ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ Π.Α

Πολλές ασκήσεις πάνω από το Καστέλλι έχουμε τις τελευταίες μέρες, όχι ότι δεν είναι ωραίο να τα παρατηρείς σε αυτές τις εικονικές αερομαχίες, ιδιαίτερα τα παιδιά που τρελαίνονται, αλλά αυτός ο θόρυβος σε ..... ξεκουφαίνει πότε -πότε!
Αλλά για την πατρίδα και την εξάσκηση των πιλότων μας θα τα αντέξουμε..... όχι σαν και κάτι άλλους κοντοχανιώτες που για χάρη του τουρισμού τους διώχνουν!!!

ΥΠΕΡΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Το περιοδικό Economist αναφέρει το όνομα της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη μεταξύ των υποψηφίων για τη μελλοντική θέση του «υπουργού Εξωτερικών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Το άρθρο του έγκυρου βρετανικού περιοδικού σημειώνει ότι πιθανοί υποψήφιοι για τη θέση αυτή είναι επίσης ο Σουηδός τέως υπουργός Εξωτερικών Carl Bildt, ο οποίος όμως δεν αποδέχεται την υποψηφιότητα, ο Olli Rehn, ο τέως Επίτροπος της ΕΕ αρμόδιος για τη Διεύρυνση, και η Ursula Plassnik, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας.

ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ

Ξεκινώντας από την διασταύρωση των Καλουδιανών με κατεύθυνση προς τα νότια περνάμε από το χωριό Βουλγάρω. Χωριό που όπως δηλώνεται και απ’ την ονομασία του, πιθανόν να κατοικήθηκε από Βούλγαρους στρατιώτες που έφερε μαζί του ο Νικηφόρος Φωκάς το 961. Πάντως το χωριό συναντάται και στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου στις αρχές του 14ου αιώνα . Λίγο πιο πάνω από το Βουλγάρω υπήρχαν και υπάρχουν νερά τρεχούμενα που επέτρεπαν την ανάπτυξη της απαιτητικής σε νερό λεύκας. Η λεύκα στα σλαβικά λέγεται τοπόλι, η οποία και έδωσε και το όνομα στο σημερινό χωριό Τοπόλια. Το χωριό που αναφέρεται για πρώτη φορά σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα το 1256 με το όνομα Βopolia. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για παλαιότερο οικισμό. Μάλλον πρόκειται για εγκατάσταση Σλάβων στρατιωτών του Νικηφόρο Φωκά. Το όνομα του οικισμού είναι σλαβικό και δηλώνει είδος λεύκας (τοπόλι). Παρόμοια τοπωνύμια υπάρχουν και σ’ άλλα μέρη της Ελλάδας, στην Ευρυτανία (Τοπολιανά), στην Αχαΐα (Τοπόλοβα) αλλά και στην Βουλγαρία όπου Τοπόλιτσα ονομάζεται παραπόταμος του Έβρου. Το όνομα αυτό πάντως συναντάται και στις τρεις ενετικές απογραφές με το σημερινό του όνομα. Λεύκες συναντούμε και σήμερα στα Τοπόλια. Ακριβώς απέναντι υπάρχει το Άρμενοχωριό, οικισμός στην σημερινή κοινότητα Σφακοπηγαδίου. Αναφέρεται στο Κατάστιχο των Φεούδων της Κισάμου τον 14ο αιώνα . Ίσως να πρόκειται γι αυτόν τον οικισμό που αναφέρεται και σε έγγραφο του νοταρίου P. Scardon του Χάνδακα το 1271. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι εννοείται το συγκεκριμένο χωριό ή άλλο με ίδιο όνομα. Με βάση την ετυμολογική ανάλυση του ονόματος, θα μπορούσε να λεχθεί ότι κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για εγκατάσταση Αρμενίων στρατιωτών του Νικηφόρου Φωκά μετά το 961. Παρόμοια τοπωνύμια είναι διάσπαρτα σ’ όλη την Κρήτη και παρέχουν μια σχετικά ασφαλή τοποθέτηση των οικισμών αυτών τουλάχιστον στην αρχή της δεύτερης βυζαντινής περιόδου της Κρήτης.

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΜΑΝΟΣ

Μάνος Κατράκης γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1909 στο Καστέλι Κισσάμου. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του έμπορου Χαράλαμπου Κατράκη και της Ειρήνης. Πριν συμπληρώσει τα 10 του χρόνια η οικογένεια του μετακόμισε στην Αθήνα καθώς οι δουλειές του πατέρα δεν πήγαιναν και τόσο καλά και θεώρησαν πως η πρωτεύουσα θα προσέφερε περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες από τη Μεγαλόνησο.

13 Αυγούστου μια μέρα πριν συμπληρωθούν 100 χρόνια από την γέννηση του ο δήμος Μηθύμνης θα τον τιμήσει στο χωριό καταγωγής του την Ποταμίδα.
Ποτέ λοιπόν δεν είναι αργά!

Περισσότερα για την ζωή αλλά και την προσφορά του στην 7η τέχνη στο:
http://sadentrepese.blogspot.com/2009/01/blog-post.html

ΦΑΛΑΣΑΡΝΑ

Τα Φαλάσαρνα θεωρούνται μια από τις καλύτερες παραλίες της Μεσογείου με κρυστάλλινα νερά και ψιλή άμμο και η οποία βρίσκεται δίπλα στα ερείπια της αρχαίας Φαλάσαρνας. Η παραλία έχει μήκος 3 χλμ. και είναι μια από τις δημοφιλέστερες παραλίες της Κρήτης Το δε ηλιοβασίλεμα της είναι το κάτι άλλο. Χθες το βράδυ 5.000 άτομα διασκέδασαν στο καθιερωμένο πια Beach party το μεγαλύτερο γεγονός του καλοκαιριού. Νεώτερα αύριο!

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΑΣ

Αποστολή του είναι η σωτηρία των βιβλίων που πετιούνται και η ανακύκλωση των χαρτικών, γι΄ αυτό και στην ιστοσελίδα του υπολογίζει πόσα δέντρα έχει διασώσει με την ανακύκλωση, με βάση την αναλογία ότι, για έναν τόνο χαρτί κόβονται 18 δέντρα.Ο Πολύκαρπος Ορφανίδης, από το Φεβρουάριο του 2009, αποφάσισε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στα βιβλία και άρχισε να τα συλλέγει από ιδιώτες και φορείς.
"Ξεκινήσαμε δειλά στην αρχή, με ιδιώτες που ήθελαν να δώσουν κάποια βιβλία και τώρα απευθύνονται σε μας βιβλιοθήκες, σχολεία και πολλοί δήμοι, που θέλουν να δωρίσουν βιβλία", εξηγεί ο κ.Ορφανίδης. Όλα τα βιβλία μεταφέρονται και διατηρούνται σε μια αποθήκη μαζί με βιβλία που διασώζονται από τα εργοστάσια ανακύκλωσης χαρτιού. Στη συνέχεια γίνεται διαλογή και τα βιβλία που είναι σχισμένα δίνονται για ανακύκλωση, ενώ όσα είναι σε καλή κατάσταση αρχειοθετούνται."Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια βιβλιοθήκη, όπου τα βιβλία αυτά να πωλούνται σε συμβολικές τιμές ή να δωρίζονται, όπου υπάρχει ανάγκη και μας ζητηθεί, όπως σε διάφορες επαρχιακές βιβλιοθήκες ή στις φυλακές", αναφέρει ο κ.Ορφανίδης .

Τώρα για μας τους Κισσαμίτες που τα πετούμε στις αυτοσχέδιες χωματερές, σας ενημερώνω ότι η βιβλιοθήκη μας που λειτουργεί καθημερινά, πλην Σαββάτου και Κυριακής, από 17.00 μμ ως και 21.00 μμ στην οδό Καμπούρη δέχεται τα παλιά βιβλία σας. Αντί λοιπόν να τα σκίζετε ή να τα φυλάξτε για προσάναμμα βάλτε τα σε μια τσάντα και πηγαίνετε τα στην βιβλιοθήκη του 'Φιλολογικού". Παιδικά, αστυνομικά, νουβέλες, μυθιστορήματα, ιστορικά, φαντασίας, αλλά και περιοδικά όλα μπορούν να ξαναδιαβαστούν. Άντε τι περιμένετε;

ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Κάτι το πολύ παράξενο συνέβη την περασμένη βδομάδα που μας αφορά και σαν σελίδα αλλά και προσωπικά, σαν διαχειριστή αυτής.
Κάποιος Κισσαμίτης τύπωσε 20 επιστολές από ένα παλιό άρθρο του sadentrepese το "ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ " http://sadentrepese.blogspot.com/2009/06/blog-post_13.html
και ο αθεόφοβος το έστειλε σε όλο το δημοτικό συμβούλιο...... φυσικά ανώνυμα.
Πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι με πήραν τηλέφωνο και χωρίς να με ρωτήσουν ευθέως, προσπαθούσαν να μάθουν αν ήξερα κάτι για τον αποστολέα.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον τους αλλά ...... δεν γνωρίζω τον αποστολέα αυτής της αντιγραμμένης επιστολής, αν και θα ήθελα όσο και αυτοί.
Βέβαια αντί για να κάνουν τους ντετέκτιβ καλύτερα είναι να φτιάξουν λίγο την εικόνα της πόλης!

ΚΡΙΜΑ !!!

Ένα από τα ποιο δημοφιλή Χανιώτικα blog το chanianikos-themis.blogspot.com ανέστειλε την λειτουργεί του. Με μια μικρή ανακοίνωση εξήγησε τους λόγους που σταματούσε. Κρίμα!!!!

Όλα τα ΩΡΑΙΑ έχουν ένα τέλος ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ (ήταν μια δύσκολη απόφαση), λόγω επαγγελματικών και όχι μόνο ,υποχρεώσεων, το παρών blog αναστέλλει την λειτουργία του. Έτσι ξαφνικά. Όπως ξαφνικά δημιουργήθηκε. ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ. Στην δεξιά πλευρά συνεχίζουν να υπάρχουν οι στήλες με ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Φυσικά και το e-mail ισχύει. Ίσως τα ξαναπούμε στο μέλλον. Σας ευχαριστώ όλους για την καλή και αξιοπρεπή συνεργασία. Και συγνώμη αν κάποιους στενοχώρησα. Για το chanianikos-themis.blogspot.com ΝΙΚΟΣ ..........

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΚΤΕΛΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ

Τα λείψανα πέντε Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, τους οποίους κατά τη στιγμή της αιχμαλωσίας τους φωτογράφισε Τούρκος δημοσιογράφος, βρέθηκαν στις εκταφές που διενεργεί η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ), στο κατεχόμενο χωριό Τζιάος και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA.
Οι πέντε Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι, Κορέλης Αντωνάκης του Μιχαήλ, Νικολάου Πανίκος του Χρυσοστόμου, Σκορδής Χριστόφορος του Γεωργίου, Παπαγιάννης Ιωάννης του Χαραλάμπους και Χατζηκυριάκος Ιωάννης του Χαραλάμπους, οι οποίοι υπηρετούσαν στο 398 Τάγμα Πεζικού, φαίνονται στη φωτογραφία γονατιστοί με τα χέρια πίσω από το κεφάλι περικυκλωμένοι από Τούρκους στρατιώτες.
H φωτογραφία-ντοκουμέντο με τους πέντε Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους, οι οποίοι είχαν συλληφθεί στις 14 Αυγούστου 1974, δημοσιεύτηκε πολλές φορές στον κυπριακό και διεθνή τύπο.
Δύο μέρες μετά τη σύλληψη των πέντε συνελλήφθη από την Εθνική Φρουρά ο Τούρκος δημοσιογράφος Ερκίν Κονούσκεβερ, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε το φωτογραφικό υλικό. Ο Κονούσκεβερ δημοσίευσε αργότερα τις φωτογραφίες στην τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ».
Ο βοηθός του εκπροσώπου της Ελληνοκυπριακής πλευράς στην ΔΕΑ, Ξενοφών Καλλής, δήλωσε ότι για την ταυτοποίηση των λειψάνων ενημερώθηκαν οι οικογένειες των πέντε. Ο κ. Καλλής ανέφερε ότι στον ίδιο ομαδικό τάφο βρέθηκαν τα λείψανα ακόμη 14 προσώπων, αλλά αυτά δεν έχουν ακόμη ταυτοποιηθεί.
Ο πρόεδρος της Παγκύπριας Επιτροπής Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων Νίκος Θεοδοσίου σε δηλώσεις στο ΡΙΚ τόνισε ότι «τώρα είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι οι Τούρκοι εκτελούσαν αιχμαλώτους πολέμου».
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1040846&lngDtrID=244

ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Τρίτη, 11 Αυγούστου 2009 στις 10:00 μ.μ. Ελάτε να κάνουμε ουρανογραφία και να δούμε τη Σελήνη, το Δία και μερικά ακόμη σμήνη. Με την καθοδήγηση και τον εξοπλισμό του συλλόγου των Φίλων Αστρονομίας Κρήτης.
Είσοδος Ελεύθερη
ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ
ΤΟ Μουσείο Αλιείας Κολυμβαρίου

ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

ΧΑΝΙΑ
H Κρήτη καταλήφθηκε σταδιακά απ τον Abu Xafs Omar που, έχοντας σαν ορμητήριο την Aλεξάνδρεια, αποβιβάστηκε στο νησί. H μοναδική πληροφορία από εκείνη την εποχή για τα Xανιά προέρχεται απ τον Άραβα γεωγράφο του 12ου αιώνα Edrizi, που αναφέρει ότι στην Kρήτη υπήρχαν δύο μόνο μεγάλες πόλεις, η Babd El KhandaK
(η πόλη της τάφρου), δηλαδή ο Xάντακας (Hράκλειο) και η Babdh el Djobh (πόλη του τυριού) που ταυτίζεται με τα Xανιά. Tο 961 ο Βυζαντινός στρατηγός Νικηφόρος Φωκάς ανέκτησε το νησί. Είχαν προηγηθεί πέντε αποτυχημένες εκστρατείες των Bυζαντινών μεταξύ του 825 και του 950

ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Οι Ενετοί το αποκαλούσαν “Φρούριο στη Θάλασσα” (Castello a Mare ή Rocca a Mare), αλλά σήμερα διατηρεί την τούρκικη ονομασία του, Κούλες από το Su Kulesi. Είναι από τα πιο οικεία και αγαπημένα μνημεία της πόλης, σύμβολο του Ηρακλείου.
Σήμερα το φρούριο Κούλες ατενίζει αγέρωχο το Κρητικό πέλαγος θυμίζοντας το μεγαλείο του ενετικού Χάνδακα, ενώ στοιχειώνεται από θρύλους που θέλουν στους εσωτερικούς υγρούς και σκοτεινούς του χώρους να βασανίστηκαν φριχτά οι Κρητικοί επαναστάτες.

ΛΑΣΙΘΙ
Κατά την επανάσταση του 1866-1869 αρχηγός του Τουρκικού στρατού ήταν ο Ομέρ, ο αποκληθείς και «Αττίλας της Κρήτης». Έφθασε στο Καστέλλι στις 20 Μαΐου του 1867 με σκοπό να προωθηθεί και να καταλάβει το Οροπέδιο Λασιθίου (καθώς αυτό αποτελούσε κρησφύγετο και τόπο ανεφοδιασμού των επαναστατών). Οι επαναστάτες κατέλαβαν τα γνωστά περάσματα (Κράσι, ο αυχένας της Αμπέλου, της Καράς το πηγάδι, Τσούλη μνήμα) προξενώντας μεγάλη πανωλεθρία στα στρατεύματα του Ομέρ. Η ανάβαση στο Οροπέδιο Λασιθίου για τους Τούρκους είχε γίνει γόρδιος δεσμός και όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις η λύση δίδεται με έξωθεν παρέμβαση. Λέγεται ότι το ίδιο συνέβη και σ΄ αυτή την περίσταση. Ένας σύγχρονος εφιάλτης από το Καστέλλι, ονομαζόμενος Δημήτρης Γαλυφής πρόσφερε βοήθεια στους Τούρκους στην προσπάθεια τους ν΄ ανέβουν στο Λασίθι. Τους υπέδειξε το πέρασμα από την Γερακιανή Λαγκάδα. Οι Τούρκοι ανέβηκαν εύκολα στο Λασίθι και το κατέκαυσαν, αφού αντιμετωπίστηκαν για δέκα περίπου μέρες από επαναστάτες.

ΡΕΘΥΜΝΟ
Το 1538 η επίθεση του Πειρατή Barbarosa οδήγησε τους Ενετούς στο να συνειδητοποιήσουν ότι η πόλη χρήζει οχυρωματικών έργων, που θα την προστατεύσουν από τις επιθέσεις των κατακτητών.
Γι αυτό το λόγο, αρχίζουν να κατασκευάζουν ένα τείχος που ξεκινούσε από την ανατολική παραλία της πόλης και κατέληγε στην δυτική, προστατεύοντας όμως έτσι το Ρέθυμνο μόνο από την στεριά και αφήνοντας το πλήρως εκτεθειμένο στους κατακτητές από την πλευρά της θάλασσας. Κάποια χρόνια αργότερα, όταν ο πειρατής Ολουτζ Αλή κατέκτησε από τη θάλασσα το Ρέθυμνο με σχετική ευκολία, οι Ενετοί συνειδητοποίησαν το λάθος που είχαν διαπράξει στην οχυρωματική πολιτική τους και μόλις δυο χρόνια μετά, ξεκίνησαν να χτίζουν το κάστρο το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί μοναδική ομορφιά και σημείο κατατεθέν της πόλης, τη Φορτέτζα.

Η ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΜΟΥ

Της Βικτωρίας Θεοδώρου*
Η Κρήτη (η Κρατακή) είναι μια ήπειρος με όλα της τα κλίματα και τα υψόμετρα, με όλα τα χρώματα και τα είδη. Πρώτη πόλη, από τα δυτικά είναι τα Χανιά, η δική μου πρωτεύουσα. Εκεί γεννήθηκα κάποτε (εκτός χρόνου) γιατί όλα για μένα είναι παρόντα και σημερινά. Η πόλη δεν βρίσκεται στα σύννεφα - δεν είναι η ευδαίμων Νεφελοκοκκυγία. Είναι κτισμένη στο μυχό του πλατειού ανοιχτού κόλπου της Κυδωνίας, πάνω στα θεμέλια της αρχαίας Κυδωνίας. Γνωστό πως την έκτισαν Ενετοί σε σχήμα ορθογώνιο που ακολουθεί το σχήμα του κόλπου, με τείχη, πύργους και βαθειά τάφρο. Το σπίτι όπου ακούστηκε το πρώτο μου κλάμα υπάρχει ακόμη στην οδό (Καπεταναίων) Χάληδων, κατεβαίνοντας αριστερά προς το Σαντριβάνι. Ήταν παλαιό. Το είχαν κατοικήσει ενετικές και τουρκικές οικογένειες πριν από μας. Η σκάλα του όρθια πολύ, ξύλινη. Το πάτωμα της τραπεζαρίας-κουζίνας στρωμένο με μαύρες πλάκες από λάβα του Βεζούβιου. Με παρόμοιες πλάκες ήταν στρωμένη και η προκυμαία. Κρατώ τ' αρώματα της πόλης μου αξεθύμαστα. Πήγαζαν από τη μεγαλοπρεπή αγορά με τη γυάλινη στέγη. Φρούτα, μπαχαρικά, ξηροί καρποί, τυριά, μέλια. Μανουσάκια (νάρκισσοι) το χειμώνα, φούλι, ζουλφαρί, γιασεμί το καλοκαίρι. Ο δυόσμος, τ' αρωματικά βραστάρια, οι καφέδες μοσχοβολούσαν και νικούσαν τις οσμές από τα κρέατα και τα αλιεύματα. Θυμάμαι την κομψότητα και το γούστο των γυναικών που στολισμένες κατέβαιναν στο κέντρο, καθισμένη έξω από το εργαστήρι του πατέρα μου, στα παπλωματάδικα.
Στα Χανιά ήκμασε μια κοινωνία ντόπια και κοσμοπολίτικη. Νέες συνοικίες απλώνονταν έξω από τα τείχη. Με πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία χωρικούς από τα κατεστραμμένα, από τις πρόσφατες επαναστάσεις χωριά του Αποκόρωνα, ναυτικούς από τα Δωδεκάνησα, τεχνίτες από τη Στερεά Ελλάδα. Υπήρχαν ακόμα κατάλοιπα Τούρκων, Αιγύπτιων και Ενετών. Αρμένιοι και πολλοί Εβραίοι. Οι ποικιλία αυτή του πληθυσμού αποτυπωνόταν και στην πόλη. Στη ρυμοτομία και στην αρχιτεκτονική των οικοδομημάτων της. Ήταν δυτική και ανατολική. Οι Χανιώτες δεν ήταν μόνο για τ' άρματα. Ήταν και για τα γράμματα και για τη χαρά της ζωής, σαν απόγονοι των μινωικών Κρητών. Χορωδίες και θίασοι μελοδράματος, κονσέρτα, μαντολίνα. Θυμάμαι τον παλιό κινηματογράφο, το "Ιδαίον άντρον", τη σπηλαιώδη αίθουσά του, τις βωβές ταινίες, τους θαυματοποιούς και το κουκλοθέατρο.
Από την ταράτσα μας έβλεπα πολύ κοντά το τείχος και την τάπια, άκουγα να βουίζει η εβραϊκή συνοικία -ένας λαβύρινθος- με τα ψηλά σπίτια της, που έδινε προς το λιμάνι, όπου υψώνονταν οι πρώην κατοικίες των Ενετών και τα διοικητικά κτίρια με τους θυρεούς, τις λατινικές επιγραφές, τα δίλοβα παράθυρα και τις αίθουσες με τα μυτερά τόξα. Απέναντί μας ακριβώς η στοά της Τριμάρτυρης, που δεν υπάρχει πια, χώρος της παιδικής μου φαντασίας. Τελετές, λιτανείες, παρελάσεις, κάτω από τα παράθυρά μας. Η πομπή των ασπροντυμένων κοριτσιών στη γιορτή της Αγίας Δωρεάς, οι επιτάφιοι και τα λάβαρα της Ανάστασης ν' αστράφτουν στον ήλιο. Εορτές και επέτειοι της 25ης Μαρτίου, της Ένωσης με την Ελλάδα, του Αρκαδίου, με μουσικές εξαίσιες για την παιδική μου ακοή. Πιο άνω, το μέγαρο του Φιλολογικού Συλλόγου ο Χρυσόστομος, με την απέραντη σάλα, εστία Γραμμάτων και Τεχνών.
Μαύρα κέπια ανέμιζαν στους φανοστάτες. Ακούω το πένθιμο εμβατήριο και τον υπόκωφο λυγμό των ανθρώπων που συνοδεύουν το φέρετρο του Ελευθερίου Βενιζέλου, στις 24 Μαρτίου του 1936. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου η πόλη θ' αλλάξει χρώματα. Τα μαύρα κέπια θα γίνουν γαλανόλευκα και ο διπλούς πέλεκυς το έμβλημα της εποχής. Η δικτατορία θα επικρατήσει και στη φιλέορτη φιλελεύθερη πόλη μου. Δεν θα την εμποδίσει ούτε η εξέγερση του 1938, ούτε οι αντιφασιστικές εκδηλώσεις των νέων. Ο φασισμός έχει εδραιωθεί στην καρδιά της Ευρώπης και στην Ιταλία.
Μαθήτρια γυμνασίου θ' ακούσω την κήρυξη του πολέμου. Τις καμπάνες για τις νίκες του ελληνικού στρατού στην Αλβανία, τους θρήνους από τα σπίτια των θυμάτων. Τα σχολεία κλείνουν, αρχίζει ο αποκλεισμός, οι βομβαρδισμοί, η έξοδος των κατοίκων. Οι Γερμανοί κατέβηκαν ήδη στην Αθήνα. Ετοιμάζουν μέσα στο Μάη την εισβολή. Η μητέρα μου με στέλνει στα Τοπόλια της Κισσάμου μαζί με τα αδέλφια μου. Έρχεται η τρομερή ναζιστική ακρίδα. Ο ουρανός σκοτεινιάζει. Τεράστια οπλιταγωγά ακουμπούν πετώντας στα κυπαρίσσια. Πολυβολούν τους χωριανούς, που αιφνιδιασμένοι στην αρχή τα νομίζουν αμερικανικά! Κι αφού σκορπίζουν το δέος και το θειάφι ρίχνουν τους αλεξιπτωτιστές κοντά μας. Αρχίζουν οι μάχες. Οι άνδρες τρέχουν προς τον κάμπο του Καστελλιού για να υπερασπιστούν τα χώματά τους. Οι άμαχοι γυρεύουν σπήλαια και χαράδρες. Τα αεροπλάνα τούς κυνηγούν. Μαίνεται ο πόλεμος στον Κίσσαμο και στο Μάλεμε. Δέκα μέρες καίγονται τα Χανιά από τις εμπρηστικές. Τα λάδια τρέχουν πύρινος ποταμός προς τη θάλασσα. Το Καστέλλι, η πλατεία Σπλάντζιας, ο ναός, τα πέτρινα αρχοντικά γύρω από το Δημοτικό Κήπο σωριάζονται. Το εμπορικό κέντρο και ο συνοικισμός των προσφύγων. Το κοιμητήριο του Αγίου Λουκά ανασκάβεται από τις βόμβες. Τρεις δυνάμεις σφυροκοπούν το λιμάνι της Σούδας και τα Χανιά. Οι Ιταλοί, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι. Στέναξαν τα επικά όρη. Οι κάτοικοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι που έπρεπε να συνεχίσουν τη δουλειά τους (και η μητέρα μας στο κλειστό σχολείο της) έτρεχαν αλλόφρονες στα "καταφύγια" με το ουρλιαχτό της σειρήνας. Ο Οβριακή ερήμωσε. Οι Εβραίοι συμπολίτες χάθηκαν, για μια "εξορία" χωρίς επιστροφή.
Ήσουν αφύλακτη μητρική μου πόλη. Πολύ ανοικτή και φιλόξενη. Κατάσκοποι σε είχαν χαρτογραφήσει. Ήξεραν την κάθε σου πέτρα. Χτισμένη στον ανοιχτό γιαλό του κόλπου, εκτεθειμένη στους πειρατές. Η Σπάθα από τα δυτικά, το πελώριο ακρωτήρι -σπαθί και τείχος- δεν σε έσωσε αυτή τη φορά. Το Μάλεμε κυριεύθηκε παρά τη λυσσαλέα αντίσταση. Οι ορδές μπήκαν στο άδυτό σου. Ανεξίκακη πόλη. Έδωσες χώμα στο Μάλεμε, στο ύψωμα 107, για να ταφούν με τιμές και γρανίτη οι κατακτητές σου. Ακόμα και σήμερα "ησυχάζουν" στον άρειο ύπνο τους. Πού είναι το μνημείο των πολιτών που σε υπερασπίστηκαν; Να φέρω λουλούδια και ελεγεία. Να προσεύχομαι για την Ειρήνη, την ευημερία σου.


*Η Βικτωρία Θεοδώρου είναι Ελληνίδα ποιήτρια, γεννημένη στα Χανιά το 1926. Απόφοιτος του τμήματος κλασσικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αν και χαρακτηριστική εκπρόσωπος της Α΄Μεταπολεμικής Γενιάς, προέκτεινε την ποίησή της πέρα από τον απόηχο της "ήττας" του ακριβού οράματος της γενιάς της, ατενίζοντας λυρικά τον αγωνιζόμενο άνθρωπο της Ιστορίας μέσα από τό δέος του και τη μοναξιά του απέναντι στο χρόνο και το σύμπαν. Το 1942 οργανώθηκε στην τοπική οργάνωση της ΕΠΟΝ στα Χανιά ως μαθήτρια γυμνασίου, συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση και συνέχισε τη δράση της στην Αθήνα ως φοιτήτρια, με αποτέλεσμα να εξοριστεί στις αρχές του 1948 διαδοχικά στη Χίο, το Τρίκερι και την Μακρόνησο. Τον Δεκέμβρη του 1952 αφέθηκε ελεύθερη ως «αδειούχος εξόριστη» μετά από ενέργειες του συμπατριώτη της Χαρίδημου Σπανουδάκη, με τον οποίο παντρεύτηκε αργότερα (1955), και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο, τις οποίες είχε αναγκαστικά διακόψει. Το 1956 απέκτησε τις δίδυμες κόρες της Ειρήνη και Μαρία.
Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1957 με ποιήματά της που δημοσιεύτηκαν στην «Επιθεώρηση Τέχνης». Έκτοτε δημοσίευσε 12 ποιητικές συλλογές και 4 πεζά.

8 Ε Η ΟΜΠΡΕΛΑ

Ως και χθες η ομπρέλα στην μαγευτική λιμνοθάλασσα του Μπάλου είχε 8Ε. Ως και χθες οι ομπρέλες ήταν 40, άραγε αν δεν αντιδράσουμε πόσες θα είναι την επόμενη χρονιά αραδιασμένες; Πάντως η αστυνομία έχει κάνει μήνυση στον υπεύθυνο των ομπρελών, αυτή είναι και η μοναδική αντίδραση μας ως και τώρα. Φτάνει όμως;

Η ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Μέρες τώρα κάθομαι και σκέφτομαι γιατί απότομα, σύσσωμη συμπολίτευση και αντιπολίτευση μπήκαν σε ένα παιχνίδι υποσχολογίας για τον περιφερειακό δρόμο, ή κατά τους "ειδικούς" την παράκαμψη της πόλης.
Δεν μπορούσα να σκεφτώ ένα σοβαρό λόγο που κάποιοι εκλεγμένοι μας που κουμαντάρουν σήμερα τα κοινά μας, θα έμπαιναν μια τέτοια διαδικασία, ώστε μάνι-μάνι να φτιάξουμε ένα περιφερειακό δρόμο 12 μέτρα φάρδος με διαχωριστική λωρίδα, που να "διώχνει" την καλοκαιρινή κίνηση μακριά από την πόλη μας. Το χειμώνα είμαστε εμείς και εμείς !!!
Βγήκαν λοιπόν οι μελέτες, οι σκονισμένες μελέτες από τα χρονοντούλαπα, και με περισσή αποφασιστικότητα, είπαμε να φτιάξαμε ένα-δυο τούνελ, να περάσαμε πάνω από ένα οικισμό, να κάνουμε και καμιά αερογέφυρα, ώστε να ενώσουμε την παράκαμψη της λογικής με την .... Ιόνια οδό, δηλαδή το λιμάνι μας.
Εύγε λοιπόν αν πρόκειται για άσκηση επί χάρτη, τα καταφέρατε καλά (να μας κατατρομάξετε) οπότε ξανά- φυλάξετε τις μελέτες στα ντουλάπια, για αργότερα.
Αν όμως πρόκειται για αληθινό σενάριο, μάλλον τότε μιλάμε για πραγματική υπονόμευση της ίδιας της πόλης μας, της πρωτεύουσας του δήμου μας.
Περιφερειακός δρόμος (παράκαμψη για άλλους) ονομάζεται ο δρόμος που σκοπός του είναι να αποσυμφορήσει μια πόλη κυρίως από τα οχήματα τα οποία κατευθύνονται σε άλλους προορισμούς ή στην επόμενη πόλη. Δηλαδή απλά και κατανοητά φτιάχνουμε ένα δρόμο που θα οδηγεί τα οχήματα κατευθείαν στο λιμάνι (ιόνια οδό) και στα καραβάκια του κάθε επιχειρηματία. Φυσικά θα περνούν καλύτερα και λίγο γρηγορότερα οι περασιάρηδες σήμερα τουρίστες μας προς τα Φαλάσαρνα.
Αυτό σημαίνει πολλά, το σπουδαιότερο ότι δεν αγαπάτε την πόλη σας, ότι βιάζεστε, ότι δεν ρωτάτε τους δημότες, ότι δεν σας ενδιαφέρουν οι «μαγαζάτορες», ότι ίσως κάτι άλλο συμβαίνει, που η κοινή ντόπια λογική αδυνατεί να κατανοήσει. Σκεφτήκατε άραγε, όλους αυτούς τους μικρούς επιχειρηματίες, που σήμερα ίσα –ίσα τα φέρνουν βόλτα, ότι ίσως θα αναγκαστούν να τα παρατήσουν (παράδειγμα τρανό η Σκαλίδη, σε λίγο τρεις και κούκος θα είναι), ότι οι μεγάλοι επιχειρηματίες θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν ανατολικότερα και δυτικότερα της πόλης, φτιάχνοντας νέες αγορές και σουπερμάρκετ, καθιστώντας αργά αλλά σταθερά το Καστέλλι χειρότερο από το …Κολυμπάρι; Πόσες φορές περάσατε τα τελευταία χρόνια που υπάρχει η παράκαμψη Κολυμπαρίου από το ...... Κολυμπάρι;
Ο περιφερειακός, όσο καλά και να ακούγετε αυτή η λέξη, δυστυχώς δεν είναι η λύση στο πρόβλημα μας, δεν είναι η λύση στο πρόβλημα που λέγετε κυκλοφοριακό, δεν είναι η σωτηρία της αποσυμφόρησης. Δεν είναι, γιατί απλά δεν προσπαθήσατε τόσα χρόνια να λύσετε το απλό πρόβλημα του άναρχου κυκλοφοριακού της πόλης, έτσι λοιπόν απλά και χωρίς να κουράζεστε, πολύ δε περισσότερο χωρίς να το πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα να γίνει (περιφερειακός ή παράκαμψη) καταφεύγετε στην εύκολη λύση της σκονισμένης όσο και σκοροφαγωμένης μελέτης του περιφερειακού του 80’.
Ας ασχοληθείτε με το Καστέλλι κύριοι πρώτα και με το πρόβλημα του –κυκλοφοριακό- και αν δεν τα καταφέρετε, τότε ανοίγετε τις μελέτες σας πάλι και μας δίνετε την λύση de jure ή μια de facto απόφαση.
Ξέρω ότι θα στεναχωρήσω πολλούς γράφοντας όλα αυτά, ίσως κάποιοι να με πείτε αθεράπευτα Καστελλιανό, αυτό δεν με πειράζει καθόλου. Κάθε ένας πρέπει να αγαπά τον τόπο του .... πρώτα!!!!!
Όμως ξέρω ότι παραπονιούνται πολλοί – όξω από δω- ότι το Καστέλλι είναι απλά ένα μικρό εμπόδιο για να πάνε οι χιλιάδες τουρίστες στα Φαλάσαρνα ή στον Μπάλο, γιατί αλήθεια πρέπει να τους διευκολύνουμε να μας προσπερνούν ακόμα ευκολότερα;
Μπορεί να μας προσπερνούν και τώρα οι περισσότεροι αλλά μερικοί σταματάνε, γιατί πρέπει να τους κάνουμε να μην μας …ξέρουν καθόλου;
Οι Εβραίοι επιχειρηματίες λένε: Και η σκόνη από τα παπούτσια του πελάτη είναι κέρδος !
Το Καστέλλι δεν χρειάζεται παράκαμψη και οι λόγοι είναι γνωστοί, δεν χρειάζεται περιφερειακός γιατί ούτε πόλη μεγάλη έχει δυτικότερα αλλά ούτε λιμάνι προδιαγραφών έχει ως και σήμερα. Εκτός κι αν μερικοί θέλουν να κάνουν μια καλύτερη πόλη ανατολικότερα ή δυτικότερα του Καστελλιού οπότε πρέπει να το πουν καθαρά και ξάστερα, για να το ξέρουμε και μείς οι υπόλοιποι!

Ατυχής βέβαια και η σύγκριση που κάνουν μερικοί με την πόλη του Ρεθύμνου και την παράκαμψη του. Εκεί χρειάζεται πράγματι η παράκαμψη γιατί και πόλη υπάρχει ανατολικότερα, Ηράκλειο, αλλά και δυτικότερα Χανιά.

ΚΙΣΑΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΣΦΑΓΕΙΑ

Επίσημα η Νομαρχία έκανε πρόταση για ίδρυση νέων υπερσύγχρονων σφαγείων στην Κίσαμο. Έτσι στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο θα υπάρχει σχετικό θέμα και διεξοδική συζήτηση για το αν δεχόμεθα να γίνουν στην Κίσαμο τα νέα σφαγεία. Η πρόταση όπως κατατέθηκε στο προχθεσινό συμβούλιο πάγωσε πολλούς, ενώ κάποιοι άλλοι το πήραν πολύ θετικά. Σίγουρα το επόμενο διάστημα θα έχουμε εξελίξεις, που εκτός από του δημοτικούς μας συμβούλους, λόγο θα έχουν και οι κρεοπώληδες αλλά και οι κτηνοτρόφοι της επαρχίας.

