ΜΙΑ ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΟΛΗ

Η Κίσαμος, δυστυχώς δεν είναι μια ελκυστική πόλη, ούτε φυσικά προσφέρει τέτοια ποιότητα ζωής που να μας κάνει περήφανους. Μποτιλιαρίσματα στους περισσότερους δρόμους, άναρχα παρκαρίσματα, πολλά σκουπίδια, καταπατημένες δημοτικές εκτάσεις, δρόμοι δίχως πεζοδρόμια, υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και μας φορτώνουν, άγχος, απελπισία και αηδία.
Το αστικό κέντρο που κάποτε ασφυκτιούσε από ζωή και κίνηση κατάντησε τόπος συνάντησης, μόνο για τα περήφανα γηρατειά μας, τα μοναδικά μαγαζιά που «ακόμα» δουλεύουν είναι τα καφενεία και οι φούρνοι.
Η Σκαλίδη, ο εμπορικός δρόμος της πόλης, σήμερα με τα έργα που εκτελέστηκαν και με το «στένεμα της» οδηγήθηκε σε οικονομικό μαρασμό (προσωρινό άραγε;) που αργά ή γρήγορα όλοι όσοι έχουν εκεί τα μαγαζιά τους να σκεφτούν για επαναχρήσεις των κτιρίων τους με νέες λειτουργίες. Σίγουρα αυτό θα πάρει καιρό, που μας κάνει πολύ δύσπιστους όχι μόνο για να το δούμε να λειτουργεί αλλά και να το συνηθίσουμε σαν ιδέα.
Η κατάσταση αυτή σήμερα φαίνεται ότι έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις και οι περισσότεροι καταστηματάρχες αγωνιούν. Η ντόπια οικονομία περνά μια κρίση και αυτό θα φανεί και αργότερα αφού πια είναι ανοικτός ο δρόμος για την δημιουργία μεγάλων εμπορικών κέντρων, έξω από το αστικό κέντρο που θα εξοντώσουν την οικονομία της πόλης και θα επιβάλλουν το Ι.Χ για περισσότερα μποτιλιαρίσματα και άναρχα παρκαρίσματα.
…..ρινόπουλοι και …..λκιαδάκηδες ήδη πυρετωδώς προετοιμάζονται να μαζέψουν τον παρά.
Κάποιοι το είπαν συγκυρία αλλά εμένα δεν μου μοιάζει έτσι. Πονά η ψυχή σου να βλέπεις τον εμπορικό δρόμο μας….. να σου θυμίζει Βηρυτό.
Η βιώσιμη πόλη είναι προϊόν ολοκληρωμένου σχεδιασμού με ενεργή συμμετοχή των πολιτών και κάθε τέτοια πόλη πρέπει να ικανοποιεί τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες των δημοτών. Η Κίσαμος δυστυχώς ξέφυγε από αυτήν την λογική και χωρίς να το καταλάβουμε κατάντησε να τελεί ο κάθε δημότης κάτοικος της, υπό διωγμό. Ολόκληρη η πόλη ανήκει πια στα αυτοκίνητα και όχι στους πολίτες, ούτε στα παιδιά, στους πεζούς, στους ποδηλάτες, στα άτομα με ειδικές ανάγκες, στους ηλικιωμένους!
Οι δημόσιοι δρόμοι της πόλης μας που από μια άποψη έπρεπε να ήταν αγαθό κατάντησαν ιδιωτικοί χώροι παρκαρίσματος και μάλιστα με ταμπέλα.
Τρελή λογική που δεν μπορώ να το καταλάβω. Από το Μουσείο και ως και το νέο χώρο στάθμευσης στην παραλία κάθε δρομάκι και στενάκι είναι γεμάτο από αυτοκίνητα, ο χώρος στάθμευσης άδειος.
Παράλογη λογική. Όλο το Καστέλι είναι απροσπέλαστο, αδιάβατο, χαώδης η κατάσταση και εμείς ενώ έχουμε ψωνίσει και θέλουμε να βγούμε από την πόλη γρήγορα, αντί να χρησιμοποιήσουμε τους παραλιακούς δρόμους που είναι τελείως άδειοι πάμε από την λεωφόρο, που ο θεός να την κάνει λεωφόρο, από εκεί που πάνε όλοι, φορτηγά, μπιτονιέρες, βυτιοφόρα, τρακτέρ, καμικάζι, και αργόσχολοι νεαροί.
Κουφή λογική. 4 δήμαρχοι και καμιά 80αριά σύμβουλοι τα τέσσερα τελευταία χρόνια γνωρίζουν, καταλαβαίνουν, βλέπουν, αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στους δρόμους μας, όμως κανείς μα κανείς δεν τόλμησε να κάνει πράξη το ποιο απλό, το ποιο αποτελεσματικό για μας και την πόλη, να μονοδρομήσει με σωστά κριτήρια τους κατά τα άλλα στενούς δρόμους. Μονοδρομώντας τους και περισσότερα αμάξια θα παρκάρουν αλλά και γρηγορότερα θα γίνετε η κίνηση στους δρόμους.

