Οι κοινωνικές και πολιτικές ζυμώσεις που έλαβαν χώρα μέσα στα καφενεία επί σειρά δεκαετιών τα μετέτρεψαν σε πραγματικά «κύτταρα της δημοκρατίας μας». Όπως χαρακτηριστικά είπε ο συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου, το πρώτο μέτρο που θα έπρεπε να λάβει η οποιαδήποτε χούντα θα ήταν να καταργήσει... τα καφενεία. «Ο κόσμος του καφενείου είναι μια γοητευτική εστία διαπάλης, τόσο πολιτικής όσο και αθλητικής» σχολιάζει ο κ. Δημήτρης Μανιάτης, δημοσιογράφος και συγγραφέας τού υπό έκδοση βιβλίου «Παλιά καφενεία». «Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα πράσινα, μπλε και κόκκινα καφενεία που ήταν παλιά το σήμα κατατεθέν της ελληνικής επαρχίας; Λειτούργησαν ως χώρος πολιτικής ζύμωσης και συνένωσης της επαρχιακής κοινωνίας».
Οι πολιτικές διαφωνίες, βέβαια, αντί να προκαλούν εχθρότητα, εν τέλει οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερο δέσιμο ανάμεσα στους πελάτες του καφενείου. «Ένας πασοκτσής και ένας νεοδημοκράτης μπορούν να πίνουν κάθε μέρα μαζί τον καφέ τους. Άλλοι εδώ είναι ολυμπιακοί και άλλοι παναθηναϊκοί. Διαφωνούμε αλλά ποτέ δεν χαλάμε τις καρδιές μας!!
Οι πολιτικές διαφωνίες, βέβαια, αντί να προκαλούν εχθρότητα, εν τέλει οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερο δέσιμο ανάμεσα στους πελάτες του καφενείου. «Ένας πασοκτσής και ένας νεοδημοκράτης μπορούν να πίνουν κάθε μέρα μαζί τον καφέ τους. Άλλοι εδώ είναι ολυμπιακοί και άλλοι παναθηναϊκοί. Διαφωνούμε αλλά ποτέ δεν χαλάμε τις καρδιές μας!!