ΠΟΛΥ ΑΣΚΟΠΗ ΧΑΡΤΟΥΡΑ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

Με επιστολές βλέπω πλέον συνεννοούνται οι δήμαρχοι Κισάμου και Μηθύμνης. Αυτό δεν είναι καλό και όλοι το αντιλαμβανόμαστε. Δυστυχώς όμως υπάρχουν εκατέρωθεν "άνθρωποι" που καθοδηγούν τους δημάρχους ...κακώς. Μια γειτονιά είμαστε και μάλλον στα ίδια μαγαζιά πίνουμε τον καφέ μας, αρκετά με αυτήν την ..... επιστολοχαρτούρα. Δεν καταλαβαίνω που αποσκοπεί αυτή η κόντρα και γιατί γίνεται τώρα, που ήταν "ώριμο" το θέμα της συνένωσης. Ποιοι είναι αυτοί που αντιδρούν και από τις δυο πλευρές;
Γιατί άραγε δε βγαίνουν απο το "καβούκι τους" για να τους μάθουμε;

34 ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΖΗΤΟΥΝ......

34 κάτοικοι της περιοχής λένε οχι στον περιφερειακό καθώς εκτιμούν ότι "έχει τη φιλοσοφία της δεκαετίας του 1960".
Αντίθετα, ζητούν "κατασκευή σύγχρονου αυτοκινητόδρομου, ευρωπαϊκών προδιαγραφών".
Σε κείμενο που έστειλαν στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κισάμου Νέους ορίζοντες υποστηρίζουν:
"Το τελευταίο χρονικό διάστημα θέμα συζήτησης στην περιοχή μας και εκτός αυτής, κρυφά ή φανερά είναι ο περιφερειακός δρόμος της πόλης μας, της Κισάμου.
Μιας πόλης που όλοι μας – έτσι πιστεύουμε – θέλουμε (;) την πραγματική της ανάπτυξη, με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα. Όμως μια περιοχή αναπτύσσεται και εξελίσσεται – προς το καλύτερο – όταν δημότες και υπεύθυνοι για την τύχη της – δεν ασχολούνται με το σήμερα, αλλά δουλεύοντας ή προσφέροντας σήμερα, εξασφαλίζουν το μέλλον της.
Σαν δημότες λοιπόν αυτής της πόλης, την οποία υπεραγαπούμε και που προσφέρουμε εργασιακά και εθελοντικά σε πολλούς τομείς και δραστηριότητες, έχουμε το δικαίωμα σύμφωνα με τους κανόνες της δημοκρατίας να εκφράσουμε την άποψή μας για το νέο περιφερειακό δρόμο – ή σύμφωνα με τη μελέτη του ΥΠΕΧΩΔΕ «παράκαμψη» και για το Δήμο Κισάμου «οδική παράκαμψη» - που έχει αναλάβει μελετητικό γραφείο. Πληροφοριακά σας ενημερώνουμε, ότι οι εργαζόμενοι του μελετητικού γραφείου στους κατοίκους των οικισμών Πλακουρίων και Πύργου, όταν τους έβλεπαν να πηγαινοέρχονται στις ιδιοκτησίες τους και τους ρωτούσαν «τι μελέτη ετοιμάζουν», απαντούσαν: «Το βιολογικό του κόλπου Κισάμου»!!! Αλήθεια, οι εργαζόμενοι δεν ήξεραν(;) τι έργο δούλευαν ή για ευνόητους λόγους - προφανώς εντολές άνωθεν – έλεγαν άλλα; Ίσως και να πίστευαν – οι άνωθεν - πως σ’ αυτές τις περιοχές αφθονεί το κουτόχορτο!!!
Βέβαια όταν προτείνεις ή όπως φαίνεται σου προτείνουν(;) οποιοδήποτε έργο και στη συγκεκριμένη περίπτωση τόσο σπουδαίο, πρέπει οι όποιες αρχές, δημοτικές, νομαρχιακές πολιτικές κ. τ. λ. να ενημερώνουν έγκαιρα και έγκυρα τους δημότες στο ξεκίνημα του. Σίγουρα θέλει περισσότερο χρόνο, σίγουρα θέλει υπομονή, επιμονή και σίγουρα το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο. Αυτό γιατί όπως προαναφέραμε στη δημοκρατία έχει αξία η άποψη και του τελευταίου και συναποφασίζουν όλοι".
Στη συνέχεια επισημαίνουν:
"Σύμφωνα με αυτά που έχουν ακουστεί και ακούγονται – ζητάμε συγνώμη γι’ αυτό, αλλά όταν δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση καταφεύγεις σ’ αυτά που συζητούνται – ο «καινούριος δρόμος» - ας τον ονομάσουμε κι εμείς έτσι – ξεκινάει από το ύψος του κόμβου Κορφαλώνα, περνάει νότια και έξω από τον οικισμό του Αγίου Αντωνίου, συνεχίζει με τούνελ 400 περίπου μέτρων στην περιοχή του Παρθενώνα, κατευθύνεται προς την περιοχή του 2ου Γυμνασίου, διασχίζει και διαχωρίζει τους οικισμούς των Πλακουρίων και του Πύργου και συναντάει τον υπάρχοντα δρόμο για Πλάτανο στο ύψος της Λίμνης.
Το πλάτος του «καινούριου δρόμου» θα είναι περί τα οκτώ μέτρα, χωρίς διαχωριστική νησίδα, χωρίς παράλληλους δρόμους, με ανοικτές διαβάσεις σε όλο το μήκος του, θα απέχει 30-40 μέτρα από τον τελευταίο δρόμο του σχεδίου πόλεως, τον οποίο σε ορισμένα σημεία του (Πλακούρια) θα πλησιάζει σε απόσταση λιγότερη από 15 μέτρα.
Αν τα παραπάνω είναι αλήθεια, αυτά που προτείνονται από το αρμόδιο Υπουργείο, είναι σύμφωνα με το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης του ίδιου του ΥΠΕΧΩΔΕ;
Σύμφωνα λοιπόν με τη λογική, Περιφερειακός δρόμος ονομάζεται ο δρόμος εκείνος που παρέχει οδική ασφάλεια, αφού σκοπός του είναι να αποσυμφορήσει μια πόλη κυρίως από τα οχήματα τα οποία κατευθύνονται σε άλλους προορισμούς. Στην περίπτωσή μας η πόλη της Κισάμου καθορίζεται ως θαλάσσια πύλη εισόδου της Κρήτης, αρχικό σημείο χερσαίου άξονα ανάπτυξης και αφετηρία του ΒΟΑΚ.
Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να έχει το απαραίτητο πλάτος ώστε να υπάρχουν δύο τουλάχιστον λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και διαχωριστική νησίδα υποχρεωτικά. Επιπλέον δε νοείται σύγχρονος δρόμος και μάλιστα να ονομάζεται περιφερειακός, ο οποίος θα διασχίζει ήδη κατοικημένες περιοχές, θα εφάπτεται με σπίτια και δε θα έχει πεζοδρόμια. Τα πεζοδρόμια πρέπει να είναι τέτοιου πλάτους και με τα απαραίτητα κιγκλιδώματα ώστε να κινούνται παιδιά και μεγάλοι με ασφάλεια προς σχολεία, φροντιστήρια, κέντρο πόλης κ. α.
Δεν είναι δυνατόν να διασχίζει, να διαχωρίζει και να απομονώνει οικισμούς (Πλακούρια, Πύργος). Δεν είναι απαραίτητη απλά η ικανή απόσταση, αλλά η νόμιμη από το ρυμοτομικό σχέδιο και πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη ότι οι περιοχές που θα διασχίσει και θα απομονώσει, θα ενταχθούν σε αυτό, σε εύλογο χρονικό διάστημα και σίγουρα θα τις επηρεάσει αρνητικά. Αυτό επιβάλλει ειδικές κατασκευές για την αποφυγή της όχλησης στους γύρω οικισμούς και το σχέδιο πόλης καθώς και την απαραίτητη ασφάλεια ώστε να μην υπάρχει πρόσβαση πεζών (κυρίως παιδιών) αλλά και ζώων σε αφύλακτα σημεία για την αποφυγή ατυχημάτων.
Πρέπει να είναι ένας δρόμος που θα διευκολύνει όχι μόνο την κυκλοφορία του κεντρικού δρόμου της πόλης αλλά και της ευρύτερης περιοχής, κάτι που προϋποθέτει παράλληλους δρόμους για την ομαλή κυκλοφορία αλλά και όλους τους κόμβους εισόδου και εξόδου προς αυτόν από τους γύρω οικισμούς (Άγιο Αντώνιο, Γλυκορίζια, Πλακούρια, Πύργο) και επαρχιακούς δρόμους (Καλλεργιανά, Πολυρρήνια, Κουνουπίτσα, Λουσακιές) που θα διασχίζει κάθετα κ.α.
Φυσικά απαραίτητος και ο φωτισμός ο οποίος θα δίνει τη δυνατότητα ασφαλούς κυκλοφορίας σε πεζούς , οδηγούς και οχήματα κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Αρκετοί έχουμε ταξιδέψει στο εξωτερικό και σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα και με τις παραπάνω προδιαγραφές έχουν κατασκευαστεί οι περιφερειακοί δρόμοι από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Όμως διανύουμε το έτος 2009.
Αλλά και όσοι δεν έχουμε ταξιδέψει στο εξωτερικό, οι περιφερειακοί δρόμοι των άλλων πόλεων της Κρήτης με τη φιλοσοφία της μελέτης που ετοιμάζει το ΥΠΕΧΩΔΕ για την πόλη μας, έχουν μέχρι τώρα κατασκευαστεί;
Αλήθεια, παρόμοια [ίδια(;)] περίπτωση περιφερειακού δρόμου της ανατολικής περιοχής της πόλης του Ρεθύμνου (περιφερειακός από κόμβο Αμαρίου έως Σκαλέτα) είδατε στα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης πως σύσσωμα τα συλλογικά όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης του νομού αντέδρασαν; Απέρριψαν την οικονομική λύση – μελέτη – του ΥΠΕΧΩΔΕ. Και πιστεύουμε ότι θα πετύχουν τους στόχους τους.
Δεν είναι αναγκαία η «παράκαμψη» της Κισάμου για να λυθεί το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Κυκλοφοριακό πρόβλημα έχουν έτσι κι αλλιώς όλοι ανεξαιρέτως οι δρόμοι της πόλης μας. Αναγκαία είναι η αλλαγή νοοτροπίας στη στάθμευση των αυτοκινήτων μας, δημιουργία πάρκινγκ (αλήθεια γιατί οι αυλές των σχολείων μας δεν χρησιμοποιούνται τους θερινούς μήνες; Παράδειγμα, η πόλη της Ιεράπετρας) και η σωστή κατασκευή του περιφερειακού δρόμου – που θα βοηθήσει την οδό Ηρώων Πολυτεχνείου- ώστε να μπορούμε να μιλάμε ότι έχουμε αγκαλιά – και με αυτόν - μελλοντικά όνειρα της περιοχής μας. Φοβόμαστε όμως αν δεν διαφοροποιηθούμε από την μελέτη του ΥΠΕΧΩΔΕ, μην κρατήσουμε αγκαλιά τα όνειρα και κοιμηθούμε βαριά.
Αν θυμηθούμε και το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού», η «παράκαμψη» σύμφωνα με το ΥΠΕΧΩΔΕ και «οδική παράκαμψη» σύμφωνα με το Δήμο Κισάμου, στην πορεία κάλλιστα μπορεί να ονομαστεί και περιφερειακός, χωρίς να είναι βέβαια. Δεν θα αλλάξει ποτέ και τα σημερινά λάθη θα πληρώνονται για πάντα.
Επειδή, αφενός υποθέτουμε ότι πιθανόν τίποτα από τα παραπάνω δε θα προβλέπονται ή και ελάχιστα στη μελέτη που εκπονείται και αφετέρου ότι στην πόλη της Κισάμου πρέπει κάποτε τα έργα που καλώς προγραμματίζονται και πρέπει να γίνουν αλλά πρέπει έστω και σε επίπεδο συζήτησης να ξεκινούν σωστά, εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας και επιφυλασσόμεθα να ασκήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμα σαν πολίτες της χώρας μας αλλά και κάθε νόμιμο δικαίωμα σαν πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε ο περιφερειακός δρόμος της Κισάμου - και όχι «παράκαμψη» ή «οδική παράκαμψη» – να κατασκευαστεί όχι με την οικονομικότερη λύση του ΥΠΕΧΩΔΕ, αλλά εκεί που πραγματικά πρέπει να κατασκευαστεί και να μη γίνει μετατόπιση των όποιων προβλημάτων της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου 500 μέτρα νοτιότερα με διχοτόμηση οικισμών και οριακά με ρυμοτομικό σχέδιο".
Καταλήγοντας τονίζουν:
"Περιμένοντας την επίσημη ενημέρωση της Δημοτικής αρχής, την επίσημη θέση όλων των βουλευτών και των συλλογικών οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης του νομού μας, προτείνουμε: Όχι στην κατασκευή ενός περιφερειακού δρόμου την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, ο οποίος έρχεται και έχει τη φιλοσοφία της δεκαετίας του 1960 αλλά στην κατασκευή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που θα αντέξει στο χρόνο".
Ακολουθούν 34 υπογραφές.

ΠΗΓΗ: ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Βρε παιδιά μια ιδέα που υπήρχε στο ντουλάπι για κάμποσα χρόνια ήλθε στο φως -για να φύγουν οι σκόνες και θα ξαναγυρίσει πίσω- προσωρινά!! Μην χολοσκάτε λοιπόν μα περιφερειακό δεν θα δούμε εύκολα στο Καστέλλι. Εδώ τους κόμβους στον ΒΟΑΚ δεν έφτιαξαν ακόμα και εσείς θέλετε ταχείας κυκλοφορείας αυτοκινητόδρομο ευρωπαικών προδιαγραφών; Μην τρελλαθούμε κιόλας;

ΥΔΑΤΙΝΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΠΙ ΤΑΠΗΤΟΣ

Σημαντική συνάντηση θα γίνει αύριο στον δήμο μας σχετικά με την διαχείριση των υδάτων του κόλπου. Θα παραβρεθούν εκπρόσωποι της περιφέρειας Κρήτης, της νομαρχίας, αλλά και των ΤΕΟΒ και ΟΑΔΥΚ. Η συνάντηση είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει στις 11.00π.μ και θα έχει πολύ ενδιαφέρον από κάθε άποψη μιας και το ζητούμενο αυτήν την στιγμή στον δήμο μας είναι πως θα αυξηθεί η ποσότητα νερού από τις πηγές του Κολένι, αλλά και πως θα έχουν νερό τα διαμερίσματα Λουσακιές και Γραμβούσα που αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα ύδρευσης όσο και άρδευσις.
Από καλά πληροφορημένες πηγές ο δήμος Μηθύμνης που έχει στην δικαιοδοσία του της πηγές είναι αντίθετος σε αύξηση της ποσότητας προς τον δήμο Κισάμου μιας και από τα λεγόμενα των υπευθύνων ήδη οι ποσότητες που έρχονται στον δήμο Κισάμου είναι τεράστιες.
Δυστυχώς αυτό είναι αλήθεια μιας και το δίκτυο μέσ στο Καστέλι μοιάζει με σουρωτήρι.

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΥ

ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ & ΩΡΑ 21.00

"Απλώνουμαι τα χέρια στον ήλιο και τραγουδάμε"

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ
Γιάννη Ρίτσο
Τραγούδι Βασίλης Καρεφυλλάκης - Βιργινία Ντοκάκη- Νίκος Χορευτάκης
Κιθάρα: Γιάννης Χορευτάκης
Πλήκτρα: Γιώργος Δημόπουλος- Γιάννης Χαρτζουλάκης
Μπουζούκι: Νίκος Μαργαριτάκης
Ντραμς: Νεκτάριος Δασκαλάκης

ΠΕΤΡΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΝΩΠΗΓΕΙΩΝ

ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΛΙΑΣ & ΥΠΟΤΡΟΠΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ....ΣΒΗΝΕΙ

Ο Βουλευτής της Ν.Δ κ. Νικηφοράκης κατά την επίσκεψη του στο ινστιτούτο υποτροπικών και ελαίας, είχε σύσκεψη με το διευθυντή Δρ. Κώστα Χαρτζουλάκη παρουσία των ερευνητών του Ινστιτούτου, όπου τέθηκε το θέμα της λειτουργίας του Κέντρου Ανάδειξης και Προώθησης Ελαιόλαδου Κρήτης (ΚΑΠΕΚ) και της συνολικότερης στήριξης του Ινστιτούτου από την τοπική κοινωνία, ενώ παρουσιάστηκαν στον κ. Βουλευτή τα ερευνητικά προγράμματα που εκτελεί το Ινστιτούτο, έγιναν οι εξής δηλώσεις.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΤΕΛΙΟΥ Γ. ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗ:
«Είμαι πολύ προβληματισμένος για το μέλλον του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων. Εδώ είναι ένας χώρος όπου γεννήθηκε η αγροτική έρευνα. Εδώ δημιουργήθηκε η αγροτική ανάπτυξη. Είναι κυριολεκτικά γεννήτορας. Γνώρισε μέρες δόξης λαμπρές. Αποτελέσματα χειροπιαστά και αναγνωρίσιμα σε ολόκληρη την Ελληνική ύπαιθρο. Τα τελευταία δέκα χρόνια είναι στοχοποιημένο. Χρόνο με το χρόνο υποβαθμίζεται και αυτή την ώρα ουσιαστικά συντηρείται χάρη στον επαγγελματικό πατριωτισμό και την επιστημονική επάρκεια των στελεχών του. Αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο. Και αυτό είναι ευθύνη όλων μας. Σε ότι αφορά εμένα δηλώνω το αυτονόητο. Είμαι εδώ παρών για να διεκδικήσουμε αυτό το οποίο δεν είναι χρήσιμο μόνο για τα Χανιά αλλά είναι πολύτιμος θησαυρός γνώσης για το αύριο της Ελληνικής γεωργίας».

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΑΡΤΖΟΥΛΑΚΗ:
«Ευχαριστώ τον Βουλευτή κ. Στέλιο Νικηφοράκη για την επίσκεψή του στο Ινστιτούτο και τη συμπαράστασή του στα αιτήματα και στην επίλυση των προβλημάτων μας.
Παρόλο που ο προϋπολογισμός του Ινστιτούτου είναι 85.000 ευρώ για όλα τα έξοδά του και για τους πειραματικούς σταθμούς, που είναι περίπου 500 στρέμματα, δεν ζητάμε χρήματα. Ζητάμε ερευνητικό προσωπικό για να μπορέσουμε να φέρουμε χρήματα. Το 2000 ήμασταν 17 ερευνητές και αυτή την στιγμή είμαστε μόνο πέντε. Είναι επομένως άμεση ανάγκη να προσληφθούν τουλάχιστον επτά ερευνητές ώστε να στελεχωθούν τα βασικά εργαστήρια.
Το Ινστιτούτο εκτελεί προγράμματα 1.000.000 ευρώ, χρήματα τα οποία προέρχονται κατά 69% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα υπόλοιπα από παροχή συνεργασιών με άλλους φορείς».

ΓΡΑΜΠΟΥΣΙΑΝΟ ΤΟΠΙΟ

Αν πατήσετε πάνω στην φωτογραφία θα γίνει μεγέθυνση και θα διαπιστώσετε το ποιο παράδοξο γεγονός:
Όλοι οι παραθεριστές στην Γραμβούσα, όχι στον Μπάλο, έχουν τις ίδιες ομπρέλες μπλε με άσπρο, αλήθεια που τις βρήκαν; Έτυχε όλοι να αγοράσουν από το ίδιο μαγαζί; Τις βρήκαν εκεί; Κάποιος τις νοικιάζει ;
Τελικά η 13η αρχαιολογία δεν κάνει την δουλειά της ; Το νησί της ανήκει ή δεν της ανήκει οπότε ο δήμος μπορεί να διεκδικήσει τα ...δικά του;

ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

ΧΑΝΙΑ
Τέλος στην περιπέτεια δύο νεαρών Τσέχων που είχαν χαθεί στον ορεινό όγκο των Λευκών Ορέων δόθηκε χάρη στην άμεση κινητοποίηση των διασωστικών συνεργείων της περιοχής. Οι 28χρονοι Τσέχοι, στις 10 το πρωί του Σαββάτου ξεκίνησαν την πεζοπορία τους από τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που έμεναν στο "Λύκο" Σφακίων, μέσω του ορειβατικού μονοπατιού Ε4 διασχίζοντας την διαδρομή Λειβαδιανών - Αγίου Ιωάννη και τελικό προορισμό την Αγία Ρουμέλη. Έχασαν ωστόσο τον προσανατολισμό τους και εγκλωβίσθηκαν στο φαράγγι της Ελυγιάς. Εκεί παρέμειναν όλο το βράδυ του Σαββάτου χωρίς να ειδοποιήσουν τις αρχές. Την επόμενη το πρωί, συνέχισαν την προσπάθεια τους και όταν κατάλαβαν ότι είχαν χάσει τον προσανατολισμό τους στις 2:15 το μεσημέρι της Κυριακής, μέσω του τηλεφωνικού αριθμού 112 ειδοποίησαν τις αρχές. Στήθηκε επιχείρηση στην οποία συμμετείχαν συνολικά 8 άνδρες από το πυροσβεστικό κλιμάκιο Βρυσών και την ΕΜΑΚ.

Να χανότανε σήμερα μετά την τριάρα του Παναθηναϊκού το καταλαβαίνω, αλλά να χαθούν από πριν ..κάτι δεν πάει καλά με αυτούς τους Τσέχους !!

ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Οι νέες τεχνολογίες ημέρα με την ημέρα γίνονται «παιχνίδι» στα χέρια πολλών κτηνοτρόφων του νησιού και ανοίγουν νέους ορίζοντες για την ενημέρωση ή κατάρτισή τους στον κυβερνοχώρο. Μάλιστα οι κτηνοτρόφοι στο χωριό Γεράκι του Δήμου Καστελίου στη ριζοβουνιά των λασιθιώτικων βουνών θεωρούνται ιδιαίτερα προνομιούχοι. Με καθοδηγητή την «Αναπτυξιακή Καστελίου» έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής και πρόσβασης σε πανελλήνιες και διεθνείς τηλεδιασκέψεις. Μια τέτοια τηλεδιάσκεψη έγινε προχθές με επιτυχία στο ορεινό Γεράκι στα όρια της ενδοχώρας των Νομών Ηρακλείου - Λασιθίου με συμμετοχή κτηνοτρόφων όλων των ηλικιών και ομιλήτρια την κτηνίατρο - υγιεινολόγο Ευτυχία Ξυλούρη - Φραγκιαδάκη.

ΛΑΣΙΘΙ
Η πιο φημισμένη εκκλησία της Κριτσάς, ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΕΡΑ, βρίσκεται στην περιοχή Λογάρι με πρώτη φάση ανέγερσης του μεσαίου κλίτους το 12ο αιώνα και μετέπειτα το βόρειο κι νότιο κλίτος,που συμπλήρωσαν την τρίκλιτη μετά τρούλου Βασιλική. Το κεντρικό κλίτος είναι αφιερωμένο στη Θεομήτορα,το βόρειο στον Άγιο Αντώνιο και το νότιο στην Αγία Άννα. Το στοιχείο που κάνει το ναό να ξεχωρίζει είναι οι τοιχογραφίες και στα τρία κλίτη (Παλαιολόγια, Μακεδονική, Κρητική). Εντύπωση επίσης προκαλεί ο λιτός πρακτικός και αποτελεσματικός τρόπος αντιστήριξης του μνημείου με 6 κτιστές αντηρίδες στο βόρειο και νότιο κλίτος, απόλυτα δεμένες αισθητικά με την αρχιτεκτονική του θαυμαστού μνημείου. Πολλές από τις ιστορημένες αγιογραφίες είναι μοναδικές σε εκφραστικότητα και παράσταση. (Μεγάλη δέηση, Αγία Παρασκευή, η φυγή στην Αίγυπτο).

