ΜΙΑ ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΟΛΗ

Η Κίσαμος, δυστυχώς δεν είναι μια ελκυστική πόλη, ούτε φυσικά προσφέρει τέτοια ποιότητα ζωής που να μας κάνει περήφανους. Μποτιλιαρίσματα στους περισσότερους δρόμους, άναρχα παρκαρίσματα, πολλά σκουπίδια, καταπατημένες δημοτικές εκτάσεις, δρόμοι δίχως πεζοδρόμια, υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και μας φορτώνουν, άγχος, απελπισία και αηδία.
Το αστικό κέντρο που κάποτε ασφυκτιούσε από ζωή και κίνηση κατάντησε τόπος συνάντησης, μόνο για τα περήφανα γηρατειά μας, τα μοναδικά μαγαζιά που «ακόμα» δουλεύουν είναι τα καφενεία και οι φούρνοι.
Η Σκαλίδη, ο εμπορικός δρόμος της πόλης, σήμερα με τα έργα που εκτελέστηκαν και με το «στένεμα της» οδηγήθηκε σε οικονομικό μαρασμό (προσωρινό άραγε;) που αργά ή γρήγορα όλοι όσοι έχουν εκεί τα μαγαζιά τους να σκεφτούν για επαναχρήσεις των κτιρίων τους με νέες λειτουργίες. Σίγουρα αυτό θα πάρει καιρό, που μας κάνει πολύ δύσπιστους όχι μόνο για να το δούμε να λειτουργεί αλλά και να το συνηθίσουμε σαν ιδέα.
Η κατάσταση αυτή σήμερα φαίνεται ότι έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις και οι περισσότεροι καταστηματάρχες αγωνιούν. Η ντόπια οικονομία περνά μια κρίση και αυτό θα φανεί και αργότερα αφού πια είναι ανοικτός ο δρόμος για την δημιουργία μεγάλων εμπορικών κέντρων, έξω από το αστικό κέντρο που θα εξοντώσουν την οικονομία της πόλης και θα επιβάλλουν το Ι.Χ για περισσότερα μποτιλιαρίσματα και άναρχα παρκαρίσματα.
…..ρινόπουλοι και …..λκιαδάκηδες ήδη πυρετωδώς προετοιμάζονται να μαζέψουν τον παρά.
Κάποιοι το είπαν συγκυρία αλλά εμένα δεν μου μοιάζει έτσι. Πονά η ψυχή σου να βλέπεις τον εμπορικό δρόμο μας….. να σου θυμίζει Βηρυτό.
Η βιώσιμη πόλη είναι προϊόν ολοκληρωμένου σχεδιασμού με ενεργή συμμετοχή των πολιτών και κάθε τέτοια πόλη πρέπει να ικανοποιεί τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες των δημοτών. Η Κίσαμος δυστυχώς ξέφυγε από αυτήν την λογική και χωρίς να το καταλάβουμε κατάντησε να τελεί ο κάθε δημότης κάτοικος της, υπό διωγμό. Ολόκληρη η πόλη ανήκει πια στα αυτοκίνητα και όχι στους πολίτες, ούτε στα παιδιά, στους πεζούς, στους ποδηλάτες, στα άτομα με ειδικές ανάγκες, στους ηλικιωμένους!
Οι δημόσιοι δρόμοι της πόλης μας που από μια άποψη έπρεπε να ήταν αγαθό κατάντησαν ιδιωτικοί χώροι παρκαρίσματος και μάλιστα με ταμπέλα.
Τρελή λογική που δεν μπορώ να το καταλάβω. Από το Μουσείο και ως και το νέο χώρο στάθμευσης στην παραλία κάθε δρομάκι και στενάκι είναι γεμάτο από αυτοκίνητα, ο χώρος στάθμευσης άδειος.
Παράλογη λογική. Όλο το Καστέλι είναι απροσπέλαστο, αδιάβατο, χαώδης η κατάσταση και εμείς ενώ έχουμε ψωνίσει και θέλουμε να βγούμε από την πόλη γρήγορα, αντί να χρησιμοποιήσουμε τους παραλιακούς δρόμους που είναι τελείως άδειοι πάμε από την λεωφόρο, που ο θεός να την κάνει λεωφόρο, από εκεί που πάνε όλοι, φορτηγά, μπιτονιέρες, βυτιοφόρα, τρακτέρ, καμικάζι, και αργόσχολοι νεαροί.
Κουφή λογική. 4 δήμαρχοι και καμιά 80αριά σύμβουλοι τα τέσσερα τελευταία χρόνια γνωρίζουν, καταλαβαίνουν, βλέπουν, αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στους δρόμους μας, όμως κανείς μα κανείς δεν τόλμησε να κάνει πράξη το ποιο απλό, το ποιο αποτελεσματικό για μας και την πόλη, να μονοδρομήσει με σωστά κριτήρια τους κατά τα άλλα στενούς δρόμους. Μονοδρομώντας τους και περισσότερα αμάξια θα παρκάρουν αλλά και γρηγορότερα θα γίνετε η κίνηση στους δρόμους.

Στις συζητήσεις μας παντού και καθημερινά διεκδικούμε «καθαρή» πόλη, χωρίς σκουπίδια, ρύπανση, μποτιλιάρισμα, χωρίς να υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής, χωρίς να «αρρωσταίνουμε». Το συζητάμε βέβαια, γιατί στην πράξη πάμε αλλιώς.
Λάθη έγιναν, γίνονται και θα ξαναγίνουν το θέμα είναι ότι δυστυχώς δεν μαθαίνουμε από αυτά. Το πρόβλημα που είχε η Σκαλίδη με τα διπλοτριπλοπαρακαρίσματα μεταφέρθηκε στην Ηρώων Πολυτεχνείου (πόσο ωραία ακούγεται) και θα μεταφέρετε και ούτω καθ΄εξής αν οι άρχοντες μας δεν κάνουν μια γενναία όσο και απαραίτητη κίνηση ακόμα …. παρκόμετρα και ισχυρή αστυνομία. Μόνο τότε θα μπορέσει και η Σκαλίδη να βρει την ησυχία της (μετά τον θάνατο της γυρίζει σαν βρικόλακας) αλλά και η Λεωφόρος μας θα γίνει πραγματική …..λεωφόρος.