ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ

Ανάγκη να γράψω κάτι για τον Κωστή Κούκουρακη δεν υπάρχει, ούτε αυτός το επιδιώκει, ούτε το έχει ανάγκη, αλλά πολλές φορές έτσι με πιάνει κάτι για να θυμίσω σε κάποιους φωστήρες της αυτοδιοίκησης, οτι με απλές κινήσεις κάποιοι είχαν κατορθώσει να φτιάξουν ένα Δήμο, που απο την μια στιγμή στην άλλη έγινε δακτυλοδεικτούμενος. Τα έργα στα χρόνια που ήταν δήμαρχος στα ορεινά είναι γνωστά, μάλιστα ένα απο αυτά συντηρεί και τον δήμο μας...

Μερικές όμως προσπάθειες του Κωστή έμειναν στην ιστορία και επ' ευκαιρίας που κάποιος με έβγαλε απο τα ρούχα μου είπα να τις θυμίσω.

Το 1999 τον Νοέμβριο, οι παλαιότεροι θα θυμούνται την τεράστια δασική φωτιά στο Βλάτος, όπου κατέστρεψε 5.000 στρέμμα δάσους και ελιών, κινδύνεψε η Μηλιά και κάηκε ένα μέρος του βοτανικού πάρκου της περιοχής-αμφιβάλλω αν ξέρει ο φωστήρας μας που είναι αυτό. Τον Απρίλη του 2000 και εξ' αιτίας αυτής της καταστροφής, προχωρά ο δήμος Ιναχωρίου στην ίδρυση οικολογικής εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα για την διατήρηση, φύλαξη και φροντίδα της φυσικής ομορφιάς των Εννιαχωριών.

Το 2001 σαν δήμος ασφάλισε όλα τα παιδιά του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου του Δήμου του με ομαδική ιδιωτική ασφάλεια. Μια ενέργεια κόντρα στη στενή οικονομίστικη λογική που επικρατούσε την εποχή τότε. Ένας φτωχός Δήμος, χωρίς πλούσια έσοδα ασφάλισε όλους τους μαθητές και στα τρία τότε σχολεία του Δήμου Ιναχωρίου, στα δυο στο Έλος και στο Αμυγδαλοκεφάλι που λειτουργούσε ακόμα.

Το 2002 φτιάχνει εθελοντική πυροσβεστική ομάδα με όχημα στην αρχή ένα 4Χ4 που το επάνδρωσε η πυροσβεστική υπηρεσία Χανίων και στην συνέχεια με προσπάθειες του Κώστα Χαρτζουλάκη αποκτούν και πυροσβεστικό όχημα (δωρεά αν δεν κάνω λάθος απο την Ρόδο).

Το 2002-3 ξεκινάει η Βοήθεια στο Σπίτι, πρώτος δήμος στην γειτονιά μας, αλλά και το μουσείο του γυπαετού και φυσικά το ελικοδρόμιο που ούτε αυτό ξέρουν κάποιοι που είναι. 

Και δεν είναι μόνο αυτά.. σίγουρα περισσότερα αλλά αυτά μου ήρθαν στο μυαλό τώρα

Ο Κώστας και οι συνεργάτες του, είχε μια άλλη αντίληψη για το ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης, αν μη τι άλλο περισσότερη ανθρώπινη και λειτουργική σε ένα δήμο που δεν είχε τις ανέσεις και τις πολυτέλειες των υπολοίπων δήμων της γειτονιάς μας, και πάντα λειτουργούσε έτσι με γνώμονα το καλό των πολλών. 

Φυσικά τεράστια η απουσία του για πρώτη φορά απο τα κοινά του ενιαίου Δήμου μας και το ξέρω και το ξέρετε. Όσο για τον φωστήρα μας εχθρούς βλέπει παντού .... ακόμα και την σκιά του.