικούς, λόγια γλυκά, φεύγοντας να των λένε..
έχει ζεστάνει ο καιρός, και η Λαμπρή σιμώνει
κι η μοναξά όπου θωρώ, τριγύρω με πληγώνει
Θυμούμαι τσι λεμονανθούς, πάντα Απρίλη μήνα,
μυρθιές στον Επιτάφιο να βάνομε, και κρίνα.
μα εδά, σοκάκια ερημικά, και θύρες σφαλισμένες
γυναίκες απού περπατούν, λίγες και μετρημένες
Δε δίνουν 'δα τα χέρια ντων, από μακριά μιλούνε
άντρες π' όντε νταμώνανε, είχαν πολλά να πούνε
Να ξέρα αν πιάνει η προσευχή, καντήλι να Τ' ανάψω
και να Του πω, μ' όσα θωρώ, φοβούμαι και τρομάσω
Θέ μου προστάτευγε μου τσι, γέρους που δε μπορούνε
'πο τέθοιο άδικο κακό, δώσε να μη χαθούνε
μη τα διαβούνε τα σκαλιά του κάτω κόσμου κι άλλοι
γιατί ήτονε η συμφορά, και η πληγή μεγάλη
Ανε μ' ακούς, που 'Σαι ψηλά, άνοιξε τα φτερά Σου
μέρες της Αναστάσεως, φύλαξε τα παιδιά Σου....
Στέλλα Ξ. Καρτάκη, 2020
Δεκαετία του '50 ένας και μοναδικός δρόμος υπήρχε για να μπεις στην πόλη της Κισάμου απο την Χώρα. Έτσι τους πολιτευτές μας, τους υποψήφιους βουλευτές, τους προσκεκλημένους μας, τους περιμέναμε εκεί λίγο πριν το τσαρδί της Σκαλίδη, στην γνωστή γωνιά του 41'. Εκεί ξεφόρτωναν οι λιμουζίνες τις εποχής τους επίσημους και μετά με συνοδεία τους περνούσαμε την αγορά...
Μια φώτο και η παραπάνω με τον Σοφοκλή Βενιζέλο και τον Πολυχρόνη Πολυχρονίδη, να τον συνοδεύουν οι αρχές της πόλης, δεξιά του ο Δήμαρχου Γ. Ξηρουχάκης, ο Κατσικανδαράκης Αντώνης, ο αγιογράφος Γιάννης Αννουσάκης πρωτος αριστερά, ο Κάτης με την κρητική του φορεσιά, οι αδελφοί Τσουρή πίσω, ο Αντώνης Τακτικάκης και άλλοι.
Στην πάνω φώτο ενδιαφέρον στοιχείο η καμάρα που χάθηκε στο χρόνο...
ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ γράφουν τα παρακρητικά χαχαχαχαχα
Μεγάλη ουρά σχηματίστηκε για μία ακόμη ημέρα στην περιοχή των Νωπηγείων στον ΒΟΑΚ, με πολλά οχήματα να περιμένουν για να περάσουν.
Αναγνώστης του Parakritika.gr, ο οποίος απέστειλε και τις σχετικές φωτογραφίες, αναρωτιέται που πάνε όλα αυτά τα αυτοκίνητα, από και προς Κίσαμο, δεδομένων των μέτρων που ισχύουν για την απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Θα μπορούσε βέβαια να πει κανείς ότι η… κίνηση δημιουργείται από το φανάρι που έχει τοποθετηθεί στη μονοδρόμηση του ΒΟΑΚ σε εκείνο το σημείο, λόγω των έργων για την ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και πάλι… είναι πολλά!
Αλήθεια ο αναγνώστης των παρακρητικών που τράβηξε τις φώτο που πήγαινε;
Αν έχουν άδεια μπορεί να πηγαίνουν στο s/m, στο γιατρό, στην τράπεζα, στο ταχυδρομείο....εξάλλου πολλά χωριά είναι ένα γύρω απο την πόλη της Κισάμου και για να πας σε αυτήν θα πάρεις το αυτοκίνητο τους. Φυσικά το μποτιλιάρισμα στα Νοπήγεια 12 αυτοκίνητα είναι για το 5λεπτο φανάρι των έργων διασύνδεσης....
Αυτό αλήθεια δεν είναι face news;
Το προνοιακό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Ι. Μητροπόλεως Κίσαμου και Σελίνου στηρίζει, με νέα γενναιόδωρη χορηγία, πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000,00) €, ο Όμιλος Βαρδινογιάννη (MΟΤΟΡ ΟΪΛ ΕΛΛΑΣ (Διυλιστήρια Κορίνθου Α.Ε.). Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος δήλωσε: «Η ευγενής αυτή χειρονομία και χορηγία του Ομίλου Βαρδινογιάννη θα ανακουφίσει τις αυξημένες, επιτακτικές και επείγουσες ανάγκες του Αννουσάκειου Ιδρύματος της Ι. Μητροπόλεως μας, το οποίο αυτή την περίοδο της λοιμικής πανδημίας έχει τεθεί σε καραντίνα. Ο λόγος; και οι εκατό (100) ένοικοι του υπάγονται στον ευάλωτο πληθυσμό και χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας και φροντίδας. Ιδιαίτερα μέτρα προστασίας έχουν ληφθεί, επίσης, και για τα 58 πρόσωπα του προσωπικού το οποίο, τον καιρό αυτό, με πνεύμα θυσιαστικής αγάπης υπερβάλλει εαυτόν ανταποκρινόμενο, σε απόλυτο βαθμό, εις την κρισιμότητα της ζοφερής πραγματικότητας. Μερικά από τα έκτακτα μέτρα που λάβαμε: Πρόσληψη ψυχολόγου για την στήριξη των ενοίκων και του προσωπικού, πρόσληψη ιδιωτικής εταιρείας ασφάλειας (security) για πλήρη έλεγχο όλων των προσερχομένων στο Ίδρυμα, τακτικές απολυμάνσεις των 4.500τ.μ. κτηριακών του εγκαταστάσεων, προμήθεια αναγκαίων αναλώσιμων υλικών μίας χρήσης (γάντια, μάσκες, φόρμες, καπέλα, ποδονάρια, γυαλιά, χειρουργικές ποδιές, Φόρμες Προστασίας), αντισηπτικά, κ.α. Μέτρα τα οποία θωρακίζουν το Ίδρυμα, παράλληλα όμως προκαλούν δυσβάστακτα οικονομικά βάρη, εις τα οποία καλείται η I. Μητρόπολις μας να ανταπεξέλθει.
Η ασφάλεια και η υγεία όλων των εμπλεκομένων στο Αννουσάκειο είναι για εμάς που έχουμε την ευθύνη λειτουργίας του πρώτη και βασική μας προτεραιότητα, αγωνία και προσευχή. Δόξα τω Θεώ που στον αγώνα μας αυτό, πρόσωπα και φορείς έρχονται συγκυρηναίοι και αρωγοί. Ο Όμιλος Βαρδινογιάννη και ιδιαίτερα και ο κ. Βαρδής Ι. Βαρδινογιάννης, είναι από τα πρόσωπα εκείνα που, διαχρονικά και έμπρακτα, στηρίζουν την ταπεινή μας διακονία. Βαθιά η ευγνωμοσύνη και καρδιακές οι ευχαριστίες μας προς τον κ. Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη. Η προσφορά της δικής του απλόχερης και αρχοντικής αγάπης χαρίζει σε εμάς δυνατότητες πολλαπλασιασμού των «πέντε άρτων». Στους συννεφιασμένους ουρανούς των καιρών μας, στην καθημερινότητα που μας τρομάζει, σε μέρες που ένα αόρατο μικρόβιο συνθλίβει την... «παντοδυναμία» του σύγχρονου ανθρώπου που μεθυσμένος από το κρασί της αλαζονείας και ευζωίας του πίστεψε ότι μπορεί να αντικαταστήσει τον Δημιουργό του, σε αυτούς τους όντως απέλπιδες καιρούς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που «στο φως του ονείρου ανάβουν το κερί της ελπίδας και της ζωής», για να παραφράσω τα λόγια του ποιητή. Κορυφαίος του χώρου ο κ. Βαρδής Ιω. Βαρδινογιάννης ο οποίος, στα κατά περιόδους αιτήματα μας, ανταποκρίνεται με περισσή αγάπη και αρχοντιά. Τον ευχαριστούμε ευγνωμόνως. Μαζί με εκείνον ευχαριστούμε και τον κ. Γεώργιο Ιω. Βαρδινογιάννη για τις προσφορές της δικής του αγάπης. Η ταπεινή μας προσευχή για υγεία και μακροημέρευση, ευχαριστιακό αντίδωρο της πολλής των αγάπης, καθώς συμβάλλουν το... θαύμα να μην τελειώνει ποτέ. Και πως να τελειώσει αφού... «υπάρχουν ακόμα άνθρωποι»!, κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ευχόμενος όπως και Θεσμικοί Φορείς που οφείλουν την περίοδο αυτή να στηρίξουν, ανταποκριθούν στις δικές τους ευθύνες και υποχρεώσεις προς το Ίδρυμα.
Για όσους δεν το έχουν διαβάσει...
Διευκρινίζω ότι η μετάδοση τέτοιων λοιμωδών νοσημάτων όπως αυτό που προκαλεί ο Covid-19 γίνεται με μικροσταγονίδια τα οποία εκπέμπονται με τον βήχα ή το φτέρνισμα και η διάρκεια παραμονής τους στον αέρα είναι μικρή. Ακόμη ο σπουδαιότερος ίσως παράγοντας μεταξύ άλλων για την δημιουργία λοιμώξεων του αναπνευστικού είναι ο ικανός αριθμός μικροβίων που θα δημιουργήσουν την λοίμωξη και μιλάμε για πολλές χιλιάδες.
Ο ατμοσφαιρικός αέρας λοιπόν δεν είναι και τόσο επικίνδυνος όσο τον παρουσιάζουν επίσημοι και μη επίσημοι (λοιμωξιολόγοι) του καιρού μας.
Τα μεγάλα σταγονίδια που φέρουν και το μεγαλύτερο μικροβιακό φορτίο πέφτουν και δεν αιωρούνται για ικανό χρονικό διάστημα ώστε να διεισδύσουν στον οργανισμό και να προκαλέσουν πάθηση. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να αλλάζετε πεζοδρόμιο όταν συναντάται συνανθρώπους σας στον δρόμο, ούτε να φοράτε μάσκα στο αυτοκίνητο επειδή τα παράθυρα είναι ανοιχτά ή όταν οδηγείται μηχανή. Πολύ περισσότερο όταν βγαίνετε για γυμναστική στην ύπαιθρο.
ΔΙΟΤΙ ΝΑΙ ΜΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΨΥΧΙΚΗ ΝΟΣΟ.
Μανώλης Αλιφιεράκης
Ιατρός καρδιολόγος
π. πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Χανίων
Ο Δήμαρχος Κισάμου Γιώργος Μυλωνάκης, συγχαίρει θερμά το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης Α.Ε. και ειδικά τον νέο Πρόεδρο κ. Ελευθέριο Κοπάση* και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο κ. Αριστείδη Παπαδογιάννη για την εκλογή τους. Και οι δύο έχουν αποδείξει μέσα από τις εξειδικευμένες γνώσεις και την εμπειρία τους, ότι μπορούν να συμβάλουν αποτελεσματικά στην διοίκηση του Ο.Α.Κ. και να διαχειριστούν τα μεγάλα έργα και τις σημαντικές μελέτες προς όφελος της ανάπτυξης του νησιού μας.
Ο Δήμος Κισάμου, προσδοκά την καλή συνεργασία των δύο φορέων και θα είναι αρωγός προς αυτή την κατεύθυνση, με σκοπό την προώθηση σημαντικών τεχνικών θεμάτων και την υλοποίηση έργων που αφορούν στην περιοχή μας.
Εύχομαι καλή δύναμη στο έργο σας και μια εποικοδομητική θητεία.
Ο Δήμαρχος Κισάμου
Γεώργιος Μυλωνάκης
Ο Δήμος Κυθήρων με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 291/28-01-2020 επιστολή του πρότεινε την έναρξη της διαδικασίας αδελφοποίησης των Δήμων Κισσάμου και Κυθήρων δεδομένου ότι οι σχέσεις των Αντικυθήρων με την ευρύτερη περιοχή της Κισσάμου είναι μακραίωνες.
