ΜΕΡΟΣ Ι
(οδός Σκαλίδη τέλη του 50 με αρχές του 60)
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Φώτο Παπαδάκης Γιάννης
Αυτό τον κόσμο το μικρό, άλλοι τον είχαν πρώτα
Αυτό τον κόσμο το μικρό, άλλοι τον έχουν τώρα
Αυτό τον κόσμο το μικρό άλλοι τον καρτεράνε……….
Σταύρος Ξαρχάκος
Ένας περίπατος, μια βόλτα στην αγορά του παλιού Καστελιού, των δεκαετιών 50-60 η σημερινή αναφορά.
Εμείς οι μιας κάποιας ηλικίας, παλιοί Καστελιανοί, οι εδώ και αλλού παροικούντες συντροφιά με τις αναμνήσεις θα ξεκινήσομε από την Ανατολική πλευρά της κωμόπολης. Βαδίζοντας αργά και κοιτάζοντας πότε δεξιά και πότε αριστερά θα κάνομε μια περασάδα στην αγορά βαδίζοντας προς τα δυτικά.
Εποχή που δεν υπάρχει, η Ηρώων Πολυτεχνείου ή η λεωφόρος όπως τη λέμε, ούτε πλατεία με το Δημαρχείο.
Στη θέση τους είναι ένα ρυάκι, του Λαγού το ρυάκι, που φτάνει στη θάλασσα.Ένα «γεφυράκι» συνδέει το κέντρο του Καστελιού με την συνοικία της Καμάρας.
Λίγο πριν να μπούμε στην κύρια αγορά, με τα συνεχόμενα μαγαζιά, δεξιά πριν από τον αρχαιολογικό χώρο του Δυτικού Ρωμαϊκού νεκροταφείου δίπλα από το σπίτι του Κωστή του Μπερντίου, ο οποίος πολλά χρόνια πριν είχε χρηματίσει και δήμαρχος υπήρχε ένα μαγαζί το οποίο ήταν καφενείο πριν από το 50 και αργότερα το ίδιο μαγαζί ήταν ξυλουργείο του Γιάννη Μαζοκοπάκη.
Δίπλα είχαν το μοδιστράδικο τους δυο σπουδαίες μοδίστρες της εποχής, οι αδελφές Μαρία και Χριστίνη Μπερντίου.
Μετά από σπίτια με εσωτερικές αυλές κατάφυτες με γλάστρες και αλιτάνες, αριστερά του δρόμου ήταν ένα μεγάλο λαδεμπορικό με τεράστιες ντίνες και πελώρια ταμπέλα με μαύρα γράμματα Αντώνιος Χορευτάκης. Πάντα σε κίνηση, αγοράζοντας μικρές και μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου, με πολλά βαρέλια στο πεζοδρόμιο και πάντα κάποιο φορτηγό να φορτώνει. Σε μια γωνιά του μαγαζιού, ένα χώρισμα σαν δωμάτιο με τζάμια, το λογιστήριο όπου στα λογιστικά βοηθούσε η γυναίκα του Αντώνη, η Άρτεμις.
Ακριβώς απέναντι στην δεξιά πλευρά του δρόμου, ένα χαμηλό κτίριο, διατηρημένο σήμερα σαν ιδιωτική κατοικία ήταν η Επισκοπή Κισάμου, όπου πέρασε την περισσότερη ιερατεία του ο Επίσκοπος Ευδόκιμος. Συνεχίζοντας αριστερά ήταν το οδοντιατρείο του Αντώνη Καστρινάκη, όπου από το παράθυρο τον έβλεπες σκυμμένο κρατώντας τον τροχό, ποδοκίνητο τότε να είναι πάνω από τον ασθενή και να καλοτυχίζεις τον εαυτό σου που δεν ήσουν εσύ στον τροχό.
Προχωρώντας δεξιά ο Μίμης ο Τριανταφυλλάκης στο χολ του σπιτιού του με ανοιχτή την πόρτα πάντα, είχε εγκαταστήσει το επιδιορθωτήριο παπουτσιών, άριστος τεχνίτης και καλόκαρδος άνθρωπος.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
(οδός Σκαλίδη τέλη του 50 με αρχές του 60)
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Φώτο Παπαδάκης Γιάννης
Αυτό τον κόσμο το μικρό, άλλοι τον είχαν πρώτα
Αυτό τον κόσμο το μικρό, άλλοι τον έχουν τώρα
Αυτό τον κόσμο το μικρό άλλοι τον καρτεράνε……….
Σταύρος Ξαρχάκος
Ένας περίπατος, μια βόλτα στην αγορά του παλιού Καστελιού, των δεκαετιών 50-60 η σημερινή αναφορά.
ΣΚΑΛΙΔΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 60' |
Εποχή που δεν υπάρχει, η Ηρώων Πολυτεχνείου ή η λεωφόρος όπως τη λέμε, ούτε πλατεία με το Δημαρχείο.
ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ |
ΣΤΟ ΓΕΦΥΡΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΜΑΡΑΣ |
ΜΠΕΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ |
Μετά από σπίτια με εσωτερικές αυλές κατάφυτες με γλάστρες και αλιτάνες, αριστερά του δρόμου ήταν ένα μεγάλο λαδεμπορικό με τεράστιες ντίνες και πελώρια ταμπέλα με μαύρα γράμματα Αντώνιος Χορευτάκης. Πάντα σε κίνηση, αγοράζοντας μικρές και μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου, με πολλά βαρέλια στο πεζοδρόμιο και πάντα κάποιο φορτηγό να φορτώνει. Σε μια γωνιά του μαγαζιού, ένα χώρισμα σαν δωμάτιο με τζάμια, το λογιστήριο όπου στα λογιστικά βοηθούσε η γυναίκα του Αντώνη, η Άρτεμις.
Ο ΧΟΡΕΥΤΑΚΗΣ ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΜΑΝΤΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ |
Προχωρώντας δεξιά ο Μίμης ο Τριανταφυλλάκης στο χολ του σπιτιού του με ανοιχτή την πόρτα πάντα, είχε εγκαταστήσει το επιδιορθωτήριο παπουτσιών, άριστος τεχνίτης και καλόκαρδος άνθρωπος.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου