ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Το κάρβουνο για πάρα πολλά χρόνια, ήταν η κυριότερη πηγή για το μαγείρεμα και τη θέρμανση στα περισσότερα νοικοκυριά του νησιού μας.
Το στήσιμο του καμινιού απαιτούσε τέχνη, και παρόλο που η παραγωγή του κάρβουνου εκ μέρους των χωρικών, ήτανε μια συμπληρωματική δουλειά για να ενισχύσουν το εισόδημα τους, έπρεπε, να γνωρίζει καλά τα μυστικά της κατασκευής του.
Στην φώτο ο Νίκος Νταουντάκης (Λαδόνικος) επι του έργου.

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Νίκος Γιαννακάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλυβιανή Γραμβούσας. Μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο  σπούδασε ζωγραφική, βυζαντινή αγιογραφία (φορητή εικόνα και αγιογραφία) με δάσκαλο το Στέλιο Kαρτάκη καθώς και ψηφιδωτό στην σχολή Mellini της Φλωρεντίας.
Είχε φιλοτεχνήσει αναρίθμητες φορητές εικόνες, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σε χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ιαπωνίας. Είχε ιστορήσει πλείστους ιερούς ναούς στην Ελλάδα αλλά και καθολικούς ναούς στην Ιταλία και την Γαλλία. Είχε πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις έργων του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είχε συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές παρουσιάσει

Η διδασκαλία υπήρξε αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το αγιογραφικό του έργο. Είχε διδάξει τόσο σε σχολή ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όσο και στην σχολή της Ιεράς μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, στο τμήμα αγιογραφίας της Ν.Ε.Λ.Ε Χανίων, αλλά και στο Εργαστήρι βυζαντινής αγιογραφίας του τότε δήμου της Νέας Κυδωνίας.
Ο καλλιτέχνης είχε τιμηθεί, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, με διπλώματα, επαίνους, και μετάλλια καθώς και με το οφίκιο του Άρχοντος Αγιογράφου από το οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Νίκος Γιαννακάκης ήταν ένας σύγχρονος αγιογράφος αλλά συνάμα δάσκαλος και ακούραστος εργάτης της πνευματικής ζωής του τόπου μας.
Ο φίλος Νικόλας έφυγε απο την ζωή τον Μάρτη του 2022, μάλιστα πριν φύγει απο τον μάταιο τούτο κόσμο είχε προλάβει να ολοκληρώσει την ιστόρηση του Μητροπολιτικού ναού της Ευαγγελίστριας της πόλης της Κισάμου ζωγραφίζοντας 540 μορφές Αγίων.

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Μονή Χρυσοσκαλίτισσας 1950

Το μακρύ όνομα ‘‘Χρυσοσκαλίτισσα’’ σημαίνει ουσιαστικά την Παναγία του χρυσού σκαλοπατιού. Σύμφωνα με το θρύλο, όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν την Κρήτη, οι μοναχές έκρυψαν τα χρυσά αριστουργήματα του μοναστηριού κάτω από ένα σκαλοπάτι της μεγάλης σκάλας, για να τα προστατέψουν από τη λεηλασία. Το ‘‘χρυσό σκαλοπάτι’’, όπως ονομάστηκε, έδωσε το όνομα στο μοναστήρι. Ο θρύλος λέει επίσης ότι οι μη Χριστιανοί και οι αμαρτωλοί δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το χρυσό σκαλοπάτι ανάμεσα στα 90 σκαλοπάτια του μοναστηριού, το οποίο είναι ορατό μόνο στους πιστούς.

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

1967 στο υπό κατασκευή λιμάνι της Κισάμου ...με Καλύμνιους σφουγγαράδες που τότε χρησιμοποιούσαν σε αποκλειστικότητα τον μοναδικό έτοιμο λιμενοβραχίονα για να απλώνουν και να στεγνώνουν τα σφουγγάρια τους.
Εκείνα τα χρόνια σίγουρα και η δική μας θάλασσα ήταν γεμάτη από αυτά, κι αν παρατηρήσουμε καλά είναι χιλιάδες κομμάτια. Οι Καλύμνιοι ερχόντουσαν ως και τις αρχές του 1981 περίπου με δυο και τρία σπογγαλιευτικά για να ψαρέψουν στα νερά μας.
Θυμάμαι αν και μικρός ότι και την επόμενη χρονιά μας επισκέφτηκαν και πάλι πήγαμε ..και τότε έφαγα για πρώτη φορά *ηλιόκαυτο αστακό, τέχνη που την χρησιμοποιήσουν…

ΚΑΜΠΟΣΕΣ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Τον είχε φωτογραφήσει αμέτρητες φορές γιατί ο Γιαννούλης είχε την ζωντάνια του παραδοσιακού κρητικού που είχε μάλιστα προσφέρει πολλά για την πατρίδα. Αυτήν την φορα όμως βγήκαν μαζί...
Ανυφαντάκης -Γιαννούλης στο Καστέλι την δεκαετία του 70.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ο λόφος Καστέλλι με το κτήριο της Μεραρχίας, το κτήριο του Παλαιού Τελωνείου το οποίο κτίστηκε το 1892, όπου στεγάστηκε το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης από το 1933 έως το 1959 οπότε και κατεδαφίστηκε.
Φωτογραφία από τη συλλογή του Γάλλου πρόξενου P. Blanc (Ιστορικό Αρχείο Κρήτης).

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Γιαννης ο Ξανθυδάκης ο τελευταίος (ντενεκετζής) κατασκευαστής λαμαρινένιων αντικειμένων στην Κισαμο. Ένα επάγγελμα που εξαφανίστηκε απο τον ερχομό της τεχνολογίας....
Και τι δεν εφτιαχνε, κουβάδες, ντεπόζιτα, σκάφες και σκαφάκια, χωνιά, κνισάρες, λύχνους, φαναράκια, ποτιστήρια, δοχεία μεταφοράς νερού και γάλατος, μαγκάλια, απυριάστρες (θειφιστήρες), και πολλά άλλα. Τέχνη και με λίγα εργαλεία ..ένα καλό ψαλίδι, κιμωλία για να σημειώνει, το κουμπάσο (διαβήτη) για να σχεδιάζει και φυσικά το καλάϊ.  

Και ο Γιάννης είχε αγάπη για την δουλεια του αλλά και καλή φωνή αηδόνι στην γειτονιά μας όσα χρόνια ήταν εδώ,.... κάθε κτύπημα στην λαμαρίνα και μια μαντινάδα....

 

ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Η επίσκεψη στον τάφο του Καζαντζάκη ήταν ως και πριν κάμποσα χρόνια χρέος.. όλων των Κρητικών.
Σήμερα αν ρωτήσεις τους νέους αμφιβάλλω αν θα ξέρουν ποιος ειναι, και οι περισσότεροι θα σου πουν οτι έτσι λένε το αεροδρόμιο Ηρακλείου.
Οι μισοί Καστελιανοί ειναι στην φωτο αυτή, που έκανα και μεγέθυνση για να τους αναγνωρίσετε.

Η εκδρομή των Καστελιανών στο Ηράκλειο έγινε απο τον τότε εμπορικό συλλογο της πόλης υπό την προεδρεία του Μουντάκη Κωστή.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΙΛΑΝΕ

Προαύλιο 1ου Δημοτικού σχολείου, μια ομάδα Καστελιανών με πρωτεργάτες τον Αντώνη Σχετάκη (σκηνοθεσία) και τον Γιάννη Κοκολάκη ανεβάζει το θεατρικό έργο "Ο ΠΑΤΟΥΧΑΣ" του Κονδυλάκη με τεράστια επιτυχία.
Η 20μελής θεατρική ομάδα γνώρισε την αποθέωση. Το έργο ανέβηκε με ζωντανή μουσική των Μιχάλη Κουνέλι βιολί - Βαγγέλη Πολυχρονάκη λαούτο και τραγούδι από του Φωτούλα Πολυχρονάκη.

Το θεατρικό σχήμα που είχε πρόσκληση για να παίξει σε Αθήνα και Χανιά αλλά δεν την αποδέχτηκε επειδή οι περισσότεροι είχαν τις δουλειές τους, αποτελούσαν οι:
Καμπουράκης Θοδωρής, Πολυχρονάκης Βαγγελης, Κουνέλης Μιχάλης, Σταματάκης Γιάννης, Μαρεντάκη Ιωάννα, Παπαδάκη Αργυρούλα, Κοκολάκης Γιάννης, Παπαδάκης Κωστής (Πατούχας) Μαρή, Μουντάκης Κώστας, Πολυχρονάκη Φωτούλα, Σχετάκης Αντώνης, Ροδουσάκης Εμμανουήλ, Κουφάκη Ιωάννα, Λουβιτάκη Μαρία, Τσικαλάκη Αργυρούλα, Κουτσογιαννάκη, Γαλανάκης Ηλίας, Μαζοκοπάκης Πέτρος και παραμένει αγνωστη η κοπέλα δεξιά του Σχετάκη (απο την πρώτη φωτο)

Έπαιξαν ακόμα ο Χάρης Κοντοπυράκης ο Γιώργος Θεοδωράκης.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Σεβασμιότατος μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος, ο Γ.Γ Αθλητισμού Κυριάκος Βιρβιδάκης, ο τότε δήμαρχος Κισάμου κ. Κατζουράκης, ο αντιδήμαρχος Μανώλης Σημανδηράκης, δημοτικοί σύμβουλοι πλήθος κόσμου, αλλά και ο δωρητής του αθλητικού κέντρου, κ. Θεοχαράκης στα εγκαίνια του ομώνυμου αθλητικού κέντρου στην πόλη της Κισάμου.

Στην πίσω σειρά διακρίνονται Λυγιδάκης, Τουλουπάκης, Κουτσογαννάκης, παπά Κωστής Στραβουδάκης ο τότε διοικητής του Α.Τ Κισάμου κ. Μανώλης Σγουράκης και άλλοι

 Για να θυμούνται οι νεότεροι!!!μιας και εγκαίνια στην πόλη μας αθλητικού έργου δύσκολα θα ξαναδούμε!!!

 

ΜΙΑ - ΔΥΟ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Όταν κάνεις εγκαίνια του Οινοποιητικού συνεταιρισμού Καστελλίου Κισάμου και πίνεις Martini Rosso Βερμούτ δηλαδή (Vermouth) αντί για το παραδοσιακό Κισσαμίτικο μαρουβά.. ειναι σαν να μαντεύεις οτι τα πράγματα μαλλον δεν θα εξελιχθούν καλά και κάπως ετσι έγινε....
Για την ιστορία τα πρόσωπα εκτός του μακαριστού Ειρηναίου ειναι τα περισσότερα γνωστά και αγαπημένα.

Καρτσωνάκης Κωνσταντίνος στο σερβίρισμα Δασκαλάκης, Ψαράκης Ανδρέας, Μπερτίου Μαρία, Τσουρής Γιάννης Κουκλάκης Πέτρος (Τελώνης) Μαραγκουδάκης Στεφανής (συμβολαιογράφος)

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Το "τιμ" της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου γύρω στα 1968 ίσως και νωρίτερα. 
Πάτερ Δημήτρη Μαραγκουδάκη, ο Ειρηναίος Αθανασιάδης, ο Ειρηναίος Γαλανάκης, ο Ιγνάτιος Χατζηνικολάου και ο άγνωστος πρώτος δεξιά. Η φώτο ειναι μπροστά απο τα παλιά γραφεία της ΙΜΚΣ.

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

 Φωτογραφία Ανυφαντή δεκαετια του 80'
και ο ξυλοπελεκητής ο Πανάγος Χαρχαλάκης απο Τσουρουνιανά, μάλιστα η φωτο έγινε και πίνακας ζωγραφικής απο τον συγχωρεμένο Κισαμίτη ζωγράφο Γοναλάκη, μαζί βέβαια με τον μεγάλο καλλιτέχνη της παραδοσιακής μας μουσικής, τον Μιχάλη Κουνέλη.

Όλα τα έργα του Γοναλάκη στην σελίδα του γιου του Νεκτάριου.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

 Από την σελίδα του Γιάννη Δεσποτάκη μια φωτογραφία απο τα πρώτα χρόνια της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης

Για την ανέγερση των πρώτων εγκαταστάσεων της ΟΑΚ η παρακείμενη ιστορική Ιερά Μονή Γωνιάς διέθεσε έκταση 60 στρεμμάτων σε φυσικό περιβάλλον που έχει χαρακτηριστεί με Διάταγμα ως “εξαιρέτου κάλλους”. Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν το 1965 με την οικονομική βοήθεια που πρόσφερε η Evangelische Zentralstelle fur Entwicklungshilfe / Bonn, μια Υπηρεσία της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας, που θέλησε με τη συνδρομή αυτή να δοθεί ένα σημάδι μετάνοιας και καταλλαγής σε έναν τόπο έντονα δεμένο με τη Μάχη της Κρήτης (1941) και με βαρύτατες θυσίες για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Συμπληρώνω και εγώ απο το αρχείο μου με άλλες δυο φωτογραφίες από την τεράστια αυτή προσπάθεια προσφοράς του μακαριστού Ειρηναίου.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Μακαριστός Ειρηναίος Γαλανάκης, ο δήμαρχος Κισάμου κ. Κατζουράκης, ο κ. Θεοχαράκης, ο γενικός γραμματέας αθλητισμού κ. Βιρβιδάκης, ο Μανώλης Σημανδηράκης, πίσω ο Γ. Λυγιδάκης, ο Γ. Τουλουπάκης, ο παπά Κωστής και πολύς κόσμος στα εγκαίνια του αθλητικού χώρου που αντέχει ακόμα το Θεοχαράκειο, στη εκβολές του Πυργιανού ποταμού. Υπολογίζω οτι ειναι το 1989 ή το 1991 πάντως ήταν από τα τελευταία εγκαίνια νέου αθλητικού χώρου στην Κισαμο θα έλθει και πάλι επί εποχής Βιρβιδάκη η ανακατασκευή του δημοτικού σταδίου Κισάμου ..έκτοτε περιμένουμε με αγωνία να δούμε αυτά που μας έταξαν... 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η Μπαντούραινα χρόνια η ψυχή του συλλόγου κύριων και Δεσποινίδων ενορίας Πύργου σέρνει το γάιδαρο για τα παραδοσιακά κάλαντα του συλλόγου στις γειτονιές της ενορίας*, με τα απαραίτητα αξεσουάρ στο σαμάρι. Μπιτόνι για το λάδι, κοφίνια για τρόφιμα και κουμπαρά για τους έχοντες. Στο στενό του Αϊ Νικόλα με τους κατοίκους της γειτονιάς. Κουφάκηδες Ψωματάκηδες..κλπ σε αναμνηστική φωτογραφία. Δεκαετία του 70.
* Η ενορία Αγίου Γεωργίου Πύργου έφτανε ως την πόλη και ξεχώριζε από αυτήν του Αγίου Σπυρίδωνα, από τον Λουσακιανό δρόμο και ως και το Τελωνείο. Η προβλήτα ανήκε στην ενορία Αγ. Σπ. και δυτικότερα από από αυτήν (ξενοδοχείο Βαρουχάκη) στην ενορία του Πύργου και κατέληγε  και ως και τον Ντάμιαλη.

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Καστελι Κισάμου 1928. Άλλη μια φωτογραφία απο τους φίλους του αρχείου Ανυφαντάκη με την πόλη μας τραβηγμένη απο τον Παρθενώνα και χαρισμένη απο τον Μανώλη Τζιλιβάκη. Η αλήθεια ειναι οτι άμα την δεις δεν διαφέρει απο τις άλλες που κυκλοφορούν και ειναι τραβηγμένες απο το ίδιο σημείο. Όμως αν την παρατηρήσεις καλά βγάζεις μερικά χρήσιμα συμπεράσματα για την πόλη και φυσικά για το γυμνάσιο που όπως φαίνεται τότε ξεκίνησε να κατασκευάζεται και το κυρίως κτήριο (φωτο κάτω) 

Απο τα αρχεία του γυμνασίου φαίνεται οτι το οικόπεδο του σχολείου αγοράστηκε το 1924 αν και λειτουργούσε σαν γυμνάσιο στα σπιτάκια ανατολικά του οικοπέδου απο το 1917. Η κατασκευή βέβαια του σχολείου, ήταν τελείως διαφορετική με αυτό που ξετέλεψε τα επόμενα χρόνια. Φαίνεται οτι έφτιαχναν ένα τεράστιο κτήριο αλλά στο τέλος τους βγήκε ένα Π με κατεύθυνση απο βορά προς νότο.

Η επόμενη φωτογραφία με έτοιμο το κυρίως κτήριο ειναι αυτή του 1937 όπου φαίνονται και οι πρώτες τάξεις στα ανατολικά.