Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη-Πευκιανάκη
«Γιέ του Λαέρτη θεικέ, πολύτεχνε Οδυσσέα
Οργή θεού με τύφλωσε και το πολύ πιοτό μου.
Πεσμένος όπως βρέθηκα στης Κίρκης το παλάτι
Δε σκέφτηκα να κατεβώ απ΄την ψηλή τη σκάλα.
Κι αντίκρυ της ήρθα ορθός απ΄τη σκεπή ίσα κάτω
Κι ο σβέρκος μου πετάχτηκε απ΄τα σφοντήλια του όξω
Και μου ροβόλησε η ψυχή στον άχαρο τον Άδη» …
Ομήρου Οδύσσεια
Στη ραψωδία «λ» της Οδύσσειας του Ομήρου αναφέρεται ο τρωικός ήρωας Ελπήνορας, ο οποίος τόσο άδοξα τελείωσε τη ζωή του κατά την επιστροφή του στην πατρίδα. Ο Ελπήνορας, ήταν ο πιο νέος απ΄ όλους τους συντρόφους του Οδυσσέα και ούτε πολύ γενναίος στη μάχη υπήρξε, ούτε πολύ γνωστικός στο μυαλό ήταν. Με το κεφάλι του βαρύ από το κρασί, γυρεύοντας δροσιά πήγε και πλάγιασε παράμερα απ΄τους άλλους συντρόφους στα δώματα της Κίρκης. Κάποια στιγμή ξύπνησε από το θόρυβο που έκαναν οι σύντροφοι, καθώς έφευγαν, αλλά μισοκοιμισμένος και μισομεθυσμένος «οινοβαρέων», αντί να δει την σκάλα και να κατεβεί, φούνταρε από τη σκεπή στο στενό και σκοτώθηκε……..
Αυτό το κομμάτι έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που το αλκοόλ γίνεται μια από τις αιτίες να χάνουν τη ζωή τους τα νέα παιδιά της κοινωνίας μας, αφήνοντας την τελευταία πνοή τους τις πιο πολλές φορές στην άσφαλτο.
Ο απολογισμός κάθε εβδομάδας σε θύματα της ασφάλτου στην ιδιαίτερη πατρίδας μας, την Κρήτη είναι συγκλονιστικός. Και είναι πιο οδυνηρός ακούγοντας τις ηλικίες των θυμάτων και των θυτών .
Ο ανθός της κοινωνίας μας θερισμένος βίαια και πριν της ώρας του. Η ελπίδα θαμμένη στη γη. Απαρηγόρητοι γονείς. Για λίγο ο φόβος και για τη δική μας τη σειρά
Ο εξαίρετος νευροχειρουργός και Διευθυντής του Γ.Ν.Χ. κ. Αρχοντάκης είναι κατηγορηματικός, κάθε φορά που είτε από τα Μ.Μ.Ε, είτε από εκστρατείες στα σχολεία, που κατά καιρούς μαζί με βοηθούς του αναλαμβάνει για τα τροχαία ατυχήματα. Σε σχετική συζήτηση με άλλους παράγοντες είπε καταλήγοντας :
«Ντροπή πρέπει να αισθανόμαστε σαν .....