ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Άλλη μια ενυπόγραφη καταγγελία έφτασε στο blog, και αφορά το Λαφονήσι, το προστατευόμενο Λαφονήσι, που μετά τον τρυγητό του καλοκαιριού, το αφήσαμε στο έλεος του Θεού, των σέρφερ και φυσικά των ανεγκέφαλων που το καταστρέφουν επειδή.... εμείς δεν κάνουμε την δουλειά μας.
Γράφει η καταγγελία
Εδώ και ένα διάστημα, συνεχώς αμάξια περνάνε εντός του χώρου της παραλίας, και μάλιστα συχνά φτάνοντας να παρκάρουν στο νησί(!) δίπλα στις πινακίδες του Natura, ειρωνικά. Οι συζητήσεις/συστάσεις με τα άτομα, δεν έφεραν κάποιο θετικό αποτέλεσμα, και με οδηγεί να απευθυνθώ σε όσους φορείς γνωρίζω. Ευχαριστώ Φ. Π.
Πάνω απο 15 φωτο υπάρχουν στην διάθεση του Δήμου Κισάμου, μιας και για να πας εκεί απο τον Δήμο Κισάμου περνάς που είναι και ο αρμόδιος, για να διαπιστώσει το αληθές της καταγγελίας, αν και όπως ξέρω δεν χρειάζεται απόδειξη.. το ξέρουν. Καιρός να κλείνει η πόρτα αφού και αυτοί που θέλουν να χαρούν την θάλασσα kite-surfing, δεν προστατεύουν ούτε αυτό που τόσο αγαπούν.
Κρίμα για άλλη μια φορά σταθήκαμε μικρότεροι του αναμενόμενου... ας ελπίσουμε οτι κάποιοι θα συγκινηθούν κι αν δεν είναι οι του Δήμου, ας είναι οι εργαζόμενοι στην εκεί παραλία, έστω ο πρόεδρος της κοινότητας Βάθης κλπ.
Μια ματιά στο παρελθόν με τα χωριά Έλους και Κούνενι (Βάθη), με την ιστορική καταγραφή του χωριού απο τον γιατρό Μιχάλη Αναστασάκη* στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του "Αι αξίαι της Κισάμου" την δεκαετία του 50'.
ΕΛΟΣ
Η κοινότης του Έλους έχει 665 κατοίκους και αποτελείται απο τρία χωριά, το Έλος το Λούχι και την Λίμνη. Πρόεδρος είναι ο Περικλής Μυλωνάκης και έχει κοινοτικούς συμβούλους τον Μάρκο Ανδρουλάκη τον Ηρακλή Αναγνωστάκη, και τον Ελευθέριο Κυριακάκη. Ιερέας της κοινότητας είναι ο παπά Αντώνης Μπαντουράκης. Παράγει 50.000 οκάδες λάδι 50.000 οκάδες κρασί 300.000 οκάδες κάστανα, ενώ έχει και 3000 αιγοπρόβατα. Δεν διαθέτει μνημείο Άγνωστου Στρατιώτη ούτε έχει κοινοτικό γραφείο. Δεν έχει σχολείο, αλλά διαθέτει συνεταιριστική αποθήκη και έχει 132 συνεταίρους. Την χρονιά αυτή ανέγειρε σταθμό Χωροφυλακής και υδραγωγείο. Εις το Γυμνάσιο φοιτούν 20 μαθητές.
Οπλαρχηγούς ανέδειξε τον Γεώργιο Σκαλιδάκη μακεδονομάχο και Γεώργιο Κυρίτση οπλαρχηγό. Γραμματέας της κοινότητας είναι ο Κωνσταντίνος Κυριτσάκης. Οι Γερμανοί έκαναν πολλές καταστροφές στο χωριό και σε πολλές οικίες.
ΚΟΥΝΕΝΙ (ΒΑΘΗ)
Ο Πληθυσμός τη κοινότητας είναι 525 κάτοικοι και πρόεδρος της είναι ο Αντώνης Γιαννακάκης. Έχει 18.000 ελαιόδενδρα και παράγει 80.000 οκάδες λάδι 15.000 οκάδες κάστανα και 3.000 οκάδες χαρούπια. Έχει δημοτικό σχολείο όπως και κοινοτικό γραφείο. Στα έργα που έχουν γίνει είναι και δρόμος Κούνενι-Βάθη, 6 χιλιομέτρων, με προσωπική εργασία των κατοίκων. (η κυβέρνηση έφτιαξε τα γεφυράκια). Έχει 45 συνεταίρους, και 30 μαθητές στο γυμνάσιο, δυο στο πανεπιστήμιο.
Μεταλλεία έχει στα βορειοδυτικά της κοινότητας, γύψου αρίστης ποιότητας, μάλιστα όταν έγινε η εξαγωγή του έκαμαν και εγκαίνια. Στην κοινότητα ανήκει και η Μονή της Χρυσοσκαλίτισσας, εις θέση Στόμιο, και την 15η Αυγούστου γίνεται πανηγύρι με πάνω απο 1000 προσκυνητές.
*Ο Μιχαήλ Αναστασάκης (1871-1967) απο την Σπηλιά Κισάμου, ήταν γιατρός, αγωνιστής και συγγραφέας. Υπηρέτησε ως βουλευτής Χανίων και έγραψε την "Ιστορία της Κισσάμου", "Αι Αξίαι της Κισσάμου" και το "Ημερολόγιο της Κατοχής
Ένα πολύ ωραίο σκίτσο του Γενουάτικου φρουρίου της Κισάμου, του μικρού φρουρίου που δεν σώζονται και πολλά σημεία του σήμερα όχι επειδή το ρίξαμε, αλλά επειδή ήταν αυτό που δέχτηκε τις αμέτρητες πολιορκίες, αφού ήταν εύκολος στόχος και σε τέτοιο σημείο που άλλαζε χέρια συνέχεια. Με την κατάληψη της Κρήτης απο τους Τούρκους ξαναφτιάχνεται και μεγαλώνει. Στο σκίτσο φαίνεται καθαρά η καταστροφή ειδικά της βόρειας μεριάς του απο τους κανονιοβολισμούς των πλοίων.
Γενουάτες-Βενετοί -Τούρκοι-Έλληνες-Τούρκοι -Επαναστάτες -Τούρκοι και Αυστριακοί και ούτω κάθε εξής ώς και το 1897....
Το 1555 οι Βενετοί ρίχνουν χρήμα και το ξαναφτιάχνουν, αλλά το 1570 με την επανάσταση του Καντανολέοντα καταστρέφεται, το 1580 οι Βενετοί το ξαναφτιάχνουν και παραμένει σώο ως και το 1690 που το καταλαμβάνουν οι Τούρκοι. Το 1692 ξανά οι Βενετοί στην ύστατη προσπάθεια τους να μην χάσουν το νησί το ξανακαταλαμβάνουν με τον δούκα και ναύαρχο Μοντσενίγκο να το κανονιοβολεί. Οι Τούρκοι το ξανακαταλαμβάνουν όμως οριστικά το 1699. Αυτά για το μικρό φρούριο που δέχτηκε τα πυρά πολλών... ορισμένα και σημερινών, αφού έγινε οικόπεδα για τους κατοίκους της σημερινής εποχής.
* Το αξιοσημείωτο βέβαια είναι οτι κανείς δεν ξέρει αν υπάρχει φρούριο-κάστρο κάτω απο το μικρό αυτό πρωταρχικό Γενουάτικο φρούριο, μιας και δεν έχει γίνει ούτε μια ανασκαφή στο χώρο του μικρού φρουρίου, αφού τα περισσότερα σπίτια κτίστηκαν πριν εφαρμοστεί ο αρχαιολογικός νόμος και κάποια παραμονή εκλογών.
Η Κεντρική Διοίκηση του ΕΕΣ, για πολλοστή φορά, στηρίζει τις δομές και δράσεις του Περιφερειακού Τμήματος Κισάμου του ΕΕΣ. Παρελήφθησαν και έφθασαν στις εγκαταστάσεις του Τμήματος μεγάλη ποσότητα από είδη πρώτης ανάγκης και τρόφιμα, από την Κεντρική Διοίκηση του Ε.Ε.Σ.Τα τρόφιμα και τα Είδη Πρώτης Ανάγκης, θα διατεθούν, όπως και όλες τις προηγούμενες φορές, σε εμπερίστατους συνανθρώπους μας μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου και των 2 Προγραμμάτων «Βοήθεια στο σπίτι» που λειτουργεί η Ιερά Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου και καλύπτει ανάγκες 450 προσώπων της ευρύτερης περιοχής.
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σέλινου κ. Αμφιλόχιος, Πρόεδρος ΔΣ του ΠΤΚ του ΕΕΣ, εκφράζει, εκ μέρους του ΔΣ του Τμήματος Κισάμου, θερμές ευχαριστίες στο Κεντρικό Διοικητικό Συμβούλιο και ιδιαιτέρως στον Πρόεδρο του ΕΕΣ δρ. Αντώνιο Αυγερινό για την ουσιαστική, έμπρακτη και διαχρονική στήριξη στην προσπάθεια κάλυψης των ολοένα αυξανόμενων αναγκών εμπεριστάτων ανθρώπων του τόπου και της ευρύτερης περιοχής.
....... Θυμάμαι πάντα προσπαθούσα να ψυχολογήσω σε κάθε σπίτι που πήγαινα (τότε) τον νοικοκύρη για να θυμάμαι την επόμενη χρονιά αν θα έπρεπε να τα πω ξανά ή όχι. Έτσι είχα φτιάξει μια νοερή λίστα με τις κυριότερες φυσιογνωμίες ακροατών καλάντων. Μη γελάτε !!! Κατά αρχάς θέλω να πω ότι πάντα το ευχαριστιόμουν αυτές τις Άγιες μέρες και σαν όνειρο θυμάμαι που τις κουταλομετρούσα, ως την παραμονή για να τα …οικονομήσω. Ξανάβαλα κάτω λοιπόν την θύμηση μου και ανασύνταξα τις παιδικές μου σκέψεις, και ως εκ του θαύματος ξαναθυμήθηκα τους 6 ποιο χαρακτηριστικούς τύπους των Χριστουγέννων. ΕΧΟΜΕ ΛΟΙΠΟΝ Ο Σπάγκος : Γεμάτος χαρά πρωί-πρωί κτυπάς την πόρτα, και ενώ είσαι έτοιμος να ακούσεις «το πέστα μας», ακούς το γνωστό «δώσαμε- δώσαμε». Τώρα αν έδωσαν φέτος ή πέρυσι είναι άλλο θέμα. Η Σπαστικιά : Κτυπάς και σου ανοίγει η μεσόκοπη κυρία με τα ρολά στην κεφαλή, με τα πασουμάκια της αλλά με ένα χαμόγελο γεμάτο καλοσύνη. - «Πέστα Γιαννάκη»....... Αρχίζεις λοιπόν να τα λες και ενώ φτάνεις ως εκεί που ξέρεις και περιμένεις να ακούσεις τον ήχο των ταλίρων στο χέρι της κυρίας, ακούς ξαφνικά ένα ξερό
- «Γιαννάκη μέχρι το τέλος τα λέμε;» Σύξυλος ο Γιαννάκης και κάθε Γιαννάκης, κομπλάρει και τον πιάνει ο γνωστός ξερόβηχας της αμηχανίας. Ο Παραδοσιακός: Τελειώνεις το άσμα και ο καλός κύριος σε καλεί να περάσεις στο σαλόνι του, ξάφνου η χοντρή κυρά του με την δισκάρα γεμάτη τα γνωστά γλυκά των Χριστουγέννων προσπαθεί να σε τρατάρει με το ζόρι, τότε λοιπόν σε έπιανε κρύος ιδρώτας, «θα πάρω και λεφτά ή μόνο γλυκά;» . Η Τσιγκούνα : Και του χρόνου λες, και ενώ βλέπεις την κυρία να χώνει την χερούκλα της στην ποδιά της έτοιμη να σε πληρώσει (κόπος είναι και αυτός) βγάζει το παλιό το θυμάστε καλέ το πεντοχίλιαρο και σου πετά ένα ξερό « έχεις 4950 δρχ. ρέστα». Μετά από λίγο αφού ψάχνεσαι, -για να μην χάσεις και το πενηντάρικο- και κοιτάς αμήχανα εδώ και εκεί σου πετά την δεύτερη στερεότυπη κουβέντα « Δεν έχεις ; Καλά πάρε το 10άρικο που βρήκα στην τσέπη μου, άντε και του χρόνου». Ο Γρήγορος : Κτυπάς και καθώς ανοίγει η πόρτα και είσαι έτοιμος, δηλαδή έχεις πάρει την βαθιά αναπνοή για να αρχίσεις το ψάλσιμο, σου πετά ένα «καλά φτάνει» και σου ρίχνει μες στο κουτί το εκατοστάρικο Δεν σε πειράζει που δεν ξεκίνησες καν να τα λες, ήταν ο καλύτερος, ακοπίαστα και γρήγορα, ας είναι καλά. Ο Συγγενής : Προσοχή ποτέ δεν πας με παρέα, πάντα μόνος για να μην μοιραστείς το παχουλό (εκείνη την εποχή) πεντακοσάρικο με άλλον και φυσικά πάντα βράδυ που να είναι και ο Θείος εκεί.
Όλα αυτά πριν 50 χρόνια τότε που τα πράγματα ήταν πολύ- πολύ σφιγμένα, τότε που σαν συμπλήρωμα παίρναμε και το μπιτόνι για το λάδι (τυρόλαδο μας βάζανε τις περισσότερες φορές), τότε που είχαμε κάνει άτυπη συμφωνία «την καλή εσπέρα» να την λέμε στα μαγαζιά το βράδυ, τότε που το Καστέλι ήταν δυο γειτονιές, και 5 δρόμοι. Υ.Σ Τώρα που το ξανασκέφτομαι εμένα μου τύχαιναν πάντα παραδοσιακοί τύποι όταν έλεγα τα κάλαντα. Ίσως αυτό έκανε την περίοδο των Χριστουγέννων μου πιο όμορφη και διαφορετική και για αυτό έμεινε χαραγμένη μέσα μου τόσο έντονα. Και του χρόνου.
Οι Χριστουγεννιάτικες διαδικτυακές δράσεις του Δήμου Κισάμου και της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου ολοκληρώνονται την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς με την live streaming συναυλία του Αντώνη Μαρτσάκη στις 8 το βράδυ. Ο καταξιωμένος Κισσαμίτης καλλιτέχνης και οι συνεργάτες του θα μας χαρίσουν ένα πλούσιο, παραδοσιακό, εορταστικό πρόγραμμα, λίγο πριν την έλευση του Νέου Έτους. Θα διασκεδάσουμε όλοι ΜΑΖΙ , παρακολουθώντας το ΖΩΝΤΑΝΑ στο κανάλι YouTube του ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ. Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020 ( 20:00)
«ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΘΑ ΤΙΣ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ..ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ !»
Διαβάζω οτι η Περιφέρεια Κρήτης ενέκρινε κονδύλι ύψους 1.000.000 ευρώ, ώστε να συνεισφέρει στα έργα που θα υπάρξουν για την αποκατάσταση του βοηθητικού γηπέδου του ΟΦΗ. Εξέλιξη που χαροποίησε την ομάδα. Βέβαια το κόστος όλου του εγχειρήματος θα είναι πολύ μεγαλύτερο και θα το καλύψει ο ισχυρός της άνδρας, όμως η παραπάνω εξέλιξη βοηθά αισθητά και κυρίως αποτελεί μία «απόδειξη» πως το project «τρέχει»”.
Τελευταίες μέρες του χρόνου βρήκαν κάπου παραπεταμένο ένα εκατομμύριο και θα το δώσουν στον ΟΦΗ για να φτιάξει το προπονητικό του Κέντρο..... Για μας άραγε μπορεί να βρεθούν αυτά που μας υποσχέθηκαν; Λιγότερα έστω και παραπεταμένα, για να φτιάξουμε τα εργαστήρια του ΕΠΑΛ Κισάμου. Τώρα θα μου πείτε μα το ίδιο αξίζει ένας ΟΦΗ με 200 παιδιά που δεν έχουν κι σχολείο; Έ δίκιο έχετε...ο ΟΦΗ είναι όφις... εμείς είμαστε χελωνίτσες.
Βέβαια με συναρπάζει και αυτή η λέξη που χρησιμοποιεί ο δημοσιογράφος για να δείξει οτι εκεί στο Ηράκλειο εργάζονται ομαδικά, με σχέδιο, για το καλό τους... "η εξέλιξη αυτή βοηθά αισθητά και κυρίως αποτελεί μία «απόδειξη» πως το project «τρέχει»." Για όσους δεν ξέρουν τι σημαίνει project τους λέω οτι σημαίνει σχέδιο, μελέτη, πράγμα που όπως φαίνεται εμείς εδώ δεν είχαμε κι αν έχομε δεν ήταν τόσο ισχυρό όσο θα έπρεπε. Πάντως για να μην αδικούμε και το δικό μας project (πόσο μου αρέσει αυτή η λέξη) σε λίγες μέρες θα είναι έτοιμο το Θερμοκήπιο που το μετέφεραν απο το παλιό Λύκειο σε μια γωνιά του νέου σχολείου σιγά-σιγά. Κάτι είναι και αυτό, όχι οτι μπορούμε βέβαια να φτάσουμε τους άλλους που λειτουργούν ....με project.
Μια ματιά στο παρελθόν με τα χωριά Τοπόλια και Ποταμίδα, με την ιστορική καταγραφή του χωριού απο τον γιατρό Μιχάλη Αναστασάκη* στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του "Αι αξίαι της Κισάμου" την δεκαετία του 50'.
ΤΟΠΟΛΙΑ
Πρόεδρος της κοινότητας Τοπολίων είναι ο Εμμανουήλ Περιστεράκης και σύμβουλοι του οι Πέτρος Βερναδάκης, Βασίλης Φιλτικάκης, Αντώνης Λιαπάκης, και Γιώργος Μαρκαντωνάκης. Η κοινότητα έχει 50.000 ρίζες ελιές και παράγει 160.000 οκάδες λάδι και 100.000 οκάδες κρασί. Το Δημοτικό σχολείο είναι σε πολύ καλή κατάσταση αλλά δεν έχει ιδιόκτητο κοινοτικό γραφείο. Έχει 20 μαθητές στο γυμνάσιο και 5 στο πανεπιστήμιο. Έχει 3 πηγές, ενώ δεν διαθέτει μνημείο Άγνωστου στρατιώτη. Αρχηγό είχε τον Εμμανουήλ Μαρκαντώνη και οπλαρχηγούς τον Περιστεράκη και τον Περίδη απο τα Τσουρουνιανά. Ο Επίσκοπος Ιεροσητείας είναι Ειρηναίος Τσουρουνάκης, λαμπρός και πολύ μορφωμένος θεολόγος που τιμά την Εκκλησία αλλά και την επαρχία Κισσάμου. Φώτο Φοίβος
ΠΟΤΑΜΙΔΑ
Η κοινότητα έχει 450 κατοίκους και δυο οικισμούς την Ποταμίδα και τα Παπαδιανά (περιμένω να βάλουν οι Ποταμιδιανοί και τις άλλες). Προεδρος είναι ο Βασίλης Μοστράκης με δημοτικούς συμβούλους τους Τζαγκαράκη, Τσουρουδιακάκη και Σεγρεντάκη. Η κοινότητα έχει 20.000 ελαιόδεντρα και παράγει 60.000 οκάδες λάδι και 120.000 οκάδες κρασί. Δεν έχει πηγές, αλλά ποτίζει 30 στρέμματα γης απο το ποτάμι ως και 30 Ιουνίου. Στο συνεταιρισμό είναι γραμμένοι 50 κάτοικοι δεν έχει μνημείο άγνωστου στρατιώτη, ούτε και κοινοτικό γραφείο. Έχει έναν καθηγητή Γεώργιο Κωνσταντουλάκη και δυο δασκάλους (δεν αναφέρει ονόματα) έχει μαθητές μόνο στο Γυμνάσιο.
(Αυτό αξίζει)... Ουδείς μένει εις την έδρα της κοινότητας πλην του γραμματέα.
Οπλαρχηγό είχε τον Γεώργιο Φωτάκη που έκανε και Δήμαρχος. Δεν έχει αρχαιότητες ούτε μεταλλεύματα (οι πυραμίδες μάλλον ήταν εν χρήση ακόμα)
Ο Άγιος Βασίλης ήρθε λιγάκι πιο νωρίς για το Περιφερειακό Τμήμα Κισάμου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού!!! Συγκεκριμένα το Coffee & More, και ο ιδιοκτήτης και φίλος του Περιφερειακού μας τμήματος, Κώστας Μουντάκης, μας δώρησε μια μεγάλη ποσότητα από εμφιαλωμένα νερά, καθώς και ένα ψυγείο, για να το χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες του Περιφερειακού μας Τμήματος!!!
Για όλους εμάς, το νερό, ειναι το απαραίτητο εφόδιο στις αποστολές μας, και το να έχουμε επάρκεια, μπορεί να εξασφαλίσει ακόμα και την επιτυχημένη έκβαση της!!
