ΑΙΓΑΙΟ

Της Eύη Βαγιάτη

-Όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο και ασχολήθηκα με το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά με όλο αυτό το story Ελλάδα-Τουρκία (δίκαιο θάλασσας) και κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται ή μάλλον δε γίνεται, απογοητεύτηκα πλήρως…Το θέμα μπορεί να λυθεί εάν βρεθεί, απλούστατα, κάποιος που θα χει τα κότσια και τον τσαμπουκά να το κάνει!
«Οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο και επιβαρύνουν τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων», δήλωσε η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη μετά τις πρόσφατες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Ελλάδας από την πλευρά της Τουρκίας…Τα λόγια της αυτά προκάλεσαν την οργή μου…γιατί; Μα για την κοροϊδία, για το παραμύθι που μας έχουν μάθει να πιπιλάμε σαν καραμέλα τόσα χρόνια… «αχ, αυτοί οι άτιμοι οι Τούρκοι, παραβιάσεις επί παραβιάσεων κλπ., κλπ.»…Και γιατί δεν κάνει κάτι η Ελλάδα να διασφαλίσει τα όρια του εναέριου χώρου της ή να οριοθετήσει επιτέλους την αιγιαλίτιδα ζώνη της; Γιατί δεν τίθενται επιτέλους σε εφαρμογή οι διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να δώσει απαντήσεις; …
Αιγιαλίτιδα ζώνη (ή χωρικά ύδατα) είναι η θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται πέρα απ’ την ξηρά και απ’ τα εσωτερικά ύδατα και επί της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία.
Όσον αφορά το νομοθετικό καθεστώς που διέπει το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων κατά καιρούς έχουν υιοθετηθεί διάφορες λύσεις. Εν τέλει σήμερα η Ελλάδα έχει εύρος 6 μιλίων. Ειδικά για τον προσδιορισμό του εναέριου χώρου υπεράνω της χωρικής θάλασσας, το εύρος της χωρικής θάλασσας ορίζεται στα 10 ναυτικά μίλια. Η νομοθετική αυτή εικόνα μόνο ορθόδοξη δεν είναι, καθώς δεν νοείται κυριαρχία επί του αέρος χωρίς αντίστοιχη κυριαρχία επί του εδάφους ή της θάλασσας.
Η Τουρκία εμπράκτως από το 1974 αμφισβητεί τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο που υπέρκειται της θαλάσσιας ζώνης μεταξύ των 6 και 10 μιλίων στο Αιγαίο.
Το ανώτατο επιτρεπτό όριο της αιγιαλίτιδας ζώνης καθορίζεται τόσο από το εθιμικό δίκαιο όσο και από το άρθρο 3 Σύμβασης του Δικαίου Θάλασσας και ορίζεται στα 12 μίλια.Η Ελλάδα δικαιούται λοιπόν να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι το ανώτατο αυτό όριο. Σε περίπτωση μάλιστα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, το 64% περίπου του Αιγαίου θα περιέλθει στην ελληνική κυριαρχία.
Από το 1974 που η Ελλάδα εξεδήλωσε την πρόθεσή της να υλοποιήσει τη δυνατότητα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο για αιγιαλίτιδα ζώνη 12 μιλίων, η Τουρκία αντιδρά εντόνως χαρακτηρίζοντας την πιθανή επέκταση της ελλαδικής αιγιαλίτιδας ζώνης ως «αιτία πολέμου».
Σημειωτέον δε ότι η απειλή χρήσης βίας αποτελεί διεθνές αδίκημα, σύμφωνα και με τον Χάρτη Η.Ε. Η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφύγει κατά της Τουρκίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την απειλή αυτή! Γιατί δεν το έκανε;;;
Τα επιχειρήματα που προβάλλει η Τουρκία για να στηρίξει την αντίδρασή της στην επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στερούνται νομικής βάσης. Θα αναφέρω κάποια μόνο από αυτά…
Σύμφωνα με τους τούρκικους ισχυρισμούς, η Ελλάδα δεν δικαιούται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μονομερώς γιατί το Αιγαίο αποτελεί ημίκλειστη θάλασσα και κατά συνέπεια, μια τέτοια ενέργεια θα απαιτούσε την προηγούμενη συγκατάθεση της Τουρκίας ως ομόρου παράκτιου κράτους. Η ίδια η Τουρκία βέβαια όταν επέκτεινε τη αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ναυτικά μίλια στη Μαύρη Θάλασσα δεν ζήτησε προηγουμένως τη συγκατάθεση των γειτονικών παράκτιων κρατών!
Ένα άλλο νομικοφανές επιχείρημα της Τουρκίας συνιστά το ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδος στα 12 ν.μ. θα καταστήσει το Αιγαίο μια ελληνική «λίμνη» με
αποτέλεσμα να περιορισθεί η ελευθερία της ναυσιπλοΐας και να θιγεί το δικαίωμα της Τουρκίας για πρόσβαση στην ανοικτή θάλασσα με αποτέλεσμα να απειλούνται σοβαρά τα
συμφέροντα της Τουρκίας στην περιοχή. Το Δίκαιο Θάλασσας το προέβλεψε και αυτό όμως! Στην αιγιαλίτιδα ζώνη αναγνωρίζεται το δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης σε πλοία τρίτων κρατών.
Σε κάθε περίπτωση, οι ρυθμίσεις της Σύμβασης Δικαίου Θάλασσας σχετικά με το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης, την υφαλοκρηπίδα των νησιών και άλλες ανάλογες ρυθμίσεις ευνοϊκές για τις ελληνικές θέσεις, οδήγησαν την Τουρκία στη μη υπογραφή της Σύμβασης Δικαίου Θάλασσας. Ωστόσο το διεθνές δικαίωμα της Ελλάδας για αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ. θεμελιώνεται και στο εθιμικό δίκαιο!
Όσον αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, η έναρξη της ελληνοτουρκικής διαφοράς σημειώθηκε το 1973 και παραμένει άλυτη ακόμη. Γιατί;;;
Η Ελλάδα εμμένει σε δικαιοδοτική επίλυση της διαφοράς ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία το αποφεύγει συστηματικά. Αυτό δεν είναι δυνατόν βέβαια να αποτελεί μόνον ελληνικό πρόβλημα. Αποτελεί γενικότερο πρόβλημα της διεθνούς κοινότητας.
Η Τουρκία αποφεύγει τη δικαιοδοτική επίλυση των διαφορών της συστηματικά λόγω της ένδειας των νομικών επιχειρημάτων που εκφράζει σχετικά με τις αξιώσεις που διατυπώνει.
Ένδεια, που με τη σειρά της την οδηγεί σε μια πολιτική δημιουργίας κρίσεων και ενδεχομένως θερμού επεισοδίου με την Ελλάδα.
Την ελληνοτουρκική κρίση του 1996 στα Ίμια ποιος την έχει ξεχάσει; Δεν έχει γραφτεί ο επίλογος ακόμη……Γιατί; Διότι η εδαφική διεκδίκηση της Τουρκίας ούτε αποσύρθηκε μα ούτε υποβλήθηκε σε κρίση στο Διεθνές Δικαστήριο. Τότε μάλιστα στη ρηματική της διακοίνωση η Τουρκία προώθησε και τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Τούρκικη εφημερίδα κατονόμασε τις νησίδες Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι, που βρίσκονται κοντά στην ασιατική ακτή, ως τμήμα των «γκρίζων ζωνών».
Από τότε, από το 1996 μέχρι σήμερα 2009…ουδεμία αλλαγή! Οι Τούρκοι παραβιάζουν ανενόχλητοι τον εθνικό μας εναέριο χώρο και τα χωρικά μας ύδατα, οι πολιτικοί κάνουν δηλώσεις περί παραβιάσεως του διεθνούς δικαίου και μόλις πέσουν λίγο οι τόνοι ρίχνουν και την ιδέα της ελληνοτουρκικής βελτίωσης των σχέσεων των δύο χωρών, οι πολίτες βρίζουν τους Τούρκους γιατί είναι πολεμοχαρής λαός και ψάχνει αφορμές προκειμένου να ξεστομίσει το … «casus belli» και.. όλα καλά! Η μόνη βελτίωση που έχει επέλθει είναι όσον αφορά το διαγωνισμό της Eurovision. Δίνουμε απλόχερα στην Τουρκία 12άρια και χαιρόμαστε που η Τουρκία μας ανταμείβει όταν ακούμε το… «12 points go to…Greece»!
Ίσως να χαρακτηριστώ υπερβολική…μα τα πράγματα είναι τόσο απλά και είναι και γραμμένα σε νόμους και διεθνείς συμβάσεις. Γιατί δε βρέθηκε κανένας έως τώρα από όσους έχουν περάσει απ’ το Υπουργείο Εξωτερικών να δώσει λύση στο ζήτημα; Αλλάζουν οι κυβερνήσεις και τα πρόσωπα και τα προβλήματα παραμένουν εκεί…στο ύψος τους…άλυτα…σαν γρίφοι…Στο Αιγαίο όμως δεν υπάρχουν αμφιλεγόμενα ζητήματα του διεθνούς δικαίου τα οποία απαιτούν διευκρινίσεις. Υπάρχει μόνο η επιθυμία της Τουρκίας να ανατρέψει πλήρως το ισχύον νομικό καθεστώς!
Ίσως τελικά να είναι γραμμένο στο D.N.A. του Έλληνα το… «έλα, μωρέ, εγώ θα βγάλω το φίδι απ’ την τρύπα;» Δεν έχει όμως μάλλον καταλάβει πως κι ο ίδιος ζει σε μια τρύπα…μαύρη…κατάμαυρη…γιατί τη σκιάζει το παρελθόν…ως πότε;;;
πηγή: http://www.epikairo.gr/?p=9272

Η ΑΛΥΣΙΔΑ

Κρίκος ένα.
Στο σημείο μηδέν γυρίζει και πάλι η υπόθεση λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού αλλά και αποχετευτικού δικτύου στους δήμους του κόλπου μας. Όλοι νόμιζαν ότι κάνοντας τις απαλλοτριώσεις για την κατασκευή του εργοστασίου του βιολογικού, φτιάχνοντας τον υποθαλάσσιο αγωγό θα τελειώναμε, γελαστήκανε αλλά και γελαστήκαμε που περιμέναμε πως και πως για να ...ξεβρομίσουμε. Η διαχείριση είναι τελικά το μεγάλο αγκάθι και δύσκολα θα βρούνε λύσεις, αν δεν κάτσουν κάτω όλοι μαζί και να τα βρουν. Εξάλλου μόνο στο άκουσμα ότι χρειάζονται 400.000 Ε για τα ετήσια λειτουργικά έξοδα του βιολογικού, ακόμα και οι βουλευτές ...σταυροκοπήθηκαν;
Φυσικά έκπληξη είναι και οι δηλώσεις του δημάρχου Μυθήμνης κ. Μυλωνάκη όταν ρωτήθηκε για το θέμα αυτό από χανιώτικη εφημερίδα:"Εμείς από τον Σεπτέμβρη έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας στον Δήμο Κισάμου και περιμέναμε να ανταποκριθεί ανάλογα αλλά αυτό δεν έχει γίνει". Ερωτηθείς για το αν υπάρχει "κωλυσιεργία από πλευράς Δήμου Κισάμου" ο κ. Μυλωνάκης σημείωσε πως "πιστεύω πιο πολύ αμέλεια και δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος του έργου".Όλοι οι κάτοικοι τα ξενοδοχεία οι επιχειρήσεις περιμένουν πότε επιτέλους θα ξεκινήσει ο βιολογικό του κόλπου, αλλά και αυτό μάλλον δεν το είχαν προβλέψει οι ......υπόλογοι. Νόμιζαν ότι λειτουργεί μόνος του. Κρίμα !
Κρίκος δυο.
Πριν κάμποσο καιρό έγραψα ότι το Καστέλλι δεν είναι μια καθαρή πόλη και αυτό οφείλετε σε πολλούς λόγους. Έγραψα ακόμα ότι μπορούμε να το κάνουμε να φαίνεται καθαρό αρκεί να προσπαθήσουμε όλοι μας. Ο δήμος που έχει τον πρώτο λόγο, οι κάτοικοι και μετά οι διάφορες ομάδες, οργανώσεις, σύλλογοι, πρέπει επιτέλους να ενδιαφερθούν για την καθαριότητα. Γιατί τα ξαναγράφω, θα μου πείτε αφού τα έχω ξαναγράψει; Μα για την απαράδεκτη κατάσταση που υπήρχε σε όλη την πλατεία Τζανακάκη την μέρα της εθνικής μας εορτής. Τα καλάθια παραγεμισμένα από σκουπίδια όλη η πλατεία ασκούπιστη και ένα πρόχειρο άσπρισμα για τα μάτια του κόσμου. Αλλά δυστυχώς αυτά τα μάτια ήταν που τα είδαν και .... ντράπηκαν. Επειδή κάποιοι θα μου πουν ότι δεν κάνει να γράφω τέτοια γιατί έτσι δυσφημώ την πόλη μου, θα τους θυμίσω ότι καλύτερα από μένα παρά από κανένα ξενομερίτη που ψάχνει και την ευκαιρία. Εξάλλου εγώ ζω εδώ και όπως και να το κάνουμε δεν μου αρέσει να ζω μαζί με τα σκουπίδια. Άραγε γιατί δεν δίνεται εργολαβία όπως συμβαίνει σε άλλους δήμους, γιατί οι άλλο δήμοι βρίσκουν τρόπους και να φαίνονται καθαροί; Μήπως και εδώ έχουμε κωλησιεργία;
Κρίκος τρία.
12 λεπτά κράτησε η παρέλαση των σχολείων μας, με το ρολόι μου και μα τον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο και την Μπουμπουλίνα, έμοιαζε σαν να ήθελαν όλοι, όσο ποιο γρήγορα να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Αγγαρεία, βαριεστιμάρα, νωχελικότητα. Ένα μακρύ τρενάκι όλα τα σχολεία, δεν ήξερες ποιο ήταν ποιο, που πολλές φορές αν τα αντανακλαστικά δεν λειτουργούσαν καλά (εννοώ τα φρένα) όλοι, μα όλοι θα γινότανε μια χαλκομανία. Ξαναθυμήθηκα, όπως και αρκετοί άλλοι τον μακαρίτη τον Μαρακομιχελάκη, τον Ροβίθη, τον Βελεγράκη, τον φίλο μου τον Πέτρο, ξαναθυμήθηκα τα δικά μου χρόνια στο σχολείο και πραγματικά σκέφτηκα, τι τις χρειαζόμαστε τις παρελάσεις σήμερα, έχασαν το νόημα αλλά και η εικόνα δεν είναι η καλύτερη, ευκαιρία να βρούμε κάτι άλλο για να αναγνωριστεί η αξία του μαθητή, της μαθήτριας. Οι μαθητικές παρελάσεις είναι κατάλοιπο άλλων εποχών, ας μην λέμε ονόματα και στην σημερινή δημοκρατική Ελλάδα που το 40% των παιδιών είναι μετανάστες δεν μπορείς να οργανώνεις μαθητικές παρελάσεις στρατιωτικής έμπνευσης. Άλλο το 1970-80 και άλλο τον 2008-9. Σήμερα οι νέοι είναι ελεύθεροι και δύσκολα θα τους επιβάλεις κάτι που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Ας σκεφτούμε κάτι διαφορετικό για να γιορτάσουμε την μέρα, θέατρο, χορούς, ομιλίες, γιατί όπως θα είδατε και ο κόσμος ήταν λίγος, σαν να βαρέθηκε τα ίδια και τα ίδια, αλλά και το θέαμα κάθε χρόνο και λιγότερο.
Ούτε κρητική μουσική δεν είχαμε όπως άλλοτε, λέτε να κτύπησε η κρίση και τις παρελάσεις;

