Το παρόν άρθρο, έχει να κάνει με την παραλία στο Ελαφονήσι Κίσσαμου, και ένα άνευ προηγουμένου σχέδιο οικολογικής καταστροφής που υπονομεύει, τα τελευταία χρόνια, την μαγική αυτή περιοχή.
Κατ’ αρχάς να δώσουμε ένα γεωγραφικό προσδιορισμό και μερικές πληροφορίες , καθότι μπορεί η παραλία να είναι γνωστή σε πάρα πολλούς, αλλά ελάχιστοι είμαστε αυτοί, που έχουμε την τύχη να την έχουμε δίπλα μας.
Το Ελαφονήσι λοιπόν βρίσκετε στο Νοτιοδυτικό άκρο του Νομού Χανίων, το μεγαλύτερο κομμάτι της παραλίας ανήκει στον Δήμο Κίσσαμου, και είναι μια από τις πιο ονομαστές παραλίες της χώρας μας, με παρά πολλές διακρίσεις. Πρόσφατα το Τrip Αdvisor, την κατέταξε στη Νο1 θέση, με βάση τα σχόλια των χρηστών, με τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδος, ενώ επίσης κατέκτησε και την 5η θέση ανάμεσα σε όλες τις παραλίες της Ευρώπης για το 2014.
Τι την κάνει όμως να διαφέρει από τις υπόλοιπες παραλίες;
Έκτος από τα καταγάλανα κρυστάλλινα νερά, που είναι σύνηθες ......
... χαρακτηριστικό των παραλιών της Κρήτης, την διαφορά την κάνουν , η λευκή άμμος με τις ροζ αποχρώσεις, λογω των κοχυλιών , αλλά και η πολύ ενδιαφέρουσα πανίδα και χλωρίδα της περιοχής. Το σκηνικό στο Ελαφονήσι παραπέμπει περισσότερο σε κάποια τροπική παράλια, παρά σε μεσογειακό κράτος. Σήμα κατατεθέν της παραλίας, είναι τα κρινάκια της θάλασσας, οι αμμοθίνες και το δάσος με τους κέδρους που βρίσκεται στο ανατολικό μέρος. Επίσης αποτελεί καταφύγιο πολλών ενδημικών πουλιών, καθώς είναι η τελευταία στάση πριν την Αφρική , στο μεγάλο τους ταξίδι προς το νότο, ενώ συχνές είναι αναφορές από τους λουόμενους για επισκέψεις από χελώνες καρέτα καρέτα.
Όπως αντιλαμβάνεστε όντος του δικαίου, το Ελαφονήσι αποτελεί προστατευόμενη περιοχή του προγράμματος NATURA 2000, για την καθαρή θάλασσα , και για τα σπάνια ειδή που φιλοξένει στα νερά του, και στο νησάκι που απέχει 100 μετρα από την ακτή.
Κάνοντας μια ιστορική ανάδρομη για το πώς εξελιχτήκαν τα δεδομένα στην περιοχή, πρέπει να αναφερθεί , ότι κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 , πωλήθηκαν έναντι πινακίου φακής, τα οικόπεδα –φιλέτα του Ελαφονησιου, που βρίσκονται ακριβώς πίσω από την παράλια. Το αγροτικό μοντέλο ανάπτυξης που υπήρχε εκείνη την εποχή, καταλαβαίνετε ότι δεν έδινε και μεγάλη αξία σε οικόπεδα διπλά στη θάλασσα, καθώς η αλμυρά και ο δυνατός αέρας αποτελούσαν ανασταλτικό παράγοντα για την οποιαδήποτε καλλιέργεια. Βρήκαν την ευκαιρία λοιπόν , επιφανείς οικογένειες να τα αγοράσουν σε πολύ χαμηλές τιμές (τα ονόματα νομίζω ότι δεν είναι χρήσιμο να αναφερθούν για ευνόητους λογούς). Μερικά χρόνια αργότερα που το μοντέλο ανάπτυξης άλλαξε και ο κόσμος στράφηκε στον τουρισμό, οι κάτοχοι των οικοπέδων βρήκαν απέναντι τους το NATURA.
