ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΑΥΓΟΥΣΤΕ

Ο Αύγουστος θα είναι πάντα μια αφορμή να αναπολείς καλοκαίρια στο χωριό, μπάνια και παγωτά που έχασες το μέτρημα. 
Ο Αύγουστος θα έχει γεύση από παγωμένες τσικουδιές και μέλι... Θα έχει ήχους από πανηγύρια και ξεφαντώματα. Γλέντια στην αυλή του πατρικού, με τον χερόμυλο και τα ψηλά πιθάρια. Νηστείες και τάματα, ευχές και προσευχές σε μια Παναγία που ελπίζεις και της χρωστάς... Που λες, δε πιστεύω, μα πιάνεις κι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου, να την ικετεύεις... 
Ο Αύγουστος ανέκαθεν ήταν παράξενος. Στα ξεκινήματα του έφερνε χαρές και στα τελειώματα μια ιδιαίτερη θλίψη κι αγωνία για τον πάντα μελαγχολικό Σεπτέμβρη. 
Ο Αύγουστος καλωσόριζε παρέες και εδικούς που 'χες σχεδόν ένα χρόνο ολόκληρο να ανταμώσεις, μα στο φευγιό του, έκλεινες σφιχτές αγκαλιές κι έδινες υποσχέσεις για "του χρόνου ". Καλή αντάμωση, κοπέλια, που λέει κι ο Χαρούλης....

Ο Αύγουστος θα έχει πάντα μια μελωδία κι ένα λυγμό, ξεχωριστά από τούς άλλους μήνες. Θα έχει τη φωνή του Παπάζογλου δικαιωματικά. Θα 'χει τα παιδάκια που ετοιμάζονται για το σχολειό, θα 'χει κι εσένα που εύχεσαι να μετρούσες ακόμα μπάνια και παγωτά, και να περιμένεις το πανηγύρι του χωριού στα μέσα του μήνα! Σαν παιδί, και τότε και τώρα, κάνοντας εναλλαγές στις ενήλικες υποχρεώσεις σου, και στις ανήλικες ελευθερίες! Την αθωότητα και την γλύκα των μωρών, μα και την σοφία και την γαλήνη των γερόντων να φέρει ο Αύγουστος... Έχοντας κατά νου πως η καρδιά, ότι θέλει το μπορεί, μα και ότι ο κόσμος αυτός, θα αλλάξει όταν εμείς αλλάξουμε νοοτροπία...
Αυτός ο Αύγουστος, είναι άλλος. Ξέχωρος από τους προηγούμενους. Πιο δικός σου, πιο παράξενος. Τον Αύγουστο πάνε κι έρχονται τα πλοία κι οι αγάπες, λένε. Εσύ όμως, ρίξε άγκυρα!
Καλό μήνα! Των ταμάτων και των θαυμάτων!
Στέλλα Ξ. Καρτάκη