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΕΣ

Αν δεν το ξέρετε στην Ελλάδα υπάρχουν τέσσερα νησάκια με το όνομα Γραμβούσα, δυο στην Κίσαμο (Ήμερη και Άγρια Γραμβούσα), ένα στην Αμοργό και ένα στην ανατολική μεριά της Θάσου. Κάπου διάβασα ότι υπάρχει και ένα ακόμα στα μικρασιατικά παράλια. Θα το ψάξω!!!

ΤΣΟΥΝΑΜΙ

Ο αιώνας αυτός θα φέρει σεισμό με τσουνάμι στο Αιγαίο!!!
Καταστροφικό σεισμό που θα συνοδεύεται από τσουνάμι προβλέπουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ της Αγγλίας στη χώρα μας, μέσα στα επόμενα ενενήντα χρόνια, δηλαδή μέχρι το τέλος του αιώνα. Όπως λένε, βασισμένοι σε μελέτη που πραγματοποίησαν, το ελληνικό τόξο, που ως γνωστόν ξεκινά από το Ιόνιο πέλαγος και περνά από τα ανοιχτά της Κρήτης, μπορεί να δώσει φοβερό σεισμό, ανάλογο με εκείνον που κατέστρεψε την Αλεξάνδρεια, το 365 προ Χριστού. Χρησιμοποιώντας τεχνικές χρονολόγησης που βασίζονται στον άνθρακα, προσομοιώσεις και μοντέλα που δημιουργήθηκαν σε υπολογιστές, οι ερευνητές δημιούργησαν τεχνητά δόνηση ανάλογη μ’ εκείνη που έγινε αιτία καταστροφής της Αλεξάνδρειας. Στόχος ήταν να εντοπιστεί από πού προήλθε εκείνος ο σεισμός. Και όπως διαπίστωσαν, προήλθε από το ελληνικό τόξο. Όπως αναφέρουν μάλιστα στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience», τέτοιος σεισμός που συνοδεύεται από τσουνάμι συμβαίνει περίπου κάθε οκτακόσια χρόνια. «Εκτιμούμε ότι υπάρχει επανάληψη τέτοιων σεισμών ανά 800 χρόνια» λέει χαρακτηριστικά η καθηγήτρια Σεισμολογίας Μπεθ Σόου που είναι επικεφαλής των μελετητών. Η ομάδα της ερεύνησε τα δεδομένα προηγούμενων σεισμών ώστε να διαπιστώσει τις μελλοντικές πιθανότητες ισχυρών δονήσεων. «Η διαπίστωση ότι το ελληνικό τόξο ευθύνεται για το σεισμό του 365 π.Χ. και το τσουνάμι που ακολούθησε είναι πολύ σημαντική για εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στην περιοχή» προσθέτει η Βρετανίδα σεισμολόγος. «Το ρήγμα κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές της Κρήτης έδωσε ιδιαίτερα ισχυρό σεισμό που προκάλεσε τσουνάμι, γύρω στο 1300 μ.Χ. Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη πολύ ισχυρή δόνηση θα μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή μέχρι το τέλος του αιώνα» επισημαίνει η Σόου. Η Βρετανίδα σεισμολόγος και οι συνάδελφοί της υπολογίζουν τα πιθανά μεσοδιαστήματα μεταξύ των πολύ ισχυρών σεισμών μετρώντας την κίνηση κάθε πλευράς του ρήγματος ώστε να υπολογίσουν πόσο συχνά τέτοιοι μεγάλοι σεισμοί θα πρέπει να σημειώνονται για να δικαιολογείται η κινητικότητα των πλευρών του ρήγματος. Το μοντέλο που έφτιαξαν στον υπολογιστή για να κάνουν τους υπολογισμούς τους λαμβάνει ως δεδομένο ότι μια δόνηση μεγέθους 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ θα προκαλούσε τσουνάμι που θα κατέκλυζε τις παραλιακές περιοχές της Αλεξάνδρειας και ολόκληρης της βόρειας Αφρικής, όπως επίσης τις νότιες ακτές της Ελλάδας και της Σικελίας και θα έφτανε μέχρι το λιμάνι του Ντουμπρόβνικ. Μια τέτοια δόνηση θα ήταν ανάλογη εκείνης του 365 π.Χ. που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα της χώρας μας και προκάλεσε τσουνάμι που πλημμύρισε την Αλεξάνδρεια και το Δέλτα του Νείλου προκαλώντας το θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Αυτή η εκτίμηση είναι λογικά ακόλουθη του ιστορικού των παλιρροϊκών κυμάτων, καταλήγουν η Σόου και οι συνεργάτες της στη μελέτη τους. Το ίδιο ανησυχητικά είναι εξάλλου τα συμπεράσματα έρευνας του Ινστιτούτου Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ρώμης, ερευνητές του οποίου απομόνωσαν τα στοιχεία έξι ιστορικών σεισμών της Μεσογείου, μεγέθους άνω των 8 Ρίχτερ -δυο από αυτούς στην Κρήτη, το 365 μ.Χ. και το 1030 μ.Χ.- οι οποίοι προκάλεσαν τσουνάμι. Μελετώντας τα κατέληξαν στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα με εκείνο της Σόου και των συνεργατών της. Εν τω μεταξύ, με τη συνδρομή της UNESCO πρόκειται να δημιουργηθεί στη δυτική Ελλάδα ένα δίκτυο μελέτης των σεισμών, όπου θα παρακολουθούνται οι εξελίξεις κατά μήκος του ελληνικού τόξου με σεισμογράφους και παλμογράφους.
To 2004 ήμουν μαζί με τους γεωλόγους του αγγλικού πανεπιστημίου στις μετρήσεις που έγιναν στους αρχαιολογικούς χώρους της Κισάμου αλλά και των Φαλασάρνων, μετρήσεις που έγιναν σε τοίχους που έπεσαν σαν χάρτινοι, πάχους 4-5 μέτρων. Κατά τα λεγόμενα των ειδικών ο σεισμό του 365 μ.Χ., εκτιμάται ότι είχε ένταση 8,3-8,5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και μόλις 12 μίλια απόσταση δυτικά από τα Φαλάσαρνα. Το ρήγμα πιθανότατα θα παραμείνει ήσυχο για περίπου 5.000 χρόνια, όπως υπολογίζουν οι Βρετανοί γεωλόγοι. Προειδοποιούν όμως ότι, εάν η τεκτονική δομή κατά μήκος του υπόλοιπου ελληνικού τόξου είναι παρόμοια, ένας υποθαλάσσιος σεισμός θα μπορούσε να προκαλέσει τσουνάμι στην Ανατολική Μεσόγειο. Το τελευταίο τσουνάμι που σάρωσε την ανατολική Μεσόγειο συνέβη στις 8 Αυγούστου 1303. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2006, το κύμα των εννέα μέτρων που χτύπησε πάλι την Αλεξάνδρεια προκλήθηκε από σεισμό περίπου 7,8 βαθμών που είχε εκδηλωθεί 40 λεπτά νωρίτερα έξω από την Κρήτη. Επίσης πολύ σημαντικό τσουνάμι είναι αυτό που έπληξε την Αλεξάνδρεια τον Ιούλιο τού 365 μ.Χ. που προκλήθηκε από σεισμό μεγέθους 8.2 τής κλίμακας Ρίχτερ. Ο αριθμός των θυμάτων ανήλθε στους 50.000.
Πηγή: Πατρίς, espresso gr. http://sadentrepese.blogspot.com/2008/10/blog-post_24.html

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΑΣ

Αυτό είναι το ιερό πανί, το γαλανό και τ' άσπρο

κομμάτι απ' ανοιξιάτικο και ξάστερο ουρανό

που' ναι λευκό σαν τον αφρό, του κύματος που ανθίζει

σε περιγιάλι ολόμορφο, σε πέλαο μακρινό.

Αυτό είναι το ιερό πανί, που όταν περνάει μπροστά μας

υγραίνονται τα βλέφαρα και σπαρταράει η καρδιά.

Έκλαψαν μάτια και καρδιές, επάνω της κι οι κόρες

τις νύχτες την υφαίνανε κρυφά στον αργαλειό. Είναι η σημαία τη βλόγησαν παπάδες μ' άσπρα γένια

μες στης σκλαβιάς το τρίσβαθο κι απόκρυφο σχολειό

είναι μια αθάνατη πνοή, που ορμάει να ζωντανέψει

με ανατριχίλα ανέκφραστη το δίχρωμο πανί.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

http://www.geetha.mil.gr/media/1istoriko_25martiou/25martiou-1/25mar-3.htm

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Τρία χωριά στην Κίσαμο με πολύ....... παράξενο όνομα !!!

Αρμενοχωριό: Οικισμός στην σημερινή κοινότητα Σφακοπηγαδίου. Αναφέρεται στο Κατάστιχο των Φεούδων της Κισάμου τον 14ο αιώνα . Ίσως να πρόκειται γι αυτόν τον οικισμό που αναφέρεται και σε έγγραφο του νοταρίου P. Scardon του Χάνδακα το 1271. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι εννοείται το συγκεκριμένο χωριό ή άλλο με ίδιο όνομα. Με βάση την ετυμολογική ανάλυση του ονόματος, θα μπορούσε να λεχθεί ότι κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για εγκατάσταση Αρμενίων στρατιωτών του Νικηφόρου Φωκά μετά το 961. Παρόμοια τοπωνύμια είναι διάσπαρτα σ’ όλη την Κρήτη και παρέχουν μια σχετικά ασφαλή τοποθέτηση των οικισμών αυτών τουλάχιστον στην αρχή της δεύτερης βυζαντινής περιόδου της Κρήτης.

Βουλγάρω: Χωριό που όπως δηλώνεται και απ’ την ονομασία του, πιθανόν να κατοικήθηκε από Βούλγαρους στρατιώτες που έφερε μαζί του ο Νικηφόρος Φωκάς το 961. Πάντως το χωριό συναντάται και στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου στις αρχές του 14ου αιώνα . Στην ίδια κοινότητα επίσης και κοντά στο εν λόγω χωριό βρίσκεται ο οικισμός Λατζιανά όπου υπήρχε και το μοναστικό κέντρο της Αγ. Βαρβάρας του οποίου ο μισοκατεστραμένος σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός σώζει ελάχιστα λείψανα ωραίας ζωγραφικής που δείχνει σοβαρές επιδράσεις από το κέντρο. Αν και υποστηρίζεται ότι είναι κτίσμα του 14ου αιώνα, υπάρχει και η άποψη ότι ίσως πρόκειται για έργο των μέσων του 11ου αιώνα. Υπό αυτές τις συνθήκες η ύπαρξη του χωριού αυτού από τη βυζαντινή περίοδο φαίνεται σχεδόν βέβαιη.

Τοπόλια : Χωριό που αναφέρεται για πρώτη φορά σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα το 1256 με το όνομα Βopolia. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για παλαιότερο οικισμό. Μάλλον πρόκειται για εγκατάσταση Σλάβων στρατιωτών του Νικηφόρο Φωκά. Το όνομα του οικισμού είναι σλαβικό και δηλώνει είδος λεύκας (τοπόλι). Παρόμοια τοπωνύμια υπάρχουν και σ’ άλλα μέρη της Ελλάδας, στην Ευρυτανία (Τοπολιανά), στην Αχαΐα (Τοπόλοβα) αλλά και στην Βουλγαρία όπου Τοπόλιτσα ονομάζεται παραπόταμος του Έβρου. Το όνομα αυτό πάντως συναντάται και στις τρεις ενετικές απογραφές με το σημερινό του όνομα. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά πρόκειται για επίσης βυζαντινό οικισμό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μόλις 3 χμ. παρακάτω βρίσκεται το χωριό Βουλγάρω όπου επίσης εικάζεται ότι πρόκειται για εγκατάσταση Βουλγάρων στρατιωτών του Ν. Φωκά. Στο ίδιο χωριό και στο σπήλαιο της Αγίας Σοφίας, έχουν ανακαλυφθεί νομίσματα και κεραμική της ρωμαϊκής περιόδου . Ίσως τούτο να δηλώνει ότι η θέση κατοικούνταν και πριν την δεύτερη βυζαντινή περίοδο.