ΡΕΘΥΜΝΟ
Η επαρχία Αγίου Βασιλείου είναι μία από τις τέσσερις του νομού Ρεθύμνου. Απλώνεται δυτικά του νομού Χανίων, κατά μήκος όλης της νότιας παραλίας του νομού Ρεθύμνου και φτάνει στα ανατολικά μέχρι το νομό Ηρακλείου. Η οροσειρά "Κέδρος", της οποίας η ψηλότερη κορυφή είναι σε υψόμετρο 1.777 μέτρων βρίσκεται στο ανατολικότερο σημείο της επαρχίας. Ο ευκολότερος και κοντινότερος δρόμος από το Ρέθυμνο για τη νότια Κρήτη περνάει από τον Άγιο Βασίλειο. Η περιοχή έχει φαράγγια, βυζαντινές εκκλησίες και όμορφα χωριά που έχουν μείνει ανεπηρέαστα από το τουριστικό ρεύμα της περιοχής. Από το δρόμο μπορεί κανείς να θαυμάσει την υπέροχη θέα του κόλπου του Πλακιά και της νότιας Κρήτης.

ΥΨΗΛΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ

Ποιος κάνει διακοπές στην Κίσαμο και ήλθε με αυτήν την καραβάρα, που την συνοδεύουν και άλλα δυο μικρότερα;VARMAR
Πάντως πρόεδρε γουρλούδικο αποδείχτηκε το Καστέλι!!!

ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ ΜΑΥΡΑ ΝΑ ΝΤΥΘΕΙΣ......

Γραμβούσα (από τα ιταλικά Garabusa ή Grabusa) είναι όνομα δυο μικρών νησιών της Κρήτης. Τα δυο νησιά (Ήμερη Γραμβούσα και Άγρια Γραμβούσα) βρίσκονται στο βορειοδυτικό τμήμα του Νομού Χανίων. Ανήκουν στο δήμο Κισσάμου.

Αυτά γράφει η Βικιπαίδεια στην λέξη Γραμβούσα Χανίων. Φυσικά τα πράγματα δεν είναι έτσι μιας και άνηκε πριν κάμποσα χρόνια στην κοινότητα Γραμβούσης, γιατί μετά ένας καλός υπουργός εκ Χανίων την χάρισε στην στην 13η Εφορεία Βυζαντινών αρχαιοτήτων, με παραχωρητήριο που εκδόθηκε στις 10-10-2003 στους Βυζαντινούς, από την κτηματική υπηρεσία του δημοσίου.
Το νησάκι μας λοιπόν ανήκει στην αρχαιολογία την βυζαντινή για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα και η ερώτηση μου, μιας και υπάρχει και παλαιότερη απόφαση που αν δεν κάνω λάθος με ΦΕΚ το 1957 χαρακτηρίστηκε αρχαιολογικός χώρος αλλά και μια άλλη απόφαση πάλι με ΦΕΚ της 12-10 1973 που ο χώρος χαρακτηρίστηκε ιστορικός και ιδιαιτέρους κάλους χρήζοντας ειδικής κρατικής προστασίας, ποιος είναι ο υπόλογος για την καταστροφή την συντελούμενη στο νησί;
Το κράτος ; η βυζαντινή αρχαιολογία; ή η κτηματική υπηρεσία Χανίων;
Όποιος ξέρει κερδίζει μια βόλτα με την βάρκα του μπάρμπα Νικόλα!!!

Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε την αποχαρακτήριση μέρος του νησιού και μετά να την πάρουμε από τους βυζαντινούς; Γιατί άλλο τρόπο δεν βλέπω, ας βάλουμε και 100 δικηγόρους! Όχι ότι ο Αντρέας δεν κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά.
Και μην ξεχάσετε την ημερομηνία 10-10-2003 η παραχώρηση.

ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

Σε φιάσκο εξελίχθηκε το ταξίδι ενός αντίγραφου αρχαίου ελληνικού πλοίου στη Μασσαλία, το οποίο παρουσιάζεται από την Άγκυρα ως δείγμα του «αρχαίου τουρκικού πολιτισμού» στα παράλια της Ιωνίας.
Εξαγριωμένα μέλη της αρμενικής κοινότητας της Μασσαλίας, εμπόδισαν το πλοίο να ελλιμενιστεί και αναγκαστικά αυτό αγκυροβόλησε μακριά από την πόλη. Κατά τη διάρκεια ειδικής εκδήλωσης στο μουσείο της Μασσαλίας το κοινό αποδοκίμασε έντονα τον πρόξενο της Τουρκίας και το πλήρωμα του πλοίου, φωνάζοντας συνθήματα όπως: «να φύγει το πλοίο της ντροπής».
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στα επεισόδια συμμετείχαν Έλληνες και Κύπριοι κάτοικοι της πόλης. Το πλοίο, που ονομάστηκε «Κυβέλη» και επανδρώθηκε από Τούρκους ναυτικούς, ιστορικούς, αρχαιολόγους και άλλους επιστήμονες, υποτίθεται ότι αναπαριστά το ταξίδι των Ελλήνων κατοίκων της αρχαίας Φώκαιας, που βρισκόταν στα παράλια της Μικράς Ασίας, οι οποίοι πριν από 2.600 χρόνια ίδρυσαν την αποικία της Μασσαλίας με αρχηγό τον Πυθέα.
Το «συμβολικό» ταξίδι, που διήρκεσε 56 ημέρες, διοργανώθηκε στο πλαίσιο εκδηλώσεων αφού το 2009 έχει χαρακτηριστεί ως «Χρονιά της Τουρκίας» στην Γαλλία. Η δε άφιξη του πλοίου σχεδιάστηκε ώστε να συμπέσει με την έναρξη των εορτασμών για την 320η επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης.Η «Κυβέλη» έχει στόχο να φτάσει μέχρι το Παρίσι μέσω ποτάμιων οδών, και στη συνέχεια, μέσω του Δούναβη, να διασχίσει αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις και να βγει στην Μαύρη Θάλασσα, ώστε να καταλήξει στην Κωνσταντινούπολη το 2010, οπότε η πόλη θα κηρυχτεί ως πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Το όλο εγχείρημα θεωρείται ως «απάντηση» στο ταξίδι ενός αντιγράφου του αρχαίου ελληνικού πλοίου «Αργώ», που έφτασε στα παράλια της Γεωργίας, όπου εικάζεται ότι βρισκόταν η μυθική Κολχίδα.
Τα μένεα πνέει ο τουρκικός Τύπος
Η τουρκική εφημερίδα Milliyet δίνει μεγάλη έκταση στο θέμα, περιγράφοντας λεπτομερώς την κατάσταση που αντιμετώπισαν οι Τούρκοι ναυτικοί και επιστήμονες στη Μασσαλία.
Όπως αναφέρει, το κλίμα ήταν τόσο κακό, ώστε τα μέλη της τουρκικής αντιπροσωπείας απέφυγαν ακόμη και να γευματίσουν κατά την διάρκεια δεξίωσης στο Μουσείο της πόλης, από φόβο, όπως υποστηρίζει η εφημερίδα, μήπως τους… δηλητηριάσουν.
Ο τουρκικός Τύπος χαρακτηρίζει τα επεισόδια ως «ρατσιστικά» και αναφέρει ότι μέλη της γαλλικής ακροδεξιάς οργάνωσης Front National μοίραζαν προκηρύξεις με απαξιωτικό περιεχόμενο κατά την ομιλία του Τούρκου πρόξενου.
Στην άφιξη του πλοίου είχαν αντιδράσει έντονα και μέλη της ελληνικής κοινότητας της Μασσαλίας, ορισμένοι μάλιστα Έλληνες φοιτητές είχαν διανείμει και προκήρυξη στους δρόμους της πόλης, με την οποία υπενθύμιζαν στους Γάλλους πολίτες ότι δεν ήταν οι Τούρκοι αυτοί που ίδρυσαν την πόλη τους, ενώ αντίστοιχα φέιγ βολάν αρμενικών οργανώσεων τους καλούσαν να μην επιτρέψουν στην Τουρκία να διεκδικήσει ευρωπαϊκό «διαβατήριο» κλέβοντας τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Τον Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν τον ρώτησαν να τους εξηγήσει τον πολιτισμό των συμπατριωτών τους, πριν ξεκινήσουν αυτό το ταξίδι;

ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ

Προ ημερησίας συζητήθηκαν στο σημερινό 16ο τακτικό συμβούλιο, οι επιχορηγήσεις που δίνει ο δήμος προς τις 4 ομάδες του .
Αναλυτικά μετά από εισήγηση της Δημάρχου θα δοθούν τα εξής ποσά :
α) Κισσαμικός 7.500Ε
β) Α.Ο.Κισάμου 7.500 Ε
γ) Θύελλα 5.000 Ε
δ) Α.Ο.Πλατάνου 5.000Ε

Φυσικά ο μόνος που δεν έμεινε ικανοποιημένος είναι ο Α.Ο.Κ που αγωνίζεται σε Παγκρήτια πρωταθλήματα στο σκάκι και το Μπάσκετ. Υπάρχουν αγώνες που δίνονται στην άλλη μεριά της Κρήτης (Ιεράπετρα) και οι μετακινήσεις είναι ασύμφορες για τον μικρό σύλλογο που ως και σήμερα τον στήριζε εξ' ολοκλήρου ο κ. Θεοχαράκης.
Ίσως τελικά θα έπρεπε να καλυφθούν οι μετακινήσεις των ομάδων από τον δήμο, μιας και αυτό είναι το τεράστιο αγκάθι των ομάδων της περιοχής μας.
Εκτός αν ο δήμος ..... αγοράσει ένα λεωφορείο για τις μετακινήσεις όχι μόνο των ομάδων αλλά και της φιλαρμονικής και όσων σωματείων το χρειάζονται.

ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Για τους ανεγκέφαλους που δεν πιστεύουν, η παραπάνω επιγραφή βρίσκεται στο Ακρωτήρι μας !!!
Όπως βλέπετε είναι σε καλή κατάσταση, η επιγραφή βέβαια, γιατί την περιοχή την δώσαμε στου ..... γέρου του διαόλου.

ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

ΛΑΣΙΘΙ
Πάνοπλοι αστυνομικοί από Λασίθι και Ηράκλειο συμμετείχαν στη μεγάλη επιχείρηση που εκτυλίχθηκε χθες τα ξημερώματα σε πευκώδη περιοχή, κοντά στο Σταυροχώρι του Μακρύ Γιαλού, για τον εντοπισμό μεγάλης χασισοφυτείας. Οι πληροφορίες των διωκτικών Αρχών ανέφεραν ότι τη φυτεία, που αποτελούνταν από 828 “θεριεμένα” δενδρύλλια, φυλούσαν νυχθημερόν με Καλάσνικοφ τρία με τέσσερα άτομα. Οι χασισοκαλλιεργητές κατάφεραν να εξαφανιστούν λίγο πριν την άφιξη των αστυνομικών, αφήνοντας ωστόσο πίσω σημαντικά ευρήματα, όπως τα κινητά τους τηλέφωνα.

ΡΕΘΥΜΝΟ
Η 23χρονη που κατηγορείτε για την υπόθεση πλαστογραφίας και απάτης προχθές στο Ρέθυμνο είχε πλούσια δράση πολλά χρόνια. Όπως αναφέρεται είχε βάλει στο χέρι την αστυνομική ταυτότητα μίας φοιτήτριας και εν αγνοία της είχε προβεί στην σύναψη δανείων αλλά και στην έκδοση μπλοκ επιταγών από διάφορες τράπεζες του Ρεθύμνου. Παρά το νεαρό της ηλικίας της είχε πετύχει ακόμα και πλαστογραφήσει βεβαίωση της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Ρεθύμνου, την οποία είχε προσκομίσει στην Αγροτική Τράπεζα για να …εισπράξει την επιστροφή ΦΠΑ.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Καρδιακό επεισόδιο υπέστη χθες ένας 29χρονος ο οποίος ταξίδευε με συνοδεία οικείων του, με το πλοίο «ΚΝΩΣΣΟΣ ΠΑΛΛΑΣ», το οποίο εκτελούσε δρομολόγιο από Πειραιά προς Ηράκλειο. Ο πλοίαρχος του πλοίου, ενημέρωσε σχετικά, το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού 'Ερευνας και Διάσωσης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Αμεσα του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες από το γιατρό του πλοίου, με αρνητικά όμως αποτέλεσμα. Με τον κατάπλου του πλοίου, η σορός του μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο ΠΑΓΝΗ, προκειμένου να διενεργηθεί νεκροψία-νεκροτομή. Προανάκριση διενεργείται από τη Λιμενική Αρχή Ηρακλείου.

ΧΑΝΙΑ
Στη σύλληψη δύο υπηκόων Αλβανίας 27 και 23 χρονών προχώρησε την περασμένη Παρασκευή το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Χανίων όταν έπειτα από αξιοποίηση σχετικών πληροφοριών και παρακολούθηση εντοπίστηκαν να αποκρύπτουν ποσότητα ναρκωτικών ουσιών σε σημείο της Εθνικής Οδού Χανίων - Ρεθύμνου. Σε έρευνα που ακολούθησε σε δύο διαφορετικά σημεία όπου χρησιμοποιούσαν οι δύο δράστες ως κρύπτες βρέθηκαν περίπου 1 5 κιλό ακατέργαστης κάνναβης όπως και ποσότητα κοκαΐνης.

ΘΑΛΑΣΣΟΠΟΥΛΙΑ ΝΕΚΡΑ

4 θαλασσοπούλια βρήκαν χθες λουόμενοι στην περιοχή του Τράχηλα νεκρά. Ένα θέαμα καθόλου καλό ιδιαίτερα για τα μάτια μικρών παιδιών, που έκαναν αμέριμνα το μπάνιο τους. Τα πουλιά δεν έχουν εξωτερικά τραύματα που σημαίνει ότι δεν έγιναν εύκολος "στόχος" κάποιων ασυνείδητων, άρα η πιο πιθανή εκδοχή είναι να δηλητηριάστηκαν τρώγοντας κάτι ψεκασμένο. Δυστυχώς στην περιοχή υπάρχουν πολλά θερμοκήπια.

Ο ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

Ήταν ο Ψαραντώνης σε ένα φανάρι με το αυτοκίνητο. Κοιτάει αριστερά - δεξιά και περνάει με κόκκινο.
Ο αστυνομικός καιροφυλακτούσε. Τον σταματάει, αλλά βλέπει πως ήταν ο Ψαραντώνης.
-Ρε Ψαραντώνη, δεν είδες το κόκκινο φανάρι?
-Μωρέ το φανάρι το είδα, εσένα δεν είδα.

Και 3 μαντινάδες του
Η μια μεριά του φαραγγιού
Δεν σμίγει με την άλλη
Και λαχταρούνε το σεισμό
Ν’αγκαλιαστούνε πάλι

Στο πέταμα του γερακιού
Τα’άλλα πουλιά ζηλένε
Γιατί πετούνε χαμηλά
Κι αν θενε κι αν δεν θενε.

Οντε σου θέλω θυμηθώ
Με τα θεριά μαλώνω
Και με τσι δράκους πολεμώ
Και σα σε δω μερώνω

ΔΙΚΤΑΙΟ ΑΝΤΡΟ

"Κύδιστ’ αθανάτων, πολυώνυμε και παγκρατές αεί, Zεύς φύσεως αρχηγέ, νόμου μετά πάντων κυβερνών Xαίρε".
Σύμφωνα με τον μύθο, η Ρέα έφθασε στην Κρήτη νύχτα, χωρίς το φως κι ο ήλιος να δουν το βρέφος που είχε στα σπλάχνα της, το πήρε η Γαία και το έκρυψε στα βάθη της γης στο ασάλευτο ανοιχτό στόμα της Δίκτης, το Δικταίο Άντρο. Η αίσθηση της θείας ύπαρξης στα σπλάχνα του βουνού, συνεγείρει και συνενώνει τις δυνάμεις της φύσης σε μια αδιάκοπη προσφορά στον θείο επισκέπτη! Άγρυπνος σκύλος στέκεται φρουρός στην είσοδο του σπηλαίου. Η Αμάλθεια με την αποκρουστική όψη του προσφέρει το γάλα της.
Οι μέλισσες ακούραστα κουβαλούν μέλι. Τα περιστέρια φέρνουν αμβροσία. Κι τεράστιος αετός ρουφά με τον ράμφος του το νέκταρ από βράχο του ωκεανού και ποτίζει το βρέφος. Οι Κουρήτες με τον πυρρίχιο χορό τους, τα μουσικά όργανα και τις κλαγές των όπλων, καλύπτουν το θεϊκό κλάμα Για την ψυχαγωγία του βρέφους οι Κύκλωπες κατασκεύασαν την βροντή και την αστραπή. Κάθε χρόνο που βράζει το αίμα από την γέννησή του, βγαίνει μια εκτυφλωτική λάμψη από το στόμιο του σπηλαίου.
Μισή ώρα απ’ το χωριό Ψυχρό, στη νοτιοδυτική πλευρά του οροπεδίου, στην περιοχή της Λύκτου, ανοίγεται στο βουνό μια σπηλιά με το στόμιο γυρισμένο στην ανατολή. Στο εσωτερικό της είναι διαιρεμένη σε δύο διαμερίσματα. Το πρώτο προς τα έξω έχει μάκρος 25 μέτρα και δάπεδο πολύ ανώμαλο από την πτώση μεγάλων βράχων. Το δεύτερο το εσωτερικό, σχηματίζει ένα είδος πόντου κι έχει μάκρος 84 μέτρα και πλάτος 20 μέτρα και ύψος 12 μέτρα.
Το δάπεδό του έχει μεγάλη κλίση και το φως της ημέρας δυσκολεύεται να φωτίσει την υγρή υποχθόνια ατμόσφαιρα. Την παγερή ατμόσφαιρα του σπηλαίου και την νεκρική σιγή, διαταράσσουν τα φτερουγίσματα των άγριων περιστεριών που φωλιάζουν εκεί. Οι πελώριοι σταλακτίτες με τη φυσική τους μεγαλοπρέπεια μοιάζουν με πέτρινα δάκρυα που γι’ αμέτρητους αιώνες στάζουν από την κορυφή του Άντρου.
Μέσα στο μισοσκόταδο φαντάζουν οι μορφές του Δία, της Αρτέμιδος, της Αθηνάς και της Ήρας στην ατάραχη σταλακτιτική τους μορφή και μαζί τους διακρίνουμε τον μανδύα του Δία, που δίπλα του απλώνεται ο πέπλος της Ευρώπης, φτιαγμένοι με την ίδια αυτόματη συμμετρία και την ίδια φανταστική κίνηση. Ένας από τους βράχους που φράζουν τον πόρο της σπηλιάς μοιάζει με τετραγωνισμένο βωμό, βαλμένο επίτηδες στην είσοδο. Το 1883 ανακαλύφθηκαν διάφορα αφιερώματα χωμάτινα και μπρούντζινα και πολλά χωμάτινα αγγεία.

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΒΥΘΟΥ

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε την προηγούμενη Τρίτη ο καθαρισμός του κόλπου του Λουτρού Σφακίων, με πρωτοβουλία του καταδυτικού κέντρου Σφακίων «Notos Mare» και τη συνδρομή μελών του Συλλόγου «Φίλοι του Βυθού», καθώς και εθελοντών. Ήταν η πρώτη φορά μετά από χρόνια που έγινε μια τόσο άρτια οργανωμένη προσπάθεια καθαρισμού του υποθαλάσσιου χώρου του κόλπου και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Πρόθεση των διοργανωτών είναι να καθιερωθεί o περιοδικός καθαρισμός του κόλπου με τη συμμετοχή ακόμη περισσότερων εθελοντών.

Σούδα, Ενετικό λιμάνι Χανίων, τώρα τα Σφακιά, γιατί όχι αύριο και εμείς; Καταδυτικό κέντρο στην Κίσαμο υπάρχει, όλο και κάμποσα μέτρα βουτάμε οι υπόλοιποι. Ας καθαρίσουμε Λίμνη και Καβονήσι... έ δεν είναι και δύσκολο, απόφαση θέλει. Τι λέει γι'αυτό η οικολογική ομάδα της πόλης; Τι λέει και η Νεολαία Κισάμου;

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ !

Χθες αναρωτιόμουν ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά που συμβαίνουν στον Μπάλο, και σε μικρό σχόλιο μου παρακινούσε τον φίλο Γιάννη να μας πει σας υπεύθυνος του Δασαρχείου. Σήμερα πήρα την παρακάτω επιστολή που σας την μεταφέρω και θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ κατατοπιστική .

Αν και κουρασμένος, γιατί η διαχείριση προστατευόμενης περιοχής με περίπου πενήντα εργαζόμενους και με υποδομές απλωμένες σε πολύ μεγάλη έκταση απαιτεί και φυσική παρουσία, θα ήθελα να σου δώσω μια μικρή απάντηση στην επίκληση σου:
Το Καστέλλι η Κίσαμος έχει χάσει αρκετές ευκαιρίες να οικοδομήσει συμμαχίες αλλά και σχέσεις εμπιστοσύνης με φορείς υπηρεσίες και άμεσους γείτονες (και δεν εννοώ την Μύθημνα μόνο ή το Ινναχώριο επίσης) στο παρελθόν και τώρα δρέπει τους καρπούς της ασυνεπούς στάσης των ηγετών της διαχρονικά..
Για να διοικηθεί ένας τόπος χρειάζεται ο πρώτος πολίτης του να έχει επίγνωση της «μικρότητας του» λόγω των πεπερασμένων δυνατοτήτων που έχει η κάθε προσωπικότητα. Να είναι πρώτος μεταξύ ίσων αλλά να κατέχει την τέχνη της σύνθεσης των απόψεων. Να είναι δίκαιος αλλά και να αποδίδει δικαιοσύνη.
Να ακούει όλους ένα –ένα, αλλά να αποφασίζει για όλων το όφελος. Τότε δεν του χρειάζεται ούτε καν δική του ομάδα!!
Δυστυχώς σήμερα, αλλά και από παλιά- Ο Βενιζέλος έλεγε ότι δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια αλλά εθνικά συμφέροντα- με τις συναισθηματικές κορώνες και τις «φιλικές διαχειρίσεις» δεν γίνεται τίποτα στην Κίσαμο, απλά περιχαρακωθήκαμε στην, και φυσική, απομόνωση μας και μας φταίνε οι άλλοι ή ένας που μας καταράστηκε..
Πόσα χρόνια πασχίζει ο τόπος για να πείσει (ποιόν;) ότι η Γραμβούσα του ανήκει;
Νομικά δεν του ανήκει, γιατί δεν την παράλαβε ποτέ. Αυτό πως πρέπει να ειπωθεί για να γίνει αντιληπτό; Μα αν χρειάζεται ένας τόπος αλλά και οι «αυτοπαραμυθιαζόμενοι» ηγέτες του εφτά έως δέκα χρόνια για να αντιληφθούν το ελάχιστο, τότε τι να περιμένει κανείς για μείζονα ζητήματα.
Σε αυτό το διάστημα θα είχε εγερθεί αγωγή διεκδίκησης απέναντι στο δημόσιο με κύριο επιχείρημα «την απώλεια γαιών λόγω τυπικής αμέλειας προγόνων» και ίσως είχε υπάρξει και δικαίωση.(αυτό ισχύει και για όσους ιδιώτες θεωρούν ότι είναι ιδιοκτήτες εκτάσεων από «εκεί που βγαίνει ο ήλιος μέχρι εκεί που δύει» κλπ)
Για τις ομπρέλες στην άμμο: Η Διεύθυνση Δασών δεν έχει κράτος στην άμμο.
Για τα παντοειδή παραπήγματα όμως μέσα στους σχοίνους και τις χαρουπιές έχει προχωρήσει σε πρωτόκολλα κατεδάφισης και αναμένει την προσωποποίηση τους και πάντως δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα νομιμοποίησης.
Αδειοδοτεί μια επιτροπή υπό την Κτηματική υπηρεσία στην οποία συμμετέχει και ο οικείος ΟΤΑ.
Το λιμεναρχείο μάλλον δεν έχει αντικείμενο δεν μιλούμε για χερσαία ζώνη λιμένος ή θάλασσα.
Ο ΟΤΑ και η Υπηρεσία περιβάλλοντος της Νομαρχιακής αυτ/σης πρέπει να αναλάβουν δράση.
Με εκτίμηση Γιάννης Φωτάκης

