Το βιβλίο ιστορίας της τρίτης γυμνασίου, το βιβλίο που διδάσκονται τα ελληνόπουλα, αλλά και ως πέρυσι η κόρη μου, το λέει με σαφήνεια: «Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις». Μάλιστα! Τα Ίμια δεν είναι ελληνικά, αλλά η Ελλάδα τα διεκδικεί.
- Αυτά τελικά διδάσκουμε στα παιδιά μας...ή αυτά μας επιβάλλουν να τους λέμε; Μετά μας πειράζει που κάποιοι θέλουν την ανεξαρτησία της Κρήτης, της Θράκης, των νησιών; Ποιος αρρωστημένος νους μπορεί να λέει αυτά τα πράγματα σε μια περίοδο που όλοι γνωρίζουμε που βρίσκεται το εθνικό μας φρόνημα;
-Δεν μπορώ να καταλάβω κανένα τους, ούτε καν αυτήν την κυρία που λέγεται υπουργός παιδείας. Φυσικά με ενοχλεί και αυτή η παρατεταμένη αδιαφορία απ' όλους μας.
- Οι περιηγητές, άνθρωποι ξένοι και πολλές φορές επικίνδυνοι για την χώρα..στα βιβλία τους έγραφαν στο πέρασμα των αιώνων, με μεγαλύτερο πάθος για τους Έλληνες, τις θυσίες τους, την δυστυχία τους, τους αγώνες τους. Έγραφαν με υπερηφάνεια για τα νησιά των Ελλήνων, τα ήθη και τα έθιμα των Ελλήνων, για τις θυσίες των Ελλήνων και παρόλο που όλοι οι χώροι βρισκόταν κάτω από τουρκικό ζυγό και υποδούλωση, ήταν γι' αυτούς ...χώροι Ελληνικοί.
Σήμερα βλέπουμε καθαρά την πλήρη υποδούλωση που ετοιμάζει η νέα τάξη πραγμάτων .... αλλά που κουράγιο για επανάσταση, που κουράγιο έστω για ένα δημόσιο γιαούρτωμα! Αν δεν πρόκειται για κακόγουστο αστείο έ τότε είναι δείγμα βλακείας και για ένα πολύ επικίνδυνο φαινόμενο ..υποδούλωσις. Άντε ντε ξυπνήστε!!!