ΠΑ.ΣΟ.Κ | 56.47 % | 1,544 | ||
Νέα Δημοκρατία | 29.15 % | 797 | ||
Κ.Κ.Ε. | 5.85 % | 160 | ||
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ | 3.22 % | 88 | ||
ΣΥ.ΡΙΖ.Α | 2.63 % | 72 | ||
ΛΑ.Ο.Σ | 1.50 % | 41 | ||
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ | 0.22 % | 6 | ||
Ενωση Κεντρώων | 0.15 % | 4 | ||
Δημ. Βεργής ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ | 0.15 % | 4 | ||
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ | 0.15 % | 4 | ||
Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία | 0.15 % | 4 | ||
ΚΚΕ (μ-λ) | 0.11 % | 3 | ||
Λαικός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή | 0.11 % | 3 |
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΥ ΜΥΘΗΜΝΗΣ
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ
ΠΑ.ΣΟ.Κ | 54.74 % | 2,861 | ||||
Νέα Δημοκρατία | 32.54 % | 1,701 | ||||
Κ.Κ.Ε. | 3.62 % | 189 | ||||
ΛΑ.Ο.Σ | 2.85 % | 149 | ||||
ΣΥ.ΡΙΖ.Α | 2.62 % | 137 | ||||
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ | 2.58 % | 135 | ||||
Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία | 0.23 % | 12 | ||||
Δημ. Βεργής ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ | 0.17 % | 9 | ||||
Λαικός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή | 0.17 % | 9 | ||||
Ενωση Κεντρώων | 0.13 % | 7 | ||||
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ | 0.13 % | 7 | ||||
ΚΚΕ (μ-λ) | 0.08 % | 4 | ||||
Δημοκρατικοί | 0.08 % | 4 | ||||
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ | 0.04 % | 2 | ||||
Εγγεγραμμένοι 6910 -Ψήφισαν 5341 - Αποχή 22.71% |
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ
Στον δήμο Κισάμου ως και τώρα 9 από τα 18 τμήματα έχομε :
ΠΑ.ΣΟ.Κ ............................ 55.96 % 1,442
Νέα Δημοκρατία .............. 31.28 % 806
Κ.Κ.Ε. .................................... 3.80 % 98
ΣΥ.ΡΙΖ.Α ............................... 2.99 % 77
ΛΑ.Ο.Σ ................................... 2.91 % 75
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ......................... 1.90 % 49
ΔΗΜΟΣ ΜΥΘΗΜΝΗΣ
7 απο τα 12 τμήματα
ΠΑΣΟΚ ............ 57.40 % 861
Νέα Δημοκρατία ... 28.80 % 432
Κ.Κ.Ε............. 5.53 % 83
ΣΥ.ΡΙΖ.Α ......... 2.93 % 44
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ........ 2.40 % 36
ΛΑ.Ο.Σ ........... 1.87 % 28
ΠΑ.ΣΟ.Κ ............................ 55.96 % 1,442
Νέα Δημοκρατία .............. 31.28 % 806
Κ.Κ.Ε. .................................... 3.80 % 98
ΣΥ.ΡΙΖ.Α ............................... 2.99 % 77
ΛΑ.Ο.Σ ................................... 2.91 % 75
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ......................... 1.90 % 49
ΔΗΜΟΣ ΜΥΘΗΜΝΗΣ
7 απο τα 12 τμήματα
ΠΑΣΟΚ ............ 57.40 % 861
Νέα Δημοκρατία ... 28.80 % 432
Κ.Κ.Ε............. 5.53 % 83
ΣΥ.ΡΙΖ.Α ......... 2.93 % 44
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ........ 2.40 % 36
ΛΑ.Ο.Σ ........... 1.87 % 28
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ !!!!
Πολλές είναι οι περιπτώσεις που παίζουν με τον καινούριο Εκλογικό Νόμο, ο οποίος εφαρμόζεται για δεύτερη φορά και συσχετίζει το ποσοστό του 1ου κόμματος με το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που δεν μπαίνουν στη Βουλή Στις εκλογές του 2007 τα κόμματα που δεν μπήκαν στη Βουλή είχαν συνολικό ποσοστό 3,08 και η Ν.Δ. οριακά μπόρεσε να συγκεντρώσει 152 βουλευτές, 2 πάνω από το όριο για να κυβερνήσει !!Εάν τα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή, δηλαδή Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ μαζι με τους Οικολόγους που είναι πολύ πιθανό να μπουν, πάρουν ψήφους από τα πιο μικρά κόμματα και το σύνολο έρθει στο 2,5 %, τότε το πρώτο κόμμα δηλαδή το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να πάρει πάνω από 41,50 % για να κάνει κυβέρνηση !!
Από ανεπίσημους αναλυτές ακούμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπερβεί το 39 %, βία 40 % λέμε εμείς ... Επομένως τα εκτός βουλής κόμματα θα πρέπει να πάρουν πάνω από 4 % για να κάνει κυβέρνηση ο Γιωργάκης, η Διαμαντοπούλου, ο Καρχιμάκης και γιατί όχι και η Ακριβοπούλου !! Αν όμως οι Οικολόγοι δεν ξεπεράσουν το 3 % το ποσοστό τους που θα είναι ασφαλώς αρκετό θα μπορέσει να εκτινάξει τα εκτός Βουλής κόμματα στο 4-5 % και το ΠΑΣΟΚ ίσως καταφέρει να κυβερνήσει ακόμα και με 40-41 %
http://rebetcafe.blogspot.com/
Από ανεπίσημους αναλυτές ακούμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπερβεί το 39 %, βία 40 % λέμε εμείς ... Επομένως τα εκτός βουλής κόμματα θα πρέπει να πάρουν πάνω από 4 % για να κάνει κυβέρνηση ο Γιωργάκης, η Διαμαντοπούλου, ο Καρχιμάκης και γιατί όχι και η Ακριβοπούλου !! Αν όμως οι Οικολόγοι δεν ξεπεράσουν το 3 % το ποσοστό τους που θα είναι ασφαλώς αρκετό θα μπορέσει να εκτινάξει τα εκτός Βουλής κόμματα στο 4-5 % και το ΠΑΣΟΚ ίσως καταφέρει να κυβερνήσει ακόμα και με 40-41 %
http://rebetcafe.blogspot.com/
ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ!
Ρουσφετόμυαλοι, γλυφομπινέδες, κομματοτσόγλανοι, αρπακολλατζήδες, χαμαιρπείς, βολεψάκηδες, τεμπελχανάδες, φοροφυγάδες, ρεματομπαζωτές, φακελλοδότες, μαυροχρηματάδες, καταπατητές, σκυλοφόληδες, δενδροκόφτες, καφενόβιοι, μπουζουκοτραφείς, αμόρφωτοι, άξεστοι, σκατόμυαλοι, παπαρολόγοι, τηλεομανείς, κουτσομπολιάστρες, τζαμπατζήδες, ματαιόδοξοι, τουρκόσποροι, παπατζήδες, χειροκροτητές, φωνακλάδες, ευκολόπιστοι, δύστυχοι, τζογαδόροι, ετερόφωτοι, ουισκόμυαλοι, βλαχομπαρόκ...πολίτες αυτής της χώρας.
Ήρθε η ώρα σας!
Προσφύγετε στην κάλπη και ψηφίστε κατά ...συνείδηση για έναν ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΠΟ...!
http://dimolog.blogspot.com/2009/10/sky-is-limit.html
Ήρθε η ώρα σας!
Προσφύγετε στην κάλπη και ψηφίστε κατά ...συνείδηση για έναν ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΠΟ...!
http://dimolog.blogspot.com/2009/10/sky-is-limit.html
ΑΡΩΜΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΕ ΟΛΙΓΗ .... ΝΑΦΘΑΛΙΝΗ
Ένα μικρό φλας μπακ στις εκλογές του Μάη του 1958 μέσα από αποκόμματα εφημερίδων της εποχής (με τον απαραίτητο βέβαια σχολιασμό).
Τότε που η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) με τον Γιάννη Πασαλίδη βγήκε αξιωματική αντιπολίτευση κερδίζοντας 79 έδρες, αριθμός ρεκόρ στα χρονικά της ελληνικής αριστεράς.Οι Μακεδόνες και οι Κυνηγοί Συνιστούν: Ψηφίσατε τους νέους βουλευτάς… Τόπο στα νιάτα! Αν και ο εικονιζόμενος δεν φαίνεται για πολύ νιάτο.
To 90% όσων ψήφισαν τον εικονιζόμενο στις εκλογές αυτές έχουν παραδώσει πια τα εκλογικά τους βιβλιάρια στον Άγιο Πέτρο. Βλέπετε πέρασαν 51 χρονάκια από τότε… Ο ίδιος συνεχίζει ντούρασελ!
http://afmarx.wordpress.com/2009/09/25/1958-ekloge/
Τότε που η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) με τον Γιάννη Πασαλίδη βγήκε αξιωματική αντιπολίτευση κερδίζοντας 79 έδρες, αριθμός ρεκόρ στα χρονικά της ελληνικής αριστεράς.Οι Μακεδόνες και οι Κυνηγοί Συνιστούν: Ψηφίσατε τους νέους βουλευτάς… Τόπο στα νιάτα! Αν και ο εικονιζόμενος δεν φαίνεται για πολύ νιάτο.
To 90% όσων ψήφισαν τον εικονιζόμενο στις εκλογές αυτές έχουν παραδώσει πια τα εκλογικά τους βιβλιάρια στον Άγιο Πέτρο. Βλέπετε πέρασαν 51 χρονάκια από τότε… Ο ίδιος συνεχίζει ντούρασελ!
http://afmarx.wordpress.com/2009/09/25/1958-ekloge/
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΡΗΤΗΣ
GIUSEPPE GEROLA ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ
Αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Κρήτης, μία από τις πρώτες ενέργειες του πρίγκιπα Γεωργίου, ήταν η πρόσκληση για έρευνα σε ξένες επιστημονικές αποστολές. Την ευκαιρία που ανοιγόταν, δεν άφησε ανεκμετάλλευτη η ιταλική αρχαιολογική αποστολή, που επεδίωξε να διευρύνει τη σφαίρα δράσης της. Εκτός από τις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μεσαρά, κινήθηκε δραστήρια και προς άλλες κατευθύνσεις, κινητοποιώντας τον επιστημονικό κόσμο της Ιταλίας. Το Instituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti αποφάσισε την αποστολή στο νησί κάποιου ερευνητή που θα κατέγραφε όσα μνημεία διασώζονταν ακόμη από την περίοδο της Βενετοκρατίας. Τη θέση κατέλαβε ο νεαρός ερευνητής Giuseppe Gerola που έφθασε στην Κρήτη στις αρχές του 1900 και παρέμεινε ως τα μέσα του 1902. Κατά τη διάρκεια των εικοσιπέντε μηνών της παραμονής του, περιπλανήθηκε σε όλες τις περιοχές του νησιού, συγκεντρώνοντας πλούσιο υλικό. Το υλικό αυτό, με την παράλληλη χρήση αρχειακών πηγών, παρουσιάστηκε στο πεντάτομο έργο του Monumenti veneti nell' isola di Creta. Στην
ανακοίνωση εξετάζεται ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε στο Istituto Veneto για τη σκοπιμότητα της καταγραφής των βενετικών μνημείων της Κρήτης. Περιγράφονται επίσης οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάστηκε στην Κρήτη ο Giuseppe Gerola.
ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΤΣΙΚΝΑΚΗΣ
Αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Κρήτης, μία από τις πρώτες ενέργειες του πρίγκιπα Γεωργίου, ήταν η πρόσκληση για έρευνα σε ξένες επιστημονικές αποστολές. Την ευκαιρία που ανοιγόταν, δεν άφησε ανεκμετάλλευτη η ιταλική αρχαιολογική αποστολή, που επεδίωξε να διευρύνει τη σφαίρα δράσης της. Εκτός από τις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μεσαρά, κινήθηκε δραστήρια και προς άλλες κατευθύνσεις, κινητοποιώντας τον επιστημονικό κόσμο της Ιταλίας. Το Instituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti αποφάσισε την αποστολή στο νησί κάποιου ερευνητή που θα κατέγραφε όσα μνημεία διασώζονταν ακόμη από την περίοδο της Βενετοκρατίας. Τη θέση κατέλαβε ο νεαρός ερευνητής Giuseppe Gerola που έφθασε στην Κρήτη στις αρχές του 1900 και παρέμεινε ως τα μέσα του 1902. Κατά τη διάρκεια των εικοσιπέντε μηνών της παραμονής του, περιπλανήθηκε σε όλες τις περιοχές του νησιού, συγκεντρώνοντας πλούσιο υλικό. Το υλικό αυτό, με την παράλληλη χρήση αρχειακών πηγών, παρουσιάστηκε στο πεντάτομο έργο του Monumenti veneti nell' isola di Creta. Στην
ανακοίνωση εξετάζεται ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε στο Istituto Veneto για τη σκοπιμότητα της καταγραφής των βενετικών μνημείων της Κρήτης. Περιγράφονται επίσης οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάστηκε στην Κρήτη ο Giuseppe Gerola.
ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΤΣΙΚΝΑΚΗΣ
ΑΠΟΡΙΕΣ;
Μήπως η μούτσα δεν είναι η εθνική μας χειρονομία; Οι Ισπανοί την υιοθέτησαν για σήμα των επόμενων Ολυμπιακών αγώνων.
Πιστεύει κανείς ότι τα ελληνικά κόμματα θα δικαστούν για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις; Στην Ελλάδα του δημοσίου, της βόλεψης, του ρουσφετιού και της μίζας, η εφαρμογή της δικαιοσύνης είναι αδύνατη;
http://ibisclub.blogspot.com/
Τελικά μας έκλεψαν την εθνική χειρονομία μας και τι θα βάλουμε πάνω στα ψηφοδέλτια μας τώρα ;
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Και μια και λέμε για περιβάλλον δείτε τις φωτογραφίες που κέρδισαν στο παγκόσμιο διαγωνισμό CIWEM Environmental Photographer of the Year 2009 για το περιβάλλον. Ο CIWEM είναι διεθνής οργανισμός φιλανθρωπικού χαρακτήρα με έντονη δραστηριότητα σε περιβαλλοντολογικά θέματα.
Όλες οι φωτογραφίες του διαγωνισμού ΕΔΩ!!!
Δυστυχώς κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υπάρχει ζωή και έξω από τις κάλπες.
Φυσικά παρακάτω (επόμενο θέμα) θα δείτε και την φώτο που λείπει από τον διαγωνισμό!!
Όλες οι φωτογραφίες του διαγωνισμού ΕΔΩ!!!
Δυστυχώς κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υπάρχει ζωή και έξω από τις κάλπες.
Φυσικά παρακάτω (επόμενο θέμα) θα δείτε και την φώτο που λείπει από τον διαγωνισμό!!
ΜΠΟΜΠΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ
Τέσσερις περιβαλλοντικές “βόμβες” απειλούν στο άμεσο μέλλον την Κρήτη! Μεγάλα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον της Κρήτης ανέδειξε με 4 νέες ερωτήσεις που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης που είναι και μέλος των επιτροπών Περιβάλλοντος και Υγείας, Αλιείας και Διεθνούς Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι ερωτήσεις αφορούν θέματα που έχουν επανειλημμένα αναδειχθεί από τις τοπικές κοινωνίες και ειδικότερα:
1) Τη λειτουργία λατομείου μέσα σε προστατευόμενη περιοχή (Βαχός Βιάννου στοΗράκλειο)
2) Τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων μέσα σε υγρότοπο (Λασίθι)
3) Την επικείμενη κατασκευή λιμνοδεξαμενής μεγάλης κλίμακας εντός των ορίων προστατευόμενης περιοχής (Χανιά)
4) Την ανεξέλεγκτη απόρριψη των αποβλήτων των θερμοκηπιακών μονάδων (Λασίθι, Ηράκλειο, Χανιά). Χανιά εννοεί Φαλάσαρνα-Κουντούρα!!
Ούτε λόγος βέβαια για το νταμάρι στο φαράγγι της Καντάνου. Αλλά θα μου πείτε τι δουλειά έχει ο άνθρωπος στην γειτονιά μας όταν ακόμα ο ντόπιος υποψήφιος βουλευτής .... σιωπά.
Διαβάζω στον Αγώνα της 1-10 -2009
.......Δεν αναφέρατε όμως ούτε κουβέντα για το μεγάλο πρόβλημα της συνεχιζόμενης καταστροφής του πανέμορφου ιστορικού μας φαραγγιού από την παράνομη λειτουργία του νταμαριού, ούτε κουβέντα για την ανάγκη ανακήρυξης του παλαιού λιθόκτιστου δρόμου σε ιστορικό μνημείο μνήμης, ιδιαιτέρως μετά την απόρριψη του αιτήματος μας από το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά δεν είπατε κουβέντα ούτε για το άλλο μείζον θέμα της περιοχής μας, το ξεπούλημα της Σπίνας και του Αποπηγαδιού στις πολυεθνικές. Ομοίως και στο προεκλογικό σας φυλλάδιο που έφτασε στα σπίτια μας, όπου αναφέρεστε ειδικώς για την “πράσινη ανάπτυξη” και τον περιβαλλοντικό ορειβατικό τουρισμό, όμως τα “φλέγοντα” περιβαλλοντικά προβλήματα της Καντάνου, καθώς και οι δυνατότητες της για μια άλλη “ανάπτυξη” απουσιάζουν παταγωδώς! Γιατί άραγε κύριε Δαμιανάκη; Αν δεν έχετε τώρα που ζητάτε την ψήφο μας, τίποτα να μας πείτε για αυτά τα τόσο σοβαρά προβλήματα του τόπου μας, τι θα κάνετε όταν μεθαύριο εκλεγείτε βουλευτής; .....Με τιμή Μια νέα της Καντάνου
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΤΗΣ!!
Οι ερωτήσεις αφορούν θέματα που έχουν επανειλημμένα αναδειχθεί από τις τοπικές κοινωνίες και ειδικότερα:
1) Τη λειτουργία λατομείου μέσα σε προστατευόμενη περιοχή (Βαχός Βιάννου στοΗράκλειο)
2) Τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων μέσα σε υγρότοπο (Λασίθι)
3) Την επικείμενη κατασκευή λιμνοδεξαμενής μεγάλης κλίμακας εντός των ορίων προστατευόμενης περιοχής (Χανιά)
4) Την ανεξέλεγκτη απόρριψη των αποβλήτων των θερμοκηπιακών μονάδων (Λασίθι, Ηράκλειο, Χανιά). Χανιά εννοεί Φαλάσαρνα-Κουντούρα!!
Ούτε λόγος βέβαια για το νταμάρι στο φαράγγι της Καντάνου. Αλλά θα μου πείτε τι δουλειά έχει ο άνθρωπος στην γειτονιά μας όταν ακόμα ο ντόπιος υποψήφιος βουλευτής .... σιωπά.
Διαβάζω στον Αγώνα της 1-10 -2009
.......Δεν αναφέρατε όμως ούτε κουβέντα για το μεγάλο πρόβλημα της συνεχιζόμενης καταστροφής του πανέμορφου ιστορικού μας φαραγγιού από την παράνομη λειτουργία του νταμαριού, ούτε κουβέντα για την ανάγκη ανακήρυξης του παλαιού λιθόκτιστου δρόμου σε ιστορικό μνημείο μνήμης, ιδιαιτέρως μετά την απόρριψη του αιτήματος μας από το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά δεν είπατε κουβέντα ούτε για το άλλο μείζον θέμα της περιοχής μας, το ξεπούλημα της Σπίνας και του Αποπηγαδιού στις πολυεθνικές. Ομοίως και στο προεκλογικό σας φυλλάδιο που έφτασε στα σπίτια μας, όπου αναφέρεστε ειδικώς για την “πράσινη ανάπτυξη” και τον περιβαλλοντικό ορειβατικό τουρισμό, όμως τα “φλέγοντα” περιβαλλοντικά προβλήματα της Καντάνου, καθώς και οι δυνατότητες της για μια άλλη “ανάπτυξη” απουσιάζουν παταγωδώς! Γιατί άραγε κύριε Δαμιανάκη; Αν δεν έχετε τώρα που ζητάτε την ψήφο μας, τίποτα να μας πείτε για αυτά τα τόσο σοβαρά προβλήματα του τόπου μας, τι θα κάνετε όταν μεθαύριο εκλεγείτε βουλευτής; .....Με τιμή Μια νέα της Καντάνου
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΤΗΣ!!
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
Ο ΗΛΙΑΣ ΤΟΥ 16ου
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΒΑΜΜΕΝΟΥΣ
Α) Τι συμφέρει την Ν.Δ ; Μια αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου ή επαναληπτικές εκλογές με το νέο εκλογικό σύστημα;
Β) Τι συμφέρει το ΠΑΣΟΚ ; Να νικήσει με μικρή αυτοδυναμία τώρα ή να ξαναγίνουν εκλογές με το νέο εκλογικό σύστημα;
Φυσιολογικά ο Καραμανλής θα θέλει να πάρει την αυτοδυναμία στις 4 του Οκτώβρη το ΠΑΣΟΚ, ο δε Παπανδρέου να ... χάσει στο τσακ. Ε΄ ρε πλάκα που έχουν πολλές φορές τα πράγματα;
Η διαφορά μεταξύ των δυο κομμάτων εξουσίας παίζει ανάμεσα στο 4 % και 6%, κι αν βάλουμε και το 12% που είναι οι αναποφάσιστοι, καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει ως το τέλος !!!
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ
H ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ''ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ''
Τα κόμματα με την μεγαλύτερη αφισορύπανση και φυλλαδιορύπανση(τουλάχιστον στις πόλεις Ηράκλειο και Ρέθυμνο που γνωρίζω) είναι αυτά της νεοαριστεράς -σε σειρά κατάταξης ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΙΑ και το ΚΚΕ.
Παρα τον ''αντικαπιταλισμο'' τους βρήκαν λεφτά για τις αφίσες και τα φυλλάδια..
Παρα την οικολογική ''ευαισθησία' τους έχουν καλύψει κάθε ελεύθερη επιφάνεια με χαρτουρα χωρίς να λυπηθούν τα δεντράκια που κόπηκαν..
Χιλιάδες φυλλάδια έχουν μοιραστεί από αυτά τα κόμματα, τα βλέπει κανείς στο δρόμο, στα μαγαζιά, ακόμη και στις δημόσιες υπηρεσίες..
Παραδόξως τα κόμματα που -σύμφωνα με τους νεοαριστερους- είναι υπέρ του κεφαλαίου, μάλλον δεν βρήκαν αρκετά χρήματα να γεμίσουν τον τόπο χαρτουρα...
Άραγε η οικολογική τους ευαισθησία θα τους ωθήσει τουλάχιστον να μαζέψουν τις αφίσες μετά τις εκλογές?...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΡΗΤΗ
Τα κόμματα με την μεγαλύτερη αφισορύπανση και φυλλαδιορύπανση(τουλάχιστον στις πόλεις Ηράκλειο και Ρέθυμνο που γνωρίζω) είναι αυτά της νεοαριστεράς -σε σειρά κατάταξης ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΙΑ και το ΚΚΕ.
Παρα τον ''αντικαπιταλισμο'' τους βρήκαν λεφτά για τις αφίσες και τα φυλλάδια..
Παρα την οικολογική ''ευαισθησία' τους έχουν καλύψει κάθε ελεύθερη επιφάνεια με χαρτουρα χωρίς να λυπηθούν τα δεντράκια που κόπηκαν..
Χιλιάδες φυλλάδια έχουν μοιραστεί από αυτά τα κόμματα, τα βλέπει κανείς στο δρόμο, στα μαγαζιά, ακόμη και στις δημόσιες υπηρεσίες..
Παραδόξως τα κόμματα που -σύμφωνα με τους νεοαριστερους- είναι υπέρ του κεφαλαίου, μάλλον δεν βρήκαν αρκετά χρήματα να γεμίσουν τον τόπο χαρτουρα...
Άραγε η οικολογική τους ευαισθησία θα τους ωθήσει τουλάχιστον να μαζέψουν τις αφίσες μετά τις εκλογές?...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΡΗΤΗ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΡΗΤΗΣ
Ρωσικοί στρατιωτικοί περίπατοι στο Ρέθυμνο.
του ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΟΥΛΗ
Οι πρώτοι Ρώσοι αποβιβάστηκαν στο Ρέθυμνο στις 6 Μαρτίου 1897. Από τις 19 Μαΐου έως τις 31 Ιουλίου του ίδιου έτους πραγματοποίησαν επτά (7) στρατιωτικούς περίπατους τους έξι (6) στα χωριά και στους οικισμούς της επαρχίας Ρεθύμνου και έναν στα Σφακιά.
Σκοπός των περιπάτων αυτών ήταν να εξασκούνται οι Ρώσοι στρατιώτες και να εξοικειώνονται οι Χριστιανοί με την παρουσία τους. Στην πραγματικότητα οι Ρώσοι επεδίωκαν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη όλων των επαναστατών και να τους πείσουν να αποδεχθούν την αυτονομία.
Ο υποπρόξενος της Ρωσίας στο Ρέθυμνο Γεώργιος Ιωσ. Χατζηγρηγοράκης φρόντισε και οργάνωσε την υποδοχή των στρατιωτών και των συνοδών αξιωματικών από τους επαναστάτες και όταν διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και από τις δύο πλευρές άρχισαν οι στρατιωτικοί περίπατοι.
Ο πρώτος στρατιωτικός περίπατος έγινε στις 19 Μαΐου από το Ατσιπόπουλο μέχρι τη Γωνιά Ρεθύμνου, ο δεύτερος έγινε στις 26 Μαΐου στην Επισκοπή Ρεθύμνου, ο τρίτος έγινε στις 5 Ιουνίου στην Πηγή Ρεθύμνου, ο τέταρτος έγινε στις 17 Ιουνίου στους Αρμένους Ρεθύμνου, ο έκτος έγινε στις 14 Ιουλίου στα Σφακιά και ο έβδομος στις 31 Ιουλίου στου Σταυρωμένου Ρεθύμνου.
Οι Ρώσοι στρατιώτες έτυχαν άριστης υποδοχής και φιλοξενίας και στους επτά περιπάτους. Κοινή διαπίστωση όσων μετείχαν σ' αυτούς ήταν ότι πέτυχαν το σκοπό τους. Ο Γεώργιος Ι. Χατζηγρηγοράκης εκτιμούσε, όπως έγραφε την 1η Αυγούστου στο Ρώσο πρόξενο στα Χανιά, ότι όλοι οι Χριστιανοί επιθυμούσαν πια την αυτονομία, τη γρήγορη οργάνωση και την ησυχία, γιατί κινδύνευαν να πεθάνουν οι περισσότεροι από την πείνα κατά τον επερχόμενο χειμώνα εξαιτίας των πολλών καταστροφών που είχαν επιφέρει οι Τούρκοι και της κακής εσοδείας εκείνου του χρόνου.
του ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΟΥΛΗ
Οι πρώτοι Ρώσοι αποβιβάστηκαν στο Ρέθυμνο στις 6 Μαρτίου 1897. Από τις 19 Μαΐου έως τις 31 Ιουλίου του ίδιου έτους πραγματοποίησαν επτά (7) στρατιωτικούς περίπατους τους έξι (6) στα χωριά και στους οικισμούς της επαρχίας Ρεθύμνου και έναν στα Σφακιά.
Σκοπός των περιπάτων αυτών ήταν να εξασκούνται οι Ρώσοι στρατιώτες και να εξοικειώνονται οι Χριστιανοί με την παρουσία τους. Στην πραγματικότητα οι Ρώσοι επεδίωκαν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη όλων των επαναστατών και να τους πείσουν να αποδεχθούν την αυτονομία.
Ο υποπρόξενος της Ρωσίας στο Ρέθυμνο Γεώργιος Ιωσ. Χατζηγρηγοράκης φρόντισε και οργάνωσε την υποδοχή των στρατιωτών και των συνοδών αξιωματικών από τους επαναστάτες και όταν διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και από τις δύο πλευρές άρχισαν οι στρατιωτικοί περίπατοι.
Ο πρώτος στρατιωτικός περίπατος έγινε στις 19 Μαΐου από το Ατσιπόπουλο μέχρι τη Γωνιά Ρεθύμνου, ο δεύτερος έγινε στις 26 Μαΐου στην Επισκοπή Ρεθύμνου, ο τρίτος έγινε στις 5 Ιουνίου στην Πηγή Ρεθύμνου, ο τέταρτος έγινε στις 17 Ιουνίου στους Αρμένους Ρεθύμνου, ο έκτος έγινε στις 14 Ιουλίου στα Σφακιά και ο έβδομος στις 31 Ιουλίου στου Σταυρωμένου Ρεθύμνου.
Οι Ρώσοι στρατιώτες έτυχαν άριστης υποδοχής και φιλοξενίας και στους επτά περιπάτους. Κοινή διαπίστωση όσων μετείχαν σ' αυτούς ήταν ότι πέτυχαν το σκοπό τους. Ο Γεώργιος Ι. Χατζηγρηγοράκης εκτιμούσε, όπως έγραφε την 1η Αυγούστου στο Ρώσο πρόξενο στα Χανιά, ότι όλοι οι Χριστιανοί επιθυμούσαν πια την αυτονομία, τη γρήγορη οργάνωση και την ησυχία, γιατί κινδύνευαν να πεθάνουν οι περισσότεροι από την πείνα κατά τον επερχόμενο χειμώνα εξαιτίας των πολλών καταστροφών που είχαν επιφέρει οι Τούρκοι και της κακής εσοδείας εκείνου του χρόνου.
ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΒΟΑΚ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΚΟΑΚ
Του Γιάννη Σταυρουλάκη
Από όλους επισημαίνεται ότι, από το 1970, που η τότε “Νέα Εθνική Οδός Κρήτης” δόθηκε στην κυκλοφορία (και η οποία εξάλλου αχρήστευσε πολλές παραλίες), έχουν γίνει ελάχιστες βελτιώσεις, και με την αύξηση των κυκλοφορούντων οχημάτων σε πολλά σημεία υπάρχει καθημερινά μεγάλο πρόβλημα και καταγράφονται μάλιστα και πολλά θανατηφόρα δυστυχήματα “ένας νεκρός κάθε δύο μέρες και τρεις βαριά τραυματίες” και θα πρέπει επί τέλους να γίνει ένας σύγχρονος και ασφαλής κλειστός δρόμος ταχείας κυκλοφορίας (όπως η ΕΓΝΑΤΙΑ και η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ). Επειδή το σχήμα της Κρήτης είναι μακρόστενο (με μέγιστο μήκος Κίσσαμος-Σητεία περίπου 250 χλ.μ. και μέγιστο πλάτος μόνο 55 χλμ. περίπου) ίσως η βέλτιστη λύση για την άνετη και ταχεία οδική επικοινωνία θα είναι η κατασκευή ενός Κεντρικού Οδικού Άξονα Κρήτης (που θα μπορούσε και να ονομασθεί “ΚΡΗΤΙΚΗ ΟΔΟΣ”) προ το μέσον της Κρήτης με τις αναγκαίες βέβαια αποκλίσεις ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους και των οροσειρών, Λευκά Όρη, Ψηλορείτης και Δίκτη. Τα βόρεια και νότια σημεία της Κρήτης που θα απέχουν από τον κεντρικό άξονα μόνο 10-20 χλμ. θα συνδέονται με αυτόν σε πολλούς κόμβους και έτσι ένας από τη Σητεία ή Ιεράπετρα σε 5-10 λεπτά θα “μπαίνει” στην ΚΡΗΤΙΚΗ ΟΔΟ και σε 2 ώρες! (αντί για 4! και πλέον τώρα) θα φθάνει σε οποιοδήποτε σημείο της Κρήτης μόνο σε 1 ώρα!!! Οι μελέτες και τα σχέδια που υπάρχουν για βελτίωση ή νέα χάραξη του ΒΟΑΚ υπονοούν ότι θα υπάρξει σχεδιασμός και για το ΝΟΑΚ (που σε μεγάλο τμήμα βέβαια θα είναι πολύ κοντά στον ΒΟΑΚ), όμως η μορφολογία του εδάφους στα Νότια τμήματα της Κρήτης δεν είναι καθόλου πιο πρόσφορη για την κατασκευή ενός τέτοιου άξοβνα. Αν πάντως αυτό το σχέδιο προχωρήσει θα πρέπει να κατασκευασθούν 2 οδικοί άξονες συνολικού μήκους άνω των 500 χλμ.! Αν όμως για τόσα χρόνια είναι δύσκολο να κατασκευασθεί ένας σωστός δρόμος 250 χλμ. ο δρόμος των 500 χλμ. (ΒΟΑΚ και ΝΟΑΚ μαζί) με διπλάσιο και πλέον κόστος δεν θα κατασκευασθεί ποτέ!!!
Είναι απορίας άξιον πώς 40 χρόνια τώρα δεν έχει σχεδιασθεί μια τέτοια λύση (ενός ΚΟΑΚ) εκτός αν οι μηχανικοί με ειδικές γνώσεις έχουν επιχειρήματα που οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα. Όλοι οι κάτοικοι της Κρήτης, επαγγελματίες και βιοτέχνες, έμποροι, επιχειρηματίες, και βιομήχανοι, απλοί πολίτες και άρχοντες, αιρετοί εκλεγμένοι και διορισμένοι, έχουν μεγάλη ευθύνη για τη μέχρι τώρα κατάσταση. Πρέπει να παραμερισθούν οι κάθε είδους σκοπιμότητες, τα προσωπικά (βραχυπρόθεσμα) οικονομικά οφέλη, οι τοπικιστικοί ανταγωνισμοί και να κατασκευασθεί ένας κεντρικός άξονας ασφαλής και λειτουργικός και με προοπτική πολλών ετών, που αφενός θα μετριάσει τα καθημερινά θανατηφόρα δυστυχήματα και αφετέρου θα επιταχύνει κατά πολύ τις οδικές επικοινωνίες και θα συμβάλει στην πολύπλευρη ανάπτυξη της Κρήτης προς το συμφέρον όλων ανεξαιρέτως των κατοίκων.
25 Σεπτεμβρίου 2009
• Ο Ιωάννης Π. Σταυρουλάκης είναι καθηγητής Πανεπιστημίου, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Λαππαίων, πρόεδρος Συλλόγου Κρητών Ηπείρου.
Από όλους επισημαίνεται ότι, από το 1970, που η τότε “Νέα Εθνική Οδός Κρήτης” δόθηκε στην κυκλοφορία (και η οποία εξάλλου αχρήστευσε πολλές παραλίες), έχουν γίνει ελάχιστες βελτιώσεις, και με την αύξηση των κυκλοφορούντων οχημάτων σε πολλά σημεία υπάρχει καθημερινά μεγάλο πρόβλημα και καταγράφονται μάλιστα και πολλά θανατηφόρα δυστυχήματα “ένας νεκρός κάθε δύο μέρες και τρεις βαριά τραυματίες” και θα πρέπει επί τέλους να γίνει ένας σύγχρονος και ασφαλής κλειστός δρόμος ταχείας κυκλοφορίας (όπως η ΕΓΝΑΤΙΑ και η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ). Επειδή το σχήμα της Κρήτης είναι μακρόστενο (με μέγιστο μήκος Κίσσαμος-Σητεία περίπου 250 χλ.μ. και μέγιστο πλάτος μόνο 55 χλμ. περίπου) ίσως η βέλτιστη λύση για την άνετη και ταχεία οδική επικοινωνία θα είναι η κατασκευή ενός Κεντρικού Οδικού Άξονα Κρήτης (που θα μπορούσε και να ονομασθεί “ΚΡΗΤΙΚΗ ΟΔΟΣ”) προ το μέσον της Κρήτης με τις αναγκαίες βέβαια αποκλίσεις ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους και των οροσειρών, Λευκά Όρη, Ψηλορείτης και Δίκτη. Τα βόρεια και νότια σημεία της Κρήτης που θα απέχουν από τον κεντρικό άξονα μόνο 10-20 χλμ. θα συνδέονται με αυτόν σε πολλούς κόμβους και έτσι ένας από τη Σητεία ή Ιεράπετρα σε 5-10 λεπτά θα “μπαίνει” στην ΚΡΗΤΙΚΗ ΟΔΟ και σε 2 ώρες! (αντί για 4! και πλέον τώρα) θα φθάνει σε οποιοδήποτε σημείο της Κρήτης μόνο σε 1 ώρα!!! Οι μελέτες και τα σχέδια που υπάρχουν για βελτίωση ή νέα χάραξη του ΒΟΑΚ υπονοούν ότι θα υπάρξει σχεδιασμός και για το ΝΟΑΚ (που σε μεγάλο τμήμα βέβαια θα είναι πολύ κοντά στον ΒΟΑΚ), όμως η μορφολογία του εδάφους στα Νότια τμήματα της Κρήτης δεν είναι καθόλου πιο πρόσφορη για την κατασκευή ενός τέτοιου άξοβνα. Αν πάντως αυτό το σχέδιο προχωρήσει θα πρέπει να κατασκευασθούν 2 οδικοί άξονες συνολικού μήκους άνω των 500 χλμ.! Αν όμως για τόσα χρόνια είναι δύσκολο να κατασκευασθεί ένας σωστός δρόμος 250 χλμ. ο δρόμος των 500 χλμ. (ΒΟΑΚ και ΝΟΑΚ μαζί) με διπλάσιο και πλέον κόστος δεν θα κατασκευασθεί ποτέ!!!
Είναι απορίας άξιον πώς 40 χρόνια τώρα δεν έχει σχεδιασθεί μια τέτοια λύση (ενός ΚΟΑΚ) εκτός αν οι μηχανικοί με ειδικές γνώσεις έχουν επιχειρήματα που οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα. Όλοι οι κάτοικοι της Κρήτης, επαγγελματίες και βιοτέχνες, έμποροι, επιχειρηματίες, και βιομήχανοι, απλοί πολίτες και άρχοντες, αιρετοί εκλεγμένοι και διορισμένοι, έχουν μεγάλη ευθύνη για τη μέχρι τώρα κατάσταση. Πρέπει να παραμερισθούν οι κάθε είδους σκοπιμότητες, τα προσωπικά (βραχυπρόθεσμα) οικονομικά οφέλη, οι τοπικιστικοί ανταγωνισμοί και να κατασκευασθεί ένας κεντρικός άξονας ασφαλής και λειτουργικός και με προοπτική πολλών ετών, που αφενός θα μετριάσει τα καθημερινά θανατηφόρα δυστυχήματα και αφετέρου θα επιταχύνει κατά πολύ τις οδικές επικοινωνίες και θα συμβάλει στην πολύπλευρη ανάπτυξη της Κρήτης προς το συμφέρον όλων ανεξαιρέτως των κατοίκων.
25 Σεπτεμβρίου 2009
• Ο Ιωάννης Π. Σταυρουλάκης είναι καθηγητής Πανεπιστημίου, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Λαππαίων, πρόεδρος Συλλόγου Κρητών Ηπείρου.
Ο ΦΑΡΟΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
Της Ζαχαρένιας Σημαντηράκη*Αν γυρίσουμε πίσω το χρόνο, αν ταξιδέψουμε απόψε στο παρελθόν της πόλης μας, κάποιους αιώνες πίσω, την εποχή της Ενετοκρατίας, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα Χανιά και κατά την Ενετοκρατία και την Τουρκοκρατία είχαν αρκετά ανεπτυγμένο το εμπόριο και την ναυτιλία. Όχι μόνον η εισαγωγή, αλλά και η εξαγωγή προϊόντων και διαφόρων ειδών ήταν αξιοσημείωτη. Ανάλογη με την κίνηση του εμπορίου ήταν και της ναυτιλίας, αν και διακινούνταν σχετικά λίγα πλοία λόγω της έλλειψης ευρέως και ασφαλούς λιμένος. Ήταν από τότε κοινά παραδεκτό το γεγονός πως ο ανοιχτός κόλπος των Χανίων, εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες, δεν ήταν ιδιαίτερα κατάλληλος για λιμάνι. Το φυσικό λιμάνι της Σούδας μάλιστα εξυπηρετούσε αρκετά ικανοποιητικά τις σχετικές ανάγκες. Με την κατάληψη της πόλης από τους Γενουάτες, επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά η ανάγκη λειτουργίας λιμανιού κι έτσι οι τοπικές αρχές υποχρεώθηκαν να ξεκινήσουν οι ενέργειες για την κατασκευή του. Επί Ενετοκρατίας, το 1302, το θέμα τέθηκε στην κυβέρνηση από τον Ρέκτορα Marino Gradenigo η οποία και δέχτηκε την πρόταση.Όταν άρχισαν τα αιτήματα για επισκευές από τους φορείς της πόλης, κατασκευάσθηκε για πρώτη φορά το λιμάνι μεταξύ του 1320 και του 1356. Μεγάλο πρόβλημα ήταν το γεγονός ότι αυτό ήταν ακατάλληλο και ότι η ανατολική του λεκάνη υπέφερε από τις προσχώσεις, που δημιουργούσαν τα νερά της βροχής ή των υπονόμων. Τα πλοία έρχονταν και έφευγαν σε ένα λιμάνι που ήταν μικρό και σχετικά αβαθές και ευπρόσβλητο στους βόρειους και δυτικούς ανέμους. Έτσι συχνά στις εκθέσεις των αξιωματούχων αναφέρονται οι εργασίες που εκτελούνται, αλλά και η ανάγκη καθαρισμού και εκβάθυνσης της κύριας ανατολικής λεκάνης.
