Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Πληροφορήθηκα με μεγάλη καθυστέρηση ότι χθες ήταν η Γιορτή των Ζώων. Το έμαθα από το νέο γκάλοπ της Συντέλειας. 

Πιστεύω ακράδαντα ότι ανάμεσα σε όλους αυτούς, “they live among us”, που βυζαίνουν τα στεγνωμένα βυζιά της σκύλας της Ελλάδας που ψυχορραγεί, αυτοί που ορίζουν τη σχιζοφρενική μας πραγματικότητα, αυτήν που υπαγορεύει η σκληρή αλήθεια του βιοπορισμού μας και της τηλεδημοκρατίας μας, οι πρωταγωνιστές και τα ανδρείκελα της οριστικής απάτης,  δεν έχουν καθόλου απολογηθεί για τα πεπραγμένα τους! Κι εν τω μεταξύ, τρεις γάιδαροι μαλώνουνε σε ξένον αχυρώνα...
Μέλημά τους, αυτό είναι φανερό, δεν είναι η τήρηση της Τάξης για τον Πολίτη αλλά η πλαστογραφημένη ευταξία στα ....
.. λογιστικά κιτάπια της Τρόικας εσωτερικού που υπογράφει ακάλυπτες επιταγές ερήμην του Πωλητή ελληνικού λαού! Θρασίμια αυτοί, υποζύγια εμείς. Πάντα χάνει το ζώο, ακόμα κι αν δεν το βάλουνε στο μαγκανοπήγαδο, αλλά το προορίζουνε να σφαχτεί υπό τις μελωδίες του Τρελού, γραμμένες για βιολοντσέλο και πιάνο.
Με αφορμή τη μέρα της μέτριας Ελληνικής μας Δημοκρατίας, στις 24 Ιουλίου, έγραφα:
«Ὀλοι μαζί θα δεηθούμε του Άγιου Φανουρίου να μας φανερώσει την εθνική μας αξιοπρέπεια που έχει χαθεί στους διαδρόμους του όγδοου ορὀφου του μεγάρου της Τράπεζας  της Ελλάδας. Εκεί είναι θρονιασμένοι, λέει, οι ράφτες της Τρόικας εξωτερικού και παίρνουν τα μέτρα για το καινούριο φθινοπωρινό κουστούμι.»
Έλεγα σε μια φίλη: «Τον Αύγουστο λοιπόν, ανήμερα του Αγίου Φανουρίου, θα έπρεπε πλέον να γιορτάζεται η Δημοκρατία μας αν έβρισκε για λογαριασμό μας ο Άγιος την χαμένη μας εθνική αξιοπρέπεια.» Αλλά πέρασε κι αυτή η επέτειος, με τον Άγιο, άπρακτον κι αυτόν...
Αλλά πάντως ανάμεσα στις δύο εναλλακτικές του γκάλοπ της Συντέλειας, προτιμώ μιαν τρίτη, ότι, δηλαδή, κάποια φορά, ίσως του χρόνου, να μεταφερθεί η μέρα της Δημοκρατίας, από τα άλγη του Μεταπολιτευτικού Αττίλα και τα ψίχουλα της φανουρόπιτας, που όλοι μαζί τη φάγαμε, να μεταφερθεί, λέει, η Ελληνική μας Δημοκρατία να γιορτάζεται ανήμερα τη μέρα που γιορτάζουνε τα ζώα, γιατί, λέει, όλα εμείς, τα ζώα εν προκειμένω, θα σηκωθούμε από τα ντιβάνια και τις ανατομικές μας εισαγόμενες πολυθρόνες και θα αποστρέψομε το βλέμμα από το φατσοβιβλίο και τα ρέστα ορθογώνια κουτιά, και θα φωνάξομε, πολλοί μαζί, ΟΚΤΑΝΑ!!!
Αλλά κι αν δε συμβεί μέχρι τού χρόνου στη Γιορτή των Ζώων κάτι εντυπωσιακό και τελεσίδικο, νωρίτερα ή αργότερα, πάλι ζώα θα μείνομε και ζώα θα είμαστε, και μάλιστα ζώα επί σφαγή, αν δεν σηκώσουμε ανάστημα, όχι για να κλείσομε δρόμους και εφορίες, όχι για να σπάσομε τζαμαρίες και να κάψομε λάστιχα αυτοκινήτων,  όχι για να γράφουν κι άλλες απλήρωτες υπερωρίες τα παιδιά από τις Μονάδες Αποκατάστασης της Τάξης.
Να σηκώσουμε ανάστημα και να κουβεντιάσουμε ήρεμα για το πώς θα ξαναχτίσομε αυτά που μέσα σε ηδονιστικές παραισθήσεις δεκαετιών και τις πιστωτικές κάρτες στο χέρι, σα γνήσιοι αρχοντοχωριάτες, αφήσαμε να ρημάξουνε... Κι αίφνης να ομονοήσομε και να πάμε να πιάσομε δουλειά!!!