Ήδη από την αρχαιότητα, το νησί των Αντικυθήρων (αρχαία «Αίγιλα») αποτελούσε αποικία της αρχαίας κρητικής πόλης «Φαλάσαρνα» όπως έχει εξάλλου αποδειχθεί από τις ανασκαφές των τελευταίων 20 ετών στην αρχαία πόλη των Αντικυθήρων, όπου μεταξύ άλλων έχουν ανακαλυφθεί πολλά νομίσματα των Φαλασάρνων. Το νησί για σχεδόν 4 αιώνες ακολουθεί την μοίρα της Φαλάσαρνας και καταστρέφεται μαζί της το 69-67 π.Χ., κατά την εκστρατεία των Ρωμαίων ενάντια στην πειρατεία στην Μεσογειακή λεκάνη.
Η σύνδεση των Αντικυθήρων με την Κίσσαμο, δεν σταματά όμως στην αρχαιότητα, αλλά συνεχίζεται στο διάβα των αιώνων και φτάνει μέχρι τις ημέρες μας. Μετά από μακρά περίοδο ερήμωσης, τα Ενετοκρατούμενα τότε Αντικύθηρα κατοικούνται ξανά στα τέλη του 17ου αιώνα από Κρήτες της επαρχίας Κισσάμου. Στα τέλη του 17ου αιώνα πρέπει να τοποθετηθεί και η εύρεση στο νησί της εικόνας του Αγίου Μύρωνος από τους 2 Κισσαμίτες κυνηγούς, γεγονός υψίστης ιστορικής σημασίας για τα Αντικύθηρα που στάθηκε ακόμα μία μεγάλη αφορμή για την επανακατοίκησή τους. Ο εποικισμός αυτός αυξάνεται ραγδαία την περίοδο 1770-1800 με αφορμή τα αντίποινα και τις διώξεις εκ μέρους των Τούρκων μετά την επανάσταση του Δασκαλογιάννη αφού τα Αντικύθηρα ήταν το κοντινότερο στη Δυτική Κρήτη μη τουρκοκρατούμενο ελληνικό έδαφος.
Ο εξόριστος από τους Άγγλους στα Αντικύθηρα Σταματέλος Πυλαρινός (εξορίστηκε στα Αντικύθηρα στις 6 Δεκεμβρίου 1851), Ιατρός από το Ληξούρι της Κεφαλλονιάς και Βουλευτής της Ενάτης Ιονίου Βουλής, ασχολήθηκε επισταμένα στο νησί με τα αρχαιολογικά κατάλοιπα και δεδομένα, κατέγραψε μάλιστα εξ ακοής και ορισμένα κρητικά τραγούδια που τότε φαίνεται πως τραγουδιόνταν στο νησί των Αντικυθήρων από τους ντόπιους, απόδειξη των άρρηκτων δεσμών του νησιού με την Κρήτη. Μερικά από αυτά (έντεκα) δημοσιεύτηκαν στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Μαρίνου Π. Βρεττού το 1865 με τον τίτλο «Απάνθισμα Κρητικών ασμάτων αδομένων εις Αντικύθηρα», στις σελίδες 35-50. Μάλιστα ο Πυλαρινός αναφέρει ότι το «Ενδέκατον Άσμα» «εις τον Δασκαλογιάννην» του το υπαγόρευσε η ίδια η εγγονή του μεγάλου κρητικού ήρωα που ζούσε στο μικρό νησί.
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και λόγω των συνεχών εξεγέρσεων των Κρητών κατά των Τούρκων, τα Αντικύθηρα συνεχίζουν να εποικίζονται μαζικά από Κρήτες. Οι επαναστάσεις – εξεγέρσεις του 1841 (Κίνημα του Χαιρέτη), του 1858 (Κίνημα του Μαυρογένη), του 1866-69 (οπότε και το νησί απετέλεσε καταφύγιο των πλοίων «Πανελλήνιον» και «Ένωσις» που τροφοδοτούσαν τους επαναστάτες της Κρήτης) και του 1877-78 σίγουρα ώθησαν πολλούς εξεγερμένους στην αναζήτηση ενός λιγότερο βολικού αλλά σίγουρα περισσότερο ελεύθερου βίου στα γειτονικά Αντικύθηρα, που την εποχή εκείνη ήταν το πλησιέστερο ελεύθερο τμήμα της Ελλάδας στη Δυτική Κρήτη.