Το μεγαλόπνοο σχέδιο δημιουργίας μιας πολύ μεγάλης τουριστικής μονάδας ακριβώς πάνω στην πασίγνωστη παράλια, σκόνταφτε και σκοντάφτει ακόμα και σήμερα στο γεγονός ότι η περιοχή είναι προστατευόμενη και απαγορεύεται κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα. Και κάπου εδώ μπήκαν τα μεγάλα μέσα. Συμφώνα με τους κατοίκους της περιοχής, βρισκόμαστε εν τω μέσω μιας μεθοδευμένης και απολύτως ελεγχόμενης οικολογικής καταστροφής. Πολλοί είναι εκείνοι που αναφέρουν ότι στο κόλπο είναι από τους ίδιους τους επιχειρηματίες, μέχρι τις δημοτικές αρχές, μέχρι τους υπευθύνους του προγράμματος NATURA, μέχρι ακόμα- ακόμα και τους Αμερικάνους εμπλέκουν πολλοί. Πως; Έχει πολλάκις καταγγελθεί μια σκανδαλώδης χαλαρότητα των αρχών της περιοχής, στα θέματα που έχουν να κάνουν με την προστασία , την συντήρηση και την ισορροπία του εκεί οικοσυστήματος. Γίνεται σαφές ότι ο Δήμος δεν ήταν ποτέ έτοιμος να υποδεχτεί αυτό το κύμα τουριστών που δημιούργησε η υπερδιαφήμιση του Ελαφονησίου.
Καμία μεριμνά δεν υπήρξε ποτέ για τους εκατοντάδες τόνους σαμπουάν που χύνονται κάθε καλοκαίρι στις ντουζιέρες πάνω στην παράλια.
Καμία μεριμνά δεν υπήρξε για να είναι εγκατεστημένος ο σωστός αριθμός χημικών τουαλετών στο χώρο.
Καμία μεριμνά δεν υπήρξε για να απαγορευθεί το camping πάνω στην παράλια. Προχειρότητα, προχειρότητα, προχειρότητα.
Η κατάσταση σήμερα το 2014 , έχει φτάσει στα όρια του απροχώρητου. Ακόμα και το ότι το αμερικανικό Cap Ray, θα αφήσει τα χημικά απόβλητα της Σύριας, στα ανοιχτό της νοτιοδυτικής Κρήτης, δεν μπορεί να μην αφήσει υποψίες. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι με μια απλή αίτηση των υποψήφιων επενδυτών, στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό NATURA, για επανεξέταση των δεδομένων της περιοχής , θα οδηγηθούμε στην εξαίρεση του Ελαφονησίου και ο δρόμος για την υλοποίηση της μεγάλης επένδυσης θα είναι πλέον ανοιχτός.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι διάφορα.
Θα είναι τόσο καταστροφικό για το περιβάλλον να δημιουργηθεί μια μεγάλη τουριστική μονάδα ; Μήπως μια τέτοια μονάδα θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας, και θα λυνόταν ένα σημαντικό θέμα για τους ανέργους της περιοχής ; Μήπως τελικά δεν είναι τόσο κακό σενάριο όσο στην αρχή σκεφτόμασταν. Όλες οι απαντήσεις δίνονται με αυτό που λέμε ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Ναι, μια τουριστική μονάδα, θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας, πιθανόν και περισσότερες από τους ανέργους της περιοχής. Ναι, η προστασία του περιβάλλοντος θα πρέπει να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή, και από εκεί να ξεκινάει και εκεί να τελειώνει κάθε σκέψη για οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα. Ναι στην ανάπτυξη, ναι και στο έλεγχο όμως.
Θα μπορούσα να είμαι πολύ υπέρ μιας επενδύσης της τάξεως των 1500 κλινών, υπό 4 απαράβατες όμως προϋποθέσεις:
1. Το χτίσιμο να τελειώνει, τουλάχιστον 500 μετρά από την ακτή
2. Να υπάρχει απόλυτος σεβασμός στο περιβάλλον της περιοχής του Ελαφονησίου, να βρεθεί τρόπος επεξεργασίας των λυμάτων του ξενοδοχείου, να είναι το ξενοδοχείο πρώτο υπεύθυνο για την διατήρηση του χώρου της παραλίας όπως πρέπει να είναι. Να περνά από αυστηρότατους ελέγχους από τις αρμόδιες αρχές προστασίας του περιβάλλοντος.
3. Να δοθεί στην τουριστική μονάδα το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται την παράλια , με ενοίκιο στον Δήμο της τάξεως του 1.000.000 ευρώ/ χρόνο
4. Να υπάρξει ισόβια δέσμευση από τη μεριά του ξενοδοχείου, ότι θα απασχολούνται στο χώρο, μόνο κάτοικοι του Δήμου Κίσσαμου, που κατοικούν σε αυτόν τουλάχιστον 15 συναπτά χρόνια, με τις εκάστοτε νόμιμες συμβάσεις εργασίας της εποχής.
Λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ λοιπόν, στην ανάπτυξη για την τσέπη του επιχειρηματία και στην ανάπτυξη που καταστρέφει τα πάντα στο βωμό του κέρδους. Λέμε ΝΑΙ στην ανάπτυξη που θα αναδείξει την περιοχή, στην ανάπτυξη που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους τουρίστες ανά τον κόσμο, λέμε ΝΑΙ στην ελεγχόμενη ανάπτυξη.
