Η άνοιξη φτάνει, το καλοκαίρι σε λίγο.
Οι πολίτες περιμένουν να δουν κάτι να γίνεται στην πόλη, αλλά απ΄ ότι φαίνεται λίγα πράγματα θα
γίνουν και φέτος.
Να ξαναθυμίσουμε ...πρέπει να καθαριστούν τα πλάγια όλων
των δρόμων, απο το γήπεδο μέχρι το Μαύρο Μώλος, απο τα χόρτα, τα καλάμια και τους βάτους
και άλλους θάμνους που σου κόβουν το δρόμο. Ας ασπρίσουμε την άκρη των δρόμων, αφού
δεν έχομε πεζοδρόμια. Ας καθαριστεί
το φρούριο γύρω γύρω. Ας βάψουμε τους
κάδους και ας τους παραμερίσουμε, ώστε να μην είναι στη μύτη των
ανθρώπων που περνούν (δρόμος προς το
γήπεδο). Ας κάνουμε επιτέλους υποχρεωτική τη χρήση του παρκινγκ κάτω από την
πλατεία Τζανακάκη (αλήθεια αυτή πως θα την ονομάσουμε;) να απελευθερώσουμε το Μουσείο και το Μιχαήλ Αρχάγγελο. Ας καθαρίσουμε, ασπρίσουμε, τις στάσεις των
λεωφορείων (Γυμνάσιο). Ο χώρος δίπλα από το ζαχαροπλαστείο Σημαντηράκη γεμάτος
χόρτα, σκουπίδια και κάδους είναι μια ασχήμια, καταμεσής της πόλης.
Ας καθαρίσουμε τις παραλίες μας, να γκρεμίσουμε σπιτάκια
εστίες μόλυνσης, ας φυτέψουμε αλμυρίκια, αφού αυτά γίνονται και ας περιποιηθούμε τα
υπάρχοντα, βάζοντας στις ρίζες τους
χώμα....
Ας αναδείξομε την πλατεία του Τελωνείου. Είναι απαράδεκτη η εικόνα πλάι σε ξενοδοχεία και εστιατόρια με τους
κάδους.
Οι λακκούβες ας ελπίσουμε ότι θα κλείσουν. Τέλος οι δρόμοι
ανατολικά του 4ου νηπιαγωγείου, χωματόδρομοι, όλο το χειμώνα ήταν
λίμνες απροσπέλαστοι... ζητούν λίγη άσφαλτο.
Όλοι μουρμουρίζομαι και κάτι πρέπει να γίνει, για να φαίνονται
και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης... που την πάμε και σε εκθέσεις και γιορτές. Αλήθεια κάτι για τουαλέτες διάβασα....
Μερικά πράγματα που είναι απαραίτητα, χιλιοειπωμένα βέβαια, που μας βασανίζουν και δε θέλουν και πολλά λεφτά να γίνουν.....
Μια Καστελλιανή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου