ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ

Το να παρακαλάς για τα δικαιώματα σου και να μην σου δίνουν σημασία είναι ότι χειρότερο, ιδιαίτερα τώρα που ο καθένας μας αντιμετωπίζει και το φάσμα της φτώχειας...Πως θα μπορέσει άραγε ο πολίτης να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της πολιτείας, όταν καθημερινά διαπιστώνει ότι παραμερίζονται βασικές λειτουργικές ανάγκες από δίπλα του; 
Η αστυφιλία στο μεγαλείο της, δίχως όρια και μέτρο με σκοπό όχι πλέον την εξυπηρέτηση του πολίτη, αλλά την διάλυση του. Και εντάξει το είχαμε ρίξει έξω...τρομερά νοίκια, υπερπληθώρα υπάλληλων, αδιαφορία τοπικής αυτοδιοίκησης ..... αλλά μια πόλη χρειάζεται όλα αυτά που σήμερα μας παίρνουν ετσιθελικά. Χρειαζόμαστε πολλά ώστε για δώσουμε κίνηση στην νεκρή αγορά μας.... και την η εφορία, και το κέντρο υγείας, και το Ειρηνοδικείο, και το τελωνείο και όλα αυτά που μας υποσχεθήκατε όταν μας ζητούσατε την ψήφο μας......όπως πάτε και καταργώντας όλα αυτά μας κάνετε χωριό .... μια ακόμα στάση του ΚΤΕΛ.
Λύση μια .... ας  πούμε κατάμουτρα αυτών που θα μας ξαναπλευρίσουν ότι είναι πλέον ανεπιθύμητοι στην γειτονιά μας...εξάλλου ας μου πείτε και τι έχουμε κερδίσει τόσα χρόνια από αυτούς;
Μπορείτε;