Γράφει ο Γιώργος Κουτσαυτάκης
( μια ιστορία )
Ήμουνα Διευθυντής του Γραφείου του Υπουργού Εσωτερικών. Εννοείται μου ερχότανε Δήμαρχοι από όλη την Ελλάδα καθημερινά. Ένα πρωί μου έρχεται ένας και μου συστήνετε Δήμαρχος Θραψανού Ν. Ηρακλείου (λίγο πριν τη συνένοχη των Καποδιστριακών Δήμων σε Καλλικρατικούς ).
" Ηλεκτρικό ρεύμα" με διαπέρασε, θυμήθηκα τους αγαπημένους μου φίλους στα χρόνια του Δημοτικού, τους Πιθαράδες του Θραψανού,που ερχότανε στη Γραμβούσα, κατασκήνωναν στο Φουρνάδω που είχαν βρει το κατάλληλο χώμα, μένανε μήνες, κάλυπταν με τα πιθάρια που κατασκεύαζαν τις ανάγκες όχι μόνο της στενής περιοχής αλλά και ευρύτερα της Κισσάμου !
Πέρα ότι δεν "ξεκόλαγα" από το χώρο τους παρατηρώντας τους στη κατασκευή όταν μπορούσα , είχα και ..." επαγγελματική σχέση " μαζί τους μια που από το μπακάλικο του πατέρα μου αγόραζαν όλα τα τρόφιμα για τις καθημερινές τους ανάγκες ,πάντα "βερεσέ" εξοφλώντας τον όταν έφευγαν και είχαν πουλήσει τα πιθάρια τους !
Κοίταζα το Δήμαρχο και του έλεγα την ιστορία και τη σχέση μου !
( μια ιστορία )
Ήμουνα Διευθυντής του Γραφείου του Υπουργού Εσωτερικών. Εννοείται μου ερχότανε Δήμαρχοι από όλη την Ελλάδα καθημερινά. Ένα πρωί μου έρχεται ένας και μου συστήνετε Δήμαρχος Θραψανού Ν. Ηρακλείου (λίγο πριν τη συνένοχη των Καποδιστριακών Δήμων σε Καλλικρατικούς ).
" Ηλεκτρικό ρεύμα" με διαπέρασε, θυμήθηκα τους αγαπημένους μου φίλους στα χρόνια του Δημοτικού, τους Πιθαράδες του Θραψανού,που ερχότανε στη Γραμβούσα, κατασκήνωναν στο Φουρνάδω που είχαν βρει το κατάλληλο χώμα, μένανε μήνες, κάλυπταν με τα πιθάρια που κατασκεύαζαν τις ανάγκες όχι μόνο της στενής περιοχής αλλά και ευρύτερα της Κισσάμου !
Πέρα ότι δεν "ξεκόλαγα" από το χώρο τους παρατηρώντας τους στη κατασκευή όταν μπορούσα , είχα και ..." επαγγελματική σχέση " μαζί τους μια που από το μπακάλικο του πατέρα μου αγόραζαν όλα τα τρόφιμα για τις καθημερινές τους ανάγκες ,πάντα "βερεσέ" εξοφλώντας τον όταν έφευγαν και είχαν πουλήσει τα πιθάρια τους !
Κοίταζα το Δήμαρχο και του έλεγα την ιστορία και τη σχέση μου !
Άφωνος με κοίταζε, συγκινήθηκε, δάκρυσε μου λέει ο Πατέρας μου και οι Θείοι μου ήταν αυτοί -Έχουμε κάνει στο Θραψανό ( συνέχισε ) ένα Μουσείο Πιθαριού για να τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους μας, το μόνο που θέλω τώρα που με τεράστια έκπληξη μαθαίνω αυτό είναι αν βρεις να μου στείλεις σε φωτοτυπίες τις σελίδες από τα "μπακαλοτέφτερα" του πατέρα σου, να τις έχουμε στο Μουσείο να βλέπουν όλοι τι ...τρώγανε το καιρό της " εξορίας " τους για να ζήσουν τις οικογένειες τους !!! ...και εμένα συνέχισε...
Άφωνος και συγκινημένος τώρα εγώ...
Εννοείται αμέσως επικοινώνησα με το πατέρα μου τις βρήκα, τις έστειλα !...
Λίγο καιρό μετά με παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου λέει ένα φορτηγάκι ήρθε από το Ηράκλειο, από το Θραψανό γεμάτο με πιθάρια όλων των ειδών και τα ξεφόρτωσαν στην αυλή για σένα !!!...
Άφωνος και συγκινημένος τώρα εγώ...
Εννοείται αμέσως επικοινώνησα με το πατέρα μου τις βρήκα, τις έστειλα !...
Λίγο καιρό μετά με παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου λέει ένα φορτηγάκι ήρθε από το Ηράκλειο, από το Θραψανό γεμάτο με πιθάρια όλων των ειδών και τα ξεφόρτωσαν στην αυλή για σένα !!!...



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου