ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΕΣ
Του Θανάση  Δεικτάκη
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Γράφει ο εθνικός μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης στο ποίημα του «Άξιον εστί»:
Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας. 
Και τον κόσμο αυτό αξίζει να τον βλέπεις και να τον λαβαίνεις.
Ένας κόσμος πλασμένος με ευφροσύνη και αλγηδόνα.
Αυτός ο κόσμος γραμμένος στα σπλάχνα σου είναι.
Και πολλά έχεις να μάθεις αν στο ασήμαντο εμβαθύνεις.
Λόφοι κατωφερείς, λαγκάδια οι κάμποι, βράχοι άγριοι και γυμνοί.
Ένα γύρω στην πλαγιά, πλατιά σκαλοπάτια. Πανωραία η θάλασσα και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς.
Και πολλά τα λιόδεντρα και πολλά τα τζιτζίκια
Φτενό το χώμα στα πόδια σου για να μην έχεις που να απλώσεις ρίζα και να  τραβάς του βάθους.
Και πλατύς ο ουρανός για να διαβάζεις την απεραντοσύνη.
Κάτω από την κληματαριά ρέμβασα, να το πιπίνι, να το γυφτοπούλι κι ο νυχτομπάτης και το αλογάκι της Παναγίας.
Να το σπαράγγι οι χρυσοί βολβοί, το μάραθο.
Θεοί μελαχρινοί οι θείοι και ξάδερφοι αδειάζοντας πελώρια κιούπια. 
 Και πνοές από τη ρεματιά ευωδιάζοντας λυγαριά και σκίνο σπάρτο και πιπερόρριζα, ψαλμωδίες γλυκές με τα δόξα σοι.
Μακάριοι αυτοί που αποκρυπτογραφούνε το άσπιλο.
…Άξιον εστί…
Αυτό τον κόσμο «τον μικρό και το μέγα», όπως τον εκφράζει ο Ελύτης και αρθρώνει την ταυτότητα του ελληνισμού μας αποκρυπτογραφεί και ο Θανάσης ο Δεικτάκης στο καινούριο του βιβλίο ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΕΣ. Πολυγραφότατος ο συντοπίτης μας Θ.Δ. με τον πεζό και ποιητικό του λόγο, σε χρονογραφήματα, σονέτα και χαικού μας επισημαίνει με το δικό του τρόπο την ομορφιά του κόσμου  και της ζωής μέσα από τη φύση του τόπου που γεννήθηκε.
Γεννημένος και αναθρεμμένος στην περιοχή της Γραμβούσας σε δύσκολες εποχές, παρέμεινε αθεράπευτος και ιδανικός εραστής της. Όλο το συγγραφικό του έργο είναι ένας ύμνος  στην άγρια και ήμερη φύση του ....
.....ευρύτερου Γραμπουσιανού τοπίου και της θάλασσας του Μυρτίλου, της δικής του θάλασσας, όπως την αποκαλεί μέσα στο βιβλίο του με τους ποικίλους χρωματισμούς και κυματισμούς.
Ονειρικοί τόποι για να γαληνέψει η ψυχή και το πνεύμα σου, το Κάστρο της Γραμπούσας ψηλά, οι Πεταλίδες κι ο Ποντικός, νησάκια, σπαρμένα στη θάλασσα, όπως μας τα περιγράφει. Μα και  η εκκλησία του  
Αγίου Αλέξη, του δικού οικογενειακού Αγίου, και η αγία Ειρήνη και ο προφήτης Ηλίας και ο Αη Γιώργης… 
Την ομορφιά και τη σπουδαιότητα του ασήμαντου  θα τις βρούμε στις σελίδες που, αποκρυπτογραφεί κώδικες φυτών και ζώων και σκιαγραφεί απλοϊκούς χαραχτήρες ανθρώπων και απέριττα λαϊκά ήθη:
Ο σπάρτος και ο σταφιλίνακας, η δύναμη της Ασκελετούρας, ο αθάνατος και το καλάμι, η καλογιαννού που εξολοθρεύει τα ποντίκια και η ευέλικτη, επικηρυγμένη Ζουρίδα, ο άρκαλος που δεν καταλαβαίνει από ξύλο και ο λαγός, το παπάκι, που το ανάθρεψε η κότα αλλά ποτέ δεν ξεπέρασε την καταγωγή του. Ο τσαλαπετεινός και ο κοκκινολαίμης και τέλος τα γαϊδουράκια του μπάρμπα Διονύση που δε συμβιβάστηκαν με το θάνατό του αφεντικού τους.
Η κακαβιά του Σωτήρη, ο Μύρος ο ψαράς και το «Δελφινάκι» του, ο Χαραλάμπης και τα πήλινα του.
Μα και το πηγάδι και οι πηγαδάδες, το καμίνι και οι καλαθάδες. 
Οι πεζούλες που έτρεφαν τις οικογένειες με τα κηπάκια, οι αλατσόμερες και τα ρυάκια.
Και κάθε κεφάλαιο σηματοδοτείται από ένα χαριτωμένο, ανάλογο σκίτσο.
Ένα δείγμα μόνο είναι τα παραπάνω των όσων ωραίων περιέχει το βιβλίο ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΕΣ, του οποίου η ανάγνωση, ψυχαγωγεί με την βαθιά έννοια του  όρου τον αναγνώστη.
Ο Θ.Δ. και με αυτό του το έργο, προέβαλε το γενέθλιο τόπο, όπως χρόνια τώρα κάνει μέσα από τα έργα του και τη δραστηριότητα του μέσα από το σύλλογο Γραμπούσα. Ιδεαλιστής, με θέσεις στην πολιτική, βαθύτατα θρησκευόμενος, με πολύ προσφορά επι πολλά χρόνια στην Χανιώτικη  δημοσιογραφία, και στην διανομή των Χαν. Ν. τρυφερός σύζυγος, πατέρας και οικογενειάρχης, αυθόρμητος πάντα και με πηγαία αισθήματα διανθισμένα με το χαρακτηριστικό του χιούμορ χρόνια καταθέτει πολιτισμό στην τοπική μας κοινωνία και ευρύτερα. 
Δικαιούται πολλές ευχαριστίες και αναγνώριση γι΄αυτό.