Στις συζητήσεις μας παντού και καθημερινά διεκδικούμε «καθαρή» πόλη, χωρίς σκουπίδια, ρύπανση, μποτιλιάρισμα, χωρίς να υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής, χωρίς να «αρρωσταίνουμε». Το συζητάμε βέβαια, γιατί στην πράξη πάμε αλλιώς.
Λάθη έγιναν, γίνονται και θα ξαναγίνουν το θέμα είναι ότι δυστυχώς δεν μαθαίνουμε από αυτά. Το πρόβλημα που είχε η Σκαλίδη με τα διπλοτριπλοπαρακαρίσματα μεταφέρθηκε στην Ηρώων Πολυτεχνείου (πόσο ωραία ακούγεται) και θα μεταφέρετε και ούτω καθ΄εξής αν οι άρχοντες μας δεν κάνουν μια γενναία όσο και απαραίτητη κίνηση ακόμα …. παρκόμετρα και ισχυρή αστυνομία. Μόνο τότε θα μπορέσει και η Σκαλίδη να βρει την ησυχία της (μετά τον θάνατο της γυρίζει σαν βρικόλακας) αλλά και η Λεωφόρος μας θα γίνει πραγματική …..λεωφόρος.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

ΠΟΙΝΗΝ ΕΚΤΙΟΥΝ ;

Σήμερα νοιώθω θυμωμένος, πολύ θυμωμένος και μάλλον θα ξεσπάσω στον εύκολο «σάκο». Θα τα γράψω για να εκτονωθώ αλλά και να «ξελαμπικάρω» με την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί σε όλους σχεδόν τους δρόμους της πόλης μας.
Κατ’ αρχάς θέλω να σας πω ότι εννέα στους δέκα πολίτες, που για τους γνωστούς ή άγνωστους λόγους επισκέπτονται το Καστέλι την ημέρα, νοιώθουν τεραστία αηδία με το αδιανόητο άναρχο μποτιλιάρισμα που συναντούν σε όλους σχεδόν τους δρόμους.
Μπετονιέρες-φορτηγά –διανομείς – τριαξονικά από το λιμάνι – νταλίκες με κηπευτικά- μηχανάκια –καροτσάκια και κάθε λογής τροχοφόρα προσπαθούν εναγωνίως να μας διαπεράσουν από τον μοναδικό δρόμο μας και μάλιστα με κάθε τρόπο, σωστό ή παράνομο, πρωί και βράδυ.
Τραγικές ως άκρως τραγελαφικές καταστάσεις διαδραματίζονται καθημερινά στην «λεωφόρο μας» όπου τα κορναρίσματα, οι εκνευρισμοί, τα τρακαρίσματα, αλλά και οι ψιλό-παρεξηγήσεις είναι πια σε καθημερινή βάση και αποτελούν μια καλή ατραξιόν για όλους μας.

Δεν ξέρω από ποιο δρόμο κινούνται οι δημοτικοί σύμβουλοι μας, δεν ξέρω αν κινούνται βράδυ ή πρωί, δεν ξέρω ακόμα αν κάνουν τις σύνηθες διαδρομές μες στην πόλη που κάνει ο απλός επισκέπτης μας ή Καστελιανός ;
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνουν, αν βλέπουν ή αν αισθάνονται την τραγική κατάσταση που συντηρούν για να μην πω δημιουργούν !!!
Δεν ξέρω ακόμα, αν μπορούν να δώσουν λύσεις σήμερα ή θα παραδοθούν όπως συμβαίνει τελευταία στα περισσότερα προβλήματα μας, σε αυτά που με το πρώτο εμπόδιο σηκώνουμε τα χέρια και με αφοπλιστική «ειλικρίνεια» τα ρίχνουμε στην αφραγκία μας, στην νοοτροπία μας, στην παιδεία μας, και τέλος στην κάθε ανίκανη κυβέρνηση που δεν μας λογαριάζει.
-Εμένα μου μοιάζει σαν να ντρέπονται και γι΄αυτό δεν πολυκυκλοφορούν, ας με συγχωρέσουν, αλλά από ότι φαίνεται δεν ενδιαφέρονται για την πόλη, δεν τους νοιάζει, μάλλον δεν την αγαπούν!
Φυσικά αν θέλουν έχουν καιρό να με κάνουν να φανώ ψεύτης, δεν θα με πείραζε καθόλου, αλλά με την διογκωμένη τραγική κατάσταση σήμερα μοιάζουν σαν να ανέχονται, να συντηρούν και να θέλουν την άσχημη πόλη, μάλλον ούτε αυτό το χατίρι θα μου κάνουν τελικά.
Το ανεπανάληπτο «Ποινή εκτίω» δεν μου περνάει καθόλου από το μυαλό ότι κάποιοι μπορεί να το υιοθετούν.

Δημοτική αστυνομία δεν υπάρχει, αστυνομία ούτε για δείγμα δεν μπορεί πλέον να συμμορφώσει τους παραβάτες και αν ποτέ εμφανιστεί από άλλο αστυνομικό τμήμα κοιτάζει για ζώνες μόνο μες στην πόλη του Καστελλιού.
Κάθε ένας μας κάνει καθημερινά πάνω από πέντε –έξι οδικές παρανομίες, από παρκαρίσματα ως και αντίθετα «πηγαινοέλα» σε μονόδρομους, από κλείσιμο στενών ως και παραβίαση όλων των γνωστών και άγνωστων σημάτων.
Τέτοια αναρχία δεν υπήρχε ούτε θα υπάρχει σε άλλο μέρος του κόσμου.
Ο φόβος της παράβασης, της κλήσης, της πληρωμής, της αφαίρεσης πόντων από το δίπλωμα, της αφαίρεσης της πινακίδας είναι άγνωστες λέξεις και λίγο πολύ η δική μας κατάσταση στο θέμα αυτό θυμίζει «Ζωνιανά».

Επειδή ποτέ μα ποτέ δεν είναι αργά αλλά και επειδή κάποιοι θέλουν να προσφέρουν σε αυτόν τον τόπο, άντε βρε παιδιά να μονοδρομήσετε τους κύριους δρόμους μας ώστε να ξεφρακάρουμε λιγουλάκι από την κατάσταση που εσείς δημιουργήσατε.
Το Καστέλι του 60, του70, του 80 ακόμα και του 90, δεν έχει καμιά σχέση με το πολλά αναπτυσσόμενο και υποσχόμενο Καστέλι του 2008, άρα μάλλον εσείς έχετε και την απόλυτη ευθύνη να δώσετε τις λύσεις που χρειάζονται. Οι άλλοι έκαναν το λάθος να φτιάξουν δρομάκια και μας τα παρουσίασαν για λεωφόρους, κάποιοι άλλοι έκρυψαν καλά την περιφερειακή αρτηρία που θα ξεμπλοκάριζε το Καστέλι στο χρονοντούλαπο και κάποιοι άλλοι μονοδρομούσαν για πλάκα και για ψιλο-χατηράκια τα στενοσόκακα, εσείς ας πάρετε μια γενναία απόφαση που θα μας κάνει πάλι να φανούμε μια καθωσπρέπει πόλη.

Και το τέλος της ιστορίας !
Παίρνει τηλέφωνο ο αντιδήμαρχος στην αστυνομία για να καταγγείλει μια ατασθαλία και ο αστυνόμος του απαντάει με ειλικρίνεια.
- Είμαι μόνος και δεν μπορώ να φύγω από το τμήμα.
Τα λόγια είναι περιττά.