ΚΛΗΜΑΤΣΑΣ

Ο άντρας αυτός έλαβε μέρος στη μάχη του Σκρά στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και ήταν ένα από τα τρία παλικάρια που επέλεξε ο λοχίας Κωστής Κληματσάκης (Κλημάτσας) για να καταλάβουν ένα πολύ σημαντικό Βουλγαρικό φυλάκιο, που θα επηρέαζε καθοριστικά την έκβαση της μάχης. Τα δύο αυτά παλληκάρια εκτός από συμπολεμιστές ήταν συγχωριανοί και γείτονες. Παρέκαμψαν τις αντιρρήσεις του διοικητή τους και μαζί  με τον Θόδωρο Κουρή  από τα Παλιά Ρούματα και έναν Παπουτσάκη από την Κίσαμο κατάφεραν με μια επίθεση αυτοκτονίας να εξουδετερώσουν τους Βούλγαρους του φυλακίου. Ο λοχίας Κλημάτσας παρασημοφορήθηκε για την πράξη αυτοθυσίας και την εξουδετέρωση του εχθρού. Τις επόμενες μέρες σε μια .....
..νέα επίθεση ο Σολανοκωστής λέει στον Κλημάτσα:  "Κωστή, εχτές επήρες εσύ το παράσημο, σήμερο θα το πάρω γω" και προχώρησε. Μετά από λίγο ο Κλημάτσας άκουσε να τον φωνάζει να πάει κοντά του. Πλησίασε και είδε ότι είχε τραυματιστεί. Τότε του είπε "δέσε μου τη χέρα, γιατί τρέχει αίμα και δεν μπορώ να βαστώ το γαργαλιστήρι"

 Ο Σολανοκωστής όμως, είχε τραυματιστεί θανάσιμα στο στήθος και λίγο αργότερα ξεψύχησε στα χέρια του φίλου του… Από τότε και μέχρι το τέλος της ζωής του ο Κλημάτσας, όποτε πήγαινε στον Κακόπετρο, στο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία, πήγαινε στο σπίτι του Σολανονικολή (αδελφού του σκοτωμένου φίλου του), έλυνε το κρητικό μαντήλι από το κεφάλι του, έστεκε σε στάση προσοχής μπροστά από την φωτογραφία που κρεμόταν στον τοίχο και τιμούσε τον ηρωικό φίλο του. 
Γιάννης Δεσποτάκης