Το 1993 στις Λουσακιές έγινε το πρώτο διεθνές συνέδριο με τίτλο "Στις ρίζες του Κισαμίτικου συρτού", στο συνέδριο αυτό μίλησαν εκτός του συλλόγου Λουσακιών, και οι εξέχοντες μουσικολόγοι κ. Leudi Roberto καθηγητής εθνομουσικολογίας πανεπιστημίου της Μπολόνιας, ο μουσικολόγος κ. Ταρραίος Βασίλειος, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών μουσικολόγος κ. Αμαριανάκης Γιώργος. Το παρακολούθησαν, μιας και έχω τα πρακτικά αλλά και τις απομαγνητοφωνημένες ομιλίες όλων, γύρω στους 300 συνέδρους, ανάμεσα τους ο μουσικολόγος κ. Διονυσόπουλος, ο δάσκαλος και λαογράφος κ. Χαρωνίτης Βασίλης, η σκηνοθέτης Καποκάκη Ελευθερία, βουλευτές του νομού, και φυσικά όλοι οι παραδοσιακοί οργανοπαίκτες της Κισάμου Κουνελάκης Μιχάλης, Καρτσώνης Μανώλης και Βασίλης, Μαθιουδάκης Γρηγόρης, Πολυχρονάκης Μιχάλης, Πολυχρονάκης Βαγγέλης, Λαινάκης Στέλιος, Χαρτζουλάκης, Βλαστάκης, Παπαδάκης Γιώργος, με τον Ναύτη, Παπαδάκη Κωστή, να κλέβει την παράσταση ..και στις ερωτήσεις αλλά και στις απαντήσεις.
Μιας και στο τέλος κάθε εισήγησης υπήρχαν ερωτήσεις προς τους ομιλητές μουσικολόγους οι περισσότερες προς τον κ. Αμαργιανάκη*, σχετικά με τα συρτά.... ιδιαίτερα που και πότε γράφτηκαν τα Κισσαμίτικα συρτά, αλλά και κάποιες ερωτήσεις για τα κλεμμένα συρτά της Κισάμου.
Αναρτώ και μια ερώτηση του Ναύτη (Κωστή Παπαδάκη) προς τον Αμαριανάκη ....
-Ναύτης: Κατ' αρχάς καλωσορίζω τον κ. Αμαργιανάκη, τον κύριο Λέιντι, είναι μεγάλοι μουσικολόγοι και του τόπου μας και του εξωτερικού.
Κύριε Αμαργιανάκη έχετε την απορία πως που και με τι τρόπο δημιουργήθηκαν οι συρτοί. Εμείς έχουμε στοιχεία απόλυτα και μπορούμε να σας δώσουμε με ονόματα και χρονολογίες, πότε και ποιοι έβγαλαν τα συρτά. Εννοώ τα πρώτα, οι πρωταρχικές μουσικές και οι μελωδίες που βγήκαν πριν 100, 150 χρόνια όχι παραπάνω, ίσως 200 χρόνια που άρχισαν οι μουσικές να βγαίνουν. Αυτό είναι ένα θέμα εμείς μπορούμε να σας δώσουμε χρονολογίες και τα ονόματα των δημιουργών. Ήδη ορισμένα κομμάτια, σε όλη την Κρήτη και όχι μόνο, τα ονοματίζει με τ' όνομα του καλλιτέχνη.
Λέμε ο συρτός του Καραγκιουλέ. Γιατί τον λέμε Καραγκιουλέ, και ποιος ο λόγος που τον είπαμε (συρτό του Καραγκιουλέ); Να σας δώσουμε την απάντηση.
Οι Καραγκιουλέδες ήταν δυο αδέλφια, ζούσαν στα Καλλεργιανά, ήταν βιολιστές και οι δυο Μουσουλμάνοι. Έπαιζαν τα βιολιά και έβγαζαν μουσικές με το δικό τους τρόπο στηριζόμενες στην παράδοση, αυτοί έβγαλαν τον Α' και τον Β' συρτό του Καραγκιουλέ..... κάθε καλλιτέχνης που έβγαλε μουσική, τις έδινε και και μια ονομασία, Καλλεργιανός, Καστελιανός, ο Αζωγυριανός, του Τζέγκα ο συρτός, ο Κερεφυλλιανός, ο Σελινιώτικος συρτός κλπ...
Τα πρακτικά του πρώτου συνεδρίου για τις "Ρίζες του Κισαμίτικου συρτού" έχουν δημοσιευθεί σε βιβλίο, κρίμα βέβαια που δεν είναι ευρέως γνωστό αυτό, μιας και εκεί μέσα υπάρχουν αρκετές ερωτήσεις που δυστυχώς δεν απαντήθηκαν τόσα χρόνια απο κανένα. Ερωτήσεις που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες.
Άλλο ένα συνέδριο έγινε το 2000 με θέμα, "Μουσική και χορός της Κρήτης" από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λουσακιών, και οι ομιλητές τότε ήταν ο Αμαργιανάκης Γεώργιος, Leydi Roberto, Παπαδάκης Γεώργιος, Χαρμαντά Νάνση, Κόρος Μαρίς, Λουτζάκη Ρένα, και οι υποψήφιοι διδάκτορες στον τομέα Εθνομουσικολογία: Γιαννακοδήμου Άννα-Μαρία, Θεοδοσοπούλου Ειρήνη και Δαλιανούδη Ειρήνη.
*Ο Γεώργιος Αμαργιανάκης γεννήθηκε το 1938 στην Ανατολή Ιεράπετρας Κρήτης. Σπούδασε βυζαντινή μουσική στο Ωδείο Αθηνών, Αρμονία στο Ωδείο Πειραιώς. Πέθανε το 2003.
Επίσκεψη στους πέτρινους σκαλιστούς θαλάμους ιχθυοκαλλιέργειας στην αρχαία Φαλασαρνα. Το ψάρι πάντα ήταν απο τις κυριότερες τροφές των αρχαίων μας και δεν έχαναν ευκαιρίες.. ακόμα και να το "εκτρέφουν" δίπλα στην θάλασσα.
Σκαλιστοί θάλαμοι που κάποτε ήταν στα ίσαλα της θάλασσας, αλλά λόγω του σεισμού 365 μΧ ανυψώθηκαν.. 4-5 μέτρα απο την επιφάνεια της. Βρίσκονται στα νοτιοδυτικά της εισόδου του αρχαίου λιμανιού της Φαλάσαρνας, και υπάρχουν τρεις ή τέσσερις τέτοιες δεξαμενές. Οι δυο φαίνονται πεντακάθαρα και δυο παραμέσα που έχουν σκεπαστεί απο την βλάστηση.
Κάθε μια έχει εσωτερική σκάλα για να κατεβαίνουν να να την καθαρίζουν, παρόμοιες έχουν βρεθεί στο Ηράκλειο αλλά και στην Ιεράπετρα. Φυσικά των Φαλασάρνων είναι σε καλύτερη κατάσταση, αν και η πρόσβαση στο σημείο αυτό είναι σήμερα αρκετά δύσκολη.
Το μόνο που μένει να μάθουμε είναι τι ψάρια έτρεφαν κι αν ήταν ο σκάρος ο Κρής, το ψάρι αυτό που τόσο το συναντάμε στα εναπομείναντα ψηφιδωτά της Κισάμου
Η Φαλάσαρνα πριν γίνει ένα πειρατικό λιμάνι σίγουρα ήταν μια μεγάλη εμπορική πόλη στα Δυτικά της Κρήτης και αυτό το αποδεικνύουν χρόνο με το χρόνοι οι ανασκαφές που γίνονται εκεί, απο την ΕΦΑ Χανίων αλλά και την αγαπητή Ελπίδα Χατζηδάκη που έχει αφιερώσει τα πάντα για την ανάδειξη της.
Κυκλοφόρησε η νέα δουλειά του αγαπητού φίλου Νίκου Μαργαριτάκη με τίτλο "Τ' αρισμαρί βάνω στ' αυτί" με 11 συνθέσεις με τα "Νέα Κισσαμίτικα συρτά" που είναι αφιερωμένα στον πατέρα του τον Θεόφιλο παλιό οργανοπαίκτη της περιοχής μας.
Στο cd που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και αξίζει να το αποκτήσετε τις συνθέσεις του Νίκο παίζουν καταξιωμένοι οι παραδοσιακοί μουσικοί, Δημήτρης Αναγνωστάκης, Γιάννης Κατάκης, Γιώργος Μυλωνάκης, Λευτέρης Κουμής, Στρατής Σκαράκης, Βασίλης Καρεφυλλάκης, Γιώργος Μανιωλούδης και ο Κυριάκος Σταυριανουδάκης.
Ο Νίκος Μαργαριτάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κίσαμο, είναι αυτοδίδακτος, έμαθε να παίζει λαούτο και μπουζούκι μόνος του και εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Γαλλία, στην επιμέλεια μουσικών προγραμμάτων σε νυχτερινά μαγαζιά του Παρισιού. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με την σύνθεση ορχηστρικής και έντεχνης μουσικής και διδάσκει μουσική και έντεχνο τραγούδι στο Ωδείο, που στεγάζεται στο Τσατσαρωνάκειο Πολυκέντρο της Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου & Σελίνου.
Δεν ξέρω αν φοβήθηκε ο ιός επειδή έκανε εμβόλιο ο Πρωθυπουργός και ο Σωτήρης, αλλά χθες η Κρήτη ήταν για πρώτη φορά μετά απο πολύ καιρό "καθαρή", ούτε ένα κρούσμα σε κανένα νομό στο νησί μας.
Μάλιστα όπως διάβασα και σε Ηρακλειώτικο σαιτ και οι κλινικές covid του νησιού έχουν σχεδόν αδειάσει. Θεωρώ οτι αυτό είναι το σπουδαιότερο απ' όλα και αυτό θα πρέπει να διαφυλάξουμε μιας και όπως δείχνουν τα πράγματα ο εμβολιασμός στον πληθυσμό αλλά και ώσπου να αποκτήσουμε μια κάποια ανοσία, θα αργήσουν λιγουλάκι.
Ας μείνουμε λοιπόν έτσι, πιστεύουμε δεν πιστεύουμε στον ιό, για να φύγουμε επιτέλους απ' αυτήν την φυλακή που έχουμε μπει... ή μας έχουν βάλει.
Μια ματιά στο παρελθόν ξεκινώντας απο το χωριό της μάνας μου το Βουλγάρω, και με την ιστορική καταγραφή του χωριού απο τον γιατρό Μιχάλη Αναστασάκη* στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του " Αι αξίαι της Κισάμου" την δεκαετία του 50'.