ΠΗΓΗ
Κατ’ αρχάς να δώσουμε ένα γεωγραφικό προσδιορισμό και μερικές πληροφορίες , καθότι μπορεί η παραλία να είναι γνωστή σε πάρα πολλούς, αλλά ελάχιστοι είμαστε αυτοί, που έχουμε την τύχη να την έχουμε δίπλα μας.
Το Ελαφονήσι λοιπόν βρίσκετε στο Νοτιοδυτικό άκρο του Νομού Χανίων, το μεγαλύτερο κομμάτι της παραλίας ανήκει στον Δήμο Κίσσαμου, και είναι μια από τις πιο ονομαστές παραλίες της χώρας μας, με παρά πολλές διακρίσεις. Πρόσφατα το Τrip Αdvisor, την κατέταξε στη Νο1 θέση, με βάση τα σχόλια των χρηστών, με τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδος, ενώ επίσης κατέκτησε και την 5η θέση ανάμεσα σε όλες τις παραλίες της Ευρώπης για το 2014.
Τι την κάνει όμως να διαφέρει από τις υπόλοιπες παραλίες;
Έκτος από τα καταγάλανα κρυστάλλινα νερά, που είναι σύνηθες ......
... χαρακτηριστικό των παραλιών της Κρήτης, την διαφορά την κάνουν , η λευκή άμμος με τις ροζ αποχρώσεις, λογω των κοχυλιών , αλλά και η πολύ ενδιαφέρουσα πανίδα και χλωρίδα της περιοχής. Το σκηνικό στο Ελαφονήσι παραπέμπει περισσότερο σε κάποια τροπική παράλια, παρά σε μεσογειακό κράτος. Σήμα κατατεθέν της παραλίας, είναι τα κρινάκια της θάλασσας, οι αμμοθίνες και το δάσος με τους κέδρους που βρίσκεται στο ανατολικό μέρος. Επίσης αποτελεί καταφύγιο πολλών ενδημικών πουλιών, καθώς είναι η τελευταία στάση πριν την Αφρική , στο μεγάλο τους ταξίδι προς το νότο, ενώ συχνές είναι αναφορές από τους λουόμενους για επισκέψεις από χελώνες καρέτα καρέτα.
Όπως αντιλαμβάνεστε όντος του δικαίου, το Ελαφονήσι αποτελεί προστατευόμενη περιοχή του προγράμματος NATURA 2000, για την καθαρή θάλασσα , και για τα σπάνια ειδή που φιλοξένει στα νερά του, και στο νησάκι που απέχει 100 μετρα από την ακτή.
Κάνοντας μια ιστορική ανάδρομη για το πώς εξελιχτήκαν τα δεδομένα στην περιοχή, πρέπει να αναφερθεί , ότι κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 , πωλήθηκαν έναντι πινακίου φακής, τα οικόπεδα –φιλέτα του Ελαφονησιου, που βρίσκονται ακριβώς πίσω από την παράλια. Το αγροτικό μοντέλο ανάπτυξης που υπήρχε εκείνη την εποχή, καταλαβαίνετε ότι δεν έδινε και μεγάλη αξία σε οικόπεδα διπλά στη θάλασσα, καθώς η αλμυρά και ο δυνατός αέρας αποτελούσαν ανασταλτικό παράγοντα για την οποιαδήποτε καλλιέργεια. Βρήκαν την ευκαιρία λοιπόν , επιφανείς οικογένειες να τα αγοράσουν σε πολύ χαμηλές τιμές (τα ονόματα νομίζω ότι δεν είναι χρήσιμο να αναφερθούν για ευνόητους λογούς). Μερικά χρόνια αργότερα που το μοντέλο ανάπτυξης άλλαξε και ο κόσμος στράφηκε στον τουρισμό, οι κάτοχοι των οικοπέδων βρήκαν απέναντι τους το NATURA.
Το μεγαλόπνοο σχέδιο δημιουργίας μιας πολύ μεγάλης τουριστικής μονάδας ακριβώς πάνω στην πασίγνωστη παράλια, σκόνταφτε και σκοντάφτει ακόμα και σήμερα στο γεγονός ότι η περιοχή είναι προστατευόμενη και απαγορεύεται κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα. Και κάπου εδώ μπήκαν τα μεγάλα μέσα. Συμφώνα με τους κατοίκους της περιοχής, βρισκόμαστε εν τω μέσω μιας μεθοδευμένης και απολύτως ελεγχόμενης οικολογικής καταστροφής. Πολλοί είναι εκείνοι που αναφέρουν ότι στο κόλπο είναι από τους ίδιους τους επιχειρηματίες, μέχρι τις δημοτικές αρχές, μέχρι τους υπευθύνους του προγράμματος NATURA, μέχρι ακόμα- ακόμα και τους Αμερικάνους εμπλέκουν πολλοί. Πως; Έχει πολλάκις καταγγελθεί μια σκανδαλώδης χαλαρότητα των αρχών της περιοχής, στα θέματα που έχουν να κάνουν με την προστασία , την συντήρηση και την ισορροπία του εκεί οικοσυστήματος. Γίνεται σαφές ότι ο Δήμος δεν ήταν ποτέ έτοιμος να υποδεχτεί αυτό το κύμα τουριστών που δημιούργησε η υπερδιαφήμιση του Ελαφονησίου.
