ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΩΡΑΙΟ;

Φιλοκαλούμεν  μετ΄ευτελείας…… Περικλής Επιτάφιος
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Αγαπούμε το ωραίο και προσπαθούμε γι αυτό, χωρίς να  ξοδεύομε πολλά χρήματα: ανέφερε οι Περικλής για τους Αθηναίους του 5ου π.χ. αιώνα, όταν έπλεκε το εγκώμιο της Αθηναϊκής δημοκρατίας στον Επιτάφιο Λόγο.
Και  θα μπορούσε αυτή η άποψη να είναι οδηγός  διαχρονικός και για τα άτομα και τις κοινωνίες. Μπορούμε να πετύχομε το ωραίο ακόμη και με λίγα χρήματα. Και σαν πολιτεία και σαν ιδιώτες ,αρκεί να ξεφύγομε από το εγώ μας  και να σκεφτούμε ότι τούτο τον τόπο τον έχομε όλοι μαζί. Αλλά και να  καταλάβομε, ότι το όμορφο γύρω μας δίδει ποιότητα στη ζωή μας.
Είναι γεγονός ότι οι σημερινοί δήμοι ουδέποτε ξαναβρέθηκαν σε τέτοια ένδεια. Δε θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό και στο δικό μας δήμο. Ο Δήμος μας όμως, ούτε την εποχή των παχιών αγελάδων κατάφερε να ξεφύγει από τις όψεις υπανάπτυξης, όπως πολλές φορές έχει λεχθεί και από πολλούς. Ούτε, όταν ήταν μικρός, ούτε σαν Καποδιστριακός, ούτε σαν Καλλικρατικός. Και γενικότερα θα λέγαμε παρά το επι πολλά χρόνια "πολιτικό πρασίνισμα της Κρήτης", ελάχιστα πράγματα προωθήθηκαν γενικότερα και ειδικότερα. Εκτός αν θεωρούμε επιτυχίες και σπουδαία έργα τα αυτονόητα! Έτσι χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο μιας μιζέριας:
Έργα υποδομής σε στοιχειώδη μορφή, έως ανύπαρκτα. Ακούομε για μελέτες μελέτες που γίνονται και ξαναγίνονται και δε ξεμπερδεύουν ποτέ από τη γραφειοκρατία.
Δρόμοι αστικοί που γύρω στον Απρίλιο είναι απροσπέλαστοι από τις λακκούβες, αγροτικοί ανύπαρκτοι και συρματοφραγμένοι  από το κάθε εγώ μας. Διαμόρφωση παραλίας, πεζοδρόμια, κυκλοφοριακό, καθαριότητα, βιολογικός καθαρισμός, ερειπωμένα κτίρια, που οι ιδιοκτήτες χάνονται στο βάθος του χρόνου και αποτελούν εστίες μόλυνσης και ασχήμιας, αρχαιολογικοί χώροι σκουπιδαριά, κατασκέπαστοι με ξερόχορτα, χώρος για πολιτιστικές εκδηλώσεις χειμερινός και θερινός, ένα σχέδιο πόλεως ανεφάρμοστο (που έχει θέση και για το ΚΤΕΛ μάλιστα!), είναι προβλήματα άλυτα χρόνια. Για φανάρια ηλεκτρικά των δρόμων ούτε σαν υποψία δεν περνά από το μυαλό μας… Είναι όλα όσα όμως, θα διευκόλυναν και θα ομόρφαιναν την καθημερινότητα των πολιτών και θα προσέλκυαν και τον ξένο.
Είναι γεγονός ότι χρειάζονται χρήματα.
Αρκετά από αυτά όμως, δεν κοστίζουν και τόσο. Χρειάζεται λίγο μεράκι και φαντασία, καλαισθησία ή  επιχειρηματικότητα της ΟΤΑ. (Αλήθεια γιατί θα πρέπει οι χιλιάδες, που επισκέπτονται τον Μπάλο, ή το Ελαφονήσι να περνούν όλοι μέρα τσάμπα αφήνοντας τα σκουπίδια τους και τη σκόνη τους μόνο  περνώντας από την πόλη; Μια συμμετοχή με 3-5 Ευρώ του επισκέπτη θα διασφάλιζε ένα έσοδο στο δήμο και ανταποδοτικά από την είσπραξη τις ανάλογες υπηρεσίες)
 Για κάποια πράγματα, όμως, δε βοηθούμε ούτε εμείς οι πολίτες. Αν ο καθένας φρόντιζε την καθαριότητα και τον εξωραϊσμό της αυλής του, της όποιας ιδιοκτησίας του, και της εργασίας του και του δρόμου του όσο κομμάτι τον αφορά, όλα θα ήταν πιο νοικοκυρεμένα. Αλήθεια πόσο φροντίζομε το δεντράκι του δήμου αν δε το κόψομε (έχετε δει πόσα έχουν κοπεί και δεν αντικαταστάθηκαν;). Πόσο προσέχομε πως θα πετάξομε τα σκουπίδια στον κάδο, και τι σκουπίδια θα πετάξομε. Κυριακή πρωί δρόμος, που στρίβει για κεντρική εκκλησία σε χωριό, δύο τεράστια ξεκοιλιασμένα στρώματα μπροστά από τον κάδο(!)…
Καθρέπτης σε κεντρικό δρόμο μας, για την ασφάλεια των οδηγών και πεζών τσακίστηκε και ύστερα από λίγο δεν έμεινε ούτε κομμάτι ούτε αντικαταστάθηκε…. Πινακίδες δρόμων πυροβολημένες, μουτζουρωμένες, αλλοιωμένα τα νούμερα των χιλιομέτρων….
Παρκάρομε πάνω στα πεζοδρόμια, και στις γωνίες των δρόμων αδιαφορώντας για την ορατότητα που κόβομε. Κάθεσαι σε ταβερνάκι κοντά στη θάλασσα  για να ηρεμήσεις, κι όμως ανάμεσα σε σένα και τη θάλασσα μεσολαβούν παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Η πλατεία γίνεται πάρκιγκ ιδιωτικών αυτοκινήτων και κακόγουστων παραπηγμάτων. Ποια η λογική, ποια η αισθητική. Αφήνομε τα σκουπίδια μας με ελαφριά τη συνείδηση στην παραλία, στην άκρη του δρόμου που θα σταματήσομε με το αυτοκίνητο. Τοίχοι γραμμένοι παντού, εν ονόματι της τέχνης γκράφιτι….
Ωστόσο δε σημαίνει ότι ο Δήμος ή άλλες αρχές απαλλάσσονται από τις αρμοδιότητες τους. Δυστυχώς  η δουλειά τους είναι να φροντίζουν και να αποκαθιστούν αμέσως τη βλάβη ή την έλλειψη. Μελαγχολία προκαλεί το παρκάκι στην είσοδο της πόλης και του δημοτικού καταστήματος με ξερό το χορτάρι, ξερό το συντριβάνι, ίσα για να δείχνομε ότι κανείς δε νοιάζεται  γι αυτό τον τόπο. Διάβασα προχθές για κάποιο δήμο που θα προβεί σε καθαρισμό χώρων από τις τσίχλες  (άλλη ανάγωγη συνήθεια μας..), που φτύνομε κάτω. Αλήθεια έχετε δει την είσοδο του Δημαρχείου μας και τις τσίχλες που είναι κολλημένες;
Όμως η Κίσαμος είναι όμορφη και πλούσια και με αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό
Είναι φιλέτο  μου είχε πει κάποιος φιλοξενούμενος μου κάποτε, αλλά «γιατί τόσο πίσω τι φταίει»; Τι φταίει άραγε, το ζαβό το ριζικό μας, ο θεός που μας μισεί, ή μήπως η εσωστρέφεια μας και λίγο ο ατομικισμός μας; που αγνοεί τον όρο κοινωνία…
Ωστόσο υπάρχουν πολλοί που προσπαθούν ατομικά και συλλογικά για το όμορφο και το ωραίο και στα πλαίσια του καθήκοντος αλλά και εθελοντικά. Ευεργέτες του συνόλου γίνονται.
Πολλοί θα την επισκεφτούν και το φετινό καλοκαίρι και τους προσκαλούμε  και θα απολαύσουν τις ομορφιές της και τη φιλοξενία της και θα στείλουν και άλλους. Ας κάνομε όλοι μας που την αγαπούμε ό,τι μπορούμε για να την ομορφύνομε
περισσότερο.
Καλό καλοκαίρι!