Το χωριό έχει 700!! κατοίκους και αποτελείται εκ των συνοικισμών Δερμιτζιανά, Σταμάνρου!!!, Χουδαλιανά, Μάκρωνα, Βατοχείλι, Λατζιανά και Μουρί. Πρόεδρος της κοινότητας είναι ο Εμμανουήλ Χαρχαλάκης και σύμβουλοι, Χρήστος Αναγνωστάκης, Ζαχαρίας Ψαράκης, Ευάγγελος Φαντάκης, Παναγιώτης Κορναράκης. Ιερέας στο χωριό είναι ο Δημήτριος Μαζοκοπάκης.
Οι Γερμανοί δεν επέφεραν καταστροφές ούτε λεηλασίας. Οι κάτοικοι υδρεύονται κατά το πλείστον εκ φρεατίων. Στο Μουρί, Μάκρωνα και Δερμιτσιανά υπάρχουν βρύσες. Κοινοτικό γραφείο δεν υπάρχει, ούτε κοινή αποθήκη λιπασμάτων. Ο Γεωργικός πιστωτικός συνεταιρισμός έχει 150 μετόχους. Έχει και δυο σχολεία ένα στο Βουλγάρω και ένα στο Μουρί.
Στα έργα που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια είναι η ανέγερση κοινοτικού γραφείου και η ύδρευσις του χωριού απο το Μουρί. Φοιτούν εις Γυμνάσιον και Πανεπιστήμιο 25 μαθητές. Έχει 5 στρατιωτικούς, ένα Στρατιωτικό γιατρό τον Εμμανουήλ Μπαλαντίνο και ένα Ανθυπίατρο τον Τζανακάκη Εμμανουήλ.
Ο οπλαρχηγός είναι ο Χριστόφορος Σκουλούδης.
*Ο Μιχαήλ Αναστασάκης (1871 - 1967) απο την Σπηλιά Κισάμου, ήταν γιατρός, αγωνιστής και συγγραφέας. Υπηρέτησε ως βουλευτής Χανίων και έγραψε την "Ιστορία της Κισσάμου", "Αι Αξίαι της Κισσάμου" και το "Ημερολόγιο της Κατοχής"
Υ.Σ Φυσικά στο βιβλίο αυτό αναφέρονται κάποιες γειτονιές αλλά όσους κι αν ρώτησα δεν ξέρουν τη Σταμάνρου και το Βατοχείλι, ενώ λείπουν παμπάλαιοι οικισμοί όπως το Πάνω Χωριό, η Καμάρα, το Κατοχώρι, τα Ξηριανά, τα Παπουτσιανά κλπ.
Ο Μιχάλης Δημ. Βουτσαδάκης είχε φθάσει τέλος του 19ου αι. στην Αμερική και εργάσθηκε για χρόνια σε μίνες μεταλλείων. Αρχές του 20ου αι. ήλθε στην Κίσαμο με την εμπειρία του και όταν πήγαινε στο κυνήγι πεζοπορώντας για ώρες αντιλήφθηκε τις σκουριές του σιδηρομεταλλεύματος και αυτό του έγινε βραχνάς και όνειρο να αποκτήσει τα δικά του ορυχεία. Με ντόπιους εργάτες και πρωτόγονα μέσα άρχισε το σκάψιμο και με εξορύξεις δημιούργησε γαλαρίες και πηγάδια εξόρυξης. Το 1905 υπέγραψε συμφωνία με τη γαλλική εταιρία ΜΟΝΦΛΥ και με υπεράνθρωπους κόπους έφτιαξε εναέριο λούκι με ξύλα επενδυμένα με λαμαρίνα χονδρή που στηριζόταν σε συρματόσχοινα για να κατεβάζουν το μετάλλευμα στην ακτή για φόρτωση στα πλοία. Δεν χρησιμοποιήθηκε, όμως, για πολύ, επειδή ξαφνική θαλασσοταραχή κατέστρεψε ο κάτω μέρος της φόρτωσης και απογοητευμένος ο Μιχάλης, που είχε βάλει εκεί όλα του τα χρήματα, ξαναγύρισε το 1912 στην Αμερική.
Όταν οι εργάτες πρωτοέβγαλαν το μετάλλευμα σε βόλους, φώναζαν πως έβγαλαν... πατάτες και αυτό γινόταν στην περιοχή "Αποπλύστρες", που άγνωστο γιατί, είχε ονομαστεί έτσι. Ο Μιχάλης πήγε και στους Αγίους Τόπους και από τότε τον γνώριζαν ως Χατζημιχάλη Βουτσαδάκη. Πέθανε το 1957 σε ηλικία 87 ετών.
Το 2016* ένας νέος αρχαιολόγος αναστηλωτής ο κ. Χαριτόπουλος Ευάγγελος μας είπε ενδιαφέροντα πράγματα για το μεταλλείο σιδήρου στο Ραβδούχα, δείχνοντας μας μάλιστα οτι υπήρχε και σιδηροδρομικό δίκτυο για την μεταφορά του μεταλλεύματος, αλλά και σπίτια που έμεναν οι εργάτες και ο επιστάτης των μεταλλείων, ψηλά στο Ραβδούχα, όπου τα επισκέφτηκα και τα φωτογράφισα φέτος...
*Α' Κισαμίτικο συνέδριο.
Δεν μένει παρά να βρούμε και τις ράγες..αν και αυτό θα είναι δύσκολο να είναι στην θέση τους μιας και όλο και κάποια κρεβατίνα θα κρατούν στο χωριό.
Υ.Σ * Το Α΄ Κισαμίτικο συνέδριο τέλειωσε το 2016 με πολλούς καλούς ομιλητές, εντούτοις απο κάποια ολιγωρία δεν έχουν βγει ακόμα στην δημοσιότητα οι τόσες καλές εργασίες των ομιλητών...και όλοι περιμένουμε ...4 χρόνια μετά να εκδώσει τα πρακτικά η επιτροπή του συνεδρίου. Πολλά είναι και είναι αμαρτία να πάνε χαμένα.. τουλάχιστον ας τα δημοσιεύσουμε απο δω. (με άδεια φυσικά)
Συνεχίζει να ρέει ο μαύρος "χρυσός" στον Μέγα ποταμό των Μεσογείων, δίχως να συγκινείται κανένας. Είναι απο τις περιπτώσεις που δεν μας ενδιαφέρουν, άσχετο αν ο Δήμος Κισάμου θέλει να λέγεται τουριστικός δήμος, με πολλές προστατευόμενες περιοχές. Παρά τις πολλές καταγγελίες διαδικτυακά αλλά και τηλεφωνικά στις αρμόδιες υπηρεσίες, το "πετρέλαιο" χύνεται "άδικα" στην θάλασσα. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί είναι η απάντηση των Κατωμεσογειανών, δεν πειράζει το περιβάλλον λένε οι Πανωμεσογειανοί.... τώρα ποιος έχει δίκιο, εκτός του οτι έχει μικρή σημασία, δεν μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε, αλλά αφού το λένε αυτοί και αφού δεν τους ακουμπά και τίποτα μάλλον θα έχουν .. δίκιο. Οι υπηρεσίες δεν δέχονται τηλεφωνικές καταγγελίες θέλουν γραπτές, ο δήμος μας έχει άλλες προτεραιότητες για να ψάξει και να βρει τι συμβαίνει... αφού το γεγονός συμβαίνει σχεδόν κάθε χρόνο .. και αφού οι άλλοι δεν έκαναν τίποτα, γιατί εμείς;
Είμαστε ένας δήμος που θα έπρεπε να είχαμε σαν προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος και να επιδιώκουμε να υπάρχει η καλή λειτουργία όλων αυτών που επηρεάζουν τις περιοχές που "τρυγούμε'. Γιατί η αλήθεια είναι οτι για αυτό τον λόγο υπάρχουμε και μόνο...να τρυγούμε όσο μπορούμε κι όσο αντέξουν, τις περιοχές αυτές το καλοκαίρι. - "Έχει ο Θεός, οι επόμενοι ας είναι καλά για να κάνουν κάτι γι αυτό" είναι το σλόγκαν που έχουμε υιοθετήσει!!
Χθες διάβασα, ευτυχώς που υπάρχει και διαύγεια και μαθαίνεις κάτι, οτι 24 Δεκεμβρίου ο δήμος Κισάμου προμηθεύτηκε 200 νέες ξαπλώστρες για την παραλία του Λαφονησιού. Λίγο πριν φύγει ο χρόνος πήραμε 200 ξαπλώστρες (άραγε με ομπρέλα μαζί) για την επόμενη χρονιά, μιας και τις βρήκαμε μάλλον σε καλή τιμή και φτηνές. 10.000 Ε απο τα ανταποδοτικά για να έχουμε καλύτερη είσπραξη του χρόνου και πάει λέγοντας, δίχως όμως να υπάρχει στην πραγματικότητα αυτό το ανταποδοτικό σε αυτές τις περιοχές, ούτε μια προσπάθεια προστασίας για τα μάτια του κόσμου.
Τουριστική προβολή, τουριστικό σήμα, νέα τουριστική ταυτότητα, πράγματα απαραίτητα και αναγκαία, αλλά για ποιο λόγο ξοδεύουμε τόσα λεφτά, αφού απο την άλλη δεν κάνουμε αυτό του πρέπει για να προστατεύσουμε αυτές τις περιοχές που θέλουμε να αναδείξουμε; Πως θα τις κάνουμε άραγε και ταυτότητα μας; Τέτοιο μπέρδεμα δεν υπάρχει αλλού, απλά εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε οτι "κακό" κληρονομήσαμε, νομίζοντας οτι έτσι κάνουμε κάτι σωστό αφού το ίδιο έκαναν και οι προηγούμενοι. Ωραία.. κάνουμε οτι και οι προηγούμενοι.
Αλλά για να επανέλθω και να κλείσω ....τα λύματα σύμφωνα με όλα τα στοιχεία καταλήγουν στη θάλασσα και υπάρχει παροδική ρύπανση, που αυτοδιαλύεται στη θάλασσα. Μικρό κακό λοιπόν..που δεν χρειάζεται να το ξαγλούμε, εξάλλου τόσο "πετρέλαιο" έχουμε, πως θα πάει και λίγο στην θάλασσα σιγά τα λάχανα.
Υ.Σ Για τα λύματα που κατεβάζει ο Πυργιανός ποταμός δεν χρειάζεται να φωνάζουν κάποιοι, είναι για να ταΐζουμε τις πάπιες και τ' άλλα οικόσιτα που υπάρχουν εκεί.
Σε λίγο φεύγει το 2020 αλλά εμείς έχουμε μείνει στο 1980 ακόμα.....
