ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΔΕΣ

 Πολλά χρόνια είχαν να φανούν οι σφουγγαράδες στα νερά μας... Λένε οτι είχαν αρρωστήσει τα σφουγγάρια στην γειτονιά μας και είχαν εξαφανιστεί. Να λοιπόν που ξαναήρθαν που απλά σημαίνει οτι υπάρχουν ακόμα....

1970 στο υπο κατασκευή λιμάνι μας τα σφουγγάρια απλωμένα, και μια αναμνηστική φωτογραφία με Καλύμνιους σφουγγαράδες... άλλα χρόνια τότε.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Γυμναστικές επιδείξεις του 2ου νηπιαγωγείου Κισάμου στο προαύλιο του 1ου Γυμνασίου. Σημαιοφόρος ο Άκης Παπαδογιάννης, αριστερά η Μαρία Μαρεντάκη-Βεστάκη, δεξιά η Ιωάννα Παπαδάκη και στην πίσω σειρά ο παπά Αντώνης Αρετάκης! Νηπιαγωγός η Αθηνά Αποστολάκη.
Ημερομηνία καλοκαίρι του 196...

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΡΠΩΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΚΛΑΔΕΜΑ

Γράφει ο Βασίλης Φραντζολάς

Καθώς βρισκόμαστε πλέον στην εποχή της συλλογής των καρπών, πρέπει να γίνει αναφορά σε μια πολύ συνηθισμένη –ειδικά σε κάποιες περιοχές της δυτικής Πελοποννήσου-  πρακτική, το κλάδεμα με ταυτόχρονη συγκομιδή. Η μέθοδος συνίσταται σε «κλάδεμα» μεγάλων κλαδιών του δένδρου με αλυσοπρίονα και στη συνέχεια η συλλογή των καρπών στο έδαφος από τα κομμένα κλαδιά με την χρήση μηχανημάτων η χτυπώντας τα κλαδιά δυνατά στη γη. Ο λόγος που γίνεται αυτός ο συνδυασμός κλαδέματος είναι προφανής: οι παραγωγοί θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό εξοικονομούν χρήματα, περιορίζοντας το κόστος της εργασίας συλλογής , σίγουρα πάντως για την τρέχουσα χρονιά.
Γιατί όμως είναι μιά λανθασμένη τακτική, θα εξηγηθεί αμέσως παρακάτω, εδώ αναφέρουμε τα σημεία περιληπτικά:
Δεν επιτρέπει την λήψη των σωστών αποφάσεων για το κλάδεμα αφού στόχος είναι να μαζευτούν όσο το ....

ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

...ο κισαμίτικος λαός, πάππου προς πάππου λογάριαζε και έδειχνε σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά, για να μην τα ξεχάσει λοιπόν όλα αυτά τα 'δεσε με γοητευτικούς θρύλους.

                          Φώτο Μελάκης Νίκος
...μια βολά τ΄απόσπασμα που εκυνήγαν , οθε τα Ροδοπού, ένα φυγόδικο, έφτασε στο Γκιώνα. Ήτονε κακοκαιριά κι οι κακομοίρηδες οι χωροφυλάκοι, βρεγμένοι και παγωμένοι, εμπήκανε στο ξωμονάστηρο του Αι Γιάννη.
Ωστόσο, έπαψε η βροχή και σκεφτήκανε ν' αναψουνε φωθιά, όξω στην αυλή, να ζεσταθούνε και να στεγνώξουνε.
Αναμαζώξανε ότι στεγνό χαρτί τους ήταν αχρείαστο, φέρανε και μερικά ξερόκλαδα κι άναψ΄ η φωθιά. Γύρω τζη εσιμώσανε όλοι κι επυρώνουντονε. Μιας κοπανιάς, σηκώνετ' ένας, κάνει μια βόλτα, μαζώνει ένα μεγάλο δεμάτι ξύλα και γλακιστός το' φερε να το ρίξει πάνω στη φλόγα.
-Μη μωρέ, για θα καεί ο πλάτανος του Αγίου! του φωνάξανε.
- Τον πλάτανο θα ξανοίξομε γη τον απατό μας, απου δεν έχομε στεγνή κλωστή;
Μα ως εσίμωξε να ρίξει το δεμάτι στην φωτιά, ελιγώθηκε και έπεσε χάμαι.
Ως τον είδανε οι σύντρόφοι ντου πεσμένο, εζοριστήκανε ασκημα. Τα γιατροσόφια που κατέχανε δεν επιάνανε τόπο. Εφοβηθήκανε πως θελα ποθάνει!
Ευτυχώς και τσι φώτισε ο Άι Γιάννης και πήρανε την εικόνα ντου και την ακουμπήσανε στο μπέτη του χωροφύλακα....Ετσά εξελιγώθηκε.
Βασίλης Χαρωνίτης

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ μέρος ΙΙΙ

Μικρές Ιστορίες....
Γράφει η Δέσποινα Κουτσουνάκη
Τα χέρια της Ελένης
   Η Ελένη έχει πολύ όμορφα χέρια. Μακριά, λεπτά δάκτυλα, καλοσχηματισμένα νύχια. Αλλά μόνο το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι είναι η καλή εποχή. Δεν πάει στον κάμπο, μεγαλώνει το εγγονάκι. Γιατί το χειμώνα τα χέρια της Ελένης γεμίζουν χαρακιές και μαυρίζουν. Γίνονται τα χέρια του ανθρώπου που δουλεύει στα χωράφια. Όλη τη μέρα δουλειά στο θερμοκήπιο, οι ντοματιές βάφουν τα χέρια. Το απόγευμα ξεριζώνει το σταμναγκάθι και το βράδυ το καθαρίζει και το πλένει. Χειμώνας, κρύο, το παγωμένο νερό σκάει τα χέρια, το δέρμα ανοίγει και η μαυρίλα από τις ντοματιές μπαίνει μέσα στη σάρκα. Μου έδειχνε τα χέρια της και έκλαιγε : "ετρέχανε αίμα για να μαζώξω αυτά τα λεφτά. Να έχουμε μια δραχμή στην άκρα. Ένας γιατρός να χρειγιαστεί, ένα νοσοκομείο, κατέεις πως είναι ο Μιχάλης. Εδά, άμα συμβεί πράμα, ίντα θα κάμουμε. Και είναι και τα έπιπλα στη κοπελιάς. Εδά τελειώνει το σπίτι τζι και μεις εθέλαμε να τση σιάξουμε τα έπιπλα τζη"
   Θερμοκήπιο, ελιές, σταμναγκάθι, να πήζει και το γάλα από τα πρόβατα. Δύο άνθρωποι που φεύγουν το πρωί για τον κάμπο και γυρνάνε την ώρα που τελειώνει το φως. Κάθε μέρα. Ούτε Σάββατα ούτε Κυριακές. (Εκτός κι αν έχουμε μνημόσυνα. Πρώτα θα πάμε στα μνημόσυνα και μετά στον κάμπο.) Με τον Μιχάλη να έχει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας εκ γενετής. Δύο άνθρωποι που πάλεψαν μια δύσκολη ζωή πάντα με χαμόγελο και αγάπη.
    Τον έβαλε κι αυτόν ο Νίκος στο  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ. Δεν ήταν δύσκολος πελάτης ο Μιχάλης, δεν έκανε πολλές ερωτήσεις, μία μόνο: " καλά Νίκο, τούτο να το πράμα είναι λεφτά; "Και πήρε τη διαβεβαίωση ότι Ναι είναι λεφτά. Ίσως όμως κάτι να διαισθάνθηκε γιατί κάθε φορά που πήγαινε στην τράπεζα ρωτούσε τον Νίκο τι γίνεται με τα ΛΕΦΤΑ και κάθε φορά έπαιρνε τη διαβεβαίωση ότι όλα πάνε καλά.
      Είναι τα χέρια της Ελένης που με έκαναν να τα γράψω όλα αυτά. Δεν είμαι ούτε ηρωίδα ούτε παριστάνω το παλικάρι, ούτε την λογοτέχνιδα. Θα προτιμούσα να έχω τα χρήματά ΜΟΥ, δικά μου, όχι δικά τους, και να μη χρειάζεται να γράψω τίποτα. Αλλά αυτά τα χέρια μου έβγαλαν ένα τεράστιο γαμώτο και για αυτό γράφω.
Συνεχιζεται...

ΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Αθανασάκης.. 

 Παπαδάκης Σήφης

 Μπρέδης

 Λουσακιανοί (Βερυκάκης στην μέση)

 Γεωργούδης

Βόλτα με γαιδουρομούλαρα στο Σελί

Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ

18.10.16 Γερμανικά ΜΜΕ: "Το ελληνικό φορολογικό δράμα"
Οι ολέθριες επιπτώσεις της ελληνικής φορολογικής πολιτικής των τελευταίων ετών και η μετ΄ εμποδίων διαδικασία επαναπροώθησης προσφύγων από την Ελλάδα στην Τουρκία βρίσκονται στο επίκεντρο της επισκόπησης τύπου.
Η οικονομική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης θα έχει ολέθριες επιπτώσεις, εκτιμά ο γνωστός στην Ελλάδα οικονομολόγος Γενς Μπάστιαν σε άρθρο του στην Süddeutsche Zeitung που τιτλοφορείται "Το ελληνικό φορολογικό δράμα". Ο Γερμανός οικονομολόγος επισημαίνει: "Η συνεχής αύξηση της φορολογίας δεν είναι επινόηση της κυβέρνησης Τσίπρα. Οι προκάτοχοί της ξεκίνησαν ήδη από το πρώτο πρόγραμμα προσαρμογής το 2010 να χρησιμοποιούν αυξανόμενους φόρους ως εργαλείο για να πετύχουν συγκεκριμένους στόχους. Από την ανάληψη των καθηκόντων της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διευρύνει απλά όλο και περισσότερο αυτό το σύστημα.
Την ευθύνη για τα κύματα φορολογικών αυξήσεων δεν φέρει όμως μόνο η κυβέρνηση στην Αθήνα, συνεχίζει ο γερμανός ειδικός. Η φορολογική πολιτική της τελευταίας εξαετίας φέρει την σφραγίδα και των δανειστών, είτε αυτή αφορούσε την αύξηση του ΦΠΑ, είτε την εισαγωγή του ΕΝΦΙΑ, είτε την άνοδο του φόρου επιχειρήσεων. Παρά την κριτική στο φορολογικό χάος που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε την ευθύνη της τρόικας.
Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με το μέλλον της Ελλάδας. Όταν εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης αυξάνονται ανά διαστήματα διάφοροι φόροι, τότε οι επιχειρήσεις δεν έχουν πλέον κανένα κίνητρο για επενδύσεις. Την ίδια στιγμή δίνονται κίνητρα σε Έλληνες, οι οποίοι είναι παραγωγικοί και σε θέση να επωμιστούν βάρη, να στραφούν είτε στην παραοικονομία, είτε να φύγουν στο εξωτερικό.
Δεν θα πρέπει επομένως να έχουμε ψευδαισθήσεις για τις επιπτώσεις αυτή της φορολογικής πολιτικής. Οι απογοητευμένοι φορολογούμενοι δεν αποκλείεται να διαμαρτυρηθούν στις επόμενες εκλογές ακόμα και με την ψήφο τους. Το σημαντικότερο είναι ωστόσο ότι: Οι συνεχώς αυξανόμενοι φόροι που επωμίζονται όλο και λιγότεροι πολίτες, αποτελούν τη συνταγή για την μεσοπρόθεσμη κατάρρευση του συστήματος. Μέχρι σήμερα καμία χώρα της ευρωζώνης δεν κατάφερε να βγει από την κρίση, μετά από επτά χρόνια ύφεσης, επιβάλλοντας φόρους. Αν η Ελλάδα προσπαθήσει να αποδείξει το αντίθετο θα ήταν σαν να αρνείται την πραγματικότητα".
Η Ελλάδα έχει λάβει αποστάσεις από την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας
Με αφορμή την προσφυγική κρίση .....

ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΥΡΩ ΜΟΥΝΤΑΚΗ

Το 4ο Νηπιαγωγείο Κισάμου σε συνδιοργάνωση με το 3ο Δημοτικό Κισάμου προσκαλεί στις 20 Οκτωβρίου τη συγγραφέα Αργυρώ Μουντάκη στην αίθουσα εκδηλώσεων  του Δήμου Κισάμου και ώρα 20:30. Η Κισαμίτικης καταγωγής συγγραφέας θα παραχωρήσει ανοιχτή ομιλία - συζήτηση με θέμα «Με ένα βιβλίο…» για γονείς και παιδιά. Κύριο θέμα της συζήτησης είναι η σπουδαιότητα της Λογοτεχνίας για το παιδί και δημιουργικοί τρόποι αξιοποίησης του βιβλίου. Η συζήτηση θα επικεντρωθεί στην παρουσίαση τρόπων προσέγγισης της λογοτεχνίας στο σχολείο και στο σπίτι και στα οφέλη που προκύπτουν από την ενασχόληση των παιδιών με το βιβλίο.
Η Αργυρώ Μουντάκη γεννήθηκε το 1977 στα Χανιά, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη Λογοτεχνία. Στο ίδιο πανεπιστήμιο στο τμήμα Φιλολογίας εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή με θέμα το Παραμύθι. Έχει ολοκληρώσει επίσης μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Πειραιά στον τομέα ΜΒΑ-TQM. Εργάζεται ως καθηγήτρια Γερμανικών στη δημόσια εκπαίδευση και έχει πολλούς αγαπημένους μαθητές. Αρθρογραφεί έντυπα και ηλεκτρονικά πάντα με θέμα τη λογοτεχνία και τους συγγραφείς. Εμφανίστηκε συγγραφικά με τη σειρά «Υπναρούδι», με ήρωα τον ομώνυμο μικρό μέρμηγκα, το 2005. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

ΜΟΥΣΙΚΗ - ΚΙΣΑΜΟΣ:

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

Του Ανουσάκη Χαράλαμπου*
Στην Ανακοίνωση που παρουσιάστηκε στο Α' συνέδριο για την Κίσαμο στην Ορθόδοξο Ακαδημία ο ομιλητής μίλησε για τα συμπεράσματα και τις αποδείξεις σχετικής έρευνας που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά στο μουσικό πολιτισμό μας. 
  "Με αφετηρία τόπο, τον ομφάλιο λώρο, φθάνει ως την ιστορία για τη Γένεση του συρτού του Κρήτα. Αναλύονται τα μαθηματικά της μελωδίας του συρτού, τα συστατικά του, όπως η δόμηση και η αντιστοίχηση, η έννοια του σκοπού, ο στίχος του, 15σύλλαβος και πέραν αυτού, τα πρώτα συρτά, η πατρότητα, η μελωδική τους βάση (--με αναφορά στις κοντυλιές, τα μοιρολόγια κτλ., το ταξίδι της μελωδίας, με άλλα λόγια), οι έξι χρόνοι και οι «κρυφοκοντυλιές» της Κισάμου με το αποκαλυπτικό μειονέκτημα, καθώς και ο διπλασιασμός του μέτρου, το μουσικό σύστημα, η επέκταση της μελωδίας, η ερμηνεία, τα σφάλματα, οι αναντιστοιχίες κτλ.

 Στη συνέχεια, αναφέρεται στις κοντυλιές της Κισάμου, τον πεντοζάλη και τη μουσική του δομή, με τις παγκρήτιες-αρχαίες-τοπικές κοντυλιές. Χορευτικά, παρατηρεί τα μέτρα, τη χορογραφία και την αντιστοίχηση με την μελωδία. Προχωρά στη σούστα-πυρίχη με αναφορά στους χορούς και την προϋπάρχουσα παγκρήτια βάση (--σούστα-πυρίχης-κοντυλιά), τους νέους χορούς (--συρτό-πεντοζάλη) και τη χορογραφία-συσχέτισή τους. Συνδέει την παράδοση με την αρχαιότητα και περιγράφει τη βασική μελωδική μονάδα (8/16), τη θεμελιακή τριάδα του χορού-ενότητα του Αιγαίου, τη συμβολή του συρτού στην αναβίωση της αρχαίας μελωδίας, την αναντιστοιχία μελωδίας και χορού στο σημερινό παγκρήτιο πηδηχτό, την κισαμίτικη αποκατάσταση, τα ριζίτικα και την επωδό τους, την Κίσαμο και τους Καλαματιανό-Θαλήτα καθώς και τη μελωδική ενότητα του Ελληνικού χώρου. 
  Τέλος, γίνεται μνεία στην προσφορά της Κισάμου, με το πιο δημοφιλές σημερινό παγκρήτιο είδος, το συρτό, και στην Ελλάδα, με τον εθνικό χορό, τον πεντοζάλη. Αποδεικνύεται πώς η Κίσαμος κράτησε τις απωλεσθείσες αρχικές μελωδίες του πυρρίχιου και του σιγανού, καθώς και την επωδό στα ριζίτικα, αλλά και πώς ενέπνευσε-τροφοδότησε και τελικά συνδημιούργησε με τους μεγάλους σύγχρονους συνθέτες μας αρκετά πανελλήνια και παγκόσμια μουσικά έργα, κρατώντας τη γλώσσα της ψυχής του Έλληνα ανθρώπου (--ελληνότροπου χαρακτήρα), κάτι που σήμερα βρίσκεται σε κίνδυνο. Η παρουσίαση κλείνει με το μέλλον της Κισαμίτικης μουσικής παράδοσης συστήνοντας αποκωδικοποίηση που βοηθά την κατανόηση της παγκρήτιας μουσικής παράδοσης και οδηγεί στη δημιουργία σίγουρου παραδοσιακού κρίκου στην αλυσίδα του μουσικού μας πολιτισμού (--στίχος, μέλος, χορός). 
* Πολιτικός Μηχανικός, Συνθέτης-Στιχουργός

ΦΡΟΥΤΑ ΜΕ ....ΤΑΞΗ.....

 8 τόννους δαμάσκηνα μοίρασε ο δήμος στις ευπαθή ομάδες της περιοχής μας. με πρωτεργάτη τον αντιδήμαρχο κ. Γλαμπεδάκη και την ακούραστη Δέσποινα.

ΟΜΟΡΦΙΑ.....ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

 Αυτό μόνο στην Κίσαμο... κλειστός ο δρόμος προς το Τελωνείο και ανάποδα επειδή πρέπει να ξεφορτώσουν...

οπότε τα αυτοκίνητα ξανά ένα γύρο.... αυτό πρέπει να λυθεί, ή καλύτερα έπρεπε να είχε λυθεί.
Τα ίδια και το βράδυ..άραγε για ποιο λόγο θα πρέπει να ανοίξεις ένα καινούργιο μαγαζί εκεί κοντά;

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ

...την δουλειά της Φωτογραφικής ομάδος Κισάμου!
Φωτογραφία 3η: Αναγνωστάκης Γιώργος

ΟΠΟΙΟΣ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΔΙΚΑ ΤΟΥ

Δυο παλέτες φρούτα (δαμάσκηνα) έχουν περισσέψει, από αυτά που μοίρασε ο δήμος, βρίσκονται στα σφαγεία και όποιος θέλει μπορεί να πάρει. 
Όπως με ενημέρωσαν κάνουν μόνο για γλυκό. 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ μέρος ΙΙ

Γράφει η Δέσποινα Κουτσουνάκη
Εδώ το 1ο μέρος
..Η τράπεζα λοιπόν είχε πετύχει αυτό που είναι το όνειρο κάθε επιχείρησης: Προσωπική επαφή με τον πελάτη και εμπιστοσύνη από μέρους του. Δεν ήταν τυχαία η επιλογή των υπαλλήλων σε κάθε υποκατάστημα. Οι υπάλληλοι των υποκαταστημάτων κατάγονταν από τη κοντινή περιοχή, γνωρίζονταν με τους πελάτες και δημιουργούσαν προσωπικές σχέσεις με αυτούς. Τα λόγια, οι συμβουλές, οι προτροπές του κάθε υπαλλήλου είχαν άλλη αξία για τον πελάτη γιατί δεν ήταν τα λόγια κάποιου άγνωστου, μακρινού, ήταν ο λόγος ενός γνώριμου ανθρώπου. Οι επιφυλάξεις που συνήθως έχει κάποιος απέναντι σε έναν άγνωστο δεν υπάρχουν, αποδέχεται πολύ πιο εύκολα πράγματα που αν τα έψαχνε δεν θα τα δεχόταν, δεν τα ψάχνει όμως γιατί δεν υποψιάζεται τον κίνδυνο, ακριβώς όπως ανοίγουμε την πόρτα του σπιτιού μας σε έναν γνωστό αλλά όχι σε έναν άγνωστο. Ήταν και η ιδέα που είχαμε , τουλάχιστον οι περισσότεροι, για την τράπεζες, ότι εκεί τα χρήματα είναι ασφαλή, δεν είναι όπως το χρηματιστήριο, μέχρι πρόσφατα η έννοια "Τράπεζα" δεν είχε συνδεθεί με την έννοια του κινδύνου και του ρίσκου.
     Τα τελευταία χρόνια κανείς δεν φύλαγε χρήματα στο σπίτι του καθώς οι κλοπές δεν ήταν πια σπάνιο φαινόμενο. Έτσι όσοι είχαν χρήματα για αποταμίευση τα έβαζαν στη τράπεζα. Για ασφάλεια..... Η Τράπεζα βέβαια γνώριζε τα πάντα για τον πελάτη της: το ύψος του λογαριασμού, την κίνηση, το κάθε τι. Οι λογαριασμοί αποταμίευσης ήταν αυτοί που την ενδιέφεραν γιατί δεν κινούνταν. Καλούσαν λοιπόν τούς πελάτες να περάσουν από την τράπεζα να συζητήσουν. Πολλά τα τηλεφωνήματα,- μιλάω από προσωπική πείρα - μέχρι να πετύχουν τον σκοπό τους. Είχαν να προτείνουν στον πελάτη ένα ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, - θυμάμαι πολύ καλά ότι αυτή τη λέξη είχε χρησιμοποιήσει ο Νίκος στη δική μου περίπτωση - της Τράπεζας που τον συνέφερε περισσότερο γιατί θα του απέδιδε περισσότερο τόκο.
          Μικρές -πικρές- ιστορίες
  Θα αρχίσω με την δική μου.
Προτείνει λοιπόν ο Νίκος το πρόγραμμα της Τράπεζας που αποδίδει μεγαλύτερο τόκο. Ρωτάω εγώ γιατί η τράπεζα δίνει μεγαλύτερο τόκο από τις άλλες τράπεζες και απαντά ότι αυτό γίνεται για να κρατήσει η τράπεζα τους πελάτες της. Ωραία, δεν θέλω όμως να βάλω όλα μου τα χρήματα σε ένα πρόγραμμα. Όμως λέει, το πρόγραμμα είναι προνομιακό και δεν μπορείς να συμμετέχεις σε αυτό με λιγότερα από 50.000 ευρώ. (Φυσικά εδώ έμπαινε το ποσό που υπήρχε στην κατάθεση του κάθε πελάτη, αν έκανε αυτή την ερώτηση). Το "πρόγραμμα" το ονομάζει "ΧΡΥΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ" και έχει ως εξής: 
Το 10% μπαίνει σε ένα βιβλιάριο, που γράφει επάνω "ΧΡΥΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ"και το 90% γίνεται μερίσματα. Ρωτάω τι είναι τα μερίσματα, δεν ξέρω, το ακούω πρώτη φορά. Δεν καταλαβαίνω την απάντηση, σκέφτομαι πως δεν ξέρει να το εξηγήσει και νοιώθω και άσχημα που τον φέρνω σε δύσκολη θέση. Και του λέω, Νίκο, τα μερίσματα είναι μετοχές; Γιατί δεν θέλω μετοχές, δεν έχω παίξει ποτέ στο χρηματιστήριο, δεν πιστεύω σε αυτά. Με διαβεβαιώνει ότι δεν είναι μετοχές. 
Επόμενη Ερώτηση. Τα μερίσματα έχουν σταθερή αξία; Μπορούν να χάσουν την αξία τους; Όχι λέει, δεν έχουν χάσει την αξία τους ποτέ. Αν έρθω του χρόνου και ζητήσω τα χρήματα μου θα μου δώσεις όσα βάζω εγώ σήμερα; Ναι!!  Αν έρθω μετά από δύο χρόνια θα πάρω τα ίδια χρήματα; Ναι, και περισσότερα!!! Και αν χρειαστώ χρήματα μπορώ να τα πάρω όποτε θελήσω; Βεβαίως αφού περάσουν τρεις μήνες. Και αφού τονίζω ακόμα μια φορά ότι αυτό που με ενδιαφέρει είναι η ασφάλεια των χρημάτων που τα προόριζα για το μεταπτυχιακό του γιου μου, σαν να μην πω τι, υπέγραψα.
     Λίγο καιρό μετά με ρώτησε ο αδερφός μου αν έχω χρήματα στην τράπεζα Χανίων. Του απάντησα καταφατικά και ξαναρώτησε μήπως μου τα έκαναν μετοχές γιατί αυτό είχε γίνει στην πεθερά του. Όχι, δεν είναι μετοχές απάντησα, ξέρεις ότι είμαι εναντίον αυτών των πραγμάτων.
    Δεν είχα αντιληφθεί όμως ότι αυτό που είχα υπογράψει, ήταν κάτι χειρότερο από μετοχές...
Ακολουθούν άλλες δυο ιστορίες πέρα για πέρα αληθινές από το χωριό μου.
Συνεχίζεται

ΝΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΑ

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης τα σχολεία που θα δεχτούν παιδιά προσφύγων! Ανάμεσα σε αυτά είναι και 4 σχολεία από τον Δήμο μας, 1ο Κισάμου, Δραπανιά, Γραμβούσας, Πλατάνου. Φυσικά τα ίδια σχολεία είναι από παλαιότερα (ΖΕΠ) Ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας και έχουν δεχτεί παιδιά μεταναστών.
Φυσικά δεν ξεκαθαρίζεται που θα εγκατασταθούν οι γονείς πρόσφυγες (υπάρχει και η άρνηση από τον Δήμο αν δεν ξεκαθαρίσουν ορισμένα θέματα) στην γειτονιά μας, αλλά εξυπακούεται οτι αφού τα παιδιά τους θα πηγαίνουν σε σχολεία όπως τον Πλάτανο, Δραπανιά, οι γονείς θα μένουν κάπου εκεί κοντά.
Ίδωμεν.

ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

Μια φωτογραφία φτάνει... προπόνηση του Κισσαμικού στην Σαντορίνη.... και μην βλέπετε τους παίκτες που τρέχουν αλλά το γήπεδο δείτε. Τέτοιο έχουμε και μεις.... 

ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΣΤΕΛΙ μέρος ΙΙ

 Ξυπόλιτος ;

 Κατσικανταράκης Κ

 Ανίκητος ΙΙ

 Γιαννακάκης

 Σγουρός Κωνσταντίνος

Κουφάκης Σταύρος

;

ΘΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΤΣΑΠΑΤΑΚΗ

H Νεολαία Κισάμου σε συνεργασία με την Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Κισάμου τιμούν τον παραολυμπιονίκη Αντώνης Τσαπατάκης.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 24 Οκτωβρίου στις 18:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Κισάμου. Θα ακολουθήσει ομιλία - συζήτηση με τον Αντώνη Τσαπατάκη σχετικά με τους παραολυμπιακούς αγώνες, τους αγώνες της ζωής, τη δύναμη της ψυχής και τη δύναμη του Μπορώ.