Πηγή: Φαντάκης Ιωάννης

ΣΗΜΕΡΑ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ..ΜΠΑΛΚΟΝΙ !!

Τιμή σε αυτούς που θυσιάστηκαν

Να δείξουμε πως όχι μόνο είμαστε

αλλά και πως νιώθουμε Έλληνες

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας προσπαθήσουμε έστω για λίγα λεπτά να καταλάβουμε και να νοιώσουμε το μεγαλείο της ψυχής των αγωνιστών του 1821.

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τα παλικάρια μέσα στην Αγία Λαύρα μπροστά στον Παλαιών Πατρών Γερμανό και το Λάβαρο της Επαναστάσεως την στιγμή που ψέλνουν το "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ"...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε μπροστά στον Αθανάσιο Διάκο την στιγμή που, μπροστά στη μεγάλη θυσία, απαντά στον Ομέρ Βρυώνη, "Εγώ Γρεκός γεννήθηκα, Γρεκός θε να πεθάνω"...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στο διάσπαρτο από πτώματα Ελλήνων και Τουρκοαιγυπτίων, πεδίο της Μάχης στο Μανιάκι, την στιγμή που σηκώνουν τον νεκρό Παπαφλέσσα κι ο Ιμπραήμ σκύβει και τον φιλά στο μέτωπο από θαυμασμό...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στην Βιέννη όπου ανάμεσα σε δακρυσμένα μάτια ο Ρήγας Φερραίος λέει "Καλύτερας μιας ώρας Ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή"...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο μέσα στο χάνι της Γραβιάς με τα 120 παλικάρια του περικυκλωμένος από 8000 Τουρκαλβανούς του Ομέρ Βρυώνη, την στιγμή που φωνάζει "Φωτιά" δίνοντας το έναυσμα του άρξασθε πύρ...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια λίγο πριν την μάχη να λέει : "Είδα ένα όνειρο, τον Θεό να υπογράφει ένα χαρτί. Την ελευθερία των Ελλήνων. Και την υπογραφή του ο Θεός δεν την παίρνει πίσω"...Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Καραΐσκάκη στην Αράχωβα την στιγμή που λέει στους άλλους οπλαρχηγούς "όποιος αγαπάει την πατρίδα, θα υποφέρει"...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε μέσα στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, απλοί στρατιώτες πάνω στις επάλξεις, να σημαδεύομαι τους εχθρούς...Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στο πυρπολικό του Κανάρη που πλέει μέσα στην νύχτα προς το λιμάνι της Χίου, λίγο πριν ανατινάξει την ναυαρχίδα του σφαγέα Καρά Αλή...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε πάνω στο καράβι της Μπουμπουλίνας την στιγμή που βλέποντας τους άντρες της να δειλιάζουν σε μια επίθεση φωνάζει " Είσθε λοιπόν γυναίκες κι όχι άντρες; Εμπρός"...
Ας υψώσουμε την Ελληνική Σημαία στα μπαλκόνια μας και στις αυλές μας.

Ας τιμήσουμε τα παλικάρια που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία μας.

Ας κρατήσουμε αναμμένη την φλόγα της Ελλάδας στην ψυχή μας.

Ας δείξουμε σε όλους τους λαούς της Γης, ότι σ' αυτήν την γωνιά κατοικεί το ενδοξότερο και πιο υπερήφανο Γένος. Το Γένος των Ελλήνων. Το Γένος των Ηρώων.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

ΑΡΩΜΑ .....ΚΡΗΤΗΣ

Στόχος η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου για όλες τις εποχές του χρόνου.
Πλούσιο είναι το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων στο Βερολίνο και στην έκθεση τουρισμού που πραγματοποιείται εκεί από 11 έως 15 Μαρτίου. Καταλυτική είναι η συμμετοχή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου που συμμετέχει με τους άλλους νομούς, στο περίπτερο της Κρήτης, έχοντας στόχο την τουριστική προβολή του νησιού. Το «Διεθνές Χρηματιστήριο Τουρισμού», είναι η μεγαλύτερη τουριστική εκδήλωση στον κόσμο και φέτος συμμετέχουν 11.000 εκθέτες από 180 κράτη σε συνολική έκταση 160.000 τ.μ. Η νομάρχης Ηρακλείου κ. Βαγγελιώ Σχοιναράκη - Ηλιάκη, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε Γερμανούς δημοσιογράφους και τουριστικούς πράκτορες, στα πλαίσια της Διεθνούς Τουριστικής Έκθεσης ΙΤΒ, με σκοπό την ενίσχυση της τουριστικής προβολής της Κρήτης, αναφέρθηκε στις ομορφιές της Κρήτης και στις εναλλακτικές προτάσεις τουρισμού για όλες τις εποχές του χρόνου, ενώ τόνισε ότι «θέλω να σας ευχαριστήσω για τη σημερινή σας παρουσία και θα χαρούμε να σας υποδεχτούμε στην Ελλάδα, στο νησί μας στην Κρήτη, στο νομό μας στο Ηράκλειο. Στην Κρήτη, το νοτιότερο μέρος της Ευρώπης, πύλη προς την Ασία και την Αφρική. Στην Κρήτη του πολιτισμού. Στην Κρήτη με τις απέραντες παραλίες, με τις φυσικές της ομορφιές, με τους φιλόξενους ανθρώπους. Στην Κρήτη, με τις πολλές επιλογές για την τουριστική διαμονή από πολυτελείς υποδομές μέχρι αγροτουριστικές επιχειρήσεις στην ενδοχώρα του νομού. Στόχος μας για την Κρήτη και το νομό μας, το Ηράκλειο, είναι η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου για 12 μήνες, για όλες τις εποχές του χρόνου. Υπάρχουν εξάλλου εναλλακτικές μορφές τουρισμού, από τη θάλασσα μέχρι το βουνό, που καλύπτουν τις απαιτήσεις του πιο απαιτητικού επισκέπτη. Ερχόμενοι στην Κρήτη και στο Ηράκλειο, θα έχετε τη δυνατότητα να γευτείτε την κρητική διατροφή, τα παραδοσιακά μας προϊόντα, με πιστοποίηση ονομασίας προέλευσης, παγκοσμίως γνωστά για τη διατροφική τους αξία και δεκάδες άλλα παραδοσιακά προϊόντα, τα οποία παρασκευάζουν συνεταιρισμοί και ενώσεις. Στην Κρήτη και στο Ηράκλειο, θα σας περιμένουν φιλόξενοι άνθρωποι, με χαμόγελο και ανοιχτή καρδιά». Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου κατά τη διάρκεια της έκθεσης, διανέμει έντυπο διαφημιστικό υλικό στα Γερμανικά, αφίσες και DVD, για την προβολή της Κρήτης, ενώ παράλληλα προσφέρει παραδοσιακά κρητικά εδέσματα στους επισκέπτες, όπως ξεροτήγανα, ρακί, τυρί, παξιμάδι, προβάλλοντας την κρητική φιλοξενία και τη λαϊκή παράδοση της Κρήτης.

Πηγή: Εφημερίδα ΤΟΛΜΗ

Η δικιά μας νομαρχιακή επιτροπή τουρισμού, μαζί με πολλούς ξενοδοχειακούς παράγοντες βρίσκεται αυτόν τον καιρό στην Σουηδία !

ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ...ΒΥΘΙΣΜΕΝΕΣ

Του Μάριου Μαμανέα
Η αντίληψη που επικρατεί στο ευρύ κοινό σχετικά με την υποβρύχια αρχαιολογία είναι σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη, καθώς το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στην ανακάλυψη και μελέτη των ναυαγίων και των περιεχομένων τους. Ωστόσο το ενδιαφέρον της εναλίας αρχαιολογίας δεν περιορίζεται μόνο στα ναυάγια, αλλά επεκτείνεται και στην έρευνα αγνώστων πολλές φορές οικισμών και βυθισμένων λιμανιών. Τα βυθισμένα οικιστικά συγκροτήματα του ελλαδικού χώρου δεν περιβάλλονται βεβαίως από το μυστήριο που γοητεύει πολλούς, όπως η υπόθεση της χαμένης Ατλαντίδος, αλλά συμπληρώνουν καίρια τον αρχαιολογικό ιστό της χώρας και παρέχουν πολύτιμα πληροφοριακά στοιχεία για την ιστορία, το εμπόριο, τις πληθυσμιακές μετακινήσεις, τη γεωλογία και το κλίμα του Αιγαιακού περιβάλλοντος, στο οποίο κυρίως έχουν εντοπιστεί. Οι ήδη γνωστές υποβρύχιες αρχαιολογικές θέσεις κατά μήκος των ακτογραμμών της Ελλαδικής επικρατείας καλύπτουν το χρονολογικό πεδίο από την προϊστορική εποχή μέχρι και την πρώιμη βυζαντινή. Συνοπτικά είναι οι παρακάτω:
Σαλάντι Αργολίδας.
Ο προϊστορικός οικισμός βρίσκεται στο μέσο του όρμου των Διδύμων, λίγο βορειότερα του γνωστού σπηλαίου Φράγχθι. Εκτείνεται με κατεύθυνση βορειοδυτικά-νοτιοανατολικά σε μια ζώνη μήκους 400 και πλάτους 30 μ. περίπου κατά μήκος της παραλίας και μέχρι την ισοβαθή των 4 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Λόγω των αλουβιακών αποθέσεων στο μυχό του όρμου και της ανόδου του επιπέδου της στάθμης του ύδατος η συνολική έκταση του οικισμού δεν είναι δυνατόν προς το παρόν να προσδιοριστεί Η επιφανειακή έρευνα, που έγινε το 1998 από τους αρχαιολόγους της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Δ. Χανιώτη και Α. Τεγονίδου, και Χ. Αγουρίδη το 2000, έδειξε ότι ο οικισμός θα πρέπει να καταλάμβανε μια έκταση 20 στρεμμάτων περίπου και να βρισκόταν κατά την πρώιμη Εποχή του Χαλκού σε χαμηλή κοιλάδα και σε αρκετή απόσταση από τη θάλασσα, αν κρίνουμε από την ελαφρά κλίση του βυθού. Οι τοίχοι θεμελιώσεως των κτηρίων του οικισμού, που είναι ορατοί σήμερα στην επιφάνεια του βυθού, είναι κατασκευασμένοι από αργούς λίθους και είναι κυρίως δύο τύπων: διπλοί πάχους 50-60 εκατοστών με ενδιάμεσο γέμισμα και μονοί πάχους 30 εκ. Στο δεύτερο τύπο ανήκει και ημικυκλικό κτίσμα διαμέτρου 4 μ. Αμφότεροι οι παραπάνω τύποι συναντώνται συχνά σε οικισμούς της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδος κατά την πρώιμη Χαλκοκρατία. Από την κεραμική που ανεβρέθει, όπου κυριαρχούν οι ραμφόστομες φιάλες, τα χονδροειδή αγγεία οικιακής χρήσεως, τα ανοικτά αγγεία με ανάγλυφες ταινίες στο άνω μέρος τους καθώς και μυλόλιθοι και τρυπητήρια από ηφαιστειακό υλικό του Σαρωνικού, ο οικισμός χρονολογείται στην πρώιμη Εποχή του Χαλκού και μάλιστα στην δεύτερη και πιο ώριμη φάση της.
Πλατυγιάλι Αστακού.
Ο χώρος αυτός, σε οδική απόσταση 12 χλμ. νότια του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας, εντοπίζεται μεταξύ των ακρωτηρίων Κάρλο Γλώσσα και Στενή Γωνιά. Το πλάτος του όρμου είναι 1 χλμ., ενώ η θάλασσα εισδύει σ’ αυτόν περίπου 2 χλμ. Η είσοδός του προστατεύεται από τις νησίδες του συμπλέγματος των Εχινάδων. Τόσο μέσα στη θάλασσα όσο και στην παραλία υπάρχουν πηγές γλυκού νερού. Η υποθαλάσσια έρευνα στην περοχή είχε ξεκινήσει με αφορμή τον προγραμματισμό κατασκευής στον ομώνυμο όρμο διαλυτηρίου πλοίων από την ΕΤΒΑ και διήρκεσε από τον Ιούλιο έως το Δεκέμβριο του 1986. Αξιοπρόσεκτο εύρημα είναι ο ταφικός εγχυτρισμός ενός βρέφους. Ο προϊστορικός οικισμός βρισκόταν στο μυχό του κόλπου, σε σημείο που και προ της βύθισής του πρέπει να ήταν χαμηλή κοιλάδα. Οι λόγοι της καταβύθισης παραμένουν ουσιαστικά άγνωστοι, αφού η εξακρίβωσή τους προϋποθέτει γεωλογική μελέτη. Τοίχοι κτισμάτων διακρίνονται σε μια ζώνη 400 μ. παράλληλα προς την ακτογραμμή και σε απόσταση 130 μ. απ’ αυτήν, τουλάχιστον ως την ισοβαθή των 5 μ. Μερικοί απ’ αυτούς συνεχίζονταν και στην παραλία σε αρκετό βάθος κάτω από το έδαφος. Το τμήμα του οικισμού που καλύπτεται απο τη θάλασσα έχει έκταση περίπου 50 στρεμμάτων και καταποντίστηκε πριν από 4.500 χρόνια. Η οριστική του εξαφάνιση ωστόσο επήλθε με την εγκατάσταση του διαλυτηρίου πλοίων, που συντελέστηκε εξαιτίας της αβελτηρίας αλλά και με τις «ευλογίες» της θανούσας υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη.
Πουνταζέζα Λαυρίου.
Πρόκειται για παραθαλάσσιο οικισμό του αρχαίου δήμου Σουνίου της Λαυρεωτικής και ταυτίζεται με τον «Πορθμόν των Σαλαμινίων», που αναφέρεται σε επιγρφές του 363 π.Χ. από την αρχαία Αγορά Αθηνών. Ο οικισμός φαίνεται να εκτεινόταν στην ευρύτερη περιοχή του λόφου της Πουνταζέζας, καταλήγοντας ομαλά προς τη θάλασσα. Στον πορθμό οι εύποροι δημότες, που ανήκαν στο γένος των Σαλαμινίων, φαίνεται να είχαν στη κατοχή τους καλλιεργήσιμη γη, αλώνι, πηγάδι, δύο οικίες, τέμενος άγνωστης θεότητας καθώς και τέμενος του Ηρακλέους. Οι πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι στην περιοχή υπήρξε έντονη γεωργοκτηνοτροφική αλλά και μεταλλευτική δραστηριότητα. Σήμερα ένα μέρος του παραθαλασσίου τμήματος του οικισμού είναι καταποντισμένο λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Τα κυριότερα λείψανα εντοπίζονται στη βορειοανατολική πλευρά και καταλαμβάνουν μια έκταση 110χ35 μ. Εκεί παρατηρούνται τοίχοι κτισμάτων από πωρόλιθο εγκάρσιοι αλλά και παράλληλοι προς την ακτογραμμή. Το ύψος τους είναι περίπου 40 εκ. Επίσης σε απόσταση 25 μ. από την ακτή σε βάθος 1,85 μ. εντοπίζονται απομεινάρια τετραγώνου λίθινου οικοδομήματος (προφανώς δημοσίου κτηρίου) διαστάσεων 9,65χ9,65 μ. Η ακμή του οικισμού ανάγεται στους κλασικούς χρόνους.
Λιμάνι Αβδήρων.
Μέσα στο σύγχρονο λιμενίσκο της κοινότητας των Αβδήρων πραγματοποιήθηκε το 1992 η υποβρύχια έρευνα του αρχαίου λιμενοβραχίονα, που, αν και αρκετά φθαρμένος, σώζει σε μεγάλο βαθμό το αρχικό σχήμα και μέγεθός του. Έχει μήκος περίπου 170 μ. και κατεύθυνση από ανατολών προς δυσμάς. Κατά την πρώτη ανασκαφική περίοδο διαπιστώθηκε κατ’ αρχήν η ύπαρξη δύο τουλάχιστον οικοδομικών φάσεων. Στην πρώτη φαίνεται να ανήκει ένας λιμενοβραχίονας πλάτους 8 μέτρων δομημένος με λιθοπλίνθους από γρανίτη και ελαφρά κλίση προς το βορρά. Εξωτερικά του σημείου που γωνιάζει εντοπίστηκαν δύο ημικυκλικοί πύργοι διαμέτρου 10 και 13 μ. Στην νεότερη φάση του λιμανιού ανήκει η προς τη λιμενολεκάνη επέκτασή του πλάτους 3-3,5 μ., που εφάπτεται στην εσωτερική πορεία της αρχαιότερης φάσης και είναι κατασκευασμένη επίσης από μεγάλες γρανιτένιες λιθοπλίνθους.
Μεθώνη (Οικισμός Εποχής του Χαλκού).
Περί τα μέσα της δεκαετίας του 80 στον κόλπο της Μεθώνης, σε απόσταση 300 μ. από το δημοτικό κάμπινγκ και σε βάθος 3,5 έως 5,5 μ. εντοπίστηκαν εκτεταμένα οικοδομικά λείψανα και συστάδες. Οι τοίχοι σώζονται σε ορισμένες περιπτώσεις σε ύψος τεσσάρων δόμων, αποτελούνται δε κατά κανόνα από πλακερές πέτρες. Η τοιχοδομία αυτή συγκροτείται κυρίως από διπλές σειρές λίθων. Σε λίγες περιπτώσεις εμφανίζεται μόνο μία σειρά, αποτελούμενη από ακατέργαστους ογκόλιθους. Σημαντικό στοιχείο για τη προϊστορική χρονολόγηση του ευρήματος υπήρξε τοίχος σε διάταξη «ιχθυόκανθου», που «πορεύεται» δυτικά από μεγάλο κυκλικό οικοδόμημα. Η γενική εικόνα των λειψάνων συνηγορεί υπέρ της πιθανότητας καταβύθισης λόγω σεισμού. Από το 1990 διεξάγεται συστηματική έρευνα στον εν λόγω χώρο, όπου αξίζει να σημειωθεί ότι έχει βρεθεί μια λίθινη προϊστορική άγκυρα ενσωματωμένη σε τοίχο καθώς και υπολείμματα ταφικού εγχυτρισμού δύο νηπίων. Οι υπάρχουσες ιστορικές πληροφορίες για τη περιοχή είναι αξιολογότατες. Κατά την εποχή των Τρωικών ωνομαζόταν Πήδασος. Ο Στράβων την αναφέρει ως Πήδασον αμπελόεσσαν. Τα δύο σπουδαιότερα ιερά της πόλης ήταν ο ναός της Ανεμώτιδος Αθηνάς, όπου υπήρχε και ανδριάντας του Διομήδους και ναός της Αρτέμιδος, όπου και το υπό του Αναχάρσιδος αναφερόμενο φρέαρ, από το οποίο αντλούσαν νερό αναμεμιγμένο με πίσσα. Ίσως να πρόκειται για την πρώτη άντληση πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο.
Πλύτρα Λακωνίας.
Βρίσκονται στη δυτική πλευρά της χερσονήσου Επιδαύρου Λιμηράς μεταξύ των όρμων Σκοτεινός και Άρασμα στο Λακωνικό Κόλπο και ταυτίζεται με την αρχαία πολίχνη Ασωπός των Ελευθερολακώνων. Η περιοχή, που κατά την αρχαιότητα πρέπει να βρισκόταν περίπου 3 μέτρα ψηλότερα από τη σημερινή στάθμη της θάλασσας, είναι διάσπαρτη με αρχαία κτήρια. Είναι τυπικό παράδειγμα αρχαιολογικού χώρου, που έχει διαταραχθεί λόγω τεκτονικών φαινομένων και που σήμερα βρίσκεται βυθισμένος μέχρι και το βάθος των 7 μέτρων. Κατά μήκος του πρανούς της ανατολικής ακτής είναι ορατά τα σημεία όπου έχει αποκοπεί από τη στεριά. Έχουν βρεθεί ανθρώπινα οστά αναμειγμένα με κεραμικά, που ενδεικνύουν το αιφνίδιον της καταστροφής που είχε επέλθει. Η συνεχής διάβρωση της παράκτιας περιοχής αποκαλύπτει οικοδομήματα με εντυπωσιακά ψηφιδωτά δάπεδα καθώς και αρχαίους τοίχους, που συνεχίζουν κάτω από τη θάλασσα. Τα πλείστα των οικοδομικών λειψάνων, που υφίστανται στον πυθμένα του κόλπου, χρονολογούνται από την ελληνιστική έως την παλαιοχριστιανική περίοδο. Απ’ αυτά ξεχωρίζουν ένα πηγάδι δομημένο με λίθους και υδραυλικό κονίαμα, ο αρχαίος λιμενοβραχίονας και ο επ’ αυτού οχυρωματικός πύργος ή φάρος. Τα βυθισμένα κτήρια είναι κατασκευασμένα από ορθογώνιους λιθοπλίνθους, που προέρχονται από τα παρακείμενα επίσης βυθισμένα λατομεία της αρχαιότητας.
Φαλάσαρνα.
Βρίσκεται στον αυχένα της χερσονήσου της Γραμβούσας στην δυτική Κρήτη. Λόγω θέσης υπήρξε το πλέον στρατηγικό σημείο ελέγχου των θαλασσίων οδών μεταξύ του Αιγαίου πελάγους και της Ιταλίας. Ο αρχαίος λιμένας της πόλης βρίσκεται σε απόσταση 100 μ. από την παραλία, θαμμένος κάτω από τόνους προσχώσεων και θαλασσίων αποθέσεων. Αυτό οφείλεται στο γεωλογικό φαινόμενο της προς βορράν κίνησης της λιθοσφαιρικής πλάκας της Αφρικής και της συνακόλουθης σύγκρουσής της με αυτή του Αιγαίου. Στοιχεία από τον χώρο της Φαλάσαρνας, που χρονολογήθηκαν με «άνθρακα 14», απέδειξαν ότι το δυτικό τμήμα της Κρήτης πρέπει να «υψώθηκε» περί το 365 π.Χ. μέσα σε διάστημα λίγων ημερών.
Ελίκη Αχαϊας.
Βρίσκεται μεταξύ των ποταμών Σελινούντα και Κερυνίτη. Ο Παυσανίας στα «Αχαϊκά» του (VΙΙ, 24,5 και 25, 5) αφιερώνει μεγάλο μέρος της διήγησής του σ’ αυτήν. Η συγκεκριμένη πόλη, κέντρο λατρείας του Ελικωνίου Ποσειδώνος, μπορεί χωρίς υπερβολή να χαρακτηριστεί ως καταποντισμένο μυστήριο. Από τα υφιστάμενα ιστορικά στοιχεία γνωρίζουμε ότι συνεπεία σεισμικής έξαρσης κατά τον χειμώνα του 373 π.Χ. καταβυθίστηκε στο σύνολό της, ενώ οι κάτοικοί της μετανάστευσαν στην κυρίως Ελλάδα και τη Μικρά Ασία. Ουδέν άλλο είναι επισήμως γνωστό γι’ αυτήν σήμερα πέρα από τις σποραδικές και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αλιέων του Κορινθιακού κόλπου, που κάνουν λόγο για ύπαρξη υποβρυχίων ερειπίων. Πριν από λίγα χρόνια συντελέστηκε η πρώτη υποθαλάσσια μαγνητοσκόπηση της περιοχής από ιδιωτικό συνεργείο δυτών.
Άντισσα.
Εντοπίζεται στη βορειοδυτική Λέσβο και σύμφωνα με τις υπάρχουσες μαρτυρίες Ρωμαίων ιστορικών καταβυθίστηκε το 358 π.Χ.
Πύρρα.
Βρίσκεται επίσης στη Λέσβο, στον κόλπο της Καλλονής. Πρόκειται για αρχαιότατη πόλη, της οποίας τα βυθισμένα απομεινάρια είναι δυνατό να γίνουγ διακριτά σε βάθος λιγότερο των 8 μ., όποτε οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Ανθηδών.
Στο παραλιακό τμήμα της κωμόπολης αυτής της κεντρικής Ευβοίας (άλλοτε ανήκε στη Βοιωτία) σώζονται ακόμη θεμέλια δημοσίων οικοδομημάτων, αρχαίος μόλος, λιμενοβραχίονες και κρηπιδώματα κατασκευασμένα από μεγάλους ορθογώνιους λίθους. Χρονολογούνται από την Αρχαϊκή έως την Ελληνιστική περίοδο.
Παυλοπέτρι Λακωνίας.
Βρίσκεται κοντά στην Ελαφόνησο. Στον υποθαλάσσιο χώρο του έχει ανακαλυφθεί ευρέως εμβαδού οικισμός της Πρωτοελλαδικής περιόδου, του οποίου η εξέλιξη χρονολογείται μέχρι την Υστεροελλαδική.
Και άλλοι είκοσι ένας πανάρχαιοι και νεώτεροι οικισμοί εκτός από τους προαναφερθέντες
Υπάρχουν ακόμη τα λείψανα 21 βυθισμένων οικισμων στις ακτές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδος, τους οποίους σε μια απλή κατηγοριοποίηση με κριτήριο την αρχαιότητά τους δυνάμεθα να τους κατατάξουμε ως εξής:
Πρωτοελλαδικοί: Μανίκια Ευβοίας (οικισμός και νεκροταφείο).

Κλασικοί: Τορώνη Καβάλας, Ερέτρια Ευβοίας, Κεγχρεαί Κορίνθου, Γύθειο Λακωνίας και Φεία Ηλείας.

Ελληνιστικοί: Κίρρα Φωκίδος, Δόμβραινα Βοιωτίας, Διβάρι Γιάλοβας Μεσσηνίας, Παλαιά Επίδαυρος Αργολίδος, Ελούντα Κρήτης, Ψείρα Κρήτης, Χερσόνησος Κρήτης, Ίτανος Κρήτης.

Βυζαντινοί: Παροικία Πάρου, Δρέπανο Αργολίδος.
Εύλογα παρατηρούμε ότι η ύπαρξη βυθισμένων οικισμών, που χρονολογούνται μέχρι και τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες – ενώ έκτοτε λόγω της εμφανίσεως της πειρατείας ατονεί η συγκρότηση παρακτίων πόλεων -, είναι δηλωτική της συνεχούς παρουσίας ενός συνδυασμού γεωλογικών φαινομένων, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε αδιάκοπη εξέλιξη επί σειρά χιλιετιών. Η καταβύθιση της Αιγηίδος προ 10-12.000 ετών οφείλεται στην εκδήλωση των ιδίων ακριβώς φαινομένων (άνοδος στάθμης υδάτων, σεισμοί, ηφαιστειακές εκρήξεις), με τη μόνη διαφορά ότι τότε η ένταση και η χρονική διάρκεια τους ήταν σαφώς πολλαπλάσιες σε σύγκριση με τις μεταγενέστερες ιστορικές περιόδους.Αναφορικά με το ερευνητικό μέρος τα κριτήρια της επιλογής ενός υποθαλασσίου χώρου για μελέτη δεν είναι σταθερά, ενώ το λιγοστό προσωπικό της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων (μόλις τριάντα πρόσωπα, δέκα από τα οποία είναι αρχαιολόγοι) σαφώς δεν επαρκεί, για να καλύψει μια επικράτεια με συνολικό μήκος ακτών μεγαλύτερο από ολόκληρης της Αφρικής και θαλάσσιο χώρο σχεδόν διπλάσιο από την ξηρά της. Ευχής έργον θα ήταν η πλήρωση περισσοτέρων θέσεων με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό στον τομέα της εναλίου αρχαιολογίας καθώς και η μελλοντική εντατικοποίησης των ερευνών με τη χρήση βαθυσκαφών, αφού είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά μυστικά βρίσκονται ακόμη κρυμμένα στα μεγαλύτερα βάθη κάτω από το γαλανό πέπλο των ελληνικών πελαγών.