Μετά από την επανάσταση του Αγίου Τίτου το 1363/64 το λιμάνι εγκαταλείπεται και χρησιμοποιείται εκείνο του Ηρακλείου, μια και του Ρεθύμνου είχε και αυτό ανάλογα προβλήματα. Το 1551 αναφέρεται η εκβάθυνση της λεκάνης στο Χανιώτικο λιμάνι και η κατασκευή τοίχου με επάλξεις κατά μήκος του λιμενοβραχίονα, ο οποίος είναι θεμελιωμένος πάνω σε μια σειρά υφάλους που έκαναν το λιμάνι απροσπέλαστο στα πλοία. Για την ανανέωση του νερού και την αποφυγή επιχωματώσεων, δημιουργήθηκε ένα άνοιγμα πάνω στο λιμενοβραχίονα και στο κέντρο του κατασκευάστηκε ο προμαχώνας του Αγίου Νικολάου, που κάλυπτε τη μεγάλη απόσταση μέχρι την είσοδο του λιμανιού, την οποία και προστάτευε, σε συνδυασμό με το φρούριο Φιρκά. Περίπου στα 1595 – 1601 κατασκευάστηκε από τους Ενετούς ένας Φάρος, θεμελιωμένος στο φυσικό βράχο, που λειτούργησε ως πυρσός ανοιχτής φλόγας (φρυκτωρία) κι αναφέρεται ως "φανάρι" σε σχεδιάγραμμα κάτοψης της πόλεως των Χανίων του 1689 του V. Coronelli.
Αλλά το 1645 η πόλη πέφτει στα χέρια των Τούρκων μετά από πολιορκία – η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε το 1669, όπως είναι γνωστό, μετά από 25ετή πόλεμο, με την κατάληψη του Χάνδακα, το Ηράκλειο. Οι νέοι κατακτητές δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη συντήρηση του Χανιώτικου λιμανιού, το οποίο αφέθηκε σε πλήρη εγκατάλειψη και δεν έγινε καμία επισκευή ή συντήρησή του, με την ανατολική λεκάνη του λιμένα να παραμένει ουσιαστικά άχρηστη σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Κατά τα χρόνια της παραχώρησης της Κρήτης στον Αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή (1830-1840), ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών που προσέφερε στο Σουλτάνο κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, αναγνωρίζεται η αξία του λιμανιού και το πόσο μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της οικονομίας του τόπου. Λέγεται ότι ο Μεχμέτ Αλή έδωσε εντολή στον Μουσταφά Πασά να καθαρίσει τη λεκάνη του λιμανιού των Χανίων, να επισκευάσει το λιμενοβραχίονα και να κατασκευάσει το Φάρο. Και όντως πραγματοποιήθηκαν επισκευές στο λιμενοβραχίονα και εκβαθύνσεις στη λεκάνη του, εργασίες που κόστισαν (το 1838) 1.146.000 γρόσια. Τότε κατασκευάστηκε και ο πρόβολος, ο πύργος δηλαδή του Φάρου που υπάρχει μέχρι σήμερα και εδράζεται στην ενετική τραπεζοειδή βάση πάνω σε φυσικό βράχο, με τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία συνδεδεμένα με την τοπική παράδοση, όπως αυτή διαμορφώθηκε από τα τέλη της Βενετοκρατίας και εξής. Την εποχή αυτή ο Φάρος μας πήρε τη μορφή που ξέρουμε. Ο πύργος του κτίσματος αποτελείται από τρία τμήματα διαφορετικής διατομής: το τμήμα της βάσης είναι οκτάγωνο, το μεσαίο τμήμα είναι δεκαεξάγωνο και το τρίτο κυκλικό. Το υλικό κατασκευής της βάσης είναι της ίδιας προέλευσης και ποιότητας με αυτό που οι Ενετοί κατασκεύασαν τις οχυρώσεις της πόλης των Χανίων.
Σύμφωνα με τους εγκυρότατους Αγγλικούς "φαροδείκτες" του 1847 και 1859 ο φάρος αναστηλώθηκε – πάνω στην Ενετική βάση του – και το 1839 λειτούργησε με τη νέα για την εποχή τεχνολογία. Τεκμηριωμένη πληροφορία για το πρώτο του φωτιστικό μηχάνημα δεν υπάρχει όπως δεν υπάρχει και κάποιο στοιχείο που να δείχνει το πότε σταμάτησε να λειτουργεί ως πυρσός ανοιχτής φλόγας. O νέος φάρος είναι όπως ήδη αναφέρθηκε, διαφορετικός από τον αρχικό και θυμίζει περισσότερο μιναρέ και ως προς την μορφή του και ως προς την εσωτερική του πέτρινη σκάλα, που οδηγεί στο μπαλκόνι με το γυάλινο πυργίσκο.
Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία μοιάζουν με αυτά των μιναρέδων, για αυτό και το μνημείο δεν κατατάσσετε σε κάποιον από τους τυποποιημένους πύργους των φάρων σε σχέση με την διατομή του. Είναι "φανός λιμένος" και αποτελείται μόνο από τον πύργο του φάρου, χωρίς την κατοικία των φυλάκων όπως οι υπόλοιποι επιτηρούμενοι φάροι. Κι αυτό γιατί βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή οπότε δεν ήταν απαραίτητη η επίβλεψη της λειτουργίας του από μία εφαπτόμενη ή κοντινή στον πύργο κατοικία φυλακών. Παρά ταύτα, γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα, κατασκευάστηκε στην βάση του Φάρου κεραμοσκεπής κατοικία φυλάκων, που όμως κατεδαφίστηκε πριν το 1967.Ο πύργος του Φάρου είναι κατασκευασμένος σε λίθινους πελεκημένους δόμους από λευκό ψαμμίτη. Το πάχος της λιθοδομής είναι 60 εκ. του μέτρου περίπου σε όλο το ύψος του πύργου. Στην κορυφή κάθε τμήματος του πύργου που αλλάζει η διατομή υπάρχει διάζωμα αντίστοιχης κάτοψης ενώ τα τμήματα κάτω από τα διαζώματα είναι διακοσμημένα με ανάγλυφα στοιχεία. Σε όλο το ύψος τους εσωτερικά υπάρχει κλίμακα από λιθοδομή που λειτουργεί και ως ελικοειδές στοιχείο ακαμψίας.
Το 1864 ο Φάρος περιήλθε στην δικαιοδοσία της γαλλικής εταιρίας Οθωμανικών Φάρων και λειτούργησε με φωτιστικό μηχάνημα "κατοπτρικό Δ’ τάξεως". Κατά το τέλος της τουρκικής κατοχής κατασκευάστηκε η σκάλα της ανατολικής πλευράς, στην είσοδο δηλαδή του πύργου του Φάρου. Το περιμετρικό συμπαγές πέτρινο στηθαίο, το οκταγωνικό φυλάκιο με το μικρό τρούλο είναι νεότερες κατασκευές. Έχουν επίσης δημιουργηθεί αγωγοί μέσω των οποίων διέρχεται θαλάσσιο νερό κάτω από την επιφάνεια της βάσης του φάρου.
Η προσέγγιση βέβαια των μεγάλων πλοίων κατά το παρελθόν γινόταν έξω από το λιμάνι. Σταματούσαν "αρόδω" όταν οι καιρικές συνθήκες το επέτρεπαν, και οι επιβάτες και τα φορτία μεταφέρονταν με βάρκες στο χώρο μπροστά από τέμενος Κιουτσούκ Χασάν, το γνωστό μας Γιαλί Τζαμίσι .Κι ο περιηγητής Ρολλαίν σημειώνει: "Η πόλις των Χανίων έχει λιμένα τεχνητόν, τον μεγαλείτερον των τεχνιτών λιμένων των τριών μεγάλων Κρητικών πόλεων. Ο λιμήν είναι κλειστός από το μέρος του πελάγους δι’ ενός συγκροτήματος εκ βράχων οίτινες υπερέχουν ολίγων της θαλάσσης και επ’αυτών δια μολώσεως εκτείνειται εις κυματοθραύστης μήκους 377 μέτρων με ένα εν τω μέσω προμαχώνα και με ένα εις το άκρον Πύργον όστις χρησιμεύει ο φάρος. Ο λιμήν ούτος δεν δύναται να δεχθεί περισσότερα των 40 πλοίων των 300 τόνων".
Από τα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας επεκτείνεται σταδιακά η κρηπίδωση του λιμανιού, η οποία ολοκληρώνεται τα τελευταία χρόνια. Σε παλιά έδκσοδη περί της πόλεως Χανίων την εποχή αυτή αναφέρεται ότι "…Η πόλις έχει το πλείστον λιθοστρώτους και στενάς οδούς, μικράν πλατείαν των Μαυροβουνίων καλούμενην (πρότερον Σανδριβάνι) και πλακόστρωτον προκυμαίαν. Ο λιμήν των Χανίων είναι μικρός και σχετικώς αβαθύς δεχόμενος εν τοις ύδασιν αυτού μικράς χωρητικότητας ατμόπλοια, λίαν δε επισφαλής άτε προσβαλλόμενος υπό βορείων και δυτικών ανέμων. Εις την είσοδο αυτού αριστερά ως προς τον εισπλέοντα υπάρχει φάρος με ακίνητον λευκό φως ορατόν εξ’αποστάσεως 12 μιλίων".
Ο Φάρος ων Χανίων προστέθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο μετά την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, το 1913.Σημειώνεται ότι οι φάροι την Κρήτης δεν αναφέρονται στον έγκυρο φαροδείκτη του Λυκούδη του 1914 διότι προφανώς δεν θα είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία παράδοσης – παραλαβής τους από την Γαλλική εταιρία και το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό.
Ο Χανιώτικος Φάρος λειτούργησε το 1933 ως φανός λιμένος "ερυθρός σταθερός", αλλά το 1941το φωτιστικό του μηχάνημα καταστράφηκε από τους Γερμανούς. το οποίο και αποκαταστάθηκε αργότερα και ο φάρος επαναλειτούργησε το 1945. Το 1962 το φορτηγό πλοίο "Άφοβος" προσέκρουσε στη βορειοδυτική γωνία της βάσης του φάρου, που τμήμα της είχε ήδη καταρρεύσει, με αποτέλεσμα να αποκολληθεί το βόρειο τμήμα της τοιχοποιίας.