Ωστόσο, το μεγάλο κύμα προσφύγων από την Κρήτη στα Αντικύθηρα ήρθε στα τέλη του 19ου αιώνα οπότε και η ένταση μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού στοιχείου είχε ενταθεί στη Μεγαλόνησο. Η επανάσταση του 1889 καταπνίγηκε στο αίμα από τους Τούρκους μόλις μέσα σε ένα οκτάμηνο, στις 11 Μαΐου 1896 οι Τούρκοι σφαγίασαν τον χριστιανικό πληθυσμό των Χανίων και το 1897-98 ξέσπασε η μεγάλη επανάσταση κατά των Τούρκων με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποστείλει στρατεύματα στην Κρήτη και τελικά να ξεσπάσει ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 που οδήγησε την Ελλάδα σε ήττα στο μέτωπο της Θεσσαλίας και σε απόσυρση οποιασδήποτε βοήθειας προς την Κρήτη και τον χριστιανικό της πληθυσμό. Η έκρυθμη αυτή κατάσταση οδήγησε πολλούς κατοίκους του Νομού Χανίων στα Αντικύθηρα.
Από αυτούς τους εποικισμούς προέρχονται καταγωγικά και οι περισσότεροι – σχεδόν όλοι – εκ των σημερινών Αντικυθηρίων. Από τη Δυτική Κρήτη και ιδιαίτερα την επαρχία Κισάμου, άντλησαν και οι νεότεροι Αντικυθήριοι τις συνήθειες, τα ήθη και έθιμά τους, την ντοπιολαλιά και τη μουσική τους παράδοση, την αρχιτεκτονική και τον τρόπο ζωής τους, που ακόμα και σήμερα τους χαρακτηρίζουν.
Κατόπιν των προαναφερόμενων και λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 220 του ν 3463/2006 καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο:
* να εγκρίνει την αδελφοποίηση του Δήμου Κυθήρων με τον Δήμο Κισσάμου
* να εγκρίνει το επισυναπτόμενο Πρωτόκολλο Αδελφοποίησης
* να εξουσιοδοτήσει τον Δήμαρχο, να αναλάβει τον συντονισμό των προαπαιτούμενων ενεργειών, την υπογραφή κάθε προπαρασκευαστικής πράξης καθώς και του Πρωτοκόλλου Αδελφοποίησης.
Τα διαδικαστικά της τελετής αδελφοποίησης θα συναποφασιστούν με το Δήμο Κισσάμου μετά την λήξη των ειδικών απαγορευτικών μέτρων που ισχύουν για την αποτροπή διασποράς του κορωνοϊού COVID-19.
Και η απόφαση του συμβουλίου
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
1. Εγκρίνει την αδελφοποίηση του Δήμου Κυθήρων με το Δήμο Κισάμου.
2. Εγκρίνει το επισυναπτόμενο Πρωτόκολλο Αδελφοποίησης.
3. Εξουσιοδοτεί το Δήμαρχο κ. Ευστράτιο Χαρχαλάκη να αναλάβει τον συντονισμό των προαπαιτούμενων ενεργειών, την υπογραφή κάθε προπαρασκευαστικής πράξης καθώς και του Πρωτοκόλλου Αδελφοποίησης. Τα διαδικαστικά της τελετής αδελφοποίησης θα συναποφασιστούν με το Δήμο Κισσάμου μετά την λήξη των ειδικών απαγορευτικών μέτρων που ισχύουν για την αποτροπή διασποράς του κορωνοϊού COVID-19.
Μπράβο στους Δημάρχους Κισάμου και Κυθήρων για την ενέργεια τους με το καλό το καλοκαίρι στα Αντικύθηρα η αδελφοποίηση.