Πηγές – βοηθήματα: Ξέρξη Λίβα, Η Αιγηίς κοιτίς των Αρίων και του Ελληνισμού, Αθήνα 1956.Ηλία Τσατσόμοιρου, Αιγαίο Βουνό, Αθήνα 1981.Ιωάννου Πασσά, Η αληθινή Προϊστορία, Αθήνα 1985.Αλεξάνδρου Καλέμη, Η αποκάλυψη των φυσικών και ιστορικών θησαυρών της Ευβοίας, Αθήνα 2000.Στράβωνος, Γεωγραφικά. Παυσανίου, Ελλάδος Περιήγησις (Αττικά - Αχαϊκά).Υπουργείο Πολιτισμού – Εφορεία Εναλίων Αρχαιοατήτων, Αναφορές των αρχαιολόγων Χρήστου Αγουρίδη, Αικατερίνης Δελλαπόρτα, Παναγιώτας Τίτσα-Μελά, Χρυσηίδας Σαμίου, Ηλία Σπονδύλη, Ελπίδας Χατζηδάκη.

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ο καθένας με τον πόνο του !!!

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΕ .........ΤΗΝ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ !!!

Όσκαρ για... σενάριο παραλίγο να κερδίσει ο ιδιοκτήτης του ψιλικατζίδικου από τα Πεζά, ο οποίος την περασμένη Τρίτη, κατήγγειλε, ψευδώς, ότι έπεσε θύμα ληστείας. Η αποκάλυψη της ψεύτικης ιστορίας που είχε πλάσει ο εν λόγω κύριος, έγινε από τις Αστυνομικές Αρχές με τη... βοήθεια του ίδιου του υποτιθέμενου θύματος, μιας και κατά τη διάρκεια των καταθέσεων του, έπεφτε σε αντιφάσεις για το τι ακριβώς είχε συμβεί στα λεπτά που διήρκεσε η ληστεία. Και όλα αυτά για να καθυστερήσει, όπως ομολόγησε, την πληρωμή κάποιων χρεών του, μέχρι να βρει τρόπο να τα ξεπληρώσει.Έτσι, ενώ στην πρώτη του κατάθεση έλεγε, για παράδειγμα, ότι οι ληστές του πήραν τα χρήματα από το ταμείο, έπειτα έλεγε ότι του τα άρπαξαν από το πορτοφόλι του. Έκανε επίσης λόγο για καλάσνικοφ και αρκετά βίαιες κινήσεις από την πλευρά των ληστών, σε τέτοιο όμως βαθμό, ώστε να μη δικαιολογούνται. Γι' αυτό το λόγο οι άνδρες της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας, τον κάλεσαν για να δώσει ξανά κατάθεση.Οι αστυνομικοί από τις αντιφατικές του κουβέντες σε σχέση με την πρώτη κατάθεση και τις περιγραφές του, κατάλαβαν ότι κάτι περίεργο συνέβαινε και μόλις τον πίεσαν λίγο παραπάνω, ομολόγησε ότι είχε ο ίδιος σκηνοθετήσει τη ληστεία του.
«Κατά τη λεπτομερή του εξέταση, ο ιδιοκτήτης του ψιλικατζίδικου, έπεσε σε κάποιες αντιφάσεις, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να ομολογήσει ο ίδιος ότι η καταγγελία του ήταν ψευδής», σχολίασε ο διευθυντής Ασφαλείας Γιώργος Σκανδαλάκης.
Ο καταστηματάρχης συνελλήφθη και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα.

Ο ΛΥΣΣΟΓΙΩΡΓΗΣ

Η ανταρσία το Λυσσογιώργη ή Καντανολέου στην Κρήτη (1527).
Στα 1527 σημειώνεται εξέγερση ορισμένων ορεινών χωριών έξω από τα Χανιά. Είναι ή ανταρσία τού Λυσσογιώργη, όπως αναφέρεται στα επίσημα έγγραφα της εποχής -ή τού Καντανολέου, όπως έγινε γνωστή αργότερα . Ο Λυσσογιώργης, ενεργώντας κατά τα πρότυπα των βενετικών αρχών αυτοχειροτονήθηκε διοικητής (rettore) και έδωσε τα άλλα αξιώματα σε ανθρώπους τής γενιάς του.
Αιτία της ανταρσίας ήταν οι καταχρήσεις και καταπιέσεις των κατώτερων υπαλλήλων σε βάρος των χωρικών, πολλοί από τούς οποίους αναγκάζονταν να καταφεύγουν στα βουνά και να φυγοδικούν . Η Βενετία ανήσυχη παίρνει τα κατάλληλα μέτρα: ό δόγης με την επιστολή του της 27 Απριλίου 1527 συνιστά στον γενικό καπετάνιο (capitano general) της Κρήτης Cornelio ή Cornaro να μη βιαστή, αλλά να περιμένη τις ενισχύσεις, πού θα φέρη ό στόλος. Πραγματικά ό Cornelio επί πολλούς μήνες δεν κινείται, περιμένοντας να ετοιμαστή καλά. Ακόμη στις 12 Οκτωβρίου 1527 αναφέρει στο Συμβούλιο των Δέκα ότι το δημόσιο ταμείο του Χάνδακα δεν έχει τα χρήματα, πού τού είναι απαραίτητα για να εκστρατεύση εναντίον των επαναστατών, και ότι του χρειάζονται 100 μικρά πυροβόλα (falconi). Στο μεταξύ με την υπόσχεση αμνηστείας είχε κατορθώσει να στρέψη εναντίον των ανταρτών 60 περίπου φυγοδίκους ή άλλους καταδικασμένους για εγκλήματα. Τέλος στις 19 Οκτωβρίου, ίσως μετά την συμπλήρωση των ετοιμασιών, ό δούκας τής Κρήτης Bernardino Superantio (Soranzo) μέ τούς συμβούλους του Zuan Francesco Lion και Jacomo Surian διατάζουν τον Cornelio να συντρίψη τούς στασιαστές και του εκχωρούν πλήρη δικαιοδοσία στα πολιτικά και ποινικά ζητήματα.
Έτσι στις 20 Οκτωβρίου ξεκινά ό Cornelio από το Ηράκλειο προς το Ρέθυμνο με ένα λόχο πεζικού, με τον Ανδρέα Καλλέργη και τούς οπαδούς του και με 200 «Αλβανούς», δηλαδή stradioti. Κατόπιν βαδίζει εναντίον τού Άλικάμπου, πού κατοικούνταν από 250 οικογένειες της γενιάς των Κόντων, «χειρίστων και αρπάγων», όπου επί 15 χρόνια δεν είχε πατήσει δημόσιος υπάλληλος, όπως έγραφε στην έκθεσή του της 2 Νοεμβρίου ό Cornelio, δηλαδή όπου οι αυθαιρεσίες των υπαλλήλων δεν ίσχυαν, όπως πρέπει να συμπεράνη ό ιστορικός. Οι κάτοικοι τού χωριού σκορπίστηκαν αμέσως στα απότομα και άγρια βουνά τους, όπου μετέφεραν και έκρυψαν τα πράγματά τους. Τότε ό Cornelio έστειλε 700 άνδρες με οδηγούς Σφακιανούς, για να καταδιώξουν τούς φυγάδες, ενώ ό ίδιος πήγε στο χωριό Αλίκαμπος. Εκεί παρουσιάστηκαν εμπρός του 80 φοβισμένοι κάτοικοι πού τούς έστειλε με συνοδεία στα Χανιά, ενώ άλλους 8 πού έπιασε την στιγμή πού έφευγαν τούς εξετέλεσε επί τόπου. Σύγχρονα διακήρυξε ότι όποιος ξαναγυρίση στον Αλίκαμπο δεν πρόκειται να πάθη τίποτε. Πραγματικά άρχισαν λίγοι λίγοι να παρουσιάζωνται. Κατόπιν βάδισε προς τα Κεραμειά και τα Μεσκλά, όπου επανέλαβε τα ίδια με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν όλοι οι κάτοικοι. Των άλλων όμως χωριών δεν κατέβηκαν, γιατί προφασίστηκαν, όπως γράφει ό Cornelio, ότι ήταν μακριά. Η αλήθεια είναι ότι τα χωριά εκείνα, Άνω και Κάτω Κεραμειά, Άνω και Κάτω Ακαρανού, Άνω και Κάτω Χριστογέρακα, Λάκκοι κ.λ. αποτελούσαν την κυρία εστία των επαναστατών .
Έγιναν άραγε κατόπιν συγκρούσεις στην περιοχή των Λάκκων; Το μόνο πού γνωρίζουμε είναι ότι ό Cornelio με την επιστολή του τής 29 Νοεμβρίου ειδοποιούσε τον δόγη ότι είχε αιχμαλωτίσει πολλούς, ότι ήλπιζε να πιάση και εκείνους πού είχαν διαφύγει στα βουνά, ότι είχαν καλό τέλος οι ύπήκοοι. Κατόπιν ο δόγης στην απαντητική του επιστολή της 21 Ιανουαρίου 1528 συνέχαιρε τον Cornelio για την καταστολή της ανταρσίας και την «σαφή διάταξη» των στρατευμάτων, στοιχεία πού μαρτυρούν για ορισμένες στρατιωτικές κινήσεις των Βενετών και ίσως και για συμπλοκές με τούς επαναστάτες. Σύμφωνα ακόμη με τα στοιχεία αυτά ή ανταρσία εξαλείφθηκε μέσα σε 1 μήνα, μεταξύ 20 Οκτωβρίου - 29 Νοεμβρίου 1527. Ο Cornelio σε πολύ μεταγενέστερη έκθεσή του, της 18 Νοεμβρίου 1528, αναφέρει ότι ύστερ' από το αίσιο πέρας των επιχειρήσεών του εναντίον των επαναστατών, αναγκάστηκε να μείνη με τούς άνδρες του δυό μέρες στην χιονισμένη ύπαιθρο με τρομερό κρύο, για να πιάση τον αρχηγό τους Λυσσογιώργη, αλλά έπειτα, επειδή είδε ότι το ζήτημα αυτό δεν ήταν εύκολο και υπήρχε φόβος να κακοπάθουν οι στρατιώτες του, αποφάσισε να επικηρύξη αυτόν και τούς άνδρες του: όποιος θα τον έπιανε θα έπαιρνε 500 υπέρπυρα από το δημόσιο ταμείο και θα μπορούσε να ζητήση την αμνήστευση δύο επαναστατών· αν τον έπιαναν οι σύντροφοί του, θα αμνηστεύονταν οι ίδιοι· αν πάλιν ένας επαναστάτης παρέδιδε ένα σύντροφό του, θα μπορούσε να προτείνη αμνήστευση δύο άλλων. Συμπληρωματικά στοιχεία αντλούμε από την αναφορά του Cornelio της 2 Απριλίου 1528 προς τον δόγη, όπου εκείνος τονίζει την ανάγκη να δοθούν ηθικές αμοιβές σε 60 περίπου ληστές καταδικασμένους και εκτοπισμένους, πού συνέπραξαν με τις βενετικές αρχές για την καταστολή της ανταρσίας είτε υπηρετώντας τους επί 5 μήνες και 9 μέρες με πίστη και αφοσίωση είτε και συλλαμβάνοντας μερικούς από τούς αντάρτες, πού τούς παρέδωσαν έπειτα στους Βενετούς· γι' αυτό και ό Cornelio συνηγορεί με θέρμη για την παροχή των αμοιβών. Ο αρχηγός της ανταρσίας Λυσσογιώργης με άλλους μαζί συντρόφους του διέφυγε στα βουνά, αλλά πιάστηκε αργότερα -πότε ακριβώς; -από τρεις συντρόφους του, πού τον παρέδωσαν στους Βενετούς για ν' αμνηστευθούν και να πάρουν τα 500 υπέρπυρα, με τα οποία είχε επικηρυχθή. Τα υπέρπυρα αυτά δόθηκαν από τούς Βενετούς στους προδότες συντρόφους του Λυσσογιώργη, αλλά όχι και τα ποσά των άλλων επικηρύξεων- ζήτημα πού στενοχωρούσε τον Cornelio και ζητούσε να λυθή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Ο Λυσσογιώργης, σύμφωνα με το μεταγενέστερο και όχι πολύ αξιόπιστο Χρονικό του Trivan, μαζί με τούς άλλους αρχηγούς οδηγήθηκε εμπρός στον Βενετό διοικητή των Χανιών και ανακρινόμενος είπε, ότι αρχηγό τον εξέλεξε ό λαός και ότι άσκησε το αξίωμά του, όπως ακριβώς και οι καταγόμενοι από τούς ευγενείς άρχοντες του Βυζαντίου πρόγονοί του, πού κυβερνούσαν το νησί, προτού έλθουν οι Βενετοί. Ο Λυσσογιώργης και οι δύο γιοί του καταδικάστηκαν σε θάνατο και οδηγήθηκαν στην αγχόνη . Από την τραγωδία αυτή ξεπήδησε το παρακάτω τετράστιχο του λαϊκού ποιητή:
Ποιος είδε Κόντη σύνδικο,
Καντανολέ ρετούρη,
και Πάτερο γραμματικό,
Μουσούρο καντσιλέρη.
Την καταστολή της ανταρσίας την κοινοποίησε ό Cornelio στους διοικητές Χανιών, Ρεθύμνου και Ηρακλείου με την εντολή να δημοσιευθή ιταλικά και ελληνικά σε όλα τα κεντρικά μέρη των χωριών. Ο Cornelio εξετέλεσε πάνω από 700 ανθρώπους, άλλων έκοψε τα χέρια, τα πόδια και πολλούς εξόρισε στην Κύπρο, στα Κύθηρα και στην Ίο, ενώ άλλους τούς έριξε σκλάβους στις γαλέρες και άλλους -τα γυναικόπαιδα, φαίνεται- εκτόπισε στις περιοχές Ηρακλείου και Σητείας. Τα χωριά των επαναστατών καταστράφηκαν από τα θεμέλιά τους και κηρύχθηκαν τόποι ακατοίκητοι με την απειλή να θανατώνεται όποιος συλλαμβάνεται εκεί. Όσο για τον Αλίκαμπο, πού δεν ήταν φέουδο κανενός, θα πουλούνταν προς όφελος του κράτους για να καλυφθούν τα έξοδα τής εκστρατείας. Ασφαλώς ή Πολιτεία του Cornelio θα ήταν πολύ πιο σκληρή άπ' ό,τι την περιγράφει. Τότε έπιασε και εξόρισε στην Κύπρο τούς άνδρες του Αλίκαμπου, 100 τής γενιάς των Κόντων, οι οποίοι με αναφορά τους 9 χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουλίου 1536, ζητούσαν την άδεια να ξαναγυρίσουν στην Κρήτη . Οι περισσότεροι έχουν διάφορα παρατσούκλια: Λούπος, Κατσούλης, Μελτζάνης, Βάρδας, Κατόπουλος, Ψαρός, Παλούκης, Τζιτζίκης, Μπούκης, Χαρδαλούπας, Κορδόχειλος κ.λ.. Ανάλογα σκληρή θα ήταν ή στάση του Cornelio και στους κατοίκους των Μεσκλών και των Κεραμειών, πού είχαν κατεβή μόνοι τους στα χωριά. Πάντως εξογκωμένη ήταν ή είδηση πού έσωζε ή προφορική παράδοση των Μεσκλών ως τα χρόνια μας ότι στην «καταστροφή του Καντανολέω» είχε γίνει γενική σφαγή των κατοίκων από τούς Βενετούς. Παρά τα αυστηρά μέτρα του Cornelio και την οργή του, οι εκτοπισμένοι μετά την επιβολή τής τάξης άρχισαν σιγά σιγά να διαρρέουν προς τις πατρίδες τους. Θα πέρασαν όμως πολλά χρόνια, ώσπου να γίνη ό επαναπατρισμός τους και να ξαναρχίσουν την παλαιά ατίθαση ζωή τους. Έτσι ύστερ' από 67 χρόνια, στα 1594, ό καπετάνιος τής Κρήτης Ρ. F. Pasqualigo γράφει :«.δόθηκαν και πάλι στην αρπαγή και σε μιά ζωή πού αχαλίνωτη και αξιόποινη, δίχως να φοβούνται την δικαιοσύνη, σε βάρος των πιο αδύνατων. Όχι μόνο ληστεύουν στην ύπαιθρο και στους δημόσιους δρόμους τα ζώα, μα μπαίνουν και στα χωριά την νύχτα και στα σπίτια του ενός και του άλλου και κάνουν τις ίδιες εκείνες ληστείες, πού, όπως είναι γνωστό, χάνουν οι ληστές στην Μάρκα και στην Ρωμάνια. Ανάμεσα στους άθλιους αυτούς ή οικογένεια των Κοντών, από το χωριό Αλίκαμπο πάνω από τον Αρμυρό του Ρεθύμνου, έχει τούς πιο μεγάλους κακοποιούς, γιατί κατοικούν σε τόπο απρόσιτο, όπου μόνον από να δρόμο στενό και δύσβατο σε μήκος περισσότερο από έξι μίλια μπορεί κανένας να μπή. Οι άνθρωποι αυτοί, με τα προνόμια πού τούς τταραχώρησαν οι Έλληνες αυτοκράτορες τής Κωνσταντινούπολης, πού τα διατηρούν ακόμη, θεωρούν τούς εαυτούς των ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Την εποχή τού παραπάνω εκλαμπρότατου Κόρνερ ήταν εκατό οικογένειες, άνθρωποι αγέρωχοι και κακοί. Εξορίστηκαν στην Κύπρο και τα υπάρχοντά τους δημεύθηκαν. Μα ύστερα από λίγα χρόνια γύρισαν στην Κρήτη και τώρα έχουν αυξηθή σε ασύγκριτα μεγαλύτερο αριθμό. Γύρισαν και κατοίκησαν στον ίδιο τόπο και ζουν περισσότερο από άλλοτε ανυπότακτοι. Εκείνοι έπειτα της γενιάς του Φούμη, από το χωριό Κεραμειά, ισχυρίζονται και αυτοί, πώς είναι ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Πολλοί άπ' αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο για παρόμοιες στάσεις από τον παραπάνω εκλαμπρότατο Κορνάρο· οι υπόλοιποι, όλοι σχεδόν, εξορίστηκαν στην περιφέρεια του Χάνδακα και της Σητείας και το χωριό τους καταστράφηκε, γιατί βρισκόταν σε τόπο οχυρώτατο, πού ήταν μόνο δέκα μίλια μακριά από τα Χανιά. Στην ίδια θέση απαγορεύτηκε ρητά ν' ανοικοδομήσουν πια σπίτια. Παρ' όλ' αυτά, με την πάροδο του χρόνου, ξαναγύρισαν και ξανάκτισαν το χωριό πιο μεγάλο και τώρα είναι τετρακόσιοι άνθρωποι, ανδρείοι βέβαια μα πολύ ανυπότακτοι και επιρρεπείς στις κακές πράξεις, πού ζουν μόνον από τις αρπαγές. Είναι ακόμη οι Καντανολέοι από το χωριό Χριστό Γέρακα· ένας άπ' αυτούς, εκείνο τον καιρό, ήταν τόσο θρασύς πού ανακηρύχθηκε ρετούρης και διόρισε συμβούλους, από την ίδια την γενιά του. Σήμερα όμως δεν αριθμεί πολλά μέλη, όπως οι άλλες γενιές. Είναι ακόμη οι Μουσούροι και οι Σγουράφοι, άνθρωποι με κακά φυσικά, πού κατοικούν στον Ομαλό, στο Ορθούνι και σε άλλα τριγύρω χωριά. Παρ' όλο πού απαγορεύτηκε ρητά να κατοικούν στα οχυρότατα βουνά, όπου ή ανάβαση είναι δυσκολώτατη».

