ΕΦΥΓΕ ΜΙΑ ΔΙΑΝΟΙΑ

Με πολύ θλίψη και μεγάλη δυσκολία καταφέρνω να γράψω τις σκέψεις μου για τον αδικοχαμένο συμμαθητή και επιστήθιο φίλο μου Μανώλη.
Γιατί; Γιατί απλούστατα αδυνατώ να το συλλάβω και να το αφομοιώσω.
Πράγματι ήσουν ΔΙΑΝΟΙΑ, τη λέξη την δανείζομαι από τα γεγονότα της καριέρα σου και από τους χαρακτηρισμούς των συναδέλφων καθηγητών, αλλά και φοιτητών σου στα Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία που δίδασκες.
Άνθρωπος απλός, ταπεινός, λιτός, απέριττος που ποτέ σε όλα τα χρόνια της φιλίας μας δεν αναφέρθηκε στις γνώσεις του, στα πτυχία και τις περγαμηνές του.
Πρώτος μαθητής όλων των εποχών στο 2ο Λύκειο Χανίων μακράν παρασάγγας από εμάς. Απόφοιτος δυο ανωτάτων σχολών, ηλεκτρολόγων μηχανικών και μαθηματικών στο City College της Ν.Υ. Μεταπτυχιακές σπουδές στα μαθηματικά στο ίδιο πανεπιστήμιο και μετά διδακτορικό στο Courant Institute. Εδώ ας σημειωθεί ότι ο ιδρυτής του Courant Institute ήταν ο μαθηματικός συνεργάτης του Α. Αϊνστάιν. Τακτικός καθηγητής συγχρόνως σε δυο Πανεπιστήμια, στο Πολυτεχνείο Cooper Union και στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέα Υόρκης. Δίδασκε σε δυο έδρες, μια έδρα πιθανοτήτων και ανάλυσης και μια έδρα στατιστικής, γεγονός σπάνιο.
Σε ένα μικρό ταξίδι μας τον ρώτησα σε τι αναφέρεται το διδακτορικό του και μου απάντησε - στις "Χαοτικές εξισώσεις" και όταν με απορία τον ρώτησα τι είναι αυτές που εξήγησε με τρεις απλές λέξεις
Αμάθεια, Χωροχρόνος, Γνώση.
Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου και θα ηχεί για πάντα η ερμηνεία που μου έδωσε για κάθε μια από τις τρεις παραπάνω λέξεις.
Η Αμάθεια οδηγεί στο χάος
Ο Χωροχρόνος συνδέει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ύπαρξης του σύμπαντος, του ανθρώπου με την ανόργανη ύλη, το σωματίδιο του Θεού (μποζόνιο) με την σημερινή μορφή της δημιουργίας.
Η γνώση απογειώνει και εκτοξεύει τον άνθρωπο από τον πλανήτη γη σε άλλους πλανήτες , σε άλλα ηλιακά συστήματα, σε άλλους γαλαξίες, στο σύμπαν.
Γι αυτό πάντα προσπαθούσε να διδάσκει και να μεταφέρει όσο πιο απλά μπορούσε τη  Γνώση, με μαθηματικά και Λογική, με παραδείγματα άλλοτε κατανοητά και άλλοτε όχι, για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην αναζήτηση της απαρχής του χρόνου και στην αρχή της Δημιουργίας της ύπαρξης του Θεού.
Συμμαθητή και επιστήθιε φίλε Μανώλη ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει και είμαι σίγουρος ότι η ΔΙΑΝΟΙΑ σου θα σε οδηγήσει στην ΑΡΧΗ της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, στο ΘΕΟ που πάντα έψαχνες και πίστευες.
Πέτρος Χατζηλίας.