Ο φάρος μας, το στολίδι και σήμα κατατεθέν της πόλης μας, έχει ύψος 21 μ., με ύψος εστίας από την επιφάνεια της θάλασσας, 26 μέτρα και το φως του φτάνει σε απόσταση 7 μιλίων. Είναι ο παλαιότερος που σώζεται μέχρι σήμερα, όχι μόνο των Ελληνικών παραλίων αλλά και της Μεσογείου κι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο.
Μα το φως του δεν φωτίζει μόνο τα σκοτεινιασμένα, ανταριασμένα πέλαγα. Σαν παλμός της καρδιάς της αγαπημένης πόλης μας, αναβοσβήνει και φωτίζει και τις δικές μας καρδιές στις μπόρες και στις φουρτούνες που περνούμε. Και αυτό το άσβεστο φως που αδιάκοπα χτυπά μέσ’το σκοτάδι, ελπίδα είναι και παρηγοριά, όχι μόνο των ναυαγών της θάλασσας μα και των θαλασσοδαρμένων της ζωής… Κι είναι σαν να λέει γλυκά…"βάστα καρδιά και χτύπα στο ρυθμό μου… θα ξημερώσει ξαστεριά, και στο δικό σου πέλαγο…".
* Η κ. Ζαχαρένια Σημαντηράκη είναι Προϊσταμένη του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης.
Μετά από την επανάσταση του Αγίου Τίτου το 1363/64 το λιμάνι εγκαταλείπεται και χρησιμοποιείται εκείνο του Ηρακλείου, μια και του Ρεθύμνου είχε και αυτό ανάλογα προβλήματα. Το 1551 αναφέρεται η εκβάθυνση της λεκάνης στο Χανιώτικο λιμάνι και η κατασκευή τοίχου με επάλξεις κατά μήκος του λιμενοβραχίονα, ο οποίος είναι θεμελιωμένος πάνω σε μια σειρά υφάλους που έκαναν το λιμάνι απροσπέλαστο στα πλοία. Για την ανανέωση του νερού και την αποφυγή επιχωματώσεων, δημιουργήθηκε ένα άνοιγμα πάνω στο λιμενοβραχίονα και στο κέντρο του κατασκευάστηκε ο προμαχώνας του Αγίου Νικολάου, που κάλυπτε τη μεγάλη απόσταση μέχρι την είσοδο του λιμανιού, την οποία και προστάτευε, σε συνδυασμό με το φρούριο Φιρκά. Περίπου στα 1595 – 1601 κατασκευάστηκε από τους Ενετούς ένας Φάρος, θεμελιωμένος στο φυσικό βράχο, που λειτούργησε ως πυρσός ανοιχτής φλόγας (φρυκτωρία) κι αναφέρεται ως "φανάρι" σε σχεδιάγραμμα κάτοψης της πόλεως των Χανίων του 1689 του V. Coronelli.
Αλλά το 1645 η πόλη πέφτει στα χέρια των Τούρκων μετά από πολιορκία – η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε το 1669, όπως είναι γνωστό, μετά από 25ετή πόλεμο, με την κατάληψη του Χάνδακα, το Ηράκλειο. Οι νέοι κατακτητές δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη συντήρηση του Χανιώτικου λιμανιού, το οποίο αφέθηκε σε πλήρη εγκατάλειψη και δεν έγινε καμία επισκευή ή συντήρησή του, με την ανατολική λεκάνη του λιμένα να παραμένει ουσιαστικά άχρηστη σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Κατά τα χρόνια της παραχώρησης της Κρήτης στον Αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή (1830-1840), ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών που προσέφερε στο Σουλτάνο κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, αναγνωρίζεται η αξία του λιμανιού και το πόσο μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της οικονομίας του τόπου. Λέγεται ότι ο Μεχμέτ Αλή έδωσε εντολή στον Μουσταφά Πασά να καθαρίσει τη λεκάνη του λιμανιού των Χανίων, να επισκευάσει το λιμενοβραχίονα και να κατασκευάσει το Φάρο. Και όντως πραγματοποιήθηκαν επισκευές στο λιμενοβραχίονα και εκβαθύνσεις στη λεκάνη του, εργασίες που κόστισαν (το 1838) 1.146.000 γρόσια. Τότε κατασκευάστηκε και ο πρόβολος, ο πύργος δηλαδή του Φάρου που υπάρχει μέχρι σήμερα και εδράζεται στην ενετική τραπεζοειδή βάση πάνω σε φυσικό βράχο, με τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία συνδεδεμένα με την τοπική παράδοση, όπως αυτή διαμορφώθηκε από τα τέλη της Βενετοκρατίας και εξής. Την εποχή αυτή ο Φάρος μας πήρε τη μορφή που ξέρουμε. Ο πύργος του κτίσματος αποτελείται από τρία τμήματα διαφορετικής διατομής: το τμήμα της βάσης είναι οκτάγωνο, το μεσαίο τμήμα είναι δεκαεξάγωνο και το τρίτο κυκλικό. Το υλικό κατασκευής της βάσης είναι της ίδιας προέλευσης και ποιότητας με αυτό που οι Ενετοί κατασκεύασαν τις οχυρώσεις της πόλης των Χανίων.
Σύμφωνα με τους εγκυρότατους Αγγλικούς "φαροδείκτες" του 1847 και 1859 ο φάρος αναστηλώθηκε – πάνω στην Ενετική βάση του – και το 1839 λειτούργησε με τη νέα για την εποχή τεχνολογία. Τεκμηριωμένη πληροφορία για το πρώτο του φωτιστικό μηχάνημα δεν υπάρχει όπως δεν υπάρχει και κάποιο στοιχείο που να δείχνει το πότε σταμάτησε να λειτουργεί ως πυρσός ανοιχτής φλόγας. O νέος φάρος είναι όπως ήδη αναφέρθηκε, διαφορετικός από τον αρχικό και θυμίζει περισσότερο μιναρέ και ως προς την μορφή του και ως προς την εσωτερική του πέτρινη σκάλα, που οδηγεί στο μπαλκόνι με το γυάλινο πυργίσκο.
Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία μοιάζουν με αυτά των μιναρέδων, για αυτό και το μνημείο δεν κατατάσσετε σε κάποιον από τους τυποποιημένους πύργους των φάρων σε σχέση με την διατομή του. Είναι "φανός λιμένος" και αποτελείται μόνο από τον πύργο του φάρου, χωρίς την κατοικία των φυλάκων όπως οι υπόλοιποι επιτηρούμενοι φάροι. Κι αυτό γιατί βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή οπότε δεν ήταν απαραίτητη η επίβλεψη της λειτουργίας του από μία εφαπτόμενη ή κοντινή στον πύργο κατοικία φυλακών. Παρά ταύτα, γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα, κατασκευάστηκε στην βάση του Φάρου κεραμοσκεπής κατοικία φυλάκων, που όμως κατεδαφίστηκε πριν το 1967.Ο πύργος του Φάρου είναι κατασκευασμένος σε λίθινους πελεκημένους δόμους από λευκό ψαμμίτη. Το πάχος της λιθοδομής είναι 60 εκ. του μέτρου περίπου σε όλο το ύψος του πύργου. Στην κορυφή κάθε τμήματος του πύργου που αλλάζει η διατομή υπάρχει διάζωμα αντίστοιχης κάτοψης ενώ τα τμήματα κάτω από τα διαζώματα είναι διακοσμημένα με ανάγλυφα στοιχεία. Σε όλο το ύψος τους εσωτερικά υπάρχει κλίμακα από λιθοδομή που λειτουργεί και ως ελικοειδές στοιχείο ακαμψίας.
Το 1864 ο Φάρος περιήλθε στην δικαιοδοσία της γαλλικής εταιρίας Οθωμανικών Φάρων και λειτούργησε με φωτιστικό μηχάνημα "κατοπτρικό Δ’ τάξεως". Κατά το τέλος της τουρκικής κατοχής κατασκευάστηκε η σκάλα της ανατολικής πλευράς, στην είσοδο δηλαδή του πύργου του Φάρου. Το περιμετρικό συμπαγές πέτρινο στηθαίο, το οκταγωνικό φυλάκιο με το μικρό τρούλο είναι νεότερες κατασκευές. Έχουν επίσης δημιουργηθεί αγωγοί μέσω των οποίων διέρχεται θαλάσσιο νερό κάτω από την επιφάνεια της βάσης του φάρου.
Η προσέγγιση βέβαια των μεγάλων πλοίων κατά το παρελθόν γινόταν έξω από το λιμάνι. Σταματούσαν "αρόδω" όταν οι καιρικές συνθήκες το επέτρεπαν, και οι επιβάτες και τα φορτία μεταφέρονταν με βάρκες στο χώρο μπροστά από τέμενος Κιουτσούκ Χασάν, το γνωστό μας Γιαλί Τζαμίσι .Κι ο περιηγητής Ρολλαίν σημειώνει: "Η πόλις των Χανίων έχει λιμένα τεχνητόν, τον μεγαλείτερον των τεχνιτών λιμένων των τριών μεγάλων Κρητικών πόλεων. Ο λιμήν είναι κλειστός από το μέρος του πελάγους δι’ ενός συγκροτήματος εκ βράχων οίτινες υπερέχουν ολίγων της θαλάσσης και επ’αυτών δια μολώσεως εκτείνειται εις κυματοθραύστης μήκους 377 μέτρων με ένα εν τω μέσω προμαχώνα και με ένα εις το άκρον Πύργον όστις χρησιμεύει ο φάρος. Ο λιμήν ούτος δεν δύναται να δεχθεί περισσότερα των 40 πλοίων των 300 τόνων".
Από τα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας επεκτείνεται σταδιακά η κρηπίδωση του λιμανιού, η οποία ολοκληρώνεται τα τελευταία χρόνια. Σε παλιά έδκσοδη περί της πόλεως Χανίων την εποχή αυτή αναφέρεται ότι "…Η πόλις έχει το πλείστον λιθοστρώτους και στενάς οδούς, μικράν πλατείαν των Μαυροβουνίων καλούμενην (πρότερον Σανδριβάνι) και πλακόστρωτον προκυμαίαν. Ο λιμήν των Χανίων είναι μικρός και σχετικώς αβαθύς δεχόμενος εν τοις ύδασιν αυτού μικράς χωρητικότητας ατμόπλοια, λίαν δε επισφαλής άτε προσβαλλόμενος υπό βορείων και δυτικών ανέμων. Εις την είσοδο αυτού αριστερά ως προς τον εισπλέοντα υπάρχει φάρος με ακίνητον λευκό φως ορατόν εξ’αποστάσεως 12 μιλίων".