Πηγή: Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Γ' τομ., Θεσσαλονίκη 1968.

ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΌ !!!!

Βραδινό ουράνιο τόξο 18.31 και κοντόχοντρο

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο κλέφτης

Μια νύχτα, εκεί που κοιμόταν ο Νασρεντίν, νοιώθει τη γυναίκα του να του σκουντάει τον ώμο και να τον ξυπνάει λέγοντάς του ψιθυριστά στο αυτί:

- «Κάποιος κλέφτης μπήκε στο σπίτι».

- «Μην βγάζεις άχνα», της λέει το ίδιο ψιθυριστά ο Νασρεντίν, «δεν έχουμε τίποτα για να μας κλέψει κι αν είμαστε και λίγο τυχεροί, μπορεί να μας αφήσει και κάτι αυτός».

'Η ο Σουλτάνος πεθαίνει ή η καμήλα ψοφάει !

Μια φορά, λέγεται, ότι ο Ναστρεντίν Χοτζας έκλεισε συμφωνία με το Σουλτάνο να μάθει σε πέντε χρόνια στην καμήλα του γράμματα. Όλοι όσοι τ’ άκουσαν έμειναν έκπληκτοι και νόμισαν ότι ο Χοτζας τρελάθηκε!!! Αυτός όμως, πήγε στο σπίτι του και δείχνοντας στη γυναίκα του τις χίλιες λίρες της είπε ότι είναι ο μισθός του, που θα μάθει στην καμήλα του Σουλτάνου γράμματα. Καταλαβαίνετε τώρα τη στεναχώρια της γυναίκας του. Αλλά ήσυχος και θυμόσοφος ο Ναστρεντίν της είπε: Μη στεναχωριέσαι γυναίκα· σε τόσα χρόνια ποιός ξέρει; η ο σουλτάνος πεθαίνει, η η καμήλα ψοφάει

22 Μαρτίου Παγκόσμια μέρα του νερού

Οι Ινδιάνοι έχουν μια σοφή ρήση για το νερό, στο οποίο είναι αφιερωμένη η 22α Μαρτίου κάθε έτους, αυτή που ορίσθηκε από τον O.H.E. το 1992 ως η «Παγκόσμια ημέρα για το νερό». Λέει λοιπόν ότι «Το νερό το δανειστήκαμε και οφείλουμε να το παραδώσουμε στα εγγόνια μας όπως το παραλάβαμε». Βέβαια αυτά τα λένε οι Ινδιάνοι, εμείς που το παίζομαι και λίγο καουμπο-σερίφηδες λέμε άλλα και οι οδηγίες που δίνουμε στα εγγόνια μας είναι τελείως διαφορετικές, αλλά δεν είναι ανάγκη να τις αναλύσουμε τώρα.

Η ευρωπαϊκή ένωση τα τελευταία χρόνια έχει καθορίσει ένα πλαίσιο για την υδάτινη πολιτική της, που αναφέρει ρητά: «Το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται». Φυσικά έχει και μια οδηγία με μικρά γράμματα που ζητά «ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος» δηλαδή κοστολόγηση του νερού, ώστε να μπορεί να ανακτηθεί η δαπάνη κατασκευής όλων των έργων και όλων των υπηρεσιών που απαιτούνται για την παραγωγή του.

Aυτά τα γενικά για το αγαθό, τώρα σε οτι συμβαίνει στην γειτονιά μας....

- Μια άλλη παράγραφος της κοινοτικής οδηγίας πολύ σοβαρή και εδώ πρέπει η δημοτική αρχή μας να ρίξει το βάρος, είναι ότι «ο καταναλώνων πληρώνει», και «ο ρυπαίνων διπλο-πληρώνει»

Οι αυξήσεις στα νερά που πάρθηκαν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο και που κατά την γνώμη τους !!!!! δεν είναι και τεράστιες, μάλλον αποσκοπούσαν στην κάλυψη των ταμειακών αναγκών των υπηρεσιών ύδρευσης και άρδευσης. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με την ανταποδοτικότητα. Εισπράττουμε περισσότερα όχι για να καλύψουμε τις ανάγκες μας αλλά για να κάνουμε καλύτερη την διαβίωση των πολιτών μας, να κάνουμε καλύτερη την ποιότητα του νερού, να επεκτείνουμε το δίκτυο, ώστε να είναι το νερό ένα αγαθό για όλους μας!!! Αν θέλουμε λοιπόν να καλύψουμε τα έξοδα μας, κάνουμε μια άλλη πιο δημοκρατική πολιτική, εισπράττουμε τα χρωστούμενα από ΟΛΟΥΣ !!!! Από ΟΛΟΥΣ !!!

Τα ανταποδοτικά τέλη πρέπει να πληρούν δύο προϋποθέσεις, αφενός να αποτελούν αντάλλαγμα και αφετέρου το ύψος τους να είναι ανάλογο προς το ύψος της αντιπαροχής, της οποίας μπορεί να κάνει χρήση ο πολίτης !!!

Επειδή είναι δύσκολο να πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις αλλά και επειδή συχνά τα τέλη επιβάλλονται αιφνιδιαστικά για κάλυψη αναγκών, μάλλον αποτελούν........ φορολογία.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ
Oι λογαριασμοί βυζαντινών και ΚρητικώνΚαθ’ όλη την διάρκεια της χιλιετούς βυζαντινής αυτοκρατορίας η Κρήτη ήταν το κόκκινο πανί για τους βυζαντινούς κατακτητές. Γι’ αυτό την αιματοκύλησαν πολλές φορές.

- Το 727 οι Κρητικοί όχι μόνον συμμετέχουν μαζί με όλους τους Έλληνες στην Μεγάλη Επανάσταση κατά των βυζαντινών, αλλά επιπλέον ετοιμάζουν πανστρατιά και επιτίθενται κατά της Κωνσταντινουπόλεως για να εκθρονίσουν(!!!) τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ τον Ίσαυρο. Αρχηγό τους είχαν έναν Κρητικό ονόματι Κοσμά, ο οποίος ήταν μεγαλοπρεπής, ωραίος και γενναίος. Και παραλίγο να κατάφερναν να κυριαρχήσουν σε όλη την Μεσόγειο, όπως αναφέρει στην «Ιστορία των Σφακίων» ο ηγούμενος Γρηγόριος Παπαδοπετράκης.

- Όμως οι λογαριασμοί βυζαντινών και Κρητικών παρέμεναν από αιώνες ανοικτοί και δεν έκλεισαν ποτέ. Ο Αλέξιος Κομνηνός, δια του υιού του Ισαακίου, το 1192, στέλνει απειλητική επιστολή προς το νησί της Κρήτης. Απειλούσε ότι αν δεν υποταχθούν στο Βυζάντιο οι Κρητικοί, θα εξολοθρεύσει όλους τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, όπως έπραξαν στο παρελθόν, έγραφε η επιστολή, ο Βελισσάριος, ο Ιουστινιανός, ο Νικηφόρος Φωκάς και ο Βάρδας ο θαλασσινός.

- Οι βυζαντινοί είχαν υποστεί αναρίθμητες ήττες από τους Κρητικούς, που ήταν πολύ γενναίοι μαχητές και θεοσεβείς. Οι Κρητικοί ουδέποτε πρόδωσαν τους Πατρώους Θεούς και τα Πάτρια ειωθότα. Το παράδειγμά τους έδινε θάρρος στους άλλους Έλληνες να διατηρήσουν τον Ελληνισμό τους και την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία. Γι’ αυτό ήθελαν να τους αφανίσουν οι βυζαντινοί κατακτητές.

- Οι μνήμες από την τελευταία ήττα, ήταν ακόμη νωπές. Το 949 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Ζ’ υπέστη πανωλεθρία από τους γενναίους Κρητικούς καθώς όλο το βυζαντινό στράτευμα που έστειλε για να κατακτήσει το ηρωικό Νησί κατεσφάγη, όπως μας πληροφορεί ο Λέων Διάκονος.