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ

Στα Χανιά βρίσκεται από χθες ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιόλαδου Μαροκινός Μομάχετ Σάμπρι.
Ο κ. Σάμπρι επισκέφθηκε το μεσημέρι τις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς όπου και ενημερώθηκε από τον διευθυντή Κώστα Χαρτζουλάκη για τη δημιουργία του εργαστηρίου πιστοποίησης ποιότητας του λαδιού, καθώς και για τα συστήματα διαχείρισης άρδευσης, λίπανσης και φυτοπροστασίας που εφαρμόζονται στο ινστιτούτο.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΣΕ (IOOC) υπάρχουν, σήμερα, περί τα 750 εκατομμύρια ελαιόδενδρα, σε όλη την υδρόγειο, τα οποία καλύπτουν έκταση 9 εκατομμυρίων εκταρίων. Η έκταση αυτή είναι διπλάσια από την έκταση την οποία καταλαμβάνουν η Αγγλία και η Ουαλία και μεγαλύτερη από την έκταση της Αριζόνας των Ηνωμένων Πολιτειών (Standish, 1960). Το 98%, περίπου, των ελαιόδενδρων φύονται στη λεκάνη της Μεσογείου και καλύπτουν το 95% της παγκόσμιας παραγωγής ελαιόλαδου. Η παραγωγή αυτή προέρχεται από 7, κυρίως, χώρες οι οποίες κατά σειρά σπουδαιότητας είναι: η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Τυνησία, η Αλγερία και το Μαρόκο. Η Ισπανία καλύπτει το 1/3 περίπου, του συνόλου της παραγωγής των Μεσογειακών χωρών, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αργεντινή καλύπτουν το 1-2% της παγκόσμιας παραγωγής.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Η ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων. Στόχος είναι να προβληθεί και να αξιοποιηθεί ένας ανυπολόγιστης αξίας θησαυρός με τις εκατοντάδες εκκλησίες - πάνω από 300 είναι βυζαντινές-, τα ξωκκλήσια και τα μοναστήρια που βρίσκονται στο νομό.
Στους χώρους αυτούς ο επισκέπτης μπορεί να βιώσει μοναδικές στιγμές θρησκευτικού τουρισμού ή να θαυμάσει από κοντά τη βυζαντινή τέχνη και τη θρησκευτική αρχιτεκτονική. Θαυμάσιες εκκλησίες με εξαιρετικές τοιχογραφίες από κορυφαίους βυζαντινούς αγιογράφους, όπως για παράδειγμα του Ιωάννη Παγωμένου, καταδεικνύουν τη σπουδαιότητα αυτού του τόπου.
Ο επισκέπτης μπορεί εκτός άλλων να θαυμάσει την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στους Κομιτάδες Σφακίων (1314), τον Aγιο Νικόλαο στη Μονή Σελίνου (1315), τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στα Καβαλαριανά Κανδάνου (1328), τη Μητέρα του Θεού στο Κακοδίκι Σελίνου (1332), την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στα Κυριακοσέλια, τη Ροτόντα στην Επισκοπή Κισάμου, τη Μητέρα του Θεού στο Στύλο (12ου αιώνα), τη βασιλική από την πρώτη βυζαντινή περίοδο στη Σούγια και πολλές άλλες.
Στην περιοχή των Χανίων βρίσκονται και πολλά σπουδαία μοναστήρια με πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα. Μερικά από αυτά είναι η Αγία Τριάδα Τζαγκαρόλων και το Γουβερνέτο στο Ακρωτήρι, η Μονή Γωνιάς στο Κολυμπάρι, η Μονή της Χρυσοσκαλίτισσας κοντά στο Ελαφονήσι, το γυναικείο μοναστήρι της Χρυσοπηγής στο δήμο Ελευθερίου Βενιζέλου, καθώς και το γυναικείο μοναστήρι των καλογραιών στις Κορακιές Ακρωτηρίου. Πολλά από τα μοναστήρια αυτά, αναπτύσσουν και έντονη επαγγελματική δραστηριότητα, καθώς παράγουν αρίστης ποιότητας προϊόντα, όπως λάδι και κρασί.

ΜΑΣ ΠΑΙΖΟΥΝ…. ΜΑΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ

Πριν μερικά χρόνια 25-10-2005 είχα γράψει το παρακάτω για τον Μπάλο και την χερσόνησο της Γραμβούσας.
……. Σε αυτή την βορειοδυτική γωνιά της επαρχίας, δεν μπήκαν μόνο τα κατώτερα κλιμάκια των Θεών (π.Χ Νύμφες και γοργόνες) αλλά μάλλον κι ο ίδιος ο θεός έβαλε την μαεστρία και την τέχνη του, κατάφερε δε και δημιούργησε ένα σύμπλεγμα νησιών –όρμων και μιας μοναδικής για τα ελληνικά δεδομένα λιμνοθάλασσας.
Εξωτικό-εξωπραγματικό- αδύνατον- παραδείσιο- φοβερό- ανεπανάληπτο- μαγεία- είναι πολλά από τα κοσμητικά επίθετα που της δίνουν πρώτο- αντικρίζοντας την περιοχή οι κάθε λογής επισκέπτες.
Η ομορφιά είναι εξωπραγματική και η αντιθέσεις στην χερσόνησο της Γραμβούσας πολλές, το δε τοπίο που πρωτοαντικρίζει ο επισκέπτης από του Μπελιβάνη το ίσωμα, του δημιουργεί δέος που κάνει και τον ερασιτέχνη φωτογράφο να μην μπορεί να αντισταθεί, …..προσφέροντας μας μια σίγουρη διαφήμιση.
Στους περισσότερους τουριστικούς οδηγούς, πρακτορεία-ξενοδοχεία- η περιοχή θεωρείτε το κάτι άλλο και προτείνετε για ημερήσια εκδρομή.
Επειδή τις προάλλες άκουσα τον δήμαρχο να λέει με υπερηφάνεια ( και καλά κάνει) για αυτήν την περιοχή και πως τα 2 προγράμματα που είναι για την αξιοποίηση της περιοχής τρέχουν. GR 4340001 είναι ο «αριθμός κυκλοφορίας» της περιοχής για την ευρωπαϊκή ένωση και μιας και αναπόφευκτα μπήκαμε στο χώρο ή στο χορό της Natura, θα πρέπει να κατανοήσουμε αλλά και να αναλάβουμε τις όποιες υποχρεώσεις μας, (αφού θα πάρουμε τα ωραία χρηματάκια τους), και να δεχτούμε και τις όποιες παρατηρήσεις τους.
Αυτά έγραφα τότε, φυσικά κανένα πρόγραμμα δεν έτρεξε αλλά ούτε και σήμερα τρέχει.

Τις τελευτές μέρες (29-7-2009) έχει ξεσπάσει ένας μικρός πόλεμος στην περιοχή μας σχετικά με τον Μπάλο και την αυθαίρετη όπως αποδείχτηκε τοποθέτηση ομπρελών και καθισμάτων στον στόμιο της όμορφης λιμνοθάλασσας μας. Αυτό δυστυχώς συνέπεσε και με ένα άλλο πολύ σοβαρότερο περιστατικό που έγινε στον ίδιο χώρο. Καμπόσες μέρες τώρα και μάλλον εξ αιτίας των δυνατών βοριάδων αλλά και των πολλών ρευμάτων η μοναδική είσοδος της λιμνοθάλασσας έκλεισε με αποτέλεσμα το νερό να μην ανανεώνεται, έτσι αναπόφευκτα απειλείται η θαλάσσια ζωή και έχει δημιουργηθεί μια τραγική κατάσταση. Η λιμνοθάλασσα αργοπεθάνει, αργοπεθαίνει έτσι και αλλιώς δηλαδή !
Από την μια τα καιρικά φαινόμενα μας εκδικούνται και απο την άλλη, γιατί χρόνια τώρα η περιοχή έχει πιάσει το όριο επισκεψιμότητας της, κάποιοι μιλούν για χιλιάδες επισκέπτες κάθε μέρα, και παρ’ όλες τις προσπάθειες, ατομικές, συλλογικές και περισσότερο της ίδιας της φύσης ήταν και είναι αδύνατον μέσα σε ένα 4μηνο που διαρκεί ο χειμώνας να αναπληρώσει την τεράστια οικολογική καταστροφή που φέρνουν οι περασιάρηδες και ο never come bag tourist. Φανταστείτε να κάνουν μπάνιο σε μια πισίνα κάθε μέρα 3000 άτομα χωρίς να αλλάζουμε το νερό.
Δυστυχώς για όλα τα πράγματα υπάρχει και ένα τέλος. Ας το πιστέψουμε! Αν δεν το θέλουμε πρέπει να αντιδράσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα!!!

Η εκμετάλλευση του Μπάλου και όλης αυτής της φανταστικής περιοχής ήταν ένα γεγονός που κάποτε θα γινόταν. Κανείς δεν είχε αλλά ούτε έχει αμφιβολία, άργησε λίγο αλλά εκεί οδηγηθήκαμε, τώρα με γρηγορότερους ρυθμούς. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούμε πλέον να ελέγξουμε τις καταστάσεις και αναπόφευκτα να αραδιάζουμε ευθύνες.
Ποιος φταίει λοιπόν; Υπάρχει κάποιος που φταίει;
- Η αλήθεια είναι, και αυτό είναι προσωπική εκτίμηση, ότι, το μικρότερο κομμάτι ευθύνης, για ότι συμβαίνει τώρα εκεί, το έχουν αυτοί που εκμεταλλεύονται σήμερα τον Μπάλο, είτε λέγονται καραβάκια, είτε ομπρελάδες, είτε καντινιέρηδες, είτε βοσκοί. Οι άνθρωποι κάνουν την δουλειά τους και καλά κάνουν. Λέω καλά κάνουν, γιατί ποιος σήμερα δε προσπαθεί να «ζήσει» και να αρπάξει την ευκαιρία, πολύ δε περισσότερο όταν μπορεί να εκμεταλλευτεί τις καταστάσεις όλων των δημοτικών αρχών μας που άφηναν τόσα «χαλαρά» ή καλύτερα ορθάνοιχτα παραθυράκια ;
Ακόμα και τώρα που γράφονται αυτά, κανείς δεν ξέρει τι καθεστώς διέπει την λιμνοθάλασσα, ποιος είναι υπεύθυνος στο κομμάτι αυτό, λιμενικό-αστυνομία-δασαρχείο, κτηματική υπηρεσία, δήμος .. ποιός ;
Κρίμα γιατί χάνετε άλλη μια ομορφιά και αυτό κύριοι οφείλετε στην ολιγωρία που τόσα χρόνια δείξατε. Κρίμα γιατί τέτοιες περιοχές θέλουν εκατομμύρια χρόνια να φτιαχτούν και μόλις λίγα χρόνια για να καταστραφούν.

Σίγουρα ο Μπάλος αποτελεί ισχυρό πόλο έλξης ντόπιων αλλά και ξένων επισκεπτών και ένα καλό χαρτί στα χέρια της κάθε δημοτικής αρχής, σίγουρα χωρίς φορέα διαχείρισης μια από τα ίδια θα έχουμε, και το μόνο που θα κερδίζουμε θα είναι σκουπίδια, καταστροφή, αλλά και δυσμενή σχόλια. Νομικό καθεστώς ανύπαρκτο, η οικολογική ανησυχία στα ύψη, η καταπάτηση εξασφαλισμένη και η ιδιωτική εκμετάλλευση στα πάνω της, άρα και οι όποιες δεσμεύσεις θα γκρούβονται στα συρτάρια.
Τα 5.500 στρέμματα που καλύπτει η χαρακτηρισμένη σαν προστατευόμενη περιοχή (Ήμερη- Άγρια Γραμβούσα-Τηγάνι- Φαλάσαρνα και Ποντικονήσι) είναι πολλά και οι αντιδράσεις θα γίνουν περισσότερες στο μέλλον, όμως κάλλιστα μπορούμε να ξεκινήσουμε με την περιοχή του Μπάλου (Τηγάνι) και βλέπουμε για την συνέχεια. Καθαριότητα- εξυπηρέτηση- προστασία, σε αυτό το τρίπτυχο πρέπει να βαδίσουμε, αν θέλουμε την αξιοποίηση της περιοχής.
Οι υποχρεώσεις είναι πολλές και χρειάζονται θυσίες από όλους, βέβαια και η πονηρούλα η πολιτεία ας σταματήσει πια να παίζει την κολοκυθιά και ο υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ ας υποστηρίξει και στηρίξει, τις προσπάθειες για την αξιοποίηση αυτής της περιοχής, μιας και ας μην κρυβόμαστε είναι και υποχρέωση σας κ . Σουφλιά.