Σίγουρα θα υπάρχει εξήγηση αλλά ποιος θα μας την πει;
Σάββατο 21 Μαΐου 2022
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Σίγουρα θα υπάρχει εξήγηση αλλά ποιος θα μας την πει;
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟ ΔΡΑΠΑΝΙΑ
Με λαμπρότητα τελέσθηκε η Ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Δραπανιά, επί τη εορτή της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού...
Την Παρασκευή 20 Μαϊου την Θεία Λειτουργία λάμπρυναν με την παρουσία τους οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Δραπανιά, ακολούθησε παραδοσιακό κέρασμα και οι μαθητές ξεκουράστηκαν στην παιδική χαρά της ενορίας μας. Στην συνέχεια επισκέφθηκαν τον Ιερό Ναό Πέτρου και Παύλου (Φατζιανά) και τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου (αρχαία Μήθυμνα) στην εκδρομή τους συνόδευσε ο εφημέριος της ενορίας μας.
Εκ της Ενορίας
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΙΜΑ
Η Υπηρεσία Υδροάρδευσης του Δήμου Κισάμου ενημερώνει τους καταναλωτές που έχουν οφειλές να προσέλθουν για τακτοποίηση, διότι σε 15 μέρες η υπηρεσία θα προβεί σε διακοπή της σύνδεσης.
Οι παραβάσεις των υδρομέτρων, θα χρεώνονται με πρόστιμα και πιο συγκεκριμένα:
Α) Αυθαίρετη σύνδεση χωρίς υδρομετρητή, θα διακόπτεται η σύνδεση και θα επιβάλλεται πρόστιμο 500,00 €.
Β) Αυθαίρετη σύνδεση υδρομετρητή θα διακόπτεται και η επανασύνδεση θα γίνετε εφόσον ο φερόμενος ιδιοκτήτης καταβάλλει τα τέλη σύνδεσης και το προβλεπόμενο πρόστιμο 100,00 €.
Γ) Άρδευση μέσω χαλασμένου υδρομετρητή, θα γίνετε αφαίρεση του υδρομετρητή και θα χρεώνεται τέλος χρήσης σύμφωνα με τη κατανάλωση προηγούμενων ετών, προσαυξημένη κατά 500m3.
Δ) Σε περίπτωση παραβίασης υδρομετρητή με αποτέλεσμα να εμφανίζει μικρότερη ένδειξη, θα επιβάλλεται πρόστιμο 250,00€ σύμφωνα με τα προβλεπόμενα και θα χρεώνεται τέλος χρήσης σύμφωνα με τη κατανάλωση προηγούμενων ετών.
Εκ του Δήμου.
Οι παραβάσεις των υδρομέτρων, θα χρεώνονται με πρόστιμα και πιο συγκεκριμένα:
Α) Αυθαίρετη σύνδεση χωρίς υδρομετρητή, θα διακόπτεται η σύνδεση και θα επιβάλλεται πρόστιμο 500,00 €.
Β) Αυθαίρετη σύνδεση υδρομετρητή θα διακόπτεται και η επανασύνδεση θα γίνετε εφόσον ο φερόμενος ιδιοκτήτης καταβάλλει τα τέλη σύνδεσης και το προβλεπόμενο πρόστιμο 100,00 €.
Γ) Άρδευση μέσω χαλασμένου υδρομετρητή, θα γίνετε αφαίρεση του υδρομετρητή και θα χρεώνεται τέλος χρήσης σύμφωνα με τη κατανάλωση προηγούμενων ετών, προσαυξημένη κατά 500m3.
Δ) Σε περίπτωση παραβίασης υδρομετρητή με αποτέλεσμα να εμφανίζει μικρότερη ένδειξη, θα επιβάλλεται πρόστιμο 250,00€ σύμφωνα με τα προβλεπόμενα και θα χρεώνεται τέλος χρήσης σύμφωνα με τη κατανάλωση προηγούμενων ετών.
Εκ του Δήμου.
Παρασκευή 20 Μαΐου 2022
Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ
.jpg)
Στα ακριτικά προς Νότον Αντικύθηρα, εορτάστηκε όπως κάθε χρόνο η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, στον ομώνυμο Ναό που δεσπόζει πάνω από το γραφικό λιμάνι του μικρού νησιού και κτίσθηκε περίπου μεταξύ 1780-1800 από Κρήτες πρόσφυγες της επαρχίας Κισάμου.
Τις Ιερές Ακολουθίες τέλεσε ο πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Διονύσιος Μάλλιος, καθώς η προγραμματισμένη χοροστασία του Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ ματαιώθηκε λόγω των πολύ δυσμενών καιρικών συνθηκών. Παρέστη ο Δήμαρχος Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Ευστράτιος Χαρχαλάκης και ο Πρόεδρος της Κοινότητας Αντικυθήρων κ. Γεώργιος Χαρχαλάκης με κατοίκους του νησιού, λιγότερους από τις προηγούμενες χρονιές λόγω της πανδημίας.
Τις Ιερές Ακολουθίες τέλεσε ο πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Διονύσιος Μάλλιος, καθώς η προγραμματισμένη χοροστασία του Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ ματαιώθηκε λόγω των πολύ δυσμενών καιρικών συνθηκών. Παρέστη ο Δήμαρχος Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Ευστράτιος Χαρχαλάκης και ο Πρόεδρος της Κοινότητας Αντικυθήρων κ. Γεώργιος Χαρχαλάκης με κατοίκους του νησιού, λιγότερους από τις προηγούμενες χρονιές λόγω της πανδημίας.
.jpg)
.jpg)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΦΑΛΑΣΑΡΝΑΣ
Η ξενάγηση έγινε από την αρχαιολόγο Χατζηδάκη Ελπίδα στην αγγλική γλώσσα παρουσία του Αντιδημάρχου Παιδείας- δια Βίου Μάθησης και Πολιτισμού κ. Χαχλάκη Γεωργίου και της υπεύθυνης του γραφείου Παιδείας και δια βίου Μάθησης κ. Κουφάκη Μαρίας.
Στο Κέντρο Δια Βίου Μάθησης του Δήμου Κισσάμου συνεχίζονται τα μαθήματα Δημιουργίας Ιστοσελίδας καθώς και οι εγγραφές σε όλα τα τμήματα. Πληροφορίες στο site του Δήμου https://www.kissamos.gr/news.
Εκ του Δήμου.
ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ
Προγραμματική σύμβαση για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της Κισάμου
Το μεγαλόπνοο έργο για την Κίσσαμο όπως έμαθα έχει ολοκληρωθεί και εντός του Ιουλίου θα παρουσιαστεί σε εκδήλωση, στην Κίσαμο, απο τους ανθρώπους το Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Η προγραμματική σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ του δήμου Κισσάμου, του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Περιφέρειας Κρήτης και του Ε.Μ Π βάζει τις βάσεις για την πρώτη ολοκληρωμένη παρέμβαση στην κωμόπολη του Καστελίου που θα αλλάξει ουσιαστικά την παραμελημένη ως σήμερα εικόνα της.
Σιγουρά θα χρειαστεί χρόνος για να υλοποιηθούν όλα όσα θα μας προτείνουν, αλλά το ελπιδοφόρο ειναι οτι θα έχουμε κάτι στα χέρια μας ώστε να ξεκινήσουμε να κάνουν μελέτες αλλά και αναζήτηση των ανάλογων Ευρωπαϊκών προγραμμάτων που τρέχουν για να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα κονδύλια. Τα προβλήματα της πόλης ειναι γνωστά, κυκλοφοριακό, οδικό δίκτυο και καθημερινότητα του πολίτη, αν λυθούν αυτά τότε θα έχουμε κάνει μια αρχή να λέμε οτι ειμαστε μια πόλη.
Μια μικρή αμφιβολία έχω αν όπως τα ακούω τα πράγματα θα έχουμε την δυνατότητα να τα υλοποιήσουμε εμείς ή θα ξαναυποχρεωθούμε σε μελετητικά γραφεία να μας βγάλουν από την στενωπό όπως και με το Open Mall. Αλήθεια που φτάνει η μελέτη αυτή και θα την δούμε ποτέ ή θα την φάει το σκοτάδι;
Το μεγαλόπνοο έργο για την Κίσσαμο όπως έμαθα έχει ολοκληρωθεί και εντός του Ιουλίου θα παρουσιαστεί σε εκδήλωση, στην Κίσαμο, απο τους ανθρώπους το Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Η προγραμματική σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ του δήμου Κισσάμου, του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Περιφέρειας Κρήτης και του Ε.Μ Π βάζει τις βάσεις για την πρώτη ολοκληρωμένη παρέμβαση στην κωμόπολη του Καστελίου που θα αλλάξει ουσιαστικά την παραμελημένη ως σήμερα εικόνα της.
Σιγουρά θα χρειαστεί χρόνος για να υλοποιηθούν όλα όσα θα μας προτείνουν, αλλά το ελπιδοφόρο ειναι οτι θα έχουμε κάτι στα χέρια μας ώστε να ξεκινήσουμε να κάνουν μελέτες αλλά και αναζήτηση των ανάλογων Ευρωπαϊκών προγραμμάτων που τρέχουν για να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα κονδύλια. Τα προβλήματα της πόλης ειναι γνωστά, κυκλοφοριακό, οδικό δίκτυο και καθημερινότητα του πολίτη, αν λυθούν αυτά τότε θα έχουμε κάνει μια αρχή να λέμε οτι ειμαστε μια πόλη.
Μια μικρή αμφιβολία έχω αν όπως τα ακούω τα πράγματα θα έχουμε την δυνατότητα να τα υλοποιήσουμε εμείς ή θα ξαναυποχρεωθούμε σε μελετητικά γραφεία να μας βγάλουν από την στενωπό όπως και με το Open Mall. Αλήθεια που φτάνει η μελέτη αυτή και θα την δούμε ποτέ ή θα την φάει το σκοτάδι;
Πολλά τα καλά νέα τελευταία ας ελπίσουμε ένα να ..πιάσει τόπο.
ΓΕΝΙΚΑ Ο ΧΩΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
- Ειλικρινά την "εμπάθεια " και ανικανότητα να μην μπορούν να διοργανώσουν μια εκδήλωση όπως οφείλουμε για την μνήμη των ηρώων προγόνων μας, το κατανοώ. Αλλά να μην μπορούν στοιχειωδώς να υπάρχει μια συμμετρία έστω και στις σημαίες, δεν το κατανοώ, εκτός και έχουμε πάρει νέο πρωτόκολλο, που λέει ότι, τις σημαίες τις αναρτούμε( μέγεθος), με βάσει τον πληθυσμό της κάθε χώρας.
Η πατρίδα μας είναι μεγάλη στην ψυχή και στην ανδρεία.
Κρίμα για την δημοτική αρχή.
Τιμή και δόξα στους Ήρωες μας.
Η πατρίδα μας είναι μεγάλη στην ψυχή και στην ανδρεία.
Κρίμα για την δημοτική αρχή.
Τιμή και δόξα στους Ήρωες μας.
Αυτό το κειμενάκι δημοσίευσε στην σελίδα του ο πρώην Δήμαρχος και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Κισάμου κ. Σταθάκης.
-Δεν θα σταθώ αν οι σημαίες είχαν ή όχι συμμετρία ή αν ειναι μεγαλύτερες των άλλων χωρών που πολέμησαν για τα ιδανικά μας, απο την δική μας, αλλά θα σταθώ στο ποιο ουσιαστικό. Δεν γίνεται να διοργανώνουμε μια γιορτή στην μέση του δρόμου, με τόσους επίσημους καλεσμένους. Είναι υποχρέωση της δημοτικής αρχής να μεταφέρει το μνημείο σε ένα καλύτερο ποιο άνετο μέρος, που το έχει. Δεν γίνεται την ώρα που γίνεται μια ομιλία για τους Ήρωες μας να περνά ο κάθε νταλικέρης κορνάροντας, δεν γίνεται την ώρα που παίξει η φιλαρμονική τον Εθνικό ύμνο να κοιτάζεις να μην έλθει κανένα αυτοκίνητο απάνω σου.... και να απασχολούμε και δυο αστυνόμους για να ρυθμίσουν την κυκλοφορία ....
Να τα βράσω λοιπόν τα πρωτόκολλα, αφού δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απο την παλιοκατάσταση μας. Βολευόμαστε σε ότι έχουμε αδιαφορώντας αν η εποχή τρέχει, κάνουμε τα ίδια που κάναμε και πριν 30 χρόνια απο συνήθεια. Που ειναι οι ιδέες, οι φρέσκιες ιδέες;
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΙΣΑΜΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΜΑΪΟΥ 2022 ΩΡΑ 19:30
19:30 ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΕΣΟΝΤΩΝ – ΠΛΑΤΑΝΟΣ
Επιμνημόσυνη Δέηση
Προσκλητήριο Πεσόντων
Κατάθεση στεφάνων
Ενός λεπτού σιγή στη Μνήμη των Πεσόντων
Εθνικός Ύμνος
Χαιρετισμός από τον Δήμαρχο Κισάμου, κ. Γιώργο Μυλωνάκη
Ομιλία με τίτλο «Μνημείο Πλατάνου» Φωτίζοντας την ιστορία των θυμάτων του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και της μάχης της Κρήτης από την κα Πόπη Μαραθάκη φιλολόγου
Παραδοσιακοί Χοροί από τον Χορευτικό Σύλλογο «η Κίσαμος»
Παραδοσιακό κέρασμα.
Εκ του Δήμου
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Μετά την εκδήλωση στο Τσατσαρωνάκειο, το γεύμα που ακολούθησε σε γνωστή ταβέρνα της πόλης, ένας καφές στο Οn the Go του Αντώνη Παρτσαλάκη για τους καλεσμένους του ΝΕΣΚ της PublicOTA. Το ευχάριστο ειναι βέβαια οτι βλέπω αγκαλιά και δυο παλιούς αγωνιστές του ΝΕΣΚ που παρά τις αντιπαλότητες τους "κομματικές" και "εμπορικές" για το κοινό καλό ειναι μαζί.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΔΡΑΠΑΝΙΑ
Τελειώνοντας οι εργασίες κατασκευής των παροχετεύσεων αποχέτευσης στο Δραπανιά και η αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης προς την περιοχή Αντραμυθιά, θέλω να ευχαριστήσω
θερμά τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο, για την Υπηρεσία Υδροάρδευσης - Αποχέτευσης, κ. Θεόφιλο Χριστουλάκη για την εκτέλεση αυτών των έργων, καθώς επίσης των ευχαριστώ θερμά γιατί όποτε τον χρειαστώ ανταποκρίνεται άμεσα για την επίλυση των προβλημάτων της κοινότητας
μας.
Δραπανιάς 19-5-2022
Ο Πρόεδρος της κοινότητας Δραπανιά
Αντώνιος Κοκοτσάκης
θερμά τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο, για την Υπηρεσία Υδροάρδευσης - Αποχέτευσης, κ. Θεόφιλο Χριστουλάκη για την εκτέλεση αυτών των έργων, καθώς επίσης των ευχαριστώ θερμά γιατί όποτε τον χρειαστώ ανταποκρίνεται άμεσα για την επίλυση των προβλημάτων της κοινότητας
μας.
Δραπανιάς 19-5-2022
Ο Πρόεδρος της κοινότητας Δραπανιά
Αντώνιος Κοκοτσάκης
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΑ
Η ομιλία του εκπαιδευτικού Σπανουδάκη Αντώνη στην εκδήλωση για την Μάχη της Κρήτης στο Κάμπο των Καλλεργιανών στις 19-05-2022.
%20(1).jpg)
Ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης, αναφέρει στο ημερολόγιό του: «Στο τραπέζι η Μάρω μου λέει τη διήγηση ενός Άγγλου αξιωματικού που γύρισε χτες βράδυ από το Ηράκλειο. Τ’ αλεξίπτωτα, με όλα τα χρώματα, πέφτοντας μέσα στο χαλάζι των γερμανικών πολυβόλων. Οι Κρητικοί, άλλοι χωρίς όπλα, άλλοι χωρίς φυσίγγια, πέφτοντας με τα χαντζάρια πάνω στον εχθρό, οι Νεοζηλανδοί με την ξιφολόγχη κι αυτοί χωρίς πολεμοφόδια. Το Ηράκλειο ζωσμένο από παντού, το λιμάνι του γεμάτο βουλιαγμένα καράβια και οι Κρητικοί λέγοντας στους Εγγλέζους :«Φύγετε εσείς, εμείς έχουμε τα βουνά.» Τα νοσοκομεία γκρεμισμένα πρώτα-πρώτα από τους βομβαρδισμούς. Γερμανοί αιχμάλωτοι ομολόγησαν πως το έκαναν επίτηδες, σύμφωνα με διαταγές, για να ρίξουν το ηθικό του κόσμου. Αφάνταστο μακελειό. Ο αξιωματικός αυτός άρχισε να κλαίει όταν του μιλούσαν για τους Κρητικούς.»
Ο ίδιος ο Χίτλερ, ο οποίος ενημερωνόταν κατά τη διάρκεια της μάχης για την αγωνιστικότητα της Κρήτης δήλωσε : « Η λύσσα και η αγριότητα με την οποία ο πληθυσμός της Κρήτης πολεμά τους στρατιώτες του Ράιχ, μόνο στον πολωνικό πόλεμο παρατηρήθηκε.»
Οι επίσημες εκτιμήσεις του Γερμανικού Επιτελείου Στρατού ανέφεραν, ότι: «πρόκειται για ένα σκληροτράχηλο, φιλελεύθερο λαό που στην καθημερινή του ζωή είναι εξοικειωμένος με τα όπλα. Η συμπεριφορά του πληθυσμού ήταν αβέβαιη. Θεωρήθηκε δυνατόν ότι, για να πετύχει το ίδιο ευνοϊκούς όρους, όπως ο πληθυσμός της ηπειρωτικής Ελλάδος, θα φερνόταν με συμπάθεια προς τις δυνάμεις του άξονα ή ότι θα έμενε τουλάχιστον ουδέτερος»
Γερμανός αξιωματικός σε επίσημη έκθεσή του, έγραφε: «Οι ίδιοι εμείς είχαμε πέσει για παρόμοιες πολεμικές επιχειρήσεις και στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά η αιφνιδιαστική και τρομακτική επίθεσή μας, σκόρπιζε τον πανικό στον άμαχο πληθυσμό και απομάκρυνε τους στρατιωτικούς που έτρεχαν να παραδοθούν. Ενώ στην Κρήτη κανένας δεν φοβόταν. Κανένας δεν έφευγε. Κανένας δεν παραδινόταν. Οι σφαίρες σφύριζαν στα αυτιά μας όταν ξεμπουκάραμε από την καταπακτή του αεροπλάνου και ώσπου να πέσουμε στην γη. Όσοι πατούσαμε το χώμα ζωντανοί, βλέπαμε ένα μαινόμενο πλήθος να μας επιτίθεται, χωρίς να φοβάται τα ανεπανάληπτα μας όπλα και τις χειροβομβίδες μας. Στην Κρήτη μόνο οι πέτρες δεν σηκώνονταν μονάχες τους να χτυπούν. Τα πάντα μας πολεμούσαν και εμείς πολεμούσαμε ως την ύστατη στιγμή».
Η ηρωική αντίσταση του Κρητικού λαού κράτησε μέχρι την 30η Μαΐου, οπότε και υπογράφηκε η συνθηκολόγηση. Από την 1 Ιουνίου οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν το καταστροφικό έργο τους κατά των ανθρώπων. Ο Στρατιωτικός Διοικητής του Ηρακλείου έθεσε όλους τους πολίτες της Κρήτης εκτός νόμου, ισχυριζόμενος ότι ενώ δεν ήταν στρατευμένοι σε τακτικό στρατό, χτύπησαν και σκότωσαν Γερμανούς στρατιώτες, κατά παράβαση της συνθήκης της Χάγης του 1907, που απαγόρευε σε πολίτες μία τέτοια συμμετοχή.
Περίπου την ίδια απάντηση έδωσε και ο αντιπρόσωπος του Στρατιωτικού Διοικητή Χανίων όταν μία Επιτροπή του λαού αποφάσισε να τον ρωτήσει για ποιο λόγο τουφέκιζαν τον Κρητικό λαό χωρίς καμία αιτιολογία.
«Σας τουφεκίζομεν διότι επολέμησεν ο λαός. Δεν επολέμησε ο στρατός σας», ήταν η απάντηση.
Και, όμως οι Κρήτες, σύμφωνα με την Συνθήκη της Χάγης του 1907, είχαν το δικαίωμα να αντισταθούν στον κατακτητή, διότι το άρθρο 2 του προσηρτημένου πρωτοκόλλου της Συνθήκης ορίζει ότι οι πολίτες μίας μη κατεχόμενης χώρας όπου δρα ο εχθρός, μπορούν να λάβουν αυθορμήτως τα όπλα για να κτυπήσουν τα στρατεύματα της εισβολής αρκεί να εκπληρούν δύο προϋποθέσεις: α) να φέρουν φανερά όπλο και β) να τηρούν τους κανόνες και τα έθιμα του πολέμου, ενώ το άρθρο 3 διευκρινίζει ότι σε περίπτωση σύλληψης των πολιτών αυτών από τον εχθρό δικαιούνται αντιμετώπιση ίδια με αυτή των αιχμαλώτων πολέμου.
Μα οι Κρητικοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να αντισταθούν στον κατακτητή. Τις τελευταίες εβδομάδες πριν από την κατάρρευση της Γερμανίας ο ίδιος ο Γκαίμπελς ζητούσε με άρθρα του στη εφημερίδα «ΡΑΪΧ» από τους Γερμανούς κάθε ηλικίας και κάθε φύλου, να φονεύουν κάθε εχθρό που θα εισέβαλλε στην χώρα τους με ό,τι τυχόν όπλα είχαν και με ξύλα ακόμη. Ακόμη και ο ίδιος ο Χίτλερ στο γνωστό του έργο «Ο Αγών μου», έγραφε : «Ο λαός που δεν πολεμά για την ελευθερία του δεν πρέπει να έχει ελευθερία ».
Οι νεκροί Κρήτες και σύμμαχοι της Μάχης είναι περίπου 13.500, ενώ από την πλευρά των Γερμανών, περίπου 8.000. Γι’ αυτούς τους νεκρούς της Κρήτης αλλά και της αντίστασης, είχε πει ο Γερμανός Διοικητής του Φρουρίου Κρήτης, Αντρέ, σε συνομιλία του με τον Σουηδό αντιπρόσωπο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού : «Οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες. Φαντάζουν σαν τους μυθικούς ήρωες. Είναι τόσο περήφανοι την τραγική εκείνη ώρα του θανάτου, που όποιος τους δει, είναι αδύνατο να μη τους θαυμάσει. Πολλές φορές, όταν επρόκειτο να γίνουν εκτελέσεις, αφήκα το γραφείο μου και βγήκα στο μπαλκόνι, μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω. Σε κανένα άλλο λαό δεν είδα τέτοια περιφρόνηση προς το θάνατο και τόση αγάπη προς την Ελευθερία...»
Ο Γερμανός πτέραρχος Φον Στούντεντ σε άλλο σημείο του βιβλίου του αναφέρει: «Δι’ εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος». Ο ίδιος ο Χίτλερ είπε: «Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν».
Ο στρατάρχης Ουέιβελ στις σημειώσεις του έγραψε: «Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων. Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ»
Ακόμη και οι σύμμαχοι των Γερμανών, οι Ιάπωνες, οι οποίοι έβαζαν τον κώδικα τιμής πάνω και από τη ζωή τους, είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα από τον ηρωισμό των κρητικών. Η εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ του Τόκιο τον Ιανουάριο του 1942 έγραψε: «Χωρίς ενισχύσεις, χωρίς εφόδια, χωρίς τροφή, αξύριστοι, άυπνοι, άπλυτοι, χωρίς ανάπαυση, με χαμένους τους αρχηγούς τους μέσα στην τρομαχτική σύγχυση της μάχης που εμαίνετο αδιάκοπα, με πλήρη επίγνωση του αδύνατου της διαφυγής, εξακολουθούν να μάχονται σαν να είναι υπεράνθρωποι. Λιπόσαρκοι, σκυθρωποί, χωρίς το παραμικρό προστατευτικό προκάλυμμα για μία στοιχειώδη τέλος πάντων άμυνα, πολέμησαν στήθος με στήθος με έναν υπεράνθρωπο ηρωισμό οι πολεμιστές της Κρήτης. Πρέπει γι’ αυτό να καταστούν αντικείμενο της ευλαβούς λατρείας εκ μέρους όλων ημών που παρακολουθήσαμε την ένδοξη μάχη τους.
Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο «Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης», για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης».
Το «Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης» δεν συστάθηκε ποτέ, ο Χίτλερ όμως θεώρησε τόσο μεγάλο το κατόρθωμα των στρατιωτών του να πατήσουν την Κρήτη, που ίδρυσε ένα παράσημο στρατιωτικής αξίας με τη λέξη «Κρήτη» και το απένειμε σε όσους Γερμανούς κάθε βαθμού έλαβαν μέρος στη Μάχη.
Ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίστον Τσόρτσιλ, είπε: «Οι Νεοζηλανδοί, οι Αυστραλοί, οι Ουαλοί και οι Άγγλοι, μαζί με τους αφάνταστα ηρωϊκούς και πεισματάρηδες Κρητικούς, που επολέμησαν στον αποκαρδιωτικόν μάταιο αυτόν αγώνα, μπορούν, δίκαια νομίζω, να αισθάνονται ότι έπαιξαν αποτελεσματικό ρόλο, σε μια μάχη, που μας ανακούφισε σοβαρά. Η απώλεια των πιο καλών Γερμανών πολεμιστών απεμάκρυνε το τρομερό όπλο των αλεξιπτωτιστών από κάθε περαιτέρω συμμετοχή στα γεγονότα που διεδραματίσθησαν στη Μέση Ανατολή. Ο Γκαίριγκ κέρδισε μόνο μια ΠΥΡΡΕΙΑ ΝΙΚΗ στη Κρήτη. Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής. Στην Κρήτη ο Goering με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί, θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία… Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα…»
Αλλά και ο Βρετανός ιστορικός Άλαν Κλάρκ, έγραψε : «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».
Θα αναφέρω λίγα περιστατικά αντίστασης Κρητικών, όπως το διηγείται σε κείμενο του ο στρατιώτης ονόματι Καφάτος. «Ένας γέροντας, 70 χρονών τότε, από το χωριό Ασκορδαλλού Χανίων όταν έπεφταν οι αλεξιπτωτιστές αντί να κοιτάξει να φύγει άοπλος καθώς ήταν, αυτός είχε το νου του πώς να βρει όπλο. Ένας Γερμανός που τον είδε ξαφνικά μπροστά του, τράβηξε το πιστόλι να τον σκοτώσει, αλλά το όπλο έπαθε αφλογιστία . Ο γέροντας δεν έχασε καιρό, έπεσε επάνω του με την μαγκούρα που κρατούσε, τον αφόπλισε και του πήρε το όπλο...»
Όταν ο ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου, Διονύσιος Ψαρουδάκης, ζήτησε όπλα από τον αυστραλό Διοικητή των Δυνάμεων Ρεθύμνης Αντισυνταγματάρχη Ιάν Κάμπελ για να πολεμήσει τους γερμανούς, δηλώνοντάς του ότι τίθεται στις διαταγές του και είναι έτοιμος να υπακούσει, ο Κάμπελ του είπε ότι σαν καλόγερος οφείλει να υπακούσει μόνο στο Θεό και να εκτελεί μόνο τις διαταγές του. Τότε ο ηγούμενος του απάντησε: « Ο Θεός και η ιστορία του Μοναστηρίου και οι πολυάριθμοι καλόγεροι, που πρόσφεραν την ζωή τους για τη λευτερία της Κρήτης με διέταξαν να’ρθώ σε σένα να πολεμήσω». Και ο Ιάν Κάμπελ έγραψε: « Ο Καλόγερος και οι γενναίοι Κρήτες, οπλίσθηκαν μόνοι τους με όπλα και πολεμοφόδια που βρήκαν σε νεκρούς γερμανούς, και σαν αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσουν ένα αξιοσημείωτο εμπόδιο στους Γερμανούς, γιατί τους πίεζαν από τα πλευρά και τα νώτα. Οι Αυστραλοί είμαστε πολύ υπερήφανοι για τον ανδρείο τρόπο που οι Κρήτες μας υποστήριξαν».
Ο Αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης Ηρακλείου Φώτιος Θεοδοσάκης, όσα μερόνυχτα διήρκησε η Μάχη της Κρήτης, με ένα αυτόνομο όπλο αναδείχθηκε «πρωτοπαλίκαρο» του αγώνα. Τον αποτύπωσαν όμως στη μνήμη τους οι Γερμανοί από τα ράσα στα κινηματογραφικά φιλμ που έπαιρναν οι αλεξιπτωτιστές και αργότερα η Γκεστάπο έψαξε και τον βρήκε στο Σκαλάνι. Οι τελευταίες λέξεις του πριν την εκτέλεσή του ήταν: « Χριστέ μου.... Ζήτω η Αγία Λευτεριά».
Το τελευταίο παράδειγμα είναι σχετικό με την βοήθεια που πρόσφεραν οι γυναίκες στη μάχη της Κρήτης. Έλληνες, Βρετανοί, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί, Κύπριοι, ακόμη και Γερμανοί δέχτηκαν χωρίς διακρίσεις τις περιποιήσεις των γυναικών. Σεντόνια πανάκριβα και προίκες ξομπλιασμένες, σχίστηκαν και έγιναν επίδεσμοι. Σε παρατήρηση τους για αυτή την καταστροφή απαντούσαν : «Ίντα να τσι κάνουμε τσι προίκες ανε σκλαβωθούμε».
Τον Μάιο του 1958 δημοσιεύθηκε στην ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ένα κείμενο από τον Φραντς Πέτερ Βάϊσλερ, που σαν αλεξιπτωτιστής πήρε μέρος στην επίθεση κατά της Κρήτης, όπου έγραφε : «Οι νεκροί μας, είχαν παραμείνει επί ημέρας άταφοι και εις το θερμό κλίμα της Κρήτης είχαν υποστεί σοβαράς αλλοιώσεις, τας οποίας επέτεινον επιδρομαί σαρκοβόρων ορνέων. Τας αλλοιώσεις ταύτας των πτωμάτων των νεκρών μας, οι νεαροί άνευ πείρας αξιωματικοί και στρατιώται μας, απέδοσαν εσφαλμένως εις κακοποιήσεις εκ μέρους των εντοπίων. Εκθέσεις βεβιασμέναι και αβάσιμαι, προκάλεσαν την εγκληματικήν διαταγήν του Γκαίριγκ όπως καταστραφούν τα χωριά και αποδεκατιστεί ο άρρην πληθυσμός. Διακηρύττω και σήμερον όπως και τότε ότι ουδεμίαν απολύτως περίπτωσιν κακοποιήσεως φονευθέντων Γερμανών εκ μέρους Κρητών διαπιστώσαμεν.»
Διαβάζοντάς τα παραπάνω, το μυαλό μας ταξιδεύει στην αδικία αλλά και την αντρεία αυτών που εκτελέστηκαν σε Κακόπετρο, Καλλικράτη, Κάνδανο, Κοντομαρί, Κουστογέρακο, Λιβαδά, Μαλάθυρο, Μονή, Σκινέ και Σούγια στο νομό Χανίων, αλλά και σε άλλα δεκάδες χωριά της Κρήτης μας. Πώς να ξεχάσουμε την έρημη μάνα στον Κακόπετρο που της σκότωσαν τέσσερα από τα έξι παιδιά της ή τη Μαλάθυρο με τους εξήντα δύο νεκρούς της; Ο φωτογράφος Κωνσταντίνος Κουτουλάκης, όταν πέρασε ο Νίκος Καζαντζάκης ως μέλος της Επιτροπής Καταγραφής Ωμοτήτων Κρήτης από τον Κακόπετρο, θυμάται: «Έκεια είδα το Καζαντζάκη να κλαίει. Μέσα στ’ αυτοκίνητο μας ήλεγε, κι ήκλαιγε ακόμη. Είδετε; Αυτή είναι η κρητική ψυχή. Tην ελευτερία την έχει θρησκεία… Ένας τέτοιος λαός υποδουλώνεται ποτές;»
Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας σε εκπομπή του ανάφερε: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».
Οι TIMES του Λονδίνου σε άρθρο τους τόνισαν: «Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού»
Ο Άγγλος ταγματάρχης Πάτρικ Φέρμορ που συμμετείχε στην απαγωγή του Κράιπε και που λάτρεψε την Κρήτη, γι’ αυτό άλλωστε του έδωσαν και το παρατσούκλι “Φιλεντέμ”, είπε: «Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη «Κρητικός» έγινε συνώνυμη με τις λέξεις «Πολεμιστής» και «Ήρως».
Αλλά και ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Κρήτη Στρατηγός Φράιμπεργκ, ανέφερε: «Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών».
Η Μάχη της Κρήτης ήταν κυρίως μάχη του λαού της. Ο ποιητής μας, Κωστής Παλαμάς έκαμε λόγο για την «Κρήτη των κελαηδισμών» και την «Κρήτη των αρμάτων», πράγμα που σημαίνει ότι ο ευαίσθητος και οξύνους ποιητής μας, διέκρινε στην ψυχή του Κρητικού εκείνα τα στοιχεία που σφραγίζουν τη ζωή και την ιστορία του: παράφορη αγάπη για τη ζωή και άφοβο αντίκρισμα του θανάτου.
Θα ολοκληρώσω, με τα λόγια του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη από ομιλία του για τη μάχη της Κρήτης: Ο άνθρωπος θα έπαυε να είναι άνθρωπος, αν δεν υπήρχαν στιγμές όπως η Μάχη της Κρήτης, για να μετρηθεί σαν ίσος προς ίσο με τον Δράκοντα, γράφοντας τις σελίδες του βιβλίου της ιστορίας με πύρινα γράμματα: “Είμαι Άνθρωπος, είμαι Έλληνας, είμαι Κρητικός και γι' αυτό πιο δυνατός απ’ όλες τις δυνάμεις του Κακού συνενωμένες, γιατί τελικά είμαι πνεύμα, είμαι ιδέα, είμαι η βαθιά ανάγκη που έχει μέσα του κάθε άνθρωπος να είναι αυτός ο τελικός νικητής, όσες θυσίες θα χρειαστούν, φτάνει να μπορέσει να μείνει ως το τέλος Έλληνας, Κρητικός, Άνθρωπος, με όλο το βάρος και το μεγαλείο της λέξης «Άνθρωπος».
Σας ευχαριστώ
%20(1).jpg)
Κυρίες και Κύριοι,
Ήταν ένα μαγεμένο πρωινό. Ο ήλιος είχε αρχίσει να ξεπροβάλλει από την Ανατολή, λαμπρός, χρυσαφένιος, και έπνιγε με το φως του ολόκληρη την Κρήτη. Εκείνη την ημέρα όπως λέει και ο ποιητής «η φύση είχε βρει την γλυκιά και την καλή της ώρα».
81 χρόνια πίσω, στις 20 Μαΐου 1941, πριν μαραθούν τα λουλούδια στο πρωτομαγιάτικο στεφάνι και πριν θεριστούν τα μεστά στάχια, ο ουρανός σκοτείνιασε. Γέμισε σιδερένια πουλιά, που άφηναν να πέσουν και να προσγειωθούν στη Κρητική γη σαν «κλέφτες» ξενόφερτοι αλεξιπτωτιστές, αρχής γεννωμένης από τον κάμπο της Κισάμου.
Με τη μάχη της Κρήτης, όπως επικράτησε να λέγεται η επική αντίσταση των ηρωικών υπερασπιστών της Μεγαλονήσου απέναντι στους Γερμανούς εισβολείς το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου 1941, έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία, δεκάδες χιλιάδες σελίδες και περίπου 89 τραγούδια, με προεξέχουσα θέση τα ριζίτικα.
Δεν θα ήθελα να εξιστορήσω εδώ γεγονότα γνωστά και πολυδιαβασμένα, ούτε να σας υπενθυμίσω τους λόγους για τους οποίους χάθηκε η Κρήτη. Αυτό που θα ήθελα να σας παρουσιάσω είναι, τι ειπώθηκε και τι γράφτηκε την περίοδο εκείνη αλλά και αργότερα, για τη συμβολή του άμαχου πληθυσμού στην καθυστέρηση της πτώσης της Κρήτης, μία καθυστέρηση που επηρέασε σημαντικά το σχέδιο δράσης του Χίτλερ. Είναι χαρακτηριστικό το ερώτημα του Χίτλερ:« Γιατί η Κρήτη αντέχει ακόμα, ενώ ολόκληρη η Γαλλία έπεσε μέσα σε οκτώ ημέρες;» όπως και η απάντηση που του έδωσαν οι αξιωματικοί του: «Πουθενά σε καμία χώρα δεν αντίκρισε ο γερμανικός στρατός ένα τέτοιο φαινόμενο, να βρίσκεται αντιμέτωπος σε κάθε του βήμα με ένοπλους πολίτες, με γυναίκες, παιδιά και παπάδες».
Οφείλουμε, επίσης, να τονίσουμε ότι η συμμετοχή του κρητικού λαού στη Μάχη της Κρήτης αποτελεί την πρώτη ένοπλη παλλαϊκή εθνική αντίσταση εναντίον του Άξονα.
Όπως ανέφερε σε συνέντευξή του και ο αρχιστράτηγος των ιταλικών δυνάμεων στο αλβανικό μέτωπο Τζελόζο, όταν ξεκίνησε η Μάχη, η 5η Μεραρχία Κρητών δεν είχε γυρίσει στο νησί μετά την κατάρρευση του μετώπου στην Ηπειρωτική Ελλάδα, αποστερώντας έτσι το νησί από ένα σημαντικό κεφάλαιο, την αξία του οποίου έχει παραδεχθεί.
Έτσι, την άμυνα της νήσου ανέλαβαν, κυρίως οι έφηβοι και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, βοηθούμενοι και από τις γυναίκες, οπλισμένοι με ό,τι πρόχειρο βρέθηκε στα χέρια τους: παλαιά όπλα, μονόκανα, γκράδες που το βεληνεκές τους ξεπερνούσε τα 100 μέτρα, τσιφτέδες, μαυρομάνικα κρητικά μαχαίρια, σκαλίδες και ραβδιά, μπαστούνες, αν και με μεγάλη ευκολία θα μπορούσαμε να πούμε ότι το καλλίτερο όπλο τους ήταν το υψηλό ηθικό τους, τόσο, ώστε μόνο με εκφράσεις ειρωνείας σχολίαζαν τις σχετικές πληροφορίες για την επικείμενη επίθεση.
Αυτοί οι πρόχειρα οπλισμένοι Κρητικοί ήρθαν αντιμέτωποι με 22.750 Γερμανούς στρατιώτες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων ήταν αλεξιπτωτιστές, δηλ. ό,τι καλύτερο διέθετε ο στρατός του Γ΄ Ράιχ, οι οποίοι ήταν τέλεια εξοπλισμένοι για την εποχή τους. Κάθε αλεξιπτωτιστής έφερε μαζί του μυδράλιο, πιστόλι, χειροβομβίδες, φακό με 3 χρώματα, σουγιά πτυσσόμενο που με ένα κουμπί γινόταν δίκοπο μαχαίρι, μπρίκι, μικρό καμινέτο, φωτογραφική μηχανή και άφθονα φυσίγγια.
Ο μαχητής - αυτόπτης μάρτυρας και καθηγητής αργότερα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεώργιος Κουρμούλης στα απομνημονεύματά του έγραψε: «Αλεξίπτωτα κάθε χρώματος σκέπαζαν τον ουράνιο χώρο και κατέβαιναν γρήγορα στη γη με άντρες και κάθε είδους πολεμικό υλικό και εφόδια. Ρυμουλκούμενα ανεμόπτερα προσγειώνονταν ξαφνικά και αποβίβαζαν άριστα εξοπλισμένα αεραγήματα σε κάθε σημείο των προσβαλλόμενων περιοχών.
Εμβρόντητοι, προς στιγμήν, οι υπερασπιστές του εδάφους από το πρωτοφανές ουράνιο θέαμα, ρίχνονταν αμέσως στην πιο παράδοξη μάχη της μέχρι τότε πολεμικής ιστορίας, τον ορυμαγδό της οποίας αντιλάλησαν επί δέκα εικοσιτετράωρα οι βαρείς όγκοι των Λευκών Ορέων και του Ψηλορείτη».
Ο Γερμανός πτέραρχος Φον Στούντεντ, δημιούργημα του οποίου ήταν οι αλεξιπτωτιστές στο βιβλίο του για την Κρήτη γράφει σχετικά: «Οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές είναι γεννημένοι από την ανάγκη να δημιουργηθεί η μεγάλη Γερμανία. Έχουν διαπαιδαγωγηθεί και ατσαλωθεί με θάρρος, για να προσφερθούν θυσία. Είναι ο τολμηρότερος και αξιολογότερος στρατός του Ράιχ. Εμπόδια δεν υπήρξαν ποτέ για το γερμανικό στρατό και πολύ περισσότερο για τους αλεξιπτωτιστές».
Και όταν ο τότε Έλληνας Πρωθυπουργός, Εμμανουήλ Τσουδερός, διεπίστωσε ότι ήταν πλέον αργά για κάθε πολεμική προετοιμασία και γνώριζε ότι ο αγώνας ήταν ήδη άπελπις, ανέτρεξε στην κρητική παλικαριά ζητώντας της να σώσει ό,τι μπορούσε από την τιμή της Ελλάδας. Στις 26 Απριλίου 1941, σε ομιλία του στην Εμπορική Λέσχη του Ηρακλείου, είπε μεταξύ άλλων: «Επικαλούμαι, εν ονόματι του Έθνους και του Βασιλέως, τον πατριωτισμόν, την σύνεσιν και την παλικαριά σας, δια να σώσωμεν την τιμή της πατρίδος και δια να βοηθήσωμεν ώστε, ούτε ημείς να γίνωμεν δούλοι, ούτε οι άλλοι αδελφοί μας να μένουν δούλοι. Ακούω τον όρκον σας, που δίνετε από μέσα σας, ότι δεν θα υποχωρήσετε προ οιουδήποτε κινδύνου. Αι υλικαί καταστροφαί θα ανορθωθούν. Μόνον εάν η τιμή εχάνετο, αυτήν μόνον δεν θα μπορούσαμεν να την επανακτήσωμεν»
Ας δούμε, λοιπόν, πως παρουσιάζει αυτή τη λαϊκή συμμετοχή ο συνταγματάρχης Στυλιανός Καλλονάς σύμφωνα με έκθεση του που βρίσκεται στα αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού: «Οι πολίται έσπευσαν εις το πεδίον της μάχης και όσοι ευρέθηκαν εις τους χώρους προσγειώσεως των αλεξιπτωτιστών, είτε ένοπλοι, είτε άοπλοι συνέβαλον τα μέγιστα εις την εξουδετέρωσιν τούτων. Μετά την σταθεροποίησιν των αεραγημάτων, η συμβολή των ιδιωτών ήτο καθορισμένη, ν’ απασχολούν δια των πυρών των τυραννικώς τα οργανωμένα σημεία υπό των αεραγημάτων, αλλά και έτοιμοι να συμπτυχθώσι μόλις τα αεραγήματα εκινούντο επιθετικώς κατ΄αυτών. Επίσης, εις τας νυχτερινάς επιθέσεις εχρησιμοποιήθησαν λίαν επιτυχώς ως οδηγοί, καθ΄ο γνώσται του εδάφους, ακόμη δε ως τροφοδόται και σύνδεσμοι εις το πεδίον της μάχης μεταξύ των στρατιωτικών τμημάτων.»
Ήταν ένα μαγεμένο πρωινό. Ο ήλιος είχε αρχίσει να ξεπροβάλλει από την Ανατολή, λαμπρός, χρυσαφένιος, και έπνιγε με το φως του ολόκληρη την Κρήτη. Εκείνη την ημέρα όπως λέει και ο ποιητής «η φύση είχε βρει την γλυκιά και την καλή της ώρα».
81 χρόνια πίσω, στις 20 Μαΐου 1941, πριν μαραθούν τα λουλούδια στο πρωτομαγιάτικο στεφάνι και πριν θεριστούν τα μεστά στάχια, ο ουρανός σκοτείνιασε. Γέμισε σιδερένια πουλιά, που άφηναν να πέσουν και να προσγειωθούν στη Κρητική γη σαν «κλέφτες» ξενόφερτοι αλεξιπτωτιστές, αρχής γεννωμένης από τον κάμπο της Κισάμου.
Με τη μάχη της Κρήτης, όπως επικράτησε να λέγεται η επική αντίσταση των ηρωικών υπερασπιστών της Μεγαλονήσου απέναντι στους Γερμανούς εισβολείς το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου 1941, έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία, δεκάδες χιλιάδες σελίδες και περίπου 89 τραγούδια, με προεξέχουσα θέση τα ριζίτικα.
Δεν θα ήθελα να εξιστορήσω εδώ γεγονότα γνωστά και πολυδιαβασμένα, ούτε να σας υπενθυμίσω τους λόγους για τους οποίους χάθηκε η Κρήτη. Αυτό που θα ήθελα να σας παρουσιάσω είναι, τι ειπώθηκε και τι γράφτηκε την περίοδο εκείνη αλλά και αργότερα, για τη συμβολή του άμαχου πληθυσμού στην καθυστέρηση της πτώσης της Κρήτης, μία καθυστέρηση που επηρέασε σημαντικά το σχέδιο δράσης του Χίτλερ. Είναι χαρακτηριστικό το ερώτημα του Χίτλερ:« Γιατί η Κρήτη αντέχει ακόμα, ενώ ολόκληρη η Γαλλία έπεσε μέσα σε οκτώ ημέρες;» όπως και η απάντηση που του έδωσαν οι αξιωματικοί του: «Πουθενά σε καμία χώρα δεν αντίκρισε ο γερμανικός στρατός ένα τέτοιο φαινόμενο, να βρίσκεται αντιμέτωπος σε κάθε του βήμα με ένοπλους πολίτες, με γυναίκες, παιδιά και παπάδες».
Οφείλουμε, επίσης, να τονίσουμε ότι η συμμετοχή του κρητικού λαού στη Μάχη της Κρήτης αποτελεί την πρώτη ένοπλη παλλαϊκή εθνική αντίσταση εναντίον του Άξονα.
Όπως ανέφερε σε συνέντευξή του και ο αρχιστράτηγος των ιταλικών δυνάμεων στο αλβανικό μέτωπο Τζελόζο, όταν ξεκίνησε η Μάχη, η 5η Μεραρχία Κρητών δεν είχε γυρίσει στο νησί μετά την κατάρρευση του μετώπου στην Ηπειρωτική Ελλάδα, αποστερώντας έτσι το νησί από ένα σημαντικό κεφάλαιο, την αξία του οποίου έχει παραδεχθεί.
Έτσι, την άμυνα της νήσου ανέλαβαν, κυρίως οι έφηβοι και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, βοηθούμενοι και από τις γυναίκες, οπλισμένοι με ό,τι πρόχειρο βρέθηκε στα χέρια τους: παλαιά όπλα, μονόκανα, γκράδες που το βεληνεκές τους ξεπερνούσε τα 100 μέτρα, τσιφτέδες, μαυρομάνικα κρητικά μαχαίρια, σκαλίδες και ραβδιά, μπαστούνες, αν και με μεγάλη ευκολία θα μπορούσαμε να πούμε ότι το καλλίτερο όπλο τους ήταν το υψηλό ηθικό τους, τόσο, ώστε μόνο με εκφράσεις ειρωνείας σχολίαζαν τις σχετικές πληροφορίες για την επικείμενη επίθεση.