Ο Φάρος ων Χανίων προστέθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο μετά την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, το 1913.Σημειώνεται ότι οι φάροι την Κρήτης δεν αναφέρονται στον έγκυρο φαροδείκτη του Λυκούδη του 1914 διότι προφανώς δεν θα είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία παράδοσης – παραλαβής τους από την Γαλλική εταιρία και το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό.
Ο Χανιώτικος Φάρος λειτούργησε το 1933 ως φανός λιμένος "ερυθρός σταθερός", αλλά το 1941το φωτιστικό του μηχάνημα καταστράφηκε από τους Γερμανούς. το οποίο και αποκαταστάθηκε αργότερα και ο φάρος επαναλειτούργησε το 1945. Το 1962 το φορτηγό πλοίο "Άφοβος" προσέκρουσε στη βορειοδυτική γωνία της βάσης του φάρου, που τμήμα της είχε ήδη καταρρεύσει, με αποτέλεσμα να αποκολληθεί το βόρειο τμήμα της τοιχοποιίας.
Ο φάρος μας, το στολίδι και σήμα κατατεθέν της πόλης μας, έχει ύψος 21 μ., με ύψος εστίας από την επιφάνεια της θάλασσας, 26 μέτρα και το φως του φτάνει σε απόσταση 7 μιλίων. Είναι ο παλαιότερος που σώζεται μέχρι σήμερα, όχι μόνο των Ελληνικών παραλίων αλλά και της Μεσογείου κι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο.
Μα το φως του δεν φωτίζει μόνο τα σκοτεινιασμένα, ανταριασμένα πέλαγα. Σαν παλμός της καρδιάς της αγαπημένης πόλης μας, αναβοσβήνει και φωτίζει και τις δικές μας καρδιές στις μπόρες και στις φουρτούνες που περνούμε. Και αυτό το άσβεστο φως που αδιάκοπα χτυπά μέσ’το σκοτάδι, ελπίδα είναι και παρηγοριά, όχι μόνο των ναυαγών της θάλασσας μα και των θαλασσοδαρμένων της ζωής… Κι είναι σαν να λέει γλυκά…"βάστα καρδιά και χτύπα στο ρυθμό μου… θα ξημερώσει ξαστεριά, και στο δικό σου πέλαγο…".
* Η κ. Ζαχαρένια Σημαντηράκη είναι Προϊσταμένη του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης.
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΤΡΟΧΑΙΟ
Δυστυχώς ο μήνας δεν μπήκε καλά για την μικρή πόλη μας. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα είχαμε ένα τροχαίο που στοίχισε την ζωή σε ένα νεαρό επιχειρηματία της πόλης μας. Το ασημί Land Rover καρφώθηκε για αδιευκρίνιστους λόγους, σε δέντρο στην είσοδο της πόλης. Ο άτυχος νεαρός εγκλωβίστηκε στο όχημα και παρά την άμεση κινητοποίηση της πυροσβεστικής και του ασθενοφόρου δεν κατάφεραν να του προσφέρουν βοήθεια. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος.
Ήταν σίγουρα ένα σοκ για την πόλη μας μιας και ο Κυριάκος ήταν πολύ καλός οικογενειάρχης και πολύ αγαπητός σε όλους μας.
Ήταν σίγουρα ένα σοκ για την πόλη μας μιας και ο Κυριάκος ήταν πολύ καλός οικογενειάρχης και πολύ αγαπητός σε όλους μας.
ΒΑΛΤΕ ΜΑΣ ΕΝΑ ΚΑΔΟ !
Συνεχίζει ο δήμος να κρατά σε ομηρία την Περίδου !! Παρά τις υποσχέσεις και τις επισκέψεις μας στον δήμο, η αρχή μας αγνοεί, έχει πιο σοβαρά πράγματα να κάνει από το να προσέξει την καθαριότητα της πόλης.
Για μια ακόμα μέρα δεν υπάρχει δημοτικός κάδος σε κανένα απο τα 3 τετράγωνα της Περίδου, αναπόφευκτα λοιπόν οι ηλικιωμένοι κάτοικοι της οδού χρησιμοποιούν τους κάδους ανακύκλωσης για τα οικιακά τους σκουπίδια, με αποτέλεσμα να είναι η κατάσταση τραγική.
Βάλτε μας κάδο οεοεο - βάλτε μας ένα κάδο οεοεο.
Υ.Σ Τα ζωικά απορρήματα γιατί τα πέρνετε καθημερινά και τα σκουπίδια των υπολοίπων κατοίκων τα αφήνετε;
ΠΕΡΙ ΛΑΚ(Κ)ΩΝ ....
Λάκων τις ήνοιξε λάκκον
ίνα πέσει άλλος Λάκων.
Κάποιος των αγροφυλάκων
ανεκάλυψε τον λάκκον.
Ούτω πως ο άλλος Λάκων
δεν εισήλθεν εις τον λάκκον.
Πλην, ως γνήσιος τις Λάκων,
ήνοιξε κι εκείνος λάκκον.
Έπεσε δε τρίτος Λάκων
εις τον νέον τούτον λάκκον,
κι όχι ο Λάκων ο τον λάκκον
ανορύξας, ον ο Λάκων
ήθελε να δει στον λάκκον.
Δια ταύτα πέμπτος Λάκων
ήνοιξε κι εκείνος λάκκον.Κι επληρώθη ο τόπος λάκκων.
Κι ίνα εκφρασθώ ως Λάκων:
«Κάθε Λάκων κι έναν λάκκον»..
http://ganifantis.blogspot.com/
ίνα πέσει άλλος Λάκων.
Κάποιος των αγροφυλάκων
ανεκάλυψε τον λάκκον.
Ούτω πως ο άλλος Λάκων
δεν εισήλθεν εις τον λάκκον.
Πλην, ως γνήσιος τις Λάκων,
ήνοιξε κι εκείνος λάκκον.
Έπεσε δε τρίτος Λάκων
εις τον νέον τούτον λάκκον,
κι όχι ο Λάκων ο τον λάκκον
ανορύξας, ον ο Λάκων
ήθελε να δει στον λάκκον.
Δια ταύτα πέμπτος Λάκων
ήνοιξε κι εκείνος λάκκον.Κι επληρώθη ο τόπος λάκκων.
Κι ίνα εκφρασθώ ως Λάκων:
«Κάθε Λάκων κι έναν λάκκον»..
http://ganifantis.blogspot.com/
ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΒΕΝΤΕΤΑ
Στο κλίμα των σκληρών αγώνων επικράτησης μεταξύ των πατριών (οικογενειών), αναπτύχθηκε η βεντέτα, ο λεγόμενος «γδικιωμός» ή δικιωμός - που αφορούσε αρχικά το σόι ή την οικογένεια και όχι το άτομο - ήταν η τιμωρία μιας πράξης που είχε γίνει σε βάρος της οικογένειας.
Την τιμωρία αποφάσιζε ψύχραιμα ένα οικογενειακό συμβούλιο, ενώ δεν ήταν απαραίτητο να τιμωρηθεί προσωπικά ο ένοχος της πράξης. Η βεντέτα μπορούσε να στραφεί και εναντίον άλλου μέλους της αντίπαλης οικογένειας.
Τα αρσενικά παιδιά της οικογένειας, σε περίπτωση πού ο πατέρας έπεφτε θύμα γδικιωμού, ανατρέφονταν με μοναδικό σκοπό μεγαλώνοντας να πάρουν το αίμα του πίσω. Όταν η εκδίκηση ολοκληρωνόταν, η οικογένεια πού πήρε ικανοποίηση κλεινόταν στο σπίτι της, για να μην προκαλέσει την οικογένεια του σκοτωμένου.
Συχνά στόχος ήταν η ολοκληρωτική εκμηδένιση της αντίπαλης οικογένειας. Το πρώτο κτύπημα δε γινόταν ποτέ απροειδοποίητα η πλευρά που προκαλούσε κήρυσσε επίσημα τον πόλεμο, χτυπούσαν οι καμπάνες, τα δυο αντίπαλα μέρη πήγαιναν στους πύργους τους κι από κει και πέρα κάθε μέσο καταστροφής ήταν επιτρεπτό.
Ο ουδέτερος πληθυσμός του χωριού στο διάστημα που διαρκούσε η βεντέτα ή κρυβόταν ή απομακρυνόταν όσο να τελειώσει ο μικρός πόλεμος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο κώδικας της βεντέτας επέτρεπε μια προσωρινή ανάπαυλα, την «τρέβα» την εποχή του οργώματος, της σποράς, του θερισμού, του αλωνίσματος και όταν μάζευαν τις ελιές. Τα αντιμαχόμενα μέρη δούλευαν τότε σε γειτονικά χωράφια με νεκρική σιγή και τη νύχτα εφοδίαζαν τους πύργους με τρόφιμα και πυρομαχικά. Ο αγώνας ξανάρχιζε μόλις τέλειωνε η συγκομιδή.
Μια περιορισμένη ανακωχή μπορούσε επίσης να γίνει όταν ένα μέλος των αντιπάλων οικογενειών είχε βαφτίσια, γάμο ή κάτι ανάλογο. Ο συνηθέστερος φυσικά τρόπος με τον οποίο τέλειωνε η βεντέτα ήταν η εκμηδένιση της μιας μερίδας, οπότε τα υπολείμματά της σκορπίζονταν σε άλλα χωριά, αφήνοντας τους πύργους και τα χωράφια τους στο νικητή, ο οποίος έμενε αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος, ώσπου μια άλλη Νυκλιάνικη οικογένεια κατόρθωνε να συγκεντρώσει ή να δημιουργήσει αρκετή δύναμη για να τον προκαλέσει.
Μπορούσε όμως και να μείνει αν ήθελε, στο χωριό η νικημένη παράταξη, αν ζητούσε από το νικητή συγγνώμη με, ένα καθορισμένο τελετουργικό τυπικό. Τα πράγματα ήταν απλούστερα στις περιπτώσεις φόνων δίχως γενικότερες προεκτάσεις, οπότε, ύστερα από μια καθορισμένη, απλούστερη από την προηγούμενη, διαδικασία, ο μετανοημένος φονιάς γινόταν ο ιδιαίτερος προστάτης και ευεργέτης της οικογένειας που αδίκησε όλα αυτά τα θέματα τα τακτοποιούσε ένα τοπικό συμβούλιο, η Γεροντική, μοναδικός Θεσμός, υπό τον μπέη ή τον αρχικαπετάνιο, που φρόντιζε για την τάξη στη Μάνη.