- Τα Κρητικά πλοία περήφανα έπλεαν στην Μεσόγειο αψηφώντας τον βυζαντινό στόλο. Και όποτε είχαν ευκαιρία έκαναν τολμηρές επιδρομές και κατέστρεφαν ολοσχερώς τον βυζαντινό στόλο. Ο Λέων Διάκονος γράφει για την «των Κρητών δυναστείαν, τραχηλιώσαν και κατά Ρωμαίων φονικόν πνέουσαν». Δηλαδή έσπερναν τον θάνατο στους βυζαντινούς οι σκληροτράχηλοι Κρητικοί, γράφει ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του.

- Οι Κρητικοί ήταν ακατάβλητοι κυρίως για δύο λόγους, γράφει ο Συνεχιστής του Θεοφάνους: Πρώτον διότι είχαν διατηρήσει αλώβητο το Ελληνικό Ιερατείο τους, το οποίο προΐστατο στους Απελευθερωτικούς Αγώνες, και δεύτερον διότι ήταν φοβεροί έμποροι, κάτι που τους προσπόριζε τα αναγκαία χρήματα για τους πολέμους κατά των βυζαντινών.

- Το μίσος των βυζαντινών κατά των Ελλήνων της Κρήτης αποτυπώνεται ανάγλυφα από τον παρακοιμώμενο Ιωσήφ Βρίγγα ο οποίος προσπαθεί να διεγείρει το βυζαντινό συμβούλιο κατά των Κρητικών. Ο Συνεχιστής του Θεοφάνους καταγράφει τα λόγια του Ιωσήφ: «Είναι τόσα τα δεινά που υπέστησαν οι Ρωμαίοι από τους αρνητές του Χριστού, σφαγές και καταστροφές εκκλησιών και αρπαγές περιουσιών και αιχμαλωσίες. Πρέπει να αγωνισθούμε υπέρ των Χριστιανών και να μην δειλιάσουμε από την απόσταση της θαλάσσης ούτε από τις φήμες».

- Πράγματι οι γενναίοι Κρητικοί απελευθέρωναν τα παράλια της Ιωνίας από τους βυζαντινούς κατακτητές και κατέστρεφαν χριστιανικές εκκλησίες και έπιαναν χριστιανούς αιχμαλώτους για να τους ανταλλάξουν με Έλληνες.

- Το 960 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Ρωμανός Β’ και ο παρακοιμώμενος Ιωσήφ Βρίγγας ανέθεσαν στον Αρμένιο στρατηγό Νικηφόρο Φωκά τον αφανισμό της Κρήτης και των Κρητικών. Ο τεράστιος βυζαντινός στόλος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιουλίου 960.

- Αποτελείτο από 3300 πλοία που μετέφεραν στρατό και εφόδια. Οι βυζαντινοί είχαν στρατολογήσει βάρβαρα στίφη Σλαύων, Αρμενίων και Ρώσων, για να κατασφάξουν τους Έλληνες της Κρήτης.

- Ο M. Canard, στο Byzance et les Arabes μας πληροφορεί ότι οι Έλληνες διέθεταν μόλις 240 πλοία και ζήτησαν από τους Άραβες πολεμοφόδια και στρατό. Εκείνο τον καιρό οι Άραβες με επικεφαλής τον Χαμβδά πολεμούσαν στο μέτωπο της Μικράς Ασίας τους βυζαντινούς κατακτητές, και έτσι δεν μπόρεσαν να τους στείλουν παρά μικρές ποσότητες πολεμοφοδίων, αλλά καθόλου στρατό. Έτσι οι γενναίοι Κρητικοί μαχητές αντιμετώπισαν μόνοι τους τον τεράστιο βυζαντινό στόλο που μετέφερε 500.000 βυζαντινούς κατακτητές στο ηρωικό Νησί.- Οι Έλληνες γρήγορα έμαθαν τα νέα και άρχισαν να οχυρώνονται Η ιστορία έχει καταγράψει ως επικεφαλής της ηρωικής αντιστάσεως την Κρητικοπούλα Ιέρεια της Αρτέμιδος Κλεαγέτη.

- Ο Πρίσκος στην χρονογραφία του μας πληροφορεί ότι ήταν μόλις 25 ετών το 960, και αμέσως άρχισε να εμψυχώνει τους Κρητικούς περιδιαβαίνουσα όλα τα οχυρά. Η Κλεαγέτη ήταν πολύ μορφωμένη και γόνος Ιερατικής οικογενείας. Η μητέρα της λεγόταν Ζηνόκλεια, ήταν Ιέρεια της Ήρας, και είχε πάρει μέρος στην μάχη της Κρήτης κατά των βυζαντινών το 949. Με το τόξο της είχε σκοτώσει 50 βυζαντινούς κατακτητές. Η Ζηνόκλεια τελούσε τα Ελληνικά Μυστήρια και είχε διδάξει από μικρή την θυγατέρα της Κλεαγέτη το πώς να πολεμά τους βυζαντινούς κατακτητές.

- Ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του αναφέρει την Κλεαγέτη με υβριστικούς όρους. Την αποκαλεί «γύναιον εταιρικόν», «αναιδές», και ότι τάχα έκανε μαγγανείες. Όμως της αναγνωρίζει, αν και με υβριστικό τόνο, ότι ήταν μάντισσα και ότι ήταν ατρόμητη, καθώς πλησίαζε μόνη της μέχρι τα φυλάκια των βυζαντινών και τους προκαλούσε σε πόλεμο.

- Οι Κρητικοί Ιερείς και Ιέρειες μόλις αντίκρισαν του πρώτους βυζαντινούς στρατιώτες έκαναν καθαρμό σε όλο το Νησί για να φύγει το χριστιανικό μίασμα.

- Ο Νικηφόρος Φωκάς αμέσως μετά την απόβαση αρχίζει γενική επίθεση. Σφάζει αρκετούς Κρητικούς τις πρώτες ημέρες. Νοιώθοντας ότι η νίκη του θα είναι εύκολη εξ αιτίας του τεραστίου όγκου του στρατεύματός του, δίνει 10.000 βυζαντινούς στρατιώτες στον στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά και τον διατάσσει να εισβάλει στην ενδοχώρα του Νησιού και να κατασκοπεύσει τους Κρητικούς.

- Η ατρόμητη Ιέρεια Κλεαγέτη απαντά με ανταρτοπόλεμο. Βάζει τις Κρητικοπούλες να δίνουν κρασί στους βυζαντινούς στρατιώτες, να τους μεθούν και να αποσπούν πληροφορίες. Αφού τους διέλυσαν την πειθαρχία η Κλεαγέτη διέταξε τους 400 Κρητικούς που είχε υπό τις διαταγές της να λάβουν θέσεις μάχης στα βουνά.

- Μόλις οι Κρητικοί είδαν τους βυζαντινούς αποδιοργανωμένους ξεκίνησαν επίθεση με επικεφαλής την ηρωική Ιέρεια της Αρτέμιδος. Οι βυζαντινοί αντιστάθηκαν με σθένος. Η Κλεαγέτη σημάδεψε με το τόξο της τον βυζαντινό στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά, κτύπησε το άλογό του και τον ανάγκασε να ξεκαβαλικέψει. Αμέσως χύμηξε πάνω του με το τσεκούρι της και τον σκότωσε.

- Οι βυζαντινοί σε αυτή την δεύτερη φάση του αγώνος τράπηκαν σε φυγή αλλά οι Κρητικοί τους πήραν στο κυνήγι. Ελάχιστοι από τους στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά κατόρθωσαν να επιστρέψουν ζωντανοί στο στρατόπεδο του Νικηφόρου Φωκά.

- Ο Φωκάς, ωσάν να κτυπήθηκε από κεραυνό, μόλις άκουσε τα νέα άρχισε να ετοιμάζει ενέδρες. Άρχισε να πολιορκεί τον Χάνδακα (Ηράκλειο).

- Ο Πρίσκος, έχει καταγράψει το πώς απευθύνθηκε στους στρατιώτες του λέγων ότι «Δεν νομίζω να αγνοεί κανείς σας την επιθετικότητα και το θράσος των απογόνων της Αριάδνης, τις τόσες διαρπαγές και τα φονικά που έχουν διαπράξει κατά των Ρωμαίων. Δεν ανέχεται η εκκλησία του Χριστού να λυμαίνωνται το χριστεπώνυμο πλήθος οι ειδωλολάτρες. Μην εξοκείλετε στην απειθαρχία και την καλοπέραση διότι θα πάθετε ότι και οι στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά. Ας μην σπαταλάμε τον καιρό μας με οκνηρία και μέθη, αλλά παραμένοντας Ρωμαίοι ας επιδείξουμε στον πόλεμο κατά των ειδωλολατρών το γενναίο μας φρόνημα».

- Μετά πήρε τον στρατό του και άρχισε επίθεση καθώς είχε πληροφορίες ότι 40.000 Κρητικοί ετοιμάζονταν να του επιτεθούν αιφνιδιαστικά και να τον εκδιώξουν από το Νησί. Ο Νικηφόρος Φωκάς περίμενε να νυχτώσει και επιτέθηκε το βράδυ στους Κρητικούς, οι οποίοι δεν άκουσαν την Κλεαγέτη και έκαναν το λάθος να κατασκηνώσουν σε πεδιάδα.

- Εκεί ο Νικηφόρος Φωκάς τους έπιασε στον ύπνο, απροετοίμαστους, και τους έσφαξε όλους. Ο Νικηφόρος Φωκάς, για να αποδείξει το πόσο βάρβαρος ήταν και το πόσο μισούσε τους Έλληνες, διέταξε τους στρατιώτες του να κόψουν τα κεφάλια των Ελλήνων και να τα μαζέψουν σε σακιά

- Ύστερα διέταξε να τα καρφώσουν σε κοντάρια και να τα τοποθετήσουν μπροστά στο κάστρο του Χάνδακος. Μετά, όπως διασώζει ο Λέων Διάκονος, ο Φωκάς διέταξε όσα κεφάλια Κρητικών περίσσεψαν να τα εκσφενδονίζουν με τις βαλλίστρες μέσα στα τείχη του κάστρου...

- Οι Κρητικοί μόλις ανεγνώρισαν τους ομοφύλους των, ξέσπασαν σε οιμωγές. Ακούστηκαν κλάματα. Τρόμος κατέλαβε το στρατόπεδο των Κρητικών. Ακούστηκαν κραυγές και θρήνοι ωσάν η πόλη να είχε ήδη κατακτηθεί. Μολονότι δεν είχαν καμία διάθεση για ειρήνη με τους βυζαντινούς, τώρα είχαν χάσει το θάρρος τους. Εκείνη την δύσκολη στιγμή εμφανίστηκε στα τείχη η νεαρή Ιέρεια Κλεαγέτη. Το πρόσωπό της έλαμπε από ζωντάνια όταν ενθάρρυνε τους Κρητικούς.

- Ο Πρίσκος διέσωσε τα λόγια της: «Γενναίοι άνδρες και γυναίκες, αιώνες τώρα πολεμούμε τους Ρωμαίους. Οι Θεοί δεν μας εγκατέλειψαν, πάντα στέκονται στο πλευρό μας. Μόλις κατατροπώσαμε τους Ρωμαίους του Παστιλά. Τώρα θα λιποψυχήσουμε μπροστά σ’ έναν ασεβή Ρωμαίο; Εμπρός! Τραβήξτε τα σπαθιά. Ακονίσατε τους πελέκεις. Τεντώσατε τα βέλη. Θάνατος στους Ρωμαίους κατακτητές. Βοήθησε μας Τοξόκλυτη Θεά. Ίσιωσε τα θανατηφόρα βέλη μας να βρουν τον στόχο τους».

- Η νεαρή Ιέρεια αμέσως διατάζει επίθεση. Εμψυχωμένοι από την ατρόμητη Ιέρειά τους που όρμησε πρώτη, 35.000 Κρητικοί, μαζί και γυναικόπαιδα, εφορμούν εναντίον των βυζαντινών κατακτητών. Ο Νικηφόρος Φωκάς ταράζεται από την ξαφνική αντεπίθεση. Αλλά πριν προλάβει να συνέλθει καταμετρά 90.000 χιλιάδες νεκρούς, οι περισσότεροι από τα επίλεκτα βυζαντινά σώματα των Αρμενίων.

- Ο Νικηφόρος Φωκάς αναγκάζεται να σαλπίσει υποχώρηση. Έβλεπε πια ότι ήταν πολύ δύσκολο να κατατροπώσει τους Κρητικούς και μάλιστα με τέτοια οχυρά. Αποφάσισε, γράφει ο Λέων Διάκονος, να πολιορκήσει τον Χάνδακα(Ηράκλειο). Αποφάσισε να λιμοκτονήσει τους Κρητικούς μέχρις ότου κατασκευάσει νέες πολιορκητικές μηχανές. Έτσι τελείωσε ο χειμώνας του 960-961.

- Κατά την διάρκεια του χειμώνα δεν έπαυσαν τελείως οι εχθροπραξίες. Ομάδες καταδρομών των Κρητικών κτυπούσαν συνεχώς τους βυζαντινούς κατακτητές. Οι απώλειες των Κρητικών έφτασαν τις 30.000 νεκρούς και των βυζαντινών τις 110.000 νεκρούς, αναφέρει ο M. Canard στο Byzance et les Arabes.

- Στο τέλος Φεβρουαρίου του 961, ο Νικηφόρος Φωκάς άρχισε πάλι τον πόλεμο με νέο στρατό και εφόδια που παρέλαβε από την Κωνσταντινούπολη. Αντιθέτως η θέση των Κρητικών γινόταν όλο και πιο δύσκολη καθώς τα τρόφιμα λιγόστεψαν και ο ναυτικός αποκλεισμός του Νησιού δεν επέτρεπε τον ανεφοδιασμό.

- Οι στρατιωτικοί αρχηγοί των Κρητικών, Ναύκλος και Ανεμάς, έκαναν συμβούλιο και αποφάσισαν να περιμένουν, μέσα στην πόλη, βοήθεια από τους Άραβες. Όμως η Κλεαγέτη τους είπε να συνεχίσουν τον ανταρτοπόλεμο στα βουνά και να μην πολεμήσουν μέσα στην πόλη διότι το κάστρο ίσως να μην αντέξει την πολιορκία. Τελικά υπερίσχυσε η γνώμη του Ανεμά, η οποία δυστυχώς απεδείχθη μοιραία.

- Οι βυζαντινοί κατακτητές άρχισαν την πολιορκία σκάβοντας κάτω από την τάφρο και άρχισαν να ξεκολλούν πέτρες από το τείχος. Πρόσθεσαν ξύλα στα υποστηρίγματα και τους έβαλαν φωτιά. Σε λίγο η φωτιά απανθράκωσε τα υποστηρίγματα και δύο επάλξεις του κεντρικού τείχους κατέρρευσαν. Αμέσως όρμησαν στην πόλη τα βυζαντινά στίφη και άρχισαν γενική σφαγή χωρίς να κάνουν διάκριση αμάχου και μαχομένου πληθυσμού. Τα γυναικόπαιδα έτρεχαν να κρυφτούν στα σοκάκια αλλά οι βυζαντινοί τους εξολόθρευαν ανηλεώς. Για τρεις ολόκληρες ημέρες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να σφάζουν άμαχο πληθυσμό.

- Η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε στις 7 Μαρτίου 961. Οι πηγές κατέγραψαν 200.000 νεκρούς Κρητικούς, μαζί με τα γυναικόπαιδα, που γενοκτόνησαν οι βυζαντινοί υπάνθρωποι. Μαζί με τους ήδη νεκρούς Κρητικούς στα πεδία των μαχών, το Ολοκαύτωμα της Κρήτης αριθμεί 270.000 νεκρούς, σφαγιασθέντες από τα βυζαντινά στίφη του Νικηφόρου Φωκά.

- Ο Νικηφόρος Φωκάς, χωρίς κανένα ίχνος θεοσέβειας, ανδρείας και πολιτισμού, ζήτησε να βρουν το πτώμα της Ιέρειας Κλεαγέτης. Μόλις οι βυζαντινοί το βρήκαν, ο βάρβαρος Αρμένιος στρατηγός διέταξε να της κόψουν το κεφάλι και να το καρφώσουν σε ένα κοντάρι. Αφού το έφτυσε, το περιέφερε πάνω στο άλογό του ως τρόπαιο...

- Ο Νικηφόρος Φωκάς για να ολοκληρώσει την καταστροφή της Κρήτης διατάσσει την φυλετική αλλοίωση του Κρητικού λαού. Εγκαθιστά στο ηρωικό Νησί βαρβάρους Σλαύους, Ρώσους και Αρμένιους. Επιπλέον διατάσσει τους μοναχούς των χριστιανών να εκχριστιανίσουν βιαίως τον Κρητικό λαό. Ο Νίκων ο «Μετανοείτε» αποβιβάζεται στην Κρήτη με προστασία βυζαντινής φρουράς και αρχίζει νέες σφαγές.

- Παρά την τρομακτική γενοκτονία, οι Κρητικοί ανένηψαν και συνέχισαν τον Ιερό Αγώνα για Ελευθερία, κάτι που αποδεικνύεται με την απειλητική επιστολή που έστειλε ο Αλέξιος Κομνηνός το 1192, όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου μας.

- Η Γενοκτονία 270.000 Κρητικών από τους βυζαντινούς κατακτητές το 961 έχει χαραχθεί βαθιά στην μνήμη όλων των Ελλήνων παρά τις προσπάθειες των νεοβυζαντινών κατακτητών να την διαγράψουν.

Πηγές: Λέων Διάκονος, ΙστορίαM. Canard, Byzance et les ArabesΠρίσκος, Κρητικά, στην συλλογή Jus Graeco-Romanum, Γρηγορίου Παπαδοπετράκη, Ιστορία των Σφακίων, Αθήνα 1971

21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού πήρα ένα μήνυμα σχετικά με τους μετανάστες στην Κίσαμο και τις κατά καιρούς ανώνυμες φήμες που κυκλοφορούν για επιθέσεις και βιαιοπραγίες εναντίων των.
Η αλήθεια είναι ότι κουράστηκα με την τόση υποκρισία που καλό καμουφλάρεται κάτω από τα κροκοδείλια δάκρυα κρατικοδίαιτων και ύποπτων οργανώσεων. Επειδή άλλα λόγια δεν έχω να πω πάνω σε αυτό το θέμα, τους αφιερώνω το παρακάτω, παρμένο από την ελληνική ιστορία, κειμενάκι.
Μια μέρα ο Σωκράτης που έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της "τριπλής διύλισης".
- "Τριπλή διύλιση" ρώτησε με απορία.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
- Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.
- Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο ;
- Όχι δεν νομίζω...
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Λοιπόν με αυτόν τον τύπο που κάτι θέλει να πει αλλά δεν ξέρει αν είναι αλήθεια, αν είναι καλό ή τουλάχιστον χρήσιμο, μοιάζουν και κάποιοι που συνεχίζουν να μας κατηγορούν χωρίς αποδείξεις, χωρίς στοιχεία, με πολύ κακία, αδιαφορώντας για τα υπαρκτά προβλήματα των μεταναστών. Επειδή βέβαια ο κόμπος έφτασε στο χτένι καιρός όλοι αυτοί οι ανώνυμοι να βγάλουν τις κουκούλες και αν θέλουν να βοηθήσουν ας έλθουν από κοντά !!! Γιατί διαφορετικά κάποιοι άλλοι είναι οι Ρατσιστές;

ΔΙΑΡΡΗΚΤΕΣ ΜΕ ΓΟΥΣΤΟ

Διάρρηξη σε γνωστό αθλητικό μαγαζί του Kαστελλιού έγινε χθες τα ξημερώματα, οι διαρρήκτες αφού αχρήστευσαν τον συναγερμό, αφαίρεσαν 10 ζευγάρια επώνυμα αθλητικά παπούτσια νούμερο 41, αλλά και πολλές μπλούζες μικρού μεγέθους, medium, αφού πρώτα τις ...δοκίμασαν. Βρήκαν τρία σακβουαγιάζ και αφού τα γέμισαν με διαλεχτά ρούχα αποχώρησαν σαν κύριοι, παίρνοντας και κάμποσα καλά ρολόγια χεριού. Η αστυνομία βέβαια δεν πήρε πρέφα, αλλά και να έπαιρνε τι θα γινόταν; Οι κάμερες από τις παραπλήσιες τράπεζες δεν κατέγραψαν τίποτα, μιας και βλέπουν στον......ουρανό ! Μήπως θα ήταν καλό να μπουν επιτέλους κάμερες σε αρκετά σημεία της πόλης μιας και αστυνόμευση δεν υπάρχει κατά τας βραδυνάς ώρας; Νομίζω ότι κανένας μας δεν θα έχει παράπονο αρκεί να καταγράφουν αυτά που πρέπει. Δυστυχώς οι επιχειρήσεις πρέπει να διασφαλίσουν τα μαγαζιά τους από μόνες τους. Ένας αστυνομικός για 5000 κατοίκους και 30 χιλιόμετρα περίμετρο δεν φτάνει, αλλά μήπως δεν το ξέρουν; Το ξέρουν αλλά..... προτεραιότητα έχει η πρωτεύουσα.

ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1700-1702

ΜΥΚΟΝΟΣ

Η Μύκονος έχει περίμετρο 36 μίλια και βρίσκεται σε απόσταση 30 μιλίων από την Νάξο, 40 από την Ικαρία και 18 από το λιμάνι της Τήνου. Το στενό που χωρίζει την Μύκονο από την Δήλο είναι μόλις 3 μίλια από το ακρωτήριο Αλογομάνδρα.... Το λιμάνι της Μυκόνου είναι πολύ ανοικτό ... και ο κόλπος που βρίσκεται από την μια πλευρά του λιμανιού καταλήγει σε αδιέξοδο είναι καταλληλότερος για μεγάλα καράβια (Κόρφου), όπου μια φυσική αποβάθρα που αποτελείτε από βράχους, σχεδόν στην επιφάνεια της θάλασσας το προστατεύει απόν τον βόρειο άνεμο. Το νησί του Αγίου Γεωργίου (Μπάου) φαίνεται στην είσοδο του κόλπου, όταν μπαίνουμε, στα δεξιά δίπλα σε δυο μεμονωμένους βράχους (Καβουρονήσια). Άλλα λιμάνια του νησιού είναι ο Πάνορμος και η Αγία Άννα. Οι ναύτες της Μυκόνου φημίζονται ότι είναι οι πιο επιδέξιοι όλης της χώρας. Το νησί έχει τουλάχιστον 500 ναυτικούς, 100 βάρκες και 40-50 μεγάλα καΐκια για εμπόριο με την Τουρκία και τον Μοριά. Οι συναλλαγές με την Τουρκία γίνονται σε δέρματα και μαροκινά που εξάγονται στο Σιατζί (Σιγατζίκ) κοντά στην Σμύρνη και στην Σκαλανόβα (Κουσάντασι). Το εμπόριο με τον Μοριά έχει αντικείμενο τώρα το κρασί, με το οποίο οι Μυκονιάτες εφοδιάζουν τον Βενετσιάνικο στόλο στο Ναύπλιο. Στην Μύκονο υπάρχουν καΐκια που μπορούν να μεταφέρουν 700-800 βαρέλια κόκκινο κρασί. Συχνά πρόκειται για κοκκινισμένο νερό, αλλά οι Βενετοί το πληρώνουν ανάλογα το πόσο δυνατό και καλό είναι. Οι Έλληνες δεν μπορούν να σταματήσουν τις κατεργαρίες. Εδώ παράγονται 25.000 -30.000 βαρέλια το χρόνο κρασί (1 βαρέλι=150 γαλλικές λίμπρες=50 οκάδες, άρα 1.250.000 οκάδες κρασί). Ο κύριος Γουίλερ αγόρασε εδώ ένα αργυρό νόμισμα που φέρει κεφαλή του Δια και από τον οπισθότυπο εικονίζεται ένας βότρυς με σταφύλια....

Σύμφωνα με το Στράβωνα, οι αρχαίοι ποιητές τοποθετούσαν στην Μύκονο τον τάφο των Κενταύρων, τους οποίους νίκησε ο Ηρακλής. (εννοεί τους Γίγαντες κατά την γιγαντομαχία).

Ο Στέφανος ο γεωγράφος ο οποίος αντέγραψε τον Στράβωνα σε πολλά , βεβαιώνει ότι το νησί πήρε το όνομα του από κάποιον Μύκονο γιο του Ανίου, αλλά και για τους δυο γνωρίζουμε ελάχιστα. Η παρατήρηση του Στράβωνα αλλά και του Ευσταθίου έχει περισσότερη αληθοφάνεια, ότι δηλαδή οι Μυκονιάτες είχαν την τάση να γίνονται φαλακροί στα 20-25 χρόνια τους. Ο Πλίνιος αντίθετα υποστήριζε ότι τα παιδιά εδώ γεννιούνται φαλακρά.

Η διαμονή στο νησί είναι αρκετά ευχάριστη για τους ξένους , αρκεί να βρεις και ένα καλό μάγειρα, καθώς οι Έλληνες δεν ξέρουν από μαγειρική. Οι πέρδικες αφθονούν, όπως και τα ορτύκια, οι μπεκάτσες, τα τρυγόνια και τα κουνέλια και οι συκοφάδες. Τρως θαυμάσια σταφύλια και υπέροχα σύκα, το μαλακό τυρί που παράγει το νησί είναι υπέροχο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μύκονος και η Τήνος κατακτήθηκαν από τον Ανδρέα Γκίζι, μερικά χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, από αυτόν τον Ανδρέα Γκίζι κατάγεται και ο Γιαννάκης Γκίζης που είναι πρόξενος τώρα στην Μύκονο. Η οικογένεια του ανήγειρε στην Μύκονο μιαν εκκλησία τον Άγιο Λουδοβίκο και συντηρεί στο σπίτι του έναν ιερέα του δόγματος μας για να την λειτουργεί. Όσο για τις ελληνικές εκκλησίες στο νησί υπάρχουν τουλάχιστον 50 και η κάθε μια έχει και τον παπά της. Από τους Τούρκους υπάρχει μόνο ένας Καδής και αυτός πεφερόμενος. Υπάρχουν και κάποια μοναστήρια, της Παλαιοκαστριανής με 2-3 μοναχές στο μέσον του νησιού, το μοναστήρι του Αγίου Πανταλέοντος (Α. Παντελεήμονος) που έχει 3-4 μοναχούς, τα μοναστήρια της Παναγίας Μούσαινας, του Αγίου Γεωργίου και του Σωτήρος είναι εγκαταλελειμμένα....

Οι κυρίες της Μυκόνου δεν είναι καθόλου άσχημες, αν η περιβολή τους δεν ήταν τόσο γελοία. Φορούν ένα είδος μισογίλεκου (Α) και από πάνω ένα υποκάμισο (Β) βαμβακερό με φαρδιά μανίκια, είναι δε στολισμένο με δαντέλες ή κεντημένο με χρυσοκλωστή ή ασημοκλωστή. Φορούν ακόμα ένα είδος προστηθίου (C) κεντημένο πάνω σε ένα φόρεμα χωρίς μανίκια που περνά κάτω από τα μπράτσα και κρέμεται από τους ώμους. Στην πλάτη φορούν ένα μπουστομπράσαλο (D) που έχει δυο φτερά στα πλάγια και δυο ανοίγματα για να περνούν τα χέρια, τον χειμώνα του βάζουν και μανίκια. Μετά βάζουν το χολύβιο (φουστάνι) (F) και πάνω σε όλα αυτά βάζουν και μια ποδιά (Η) ολοκέντητη από μουσελίνα ή μεταξωτό ύφασμα. Τα πασούμια τους είναι βελούδινα και τα λένε κουντουροπάπουσα, στο τέλος βάζουν την καλύπτρα, την χρουσομπόλια, που την τυλίγουν γύρω από το κεφάλι και την περνούν και από το σαγόνι......

Joseph Tournefort