ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ..................

 ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνεται δήλωση του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου Αυτής κ. Αμφιλοχίου: «Από γνωστά μας πρόσωπα πληροφορηθήκαμε την ύπαρξη άρθρου σε διαδικτυακό ιστότοπο με τίτλο: «Πολιτική παρέμβαση του Μητροπολίτη Κισάμου εν όψει εκλογών (;)» Αναζητήσαμε το κείμενο αυτό και, με έκπληξη, διαπιστώσαμε ότι πρόκειται περί απάντησης; σε Δελτίο Τύπου που, προ ολίγων ημερών, είχε εκδοθεί όπου, με τρόπο σαφή και κατηγορηματικό, δηλώναμε: «ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ανάμειξη, συμμετοχή και εμπλοκή έχουμε υπέρ ή εναντίον ουδενός εμπλεκομένου/εμπλεκομένης», καταθέτοντας την αγωνία μας για την διαφύλαξη της ενότητας του κοινωνικού ιστού της ευρύτερης περιοχής, καλώντας όλους όπως εργαστούμε «για το κοινό καλό». Διαβάζοντας το, ομολογούμε, η έκπληξη μας μετατράπηκε σε απορία ως προς τα όσα υπονοεί ο ανώνυμος αρθογράφος του. Μιλά για.. έλλειμμα δημοκρατίας, (βαρύς ο χαρακτηρισμός και η μομφή) καθώς ως γράφει: «Να μη λειτουργήσει η Δημοκρατία φαίνεται να ζητάει, εμμέσως πλήν σαφώς, με επιστολή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ.κ.Αμφιλόχιος». Απορίας άξιον όντως αποτελεί το γεγονός πόθεν,  από την επιστολή μας που επικαλείται ο αρθογράφος, διεξάγεται το συμπέρασμα αυτό; Επειδή, λέει, αναφερόμεθα σε «πιέσεις, απειλές και εκφοβισμούς» που τινές εκ των υποψηφίων χρησιμοποιούν. Η έκκληση ενός Μητροπολίτη που, έμπρακτα και όχι θεωρητικά, επί σχεδόν μια 20ετία αποδεικνύει το ενδιαφέρον και την αγωνία του, αναλώνεται, για τον τόπο και τους ανθρώπους του, η έκκληση του προς τους εμπλεκομένους στις Αυτοδιοικητικές εκλογές να υπάρξει σεβασμός στα πρόσωπα και τις διαδικασίες, να αποφευχθούν οι εντάσεις και οι ενδοοικογενειακές ρήξεις και προστριβές μπορεί να μεταφράζεται σε.. «παρέμβαση να μην λειτουργήσει η Δημοκρατία»; Και όμως… η αγωνία μας να διαφυλαχθεί η ενότητα, η γαλήνη και η κοινωνική συνοχή, θεωρείται από τον αρθρογράφο ως «παρέμβαση» και καταλήγει στο συμπέρασμα, αυθαίρετα δηλώνουμε εμείς, ότι επικρίνουμε «εμμέσως την ύπαρξη έξι συνδυασμών στον Δήμο Κισάμου» και αυτό, όπως συνεχίζει: «δεν είναι δημοκρατικό». Θα συμφωνούσαμε με τον αρθρογράφο πως, εάν ίσχυε αυτό που αυθαίρετα συμπεραίνει, όντως «δεν είναι δημοκρατικό». Όμως θα πρέπει να πούμε ότι η παρανόηση, η, ακόμα χειρότερα, παραποίηση όχι λεγομένων, αλλά γραφομένων, έχει πολλές ερμηνείες. Το να στοχοποιείται δηλ. ένα θεσμικό πρόσωπο για «έλλειμμα δημοκρατίας», όταν παραφράζονται και παρερμηνεύονται τα γραφόμενα του, τα οποία με τρόπο κατηγορηματικό και σαφή δηλώνουν το αντίθετο από αυτό που υπαινίσσεται ο αρθογράφος, αυτό είναι δημοκρατικό; Εκτός και αν ως… «έλλειμμα δημοκρατίας» λογίζεται η έκφραση αγωνίας ενός Μητροπολίτη που νοιάζεται, αγωνιά και αγαπά τον τόπο του!  «Προκαλεί απορία», συνεχίζει, γιατί επιλέξαμε την συγκεκριμένη χρονική στιγμή να προβούμε στις δηλώσεις μας  αυτές. Το κείμενο μας, που ο ίδιος επικαλείται, σαφέστατα και ξεκάθαρα απαντά, όταν δηλώνουμε: «Εις ό,τι δε μας αφορά και καθώς τινές, ως κατ΄ επανάληψη πληροφορούμεθα, μας τοποθετούν πότε από εδώ, ποτέ από εκεί, πότε.. παραπέρα, δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ανάμειξη, συμμετοχή και εμπλοκή έχουμε υπέρ ή εναντίον ουδενός εμπλεκομένου/εμπλεκομένης». Διερωτώμεθα: Η τόσο σαφής και συγκεκριμένη αυτή δήλωση, αφήνει περιθώρια σε κάποιον να διερωτηθεί γιατί επιλέξαμε την χρονική στιγμή να προβούμε στην δήλωση αυτή; Συνεχίζει: «Μήπως, πάλι έμμεσα, ζητάει κάτι, μήπως έμμεσα βοηθάει κάποιον, έναντι κάποιου άλλου, μήπως στέλνει ένα μήνυμα να μη στηριχθεί κάποιος συνδυασμός»; Όταν δηλώνουμε ότι: «ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ανάμειξη, συμμετοχή και εμπλοκή έχουμε υπέρ ή εναντίον ουδενός εμπλεκομένου/εμπλεκομένης» και ότι: «Σεβόμεθα απόλυτα όλα τα πρόσωπα, απ΄ όπου και αν προέρχονται ή ανήκουν», πως μπορεί να αποδεχτεί κανείς τον, έστω και υπό μορφή ερωτήματος, συλλογισμό του αρθρογράφου, τα… επαναλαμβανόμενα «μήπως» και «μήπως»• να καταλογίζει δηλ. ότι οι δηλώσεις μας αυτές βοηθούν κάποιον, έναντι άλλου ή.. ότι στέλνουν μήνυμα να μην στηριχθεί κάποιος συνδυασμός όπως γράφει; Το μήνυμα μας είναι ξεκάθαρο και εις την ταπεινό μας  βίο και διακονία ουδέποτε λειτουργήσαμε  με τα… «μήπως». Αυτό που δηλώνουμε αυτό και εννοούμε! Κάθε άλλου είδους παρερμηνεία, παράφραση, παραποίηση των γραφομένων μας, αποτελούν αυθαίρετες ερμηνείες ή, στην χειρότερη περίπτωση που ελπίζουμε να μην ισχύει, είναι εκ του πονηρού. Τέλος, γράφει: «Όσοι γνωρίζουν τα θέματα της Κισάμου, θα μπορούσαν να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα και με μία δεύτερη ματιά να πουν ότι ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου «δίνει» γραμμή υπέρ ενός υποψηφίου, ή μάλλον καλύτερα, δίνει γραμμή εναντίον κάποιου υποψηφίου», συνεχίζοντας: «Αν ισχύει αυτό, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσει τη στάση του, να περιοριστεί στα καθήκοντά του και να μην επεκτείνεται σε θέματα που δεν είναι της αρμοδιότητάς του, γιατί ο ρόλος της Εκκλησίας είναι άλλος και όχι να ασκεί πολιτική και να επιχειρεί να νουθετεί στον πολίτη τι να ψηφίσει ή τι να μην ψηφίσει». Απαντάμε λοιπόν, εκφράζοντας και πάλι την έκπληξη και απορία μας για όλο αυτό τον αβάσιμο συλλογισμό, τον οποίο εκλαμβάνουμε ως καλοπροαίρετο, κλείνοντας τον κύκλο αυτό, καθώς δεν πρόκειται να επανέλθουμε, ευχαριστώντας τον  αρθογράφο για τις «συστάσεις» του. Το πώς δηλ. χρειάζεται να πολιτευόμαστε στον τόπο που, την τελευταία 20ετία, διακονούμε με αγάπη και σεβασμό στους ανθρώπους του, τις ανάγκες και τις δυσκολίες τους, λέγοντας του πως ο καθένας μας κρίνεται από τα έργα του, τον βίο και την πολιτεία του και πως οι άνθρωποι της Κισάμου και του Σελίνου έχουν αίσθηση, γνώση και γεύση του Επισκόπου τους. Της αγάπης του και της αγωνίας του, καθώς δεν πρόκειται περί… αυτόκλητου, ούτε… όψιμου «σωτήρα». «Αρμοδιότητα» μας και «καθήκον» μας είναι να αφουγκραζόμεθα τους χτύπους των καρδιών τους, τις αγωνίες, τις δυσκολίες και τα προβλήματα τους, να  τα προσλαμβάνουμε και να τα μεταμορφώνουμε σε φως, ελπίδα, δύναμη, παρηγοριά, σε Χριστό. Αυτό, κατά συνείδηση πιστεύουμε ότι πράττουμε, και, για όσο θέλει ο Θεός, θα συνεχίσουμε να πράττουμε, επιλέγοντας τον δύσκολο, ανηφορικό και, πολλές φορές, μοναχικό δρόμο του να  είμαστε αληθινοί και όχι... αρεστοί. Η αλήθεια, τελικά, είναι η μόνη δύναμη που ελευθερώνει τον άνθρωπο. Τους ανθρώπους των Επαρχιών μας, τέλος, δεν τους βλέπουμε ως «ευκαιριακούς ψηφοφόρους» αλλά ως πρόσωπα και εικόνες Θεού που, σε απόλυτο βαθμό, σεβόμαστε, τιμούμε, αγαπούμε και εμπιστευόμαστε ότι θα κάνουν τις καλύτερες επιλογές προσώπων για τον τόπο. Μήπως… άλλοι είναι εκείνοι που θέλουν να.. «καθοδηγήσουν τον πολίτη τι να ψηφίσει και τι να μην ψηφίσει»; Μήπως… οι «συστάσεις» αυτές,  θα πρέπει να έχουν άλλους αποδέκτες; Σε κάθε περίπτωση, εν ταπεινώσει, ακούμε τα λόγια του αρθογράφου.  Εμείς βεβαιώνουμε και δηλώνουμε το αυτονόητο: Η αγκαλιά της Εκκλησίας είναι ανοικτή, όλους τους χωρεί και, επαναλαμβάνουμε, δεν περισσεύει κανείς μας, καθώς για να προκόψει ένας τόπος και οι άνθρωποι του, χρειαζόμαστε εν ταπεινώσει ενότητα και εν αγάπη ομολογία. Αυτό είναι το χρέος, η ευθύνη και η αποστολή μας και αυτό θα συνεχίσουμε να πράττουμε».