Αυτοί οι πρόχειρα οπλισμένοι Κρητικοί ήρθαν αντιμέτωποι με 22.750 Γερμανούς στρατιώτες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων ήταν αλεξιπτωτιστές, δηλ. ό,τι καλύτερο διέθετε ο στρατός του Γ΄ Ράιχ, οι οποίοι ήταν τέλεια εξοπλισμένοι για την εποχή τους. Κάθε αλεξιπτωτιστής έφερε μαζί του μυδράλιο, πιστόλι, χειροβομβίδες, φακό με 3 χρώματα, σουγιά πτυσσόμενο που με ένα κουμπί γινόταν δίκοπο μαχαίρι, μπρίκι, μικρό καμινέτο, φωτογραφική μηχανή και άφθονα φυσίγγια.
Ο μαχητής - αυτόπτης μάρτυρας και καθηγητής αργότερα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεώργιος Κουρμούλης στα απομνημονεύματά του έγραψε: «Αλεξίπτωτα κάθε χρώματος σκέπαζαν τον ουράνιο χώρο και κατέβαιναν γρήγορα στη γη με άντρες και κάθε είδους πολεμικό υλικό και εφόδια. Ρυμουλκούμενα ανεμόπτερα προσγειώνονταν ξαφνικά και αποβίβαζαν άριστα εξοπλισμένα αεραγήματα σε κάθε σημείο των προσβαλλόμενων περιοχών.
Εμβρόντητοι, προς στιγμήν, οι υπερασπιστές του εδάφους από το πρωτοφανές ουράνιο θέαμα, ρίχνονταν αμέσως στην πιο παράδοξη μάχη της μέχρι τότε πολεμικής ιστορίας, τον ορυμαγδό της οποίας αντιλάλησαν επί δέκα εικοσιτετράωρα οι βαρείς όγκοι των Λευκών Ορέων και του Ψηλορείτη».
Ο Γερμανός πτέραρχος Φον Στούντεντ, δημιούργημα του οποίου ήταν οι αλεξιπτωτιστές στο βιβλίο του για την Κρήτη γράφει σχετικά: «Οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές είναι γεννημένοι από την ανάγκη να δημιουργηθεί η μεγάλη Γερμανία. Έχουν διαπαιδαγωγηθεί και ατσαλωθεί με θάρρος, για να προσφερθούν θυσία. Είναι ο τολμηρότερος και αξιολογότερος στρατός του Ράιχ. Εμπόδια δεν υπήρξαν ποτέ για το γερμανικό στρατό και πολύ περισσότερο για τους αλεξιπτωτιστές».
Και όταν ο τότε Έλληνας Πρωθυπουργός, Εμμανουήλ Τσουδερός, διεπίστωσε ότι ήταν πλέον αργά για κάθε πολεμική προετοιμασία και γνώριζε ότι ο αγώνας ήταν ήδη άπελπις, ανέτρεξε στην κρητική παλικαριά ζητώντας της να σώσει ό,τι μπορούσε από την τιμή της Ελλάδας. Στις 26 Απριλίου 1941, σε ομιλία του στην Εμπορική Λέσχη του Ηρακλείου, είπε μεταξύ άλλων: «Επικαλούμαι, εν ονόματι του Έθνους και του Βασιλέως, τον πατριωτισμόν, την σύνεσιν και την παλικαριά σας, δια να σώσωμεν την τιμή της πατρίδος και δια να βοηθήσωμεν ώστε, ούτε ημείς να γίνωμεν δούλοι, ούτε οι άλλοι αδελφοί μας να μένουν δούλοι. Ακούω τον όρκον σας, που δίνετε από μέσα σας, ότι δεν θα υποχωρήσετε προ οιουδήποτε κινδύνου. Αι υλικαί καταστροφαί θα ανορθωθούν. Μόνον εάν η τιμή εχάνετο, αυτήν μόνον δεν θα μπορούσαμεν να την επανακτήσωμεν»
Ας δούμε, λοιπόν, πως παρουσιάζει αυτή τη λαϊκή συμμετοχή ο συνταγματάρχης Στυλιανός Καλλονάς σύμφωνα με έκθεση του που βρίσκεται στα αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού: «Οι πολίται έσπευσαν εις το πεδίον της μάχης και όσοι ευρέθηκαν εις τους χώρους προσγειώσεως των αλεξιπτωτιστών, είτε ένοπλοι, είτε άοπλοι συνέβαλον τα μέγιστα εις την εξουδετέρωσιν τούτων. Μετά την σταθεροποίησιν των αεραγημάτων, η συμβολή των ιδιωτών ήτο καθορισμένη, ν’ απασχολούν δια των πυρών των τυραννικώς τα οργανωμένα σημεία υπό των αεραγημάτων, αλλά και έτοιμοι να συμπτυχθώσι μόλις τα αεραγήματα εκινούντο επιθετικώς κατ΄αυτών. Επίσης, εις τας νυχτερινάς επιθέσεις εχρησιμοποιήθησαν λίαν επιτυχώς ως οδηγοί, καθ΄ο γνώσται του εδάφους, ακόμη δε ως τροφοδόται και σύνδεσμοι εις το πεδίον της μάχης μεταξύ των στρατιωτικών τμημάτων.»
Ο ίδιος ο Χίτλερ, ο οποίος ενημερωνόταν κατά τη διάρκεια της μάχης για την αγωνιστικότητα της Κρήτης δήλωσε : « Η λύσσα και η αγριότητα με την οποία ο πληθυσμός της Κρήτης πολεμά τους στρατιώτες του Ράιχ, μόνο στον πολωνικό πόλεμο παρατηρήθηκε.»
Οι επίσημες εκτιμήσεις του Γερμανικού Επιτελείου Στρατού ανέφεραν, ότι: «πρόκειται για ένα σκληροτράχηλο, φιλελεύθερο λαό που στην καθημερινή του ζωή είναι εξοικειωμένος με τα όπλα. Η συμπεριφορά του πληθυσμού ήταν αβέβαιη. Θεωρήθηκε δυνατόν ότι, για να πετύχει το ίδιο ευνοϊκούς όρους, όπως ο πληθυσμός της ηπειρωτικής Ελλάδος, θα φερνόταν με συμπάθεια προς τις δυνάμεις του άξονα ή ότι θα έμενε τουλάχιστον ουδέτερος»
Γερμανός αξιωματικός σε επίσημη έκθεσή του, έγραφε: «Οι ίδιοι εμείς είχαμε πέσει για παρόμοιες πολεμικές επιχειρήσεις και στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά η αιφνιδιαστική και τρομακτική επίθεσή μας, σκόρπιζε τον πανικό στον άμαχο πληθυσμό και απομάκρυνε τους στρατιωτικούς που έτρεχαν να παραδοθούν. Ενώ στην Κρήτη κανένας δεν φοβόταν. Κανένας δεν έφευγε. Κανένας δεν παραδινόταν. Οι σφαίρες σφύριζαν στα αυτιά μας όταν ξεμπουκάραμε από την καταπακτή του αεροπλάνου και ώσπου να πέσουμε στην γη. Όσοι πατούσαμε το χώμα ζωντανοί, βλέπαμε ένα μαινόμενο πλήθος να μας επιτίθεται, χωρίς να φοβάται τα ανεπανάληπτα μας όπλα και τις χειροβομβίδες μας. Στην Κρήτη μόνο οι πέτρες δεν σηκώνονταν μονάχες τους να χτυπούν. Τα πάντα μας πολεμούσαν και εμείς πολεμούσαμε ως την ύστατη στιγμή».
Η ηρωική αντίσταση του Κρητικού λαού κράτησε μέχρι την 30η Μαΐου, οπότε και υπογράφηκε η συνθηκολόγηση. Από την 1 Ιουνίου οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν το καταστροφικό έργο τους κατά των ανθρώπων. Ο Στρατιωτικός Διοικητής του Ηρακλείου έθεσε όλους τους πολίτες της Κρήτης εκτός νόμου, ισχυριζόμενος ότι ενώ δεν ήταν στρατευμένοι σε τακτικό στρατό, χτύπησαν και σκότωσαν Γερμανούς στρατιώτες, κατά παράβαση της συνθήκης της Χάγης του 1907, που απαγόρευε σε πολίτες μία τέτοια συμμετοχή.
Περίπου την ίδια απάντηση έδωσε και ο αντιπρόσωπος του Στρατιωτικού Διοικητή Χανίων όταν μία Επιτροπή του λαού αποφάσισε να τον ρωτήσει για ποιο λόγο τουφέκιζαν τον Κρητικό λαό χωρίς καμία αιτιολογία.
«Σας τουφεκίζομεν διότι επολέμησεν ο λαός. Δεν επολέμησε ο στρατός σας», ήταν η απάντηση.
Και, όμως οι Κρήτες, σύμφωνα με την Συνθήκη της Χάγης του 1907, είχαν το δικαίωμα να αντισταθούν στον κατακτητή, διότι το άρθρο 2 του προσηρτημένου πρωτοκόλλου της Συνθήκης ορίζει ότι οι πολίτες μίας μη κατεχόμενης χώρας όπου δρα ο εχθρός, μπορούν να λάβουν αυθορμήτως τα όπλα για να κτυπήσουν τα στρατεύματα της εισβολής αρκεί να εκπληρούν δύο προϋποθέσεις: α) να φέρουν φανερά όπλο και β) να τηρούν τους κανόνες και τα έθιμα του πολέμου, ενώ το άρθρο 3 διευκρινίζει ότι σε περίπτωση σύλληψης των πολιτών αυτών από τον εχθρό δικαιούνται αντιμετώπιση ίδια με αυτή των αιχμαλώτων πολέμου.
Μα οι Κρητικοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να αντισταθούν στον κατακτητή. Τις τελευταίες εβδομάδες πριν από την κατάρρευση της Γερμανίας ο ίδιος ο Γκαίμπελς ζητούσε με άρθρα του στη εφημερίδα «ΡΑΪΧ» από τους Γερμανούς κάθε ηλικίας και κάθε φύλου, να φονεύουν κάθε εχθρό που θα εισέβαλλε στην χώρα τους με ό,τι τυχόν όπλα είχαν και με ξύλα ακόμη. Ακόμη και ο ίδιος ο Χίτλερ στο γνωστό του έργο «Ο Αγών μου», έγραφε : «Ο λαός που δεν πολεμά για την ελευθερία του δεν πρέπει να έχει ελευθερία ».
Οι νεκροί Κρήτες και σύμμαχοι της Μάχης είναι περίπου 13.500, ενώ από την πλευρά των Γερμανών, περίπου 8.000. Γι’ αυτούς τους νεκρούς της Κρήτης αλλά και της αντίστασης, είχε πει ο Γερμανός Διοικητής του Φρουρίου Κρήτης, Αντρέ, σε συνομιλία του με τον Σουηδό αντιπρόσωπο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού : «Οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες. Φαντάζουν σαν τους μυθικούς ήρωες. Είναι τόσο περήφανοι την τραγική εκείνη ώρα του θανάτου, που όποιος τους δει, είναι αδύνατο να μη τους θαυμάσει. Πολλές φορές, όταν επρόκειτο να γίνουν εκτελέσεις, αφήκα το γραφείο μου και βγήκα στο μπαλκόνι, μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω. Σε κανένα άλλο λαό δεν είδα τέτοια περιφρόνηση προς το θάνατο και τόση αγάπη προς την Ελευθερία...»
Ο Γερμανός πτέραρχος Φον Στούντεντ σε άλλο σημείο του βιβλίου του αναφέρει: «Δι’ εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος». Ο ίδιος ο Χίτλερ είπε: «Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν».
Ο στρατάρχης Ουέιβελ στις σημειώσεις του έγραψε: «Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων. Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ»
Ακόμη και οι σύμμαχοι των Γερμανών, οι Ιάπωνες, οι οποίοι έβαζαν τον κώδικα τιμής πάνω και από τη ζωή τους, είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα από τον ηρωισμό των κρητικών. Η εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ του Τόκιο τον Ιανουάριο του 1942 έγραψε: «Χωρίς ενισχύσεις, χωρίς εφόδια, χωρίς τροφή, αξύριστοι, άυπνοι, άπλυτοι, χωρίς ανάπαυση, με χαμένους τους αρχηγούς τους μέσα στην τρομαχτική σύγχυση της μάχης που εμαίνετο αδιάκοπα, με πλήρη επίγνωση του αδύνατου της διαφυγής, εξακολουθούν να μάχονται σαν να είναι υπεράνθρωποι. Λιπόσαρκοι, σκυθρωποί, χωρίς το παραμικρό προστατευτικό προκάλυμμα για μία στοιχειώδη τέλος πάντων άμυνα, πολέμησαν στήθος με στήθος με έναν υπεράνθρωπο ηρωισμό οι πολεμιστές της Κρήτης. Πρέπει γι’ αυτό να καταστούν αντικείμενο της ευλαβούς λατρείας εκ μέρους όλων ημών που παρακολουθήσαμε την ένδοξη μάχη τους.
Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο «Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης», για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης».
Το «Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης» δεν συστάθηκε ποτέ, ο Χίτλερ όμως θεώρησε τόσο μεγάλο το κατόρθωμα των στρατιωτών του να πατήσουν την Κρήτη, που ίδρυσε ένα παράσημο στρατιωτικής αξίας με τη λέξη «Κρήτη» και το απένειμε σε όσους Γερμανούς κάθε βαθμού έλαβαν μέρος στη Μάχη.
Ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίστον Τσόρτσιλ, είπε: «Οι Νεοζηλανδοί, οι Αυστραλοί, οι Ουαλοί και οι Άγγλοι, μαζί με τους αφάνταστα ηρωϊκούς και πεισματάρηδες Κρητικούς, που επολέμησαν στον αποκαρδιωτικόν μάταιο αυτόν αγώνα, μπορούν, δίκαια νομίζω, να αισθάνονται ότι έπαιξαν αποτελεσματικό ρόλο, σε μια μάχη, που μας ανακούφισε σοβαρά. Η απώλεια των πιο καλών Γερμανών πολεμιστών απεμάκρυνε το τρομερό όπλο των αλεξιπτωτιστών από κάθε περαιτέρω συμμετοχή στα γεγονότα που διεδραματίσθησαν στη Μέση Ανατολή. Ο Γκαίριγκ κέρδισε μόνο μια ΠΥΡΡΕΙΑ ΝΙΚΗ στη Κρήτη. Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής. Στην Κρήτη ο Goering με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί, θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία… Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα…»
Αλλά και ο Βρετανός ιστορικός Άλαν Κλάρκ, έγραψε : «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».
Θα αναφέρω λίγα περιστατικά αντίστασης Κρητικών, όπως το διηγείται σε κείμενο του ο στρατιώτης ονόματι Καφάτος. «Ένας γέροντας, 70 χρονών τότε, από το χωριό Ασκορδαλλού Χανίων όταν έπεφταν οι αλεξιπτωτιστές αντί να κοιτάξει να φύγει άοπλος καθώς ήταν, αυτός είχε το νου του πώς να βρει όπλο. Ένας Γερμανός που τον είδε ξαφνικά μπροστά του, τράβηξε το πιστόλι να τον σκοτώσει, αλλά το όπλο έπαθε αφλογιστία . Ο γέροντας δεν έχασε καιρό, έπεσε επάνω του με την μαγκούρα που κρατούσε, τον αφόπλισε και του πήρε το όπλο...»
Όταν ο ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου, Διονύσιος Ψαρουδάκης, ζήτησε όπλα από τον αυστραλό Διοικητή των Δυνάμεων Ρεθύμνης Αντισυνταγματάρχη Ιάν Κάμπελ για να πολεμήσει τους γερμανούς, δηλώνοντάς του ότι τίθεται στις διαταγές του και είναι έτοιμος να υπακούσει, ο Κάμπελ του είπε ότι σαν καλόγερος οφείλει να υπακούσει μόνο στο Θεό και να εκτελεί μόνο τις διαταγές του. Τότε ο ηγούμενος του απάντησε: « Ο Θεός και η ιστορία του Μοναστηρίου και οι πολυάριθμοι καλόγεροι, που πρόσφεραν την ζωή τους για τη λευτερία της Κρήτης με διέταξαν να’ρθώ σε σένα να πολεμήσω». Και ο Ιάν Κάμπελ έγραψε: « Ο Καλόγερος και οι γενναίοι Κρήτες, οπλίσθηκαν μόνοι τους με όπλα και πολεμοφόδια που βρήκαν σε νεκρούς γερμανούς, και σαν αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσουν ένα αξιοσημείωτο εμπόδιο στους Γερμανούς, γιατί τους πίεζαν από τα πλευρά και τα νώτα. Οι Αυστραλοί είμαστε πολύ υπερήφανοι για τον ανδρείο τρόπο που οι Κρήτες μας υποστήριξαν».
Ο Αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης Ηρακλείου Φώτιος Θεοδοσάκης, όσα μερόνυχτα διήρκησε η Μάχη της Κρήτης, με ένα αυτόνομο όπλο αναδείχθηκε «πρωτοπαλίκαρο» του αγώνα. Τον αποτύπωσαν όμως στη μνήμη τους οι Γερμανοί από τα ράσα στα κινηματογραφικά φιλμ που έπαιρναν οι αλεξιπτωτιστές και αργότερα η Γκεστάπο έψαξε και τον βρήκε στο Σκαλάνι. Οι τελευταίες λέξεις του πριν την εκτέλεσή του ήταν: « Χριστέ μου.... Ζήτω η Αγία Λευτεριά».
Το τελευταίο παράδειγμα είναι σχετικό με την βοήθεια που πρόσφεραν οι γυναίκες στη μάχη της Κρήτης. Έλληνες, Βρετανοί, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί, Κύπριοι, ακόμη και Γερμανοί δέχτηκαν χωρίς διακρίσεις τις περιποιήσεις των γυναικών. Σεντόνια πανάκριβα και προίκες ξομπλιασμένες, σχίστηκαν και έγιναν επίδεσμοι. Σε παρατήρηση τους για αυτή την καταστροφή απαντούσαν : «Ίντα να τσι κάνουμε τσι προίκες ανε σκλαβωθούμε».
Τον Μάιο του 1958 δημοσιεύθηκε στην ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ένα κείμενο από τον Φραντς Πέτερ Βάϊσλερ, που σαν αλεξιπτωτιστής πήρε μέρος στην επίθεση κατά της Κρήτης, όπου έγραφε : «Οι νεκροί μας, είχαν παραμείνει επί ημέρας άταφοι και εις το θερμό κλίμα της Κρήτης είχαν υποστεί σοβαράς αλλοιώσεις, τας οποίας επέτεινον επιδρομαί σαρκοβόρων ορνέων. Τας αλλοιώσεις ταύτας των πτωμάτων των νεκρών μας, οι νεαροί άνευ πείρας αξιωματικοί και στρατιώται μας, απέδοσαν εσφαλμένως εις κακοποιήσεις εκ μέρους των εντοπίων. Εκθέσεις βεβιασμέναι και αβάσιμαι, προκάλεσαν την εγκληματικήν διαταγήν του Γκαίριγκ όπως καταστραφούν τα χωριά και αποδεκατιστεί ο άρρην πληθυσμός. Διακηρύττω και σήμερον όπως και τότε ότι ουδεμίαν απολύτως περίπτωσιν κακοποιήσεως φονευθέντων Γερμανών εκ μέρους Κρητών διαπιστώσαμεν.»
Διαβάζοντάς τα παραπάνω, το μυαλό μας ταξιδεύει στην αδικία αλλά και την αντρεία αυτών που εκτελέστηκαν σε Κακόπετρο, Καλλικράτη, Κάνδανο, Κοντομαρί, Κουστογέρακο, Λιβαδά, Μαλάθυρο, Μονή, Σκινέ και Σούγια στο νομό Χανίων, αλλά και σε άλλα δεκάδες χωριά της Κρήτης μας. Πώς να ξεχάσουμε την έρημη μάνα στον Κακόπετρο που της σκότωσαν τέσσερα από τα έξι παιδιά της ή τη Μαλάθυρο με τους εξήντα δύο νεκρούς της; Ο φωτογράφος Κωνσταντίνος Κουτουλάκης, όταν πέρασε ο Νίκος Καζαντζάκης ως μέλος της Επιτροπής Καταγραφής Ωμοτήτων Κρήτης από τον Κακόπετρο, θυμάται: «Έκεια είδα το Καζαντζάκη να κλαίει. Μέσα στ’ αυτοκίνητο μας ήλεγε, κι ήκλαιγε ακόμη. Είδετε; Αυτή είναι η κρητική ψυχή. Tην ελευτερία την έχει θρησκεία… Ένας τέτοιος λαός υποδουλώνεται ποτές;»
Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας σε εκπομπή του ανάφερε: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».
Οι TIMES του Λονδίνου σε άρθρο τους τόνισαν: «Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού»
Ο Άγγλος ταγματάρχης Πάτρικ Φέρμορ που συμμετείχε στην απαγωγή του Κράιπε και που λάτρεψε την Κρήτη, γι’ αυτό άλλωστε του έδωσαν και το παρατσούκλι “Φιλεντέμ”, είπε: «Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη «Κρητικός» έγινε συνώνυμη με τις λέξεις «Πολεμιστής» και «Ήρως».
Αλλά και ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Κρήτη Στρατηγός Φράιμπεργκ, ανέφερε: «Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών».
Η Μάχη της Κρήτης ήταν κυρίως μάχη του λαού της. Ο ποιητής μας, Κωστής Παλαμάς έκαμε λόγο για την «Κρήτη των κελαηδισμών» και την «Κρήτη των αρμάτων», πράγμα που σημαίνει ότι ο ευαίσθητος και οξύνους ποιητής μας, διέκρινε στην ψυχή του Κρητικού εκείνα τα στοιχεία που σφραγίζουν τη ζωή και την ιστορία του: παράφορη αγάπη για τη ζωή και άφοβο αντίκρισμα του θανάτου.
Θα ολοκληρώσω, με τα λόγια του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη από ομιλία του για τη μάχη της Κρήτης: Ο άνθρωπος θα έπαυε να είναι άνθρωπος, αν δεν υπήρχαν στιγμές όπως η Μάχη της Κρήτης, για να μετρηθεί σαν ίσος προς ίσο με τον Δράκοντα, γράφοντας τις σελίδες του βιβλίου της ιστορίας με πύρινα γράμματα: “Είμαι Άνθρωπος, είμαι Έλληνας, είμαι Κρητικός και γι' αυτό πιο δυνατός απ’ όλες τις δυνάμεις του Κακού συνενωμένες, γιατί τελικά είμαι πνεύμα, είμαι ιδέα, είμαι η βαθιά ανάγκη που έχει μέσα του κάθε άνθρωπος να είναι αυτός ο τελικός νικητής, όσες θυσίες θα χρειαστούν, φτάνει να μπορέσει να μείνει ως το τέλος Έλληνας, Κρητικός, Άνθρωπος, με όλο το βάρος και το μεγαλείο της λέξης «Άνθρωπος».
Σας ευχαριστώ
Πέμπτη 19 Μαΐου 2022
ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΤΩΝ ΚΑΛΛΕΡΓΙΑΝΩΝ
Έγιναν και οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης των 81 χρόνων από την Μάχη της Κρήτης σήμερα το απόγευμα και στην Κίσαμο, στο μνημείο των πεσόντων στα ανατολικά των παλαιών Λυκείων. Η τελετή ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο, κατάθεση στεφάνων από τοπικούς φορείς ενώ ακολούθησε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των πεσόντων ενώ η φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου Κισάμου έπαιξε τον Εθνικό Ύμνο.
Ακολούθησε κέρασμα.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ;
.jpg)
«Σοβαρό είναι το πρόσωπο της Κρήτης, πολυβασανισμένο. Μαδάρες γυμνές, τραχειές, αγέλαστες. Κοιτάζεις από το αεροπλάνο την Κρήτη ν’ απλώνεται στη θάλασσα και νιώθεις πως αληθινά το νησί τούτο είναι γιοφύρι ανάμεσα στις τρεις τούτες μεγάλες Μοίρες. Για πρώτη φορά στην Ευρώπη πήδηξε κι’ έχτισε φωλιά στην Κρήτη το πεινασμένο αρπαχτικό πουλί που το λέμε Πνεύμα. Άπλωσε τις φτερούγες του στο Κρητικό χώμα και γέννησε το μυστηριώδη, βουβό ακόμα, όλο ζωή, χάρη, κίνηση και λαμπρότητα, Κρητικό πολιτισμό. Η Κρήτη έχει αληθινά κάτι το πανάρχαιο, το άγιο, το πικραμένο και περήφανο, που έχουν οι χαροκαμένες μάνες που γέννησαν παλικάρια. Έχει τόσο πολύ πολεμήσει κι υποφέρει η γης ετούτη, έχει τόσο πολύ συνηθίσει το θάνατο, που τον ξεφοβήθηκε πια και μπορεί να γελάει και να παίζει μαζί του», γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης το 1945 όταν για σαράντα μέρες, όπως ο ίδιος λέει: «….γύριζα.. την Κρήτη, για να δω τα χωριά που γκρέμισαν κι έκαψαν οι βάρβαροι και τους άντρες και τις γυναίκες που τους έντυσαν τη μαύρη αρματωσιά του πένθους. Περίμενα ν’ ακούσω κλάματα και να δω χέρια ν’ απλώνονται να ζητούν την βοήθεια. Και βρήκα ανυπόταχτες, απαράδοτες ψυχές και κορμιά μισόγυμνα πεινασμένα Κι’ αλύγιστα».
Μάιος: μήνας τιμής και μνήμης της θρυλικής εποποιίας του νεότερου Ελληνισμού• μία από τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας μας, γραμμένη στη «ιστορική και μοναδική ανά τον κόσμο», όπως δικαίως ονομάστηκε, Μάχη της Κρήτης κατά των Γερμανών κατακτητών. Στην σύγχρονη εποχή μετά τους Βαλκανικούς αγώνες η Μάχη της Κρήτης ξεχωρίζει ως «μεγάλο σύμβολο» «που αναπτέρωσε το ηθικό των σκλαβωμένων λαών της Ευρώπης, ντρόπιασε τις αήττητες έως τότε δυνάμεις της Βερμαχτ και καθυστέρησε την εισβολή των Χιτλερικών στην Σoβιετική Ένωση με αποτέλεσμα να τους βρει ο χειμώνας και να τους σταματήσει μπροστά στην Μόσχα», όπως θα πει ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης.
Μάιος: μήνας τιμής και μνήμης της θρυλικής εποποιίας του νεότερου Ελληνισμού• μία από τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας μας, γραμμένη στη «ιστορική και μοναδική ανά τον κόσμο», όπως δικαίως ονομάστηκε, Μάχη της Κρήτης κατά των Γερμανών κατακτητών. Στην σύγχρονη εποχή μετά τους Βαλκανικούς αγώνες η Μάχη της Κρήτης ξεχωρίζει ως «μεγάλο σύμβολο» «που αναπτέρωσε το ηθικό των σκλαβωμένων λαών της Ευρώπης, ντρόπιασε τις αήττητες έως τότε δυνάμεις της Βερμαχτ και καθυστέρησε την εισβολή των Χιτλερικών στην Σoβιετική Ένωση με αποτέλεσμα να τους βρει ο χειμώνας και να τους σταματήσει μπροστά στην Μόσχα», όπως θα πει ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης.
.jpg)
Η Κρητική ψυχή όρθωσε το ανάστημα της ενάντια στον επίβουλο κατακτητή και οι αγώνες των ηρωικών - μεγάλων Κρητών γεννητόρων και πατέρων μας, έγραψαν με χρυσά γράμματα την εποποιία του νεότερου Ελληνισμού.
Μάιος: μήνας χρέους, τιμής και ευθύνης λοιπόν, αλλά και μήνας αυτοκριτικής και αναστοχασμού, καθώς φαίνεται πως στους ασέληνους καιρούς μας οι αξίες, τα ιδανικά και τα πιστεύω που ενέπνεαν, φώτιζαν και δυνάμωναν την ψυχή της Κρήτης, μοιάζει να είναι υποτιμημένες και να ξεθωριάζουν στα σύγχρονα… «χρηματιστήρια» που προωθούν έναν άμορφο διεθνισμό χωρίς Πατρίδα, χωρίς σύνορα, χωρίς πίστη και ιδανικά.
Με τις σκέψεις αυτές ανηφορίσαμε, σήμερα, «στο Μνημείο των Ευελπίδων», όπως ονομάζεται για την τέλεση της επιμνημόσυνης Δέησις• σύμφωνα με το Πρόγραμμα Εκδηλώσεων εορτασμού της 81ης Επετείου της Μάχης της Κρήτης, το οποίο συντονίζει και αποστέλλει η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων. Για όσους δεν γνωρίζουν το Μνημείο αυτό βρίσκεται σε ύψωμα στην περιοχή Κολυμβαρίου, της Δ.Ε. Πλατανιά. Πρόκειται περί ιδιοκτησίας της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Γωνιάς, η οποία παραχωρήθηκε στον Ελληνικό Στρατό, για την δημιουργία του εν λόγω μνημείου. Μνημείο, αφιερωμένο στους εννέα (9) πρωτοετείς Ευέλπιδες, τους πρώτους δηλαδή νεκρούς της Μάχης της Κρήτης, καθώς τον Απρίλιο του 1941 είχαν αποβιβαστεί στο Κολυμβάρι και φιλοξενούντο στην Ι. Πατριαρχική Μονή Γωνιάς, μαζί με τους λοιπούς Ευέλπιδες, (320 συνολικά Ευέλπιδες και Αξιωματικοί). Ο τότε Επίσκοπος Κισάμου και Σελίνου Ευδόκιμος (Συγγελάκης), υποδέχθηκε και είχε αναλάβει την φροντίδα και φιλοξενία.
Φτάνοντας λοιπόν στο Μνημείο βρεθήκαμε ενώπιον μιας ιδιαίτερα δυσάρεστης και στενάχωρης έκπληξης. Ενώ ο χώρος αυτός ανήκει στον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε το πρόσταγμα και ρύθμιζε τα της εκδήλωσης• πάντα με την συμμετοχή στρατιωτικού αγήματος, εκπροσώπησης κλπ., σε παλαιότερες δε (προ κρίσης και κορονοϊού εποχές) υπήρχε και ικανή εκπροσώπηση από την Σχολή Ευελπίδων. Ενώ λοιπόν ουσιαστικά η εκδήλωση αυτή είναι του Ελληνικού Στρατού, αφού ο χώρος του έχει παραχωρηθεί και μέχρι τώρα ρύθμιζε και συμμετείχε, ως οικοδεσπότης, στην φετινή εκδήλωση: απών! Ούτε παρουσία, ούτε συμμετοχή, ούτε λήψη μέριμνας και φροντίδας (ηχητικά, αναλόγια για ομιλία, κλπ)• αναγκαία και απαραίτητα σε ένα τόσο μεγάλο υπαίθριο χώρο, για την πραγματοποίηση μιας σοβαρής και οργανωμένης εκδήλωσης τιμής και μνήμης• όπως αρμόζει στους Ευέλπιδες, πρώτους νεκρούς της Μάχης της Κρήτης. Ευτυχώς, ο Δήμος Πλατανιά (χωρίς να είναι δική του ευθύνη) καθώς ο χώρος δεν του ανήκει, φρόντισε τουλάχιστον για τα στοιχειώδη (μικρόφωνο και μεγάφωνο), για να ακουστεί έστω η ομιλία. Όπως πληροφορηθήκαμε… «άνωθεν οι εντολές» να περικοπεί η συμμετοχή του Στρατού στην περί ου ο λόγος εκδήλωση, ως και σε άλλες πολλές των ημερών, και να περιοριστεί μόνο σε τρείς. Εάν δε έλειπαν και οι Απόστρατοι Αξιωματικοί Στρατού Νομού Χανίων, οι οποίοι προς τιμήν των, μόνοι τους οργάνωσαν την ομιλία και μετείχαν αρκετοί από αυτούς (θερμά τους ευχαριστούμε) εάν έλλειπαν λοιπόν, η ξεχωριστή και μοναδική αυτή σε συμβολισμό, νόημα και αξία εκδήλωση τιμής και μνήμης, θα φάνταζε παντελώς υποτιμημένη και απαξιωμένη.
Παρών όμως ο Ακόλουθος της Βρετανικής Πρεσβείας, ο οποίος κατέθεσε και στεφάνι (μόνος του ο άνθρωπος), ως επίσης και εκπρόσωπος των βετεράνων της Μεγάλης Βρετανίας (και αυτοί μόνοι τους)!! Κατέθεσαν στεφάνια οι άλλες Χώρες και όχι εμείς! Δεν θα αναφερθώ στα όσα σχόλια, δικαίως κατά την άποψη μας, ακούστηκαν και την απογοήτευση που ένοιωσαν οι συμμετέχοντες. Χρέος και ευθύνη όμως επιτάσσει, θεωρώ, σε Φορείς και Πρόσωπα, να διερωτηθούμε προς τι αυτή η υποτίμηση της θυσίας των πρώτων νεκρών της Μάχης της Κρήτης; Πως δικαιολογείται να είναι παρόντες και να μετέχουν εκπρόσωποι άλλων Χωρών, να μας τιμούν με την παρουσία τους εκπρόσωποι των Βετεράνων και να απουσιάζει ο καθ΄ ύλιν αρμόδιος και υπεύθυνος του χώρου και της εκδήλωσης; Τι μηνύματα δίδουμε όχι μόνο στους Βετεράνους συμμάχους μας, αλλά και στις νεώτερες γενιές, το αύριο της Πατρίδας μας; Αξιοσημείωτη, επίσης, και η παντελής απουσία της Σχολικής Κοινότητας της περιοχής Κολυμβαρίου με πολυπληθή Σχολεία: (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσιο, Λύκειο). Λησμονήσαμε, άραγε, πως.. «οι ιστορικές παραδόσεις πλάθουν τους λαούς και τα ιστορικά σύμβολα δημιουργούν τους χαρακτήρες των ανθρώπων»; πως… «ο κάθε άνθρωπος μεγαλώνει με τις παρακαταθήκες των προγόνων του»; Τόσο πολύ.. φτωχύναμε τελικά; Εάν, ναι, τότε θα πρέπει το γεγονός αυτό να λειτουργήσει αφυπνιστικά για όλους μας. Εάν όχι, και κάτι άλλο προκάλεσε όλη αυτή την ανεπίτρεπτη, κατά την άποψη μας, υποτίμηση και απαξίωση, τότε θα έπρεπε να είχε κοινοποιηθεί και γνωστοποιηθεί. Προς αποφυγή δε τυχόν παρερμηνειών, σαφώς και τιμούμε τους αρμοδίους και υπευθύνους και επειδή ακριβώς τους τιμούμε, διερωτώμεθα και απορούμε το γιατί;
Η απόδοση των προσηκουσών τιμών στους πεσόντες για την προάσπιση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας (επίκαιρο στις μέρες μας) δεν είναι υπόθεσις «εκκλησιαστική και.. παπαδική», όπως προ ημερών αντέτεινε συνομιλητής μου• είναι χρέος ιερό και ευθύνη όλων μας και αφορά το παρόν, μα.. κυρίως το μέλλον του τόπου και της Πατρίδας μας. Καθώς.. « Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα' ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί.", όπως βροντοφωνάζει ο Εθνικός μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς.