Καμία μεριμνά δεν υπήρξε ποτέ για τους εκατοντάδες τόνους σαμπουάν που χύνονται κάθε καλοκαίρι στις ντουζιέρες πάνω στην παράλια.
Καμία μεριμνά δεν υπήρξε για να είναι εγκατεστημένος ο σωστός αριθμός χημικών τουαλετών στο χώρο.
Καμία μεριμνά δεν υπήρξε για να απαγορευθεί το camping πάνω στην παράλια. Προχειρότητα, προχειρότητα, προχειρότητα.
Η κατάσταση σήμερα το 2014 , έχει φτάσει στα όρια του απροχώρητου. Ακόμα και το ότι το αμερικανικό Cap Ray, θα αφήσει τα χημικά απόβλητα της Σύριας, στα ανοιχτό της νοτιοδυτικής Κρήτης, δεν μπορεί να μην αφήσει υποψίες. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι με μια απλή αίτηση των υποψήφιων επενδυτών, στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό NATURA, για επανεξέταση των δεδομένων της περιοχής , θα οδηγηθούμε στην εξαίρεση του Ελαφονησίου και ο δρόμος για την υλοποίηση της μεγάλης επένδυσης θα είναι πλέον ανοιχτός.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι διάφορα.
Θα είναι τόσο καταστροφικό για το περιβάλλον να δημιουργηθεί μια μεγάλη τουριστική μονάδα ; Μήπως μια τέτοια μονάδα θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας, και θα λυνόταν ένα σημαντικό θέμα για τους ανέργους της περιοχής ; Μήπως τελικά δεν είναι τόσο κακό σενάριο όσο στην αρχή σκεφτόμασταν. Όλες οι απαντήσεις δίνονται με αυτό που λέμε ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Ναι, μια τουριστική μονάδα, θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας, πιθανόν και περισσότερες από τους ανέργους της περιοχής. Ναι, η προστασία του περιβάλλοντος θα πρέπει να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή, και από εκεί να ξεκινάει και εκεί να τελειώνει κάθε σκέψη για οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα. Ναι στην ανάπτυξη, ναι και στο έλεγχο όμως.
Θα μπορούσα να είμαι πολύ υπέρ μιας επενδύσης της τάξεως των 1500 κλινών, υπό 4 απαράβατες όμως προϋποθέσεις:
1. Το χτίσιμο να τελειώνει, τουλάχιστον 500 μετρά από την ακτή
2. Να υπάρχει απόλυτος σεβασμός στο περιβάλλον της περιοχής του Ελαφονησίου, να βρεθεί τρόπος επεξεργασίας των λυμάτων του ξενοδοχείου, να είναι το ξενοδοχείο πρώτο υπεύθυνο για την διατήρηση του χώρου της παραλίας όπως πρέπει να είναι. Να περνά από αυστηρότατους ελέγχους από τις αρμόδιες αρχές προστασίας του περιβάλλοντος.
3. Να δοθεί στην τουριστική μονάδα το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται την παράλια , με ενοίκιο στον Δήμο της τάξεως του 1.000.000 ευρώ/ χρόνο
4. Να υπάρξει ισόβια δέσμευση από τη μεριά του ξενοδοχείου, ότι θα απασχολούνται στο χώρο, μόνο κάτοικοι του Δήμου Κίσσαμου, που κατοικούν σε αυτόν τουλάχιστον 15 συναπτά χρόνια, με τις εκάστοτε νόμιμες συμβάσεις εργασίας της εποχής.
Λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ λοιπόν, στην ανάπτυξη για την τσέπη του επιχειρηματία και στην ανάπτυξη που καταστρέφει τα πάντα στο βωμό του κέρδους. Λέμε ΝΑΙ στην ανάπτυξη που θα αναδείξει την περιοχή, στην ανάπτυξη που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους τουρίστες ανά τον κόσμο, λέμε ΝΑΙ στην ελεγχόμενη ανάπτυξη.
ΠΗΓΗ
2 σχόλια:
hare ???????
Εξαιρετική ανάλυση Βαγγέλη συγχαρητήρια!
Δημοσίευση σχολίου