Ένα γεγονός που μπορούσε να συμβιβάσει τα αντιμαχόμενα μέρη ήταν η τουρκική απειλή. Η πιο μακρόχρονη ανακωχή ήταν η γενική τρέβα που ζήτησε ο Μαυρομιχάλης την παραμονή του πόλεμου της Ανεξαρτησίας.
Οι αντιδικίες πάντως συνεχίστηκαν και μετά την απελευθέρωση, αλλά σιγά-σιγά οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις μεταξύ Νυκλιάνων και υποτακτικών διαλύονταν, η παράδοση της βίας όμως συνεχίστηκε, έστω και χωρίς πια τους μεγάλους πολέμους των Νυκλιάνων.
http://piratemani.blogspot.com/2009/08/blog-post_24.html
Την τιμωρία αποφάσιζε ψύχραιμα ένα οικογενειακό συμβούλιο, ενώ δεν ήταν απαραίτητο να τιμωρηθεί προσωπικά ο ένοχος της πράξης. Η βεντέτα μπορούσε να στραφεί και εναντίον άλλου μέλους της αντίπαλης οικογένειας.
Τα αρσενικά παιδιά της οικογένειας, σε περίπτωση πού ο πατέρας έπεφτε θύμα γδικιωμού, ανατρέφονταν με μοναδικό σκοπό μεγαλώνοντας να πάρουν το αίμα του πίσω. Όταν η εκδίκηση ολοκληρωνόταν, η οικογένεια πού πήρε ικανοποίηση κλεινόταν στο σπίτι της, για να μην προκαλέσει την οικογένεια του σκοτωμένου.
Συχνά στόχος ήταν η ολοκληρωτική εκμηδένιση της αντίπαλης οικογένειας. Το πρώτο κτύπημα δε γινόταν ποτέ απροειδοποίητα η πλευρά που προκαλούσε κήρυσσε επίσημα τον πόλεμο, χτυπούσαν οι καμπάνες, τα δυο αντίπαλα μέρη πήγαιναν στους πύργους τους κι από κει και πέρα κάθε μέσο καταστροφής ήταν επιτρεπτό.
Ο ουδέτερος πληθυσμός του χωριού στο διάστημα που διαρκούσε η βεντέτα ή κρυβόταν ή απομακρυνόταν όσο να τελειώσει ο μικρός πόλεμος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο κώδικας της βεντέτας επέτρεπε μια προσωρινή ανάπαυλα, την «τρέβα» την εποχή του οργώματος, της σποράς, του θερισμού, του αλωνίσματος και όταν μάζευαν τις ελιές. Τα αντιμαχόμενα μέρη δούλευαν τότε σε γειτονικά χωράφια με νεκρική σιγή και τη νύχτα εφοδίαζαν τους πύργους με τρόφιμα και πυρομαχικά. Ο αγώνας ξανάρχιζε μόλις τέλειωνε η συγκομιδή.
Μια περιορισμένη ανακωχή μπορούσε επίσης να γίνει όταν ένα μέλος των αντιπάλων οικογενειών είχε βαφτίσια, γάμο ή κάτι ανάλογο. Ο συνηθέστερος φυσικά τρόπος με τον οποίο τέλειωνε η βεντέτα ήταν η εκμηδένιση της μιας μερίδας, οπότε τα υπολείμματά της σκορπίζονταν σε άλλα χωριά, αφήνοντας τους πύργους και τα χωράφια τους στο νικητή, ο οποίος έμενε αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος, ώσπου μια άλλη Νυκλιάνικη οικογένεια κατόρθωνε να συγκεντρώσει ή να δημιουργήσει αρκετή δύναμη για να τον προκαλέσει.
Μπορούσε όμως και να μείνει αν ήθελε, στο χωριό η νικημένη παράταξη, αν ζητούσε από το νικητή συγγνώμη με, ένα καθορισμένο τελετουργικό τυπικό. Τα πράγματα ήταν απλούστερα στις περιπτώσεις φόνων δίχως γενικότερες προεκτάσεις, οπότε, ύστερα από μια καθορισμένη, απλούστερη από την προηγούμενη, διαδικασία, ο μετανοημένος φονιάς γινόταν ο ιδιαίτερος προστάτης και ευεργέτης της οικογένειας που αδίκησε όλα αυτά τα θέματα τα τακτοποιούσε ένα τοπικό συμβούλιο, η Γεροντική, μοναδικός Θεσμός, υπό τον μπέη ή τον αρχικαπετάνιο, που φρόντιζε για την τάξη στη Μάνη.
Ένα γεγονός που μπορούσε να συμβιβάσει τα αντιμαχόμενα μέρη ήταν η τουρκική απειλή. Η πιο μακρόχρονη ανακωχή ήταν η γενική τρέβα που ζήτησε ο Μαυρομιχάλης την παραμονή του πόλεμου της Ανεξαρτησίας.
Οι αντιδικίες πάντως συνεχίστηκαν και μετά την απελευθέρωση, αλλά σιγά-σιγά οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις μεταξύ Νυκλιάνων και υποτακτικών διαλύονταν, η παράδοση της βίας όμως συνεχίστηκε, έστω και χωρίς πια τους μεγάλους πολέμους των Νυκλιάνων.
http://piratemani.blogspot.com/2009/08/blog-post_24.html
ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
Σπάραξαν όλοι στο ακροατήριο με την κατάθεση της μητέρας του αδικοχαμένου φοιτητή, Ειρήνη Χορευτάκη. Με δάκρυα στα μάτια, η τραγική μητέρα που παρέδωσε για μία ακόμα φορά μαθήματα αξιοπρέπειας, αναφέρθηκε στο προφίλ του αδικοχαμένου παιδιού της. Στις θυσίες και στους κόπους να «αναστήσει» το Μανόλη της για να τον «σκοτώσει αυτός ο κύριος». Ήταν η πρώτη φορά που η μητέρα του 20χρονου αντίκριζε πρόσωπο με πρόσωπο το δολοφόνο του γιου της. Με βλέμμα γεμάτο οργή γύρισε στην πλευρά του κατηγορουμένου και τον κοίταξε επίμονα στα μάτια για αρκετά δευτερόλεπτα. «Αφήστε με να τον δω. Δεν τον έχω ξαναδεί» είπε.
«Δεν είμαι μάνα-κουκουβάγια» ανέφερε απευθυνόμενη στην πρόεδρο του δικαστηρίου, κ. Χείλιου. Ήμουν πολύ αυστηρή μαζί του. Είχε γεννηθεί με πρόβλημα υγείας σοβαρό. Επί 18 ημέρες ήταν διασωληνωμένος. Μέχρι και το γυμνάσιο ήταν λιποβαρές παιδί. Μια σταλιά παιδάκι. Και στο σχολείο του μάθαινα να είναι πάντα ευγενικός, χαμηλών τόνων. Ο Μανόλης ήταν πάντα το θύμα. Μέχρι και στο νοσοκομείο τον πήγαμε με κατάγματα στα πλευρά επειδή τον είχαν χτυπήσει κάποιοι τσαμπουκάδες όπως τον Λαγουδάκη. Είχε σοβαρό πρόβλημα συγκέντρωσης. Σε άλλα χέρια θα ήταν αναλφάβητος. Δεν ύψωνε ποτέ τη φωνή του. Εκείνο το βράδυ δεν έβρισε τον κατηγορούμενο. Δεν το είχε κάνει ποτέ στη ζωή του.
Η Ειρήνη Χορευτάκη ανέφερε στην κατάθεση της ότι ο Μανόλης ήταν αγνός και αφελής και είχε άγνοια κινδύνου. Ο Λαγουδάκης, είπε, εμφανίστηκε από το πουθενά. Αν τον έβλεπε ο Μανόλης, δεν θα τον έπιανε αυτός (δείχνει τον Λαγουδάκη) γιατί έτρεχε σαν τον άνεμο.
Όσο για την απόφαση του δικαστηρίου είναι ισόβια όπως έπρεπε να είναι για τον φονιά.
Σπάραξαν όλοι στο ακροατήριο με την κατάθεση της μητέρας του αδικοχαμένου φοιτητή, Ειρήνη Χορευτάκη. Με δάκρυα στα μάτια, η τραγική μητέρα που παρέδωσε για μία ακόμα φορά μαθήματα αξιοπρέπειας, αναφέρθηκε στο προφίλ του αδικοχαμένου παιδιού της. Στις θυσίες και στους κόπους να «αναστήσει» το Μανόλη της για να τον «σκοτώσει αυτός ο κύριος». Ήταν η πρώτη φορά που η μητέρα του 20χρονου αντίκριζε πρόσωπο με πρόσωπο το δολοφόνο του γιου της. Με βλέμμα γεμάτο οργή γύρισε στην πλευρά του κατηγορουμένου και τον κοίταξε επίμονα στα μάτια για αρκετά δευτερόλεπτα. «Αφήστε με να τον δω. Δεν τον έχω ξαναδεί» είπε.
«Δεν είμαι μάνα-κουκουβάγια» ανέφερε απευθυνόμενη στην πρόεδρο του δικαστηρίου, κ. Χείλιου. Ήμουν πολύ αυστηρή μαζί του. Είχε γεννηθεί με πρόβλημα υγείας σοβαρό. Επί 18 ημέρες ήταν διασωληνωμένος. Μέχρι και το γυμνάσιο ήταν λιποβαρές παιδί. Μια σταλιά παιδάκι. Και στο σχολείο του μάθαινα να είναι πάντα ευγενικός, χαμηλών τόνων. Ο Μανόλης ήταν πάντα το θύμα. Μέχρι και στο νοσοκομείο τον πήγαμε με κατάγματα στα πλευρά επειδή τον είχαν χτυπήσει κάποιοι τσαμπουκάδες όπως τον Λαγουδάκη. Είχε σοβαρό πρόβλημα συγκέντρωσης. Σε άλλα χέρια θα ήταν αναλφάβητος. Δεν ύψωνε ποτέ τη φωνή του. Εκείνο το βράδυ δεν έβρισε τον κατηγορούμενο. Δεν το είχε κάνει ποτέ στη ζωή του.
Η Ειρήνη Χορευτάκη ανέφερε στην κατάθεση της ότι ο Μανόλης ήταν αγνός και αφελής και είχε άγνοια κινδύνου. Ο Λαγουδάκης, είπε, εμφανίστηκε από το πουθενά. Αν τον έβλεπε ο Μανόλης, δεν θα τον έπιανε αυτός (δείχνει τον Λαγουδάκη) γιατί έτρεχε σαν τον άνεμο.
Όσο για την απόφαση του δικαστηρίου είναι ισόβια όπως έπρεπε να είναι για τον φονιά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)