Μητροπολίτης
Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος
Μάιος: μήνας χρέους, τιμής και ευθύνης λοιπόν, αλλά και μήνας αυτοκριτικής και αναστοχασμού, καθώς φαίνεται πως στους ασέληνους καιρούς μας οι αξίες, τα ιδανικά και τα πιστεύω που ενέπνεαν, φώτιζαν και δυνάμωναν την ψυχή της Κρήτης, μοιάζει να είναι υποτιμημένες και να ξεθωριάζουν στα σύγχρονα… «χρηματιστήρια» που προωθούν έναν άμορφο διεθνισμό χωρίς Πατρίδα, χωρίς σύνορα, χωρίς πίστη και ιδανικά.
Με τις σκέψεις αυτές ανηφορίσαμε, σήμερα, «στο Μνημείο των Ευελπίδων», όπως ονομάζεται για την τέλεση της επιμνημόσυνης Δέησις• σύμφωνα με το Πρόγραμμα Εκδηλώσεων εορτασμού της 81ης Επετείου της Μάχης της Κρήτης, το οποίο συντονίζει και αποστέλλει η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων. Για όσους δεν γνωρίζουν το Μνημείο αυτό βρίσκεται σε ύψωμα στην περιοχή Κολυμβαρίου, της Δ.Ε. Πλατανιά. Πρόκειται περί ιδιοκτησίας της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Γωνιάς, η οποία παραχωρήθηκε στον Ελληνικό Στρατό, για την δημιουργία του εν λόγω μνημείου. Μνημείο, αφιερωμένο στους εννέα (9) πρωτοετείς Ευέλπιδες, τους πρώτους δηλαδή νεκρούς της Μάχης της Κρήτης, καθώς τον Απρίλιο του 1941 είχαν αποβιβαστεί στο Κολυμβάρι και φιλοξενούντο στην Ι. Πατριαρχική Μονή Γωνιάς, μαζί με τους λοιπούς Ευέλπιδες, (320 συνολικά Ευέλπιδες και Αξιωματικοί). Ο τότε Επίσκοπος Κισάμου και Σελίνου Ευδόκιμος (Συγγελάκης), υποδέχθηκε και είχε αναλάβει την φροντίδα και φιλοξενία.
Φτάνοντας λοιπόν στο Μνημείο βρεθήκαμε ενώπιον μιας ιδιαίτερα δυσάρεστης και στενάχωρης έκπληξης. Ενώ ο χώρος αυτός ανήκει στον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε το πρόσταγμα και ρύθμιζε τα της εκδήλωσης• πάντα με την συμμετοχή στρατιωτικού αγήματος, εκπροσώπησης κλπ., σε παλαιότερες δε (προ κρίσης και κορονοϊού εποχές) υπήρχε και ικανή εκπροσώπηση από την Σχολή Ευελπίδων. Ενώ λοιπόν ουσιαστικά η εκδήλωση αυτή είναι του Ελληνικού Στρατού, αφού ο χώρος του έχει παραχωρηθεί και μέχρι τώρα ρύθμιζε και συμμετείχε, ως οικοδεσπότης, στην φετινή εκδήλωση: απών! Ούτε παρουσία, ούτε συμμετοχή, ούτε λήψη μέριμνας και φροντίδας (ηχητικά, αναλόγια για ομιλία, κλπ)• αναγκαία και απαραίτητα σε ένα τόσο μεγάλο υπαίθριο χώρο, για την πραγματοποίηση μιας σοβαρής και οργανωμένης εκδήλωσης τιμής και μνήμης• όπως αρμόζει στους Ευέλπιδες, πρώτους νεκρούς της Μάχης της Κρήτης. Ευτυχώς, ο Δήμος Πλατανιά (χωρίς να είναι δική του ευθύνη) καθώς ο χώρος δεν του ανήκει, φρόντισε τουλάχιστον για τα στοιχειώδη (μικρόφωνο και μεγάφωνο), για να ακουστεί έστω η ομιλία. Όπως πληροφορηθήκαμε… «άνωθεν οι εντολές» να περικοπεί η συμμετοχή του Στρατού στην περί ου ο λόγος εκδήλωση, ως και σε άλλες πολλές των ημερών, και να περιοριστεί μόνο σε τρείς. Εάν δε έλειπαν και οι Απόστρατοι Αξιωματικοί Στρατού Νομού Χανίων, οι οποίοι προς τιμήν των, μόνοι τους οργάνωσαν την ομιλία και μετείχαν αρκετοί από αυτούς (θερμά τους ευχαριστούμε) εάν έλλειπαν λοιπόν, η ξεχωριστή και μοναδική αυτή σε συμβολισμό, νόημα και αξία εκδήλωση τιμής και μνήμης, θα φάνταζε παντελώς υποτιμημένη και απαξιωμένη.
Παρών όμως ο Ακόλουθος της Βρετανικής Πρεσβείας, ο οποίος κατέθεσε και στεφάνι (μόνος του ο άνθρωπος), ως επίσης και εκπρόσωπος των βετεράνων της Μεγάλης Βρετανίας (και αυτοί μόνοι τους)!! Κατέθεσαν στεφάνια οι άλλες Χώρες και όχι εμείς! Δεν θα αναφερθώ στα όσα σχόλια, δικαίως κατά την άποψη μας, ακούστηκαν και την απογοήτευση που ένοιωσαν οι συμμετέχοντες. Χρέος και ευθύνη όμως επιτάσσει, θεωρώ, σε Φορείς και Πρόσωπα, να διερωτηθούμε προς τι αυτή η υποτίμηση της θυσίας των πρώτων νεκρών της Μάχης της Κρήτης; Πως δικαιολογείται να είναι παρόντες και να μετέχουν εκπρόσωποι άλλων Χωρών, να μας τιμούν με την παρουσία τους εκπρόσωποι των Βετεράνων και να απουσιάζει ο καθ΄ ύλιν αρμόδιος και υπεύθυνος του χώρου και της εκδήλωσης; Τι μηνύματα δίδουμε όχι μόνο στους Βετεράνους συμμάχους μας, αλλά και στις νεώτερες γενιές, το αύριο της Πατρίδας μας; Αξιοσημείωτη, επίσης, και η παντελής απουσία της Σχολικής Κοινότητας της περιοχής Κολυμβαρίου με πολυπληθή Σχολεία: (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσιο, Λύκειο). Λησμονήσαμε, άραγε, πως.. «οι ιστορικές παραδόσεις πλάθουν τους λαούς και τα ιστορικά σύμβολα δημιουργούν τους χαρακτήρες των ανθρώπων»; πως… «ο κάθε άνθρωπος μεγαλώνει με τις παρακαταθήκες των προγόνων του»; Τόσο πολύ.. φτωχύναμε τελικά; Εάν, ναι, τότε θα πρέπει το γεγονός αυτό να λειτουργήσει αφυπνιστικά για όλους μας. Εάν όχι, και κάτι άλλο προκάλεσε όλη αυτή την ανεπίτρεπτη, κατά την άποψη μας, υποτίμηση και απαξίωση, τότε θα έπρεπε να είχε κοινοποιηθεί και γνωστοποιηθεί. Προς αποφυγή δε τυχόν παρερμηνειών, σαφώς και τιμούμε τους αρμοδίους και υπευθύνους και επειδή ακριβώς τους τιμούμε, διερωτώμεθα και απορούμε το γιατί;
Η απόδοση των προσηκουσών τιμών στους πεσόντες για την προάσπιση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας (επίκαιρο στις μέρες μας) δεν είναι υπόθεσις «εκκλησιαστική και.. παπαδική», όπως προ ημερών αντέτεινε συνομιλητής μου• είναι χρέος ιερό και ευθύνη όλων μας και αφορά το παρόν, μα.. κυρίως το μέλλον του τόπου και της Πατρίδας μας. Καθώς.. « Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα' ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί.", όπως βροντοφωνάζει ο Εθνικός μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς.
Μητροπολίτης
Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος
ΔΙΑΚΕΚΟΜΜΕΝΗ Η ΑΣΦΑΛΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ.
Πάντως το καλό ειναι οτι κλείνουν τις λακκούβες του βιολογικού που οι κάτοικοι όσο και οι επισκέπτες είχαν παραπονα.
Οι πληροφορίες λένε οτι τον Αύγουστο στην φούρια του καλοκαιριού θα φτιαχτεί όλος ο δρόμος απο Κολένι ως και κόμβο Καλλεργιανών
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΑ ΧΑΙΡΕΘΙΑΝΑ
Το Σάββατο 21 Μαϊου και ώρα 18:30 Μέγαρα & Κίσσαμος ανταμώνουν στα Χαιρεθιανά Κισσάμου. Ένα πολιτιστικό αντάμωμα με την αναβίωση ήθη, εθίμων των δύο τόπων που έχουν αποκτήσει ένα ιδιαίτερο και αληθινό δέσιμο .
Όσοι παραβρεθούν θα έχουν την χαρά να παρακολουθήσουν μουσικοχορευτικά δρώμενα στα σοκάκια του χωριού.
Η βραδιά θα κλείσει με "πάντρεμά" και παραδοσιακό γλέντι στο πολιτιστικό κέντρο "Κωνσταντίνος Μυλωνάκης"
Για το Σύλλογο Χαιρεθιανών
Αλεξία Νικήτα Σχετάκη 6948383353
Όσοι παραβρεθούν θα έχουν την χαρά να παρακολουθήσουν μουσικοχορευτικά δρώμενα στα σοκάκια του χωριού.
Η βραδιά θα κλείσει με "πάντρεμά" και παραδοσιακό γλέντι στο πολιτιστικό κέντρο "Κωνσταντίνος Μυλωνάκης"
Για το Σύλλογο Χαιρεθιανών
Αλεξία Νικήτα Σχετάκη 6948383353
ΤΟ 1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΙΣΑΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ
Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές της Ε’ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κισάμου και στην εκπαιδευτικό κυρία Σοφία Χρυσού οι οποίοι συμμετείχαν με ιδιαίτερη επιτυχία την Κυριακή 15/5 στους Περιφερειακούς Αγώνες του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2021-2022, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής και Επιστήμης «WRO Hellas» και του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Συγκεκριμένα, οι μαθητές σημείωσαν την υψηλότερη βαθμολογία στους Περιφερειακούς Αγώνες Κρήτης εντυπωσιάζοντας τόσο με την κατασκευή του δικού τους ρομπότ όσο και με τον προγραμματισμό του, χρησιμοποιώντας το λογισμικό της Lego.
ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ 3ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ
Ανακοινώθηκαν από την Επιτροπή Δεοντολογίας, Καταστατικού και Πιστοποίησης (ΕΔΕΚΑΠ), η οποία, σύμφωνα με το Καταστατικό, έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα για την πιστοποίηση του συνόλου των εκλογικών διαδικασιών τα ονόματα των αντιπροσώπων για το 3ο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 20-22 Μαΐου 2022.
Οι εκλεγμένοι σύνεδροι, από τον Δήμο Κισάμου, που θα παραστούν στο 3ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είναι οι εξής:
ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Τ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΚΟΥΤΣΑΥΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Τ. ΜΙΧΑΗΛ
ΚΟΥΡΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Τ. ΜΙΧΑΗΛ
ΜΠΑΤΖΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Τ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
ΤΖΑΝΙΔΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Τ. ΙΩΑΝΝΗ
ΧΑΙΡΕΤΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ Τ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Οι εκλεγμένοι σύνεδροι, από τον Δήμο Κισάμου, που θα παραστούν στο 3ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είναι οι εξής:
ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Τ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΚΟΥΤΣΑΥΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Τ. ΜΙΧΑΗΛ
ΚΟΥΡΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Τ. ΜΙΧΑΗΛ
ΜΠΑΤΖΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Τ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
ΤΖΑΝΙΔΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Τ. ΙΩΑΝΝΗ
ΧΑΙΡΕΤΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ Τ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ποιο δελφίνι και κουραφέξαλα... αυτό θα ειναι το νέο έμβλημα της πόλης. Εξάλλου δελφίνια έχουν αρκετές πόλεις της Κρήτης σαν έμβλημα.... Ιεράπετρα, Ρέθυμνο, ενώ γκρέιντερ (ισοπεδωτής γαιών στα ελληνικά) πόσες;
Φωτο Β.Κ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)